Heimskringla - 16.03.1916, Page 7

Heimskringla - 16.03.1916, Page 7
WINNIPEG, 16. MARZ 1916. H E I M S K R I N G L A. BLS. 7. Hugskeytatæki Wilsons. Ágrip af ræöu, sctn Einar Hjörleifs- son flutti í Skcmtifélagi Templ- ara 16. jan. siöastl. (Niðurlag) Árangurinn af rannsóknum hans varð siá, að áran sé til, og að um- hverfis menn, eins og þeir gjörast alment, sé hún rauð og appelsinu- gulum lit blandað saman við. En að utan utn miölana sé hún auk þess blönduð misjafnlega miklu af fjólu- bláum lit. Menn vita ekki, að hverju öðru leyti miðlar kunna að vera öðruvísi gjörðir en aðrir menn. En þennan mun fann Wilson. Þá kemur næsta rannsóknarefnið. Þýzkur efnafræðingur, sem hét Karl von Reichenbach og andaðist 1869, rúmlega áttræður, hélt því fram, eftir rannsóknum með skygn- um mönnum, að ára væri ekki ein- göngu utan um menn, heldur líka utan um ólifræn efni. Þetta hefir verið mjög véfengt. Eg minnist þess, að eitt af því fyrsta, sem eg heyrði um þessa áru Reichenbachs, var það, að það væri sannaö, að hún væri ekkert annað en vitleysa. Nú tók Wilson að rannsaka þetta. Árangurinn varð sá, að áran væri lí'ka utan um ólífræn efni, og litirn- ir í henni mjög mismunandi, eftir þvi, hver efnin eru. Þótt kynlegt megi virðast, eins og svo margt í þessu máli, samsvarar áruliturinn atómþyngd efnanna. Wilson hefir prentað skýrslu um 25 efni, sem ein- stað. áran allir Eln persóna (fyrir daginn), $1.50 Herbergi, kveld og morgunver'ður, $1.25. Máltíðir, 35c. Herbergl, ein persóna, 60c. Fyrirtak í alla staði, ágæt vínsölustofa í sambandi. TnlMÍml Garry 2252 ROYAL OAK HOTEL Clias. Guatnfaaon, elgnndi Sérstakur sunnudags miðdagsverð- ur. Vín og vindlar á borðum frá klukkan eitt til þrjú e.h. og frá sex til átta að kveldinu. 283 MARKET ST. WINNIPEG Hospital Pharmacy Lyfjabuðin sem ber af öllum öðrum.--- KomiÖ og skoðið okkar um- feröar bókasafn; mjög ódijrt. — Einnig seljum við peninga- ávísanir, seljum frimerki og gegnttm öörum pósthússtörfum 818 NOTRE DAME AVENUE Phone G. 5670—4474 Columbia Grain Co., Limited 242 Grain Exchange Bldg. WINNIPEG TAKIÐ EFTIR! Vcr kaupum hveiti og aöra kornvöru, gefurn hæösta verö og ábyrgjumst áreiðanlcg við- skifti. SkrifaÖu eftir upplýs- ingum. TELEPHONE MAIN 1433. Isabel Cieaning and Pressing Establishment J. W. QUINN, eisnndl Kunna manna bezt að fara með LOÐSKINNA FATNAÐ Viðgerðir og breytingar á fatnaði. Phone Garry 1098, 83 Isabel St. horni McDermot hann hefir rannsakað. Þau efni, seni hafa minsta atómþyngd, hafa rauða áru. Þá kemur appelsínu-rauðiir lit- ur, appelsinu-gulur, gulur, gulgnenp, grænn, blágrænn, blár og blá-fjólu- blár. Wilson er að leita að hreina fjólu-- bláa litnum, sem fundist hefir í áru miðlanna. Svo virðist, sem hann hafi ekki fundið neitt einstakt efni með þeim árulit. En hann hefir þá fundið hverja efna-samsteypu i þcss Utan um þessa samsteypu er greinileg að hann segir, að heilsýnir menn sjá hana — þar sem það eru annars að eins skygnir menn, sem sjá áru. Þessi efnasamsteypa er einn hlut- inn i hugskeytatæki Wilsons — sá hlutinn, sem hann hyggur að aðal- lega valdi því, að skeytin geta kom- ið. Sé