Heimskringla - 27.08.1919, Blaðsíða 7

Winnip«g, 27. ÁGCST, 1919.
HEIMSKRINGLA
7. BLAÐSIÐA
fft I Rad di ir a Imennings
—
(Hér á eftir veríSur bálkur í| Ieyti er ekki á þeirri skoðun. Þessi
Heimskringlu meS þessari yfir-j sérstaka gáfa getur alveg eins ver-
skriít. Getur hver maSur fengiS ir því hvort hún grundvallast á
færi á aS láta þar í ljós skoSanir ir því hvort hú ngrundvallast á
sínar, og þaS þöU gagnólikar séu sanngirni og réttlæti eSa á lýgi og
tkoSunum ritstjórans. Bálkur I rangiæti. Hvernig ber aS skilja
þessi er eign aimenníngs. Rita i þessa vísu eftir Pál Ólafsson:
v-srSur þó um eitthvert þaS efni, I ‘Þegar mín
eem almenning aS einhverju leyti( ~ím aS hey
forSast persónulegar .amnn trá, ferhendurnar deyja.”
Ritstj. i Hér mun vera átt viS Steingrím
brostin brá, búiS
'■ygja, Þorsteinn líka
vaiSar, og
r.íammir.)
ná~u .‘rr.rr.bandi hvert viS annaS,
og þar af leiSandi fléttast saman í
aSal-innihaldiS.
Mér virSist réttast aS biSja les-
endur iforláts á því nú í byrjun( þó
eg verSi sumstaSar nokkuS lang-
orSur.
HugsiS út í þaS aS fyrir tveim-
ur árum síSan fór eg í sömu erind-
um, sem aS neSan verSur getiS,
gangandi og einmana. AS minsta
kosti munu þeir, sem hafa veriS og
eru í hjónabandinu, geta séS og
fundiS muninn hve hann var stór.
í staSinn fyrir þaS aS eg þá rölt-
andi einmana og í huga einstæS-
; -* ' 1
Vísindaieg hjátrú.
Margvísleg og margbreytt hefir
hún veriS hjátrúin meSal vor
mannanna, bæSi fyr og síSar. Ein
var sú aS menn trúSu því fastlega
aS selurinn væri Faraó og fylgiliS
hans. ÞaS hefSi alt orSiS aS sel(
begar GuS drekti því í RauSahaf-
inu og hundar, er því fylgdu, hefSi
orSiS aS steinbít og kettirnir aS
keilu. Eg hefi sjálfur kynst per-
rónulega fólki, sem hafSi þessa trú,
og eg á barnsaldri trúSi því líka,
datt ekki í hug aS efast þar um.
Og svo er eg fór aS stunda sjó, þá
sá eg aS keilan líktist í ýmsum
hreyfingum kettinum; tilburSirnir, j
þegar hún skauzt út úr hraunholu I
og stökk á öngulinn, var ekki ó-
svipaS og þegar köttur stekkur á1
mús. Keilan er nefnilega helzt ^
þar sem hraunbotn er í sjónum.!
Og steinbíturinn sýndist mér vera
meS nokkuS líku eSli og hundur.
Eg sá aS hann ha^Si stóran og
serkan kjaft og vígtennur; trygS-!
ina vissi eg ekki um; og át allan
skollan, svo sem sand, bein( skelj-
ar, steina o. s. frv. Og svo síSar,
er eg kyntist selnum, þá sannfærS-
íst-eg um aS hann var aS ýmsum
líffæraskapnaSi nokkuS líkur
m^Rrsinum. Alt þetta sannfærSi
mig um aS þeir, er þessa sérstöku'
. ingslegur — sjáiS muninn! —
th. og Porst. Erlmgsson. hf þessi-r »..»,•£* f.
.... .. . _ . teroast nu í öitreiS og njota fimm
vísa er álitin aS vera kveSin í fullri
alvöru, þá liggur til grundvallar
fyrir henni sjálfsálit, mont, ósann-
girni og jafnvel vitleysa. Eg fyrir
heyre^durn haíi þótt ræSan vel úr
aro. gerS; í öSru lagi er eg viss
um aS hinum háttvirta kvenna-
skara( sem þar hlýddi á, hafi þótt
... uasa á sæmd hinnar íslenzku
w cnþjóSar.
Stór vonbrigSi mun fólki hafa
pótt þaS, aS Dr. Jón S. Árnason
a taSi á raeSupallir.n. Mér var
:agt aS læknisstörf hans hefSu
.i .draS þaS.
