Heimskringla - 18.04.1918, Page 2

Heimskringla - 18.04.1918, Page 2
2. BLAÐSIÐA HEIMSKRINCLA WINNIPEG, 18. APRIL 1918 Rauðakross félagið Eftir síra F. J. Bergmann. I. Upphaf félagsins. Þótt stríð og styrjaldir sé nokk- urn voginn jafn-igainalit mannkyns- sögunni, er samt lfknarstarfsemin, sem látin er Ihinum særðu í té, býsna ung til þess að gera. Hún 'hótst fyrst á síðustu tíu árum 18. aldar í þeirri mynd, sem vér nú höfum. Áður voru særðir hermenn annað hvortibomir af féiögum sínum aftur fyrir fylkingarnar, eða látnir liggja öldungis hjáljcarvana f alls konar hættu, unz orustan var um garð gengin. Læknishjálp náði ekki út á víg- völlinn, bangað til daginn eftir bar- dagana eða enn J>á seinna. Kom hún þá eikki fyrr en orðið var um ■seinan fyrir marga hinna særðu. Árið 1792 var farið að hugsa fyrir flutningstækjum til að fiytja særða hermenn a-f vfgvelli. Frakknesikur maður einn nefnist Barón Dominique Jean Larrey (1766 —1842). Hann var f frakkne.ska hern- um. Árið 1792 hugsaði liann upj) vagnakerfi, í sambandi við herinn og néfndi ihann það hraðflutnings- vagna særðra hermanna (ambul- ances volantes). Áttu þessir vagnar að geta verið á ferð með aH-miklum hraða frá einum stað til annans. Þeir voru til þess ætlaðir að geta veitt særðum hermönnum fyrstu hjúkran og Jæknishjálp og flutt þá burt af vígvellinum. Kapóileon studdi þenna barón Larrey af miklurn áhuga og þetta hjúkrunarkerfi náði mikilii fuH- komnan í heriiði hans hinu fræga og mikla. Hér um bil um sama leyti var það annar frakkneskur maður, merkur, sáralæknir í her Frakka, barón Pierre Francois Percy (1754—1825), eem myndaði eins konar herdeild, J>ar sem tveim mönnum var ætlað að bera særðan mann af vígvelli á börum. Þessir böruburðaimenn voru æfð- ir og útbúnir í þvf skyni að safna sairian særðum, á meðan orustan etóð yfir, og bera þá á óhultan stað, þar sem hægt var að gera yið sár þeirra og binda um þau. Þýðingarmikið spor í áttina til Jxrws að bæta kjör særðra hermanna var stigið með samningum er sam- þyktir voru í Genf 1864. Samkvæmt ákvæðum þeirra skyldi ekki einung- is ihinir særðu sjálfir, heldur allir þeir, er stóðu í samlbandi við flutn- ingstækin, skoðast hlutleysingjar. Hina særðu skyldi ekki gera að föngum, né heldur skyldi gera iækna og Mknarlið Jætta hernuana. fvamningar Jæssir hafa stutt og eflt þenna særðra flutning að mjög miklu Jeyti. En ekki hafa allir, sem við flutning þenna ihafa verið riðn- fr, v.erið sainningsskilmáiunum jafn- kunnir, né iheddur skýrt þá eiins. Hefir J>að þvf næsta oft átt sér s* að í ihernaðarsögu nýrra tíma, að ásak- anir hafa komið fram um sviksemi og ranga notkan fána Bauðakross>- j féJagsins. Þetta fiutningskerfj náði ekki neinni Verulegri fulíkomnan fyrr, en í borgarastyrjöld Bandaríkja. Þá var tðkið að flytja særðra hæli á járnbrautum og var með því móti séð fyrir skyndiflutningi hinna sœrðu til óhultra staða fylkingun- um að baki. Sjúkravagnar með alls konar nauðsyniogum lyfjum og umbúðum til að flytja særða úr skotmáili, voru síðan ihafðir í sambandi við herlið annarra landa