hann tekinn úr vélinni, hætt- ir hún að starfa. Frá honum stafar krafturinn, sem samsvarar kraftin- um frá miðlunum. Eg minnist þess, að þegar allra- fyrsta kynjafréttin um áhald Wil- sons var alveg nýkomin, var eg að rahba uin hana við einn af vinum mínum. — “Það væri gaman að vita, hvað Wilson hefir ætlað sér í fyrstu”, sagði eg. — “Hann hefir þó aldrei ætlað sér að búa til mann?” sagði sá, er eg átti tal við, í gamni. Nú er vitneskja fengin uin það, hvað han hefir ætlað sér í öndverðu. — Hann ætlaði sér að finna þau efni | í ólifrænum hlutum, er samsvara þvi efni i miðlunum, er gefur þeim kyngikraftinn. Hann ætlaði sér að búa til miðil. Ekki lifandi miðil, heldur Iiflausan miðil. Ekki miðil, sem næði hugskeytum frá framliðn- um mönoum. Á því hafði hann cnga trú. Ileldur miðil, sem næði hugskeytum frá jarðneskum mönn- um. Svo virðist, sem honum hafi tek- ist enn meira en hann ætlaði sér. IV. Skilyrðin. Þá ætla eg að minnast nokkrum orðum á aðal-skilyrðin, sem Wilson hefir koinist að raun um að þurfti, til þess að vélin geti starfað. 1. LJÖSID. Úti verður að vera dimt. Ekki nægir, að dimt sé i her- berginu, sein vélin er í. í herberginu má ekkert Ijós vera, nema það komi þangað úr vélinni, og Jiað má ekki vera dagstjós, ekki kotagasljós, ekki tjós frá venjulegum rafmagns-glóöarlampa, og ekki olíit- Ijós. Wilson hefir accfi//e/i-gaslampa á- fastan vélinni. öllu ljósinu frá hon- um er fyrst veitt inn í vélina. En ckkert gjörir til, þó að nokkurt ljós fari þaðan út í herbergið. Þeir, sem fengist hafa við rann- sókn dularfullra, líkamlegra fyrir- brigða, geta naumast varist því að fara að hugsa um kröfurnar um myrkrið á tilraunafundum. Ekkert hofir orðið að meira árásar-efni á miðlana en þetta inyrkur. Margir hafa þeir verið, sem hafa sagt, að auðvitað noti miðlarnir þetta myrk- ur til þess að læðast um á sokka- leistunum og gjöra ýmsar brellur. Nú kemur vélin og neitar að starfa öðruvísi en annaðbvort í myrkri eða i 'ljósi, sem veitt hofir verið inn i hana, áður en það fer nokkuð annað. 2. HITINN. i því efni er vélin verri viðfangs en nokkur annar mið- ill. Hún starfar alls okki, ef hitinn i herberginu er minni en 16—17 st. C. En bezt þykir henni, að hitinn sé um 29 st. C. Manni virðist, sem það geti ekki verið tekið út ineð sældinni fyrir Wilson, að sitja allár nætur í slík- um hita. En sumir menn eru svo gjörðir, að þeir vilja töluvert á sig leggja fyrir sannleikann. 3. SÚREFNI. Eigi vélin að starfa lengi i einu, verður að veita inn í hana súrefni (oxygen) öðruhvoru með pípu. 4. LOFTÞYNGDIN. Standi loft- vogin lágt, hnekkir það tilraunun- um. Mikið regn og mikill loftþungi stöðvar vélina alveg. Ef þrumuveð- ur er i 30 enskra milna fjarlægð eða nær, veldur það miklum truflunum og gjörir vélina mjög óáreiðanlega. 