Heimskringla - 25.06.1919, Page 2

2 BLAÐSIÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 25. JÚNI 1919
Þj óðer n isfélagið.
í Reykjavík.
I síSasta blaði var því lofað
-- segir Lögrétta frá 1 6. apríl —
aS skýrt skyldi nánar en þar var
gert frá fundinum, sem haldinn
var 7. þ.m. til þess aS koma hér á
fót félagi til samvinnu viS PjóS-
ræknisfélag íslendinga í Vestur-
heimi. Hefir Lögrétta nú fengiS
ágrip af íþví, sem sagt var á fund-
inum, og fundaTgerS frá skrifara
hans. Fer þetta hér á eftir:
Fundur var haldinn mánudag 7.
apríl kl. 5 siSd. í Templarahúsinu
uppi til þess aS ræSa um stofnun
félags meS því augnamiSi, aS efla
samhug og samvinnu milli Islend-
inga vestan hafs og austan. HafSi
um 70 manns var boSiS á fund-
hún því meiri stuSning sem þjóS-! lega um, og þjóSernisfélagiS vest-j hér heima og jók tilhneiginguna til
ernisvinir vestra fá héSan aS heim- an hafs mun verSa fúst til aS veita þess aS gera sem minst úr öllu á
an. Enda sannfærSist eg um þaS ; skrifstofunni allar þær upplýsing-j Islandi.
af reynslu og viStali viS fjölda ar, sem þaS getur í té látiS. — Og
Vestur-Islendinga, aS þá langar eg efast ekkert um, aS beztu frétt-
all-flesta, sem komnir eru til vits irnar, sem Vestur-íslendingar al-
og ára, til aS varSveita vel tungu j ment geta fengiS héSan, ,eru þær,
sína og þjóSerni; og sárnar mjög aS þetta félag sé stofnaS og hafi
þegar gert er lítiS úr þessari viS- i fengiS ágætar undirtektir meSal
inn og komu þar um 40.
höfSu boSaS.:
Fundinn
Sveins-
Benedikt
son, Einar H. Kvaran, Gm. Finn-
bogason, Sigurbjörn Á. Gíslason,
Sveinn Bjömsson, Tt. Þórhallsson
og Þorst. Gíslason.—Fundarstjóri
var kosinn séra Kristinn Daníels-
son en skrifari GuSm. Finnboga-
son.
Séra Sigurbj. Á. Gíslason hóf
umræSur og mælti á þessa leiS:
“Þegar eg kom í Islendinga-
bygSirnar vestan hafs í sumar sem
leiS, varS eg þess brátt var, aS
þjóSernisandinn var þar talsvert
ríkari en eg hafSi búist viS eftir
þeim sögum, sem hingaS höfSu
borist um þau efni. Og þótt eg
heyrSi margar enskuslettur í dag-
legu tali Vestur-Islendinga komst
eg aS raun um, aS þeim þótti yf-
irleitt mjög vænt um tungu feSra
vorra. Eg vona aS háttvirtir fund-
armenn misskilji ekki, þótt eg
nefni ofurlítiS dæmi í því sam-
bandi. Rétt áSur en eg fór alfar-
inn frá Winnipeg í haust sem leiS,
sagSi einn góSkunningi minn þar
viS mig: "Okkur þótti vænt um
aS þú komst, og eg hefi ekki heyrt
annaS en gott um þig á bak, aS
einu atriSi undanteknu.”—“HvaS
er þaS?” spurSi eg. — “Okkur
hefir þótt þú vera nokkuS aSfinn
ingasamur viS máliS okkar.”
“Sárnar ykkur þaS?” spurSi eg,
— “Já okkur sárnar líklega fátt
meira, því viS viljum tala góSa ís-
lenzku, þótt þaS gleymist stund
um,” svaraSi hann.
ÞaS var satt, eg mintist á ensku-
sletturnar bæSi í erindum og sam-
tali líklega fulloft, — og fékk eSlf
lega þau svör oft: "Er ekki eins
mikiS af dönskuslettum í Reykja-
vík og enskuslettum hjá oss?