og í stríðinu milli Frakka og Þjóðverja fullkomnaðist Jæssi lfknarstarfsemi aftur mikið. II Clara Barton. Þeir, scgn kynnast vilja starfsemi Rauðakross félagsins, mega ekki ganga fram hjá Clara Barton. Hún er fædd í Oxford f Massaehusetts í Bandaríkjum árið 1*21, og er talin einn af mestu mannvinum Banda- ríkja í kvennahópi. Hún tókst á héndur kennarastörf að eins sextán ára gömul, og.vann um eitt tímabil á einni af skriifstof- um Bandarfkjastjórnar frá 1854 til 1857. í borgarastyrjöldinni fekk hún því til leiðar komið, að miklum forða af alls konar áhöldum til lið- veizlu særðum hermönnum, var dneift út um allar henstöðvar. Um leið og styrjöldin var tillykta leidd, kom hún á stofn skrifstöfu í Wash- ington, þar »em skýrslum var vsafn- að um alla þá, er týnst höfðu í stríð- irnu, tii þess að spurnum væri unt að halda fyrir -þeim. Þeiim störfum hélt hún áfnam í fjögur ár. Á þeiim tíma íann hún grafir fleiri en 12,000 ihermanna og gat sagt rétt til um nöfn allra, æm áttu, í hermanna grafreit þjóðarinn- ar í Andersonville í Georgia. Árið 1869 bilaði heilsa hennar og fór hún J>á til Sviss til að leita sér iheilsuibótar. í Genf heim>sótti hún meðlimi miilliþjóðanefndar Rauða- krosis félagsins, og fékk sú nefnd hana í samvinnu við sig. Um leið og stríðið milli Frakka og Þjóðverja brauzt út, fór Miss Bar- ton með meðliimuin félagsins til her- búðanna og var þeim ihjálpleg með að koma skipulagi á sjúkrahælin handa hermönnum. Árið 1871 sá hún um útbýting fjár og vista, til að ihjálpa fátækum í Strassburg. Og 1872 var >hún fengin tii sams konar starfa í Parísarborg. Þýzkalandskeisari sæmdi ihana járn- knossinuim í þak.kanskyni 'fyrir störf bennar f Ifknarinnar þjónustu. Þegar hún ihvarf aftur tiil Banda- ríkja, ihélt hún áfram að éfla Rauða kross félagið í Bandaríkjum og hætti ekki fyrr en hún kom þvl undir samnings skilyrði Genf-ar samningsins og gerðist það á árun- um 1881—1882. Hún var fyrsti /forseti ameríska Rauðakrossfélagsiiis og var það lmngað til 1904. Hefir hún verið full- trúi Bandaríkja á fjölmörgum Rauðakrossþingum, í Genf 1884, Karlsrue 1887, Rómaborg 1892, Vln- arborg 1897, Pétursborg 1903. Miss Clara Barton var ihöfundur liinna endurbættu laga Rauða- krossfélagsins. Kveða þau svo á, að félagið útbýti hjálp, ekki einunigis á stríðstírmim, heldur ávalt Jiegar ein- hver voði er á ferðum, eins og til dæmis hunjgursneyð, vatnsflóð, landskjáliftar, fellibyljir og drej> sóttir. Samkværnt' þass.um endurbættu löguin félagsinis sá hún um, að hjálp var útbýtt, þegar guia veikin geis- aði í Fiorida 1887, flóðið mikla í Johnstown í Bennsylvania 1889, hungursneyðin á Rússlandi 1891, feliibylurinn á strönd Suður Oarol- inu 1893, Armeníumorðin 1986, stríð- ið spansk-ameríiska í Cuba 1898, fellibylurinn í Galveston 1900, og ýms önnur voða-tilfelli. IH. ~ Þakklæti Frakka. Á Frakklándi var hátíð mikil ný- lega í frakkneska rithöfunda félag- inu — Société des gens de lettres. Á fundi í þassu fræga félagi, »em fjöl- mennari var en nokkur, s>em (halld- inn hefir verið síðan er stríðið hófst, liéldu