5. ÞliIFNADUR. Vélin verður að vera vel fægð, og ryk í herberg- inu verður að varast sem unt er. V. Skeytin sjálf. Um þau ætla eg að vera fáorður. Prófessor H.N. skýrði all-ítarlega frá þeim í Isafold, í greinunum, scm eg hefi minst á. Mikill sægur þeirra hefir reyndar komið, síðan er hann ritaði þær greinir, en fæst þeirra hafa verið birt. Skeytin skiftast i tvo aðalflokka: 1. HUGSKEYTI FRA JARDNESK- UM MÖNNUM. Eins og eg hefi sagt ykkur, voru það þau skeyti, sem Wilson ætlaði sér að fá. Hann átti ekki von á neinum skeytum frá öðr- um. Hann hefir gjört afarmiklar tilraunir til þess, að ná slikum skeyt- um. Og það hefir tekist, fullyrðir hann. Hugsanirnar eru sjálfsagt sendar i stafrófi vélarinnar; þvi það liggur í augum uppi, að vélin getur ekki breytt almennum orðabúningi hugs- ananna í þann búning, sem þær hafa, þegar þær koma úr vélinni — þann búning, sem notaður er á sima stöðunum. Það verður sendandinn að gjöra. 2. SKEYTI, SEM SEGJA SIG VERA FRA FRA MLIÐNUM MÖNN- UM. I júnílok 1915 voru slík skeyti komin á 14 tungumálum: ensku, frönsku, rússnesku, itölsku, þýzku, spænsku, portúgölsku, arabisku, grisku, sænsku, norsku, esperanto, japönsku, og einhverju Kaffa-tungu- máli úr .Suður-Afríku. Af þessum málum kann Wilson að eins ensku og frönsku. Mjög mikið, 95 prósent, af Jiess- um skeytum tjáir sig vera frá mönn- um, sem Wilson hefir ekkert þekt, og eru til manna, sem hann hefir ekkert þekt. Sum þeirra liafa borið vitni um Jiekkingu, sem viðtakend- ur segja, að enginn hafi haft, nema þeir sjálfir og sá framliðinn maður, sem undir skeytinu stendur. Það er ekkert undarlegt, þó að viðtakendum hafi brugðið i brún. Hugsið ykkur, að Jiið hafið fylgt einhverjum ástvini ykkar til grafar — ef til vill fyrir mörgum árum, f til vill nýlega. Svo gjörist það einn góðan veðurdag, að þið fáið skeyti með hans nafni undir, og í skeyt- inu er vikið að leyndarmáli, sem engum hefir farið á milli, öðrum en ykkur og þessum framliðna ástvini. Og þetta skeyti kemur út úr dálitl- um kassa, sem maður, er þið hafið aldrci heyrt nefndan, hefir á borð- inu heima hjá sér! Ætli ykkur Jiætti Jietta ekki saga til na>sta bæjar? Það er þetta, 'sem hefir verið að gjörast á Ei.glandi í sumar. VI. Krystallinn. Er nú nokkur leið til þess, að greina sundur hugskeytin, sem koma frá jarðneskum mönnum, og hin skeytin, sem tjá sig vera frá fram- liðnum mönnum? Já, segir Wilson. Og svo er að sjá á ummælum hans, sem það þyki honum furðulegast af öllu. Honum hefir einlivern veginn hugkvæmst að nota krystall í sam- bandi við vélina. Ekki sainskonar “krvstall”, sem þá, er notaðir eru um allan hciin til krystalla-sýna. Það eru ekki krystallar, heldur gler- kúlur. Og slikar kúlur verða ekki fyrir neinum áhrifum af vélinni. Krystall Wilsons er vcrulegur kryst- all, og kostar eins mörg pund sterl- ing eins og glerkúlurnar kosta marg ar krónur. Samstundis, sem smellirnir koma fram i vélinni, eins og öðrum síma- tækjum, koma Ijósglampar i kryst- allinn. Þessir ljósglampar samsvara merkjum vélarinnar, sem skejiin eru lesin út úr, taka á sig mynd þeirra merkja; og þeir eru svo greinilegir, að i krystallinum má lesa skeytin. En nú kemur það allra furðu- legasta: Engin skeyti koma fram i krystall- inum, ncma þau, sem tjá sig vera frá framtiðnum mönnum. Þcgar vélin kcmur með skeyti frá jarðneskum mönnum, verður krystallinn ekki fyrir neinum áhrifuni. Fyrsta skiftið, sem þessi ljósmerki sáust í krystallinum, voru