Heimskringla - 15.11.1917, Blaðsíða 7

Heimskringla - 15.11.1917, Blaðsíða 7
WINNIPEG, 15. NOV. 1917 HEIMSKRINGLA 7. BLAÐSIÐA Frú Teresa Fenn Saga frá Vancouver, B. C. Eftir J. M. BJARNASON. >=---------------------- (Framh.) “Þið hafið valið ykkur gott hús og góðan stað,” sagði hún alt i einu, eins og ln'in vaknaði af draumi; ‘hlíðin liérna veit svo vel við hafrænunni og sólarlagi, og héðan er yndfefagurt iitsýni. Mað- ur sér yfir alla borgina, út á ‘höfn- ina, yfir til Norður-Vancouver og yfir alt Stanicy Park, skemtigarð inn fagra. Og svo sér maður svo Undur vel alla ljósa-dýrðina á kvöldin. Maður sér líka blessuð fjöllin fyrir norðan og norðaustan naeð öllum sínum kynjamyndum; “Ljónunuim”, “Rjúpunni”, “Fílnum” og “Tígrisdýrunum”. — En ef til vill sér enginn “Fílinn” og “Tígrlsdýr- in”; neina eg og hún Paulin John- son, skáldkonan góða — hún Teka- hionwake — blóm og ’kóróna Indí- ánanna í Kanada. — En nú er hún veik — hin fríða, elskulega Tekalii- onwake er veik, og liggur fyrir dauðanum—ihúin er að deyja—(Jeyja —deyja! — Heilaga guðsmóðir! — “Liljan í dalnum” er fölnuð og—er nð deyja!” 3>að komiu krampadrættir í kring Um munninn, það komu tár í aug- Uin Ihennar, og það setti að henni grát með isárum ekka. Hún sneri sér frá okkur og hljóp yfir í húsið sitt. “Hetta er undarleg kona og mjög taugaveikluð,” ®agði konan mín. Tveim dögum síðar kom hún aft- Ur til okkar og kóm þá inn, og gjörði sér eitthvað til erindis. Hún var að sjá glöð og hress, og talaði um eitt og annað. “Hvaðan ertu?” spurði eg stuttu áður en hún kvarldi. “Frá Micbigan í Bandaríkjun- Um,” svaraði hún. “Eg er fædd f I>etroit, gekk þar á nunnu-skóla, og giftist þar.” “Og hvað ertu búin að vera lengi í Vancouver?” sagði eg. “Hiálft annað ár,” sagði hún, “en sjö ár alls á Kyrrahafs-ströndinni, á ýmsum stöðum. Við erum sjald- ®n lengi í sama stað, því maðurinn uiinn er hálfgjörður æfintýramað- Ur: gullneini, fasteignasali, og—alt Uiögulegt.” Hún brosti raunalega. “Hefirðu knnnað vel við þig hér á ströndinni?” sagði eg. “Já, að mörgu leyti mæta vel. — Eg kom hingað vestur með þeim á- setnimgi að græða— græða heilsu, og safna kröftum, og verða sterk. Og gróðinn kom undrunarlega fljótt. Fjallaloftið og hafgolan áttu vel við mig, og gáfu mér nýjan þr<^tt. — Ströndin hérna sýndi mér alt aí nýjar og nýjar myndir á fjalíahnjúkunum, og í skörðunum, og í gljúfrunum. Litirnir eru hér svo makalaust skýrir og hreinir: fjallatindar mjallhvítir, dimmblá-j ar hlíðar, og sefgrænir skógar. T>að laðaði mig strax að þossari strönd. | Og þar að auki á hér hvert annes, hver hólmi, hver vog og vík sína sögu, bæði forna og nýja. Það hændi mig líka að iþessu undra- landi. En Vancouver-borg náði Iþó á mér sterkustum tökunum. Hún hafði flest bjargráð fram að bjóða; hún var lífvænlegasti staðurinn á allri ströndinni fyrir mig og mann- inn minn; og ®vo var líka Huldu- skógur hér svo nærri, sem mig lang- aði mjög til að kanna; — nei, mig næstum Jangaði til að villast þar í l>okunni og rata í æfintýri, langaði til að leysa einhvern fríðan kon- hngsson úr álögum, og láta ein- Heilsureglur við meltingarleysi Sérstakt matarhæfi óþarft. Þatí eru tvelr veglr fyrlr fólk, sem Pjálst af meltingarleysi. súrum