Fögur var bygSin yfir aS sjá, —
þó hvorki væru bleikir akrar né
slegi"> tún: hrldur sá maSur aS hin
sterku handarvik náttúrunnar voru
búin aS fullkomna angandi sumar-
skrúSiS.
(Jm kvöldiS þegar sól var aS
vörum — náskyldan frænda;| KENIíARA VASTAR
móSir hans var systir móSur konu ■ fyrir ..Minerva-. skóla nr. 1045 f á,ta
minnar (systrabörn minnir mig j..,ánuCi: !íensía byrjar j, sept. 1919>
paS væri kallaS heima, enda finst - eða eins fllótt 0g hægt er. Umsækj-
mér þao vera rétt nefnt). ViS ancli verður að hafa “Seeond eða
hörSum ekki af miklum tíma aS Third class Pcofessional” mentastig.
eySa, og kvöddum því eftir stutta Titboð, sem tiltaki mencastig og æf-
stund og héldum áfram til Wyn-j ingu ásamt kaupi sem óskaö er eft-
yard’ | ir, sendist til undirritaðs.
I Þar var þá staddur Steingrímur, g Einarsolli Sec. Trei;s
! j0"SS,0n fra Kandahar. Samkvæmt ^ Box 452, Gimii, Man.
1 viStali okkar Islnedingadaginn 1 47__
átti eg von á aS hann flytti okkur j
heim þenna dag til Quill bke;!
hann bauS okkur í snatri aS stíga! *n> búin til heimferSar, meS gl o-
daga skemtiferSar meS ástríka og setjast, hvarflaSi í huga minn end-
mér hugljúfa konu viS hliS. *r á vísu úr kvæSi úr “FriSþjófi”
ViS hjónin fórum til Wynyard eftir sóra Matthías Jochumsson:
... i . i ., , , . . _ . 1. dag ágústmánaSar, til þess aS og sof * sílalátur sem svanur gpill-
m,„ M.A.1 !>«.««. l»„n„. .1 v„iS þa, viSstódd WóSmi„„J i„„ hneig."
hu„ se aoems kvtcin . spaugi °®linga,dag Va.„,byg5„,bua. M.S þakkarhug mmnnm., vi*
gle.m, og þesshonar sk.ld.t.pu, .((. ^ hald3s[ , ág ,>( j hi„„. Ijúfu viS„k., «, viS fengum
V"j u,na.Cfj ' J .* ”""um| Þega, viS komum þangaS seinni he„a S. J. Eiríkssyni og konu
grundvell., he du, „Se.n, . l.u.u | ^ ^ ^ ,.m viS höfSum ná.t-
, En" '2 tak* dæm!,,komi„ (.g hjd ,S þ,5 ,é „ef„, i1 •«»*. »» >«. 1»« „kku, þS L,áS-
voru mali) bunaSarsýmng. Þa& ->kur.nug. Hann var forueti ls-
ag Var þar aS mestu leyti ókunn- l^udingadagsins.
igur högum og háttum, lýsi eg ViS minnumst og meS þakklæt-
peirri athöfn aSeins meS þessum sb’Jga vinaviSmóts herra P.
tveimur orSum, sem þó máske ekki Bjarnasonar og konu hans; móSir
zru allskostar viSeigandi: frítt og bennar er háttvirt ekkja Elísabet
íöngulegt. I Hrllgrímsdóttir, náskyld hinni al-
Þótt eg kæmi þarna mér aS ó-
um á búnaSarsýninguna, og
upp í bifreiSina; en undireins sá
eg aS eitthvaS var bogiS viS þá
stefnu er hann hélt; hann sá hvaS
eg hugsaSi óg mælti ákveSiS: “Eg
ar og þakklátar endurminning : i
huga um hinar mörgu nýliSnu á-
nægjustundir, sem viS höfS m
notiS í svo ríkulegum mæli. En
tek ykkur heim meS mér og þiS þarna á sömu stundu brá dimmu
verSiS aS vera hjá mér í nótt; á
morgun fer eg meS ykkur heim.”
skýi fyrir glaSasólskin. Á síSasta
heimilinu, sem viS komum aS í
arlega vel kveSnar: “Líkami þessi
leiSist mér svo lengi sem eg hjari,
honum kenni eg alt sem er ilt í
mínu fari”. Hér yrSi fremur lítiS
um vit ef þetta væri sagt í alvöru(
og sama er aS segja um þessa:
Væri hann farinn fjandans til flygi
sál mín í gegn um freistinganna
fellibyl, sem fugl í gegnum þoku
I kunnu VakursstaSaætt í Vopna-
firSi í NorSur-Múlasýslu á Islandi.'
og rcgn.