þessar setningar lesnar út úr þeim: “Sannlega er þetta gjört að eins i rannsóknar-skyni. Þvi að það, sem var gamalt, er nú nýtt. Það, sem var áður, er komið,aftur. Þú leitar að merki þess, að þessir hlutir, sem .sjást, komi ekki á steininn (krystall- inn) af mannahöndum. Það mun þá verða veitt þér”. Wilson virðist hafa verið agn dofa af undrun við þessa uppgötvun. Hann tekur það ráð tafarlaust, að skrifa vini sínum, sem heldur því fram, að hann standi i sambandi við verur úr öðrum heimi, og biðja hann að reyna að fá svo nefndan “fylgdaranda” sinn til þess að leggja eftirfarandi spurningar fyrir þá veru, sem hafi sent skeytið, sem eg hefi nú sagt ykkur frá: 1. Getur áhaldið orðið fyrir áhrif- um af hugum lifandi manna? 2. Eru skeyti þessi eingöngu komin frá öðrum verum, en lifandi jarð- neskum mönnum? 3. Verður krystollinn eingöngu fyr ir áhrifum af öðrum verum en mönnum? 4. Vill sá, sem olli áhrifunum krystallinn, segja mér, hver hann er, og, sem sérstakt og síðasta merki góðvildar sinnar, segja mér, hvort og hvernig unt er að gjöra vélina svo einfalda, að almenningi verði unt að nota hana?” Nú kemur næsta tilraun með krystallinn. Wilson er auðvitað for vitinn eftir, hvort nokkuð svar kunni að koma. Það hefðum við lík- legast öll verið. Hann vildi ekki vera við vélina sjálfur, til þess að þar skyldi engra áhrifa kenna af eftir- vænting sinni. Hann fékk til þess mann, sem ekki hafði neina liug mynd um fyrirspurnir hans. Mað urinn las þetta út úr krystallinum: “Við 1. spurningu þinni: “já Við 2. sp. þinni: bæði frá lifandi mönnum, og frá dauðum, sem eru lifandi. Við 3. sp. þinni: já, þessir hlutir koma ekki frá lifandi mönn- um, fyr en þeir eru farsællega komn- ir inn í dal Amentis (dauðans). Að öðru leyti skalt þú leita takmarks- ins frá þessum fremur einföldu með- ulum, þvi að eg segi þér satt, fólk- inu þykir ekki vænt um það, sem því veitir örðugt að skilja. Og vél- in þín er ekki annað en hörmulegur hlutur i augum þeirra, sem þekkja ekki þessa hluti, og svona hefir það verið frá dögum Heru. Amen- Ra-ames”. — Mcð þessu svari virðist Wilson, að tilraunir hans hafi náð hámarx- inu, enn scm komið er. Svo merki- legt þykir honum að hafa fengið það, með Jiessum hætti, við fyrir- spurn, sem gjörð var, eins og eg hafi frá skýrt. Þessi Amen-Ra-ames er sama ver an, sem gaf Wilson fyrstu bending- arnar i ósjálfráðu miðlaskriftinni. Hann á að hafa verið forn-egypzkur spekingur. Hvað sem um það er, get eg vel trúað því, að hann sé vitur maður. Hann vill auðsjáanlega enn ekki stuðla að þvi, að vélin geti orð- ið almennings eign. Hann virðist hafa nákvæma þekkingu á þeirri reynslu mannanna, að þeir menn, sem eiga því láni að fagna, eða verða að sæta þvi óláni, — hvernig sem við nú viljum orða það —, að flytja mönnum mikilsverðan nýjan sannleik, þeir mæla mótspyrnu. — Það er all-oft hentugast, að fara und- ur-hægt og varlega að mönnuin með sannleikann. VII- Niðurlagsorð. Nú ætla eg að láta staðar numið. Eg hefi ekki minst á nærri því alt það merkilega, sem af þessu áhaldi er sagt. En ef mér liefir tekist, að gjöra ykkur það skiljanlegt, sem eg