Heimskringla - 11.06.1914, Qupperneq 6
Blf. 6
HEIMSKRIJíGLA
WINNIPEG, 11. JÚNI 1914
Æfiminning.
Oddgeir sál. Björnsson.
Churchbridge, Sask.
Laugardaginn kl 3.20 að morgni
þess 23. maí 1914 þóknaðist algóð-
um guði, að kalla til sín eftir 3.
daga legu í skarlatssótt, á King
George spítalanum í Ft. Rouge, —
efnispiltinn Oddgeir son Björns
Jónssonar og ólafar Stefánsdóttur,
til heimilis í Þingvallanýlendu.
Fæddur 30. maf 1895; var því tæp-
lega 19 ára, þegar hann lézt
Oddgeir sálugi var sérlega vel gef-
inn; hafði alla þá góðu kosti til að
bera, sem unglingar á þeim aldri
gátu haft: Yar ástríkur sonur og
bróðir, foreldrum sínum og syst-
kinum; vandaður til orða ogverka,
stiltur og gætinn; var æfinlega ut-
an við þann soll, sem leitt gat til
miður viðeigandi skemtana. Eáorð-
ur, en vel hnittinn í tilsvörum, ef
við sína líka var að etja. Viss og
áreiðanlegur í öllum viðskiftum.—
Naut því hylli og velvildar allra
þeirra, er við hann kyntust.
Er því stórt skarð höggið • í
barnahópinn hinna syrgjandi for-
eldra, sem svo snögglega urðu fyrir
þeirri þungu sorg óvænt að frétta
hann liðið lík; en áður fyrir fám
dögum lesa í bréfi að hann væri lif-
andi og við góða heilsu.
Oddgeir sál. var við nám á Suc-
eess Business College, og hefði út-
ekrifast í næsta ágúst. Hafði fengið
bezta vitnisburð frá kennurum
sínum og við prófin hlotið ágætis-
einkunn. Þar fyrir utan hafði hann
fengið einkaleyfi fyrir uppfinding
sinni á mjólkunarvél, sem Oddgeir
sál. var að láta búa til; og enn-
fremur lofun fyrir einkaleyfi á
pumpu, sem hann einnig hafði
uppfundið. — í þessa átt virtist
hann yfirnáttúrlegum gáfum gædd-
ur, á svo ungum aldri; og hugsan-
ir hans mjög dularfullar og þrosk-
aðar um ár fram. 3?etta munu fáir
hafa vitað, ncma foreldrar og syst-
kini, því hann var mjög fráleitur
því, að sýnast fyrir heiminum. Er
því söknuðurinn því sárari, þar
sem Oddgeir sál. hefði (eftir fylsta
útliti að dæina) orðið foreldrum,
systkinum og þjóð sinni til sóma.
Kristilega sinnaður var liann vel,
og barnatrú sinni hélt hann af ein-
lægni til dauðadags.
Oddaeir sál. var jarðsunginn 26.
þ. m. af síra Guttonni Guttorms-
syni, presti bygðarinnar, og síra j
Sigurði S. Ch ristoplierssyni, í graf-
reit Þingvalla-nýlendu safnaðar, að
viðstöddu flestu fólki bygðarinn-
ar, ásamt nokkrum mönnum úr
bænum Churchbridge.
Foreldrar og systkini geyma þvf í
hjarta sínu djúpa og helga minn-
ingu hins elskaða og sárt saknaða
sonar og bróður, — minning, sem
aldrei fyrnist, þar til hún ljómar
sem fögur stjarna til að lýsa oss
leiðina til föðursins á hæðum og
frelsai-ans, er liann hafa til sín
kallað, til að samtengja hugi vora
við sig, þar til við sameinumst öll
á ný í dýrðarríki guðs; — minn-
ingu, sem ógleymanlega dregur oss
frá því jarðneska að hinu himn-
eska, sem oss veitist svo örðugt að
sjá gegnum reynslu- og þokuský
]>essa heims.
Blessuð. sé minning hans.