maga, vindþembu o.s.frv., aS fá bót á þessu. Fyrst, vegna þess ab nálega öll tilfelll af ofannefndum kvillum eru beln af- ■eiöing af súr og ýldu, þá má foröast b-o boröa þann mat, sem myndar súr °í meltist seinlega, eins og t.d. alt stifelsi og sykur, kartöflur, brauö ald- og flestar kjöttegundir, þá eru a» eins eftlr sem hættulausar fæöuteg- ^oðir "gluten” brauö, kál, og litlir skamtar af hvítu kjöti af hænsnum og yalkúnum. Svona matarhæfi er ekki ibllnægjandi, en stundum bætir þat5. «inn vegurinn og sem kemur þeim eerstaklega vel, sem matlystugir eru, er aö boröa alt sem þá langar i, en íj;rir,>yggja alla meltingarleysishættu ™eT5 því at5 brúka Bisurated Magnesia „J-eskeiö í volgu vatnl á eftir máltiö- m, eöa hvenær sem tilkennlng er í KinRanu.m- eyt5ir á svipstundu fsur °* öt5ru skatinæmu eitrl í v«?vnnl„ °s >ætur magann gjöra sitt náttúrlega. — Vegna þess hve v ' ,.ah® er handhægt, þá er nú þessi r-*Mr brúkat5ur mjög alment—i statS siíi«a vanans at5 fasta og kvelja vJa“a Sig metS sulti. 1 þessu sam- a* v.má *eta þess, at5 sít5an fólk fór ]vf„Pekkja. þetta ráti, þá hafa marglr n««it‘ar betSitS um atS Blsurated Mag- DI«i? Væri sett saman i lltlar 6 gr. tsk.Ví’ J5*- eru 2 eBa 3 af Þeim á viti ? duft formi, ,en er þægllegra atS •ara þat5 á sér þannig. hvern ung-an Kapílanó «egja mér sögur af Indíánaköppunum frægu, og—” Hún þagnaði og horfði um stund út í bláinn. En alt í einu kiptist hún við og fórnaði höndum. “Heilaga guðsmóðir!” hrópaði hún, og það var grátsfcafur í rödd- inni. “Nú er enginn Kapílanó leng- ur til, se<m segir söguna af hinni fornu frægð hins rauða manns— nei, enginn. — Hann er dáinn, dá- inn, hann Kapílanó er dáinn!” Og aftur greip hana krampa- dráltur í kring um munninn, og það setti að henni sáran grát með áköfum ekka og andköfum, eins og í íyrra skiftið, isem við töluðum við hana. — Hún tók báðum höndum fyrir andlitið, hljóp út úr húsinu og fór heim til sín. “Hún er ef til vill skáldkona,” sagði konan mín. Þegar leið fram á haustið og þok- ur og vætur gengu í garð, og dag- arnir fóru að styttast, þá kom Ter- esa yfir í húsið til okkar á hverjum einasta degi (nema sunnudögum), og stundum oft á dag. Og sum kvöld sat hún hjá okkur svo klukkutímum skifti. Hún var alt af verða okkur meir og meir sam- rýnd, og okkur fór brátt að þykja mjög vænt um hana, eims og hún væri sy.stir okkar cða dóttir. “Mér leiðist að sitja alt af ein heima,” sagði hún á stundum, þeg- ar hún kom; “maðurinn minn fer ávait í burtu í býtið á morgnana, og kemur ekki iheim aftur, fyr en um miðnætti. Og þess vegna finst mér eg alt af vera e i n—eim—srvo óttalega ein!” Hún varpaði mæði- lega öndinni og krampadrættir komu í munnvikin. Teresa var á stundum undur barnaleg f framkomu, eins og henni fyndist hún alt af vera dálítil siúika, tíu eða tólf ára. Það lá jafnvel stundum við, að hún væri ofurlítið brekagjörn og kenjótt. — Hún vildi helzt sitja nærri bóka- skápnum mfnum, eða krjúpa niður fyrir framan hann og skoða bæk- urnar, einkum á daginn, þegar eg var ekki heima, og konan mín var önnum kafin við húsverkin. Oft sat Teresa á gólfinu með mynda- bók í höndunum, skoðaði hverja mynd með mikilli eftirtekt, og raulaði fyrir munni sér einhverja