Mér þótti satt aS segja vænt um
þessa fregn, því þá er mun hægra
aS hreinsa máliS, þegar fólki sárn-
ar aS þaS tali ekki gott mál, en
þegar þaS hlær aS öllum aSfinsl-
um í þá átt! Eg leyfi mér aS
skjóta því hér inn, aS þegar veriS
er aS spyrja mig hér í bæ, hvort
eg sjái nokkra von til aS íslenzk
tunga haldist í Vesturheimi um
aldur og æfi, þá svara eg því, aS
eg geti engu spáS um ókomnar
aldir, en um hitt sé eg sannfærSur,
aS þaS sé engin hætta á aS hún
hverfi á meSan sú kynslóS Yiíir,
sem nú er uppi, og því lengur lifir
leitni. — HvaS eftir annaS varS
eg þess var, aS eitthvert beittasta
vopniS, .sem hægt var aS beita
gegn ritstjórum, prestum eSa öSr-
um leiStogum á meSal Vestur-Is-
lendinga, var þaS, ef andstæSing-
ar þeirra gátu taliS vestur-íslenzkri
alþýSu trú um, meS réttu eSa
röngu, aS þeir væru engir “Is-
landsvinir.” “Ramm-íslenzkur í
anda” var á hinn bóginn taliS
mesta hrós.
Mér kom því ekki á óvart, er eg
fréttí “vestuT í land”, sem þar er
kallaS, aS Islendingar í Winnipeg
hefSu haldiS fund mikinn um
þjóSernismáliS í október síSastl.
Vegna inflúenzunnar, sem þá kom
rétt á eftir, og fundabanns fram
undir jól, varS lftiS úr fram-
kvæmdum fyrri en eftir nýár. En
nú höfum vér séS í vestanblöS-
unum, aS góSur rekspölur er kom-
inn á máliS. Fjölmenn nefnd kos-
in til aS undirbúa stofnun þjóS-
emisfélags, og ágætar undirtektir
undir þaS mál alstaSar sem til
spyrst úr bygSum Islendinga vest-
an hafs. (Nýkomin blöS segja, aS
stofnfundur félagsins hafi átt aS
vera 25. marz, svo nú er félagiS
stofnaS.)
merkustu manna hér í bænum.
Einar H. Kvaran þakkaSi séra
Sigurb. Á. Gíslasyni fyrir þaS, aS
hann hefSi mest aS því unniS, aS
koma þessu máli í hreyfingu. —
HvaS sem liSi því gagni, sem viS
gætum haft hér á landi, aS halda
viS samvinnu og samhug meS Is-
lendingum vestan hafs og austan,
þá væri þess aS gæta, aS vestra
væru bræSur okkar, náin skyld-
menni okkar margra og íslenzkir
menn, sem bersýnilega óskuSu
þess, aS halda viS sambandi viS
okkur. Frá því sjónarmiSi einu,
þótt ekki væri annaS, væTÍ þaS
skylda okkar aS reyna aS rétta
þeim bróSurhönd. En auk þess
væri okkur aS sjálfsögSu ómetan-
legur styrkuT aS því aS eiga í ann-
ari heimsálfu fjölda manna, sem
tala okkar tungu og vilja sýna
henni alla sæmd. Nú hefir, til
dæmis aS taka, ÞjóSræknisfélag
Vestur-Islendinga sett þaS á
stefnuskrá sína, aS reyna aS koma
íslenzkunni aS sem námsgrein viS
sem flesta háskóla Vesturheims.
Er þaS Iítils virSi? Væri þaS rétt
af okkar fámenna og veika þjóS-
félagi, aS láta okkur fátt um finn-
Þegar þessar fréttir bárust hing-| ast- be8ar veriS er aS hu8sa t;1 aS
Reynið Magnesíu
við magakvillum
Þa? EySir Magasýrunni, Ver Ger-
ís.gu Fæðunnar og Seinni
Meltingu.
Ef þú þjálst af meltlngarleysl, þá
hefir þú vafalaust reynt pepsin, bl-
smutb, soda, charcoal o? ýms önnur
mebul, sem lækna eiga þenna al-
grenga sjúkdóm—en þessi meóul hafa
ekki læknaTS þig, í sumum tilfellum
ekki einu stnni bætt þér um stund.