frakkneskir ritlhöfundar og listamenn afar glæ.silega hátíð í virðinigarskyni við Rauðakrosusifélag Bandarfkjanna. Oft og tíðum verður J>að svo, að margir verða hiodraðir frá að koma og taka þátt í hátíðahaldi, er ein- hver stéttarbróðir á hiut að máli, sem sýna á einhverja virðingu. En í þetta sinn var eins og engar hindranir hefði orðið á leið nokk- ui'.s. Fjöidi kom og virðingarmerki og viðurkenningar voru ekki skorin við neglur sér. Þeissi stofnan er eftirlæti allra frakkneskra manna og ekki einung- ts rithöfunda og listamanna. Aliir , finna til ]»ess í hve afarmikilli Jiakkiætisskuld J)jóðin er við J>essa stúi'kostlegu Ifik n aristofn u n. Það var við hátíð Jæssa eins og foivseti félagsins komst að orði: Vér tölum hér ekki að eins af hálfu sjálfra vor, af hálfu eþinar ein- stakrar stéttar, en í nafni allrar frakknesku þjóöarinnar. Hjartans þökk! Það er lfka risavaxtn s'tarfsemi, sem Rauðakrossfélag Bandaríkja hofir haft með höndum á Frakk- landi, og lieifir enn. Að frátaldri Jæirri hjáij), sem nær því sýnist inannlcgum kröftum ofurefli, er •spánversk-ameríska hjálparnefnd- in hefir látið af hendi rakna, tii að draga úr-lhunigursneyðinni í Belgíu og öllum þeim hörmungum ogharm- kvælum, er «ú aurfiingja pjóð iiefir orðið að sæta, er naumast til í allri mannkynssögunni nokkurt dæmi þe.ss, að hjálp ihafi verið látin í té í jafn-stórum stíl og jafn-mikluin mannkærieika, til Jvésis að lina harmkvæli og sorg í öðru landi og annarri heimsálfu, eins og starfsemi Rauðakross félags Bandaríkja er nú að framkvæma á Frakklandi. Það er starfsemi, isiqm kostnað hefir í för með sér, er reikna miá ekki einungis eftir miljónum, heldur eft- ir þúsundum miljóna, áður lýkur. Nú Jregar ef komið upp í 500 miljón- ir franka. Þess ber að gæta, að þessi geisi- mikla fjárupphæð er ekki veitt af landsstjóminni og almanniafé, en hefir öllu verið safnað með frjáisum samiskotum, iðgjöldum félagsmanna og stórgjöfum. IV. Starfsaðferð félagsins. Starf Rauðakross-féiags Banda- rfkja á Frakklandi hófst löngu áður Bandarfkin fóru að taka nokkurn J)át4 í strfðinu. Vitaskuld hefir starfsemin sfðan færst í au kana og eflst að miklum mun. En löngu áð- j ur var það ihugsjón og ákvörðun fé- lagsins, að gera alt, sem því væri unt til leiðar að koma, til liðveizlu hinni fiakknesku þjóð. Og meina kæi'leiksverk var eigi unt af hendi að inna, en að véita særðum mönnum og sjúkum á Frakklandi alla J)á Ihjálj) og hjúkr- j un, sein unt er í té að láta á þessum I s'kelfileigu hönnungartímum. Hvergi ihefir það betur sést en einmitt í þessu samibandi, að málefni Fnakk- lands er máleífni alls heimsins. Enda hefir J>að verið sagt: Hver maöur á tvær ættjaröir — la sienne et puis la France — sína eig- i>n og «vo líka Frakkland. Margar af beztu Iiugmyndum-mannkynsins eiga þar upptö'k og hafa þaðan ibreiðst út um heiminn. Markmiðið, sem Rauðaknoss félag Bandarfkja hefir sett sér, er ekki einungits í því fólgið að koma upp fjölda af sjúkrahælum og alls konar ifiutningstækjum, sjá um að alt væri við hendi, sem þyrfti á að hjjlda af handlækninga