Foreldrar og systkini hins látna.
(B.J.).
# * *
ÞAKKARÁVARP,
Hér með vottum við, foreldrar og
systkini Oddgeirs sál., af hrærðu
hjarta okkar innilegasta þakk-
læti fyrir þá miklu og einlægu hlut-
tekningu, er allir þcir sýndu okk-
ur, er komu og voru viðstaddir
jarðarför okkar elskaða sonar og
bróður. Yið höfum oft orðið þess
vör í bygð þessari (þótt lítið sé
um hana getið), að hér er kristileg
samúð og hluttekning sýnd hverj-
um einum í fylsta mælir, er lík
sorgartilfelli bera að höndum og
hér átti sér stað, að leggja fram alla
sína hjálp og huggun án endur-
gjalds, sem sumir af þessum vinum
vorum hjálpuðu verklega á allan
hátt, sem þeir buðu, þegar dauðs-
failið fréttist. Ennfremur þökkum
við af lirærðu hjarta skyldmenn-
um vorum, Mr. og Mrs. S. Thordar-
son í Winnipeg fyrir blómsveig, er
þau sendu á kistu hins framliðna,
og alla inniiega hluttekning þeirra.
Seinast og ekki sízt er okkur skylt
að þakka hinum góðu hjónum
Mr. og Mrs. Helgi Árnason, fyrir þá
ómetanlega velvild við Oddgeir
sál. í öllu; buðu honum alla x>cn-
inga-lijálp, þegar hann vantaði, án
nokkurar tryggingar, og voru hon-
um sem__beztu foreldrar gátu verið
barni sínu. Enda eru þau hjón
þekt að hjálpsemi, mannkærleika
og trygglyndi sem Oddgeir var svo
lieppinn að verða aðnjótandi.
B. J.
SJÓNLEIKA SÖNGUR.
Nú kunngerist ykkur, konur og
menn,
hvergi má glaðværðir spara: —
Þeir verða leikirnir leiknir enn
af leikflokki Good Templara;
þörf er að víkja þunglyndi frá,
þrengingum reynt skal að bægja;
lífsgleði eykur þá leiki að sjá,
sem Ijá fólki tilefni’ að hlæja.
Efist um leikfólkið ekki par, —
alt er í ljómandi skorðum;
Árni Sigurðsson einn er þar,
“Eyvind” sem lék hér forðum.
J?ið verðið eflaust af ánægju södd,—
ekki mun hjá því fara;
þar syngur hann Bergmann bari-
tón-rödd
með blómlegum meyja skara.
Lily Anderson leikur vel
í leiknum, sem Fröken “Clara”;
síðast hana, en sízta ei tel,
hún syngur nú skínandi bara.
Konur og herrar, komið nú þá,
—kostnaðinn munar um fæsta,—
látið ei gleymast leikina’ að sjá
á laugardagskveldið næsta.
G.H.
Til var ætlast, að erindi þessi
kæmu í síðasta blaði, með auglýs-
ingu uiu leikina, en það fórst fyrir
af vangá.
Utnefningar í fylkinu:
Eftir öllu aS daema smá dregur nær kosningum hér í Mani-
toba. Hafa útnefningar fariS fram t kjördæmum, og hafa
þessir hlotitS heicSurinn:
Kjördæmi
Arthur
Assiniboia
Beautiful Plains
Birtle
Brandon
Carrillon
Cypress
Dauphin
Deloraine
Dufferin
Elmwood
Emerson
Gladstone
Glenwood
Gimli
Gilbert Plains
Iberville
Hamiota
Kildonan & St. Andr.