En ábur en þú getur upp alla von
og álítur, ab þér sé óvibhjálpandi í
þessum sökum, þá reyndu hvaóa af-
leióingrar brúkun á Bisurated Magm-
esia hefir — ekki hin vanalegra car-
bonate, citrate, oxide eba mjólk —
aT5 eins hrein, ómenguö Bisurated
Magmesia, og sem fæst hjá nálega öll-
aö eins hrein, ómenguö Bisurated
um lyfsölum, annaö hvort í dufti eöa
plötum.
Taktu teskeiö af duftinu et5a tvær
plötur, í dálitlu vatnf, á eftlr næstu
máltíö og taktu eftir hvaöa áhrif þaT5
hefir á þig. I>aT5 eyT51r á svipstundu
hinum hættulega magasúr, sem nú
gerar fæöuna og oraakar vindgang,
uppþembu, brjóstsviöa og þessum blý-4-
kendu og þungu tllfiningum, eftir aT5
þú hefir neytt matar.
í>ú munt flnna. aö ef þú brúkar
Bisurated Magnesia strax á eftir mál-
tíöum, þá gjörlr ekkert til hvaöa
matartegund þú hefir bor?5aT5, því alt
meltist Jafnvel og tllkenningarlaust,
og Bisurated Magnesia hefir ekki
nenia áhrif á magann,
•é brák&V.
aS fórum vér, sem þennan fund
höfum böSaS og nokkrir fleiri, aS
teda saman um, aS rétt væri aS
vér sýndum Vestur-íslendingum í
verki, aS oss þætti vænt um þjóS-
rækni þeirra og vildum stySja þá
í þjóSernisbaráttu þeirra. Höf-
um vér síSan átt tal um þaS viS
fjölda marga málsmetandi menn
hér í bænum og fengiS ágætar
undirtektir, og þaS hjá miklu
fleiri en þenna fund hafa getaS
sótt. LeyfSum vér oss því aS
bjóSa til þessa fundar og leggja
til aS félag yrSi stofnaS meSal
vor til aö efla samhug og sam-
vinnu meS íslendingum hér á
landi og vestan hafs. — Vitanlega
höfum vér engin lög samiS fyrir
slíkt félag, höfSum ekkert um-
boS til þess, en til aS skýra máliS
höfum vér samiS uppkast aS því,
nvernig vér vildum leggja til aS
félagiS reyndi aS ná fyrnefndum
tilgangi.
MeS leyfi fundarstjóra skal eg
lesa upp þessa tillögu vora:
“Tilgangi sínum hygst félagiS
ná meSal annars
I. MeS því aS koma upp fastrij HvaS sem þeir kunna aS segja
skrifstofu í Reykjavík, er verSij miSur en bezt mætti fara í okkar
milIiliSur milli þessa félags og garS, þá er þaS bersýnilegt, aS
Islands og þess,
á djúpar rætur í
veita okkur slíkan stuSning og
sýna okkur slíka góSvild.
ÞaS er stundum talaS um þaS
hfer í landi, aS kalt andi í okkar
garS frá Vestur-Islendingym, þeir
láti sér ýmislegt um munrl fara,
sem ekki lýsi miklu vináttuþeli.
Mér 'finst þaS fásinna og barna-
skapur, aS vera aS láta sér þykja
þaS og fyllast af því sárindum og
gremju. Eg geng aS því vísu, aS
hitt og annaS hrjóti mönnum af
vörum, sem ekki er sem sann-
gjarnast. En hvernig tölum viS
hér heima hver um annan? Eg
hefi heyrt menn tala hér í R.vík í
þá átt, sem sveitalíf hér á landi sé
svo auvirSilegt, aS þaS sé aS
minsta kosti langt fyrir neSan þá.
Og mér skilst syo, sem stundum
sé talaS úti í sveitunum eitthvaS í
þá átt, sem Reykjavík sé mest-
megnis skipuS einhverjum ó-
þjóSalýS. ÞaS væri ekkert vit í
því, aS leggja mikiS upp úr slíku
hjali. Þegar á herSir, tekur okk-
ur sárt hverjum til annars, og vilj-
um hver annars sæmd og gagn.