verkfærum og heilbrigðiúhöldum, og mun öll- um skiljanlegt, hvílíkan aragrúa af öllu þess '.konar til þarf. Auk þess hefir fólagið stofnað hermanna hæli prýðilega úr garði ger, með fram járnbrautarsföðvum á Frakiklandi á bak við íylkimgarnar, ei-ns langar og þær eru. En fyrir utan ait Jætta he.fir það álitið það ætlunarverk sitt engu síður að ihaifa upp á og hjúkra þeim þúsundum munaðarleysingja, sein styrjöldin hefir -gert öldungis hjálp- arvana. Humdruð þúsunda all-s konar fólk.s h-efir orðið iieimi'lits- laust og 1-andflótta. Þessú fólki varp innrás Þjóðverja í norðursveitir Frakikland-s iínnvörjium inn í land- ið, Jiar sem það 1-ei'taði tskjóle -otg at- ihvarfs, tsem oft-ast var alls eigi unt að veita af landsins eigin ramleik. Raiiðakrossfólag Bandaríkja heifir ■eigi lá'tið hér staðar numið. Það h-efir einnig igert sér að skyldu að 'hjáipa til að reiisa landið úr rúst- uim, endurreisa hús og heimili Frakklaads, yrkjia jörðina uj)p aftur 3 þeim svæðuin, sem ifrelsuð hafa Verið úr Ihönduin óvinanna. En síð- ast og okki sízt hefir J>að sett sér fyrir -markmiið, að h-efja gagngerða og Jiaulihugsaða baráttu gegn berklaveikiinpi. öllunn styrjöldum -hafa ávalt fylgt einhverjar drepsóttir, sem látið hafa sóttikvei'kjun-a berast út um iöndin •svo oft og -einat't -hefir flleira fólk orðið dauðanuim að -herfangi á J>ann hábt en á isjiálfum vígvöllunum. Þessarri mikl-u heimisstyrjöld -hafa enn þá erigar næmar drep-sóttir fylgt — -aðrar en berklaveikin. En hún er iíka ein hinna ægilegustu. V. Aðsetur féiagsins í París. /Hverni-g er nú farið að öllu þesisu? Hver -er áranguri-nn fram að þessuin tíma og llxver eiga mienn von á, að að hann verði? Aðal-aðsetur Rauðakrossstarfsern- innar amerísku á Frakklandi er í voldugu stórhýisi sem. -stendur v'ð Samlyndi-svö-llinn. En stjórn starf- semi-nnar, s-em þar hefir að-setur sitt, af mörgujn nöfnd: Ráöuneyti líkn- arinnar. Búistaðurinn er hinn veg- ilegas-ti, s-em unt er að ósk-a 'sér, og er öflum ferðamönnum starsýnt á hann. Þar er rnaður staddur á hjarta- stað Parfsarborgar. 1 júnímánuði árið, sem 1-eið, hélt stjórnamefnd fé- lagsin-s innreið sína í Parísarborg í fyl-gd m-eð Pershing y-firforingja. Menn þektu Bandaríkjamenn of vel til þess að láta sér hugkvæmast, að lieir gerði sig ánægða m-eð einihvern ókunnan stað í úthverfum borgar- innar. >Sú sögn gen-gur að nefndin, þegar að kv-eldi samia dags og ihún kom til borgarinnar, hafi ekið í bi'freiðu>m um alla París til þess að hyggja sér eftir hæfiliegum bústað handa því inikila skrif-stofubákni, er starfsem- inni lilýtur að vera samfara. Bif- reið-arnar námu allar staðar á Sam- lyndisvellinum. Hví fáum við ekki þetta stórhýsi Jiarna? spurðu þeir og bentu mef) hendinni -á framihliðina, er veit út að veflinuim. Nei, þarna á stjórnardeiild sjóhers- ins aðsetur. Nú, en þetta þarna? og bentu á annað stórhýsi, — það sein þeir svo fengu. Það var ein-s konar gistihöll: Cercle Royal. Þeir fóru og spurðu: “Er hús þptta falt? G«tum við fengið að kaujia J>að?” Nei, J)ví miiður! “Er hægt að leigja það?” Ja, — það