gamla, einkennilega vögguvísu; og það var angurværð í röddinni. En stundum sat hún í hægindastól eða hallaði sér út af á legubek'k- inn og las af kappi. Og það var oft eins og hún væri að leita að ein- hverju sérstöku — orði eða máls- grein — sem hún ætti von á að væri í einhverri bókinni í skápn- um mínum. En þegar hún sat hjá okkur seint á kvöldin, einkum um skammdegis- skeiðið, þá vildi hún hvergi vera, nema við arin. Þá var það jafnan, að hún bað mig að segja sér sögu um ísland og íslenzku þjóðina, um víkingana og sjóferðir þeirra, um fund Vínlands, ■ og um alla þá Norðmenn og Islendinga, sem forn- sögurnar fslenzku geta um að farið hafi til Vínlands; einkum þó sögur um þá menn, sem til Vínlands fóru og aldrei koinu heim aftur. Hún var sérlega sólgin í þessar sögur— hana hungraði og þyrsti í þær, ef svo mætti að orði kveða — og hún fókk aldrei nóg af þeim. Eg sagði henni þessar sögur oft- ast á áttunda og níunda tímanum á kvöldin, þegar við þrjú (Teresa, konan mín og eg) sátum við arin, og aðeins hálf-bjart var í stofunni af glæðunum fyrir framan okkur. Og stundum kraup Teresa þá nið- ur við fætur konunnar minnar og hélt í hönd ihennar; en oft sat hún þó við hlið ihennar og hallaði höfð- inu að brjósti hennar, eins og barn við móðurbarm. — Hún hlýddi á hugfangin og með mestu eftirtekt, og horfði í eldinn, eins og hún sæi þai alt, sem getið var um í sög- unni. — Og oft varð eg að segja herni söguna af Birni Ásbrands- syni (Breiðvíkinga - kappa), og mauninum, sem sendi gullhring- inn og sverðið til íslands, og kvpðst vera meiri vinur húsfreyj^ unnar á Fróðá en goðans á Helga- felli. “Og þú hlýtur að kunna eina sö^ u um Norðmann, eða íslending, sem fór til Vínlands og kom aldrei heim aftur,” sagði hún oft og ein- att, og það var þá stundum óstill- ingarhreimur í rödd hcnnar, eins og hún áliti, að eg vildi ekki segja he;ini “beztu söguna.” Og þegar eg reyndi að fullvissa hana um, að eg kynni ekki fleiri sögur um það eini, þá bað hún mig að segja sér á ný söguna af Birni Ásbrands- syni, eða mamninum, sem sendi svrrðið og gullhringinn til íslands. að var snemma í nóvember- mónuði, 1912, að við útveguðum heuni “The Prodigal Son”, eftir Hell Caine. Hún grét yfir þeirri sögu, en kvaðst ekki geta fengið glögga hugmynd um íslenzkt sveitalíf af þeirri bók. —■ Við sögð- uni henni nú frá “Pilti og stúlku”, en áttum ekki þá sögu á ensku. H>in bað mig að reyna um fram i>Ha muni að útvega sér söguna í erskri þýðing. Eg leitaði í öllum bíkabúðum i Vancouver, en sú ssga var þar ekki til. Loksins feng- um við bóksala einn til að panta hnna frá Lundúnum á Englandi, og liðu um fimm til sex vikur þangað til bókin kom, og beið Ter- esa eftir henni með mikilli óþres'ju. En á meðan las hún “Letters from High Latitudes” eftir Dufferin lá- varð, ferðasögu frú Leith, og ýmsar smá-ritgjörðir um ísland, sem hún l>afði fundið í dagblöðum og tíma- r>tum. — “Pilt og stúlku” las hún >neð mikilii athygli, og fékk þá fyrst verulega hugmypd um ísland og Mendinga, eftir því sem hún sagði okkur. f febrúar-imánuði, 1913, tók hún fyrir alvöru að lesa þær af íslend- ingasögunum, sem hún gat fengið á ensku. Fyrst las hún Gísla sögu Súrssonar, ]>ar næst Gret-tisrsögu, þá Njálu, þá