Killarney
Lakeside
Lansdowne
Le Pas
La Yerandrye
Manitou
Minnedosa
Mountain
Morden-Rhineland
Morris
Nelson-Churchill
Norfolk
Norway
Portage la Prairie
Roblin
Rockwood
Russell
St. Boniface
St. Clements
St. Rose
St. öeorge
Swan River
Turtle Mountaia
Virden
Winnipcg South
Winnipeg South
W’innipeg Centre
Winnipeg Centre
Wrinnipeg North
W’innipeg North
Conservatives
A. M. Lyle
J. T. Haig
Hon. J. H. Howden
B. W. L. Taylor
Albert Prefontaine
George Steel
W. A. Bu<=hanan
J. C. W. Reid
H. D. Mewhirter
Dr. D. H. McFadden
A. Singleton
Col. A. L. Young
Sv. Thorvaldsson
S. Hughes
Wm. Ferguson
Hon. Dr. Montague
H. G. Lawrence
J. J. Garland
Dr .R. D. Orok
J. B. Lauzon
J. Morrow
W. B. Waddell
L. T. Dale
W. T. Tupper
Jacques Parent
R. F. Lyons
Hon. H. Armstrong
F. Y. Newton
Isaac Riley
E. Graham
Thomas Hay
J. Hamelin
E. L. Taylor
J. Stewart
Hon. Jas. Johnson
H. C. Simpson
Liberals
John Williams
J. W. Wilton
Robt. Paterson
G. H. Malcolm
T. B. Molloy
J. Christie
John Steele
Dr. Thornton
E. A. August
Dr. T. Glen Hamilton
Geo. W'alton
Dr. Armstrong
E. S. Jónasson
Wm. Shaw
J. H. McConnell
Geo Wr. Prout
S. M. Hayden
C. D. McPherson
T. C. Norris
Dr. I. H. Dvidson
Geo. A. Qrierson
J. B. Baird
V. Winkler
WTm. Molloy
John Graham
E. McPherson
Thos. McLennan
A. Lobb
D. McDonald
D. A. Ross
J. A. Campbell
Skúli Sigfússon
W. H. Sims
Geo. McDonald
D. Clingan
16. júní—11. júlí
BÚNAÐAR NÁMSKEIÐ
í ýmsum bygðum fylkisins
Cn n AIjIjIR VELKOMNIR. O M D
.r.n. SÉRSTAKAR L.ESTIK U.M.n.
Fyrirltsfrar uin efnl
fyrir unga menn og konur.
llúpenlnKfir tll nýnlM — Naut-
gripir, saut5fé, hestar, o. s. frv.
Illgresis tegundir, gefnar upp-
lýsingar um þær. Leirlíkl af
illgresis fræi í stækkat5ri mynd,
vert5a til sýnis og: met5 fyrir-
lestrum. kent at5 þekkja og upp-
rwta illgresi.
Sýnlng fugla og skorkvlklmla
f Manitolm. þýt5ing þeirra fyrir
akuryrkju—ill og gót5.
IIÚM.Mtjórnarfra‘75i, fyrir Mtðlkur
ok yiiKrt konur— RætSur um mat-
reit5slu, sauma o. s. frv.
Kvikmyndlr, til at5 sýna jurta
grótSur, blómstrun, slátrun ali-
fugla o. s. frv.
Sýni.Hhorn af ðtlagning hæjar
ok peulnKNhðMa—og sýnt hversu
vernda má hús fyrir eldingum
koma við ræsum, lofthreinsun,
lýsing, lagning steinsteypu gang-
stíga, og brautar hleðslu.
UpplýMlnsr—á þessari lest vertS-
ur margt til sýnis af ahöldum frá
Búfræðisskólanum, og er óskað
eftir að menn og konur spyrji
um þat5 sem lýtur að akuryrkju
í Manitoba, og þat5 fýsir að vita.
Böpenlngar—-Svín og sauðfé af
ýmsu tagi verður flutt með lest-
inni.
Jarðyrkju vf*lnr—í lestnni er
vagn og í honum sýndar vinnu-
vélar, Ioftþrystingar vatnshylki,
rennu stokkar, gasólín vélar,
ljósa áhöld fyrir búgarðinn og til
innanhúss verka sparnaður, svo
sem til að snúa rjómaskilvindum,
strokkum, o. s. frv. með smáum
aflvélum.