Eins er um Vestur-íslendinga.
Af þeim atriSum, er viS, fund-
arboSendurnir, höfum lagt fyrir
fundinn sem væntanlegan tilgang
félagsins, þykir mér mestu máli
skifta um, aS menn verSi sendir
vestur til aS flytja erindi um Is-
land. ESlilegast finst mér, aS sú
starfsemi yrSi aSalIega í sam-
bandi viS Jóns Bjamasonar skól-
ann í Winnipeg, en annars sam-
kvasmt ráSstöfunum ÞjóSræknis-
félagsins vestuT-íslenzka. ASrar
þjóSir sýna okkur og háskóla
okkar þá sæmd, aS senda honum
menn, til þess aS fræSa okkur um
tungu þeirra, bókmentir og húg-
sjónir. Öllum hlýtur aS vera Ijóst,
aS lengra seilast þær þjóSir um
öxl í þessu eifni en viS mundum
gera, ef viS sýndum okkar eigin
löndum í aimari heimsálfu þann
vott góSvildar og virSingaT, —
mönnum, sem sýna þaS, aS þeir
vilja standa í nánu andlegu sam-
bandi viS okkur. Eji viS getum
ekki gert ráS fyrir því, aS væntan-
legt félag yrSi þess um komiS, aS
hafa mann vestra í slíkum erind-
um. Þar hlýtur aS koma til kasta
fjárveitingarvald þjóSarinnar, og
enda er málinu svo háttaS, aS þaS
er ekkert félag, sem á aS senda
Vestur-íslendingum manninn. ÞaS
er Island., sem á aS gera þaS. Og
mjög gleSilegt er þaS, aS þeir
menn, sem til hefir náSst og
standa fjárveitingarvaldinu nærri,
hafa tekiS í þetta mál af mestu
góSvild og lipurS.
Eg vil ekki leggja neinn eigin-
hagsmuna mælikvarSa á þetta
rpál. En fram hjá þeirri húgsun
verSur naumast gengiS, aS þaS yr
okkur tjón, aS Vestur-Islendingar
séu ófróSir um hagi okkar og skipi
sér fyrir þá sök úrtalnanna og aft
urhalds megin, þegar teflt er um
framfarir þessa lands — eins og
þeim hefir óneitanlega hætt nokk-
uS mikiS viS. Eg er ekkert aS á-
lasa þeim fyrir þaS. ÞaS er eSIi-
legt, aS mörgum þeirra veiti örS
ugt, í fjarlægri heimsálfu, aS átta
sig á þeim breytingum meS okkar
þjóS, sem orSiS hafa, síSan er
þeir fluttust burt af landi þessu.
Mér dettur ekki í hug aS vera neitt
aS guma af því, hvaS ástandiS
hér sé glæsilegt. En miklar hafa
breytingarnar orSiS — þaS vitum
viS allir. ÞaS þekkingarleysi, sem
lítur á Island nú í Ijósi hailærisins
milli 1880 og 1890, þarf aS upp-
,en okkur sjáifum. Og eg er þess
rætast. ÞaS stendur engum nær
fulltrúa, aS mikiS gott mundi af
því hljótast, ef Vestur-lslendingar
fengju Sem nákvæmastar og rétt-
astar hugmyndir um hagi okkar.
þjóSræknisfélags Isl. í Vestur-
heimi, veiti Islendingum beggja
megin hafsins þá vitneskju, sem
þeir kunna aS þurfa á aS halda
hvorir um aSra, og leiSbeina
Vestur-Islendingum, sem hingaS
ætla eSa koma til langar eSa
skammrar dvalar, og aSstoSa þá
eftir föngum.
2. MeS því aS stySja aS því.
ræktarsemin til
sem íslenzkt er,
sálarlífi þeirra.
ÞaS sýnir meSal annars hiS ný-
stofnaSa ÞjóSræknisfélag þeirra.