er nú eftir að vita. “Hvað er leigan?” Svo var n-efn-d ánslieiga upp á nokkurar m-i'ljónir, e>f styrjöldin iheldur áfnam í tvö ár. “Vinir mínir! Látið mig einan um þetta lftilræði,” segir fnakknesk- ur Bandarfkjamaður, er verið hafði í för m-eð nefndinni í biíreið sinni. Honum verður ekki milkið um, en tekur tjekk-*bók upp úr vasa sínum og -s'krilfar tékk fyrir leigu upphæð- inni allri um þrjú ár. Daginn eftir flutti stjórn Rauða- kross félags Bandarlkja inn 4 stór- hýsi þett-a. Sfðan ihefir Genf-kross- inn rauði og stjörnuíáni Bandarf'kj- anna blaktað J>ar fná stöng hlið við hlið. VI. Ungir menn. Til þess er tekið, að þarna sé unt að hitta ýinsa Bandarfkjattn-enn, sem næ.sta sé eimkenniiegir og góð sýn- istiorn þjóð-arinnar í heild. Þarna er að hitta Mr. Barton Blake, sem er yfirumsjónarmaður fr-egna skri-fistofunnar. Og Ji-arna er Mr. Edward Hunt einnig, sem er yfirumisjómarmaður hjálparliðsins og viðreisnard-eildarinnar. Báðir eru þeir ungir menn, naumast yfir þrí- tugt, — skilmerkiiiegir í andsvörum. stuttir í sjmina, ákveðnir, kurteisir. Bandaríkin ihafa inikið að ken-na þeim, sem hin-u-in megin búa við pollinn. Það er viðutkent á Frakk- landi og víðast ihvar með upplýst- um mönnu-m í Norðurálfu, iþótt það þi'öng.sýni eigi sér stað á útskerjum og andniesju.m, sem sver.og sárt við leggur, að ]>aðan komi aldrei neitt gott. Það er nú tii dæmis þetta litla at- riði að óttast ekki æskuna. Hvf sky-ldi J>að með öilu nauðsynilegt, að einhver maður þurfi að vera grá- hærður og -ganga með gleraugu áð- ur honum er fyrir svo miikiu trúað, að hann -sé igerður að yfirtmanni eða forstjór-a. Foratjóri verður bæði að geta og liaf-a vilja á að hilaupa upp stigana alla lcið upp á fimta lo>ft á þriðjungi styttri tfina -e>n lyiftivéiar geta borið hann. Það er hentuigast, að hann sé ó-( háður' heimilisumihyggjuni, konu, börnum og alls konar óviðkomandi regl-um. Hann verður að h-atfá kjark til að segja rnei við ráðh-erra og geta verið kurteis og vlkáliðu-gur eins og vikadrengur. Hann verður að geta t-ekið bendingum hraðritarastúlku. Iiann v-erður ávalt að vera frfskur og fjörugur og kátur, — upp á amo- ríslk-a vfsiu. Engiendingar eru nú upp á því teknir, að gera tutrtugu ára drengi að iherforingjum. Loks eftir þessa löngu mæðu -eru Jieir nú kominir svo langt, að allir öldung- arnir, sem eru í iforingjastöðu og liafa sér akikert annað til frægðar unnið en að hafa góða meltingu, eins oig Roosevelt fcdmst iað -orði, þurfa ekki allir að deyja eða hrökfcva upp af fyrir elli isakir, áð-ur unt er -að fá ernbætti þeirra í hend- ur ungum mönnum, er sýnt hatfa á vígvellinum að þeir eru færir uin að hafa mianna forráð á Ih-endi. Engiendingar hafa lært það af frændum sínum, Bandaríkjannönn- um, en -mikið 'ii-fandi skelfing hafa J>eir verið lengi að læra þetta, sem virðist svo -sjálfsagt og óbrotið. Og mildð Jkfandi ske-ifing eru þeir bún- ir að ljða mikið tjón sökum fast- h-eldni við J)á reglu að -sá sem -elztur er í emibætti feigi -að hafa það á liendi, u-nz íhann ihrökkur upp af, hve -miiklu hæf-ari