Fyrlrmynd, hverMu mfl leggja
ðt 160 ekra Innd f Mflðreltl.
Skifta súðreiti, húsaskipun, girð-
ingar, o. fl. Sýndar tilraunir með
mismunandi mold frá ýmsum
stöðum í fylkjinu.
Sýnlng allfugla—Slátrun, verk-
un og pökun. Einn vagn í lest-
inni útbúinn með öllum bezta
útbúnaði fyrir fugla. rækt, útung-
unar vélum, hreiðrum, fyrir-
myndar hænsa tegundir sýndar.
Sýnd nlðurMiiðu aðferð—í hús-
stjórnar vagninum. Einnig ýms-
ar vinnusparnaðar véler innan-
húss skreytingar o. s. frv.
Kurnyrkju vngnlnn—þar verð-
ur til sýnis allskonar korn. Rætt
um tilbreytni á sáðverki, illgresi,
o. s. frv.
Komið með illgreMÍ, jurtlr og: Mkorkvlklndl, tll þeiw að fræðant
um hvað það Mé.
undir umsjá búfræðieskóla Manitoba og fyrirskipað af
Akuryrkjudeild Manitoba.
c? Læra börn yðar að spara
!)MÍ m )H
i m [£
OF CANADA peninga?
Hver uppvaxandi drengur og stúlka ætti að hafa spari-
sjóðs innlegg á Union Banka Canada, og læra að legsja
örlítið fyrir, og fara skinsamlega með peninga. Þess-
konar uppeldi, f sparnaði og hófsemi, er stoð og styrkur
fyrir fullorðins árin.
LOGAN AVE. 0G SARGENT AVE., ÚTIBÚ
A. A. WALCOT, Bankastjórí
-
f
FYRIR KÆLINGARKLEFANN
Sumarið er kemið, og þér ættuÖ þvf ekki »5 «lá á frest a5 tenda
oss pantanir y5ar, tvo þér hafið iem mest þægiadi upp úr því.
RAUÐU vagnarnir koma til yðar daglega, ef þér hafið enn ekkl
pantað þá talið við vagnstjóra vorn eða símið vora
H0USEH0LD DEUVERY DEPARTMENT
VERÐSKRA
Frfl 1 Maf tll 30 September
10 pund á dag..................................$8.00
20 pund á dag................................. 12.00
30 pund á dag..................................15.00
40 pund á dag..................................18.00
Flmm prðsent afsl&ttur fyrlr penlnga öt f hönd.
The flrtcic lce Company, Ltd.
156 BELL AVENUB
Skrlf.tofa i LIMDSAY BLDG., HORNI GARRY OG NOTRB DAHB
Pfaonem F'ort Rouge 081—Prlvate BxchaBse
W. F. LEE
heildsala og sm&sala á
BYGGINGAEFNI
til kontractara og byggingamanna. Kosnaðar áætlun gehn
ef um er beðið, fyrir stór og smá byggingar.
136 Portage Ave. East
PHONE M 1116
Wail St. og Ellice Ave.
PHONE SHER. 798
MftttUMtttUtUMttt ttUttUttUtttttttt««
VITUR MAÐUR er varkár með að drekka eingöngu hreint öl.
Þér getið jafna reitt yður á
DREWRY'S REDWOOD LAGER
Það er léttur, freyðandi bjór, gerður eingöngu
úr Malt og Hops. Biðjið ætíð um hann.
E. L. DREWRY, Manufacturer WINNIPEG, CAN.
»W*WW»WWW«fW ffffffffffffffffffffll
268 Sögusafn Heimskringlu
ekki, meðan þú hugsa-r svona mikið um hann. —
Reyndu að hætta að hugsa um hann", sagði Celia.
“Eg get það ekki”, svaraði Lára. “Hann er hluti
af mér sjálfri”.
Celia stundi; hún fann, hvað hún hafði hugsað
mikið um Gerarð og grunaði, að ef hún yrði alvarlega
ástfangin, þá yrði hún eins barnaleg og Lára.
