Heimskringla - 25.06.1919, Qupperneq 4

0. ÖAAÐSIÐA
HEIMSKRIMGLA
WINNIPEG, 25. JÚNÍ 1919
*^mmm?mmmmmmmmmmmmmmmm^^^mmmmmmmm^^^^^^^^^^
HEIMSKRINGLA
(StofnnS 18S«)
Kemur-út í hverjum Miívlkudegl
Clgefendur o* elgenður:
THE VIKING PRESS, LTD.
-<, .. .. . . •
Verú MatJsins í Canaða og EandaríkJ-
unum J2.00 um ári5 (fyrirfram borgaS).
Pent til íslands $2.00 (fyri-rfram borgaB).
AHar borganir sendist rátSsmanni blatis-
lns. Póst etia banka ávísanir stíllst tll
The Viking Press, Ltd. /
O. T. Johnson, ritstjóri
S. D. B. Stephanson, ráðsmaður 1
SkrlÍMtofa t
73» 8HER»RO«KK STRKET, WINMPEig
P. O. Box 8171 • Talalml Oenry 4110
1.1 - M..— I inn ...V'" —
WINNIPEG, MANITOBA, 25. JÚNI 1919
Alvarlegar sannanir,-
Marga mun hafa grunað, sem fylgst hafa
með yiðburðum hér í Winnipeg upp á síð-
kastið, að fyrir kiðtogum núverandi allsherj-
ar verkfalls hafi aðallega vakað eitthvað
annað en efla kjör verkalýðsins. Að grunur
sá var ekki ástæðulaus hefir nú verið sannað
með óhrekjandi rökum.
Þegar farið var að rannsaka skjöl þau,
sem gerð voru upptæk í verkamanna saln-
um, kom margt í ljós. er áður var hulið.
Rannsókn þeirri er enn ekki lokið, en næg
sannanagögn hafa þó þegar fundist — að
sagt er — fyrir því, að alger stjórnarbylting
á rússneska vísu hafi verið fyrirhuguð hér í
Canada af sumum af helztu verkamanna leið-
togum. Með það aðal-markmið fyrir aug-
um, að hrinda af stokkum byltingu og stofn-
setja í Canada rússneska Soviet stjórn, hafa
þeir kept að völdum í iðnfélaga ráðum lands-
ins, bæði hér í Winnipeg og annars staðar.
Að svo komnu eiga margir af verkamönn-
um vafalaust bágt með að átta sig á þessu,
sem von er. Mun óhætt að fullyrða, að heild
verkamanna hér hafi aldrei þráð að sigla í
kjölfar Bolshevikanna rússnesku. Stöku ein-
staklingar, helzt grunnhygnir útlendingar,
sem alt hafa á hornum sér hér í landi og
ekkert hérlent vilja þýðast, hafa ef til vill
heillast af Bolshevismanum og Rússland um
leið orðið nokkurs konar Ctopía í þeirra aug-
um. En hvað fjöldann snertir á slíkt sér eng-
an veginn stað. Verkamenn Canada þrá um-
bætur, þrá að efla kjör sín og víkka sjón-
deildarhring sinn, en að löngun eftir að líkj-
ast Rússum sé ríkjandi aflið í hugum þeirra,
munu fáir fást til að trúa.
Ef leiðtogarnir hefðu þorað að koma fram
í dagsljósið með instu áhugamál sín, aðal-
tilgang og markmið, þá hefðu þeir haft alt
önnur áhrif og að líkindum ekki átt langvar
andi vinsældum að fagna. Eingöngu með
þeim hætti, að leyna aðal “hugsjónum” sín-
um — utan á meðal þeirra “útvöldu” —
hafa leiðtogar þessir áorkað að afvegaleiða
og draga verkalýðinn á tálar. En upp koma
sv;k um síðir og áður langur tími líður munu
augu verkamanna opnast fyrir því sanna og
rétta.