Varla eru miklar líkur
enda fáum kunnugur — þaS er eg ^iS Elísabet erum aS mig minnir
.7 * ». . . , ■ ..i i ijósast vissi til — þurfti eg samt! skyld í þriSja eSa fjórSa ættliS, í
ekki lengi aS bíSa þar til klappaS' móSurætt beggja okkar. Frá því
var á öxlina á mér mjög kunnug-! eg var atta ara ólumst viS upp á
lega; eg leit viö og starSi á mann-1 naestu bæjum og vorum oft lcik-
, . . . . ^1S“r e“‘r n U' inn. “Þekkir þú mig ekki?” systkin- ViS höfSum margs aS
hreint agætar, bæSi aS ytri og
spurSi hann. Eg gat ekki svaraS
því neitt ákveSiS þá í bili, svo
hann hóf máls meS þessari óvæntu
spurningu, mér og öSrum: ‘Manstu
ans og því síSur aS líkamalaus sál
lendi í nokkrum ifreistingabyl. Aft-
þessar vísur eftir P. Ó.
ur eru
innri frágangi: “Fuglar kvaka
feginsróm, fagna aS gott er veSur,
tárfellandi brosa blóm, brim viS
sandinn kveSur”. “Fram af háu .... . „
r ekki eftir tjörupottinum? Um
hjollunum hellir solin fossum, . .
r *. , r leiS og spurningin kom áttaSi eg
fanmr roSna a fjollunum fynr
, , .. ., I mig fljótt á þvi hver maSurinn var.
hennar kossum . rogur sjon!
,, , * ! Þetta var Hóseas, sonur Hóseasar,
er sol og vor, sumar haust og vetur,
auSlegS þeirra og yndis-spor eng-j
trú eSa hjátrú höfSu, myndu hafa
in ntaliS getur”. "I dag er auS-
rétt fyrir sér. Eg sá nefnilega, aS j
; séS, drottinn minn dýrS þín og
1 sem fyrrum bjó aS Jórvík í BreiS-
dal í SuSur-MúlasýsIu á vorri kæru
fósturjörSu. Þessi yngri Hóseas
minnast frá ungdómsárum okkar, I
þó aS í þetta sinn væri of stutt
dvöl mín til þess, enda ekki staS-
ur fyrir neitt af því í þessu bréfi. j
Einnig minnumst viS þakksam-
lega herra Jóns Vestdals (þaS er
gamall fornvinur minn) ; og enda
nokkuS fleiri fornvina og sveit-
unga, sem hér ekki rúm fyrir aS
nafngreina.
Einhver sagSi mér aS Wynyard
, ,, * . var góSur æskuvinur min nsíSan1 búar hefSu haft einhvern viSbún-
,,, .*. gaeska rika, maSur heynr malrom
ef her væri aSeins um hjatru aS . „ i fyrir nálægt 36—38 árum síSan. ~ ,J-‘----*~l—' c-----
, , , , i , , þinn, maður ser þig lika . Petta J &
ræSa, þa var hun aS nokkru Ieyti ii'*i I En viS kyntumst í VopnafirSi í
, . , , j, | er bæði goSur og alþyðiegur J ^
visindaleg eSa meS oSrum orS-l n i i • . • *. I NorSur-Múlasýslu. Þar var þá
-i..u.inpUr Drykkju svivirou-
* , •£•••_ « danskur timburmaSur, Bald aS
| visa er meo þessan tyrirsogn 11
, * . ,i v ___ nafni, aS byggja verzlunarhús fyr-
kvæoaDok rvr. Jonssonar, og sum-. •,&&-’ j
ir Örum og Wulffs verzlun; bygg-
um hefSi viS töluvert vit aS stySj-
ast. En svo fór eg aS lesa a8ra|
Mósebók. Þá sá eg aS þar er tal-, . , , . _
_ . , , . , . * ! ir eigna honum hana, en þaö
,S um 'fllr ;'S |;k|ega ekki rétti vj,an vera '"2'" var l)rfl>’ft »8 f Þá d“8a a5
Farao drulrnaS. e„ h.n.v.gar ,kk, e(t.r ^ | „okru leyli „f „ýtí.ku kyggiug.r-
getiS aS Egyftalandsmenn, sem , ,» * . , efni: sandsteypa milli stöpla,
», , ,. ., , sem bæði var gafumaður og agætt •,tL v
forust, hafi orSiS aS sjoskepnum. , , f ! klæSning úr borSum aS utan en