Þeim fanst báðum dagurinn langur en um sfðir
kom þó kveldið.
Ágætur kveldverður var búinn til í þeirri von, að
Jón kæmi. Þegar kiukkan var 7 óg Jón ekki kominn
var matarneyzlunni frestað til klukkan 8. Lára vildi
helzt fresta henni til klukkan 9, en Celia var ekki al-
gerlega á sömu skoðun.
“Eg álít að þú hafir ekki beðið mig að vera hér
til þess að svclta mig með ásettu ráði, en það er þó
það, sem þú gerir. Treverton getur ekki komið fyrr
en klukkan hálfellefu, því lestin kemur ekki fyrr en
klukkan rúmlega 10, svo þú getur gefið mér ögn að
lorða, þó að þú svífir of hátt í skýjunum til þess að
íafa matarlyst”.
“Eg svíf ekki í skýjunum góða, eg er bara kvíð-
mdi”.
Þær gengu inn í borðsalinn og settust að borðinu
— Celia neytti matarins með beztu lyst, en Lára borð-
aði ekkert.
“Þegar Celia var búin að borða, sagði hún;
“Kveldið er bjart og fagurt, Lára, eigum við ekki
að fara í skjólfatnaðinn okkar, fara út og mæta
vagninum?”
“Helzt af öllu vil ég það”, sagði Lára.
Fimin mfnútum síðar voru þær komnar út og
gengu hratt þangað sem þrautin heim að húsinu
byrjaði.
Þær voru ekki komnar langt, þegar Celia sá mann
nokkurn gangandi spottakorn á undan þeim.
Jón og Lára 269
“Þetta er undarlegur maður”, sagði liún. “Líttu
á hann, Lára; ég vona hann sé ekki húsbrotsþjófur”.
“Hvers vegna ætti hann að vera þjófur? Það er
líklega farandsali, sem hefir farið að eldhússdyrun-
til að bjóða vörur sínar”.
“Klukkan tíu um kveldtíma — það er mjög ólík-
iegt. Allir skikkanlegir verzlunarmenn í þorpinu eru
háttaðir og sofnaðir um þetta leyti”, sagði Celia.
Lára svaraði engu. ■ j
“Við skulum reyna að ná honum”, sagði Celia. ;
“Þú átt ekki að leyfa ókunnum mönnum að flækjast
kringum hús þitt, án þess að vita, hverjir þeir eru. j
Hann hefir ef til vill skammbyssu, en eg ætla að (
reyna það samt”.
Þegar Celia slepti seinasta orðinu, þaut hún af,
stað og náði brátt manninum, er sneri við, þegar
hann heyrði til hennar. j
“Eg bið afsökunar”, sagði Celia. “Komuð þér með
nokkra sendingu til Manor House?”
“Nei, ungfrú eg gerði að eins fyrirspurn”, svaraði
maðurinn.
“Hann er einn af leiguliðum Jóns”, sagði Lára,
sem koinin var til þeirra. “Eg býst við, að þér hafið
verið að spyrja eftir hr. Treverton?”
“Já, frú. Eg verð að fara á mánudagsmorguninn
og er orðinn órólegur. Eg verð að finna hr. Treverton
áður en eg fer heim. Það sparar mér ferð fram og
aftur, og tíminn eru peningar fyrir mann í minni
stöðu”.
“Eg býst við honum í kveld”, sagði Lára vin-
gjarnlega, “og ef hann kemur heim, sem eg vona, efast
eg ekki um, að hann viijUsjá yður eins snemma á
mánudagsmorguninn og þér viljið. Kl. 9 t. d., ef það
er ekki of snemt fyrir yður”.
“Kæra þökk, frú; það er hentugur tími”.
“Góða nótt”, sagði Lára.
J 270 Sögusafn Heimskringlu
Maðurinn tók ofan hattinn og fór.
“Kurteis maður”, sagði Celia. “Ekki hið minsta
líkur þjófum”.
“Þarna er hann!” kallaði Lára.