I ofangreindu skjalasafni hafa fundist bréf,
sem á undanfarandi mánuðum hafa borist á
milli R. B. Russel — eins afhelztu forsprökk-
um Winnipég verkfallsins — og “féiaga”
hans. Þrjú af bréfum þessum hafa verið birt
í ensku blöðunum. Bréf þessi heimfæra þann
sannleika, að rússnesk stjórnarbylting hafi
verið hér í aðsigi og að Eina stóra sambandið
(One Big Union), sem stofnað yar í Calgary,
Alta., hafi átt að verða spor í áttina. Virðast
því fylstu líkur benda til, ,að allsherjar verk-
failinu hér í Winnipeg hafi verið hrint af
stokkum með sama augnamiði.
Fyrsta bréfið er frá einum af trúnaðar-
mönnum Russeis og er dagsett 24. marz s. 1.
Aðal efni þess er, að biðja um nokkur eint.
af blaði því í Winnipeg, sem birti skýrslu
Russels frá Calgary ráðstefnunni. Blaði því
á svo að útbýta á meðal járnbrautarstarfs-
manna. Eins mælist bréfshöfundur til að
Russell komi vestur og halfJi ræðu á jám-
brautar starfsmanna fundi. Segist hafa með-
tekið “Bolsheviki fjárstyrk” til að kosta slíkt.
Að endmgu er Russell svo beðinn um ritgerð-
ir fyrir blað, sem sé í vændum þar um slóðir
og eigi að heita One Big Union Bulletin. —
Næsta bréf er svar Russells. Lætur hann í
Ijós gleði sína yfir dugnaði þessa samverka-
manns síns og árnar honum allra heilla.
Skýrslu sína, er minst sé á, segir hann birtast
í Western Labor News og hafi ráðstafanir
verið gerðar að útbýta 20,000 eint. af því í
þremur vestur-fylkjunum. Ánægju sína læt-
ur Russel! í !iós yfir hinum ríflega fjárstyrk,
er fengist hafi og kveður slíks næga þörf til
auglýsingastarfsins. Ritgerð segist hann fús
að semja fyrir blaðið og verði hún send að
stuttum tíma liðnum.
Þriðja bréfið dregur af allan vafa um
hvaða öfl hafi ráðið mestu í iðnfélaga og
verkamanna ráðinu hér (Trades and Labor
Council). Það er frá Russell til eins af fé-
lögum” hans og dagsett 30. jan. s. 1. Eftir-
fylgjandi útdráttur úr því er birtur í ensku.
blöðunum og hljóðar þannig í íslenzkri þýð-
ingu:
“I sambanai við skeyti mitt í nótt (nignt
letter) viðkomandi Winnipeg ástandinu,
vil eg nú skýra þér í helztu dráttum frá
víðburðunum. Á iðnfélaga og verka-
mannaráðs fundinum unnum við stórkost-
legan sigur og drápum verkamannaflokk-
inn fyrir fult og alt. Annar alkherjar-
fundur var kallaður síðasta sunnud., að til-
hlutun flokks vors, til þess að ræða orsak-
ir stjómarbyltingarinnar þýzku.
Bréf þitt ásamt frímerkjum og stofnrétt-
inda umsóknum meðtekið, sömuleiðis
bækur í sérstökum bög*li ásamt eintökum
bæklingsins “Starfandi Soviets” og reikn-
ingar yfir M. P. E. skuldina, er eg mun
sinna og senda ávísun innan eins eða
tveggja daga.
Þeir eru nú að vakna til meðvitundar
um, að við séum nú óðum að ná æðstu
umráðum í Iðnfélaga og verkamanna ráð-
inu, og trúðu mér, að þegar slík umráð
eru fengin, skulu þau notuð okkur til hagn-
aðar........
Eg sé í blöðunum í gær, að hertoginn af
Devonshire eigi að hafa sagt, að ‘Bokhe-
visminn útheimti myrka felustaði til þess
að þróast í, og ef honum sé sint í tíma og
á viðeigandi hátt, sé hægt að uppræta
hann.’ Sé staðhæfing hans rétt, þá eru
þær aðfarir yfirvaldanna, að hrekja okk-
ur í myrka felustaði, okkur til góðs.
Ef þú sendir okkur 500 eint. af ‘Starf-
andi Soviets’, munum við útbýta þeim á
meðal hermannanna og sjá hvort ekki ber
árangur.