Ólafs sögu Tryggva- sonar og sögu Ólafs konungs hins helgæ Eftir það las hún um tíma alt, sem hún gat fengið á ensku um fund Vínlands og siglingar hinna fornu íslendinga vestur um haf. — En reyndar sló hún slöku við lest- urinn um tíma, um það leyti, sem skáldkonan góða, Pauline John son, dó. Hún dó í Vancouver vor- ið 1913. Teresa hafði meiri mætur á henni heldur en nokkrum öðrum rithöfundi í Kanada, og ef til vill að nokkru leyti vegna þess, að hún var af Indíána-kyni, því faðir skáld- konunnar var Indíána-höfðingi. Og Teresu var alt af mjög hlýtt til Indíána af ástæðu, sem lesarinn fær bráðum að vita. “Eg er liálSJirædd við þessar heiðnu sögur ykkar,” sagði Teresa einu sinni við mig. “Af hverju kemur það?” sagði eg. “Af því það er svo mikið blóð á þeim,” sagði hún; “drengskapur- inn er þar að vísu öðrum þræði, en samt er alt of mikið b 1 ó ð á þeim.” Og það fór hrollur um hana. “Það er líka blóð á sögum kristn- innar,” sagði eg. “En það er blóð pfslarvottanna,” sagði hún. öðru sinni sagði hún: “Draumarnir mínir eru að breyt- ast. Áður dreymdi mig oft Maríu mey og post,ulana, en nú deymir mig iðulega þá Gunnar, Skarphéð- inn og-^Gretti. — Eg er hrædd um að eg isé að brjóta boðorðin með því að lesa þessar sögur; en eg þori þó ekki að segja prestinum frá því.” “Islendinga - sögurnar eru að styrkja taugar þínar,” sagði eg brosandi. “Sé sögur þessar hressingarlyf,” sagði hún, “þá held eg áfram að lesa þær — f drottins nafni.” Þegar komið var fram í júnímán- uð þetta ár (1913), tók Teresa á ný og það með miklum áhuga, að kynna sér forn-íslenzkar bókm'entir, og var nú ekki lengur ánægð með að lesa þær í þýðingu, iheldur fór hú að leggja stund á að nema ís- lenzka tungu. (Framh. í næsta blaði.) -------o------- *-------------------------------- Islands fréttir. *--------------------------------* Tjörnes kol úr námu Þorsteins Jónssonar. eru nýkomin til bæjar- ins og eu seld á 135 kr. smálestin. Nefndarálit fjárhagsnfendar á þingi um írumvarp Bjarna Jóns- sonar um heimild fyrir stjórnina til þess að taka að láni 20,000,000 kr. til þess að kaupa og hagnýta fossa, er nú fram komið og er á þessa leið: — Frumvarp þetta mun fram komið sökum Sogfossamálsins, sem Ed. hefir nú um hríð haft til meðferð- ar, og til þess að koma að þeirri stefnu, að sjálft þjóðfélagið en ekki einstakiingamir, eigi að hafa mieð ihöndum hagnýtinlg fossa- aflsins í landinu. Nefndin er á sarrta máli og flutningsmaður frv. um það, að þetta sé æskilegt, ef kleift yrði, en vandlegrar athugun- ár þarfnast málið alt og rannsókn- ar, sem alþingi hefir engin tök á að inna af hendi svo fulltryggilegt verði. Fossamálin eru með torveld- ustu framtíðarmálum þessa lands, og væri illa farið, ef rasað yrði þar fyrir ráð fram, en við þvf er hætt- ast í byrjun. — Það vill nefndin taka fram, til þess að afstaða henn- ar valdi ekki neinum misskilningi, að hvort sem einstaklingarnir eða þjóðfélagið standa fyrir beizlun fossanna hér í ]andi, þá þarf til þess erlent fjármagn. I Norðurlandi er ’sagt frá því, að fimm Akureyrarbúar hafi tekið sér ættarnöfn: Böðvar Jónsson yfir- dómislögm. nafnið Bjarkan, Guðm. Guðmundsson bókav. nafnið Vest- mar, Jóhann Ragúelsson kaupm. nafnið Ragúels, Sigurður