“Hver þá?”
“Vagninn. Já, eg er viss um það. Jú, hann er
með! Við skulum hlaupa út að hliðinu, Celia”.
Þær hlupu eins hart og skólastúlkur, og komu að
hliðinu á sömu stundu og vagninn sneri inn í trjá-
ganginn.
“Jón!” kallaði Lára.
“Bíddu við!” kailaði Jón til ökumanns, um leið
og hann stökk ofan úr vagninum.
“Komið þér ofan úr vagninum, Sampson”, sagði
Treverton, “við skulum ganga heim að húsinu með
stúlkunum”.
Hann tók hendi konu sinnar og gekk af stað, en
lét þau Ceiiu og Sampson eiga sig.
Þau höfðu margt að segja hvort öðru, hjónin. —
Jón var sérlega glaður yfir því, að enginn gat rekið
hann burtu af þessu heimili, sem þau elskuðu bæði.
Tom Sampson og ungfrú Clare gengu á eftir hjón-
unum. Hana sárlangaði til að spyrja, hvar þeir hefðu
verið og hvað þeir hefðu verið að gera, en var hrædd
um, að það yrði álitin forvitni og mundi jafnframt
vera gagnslaust.
Hún kom því að eins með vanalegar athuga-
semdir.
“Eg vona, að þér liafið haft það, sem Yankeearnir
kalla góðan tíma, hr. Sampson”, sagði hún.
“Mjög góðan, kæra þökk, ungfrú Clare”, svaraði
Sampson, sem datt f hug dagverður, er hann hafði
etið hjá Vefour daginn áður en hann fór úr París.
Matreiðslan er af beztu tegund”.
“Eg býst við, að þér hafið komið með hraðlest-
inni frá Waterloo?” sagði Celia.
J ó n o g L á r a 271
“Já, og það er ágæt lest”.
“Ó”, stundi Celia, “eg vildi að eg þekti meira til
járnbrautarlesta en eg geri. Eg er svo fastgróin í jarð-
vegi fæðingarhéraðs míns, að mér finst eg næstum
vera gróðurjurt”.
“Ekki þurfið þér að hræðast það”, sagði Samp-
son. “Slík hefðarmey, sem þér eruð — að eins fjör,
gáfur og ötulleiki — það eru engar líkur til, að þér
verðið nokkurntíma í þeirri deild. En það er eitt-
hvað líkt jurt við Elízu systur mína. Það er sorglegt
líf fyrir mann, sem krefst andríkis. Ef þér að ein3
vissuð, hve heitt eg þrái stundum annan og fjörugri
félagsskap”.
“Eg veit ekkert um það”, svaraði Celia þurlega.
“Þér ættuð að vita það, ef þér hefðuð sömu sam-
hygð fyrir mínum hugsunum og eg fyrir yðar”, sagði
Sanipson.
“Rugl”, sagði Celia. “Hvaða samhygð getur verið
á milli lögmanns og stúlku, sem ekki þekkir eitt orð
f lögum?”
“Eg þarf einmitt að geta verið saman við persónu,
sem getur dregið huga minn frá lagastarfinu með
köflum. Mig skortir heimili, ungfrú Clare — heimili”.
“Hvað eruð þér ag segja? Þér eigið got hús og
góða ráðskonu þar sem systir yðar er”.
“Hún er ef til vill góð ráðskona; hún er óþarflega
sparsöm”.
“Vesaiings ungfrú Sampson. Það er of mikil urn-
hyggjusemi af henni, að taka svo mikið tillit til pen-
inga yðar’.
“Það er satt, ungfrú Clare”, svaraði Sampson, “en
þrátt fyrir sparnað sinn kaupir hún sér ósköpin öll
af nýjum höttum og fatnaði. Það er engin stúlka í
Hazlehurst jafn Vel klædd og hún, að yður undan-
skilinni. Þér liafið eflaust veitt þessu athygli”.
“Já, eg hefi gert það”, sagði Celia, 'er varla gat var-