Með beztu óskum til þín og allra D S. C.
félaga,
Þinn í þágu Sósíalismans,
R. B. Russell.
—E. S.—Góðar fréttir frá Toronto og
Montreal — sendi þær seinna.’*
Eftir að hafa lesið þetta bréf geta engir
gengið í skugga um hver afstaða R. B. Russ-
ell sé. Hann er eindfeginn Sósíalisti og
fylgjandi Bolsheviki stefnunnar. Honura er
áhugamál að útbreiða þekkingu á starfi “Sov-
ietanna” rússnesku — er sýnilega gerbylt-
ingamaður á rússneska vísu.
Og þessi maður hefir verið einn af helztu
fulltrúum og leiðtogum verkamanna — undir
því falska yfirskyni, að hann væri stoð og
stytta verkamanna hreyfingarinnar.
Verkamenn hafa þannig í blindni léð bylt-
ingarandanum rússneska sitt ítrasta fylgi —
skyldu ekki sumir þeirra vakna við vondan
draum ?
....................—- ■■ -
Flugið yfír Atlants-
hafíð.
Loksins hefir sá draumur ræzt, að hepnast
mætti að fljúga beint yfir Jttlanzhafið og það
á afarstuttum tíma. Þeir tveir flugmenn, sem
gæfu báru til að framkvæma'slíkt fyrstir allra
og verða þannig “brautryðjendur geimsins”,
eru báðir brezkir og hafa báðir verið fyrir-
liðar við brezka flugherinn. Heita þeir Capt.
John Alock og Lieut. Arthur Brown, báðir
menn á bezta skeiði.
Flugið hófu þeir á laugardaginn þánn 14.
þ. m. Þrátt fyrir þokur miklar og óhagstæða
vinda með köflum komust þeir slysalaust yfir
hafið á 16 klukkustundum og 12 mínútum.
Lögðu af stað frá St. Johns í Newfoundland
kl. 4.13 e. h. og lentu að nefndum tíma Iiðn-
um á vesturströnd Irlands, nærri Clifden.
Gekk illa að finna góðan lendingarstað og
lentu að lokum í mýri einni—sem þeim hafði
sýnst vera hið fegursta sléttlendi að ofan.
Varð flugvélin þar föst nærri strax og á-
reksturinn svo mikill, að við lá að flugmenn-
irnir mistu ráð og rænu. Ekki er þó annars
getið en þeir hafi verið fljótir að ná sér
aftur.
Engum vafa er bundið, að menn þessir |
hafa unnið hið mesta þrekvirki. Til slíks
langflugs eru flugvélar enn sem komið er
ekki eins fullkomnar og skyldi og slíkt ferða-
lag í geimnum uppi því útheimt óbilandi á-
ræði og sanna karlmensku. Annað eins er
ekki heiglum hent.
Frægð flugmanna þessara verður því
mikil, nöfn þeirra óefað í hávegum höfð um i
margar ókomnar aldir. En dýrmætustu laun :
nútíðarinnar verða vafalaust á fjárhagsvísu! j
Ti! að byrja með hafa besrír brezku flugmenn J
nú hrept $50,000 verðlaun, er blaðið Daíly
Ma*I bauðst til að gefa fyrir íyrsta flug yfir
Atlanzhafið. Og ólíklegt er þeir taki stein-
ana í staðinn fyrir starf sitt eftirleiðis. Þar
sem Bretanum þykir jafnan vænt um skild-
ingana, munu þeir að líkindum meta slíkt
mikils.—- þó að sjálfsögðu meti þeir frægð-
ina mest.
Um þetta fyrsta fhig yfir Atlantshafið
kemst Winnipeg Telegram nýlega þannig áð
orði í ritstjórnargrein:
“Vér lifum á undraverðum tímum. Þeir
ÞJÓÐRÆKNISFÉLAG ÍSLENDINGA í VESTURHEIMI
P.O. Box 923, Winnipeg:, Manitoba.
I Ktjúrnarnofnd félagsins eru: Séra Húgnvaldur Péturaaon, forseti.