Einars- son dýralæknir nafnið Hlíðar, og Þorvaidur Jónsson bankaritari nafnið Vestmann. HVERN VEGINN VELUR ÞÚ? Velur þú braut meltingarleysis- ins, vondra geðsmuna, höfuðverkj- ar og nýrnabilunar — og svo síðar algjörlegrar heilsubilunar—, eða braut langra og ánægjulegra lí,f- daga? Ef seinni brautin geðjast þér betur, þá farðu vel með maga þinn, og brúkaðu Triner’s Amer- ican Elixir of Bitter Wine til þess að halda góðri reglu á meiltingu þinni. Triner’s American Elixir of Bitter Wine fríar þig við alla þá óreglu í maganum, sem þreytir líf svo margra—En vertu viss um að taka ekki önnur meðul, sem sögð eru alveg eins góð. Að eins þau efni, sem samsett eru í Triner’s meðal, gefa fullvissu um góðan á- rangur. Fæst í öllum lyfjabúðum. — önnur ágæt meðul eru Triner’s Cough Sedative, sem gefur skjótan bata á kvefi, hósta, hæsi, hálsbólgu og öðru slíku, og Triner’s Liniment, sem hrósað er af þúsundum fyrir verkanir sínar á gigt, bakverk, neu- ralgia o.s.frv. Fæst í lyfjabúðum og beint frá Jos. Triner, Manufactur- ing Gheiriist, 1333—1343 S. Ashiand Ave., Chicago, 111. B0RÐVIÐUR M0ULD1NGS. ViS höfum fullkomnar birgSir af öllum tegundum Verðskrá verður send hverjum þeim er þess óskar THE EMPIRE SASH & DOOR CO., LTD. Henry Ave. East, Winnipeg, Man., Telephone: Main 2511 Skýrsla yfir ársreikninga Kvenfélags 223. herdeildarinnar Aðstoðar-kvenfélag 223. herdeildarinAar get- ur nú með ánægju birt fyrstu yfirskoðaða árs- reikninga sína. Félagið finnur til þess, að það hefir að miklu leyti útbýtt fé, sem því var trúað fyrir af fólkinu, og samkvæmt góðri venju >elur fé- lagið það skyldu sína að birta fjárhagsskýrslu sína fyrir almenningi yfir höfuð, en þó helzt vegna þeirra mörgu, er svo ríflega hafa lagt fram fé og orðið drengilega við liðsbón vorri. Þegar litið er yfir reikningana, sést það, að félagið hefir frá byrjun handfjallað $2,050.65. Af þessari upphæð hefir $1,374.90 verið safnað með ýmsum ráðstöfunum félagsins eða með- lima þess, en $665.75 hafa verið gefnir af vin- um félagsins og deildarinnar. Stærsta fyrirtæki félagsins var það, að senda jólakassa öllum þeim, sem eru í her- deildinni; var það gert fyrir tveimur vikum. Innihald allra kassanna var nákvæmlega það sama. Yfirmönnum og óbreyttum liðsmönn- um var gert alveg jafnt undir höfði Kostnað- urinn við þetta var $943.26, þar af $180.00 í póstgjald. — Reikningurinn sýnir dálítinn tekjuafgang. En með því að bráðum er kom- ið fram undir jól og ástvinirnir eru enn í fjarlægð, er enn þörf á fé og hún brýn. Aðstoðarfélagið vonast til þess, að geta glatt fjölskyldur hermannanna og ættingja þeirra sem í deildinni eru, um jólin. — Félagið er mjög þakklátt þeim, sem hafa hjálpað því og lagt fram fé að undanförnu, og vonum vér að þessi reikningur, sem nú birtist hér, verði öllum svo ánægjulegur að hann verði hvöt til frekari samvinnu framvegis. — Félagið er sér- staklega þakklátt hinum mörgu vinum sínum, sem á ýmsan hátt hafa rétt því hjálparhönd. Þessir vinir eru fleiri en svo, að nöfn þeirra verði hér talin; en sérstaklega ber þó að minn- ast herra H. J. Pálmasonar yfirskoðara, sem af mikilli velvild yfirfór reikninga félagsins og bjó þá út til birtingar, án nokkurs endur- gjalds. Financial Statement, October 31, 1917 223rd Battalion, Ladies’ Auxiliary, Winnipeg, Man. Statemeat of Receipts and Disbnrsementg for Period of Seventeen MonHs crdirg Cct. 31, 1917 RECBIPTS Membership fees received ................ S Preceeds from sale of theattre tickets... Sale of home cooking; raffle and dona- tions in connectlon therewith ......... Preceeds from raffle of Quilt ........... Proceeds from Quilt Sqpares.......v...... Raffle of Tea Set ....................... Concert ................................. Rebates on goods purchased and sale of surplus Christmas Box materials ....... Knltting needle holders ................. Battalion Button sales .................. Rummage sale and donatlons thereto... Shawl raffle ............................ Icelandic Celebration booth ............. Electric Show .....................$214.47 Electric Show Tips ................ 6.95 Donations recelved in connectlon with the various affairs aranged by Auxiliary.... 161.80 159.50 315.89 76.60 87.70 11.00 83.15 6.33 .36 6.00 110.40 22.60 102.36 221.42 11.00 Total fnnda ralaed by aale of commodl- tlea and other value provlded by membera ................................ $1,374.90 Public subscriptions— Geysir School ..................$ 10.00 Subscriptions to Christmas Box Fund, as per publlshed llst.... 665.75 675.75 DISB17RSEMKNTS Sundry expenses, print., caretaking, etc. $ 12.95 Materials purchased for various sales. 58.34 Expenditure re Concert ................ 38.25 Goods for Iceiandic Celebration booth . 51.90 Bank exchange ............................ .25 Theatre tickets purchased ............. 126.00 Total expendlture In eonnectlon nlth orgnnlr.atlon and auppllea pnrchnaed for purpoae of ralalng; funda .......... Dependents’ comforts ..............$ 65.65 Wool for knitting socks, etc....... 228.75 Farewell gifts to Battalion ....... 226.80 1917 Christmas Boxes— Sundry expenses ...........$ 2.28 Postage ................... 180.00 Supplles ................. 760.98 ------ 943.26 286.69 Total expendlture on eomforta for Bat... $1,464.46 Donatlons to outside organiation — Red Cross Christmas Stocking Fund ....... '76.00 Balance—Cash with Bankers $219.47 “ on hand ............ 6.03 ------ 224.50 Total Recelpts............$2.050.65 ASSETS $2.050.65 Cash with Bankers Cash on hand ...... ....$219.47 ._ 6.08 -$224.50 Amount outstandlng for Theatre Tickets __________________________ 25.00 Theatre Tickets on hand, at cost .......................... 2.00 Stamps on hand .....___________________________________ ■ 3.90 Wool in hands of Workers ........................................ 40.00 I.IABIL.ITIES D. R. Dingwall ___________ $295.40 ..$ 8.60 Surplua of aaaeta over llabllltlea. $291.90 I have audited the books and vouchers of the 223rd Battallon Ladies’ Auxiliary for the period of seventeen months ended October Slst, 1917, and hereby certlfy that the above statement is drawn up in in accordance with the vouchers, correspondence, publlshed subscrlptlon llsts, books, and other information supplled by the Treasurer. Respectfully submltted, > H. J. PALMASON, C.A. Winnipeg, November lst, 1917. Honorary Audltor.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.