ætlaði mér að segja ykkur, hugsa eg að ykkur skiljist jafnfraint, að ekki er um neitt smáræði að tefla, þar sem þessi uppfundning er. Hún sýnist ætla að leggja afarmerkilegan skerf til vísindanna, einkum sálar- fræðinnar og eðlisfræðinnar. Og ef hún varpar, eins og mér virðist hún likleg til, einhverju Ijósi inn í það myrkur dauðans, sem er fyrir okk- ar augum, þykir mér ekki ósenni- legt, að einhverjir telji hana merk- ilegustu vélina, sem fundist hefir í mannheimum. Og séu þeir einhverjir viðstaddir, sem telja vélina “hörmulegan hlut”, eins og Amen-Ra-ames kemst að orði í skeytinu, og alveg rangt að segja frá henni, þá vona eg að þeir fyrirgefi mér. Það er, hvort sem er, árangurslaust að taka málinu öðru- vísi en með stillingu. Þvi að af öll- um ásæknuin hlutum er sannleikur- inn ásæknastur. Og ef eg hefði þag- að, þá hefði einhver annar talað og sagt ykkur frá þessu innan skamms. — (fsafold). FRÉTTIR FRÁ ÍSLANDI. les hafa fcngið til vinnu frá Vest- fjörðum. — Um drattma og dularfull fyrir- brigði talaði Hermann Jónasson ný- lega í Rvík fyrir fullu húsi áheyr- enda. Meðal annars sagði hann þar langan draum, sem hann liafði dreymt sumarið 1913, og ekki birt j fyr en Jiarna fyrir almenningi. Og sagði hann vel frá að vanda og létu áheyrendur i ljósi ánægju sina. — Lislvinafélagið er nú orðið nafnið á félagi því, sem talað var um í Lögréttu i des., að verið væri að stofna til Jiess að styðja isl. list- ir. Stofnfundur félagsins var hahl- inn 3. þ. m. og kosnir i stjórn þess: Ríkarður Jónsson formaður, Þór. R. Þorlákson gjaldkeri, og Matth. Þórð- arson skrifari. Árgjald til félagsins er 5 kr. Markmið félagsins er gott, og ættu men nað taka því vel. — Aðalfundnr Þilskipaábyrgöar- félagsins viö Faxaflóa var haldinn 4. þ. m. 20 skip voru í ábyrgð félags- inis næstliðið ár fyrir 238 þús. kr., en virt á 322 þús. kr. Ábyrgðargjald- ið var alls 1j,200 kr. Þar af greiddi félagið til Samábyrgðarinnar 3087 kr. fyrir endurtrygging. — Fasti- sjóður félagsins átti 14,000 kr. við árslok og séreignasjóður 16,000 kr. — Ekkert fórst af þilskipum þeim, sem félagið tók i ábyrgð, og að eins smáviðgjörðir á tveimur skipum.— Samkvæmt lögum félagsins átti Ás- geir Sigurðsson konsúll að ganga úr stjórninni, en var endurkosinn. End- urskoðuuarmenn og skipavirðinga- menn voru sömuleiðis endurkosnir. — Prestkosning er nýlega um garð gengin á Ásum í Skaftártungu og var sira Sigurður Sigurðsson kosinn með mikhun atkvæðamun, en hann hofir frá þvi í haust þjónað hrauð- inu. Prestssetrið er nú flutt frá Mýr- imi að Ásum. liæjarbruni. 1 “Vestra” frá 25. f. m. segir, að þá fyrir skömmu hafi brunnið bærinn að Melcun í Vikur- sveit. Bóndinn þar, Steindór Hall- dórsson, fátækur fjolskyldiunaður, bjargaðist út með heimilisfólki sínu, en litlu varð bjargað af húsmunum, og bæjarhúsin brunnu til ösku. Alt sagt óvátrygt. í Lögrctla, 9. febrúar. Sæsíminn slitinn. Hann slitnaði í fyrradag, að því er símastjórnin heldur skamt fyrir norðan Færeyj- ar. Líklegt, að samband náist ekki aftur fyr en að minsta kosti eftir 8 til 10 daga. Landsímaslil, hin mestu, sem fyrir hafa komið, urðu i