Stofnun þess er afar-merkilegur
viSburSur. Mennirnir hafa ekki
fyrir neinum eigin hagsmunum aS
gangast. Um ekkert er aS tefla
fyrir þeim annaS en hugsjónina
aS alþingi veiti fé til þess aS menn eina, Og leiStogarnir eru menn
verSi sendir vestur til þess aS' úr öllum flokkum, pólitiskum og
flytja erindi um Island. kirkjulegum. Þetta eru menn,
3. MeS því aS stuSla aS ferS- sem virSist greina á um alt milli
um til andlegs og verklegs námsj himins og jarSar — nema þaS, aS
og kynningar milli Islendinga' sýna ræktarsemi til íslands. Væri
beggja megin hafsins.
4. MeS því aS gangast fyrir út-
gafu bóka um Island í samráSi
viS ÞjóSræknisfélag Vestur-ís-
lendinga.
Eg þykist þess fullviss, aS eg
þaS ekki illa fariS, ef svo gæti
virzt, sem okkur þætti þaS einkis-
vert?
Menn verSa aS hafa þaS hug-
fast, hvernig sá kuldavottur, sem
kvartaS hefir veriS um,
mrfi ekki aS skýra einstök atriSi kominn. Langflestir þeirra, sem
þessari tillögu fyrir ySur, sem vestur hafa flutt, fóru héSan á af-
hér eruS, til aS sýna fram á hvaS arhörSum árum, hrökluSust burt
mikilsverS þau eru til aS efla sam-J undan eymd og hallæri. ÞaS er
íug og samvinnu meSal Vestur- skiljanlegt, aS .endurminningar
Islendinga og vor. Skal aS eins þeirra héSan hafi ekki veriS mjög
bæta því viS, aS eg er persónu- glæsilegar. En svo bættist þaS núna um Vestur-lslendinga. Eng-
lega sannfærSur um, aS skrifstof-j ofan á, aS hér heima var horfiS inn efi væri á því, aS Islendingar
an, sem vér tölum um, mundi þeg-^ aS því óheiIlaráSi; aS tala tem vestan hafs og austan gætu haft
ar í staS fá ýmsar1 fyrirspurnir verst um kjör manna vestra og gagn af því aS haldast í hendur.
bæði frá þeim og héSan, þótt ekki, gera sem allra minst úr hinu út-j Hann kvaSst í erindi sínu meSal
væri um annaS en um heimilisfang flutta broti af þjóSinni. Þetta; annars hafa haldiS því fram, aS
ýmsra manna, sem vandamenn æsti menn upp þar, magnaSi end 1 Vestur-Islendingar. ættu aS senda
**. annari heimsálfu vissu ekki greini- urminningarnar um örSugleikana' sonu sína til læringar í íslenzkum
GuSmundur Finnbogason pró-
fessar kvaS þaS gleSilegt, hve
góSar undirtektir þessi félags-
stofnun fengi. Nú væri tími til
aS rétta bræSrum vorum vestan
hafs höndina og heifSi slíkt félag
átt aS stofnast fyrir löngu. Nýr
áhugi virtist vaknaSur meSal V.-
Isl. á því, aS viShalda þjóSerni og
tungu, þaS hefSi hann fundiS á
fyrirlestraferS sinni. Sér hefSi
ekki fariS eins og flugunni forSum
í vagnförinni, er sagSi: “Miklu
ógna ryki hefi pg þeytt upp.”
Hann hefSi fundiS, aS undirtekt-
irnar hefSu veriS öldufaldur á
dýpri hreyfingu, eins konar aftur-
hvarfi til þjóSrækni. Og slíkt
væri eSIiIegt. Frumbyggjar í nýrri
heimsálfu hefSu annaS aS gera
fyrstu árin, meSan þeir væru aS
koma undir sig f.ótum, heldur en
er undir aS hugsa um þjóSerni sitt. En
þegar þeir væru komnir til vegs
og.'gengis í hinu nýja landi, og
fengju tóm til aS íhuga hvar þeir
stæSu, þá færu hljómarnir frá ætt-
arstrengjunum aS njóta sín betur
en í fyrstu óSaönninni. Svo væri
fræSum til háskólans okkar og
setja sér þaS mark, aS leggja und-
ir sig alla kenslu í íslenzkum og
norrænum fræSum viS háskólana
vestan hafs. Engir stæSu þar eins
vel aS vígi og þeir, sem stæSu
þannig meS sinn fótinh í hvorri
menningunni, íslenzkri og vest-
rænni. ÞaS væri og ekki lítils-
vert fyrir oss hér heima, aS eiga
svo marga af vorri ætt í annari |
heimsálfu, til aS safna þar nýrri [
reynslu, væri henni jafnóSum veitt
inn í farveg íslenzkra bókmenta,
enda hefSum vér þegar frá Vest-
ur-lslendingum fengiS ýmislegt
gott af því tægi. Þetta væri aS
eins eitt atriSi. En gagniS af sam-
vinnunni mundi reynast margvís-
legt.