650 Maryland str., Winnipeg; J6n j. Blldfell. vara-forseti, 2106 Portage
ave., Wpg.; Slg. Jfil. JúhanneRnon, skrifari,t 957 Ingersoll str., Wpg.; á*k. I.
Blöndahl. varai-skrifari, Wynyard, Sask.; S. D. B. Stephannon, fjármála-
ritari, 729 Sherbrooke str., Wpg.; Steffin Hlnaratton, vara-fjármálaritari,
Arborg, Man.; áh«i. p. jfihnnnHNon, gjaldkeri, 796 Victor str., Wpg.; séra
Albert Krlat jfinnMon, vara-gjaldk., Lundar, Man.; og Sigurbjörn Slgur-
júnNMon, skjalavörtSur, 724 Beverley str., Wpg.
Fastaíondl heflr nefndin fjöröa föatudagskv. hvern mAnaðar,
af oss, sem nú eru miðaldra, muna eftir upp-
götvun talsímans, muna eftir innreið rafljós-
anna, muna eftir fyrstu sporvögnum knúðum
áfram með rafmagni, fyrstu bifreiðum, fyrstu
tilraunum með X-geisium og fyrsta fluginu
yfir Enska sundið.
Hve undursamlegt tímabil! Hvíh'kt minn-
inga-samn handa fertugum manni að hug-
leiða og endurskoða!
Rétt nýlega gátu tveir Bretar sér þann
glæsta orð.stír, að verða viðurkendir flug-
kappar veraldar, við að fljúga beint yfir
Atlantshafið, frá NewfouncEand trl -Irlands, á
rúmum sextán klukkustundum.
Hugleiðið slíkt — sextán • klukkustunda
ferð yfir Atlantshaf. Þegar forfeður vorir
komu hingað til lands, töldu þeir sig Iáns-
menn að komast slíka sjóferð á sextán
vikum.
Hvert stefnir ? Erum vér að færast frá einu
þroskunarsviðinu á annað, að leggja undir
oss tíma og rúm, eða erum vér, einsog fransk-
ur rithöfundur hefir gefið í skyn, að komast
á hæsta stig þroskunarinnar einungis tií að
steypast til baka, til menningarleysis (barbar-
ism) og hugsjónaskorts og verða eftirskildir
lamaðir og sinnulausir um þúsund ára tíma-
bil?
Hin feiknamikla vísindalega framför nú-
tíðarinnar, samfara heimskulegum draumór-
um þeirra, sem vefengja vilja og eyðileggja
alla vora menningar fjársjóðu, ætti að koma
oss til að hika áður vér úrskurðum hvar vér
séum á leið til virkilegrar þroskunar, er eigi
jafnvel eftir að hefja oss hærra en Forn-
Grikki, — eða hvort ér séum að eins að ná
hámarkinu til þess að eiga eftir að steypast
þaðan í annað miðalda hyldýpi.
Her þekkir framtíð vora? Hver veit ör-
lög -«or? Ef til vill er það sannleikur, að Forn-
Egyptar hafa verið gæddir eins mikilli vís-
indalegri þekkingu og vér í dag. Ef til vill
er það sannleikur, að þeir hafi steypst frá
Ijósi og skynsemi til miðnætur myrkurs. Hver
veit ? Og hver veit hvort vér, með öllum vor-
um miklum framförum nú að þokast að dýrð-
legu tímabili æðri þroskunar eða að búa oss
undir að kaffærast í hafi gleymskunnar ?
Flugið ‘frá Newfoundland til Irlands hlýtur
að vekja djúp þankabrot í heila hvers hugs-
andi manns.”
4- —.— - - - - -4
Stályerkstæði Belgíu
eyðilögð.