tstórviðrinj um siðastliðin mánaðamót. Allar voru þær bilanir, sem nokkuð kvað að, sunan Holtavörðuheiðar. Hjá Hamrahlíð í Mosfellssveit lá síminn niðri á nál. 1 kílóm. svæði og voru jar nokkrir staurar fallnir. Þó voru skemdirnar miklu meiri á öðrum stöðum. Við Útskálahamar voru all- ir þræðirnir fallnir á 8 kílóm. svæði og á milli Norðtungu og Stóra- kropps í Borgarfjarðarliéraði var síminn fallinn á nál. 10 kílómetra svæði. Þrátt fyrir Jiessar miklu biíanir m.á heita að greiðlega hafi gengið, að koma sambandinu á aftur. f gær var þó sambandslaust við ísafjörð. Og smáslit voru þá orðin á nokkrum stöðum í Norðurlandi, en óslitið samband til Seyðisfjarðar. Megnið af þessum slyisum er Jiví að kenna, að ísing hefir hlaðist ut- an um símann. En <þó kvað það ekki vera svo utn slitin hjó Hamrahlið, heldur er stórviðrinu eingöngu kent þar um. Járnbrautarmálið. Á fundi fé- ‘lagsins “Fram” 22. f. m. var sam- þykt svobljóðandi tillaga: “Félagið Fram’ lýsir þvi yfir, að það aðhyll- ist, að járnbraut verði lögð frá Reykjavik austur um sveitir, og vill vinna að framgangi þess máls svo fljótt sem viðskifta- og fjármála- ástandið leyfir”. Verkfall hefir staðið yfir i Hafnarfirði frá þvi i miðjum siðast- liðnuin mánuði. Er það verkamanna féJagið Hlíf, sem fyrir því gengst, en í félaginu eru bæði karlar og kon- ur. Kröfur þess voru, að karlmanns- kaupið yrði fært upp úr 30 au. um klt. i 40 au. og kvenmannskaupið upp í 25 au. Stærsti vinnuveitand- inn í Hafnarfirði er Englendingur- inn Bookle og er hann nú heima hjá sér, i Skotlandi, en honum voru sendar kröfur verkamannafélagsins, Lögrétta, 1ö. febrúar. og svaráði hann þeim svo, að hann j • vildi borga verkafólki sinu vel, svo' Jarðsaga íslands. Á sunsudaginn var flutti Guðm. G. Ilárðarson, bóndi framarlega sem það væri ekki i fé- laginu. Segir hann það álit sitt, að verkamannafélög valdi falli flestra þjóða og á yfirstandandi tíma sé rcynsla fyrir þvi í sínu landi. Hann segir, að kvenfólkið í Hafnarfirði á Kjörseyri, fróðlegt alþýðuerindi i Iðnaðarmannahúsinu um jarðsögu íslands frá elztu timum og alt fram að landnámstið. Skýrði hann fyrst frá þvi í fám dráttum, hvernig land- vinni betur en karlmennirnir og væri orðið til og rakti siðan jarð- telur vinnu karlmannanna alt annað | sö«u Þess} stuUu °8 >Í«si máli- Hing en viðunandi. — Innlendir vinnu-1 111 hetir verið álitið, að elztu veitendur i firðinum neituðu einn- jarðmyndanir hér á landi væru frá ig að fullnægja kröfum verkamanna- fyrri Uuta tertiærskeiðsins. En Guð- félagsins. Segjast þeir munu hahla mun(iur tailii okki ósennilegt, að sama verkkaupi eftirleiðis, sem hing sumar jarðmyndanir landsins væru að til, þ. e. fyrir tímabilið sem eftir;miklu eldri °« ncfndi Þar t(| 8ranit er til 1. marz, 25 til 30 au. ldt.kaupi fyrir karlmenn; en cftir þann tíma 35 til 40 au..eftir manngildi, og fyrir kvenfólk 18 til 20 au. kaupi bæði i vetur og sumar komandi. Þó skulu unglingar ekki teljast þar með, upp að 16 ára aldri. Þeir kvarta einnig yfir vinnu brögðunum, og segja, að fólkið hlaupi frá vinnu til kaffi- drykkju hvenær sem því sýnist all- an daginn, og iscgjast þeir ekki vilja þola slíkt framvegis. Hefir verkám.