Jón Helgason biskup: Eg vil
ógjarnan lengja umræSumar, en
langar þó til aS segja nokkur otS,
til viS'bótar því, er þegar hefir ver-
iS talaS, og þó sérstaklega til aS
láta í ljós ánægju mína yfir því,
aS boSaS hefir veriS til félags-
stofnunar eins og þeirrar, sem hér
er um aS ræSa. Sjálf hugsunin
er mér engan veginn ný. Þegar
próf. GuSm. Finnbogason kom
aS vestan fyrir nokkrum árum,
vakti hann máls á þessu viS mig,
hve æskiíegt væri aS efnt yrSi til
sérstaks félagsskapar hér heima,
beint í þeim tilgangi aS treysta
böndin, er eSlilega hljóta aS
tengja saman Islendinga austan
hafs og vestan.' Og sama hugs-
unin hefir oft síSan bariS aS dyr-
um hjá mér. Eg hefi meS árun-
um sannfærst um þaS betur og
BetuT, aS vér ættum-skyldur aS
rækja viS útflutta bræSur vora
vestan hafs. Vér erum ekki fleiri
en þaS Islendingar hérna megin
hafsins, aS vér höfum ekki ráS á
aS láta Ya hluta allra þeirra, sem
telja sig lslendingá, verSa viSskila
viS oss, gleymast oss og hverfa
smám saman út í buskann. Þótt
þeir dveljist í annari heimsálfu eru
þeir þó af sama þjóSemi og vér
og hafa unniS kappsamlega aS
því aS varSveita þjóSerni sitt í
hinni nýju heimsálfu. Vér meg-
um ekki láta þaS hafa áhrif á oss,
þótt frá einstöku mönnum vestra
hafi stundum andaS kalt í vorn
garS hér heima, því bæSi er þaS,
aS slíkt er sízt gildur mælikvarSi
á hugarþeli Vestur-lslendinga yf-
irleitt, og því næst höfum vér ekki
sýnt þá hughlýju í þeirra garS, aS
ástæSa sé til aS hneykslast á því,
þótt einhver uppskafningur fari
niSrandi orSum um landiS okkar.
Því aS vitanlega eru til þar ekki
(Famh. á 3. bk».)
NÝ SAGA — Æfintýri Jeffs
Clayton eSa RauSa DrekamerkiS,
nú fullprentuS og tQ sölu á skrif-
stofu Heimskringlu. Kostar 35c.
send póstfritt .
G. A. AXFORD
LögfræSingmr
503 ParÍH lildg., Portagé og Garry
nhalnfml: Maia 3142
WIHNIPEG
Ohrekjandi sann.
leikur.
Ert þú að leita að sannindum,
sem eru svo ljós, að þar komast
ekki efasemdir að? Lestu þá eft-
irfylgjandi bréf“Glouster, Ohio,
R.F.D. 1, Box 136, 28. maí, 1919.
Mér væri gleði í því, að þér birtuð
þetta bréf fyrir almenning að lesa,
því mér er ant um að auglýsa öll-
um hvað gott meðal yðar er; eg
ráðlegg það öllum er eg þekki og
sem þjást á sama hátt og eg gjörði.