Grimdarfýlsta tjónið orsakað Belgíu var
ekki bernaðarlegs eðlis, heldur fólgið í því,
hvernig stálverkstæðin þar voru af ásettu
ráði rænd og eyðilögð. Með sanni sagt gæti
því vérið heppilegasta svarið gegn mótmæl-
um Þjóðverja í sambandi við friðarsamning-
ana, að fara með þá til þessara lömuðu og
rupluðu verkstæða. Sendiherrar þeirra komu
með þá staðhæfingu, að samkv. samningun-
um yrði “feikna stór hluti þýzks iðnaðar
dæmdur til eyðileggingar”. Svar banda-
manna var á þá leið, að fullvissa þá um að
slíkur ótti væri ástæðulaus, en hvað Belgíu
snerti hefði eyðileggingin þar þegar verið
framkvæmd. Voru tvær liðsdeildir sérstak-
lega myndaðar til að hafa eyðileggingu þá
með höndum, að Liege fregnriti Parísar-
blaðsins Matin hefir frá skýrt. Átti önnur
þessara liðsdeilda að taka í sundur hinar
ýmsu vélar verkstæðanna svo hægt væri að
senda þær til Þýzkalands, en meiri “skelfing-
ar” komu í ljós í sambandi við verkefni
hinnar. Sú liðsdeild átti eingöngu að eyði-
leggja allar vélar, sprengja í sundur ofna og
katla og í stuttu máli sagt ónýta alt tilheyr-
andi stálverkstæðunum. Formaður þeirrar
liðsdeildar var Dr. Querbert, kennari í málm-
vinslufræði í Aix-la-Chapelle. Um hann er
sagt: t
“Hann kom til Belgíu í lok ársins 1917 á-
samt fylgdarliði sínu. Virðist sem Þióðverj-
ar hafi á þessum tíma verið farnir að draga
í efa, að þeir fengju sigrað á hernaðarvísu.
Vitandi þeim yrði ekki auðið að innlima
Belgíu, afréðu þeir að myrða haná með
spjótstunga í hjartastað — eyðileggja öll
iðnaðartæki hennar.
Allir forstöðumenn Belgíu verkstæðanna
kyntust Dr. Quesbert um þessar mundir, því
hann dróg ekki að heimsækja þá hvern af
öðrvm. Viðmótsþýðut og kurteis og fullur
afsökunar fyrir að “gera ónæði” kom hann á
fund þeirra. Góðlátlegast og með allri hæ-
versku tilkynti hann svo erindi sitt, réttlætt
með Iygum. Orð hans voru:
“Æðsta herstjórn vor verður að
fá byssur, fleiri byssur; þörfin er
stöðugt jafn-brýn fyrir byssum og
skotfærum. Til að geta mætt þeim
þörfum, verðum vér að aíla oss
stáls, meira og meira stáls. Og þar
sem þér hafið í verkstæði yðar
feikna stórar birgðir af stáli, í hin-
um ýmsu vélum, hljótum vér að
eyðileggja sumaT þeirra og afla oss
þannig stáls í byssur vorar . . . . .
Vér munum reyna að orsaka yður
sem minstan sársauka eða ó-
næði ..... !”
Tilkynningu þessari, mýktri með
hunangsbrosi, < fylgdi svo, að
Speílvirkjamir þýzku gerðu tafar-
laust innreið á verkstæðió Með-
dýnamiti og öðrum eyðileggingar-
vopnum tóku þeir til starfa. Ofn-
um og kötlum var unnið á með
sprengiefnum og engin miskun
sýnd. En smærri vélar vom eyði-
lagðar þannig, að stór og afar-
þungur stál-hnullungur var látinn
detta ofan á þær og brjóta þær til
agna. Tjón þannig orsakað einu
verkstæðinu (Ongree-Marhage),
sem á undan stríðinu veitti at-
vinnu 9,000 verkamönnum, er á-
ætlað $10,000,000, samkvæmt
peninga gildi 1914. — Nú myndi
það metið um $40,000,000. Ann-
að verkstæði, sem hafði starfandi
10,000 verkamenn, varð sömu-
leiðis á þann hátt fyrir skaða, sem
þá var metinn $15,000,000, en nú
myndi reiknast upp á $60,000,-
000. Um þetta segir Matin fregn-
ritinn enn fremur:
“Eyðilegging þessi var ekki or-
sökuð, þó haldið væri því fram,
með því augnamiði að fá þannig
stál til byssugerðar. Það sanna
þær feikna birgðir af stáli, er
Þjóðverjar steyptu ekki um og
sem nú liggja í hrúgum innan um
rústimar. Markmiðið var ein-
göngu að eyðileggja hin ágætu
iðnaðarverkstæði Belgíu, svo
verzlunarlegri samkepni við
Þýzkaland yrði hnekt um langt
tímabil eftir stríðið.”