- blaðið Dagsbrún birt skrifleg svör vinnuveitenda til verkamannafélags- iss. — Eitthvað af fólki kvað Book- kenda bergtegund, er gabbró nefn- ist og fundist hefir i föstu bergi í Austur-Skaftafellssýslu. — Og hann færði tikur fyrir þvi, að þær myndanir væru miklu eldri en hing- að til hefir verið álitið, og landið því eldra en talið hefir verið. Þó kvað hann ekki auðið að skera úr því með ákveðinni vissu, sökum þess, að myndanir þessar eru enn lítt rannsakaðar. — Gjörði hann þá grein fyrir því, að loftslagið eftir is- öld hefði tvivegis verið mun hlýrra MARKET HOTEL 146 l’rlnccNM Street á móti markaCinum Bestu vínföníf, vindlar og: aö- hlyning góö. íslenkur veitinga- maöur N. Halldórsson, leiöbein- ir Islendingum. I*. O’CONNEL, Eigandi Wlnulpeg' Sérstök kostaboö á innanhuss- munum. Komið til okkar fyrst, þit5 munið ekki þurfa aö fara lengra. Starlight New and Second Hand Furniture Co. 5»3—505 NOTRE DAME AVENUE Talsfml: Gnrrj 3884. SH AW’S Stærsta og elsta brúkaðra fata- sölubúö í Vestur Canada. 479 Notre Dame Avenue GISLI GOODMAN TIN SMIÐUR. VerkstætSÍ:—Horni Toronto St. og Notre Dame Ave. l’hone Garry 2088 llclmllls Garry 800 FlNASTA SKÓVIÐGERÐ. Mjög fín skó vifcgertS á meTSan þú bíöur. Karlmanna skór hálf botn- aöir (saumatS) 16 mínútur, gútta- bergs hælar (don’t slip) eba lebur, 2 mínútur. STEWART, 103 Paclfic Ave. Fyrsta búb fyrir austan atSal- stræti. J. J. BILDFELL FASTEIGNASALI. Unlon Bank 5th. Floor No. 520 Selur hús og lóTSir, og annatS þar atl lútandi. útvegar peningalán o.fl. Phone Maln 2685. PAUL BJARNASON FASTEIGNASALI. Selur elds, lífs, og slysaábyrgb og útvegar peningalán. WYNYARD, SASK. J. J. Swanson H. G. Hinrlksson J. J. SWANSON & CO. FASTEIGNASAUAR OG prnlnsa mlHlnr, Talsíml Main 2597 Cor. Portage and Garry, Wlnnlpe* Graham, Hannesson & McTavish LBGPB.U8ISGAR. 215—216—217 CURIÍIE BUIL.DING Phone Main 3142 WINNIPEG Arni Anderson E. P. Garland GARLAND& ANDERSON UKiFRFÐINGAR. Pbone Main 1661 Electric Railway Chambers. Talsími: Main 5302. Dr. J. G. Snidal TANNLÆKNIR. 614 SOMERSET BLK. Portage Avenue. WINNIPEG Dr. G. J. Gislason PhyNlotnn nnd Snrjfeou Athygli veitt Augna, Eyrna og Kverka Sjúkdómum. Ásamt innvortis Kjúkdómum og upp- skuröi. 18 South 3rd St.. Grand Korkn, N.D. Dr. J. Stefánsíon 401 HOYD UUILDING Hornt Portage Ave. og Eömonton St. Stundar eingöngu augna, eyrna, nef og kverka-sjúkdóma. Er at5 hitta frá kl. 10 til 12 f.h. og kl. 2 til 5 e.fc. TALSIMI: MAIN 4742 Heimill: 105 Olivia St. Tals. G. 2315 Vér höfum fullar birgöir hrein- f ustu lyfja og meöala. KomiB Á meö lyfseöla yöar hingaö, vér f gerum metiulin nákvsemlega eftir Á ávísan læknislns. Vér sinnum f utansveita pöntunum og seljum A giftingaieyfi. : : ; " COLCLEUGH & CO. * Notre Danie Sherhrooke Sta. 9 Phone Garry 2690—2691 \ Framhald á bls. 8. A. S. BARDAL selur líkkistur og annast um út- farir. Allur útbúnaöur sá besti. Ennfremur selur hann allskonar minnisvaröa og legsteina. : : 813 SHERBROOKE ST. Phone G. 2153 WINNIPEG

x

Heimskringla

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.