Síðan eg var 15 ára gömul, hefi
eg þjáðst af magakvillum, þar til
fyrir þremur árum síðan, að eg
byrjaði að brúka Triner’s Americ-
an Elixir of Bitter Wine. Og nú
þött eg sé orðin 46 ára að aldri, þá
líður mér betur á heilsunni en
mér gerði þá er eg var yngri, •—
nú get eg borðað þvað sem er og
notast vel af því. Eg get aldrei
nögsamlega þakkað yður fyrir
þetta ágæta meðal. Yðar einlæg
Mrs. Nick Papura.”—Er ekki þetta
bréf sannfærandi ? Það virðist oss
sannarlega. Og þér getið keypt
þetta ágæta meðal í öllum lyfja-
búðum, því Triner’s American El-
ixir of Bitter Wine er meðal, sem
ekki kemur í bága við nein bind-
indislög. Lyfsalinn yðar selur öll
Triner’s meðul: Triner’s Liniment
við gigt, fulggigt og tognun, Trin-
er’s Angelica Bitters o. s. frv. —
Joseph Triner Company, 1333—-
1343 S. Ashland Ave., Chicago, III.
J.[ K. Sigurdson, L.L.B.
Lögfræðbgcr
708 Sterling Bank Bldg.
(Cor. Portag. Ave. &nd Bmlth St.)
'PHONE MAIN 6265
Arnl Anderaen...E. P. Oarlud
GARLAND & ANDERSON
L6GFH(EeiIVUAR
Phonei Maln 1541
80L Electrtc llalliraj fhnnlirf
Hannesson,
McTavish &
Freeman,
LÖGFRÆÐINGAR
Skrifstofur: 215 Cun-y Bldg,
Winnipeg og Selkirk, Man.
Winnipeg Talsími M. 450
RES. ^HONE: F. R. 3755
Dr. GE0. H. CARLISLE
Stundar Eingöngu Eyrna, Augna
Nef og Kverka-sjúkdðma
ROOM 710 STERLING BANK
Phone: Main 1284
Dr. M. B. Halldorson
401 BOYD BIIILDIIVG
Tale.i Main 3088. Cor. Port og Edm.
Stundar einvöröungu berklasýki
og aCra lungnasjúkdðma. Er ats
rínna á skrifstofu sinni kl. 11 til 12
r-m . kl- 2 til 4 e. m.—Heimill ati
46 Alloway Ave.
Talnfml: Maln 5307.
Dr.y. G. Snidal
TANNLŒKNIR
614 Someraet Block
Portage Ave. WINNIPBG
Dr. J. Stefánsson
401 BOYD BCIL.DING
Hornl I'ortage Avc. og Edmonton St.
Stundar eingöngu augna, eyrna,
nef og kverka-sjúkdóma. A5 hitta
frá kl. 10 til 12 f.h. og kl. 2 til 5. e.h.
Phonei Main 3088
627 McMilian Ave. Winnipeg
Vér höfum fuilar birgöir hrein- 9
meö lyfseöia yt5ar hingaö, vér \
ustu lyfja og meöaia. KomitS "f
gerum meöulín nákvæmlega eftir a
ávísunum Iknanna. Vér sinnum 9
utansveita pöntunum og seljum A
giftingaleyfi. V
COLCLEUGH & CO. *
JVotrc Dnmo ok Shorhrooke Sta. f
Phone Garry 2690—2691 \
A. S. BARDAL
selur likklstur og annast um út-
farlr. Allur útbúnaBur sá bestl.
Ennfremur selur hann allskonar
mlnnlsvaröa og legsteina. : :
613 SHERBROOKE ST.
Phone G. 2152 WINNIPEQ
TH. JOHNSON,
Ormakari og GullsmiSur
Selur giftingaleyfisbréf.
Sérstakt athygli veitt pöntunum
og vitSgjö'rTSum útan af iandl.
248 Main St. Phone M. 6606
GISLI G00DMAN
TINSMIÐIH.
YerkstœTJl:—Hornl Toronto Bt. og
Notre Dame Ave.
Phonr
Garry 29H8
Helmllla
Garry 811
J. J. Snnnnon
H. G. Hinrik.sson
J. J. SWANS0N & C0.
PASTEIGXASALAR OG .. ..
poninKu mlfilnr.
Tnlsími Maln 2597
SOS ParlM Iliilhlinvr Wlnnlpcsr
HAFIÐ ÞÉR B0RGAÐ
HEIMSKRINGLU?
SkoðiS Utla mfðann á blaClnu
yðar — hann segir til.