Þýzkaland verðskuldar ekki
annað en réttláta hegningu og
hana í sem alvarlegastri mynd,
þegar til kemur að endurreisa iðn-
að Belgíu. Það £r skoðun ofan-
nefnds fregnrita og leggur hann til
að Þjóðverjar dæmist að greiða
fullar skaðabætur. Yfirgnæfandi
tilfinningasemi frá hálfu banda-
þjóðanna í slíkum málum segir
hann íbúum Liege borgar hið
mesta undrunarefni. Þeir segja:
“Iðnaður Belgíu hefir verið myrt-
ur. Hví skyldi orðum eytt og við-
höfn notuð þá morðingjar eiga
hlut að máli?”
Frá Islandi.
(Framh. frá 1. hls.)
ar til máls og fór samsætjð vel fram.
samfagnaðarskeyti höfðu heiðurs-
gestinum borist, sum í ljóðum.
21. þ. m. andaðist á heimili sínir
hér í bænum frú Thora Melsted„.
ekkja Piáls Melsteds' .sagnfræðings
og lengi forstöðukona kvennaskól-
ans hér í bænum, meira en háJf-
tíræð, fædd 18. des. 1823, merk og
mikilhæf kon.a. — Nýiega er dáinn
hér <í bænum Böðvar ivirvaidsson
frá Melstað í Húnavatnssýslu.
Beykjavfk, 30. aprfl 1919.
Á sumardaginn fyrsta var bezta.
veður, en næsta dag var kominn
norðan rosi með miikiu irosti um ait
land, og hélzt hann í 3 daga. ‘Á.
mánud. skifti aftur um og k«pn
sunnanveður og hláka, sem náð hef-
ir yfir alt ,land. 1 igærmorgun var 7
stiga hiti á Akureyri og Seyðisfirði,.
nokkru hærri en hér. úr bingeyj-
arsýslu var sagt í gær, að þar væri
jörð komjn upp. En snjór var mest-
ur um norðausturhhita landsins. i
Húnavatnssýslu er sögð auð jörð.
Hafís sást á sunnud. 27. þ. m. frá
Raufarhöfn á Sléttu, og náði aust-
ur þaðan svo iangt, sem séð varð,
en sýni var slæmt. l>á sást og ís-
hröngl í Axarfjarðarflóa og Skaga-
fjarðarmynni. Síðari fregnir gera
ekki mikið úr íssögunum, og í gær
var sagt að ís væri ekki til hindran-
ar skipaferðurn norður um land.
Botnvörpungar þeir, sem inn hafa
komið undanfarna daga, hafa allir
^affað vel.
“Sambýli”, nýjasta saga Einars H..
Kvaran, er nú þýdd á sænzku. Þýð-
andinn er frú Nanna Nordal, sem
áður hafði þýtt “Sáiin vaknar”, og
er það sami bóksalinn i Stokkhólmi,
sem gefur báðar bækurnar út.
Um síðastl. helgi andaðist Er-
lendur Gunnarsson bóndi á Sturlu-
Reykjurn d Reykholtsdal. Hann datt
»f hesti á laugaTd. fyrir páska og
dó “úr afleiðingum þeirrar byltu. —
Hér f íbænum er nýl. dáinn Hró-
bjartur Pétursson skósmiður, úr
lungnabólgu----Á Auðshaga á
Barðaströnd andaðist 15. þ.m. frú
A^iborg Þorvaldsdóttir, kona Sig-
Pálssonar cand. phii., bónda þar. —
23. þ.m. andaðist hér í bænum frk.
Sigurveig Norðfjörð verzlunarmær
hjá Nathan og Olsen. — Nýdáin er f
Kaupmannahöfn frá Elízabet Þór-
arinsdóttir kaupmanns é Seyðisfirði
kona Benedikts Jómssonar verzlun-
arstjóra á Seyðisfirði.