menn, s-ern kunna að yera fyrir neðan hanfi. Bvarvetna er sú regla ill og óhaf- andi, -en hvergi verður hún annars eins voða tjón-s v-aidandi og á hern- aðartímum eins og þeim, sem nú st-anda yfir. VII. Mörg ætlunarverk. Eyrsti hópur Rauðakross manna sem í fyrra 1 júnímánuði héldu inn- j reið sína í -höfuðból þett-a við Sain-i lyndi-svöUinn, voru ekki færri en 30 talsims. En að fjóruim mánuðum liðnum var tala þeirra orðin Jiúsund og nú er sagt að tala þei-rar sé orðin um 1,600. En tal-a allra Jæirra, er í þjón- ustu félagsins standa út um alt land -er tíu sinnum stærri. Þetta er, eins og sagt var hér að íraman, reglulegt ráðuneyti, með mi-klum -aga og föstu skipulagi. í herd-eiidinni, sem kölluð er, eru m-eðaladei-idar og handlækningar deildir. Veita þeim forstöðu surnir helztu handlækninga snillingar Bandarfkja. Ein deildin stendur í s-amlbandi við herlið Bandaríkja. önpur hugsar alveg um frakkneska hermenn og sinnir -all-s engu öðru. Hver d-éild er í mörgum undir- deildum, og hefir hver þessi undir- deild isérstakt ætlunarverk, eins og t. d. að sjá um særðra flutniniginn, umbinding sára og ihandlækningar,] heimili handa hjúkrunarkonum,, vistaforða handa öllum, sem á hæl- unum eru eða við fiutninga. Ein deildin 'h-efir það ætlunar- verk með höndum að hjálpa og afla þeim nauðsymlegra upplýsinga. sem limir haifa verið teknir af. Ein ( ski'ifstoían er til þess að útvega' þeim tilbúna hendur og fætur,1 senda þá á hei-ibrigðisstofnanir eða sloemfistaði. j Fatnaðardeildin sér þeim fyrir fötu-m, sem þurfa. >Skólar -eru stx>fn- -settir til þess að kenna hinum særðu og ifötluðu eitthvert ihan-d- verk. Ætlunarverkin eru svo mörg, að óhugsanda er iað ætla sér upp að telja. Þejta, isem hér er nofn-t, er að ein» ofurlftið sýnishom. S'amt sem áður verður fram að tak- ast, til þess að -gefa huigmynd um starfsemina, að -l»egar í októbermán- uð-i árið se-m leið, hafði deildin, sem einun-gis hugsar uim að sinna frakk- nes'kum heranönnum, ekki færri en 3,617 'sjúkrahæli í 1,356 b<$rgum og bæjum. A ihverjum mánuði eru stofnuð ekki íærri en 1Q0 ný sjúkrahæli fyrir tiihlu-tan og fé tfrá Rauðakrosstféla-gi, Bandaríkja. Mrs. Mary Wiiiard í New York tók sig til um ieið og styrjöldin brauzt út, að safna saman -fötum <>g um- búðum handa ihermönnum á Frakk- landi. Starfsem-i hennar jókst svo, að nú eru uneira en 1,000 tféiög í Bandaríkjum í sama skyni. Rauða- krossfélagið sér svo uin að þetta komi alt að réttum notum. Á hv.er- jum degi eru sendar -ekki tfærri en miili 40,000 og 50,000 umibúðif til 1,729 heii.sutiæla. I París-aiiborg ihefir -félagið mörg sjúknahæli handa fraJkkneskum her- mönnum. Eitt þeirra getur v-eitt viðtöku 2,000 særðum. H-undrað bifreiðar, til að flytja særða mienn, ganga -í Imilili tfylkiii-ganna og þ-essa eina hælis í Parí-s. Sum af sjúkrahælunum má flytja úr ein-um stað ' annan. Éitt Jieirra hefir rúm handa 1,500 mann-s og er rétt á bak við fylkingarnar. Annað etórt ihæii hefir félagið, sem einung- i-s veitir læknum og hjúkrunarkon- um viðtöku, sem sjúk verða við að rækja s-törf sín. Á