Hið árlega víðavangskapphlaup-
íþróttaféiags Reykjavíkur fór fram
sumard. fyrsta hér í bænum, hófst
frá Austurvelli og var hiaupið aust-
ur úr bænum og til baka niður í
Austurstræti, 4 kílóm. vegalengd.
Þátttakendur voru 8, og varð ólaf-
ur Sveinsson prentari fljótastur, á
14 mín. 27 sekv en í kapphlaupinu f
fyrra hijóp hann sama skeið á 15
mfn. 50 sek., og varð einnig ]>á fljót-
astur, sem venjulegast er um víða-
vangshlaup. Þrír þeir fijótustu
fengu heiðurspeninga: 1. ólafur
Sveinsson, 2. Þorgeir Halldórsson og
3. Konráð Kristjánsson.
•
Annan páskadag féll snjóflóð hjá
Leikskálum i Haul?adal í Dalasýslu,
drap 120 fjár og eyðiiagði fjárhús,
töluvert af heyi og nær helming-
túnsins.
Skömmu eftir að snjóflóðið mikla
féll úr fjallinu andspænis Siglufjarð-
ar kaupstað, féll snjóflóð utar í firð-
inum vestanmegin, yfir bæinn Engi-
dag og fórust þar 7 menn. Bóndinn
þar hét Garibaldi, en hitt fólkið er
ekki nafngreint í fréttunum. —•>!
Héðinsfirði féllu tvö snjóflóð, 12. og
13. þ.m. og fórust f þeim 2 jnenn,
Páll Þorsteinsson og Haraldur Er-
lendsson. Þessi flóð tóku og með
sér fjárhús, sem f voru yfir 30 kind-
ur. Á Kaðalstöðum í Hvalvatnslfirði
tók snjóflóð fjárhús með 120 fjár.
eign B. IJndals lögfr. á Svalbarðs-
eyri. Hafa snjóflóðin þá orðið 18
manns að bana. Það er sagt, að
Siglfirðingar telji tjótnið af snjó-
flóðinu úr Staðarhólsfjalli nema um
hálfa aðra milj. króma.
Á sextugsafmæli dr. Jóns Þor-
kelssonar landskjalavarðar sátu meó
honum minningarveizlu yfir 50
manns. Arni Pálsson bókavörður
mælti fyrir minni heiðursgestsins,
en séra Kristinn Öaníelsson, sam-
bekkingur hans mintist skólaára,
Páll Sveinsson kennari flutti kveðju
frá Skaftfellingum og kvæði á lat-
ínu, sem prentað verður í öðni, og
enn talaði Guðin. Pinnbogason pró-
feasor. Heiðursgesturinn tók tvisv-
27. þ.m. vildi það slys tii á vélskip-
inu “Portland”, sem verið hefir í
förunt í vetur milli Rvíkur og Vest>
fjarða, að skipstjórinn, Hannes And-
résson frá Stykkishólmi, rotaðist til
hana. Skipið var þá statt á Dýra-
firði. Hafði keðjuendi slegist í höf-
uðið á skipstjóra.
Norðurland^fundur í Kaupmanna-
höfn. — “Frón” segir svo frá: “Ný-
lega barst stjórninni hér skeyti frá
trúnaðarmanni sfnum f Khöfn, þess
efnis, að til stæði að Nlprðurlanda-
l)jóðirnar héldi ]>ar funa með sér í
þessum mánuði, til að ræða ýms
þjóðhagsleg málefni, er snerta sam-
eiginlega hagsmuni allra þjóðanna.
Var þess getið, að hver þjóðin,
Norðhienn, Svíar og Pinnar, mundu
senda 5 menn hver, einn fyrir skipa-
eigendur og útgerðarmenn, einn
fyrir vinnuveitendur og einn fyrir
vinnuþiggjendur og tvo- þjóðhags-
fræðinga eða stjórnmálamenn. —
Stjórnin hér afréð að láta trúnaðar-
mann sinn Jón Krabbe mæta á
fundinum fyrir fslands hönd, og nú
er fjárrnálaráðherra fór utan, að
vísu í öðrum erindum, rnun ínoga
fullyrða, að hann einnig mæti á
þessuin fuhdi, og ef til vill bæta
þeir þá við þriðja manni.