brautarstöðvum rétt á bak við fylkinigarnar eru matarskáiar, ]>ar sem eigi tfærri en 18,000 hermenn geta á degi hverjum ifengið ókeypis máltíðir, hrein nærföt og bað, Jiegar þeir -eru á ferð. Þarn-a finna jieir blöð, tímarit og bækiir, ta-íl og alls k-onar dægradvöl. Álfka miat-ar o-g gi-stiskála heifir Itauðakrossifóiag Bandaríkjia látið reisa á átta stöðum kring um París. Þú-sundum sainan af frakknesikum henmönnum tfara þar í gegn á ihver- jum degi. , __ VIII. Hjálp í öðrum efnum. Þá er -ekki ihjálpin minnl er Rauða- krossifélagið lætur Jjeittn í té sem líða verða ý-iniskonar tjón -sökum stríðs- ins, án þess að vera nokkuð við her- inn eða vörn landsins riðnir. Frá þeim landahlutum, seiin Þjóð- verjar -byggja, er tiér uin bil tfiálf ónriur mitfjón land-flótta manna víðs vegar um Frakkl-and og af þeim ar ekki -færra en 110,000 að ein® í Paiifeanborg. Alt það, sem Rauðakro-ssfélagið heifir kom-ið til leiðar þessulm hund- ruðum þúsunda húsviltra og veikra til líknar, er mieira -en -svo að frá verði sagt. Félagið útve-gar þessu tf-ólki húsnæði og -húsbúnað, sæng- urfatnað o.s-frv., auk þess að sjá J)ví fyrir lffsnauðsynjum mán-uðum -saman, unz það ihefir fongið sér at- vinnu og -er búið að koma sér íyrir. Nokkur iberkiaveikis tiæji hetfir Rauðakrossfélag Bandarfkja komið á -fót af eigin rainleik á Frakklandi. Það sér að öllu -Leyti um rekstur þeirra og veitir því’nákvæm-ar gæt- ur, að sjúklingnm -sé veitt hin b-ezta ihjúkrun sem unt er í té að láta, undir umsjón ágætra Bandaríkja lækn-a. / Á -síðu-stu fjórum mánuðum hefir íélagið varið meira en þrem miljón- um franka í þessu skyni. Við þetta bætist sú ágæta ihjáip, sem komið hefir írá Rockefeller^stofnaninni, er »ent ihetfir ágæta lækn-a og Jæknfe- ifræði-leg hjálparmieðul til lilðveizlu á Frakklandi. Sagt hefir verið, að Bandaríkin myndi ráða úrsiitum stríðsin-s. Nú þegar cr hjálpin, sem Banda- rfkin hatfa látið Frakklandi í té, svo mikil, að eigi er -unt að mieta. Gigtveiki Heima tilbúiÖ meðal, gefiS af manni, sem þjáðist af gigt. Voriti 1893 fékk eg slæma glgt í vötiva meti bólgu. Eg tók út þær kvalir, er þeir einir þekkja, sem hafa reynt þati, — í þrjú ár. Eg reyndi alls konar metul, og marga lækna, en sá batt, sem eg fékk, var ati eins í svkplnn. Loks fann eg metial, sem læknatSl mlg algjörlega, og hefi eg ekkl fund- itS til gigtar sítian. Eg hefl gefitl mörgum þetta metial,—og sumlr þeirra veriti rúmfastir af glgt,— og undanteknlngarlaust hafa all- lr fengiti varanlegan bata. Eg vil gjöra öllum, sem þjást af gigt, mögulegt aZ reyna þetta óvitijafnanlega metial. — Sendlti mér enga penlnga, atS eins nafn ytSar og árltun, og eg sendi meti- alitS frftt tll reynsiu. — Eftir atS hafa reynt þati og sannfærst um atS þati er vernlega læknandl lyf vltS gigtlnnl, þá megitS þér senda mér vertsitl, sem er elnn dollar. — En gætitS atS, eg vll ekki penlnga, neme þér séuti algerlega ánægS- ir metS atS senda þá. — Er þetta ekki vel botSiti? Hvi atS þjást lengur, þegar metSal fæst metl hvolia kjorum? BiöltS ekkl. Skrif- ltS strax. SkrlfltS i dag. Mark H, Jackson, No. 457D, Gurney Bidg., Syracuse, N. T. Lagaákvarðanir viðvíkj- andi fréttablöðnm 1.) Hver maöur, sem tekur reglulega á móti blaði frá pósthúsinu, stendur í ábyrgö fyrir borgun- inni, hvort sem nafn hans eöa annars er skriíaö utan á blaö- iö, og hvort sem hann er áskrif- andi eöa ekki. 2) Ef einhver aegir blaöi upp, verö- ur hann aö borga alt sem hann skuldar því, annars getur útgef- andinn haldiö áfram aö senda honum blaöiö, þangaö til hann hefir geitt skuld sína, og útgef- andinn á heimting á borgun fyrir öll þau blöö, er hann hefir sent, hvort sem hinn tekur þau af pósthúsinu eöa ekki. 3) Aö neita aö taka viö fréttablööum eöa tímaritum frá pósthúsum, eöa aö flytja í burtu án þess aö tilkynna slíkt, meöan slík blöö eru óborguö, er fyrir lögum skoöaö sem .tilraun til svika (prima facie of intentional fraud). G. THOMAS Bnrdnl Block, SKierbrookc St^ XVInnijM-K, Mnn. Gjörlr viö úr, klukkur og allskonar gull og ellfur stáss. — Utanbæjar viögeróum fljótt sint. ---------i Ðr. M. B. Halldorsson 401 BOYÐ BUILBING Tnls. Maln 8088. Cor Port. A Edm. ZP ‘ luuftuo-jouauöuia. mr ao tlnna á skrlfstofu sinnl kl. 11 tll 12 kL 2 U1 4 o m—Hoimill afl 46 Alloway ave. th. johnson, Ormakari og Gullsmiður -Selur giftingaieytfisbréf. Sérstakt at>ygli veitt pöntunum og viögjoroupi útan nf landl. 243 Main St. - Phono M. 6606 J. J. Stranson H. G. Hlnrlksson j- J. SWANSON & CO. PASTEIGNA9ALAR OG prulnKa inlBIar. Talsíml Main 2597 Cor. Portago and Garry. Wlnnloeg MARKET HOTEL 146 l’rliif ;hh Sireet á nóli marka91num Bestu vínföng. viurjlar o* a«- hlyning góö. Islenkur veitinca- maöur N. HalidórsHon, lelöbein- lr Tvslendingum. P. O’CONNEL, Eigandl Wlnnlpeg Arnl Anderson E. P. Qarland GARLAND & ANDERSON UttPR-UDINQAH. Phono Maln 1501 'M íiectii# Raiiway Chambtra Talsíml: Main 5302. Dr. J. G. Snidal TANNLÆKNIR. 614 SOMEHSET BLK. Portago Avenue. WINNIPEG Dr. G. J. Gis/ason Phyeielnn und Surgron Athyali veltt Augna, Eyrna oc Kverka SJúkdóraum. Asamt lnnvortis sjúkdómum og upp- skuröi. 18 Sonth Srd St., Grand ForL i, N.D. Dr. J. Stefánsson 4*1 BOYD BUILDUVG Hornl Portage Ave. og Edmonton Bt. Stundar eingöngu augna, eyrna, 5*/ •'1!:«r11‘*-»i«kdóma. Br ali hltta frá kl. 10 tll 13 f.h. og kl. 2 tll S e.h. Phone: Main 3088. Helmlll: 195 Ollvta 8t. Tals. G. 2S1B # Vé Á ustu v meS A Seru v á.ví»> Vér höfum fullar blrgöir hreln- ustn lyfja og metsala. KonalB metS lyfseöla yíar hingati, vér gerum ineTSulin nákvæmlega eftlr ávísan læknlsins. Vér sinnum utansveita pöntunum og seljum giftlngaleyfi. : ; COLCLEUGH & CO. fVotre D«mr ét Sherbrooke 9ti. Phone Garry 2690—2691 A. S. BAfíDAL selur likklstur og annast um út- fartr. Allur útbúnahur sá besti. Ennfremur selur h&nn allskonar mlnnlsvaröa og legstelna. : : S13 SHERBROOKE 8T. Phoae G. 2102 WINNIPBG G. A. AXFORD LÖGFRÆÐINGUR 503 Paris Bldg., Portage & Garry Talsimi: Tain 3142 Winnipeg. GISLI GOODMAN TINSMIDITR. 8t. og V erkstæÖi:—Horni Toronto Notre Dame Ave. Phone Gnrry 2988 Helmtlte Gnrrr SM

x

Heimskringla

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.