r- i , < 1 skald, og mun hann hata kveoiö 5
En svo nokkru siSar varS eg var ,, , I plastraS aS innan, alveg eins og
,j • . • j i , •, 1 hana til Kristjans Jonssonar, þvi H 6 &
vrð að onnur nýrri vrsindaleg hja-,
, £, *£ • £ ]íc!aS þaS er kunnugt mönnum, sem . . , ,
tru for að tara um, og jatnvel að. , _ , . , ., ■» 1 fengum vinnu um langan tíma viS dagur eftir íslendmgadagm. Sera
« «i u'U'i | enn eru a liti að þeir attust ut viö 6 &
setjast upp í saiarhibyium mann- _ ( ^ , u,___ ,___I þessa byggingu. MeSal annars. I Jonas flutti aSal ræSuna, en sera
aS (mér skyldist sérstakan) fynr
komu séra Jónasar; meSal annars
hafSi hiS nýja íslenzka kvenfélag
á naumum tíma látiS koma í verk
aS raSa spánnýjum sætum í kirkj-
una áSur en messaS yrSi á sunnu-
daginn; sætin voru gjöf frá áSur
áminstu kvenfélagi.
Auk annara ánægjustunda
okkar í þessari ferS var sú, aS viS
áttum kost á aS vera viS messu-
Eg og Hóseas! gerS á sunnudaginn, sem var næsti
Ekki var staSar numiS fyr en hjá ÞygSinni sáum viS aS alt var hljótt
mjög reisulegu húsi; út úr dyrum! °8 rótt( friSur og kyrS, einmitt þar
þess kom ljóshærS kona, tiguleg! sem mótlætiS og sorgin skipuSu
og glaSleg á svip. FylgdarmaS- j öndvegiS. Þarna var einn fy r-
urin nkynti okkur þar konu sinni, um leikbróSir og æskuvinur, c--.n
sem tafarlaust bauS okkur inn og eS hefSi kosiS aS sjá ásamt öSrurp
til sætis. Þau eiga tvær dætur( íMiS mér á hátíSarhaidinr, ,
mjög myndarlegar. Þar á heimil- j þarna var hann og blundaSi ••
inu var móSir Steingríms, öldruS °g rótt í hinu síSasta hvílurúmi or
en fróS og skemtileg viStals. mannleg hönd fær veitt. Þessi
Eg finn enga sérstaka ástæSu til umgetni vinur minn var Ólafur
rS leyna því, er nokkrir menn Jónsson hálfbróSir Jóns Vopna f
sögSu mér, sem kunnugir voru, en j Winnipeg; eg hafSi ekki tíma til
þaS var, aS þau væru talin meS fylgja vininum til grafar, en um
mestu höfSingjum sveitarinnar, og ■ le,S og leiSir skildust, hans í gröf-
þar af leiSandi hefSu meS hönd- ’na en mín í framhald hins jarS-
um öflugasta þáttinn í sveitarstörf- neska( kvaddi eg hann í anda meS
um bygSarinnar. Sagt var mér, I þessum einföldu orSum: “Vertu
aS séra Jónas hefSi ásamt frú sinni sæll, vinur, eg vona aS viS sjá-
haft þar aSsetur sitt meSan þau umst aftur.
dyöldu í bygSinni. j Nú er stutt yfir sögu aS 'fara, af
Ekki efast eg um þaS aS hver ferSalaginu. HeiSurshjónin skil-
sem kemur á heimili þetta. sjái þar u^u okkur heim til bústaSar okkar.
töluverSan fyrirmyndarbrag, bæSi Þegar eg spurSi hvaS ferSin kost-
utan húss og innan. ÞaS er nú a^>> var svariS bláit áfram þetta:
raunar rneS n>err-'!r3;f; aS ep b 'S Ekki neitt.
lesendum aS skygnast um nokkrar Eg ætla ekki aS þreyta lesend-
mínútur á þcssum búgarSi, þar eg ur Hkr. Iengur, og kveS því alía
er ákaflega feiminn, sárstaklega vinina meS innilegu þakklæti og
innen húss verS eg aS láta nægja beztu oskum.
aS benda á rafljósin. ,KomiSsvo Ágúst Frímannsson.
aftur út meS mér og sjáiS stóra
svæSiS vírgirti; þar eru um 3000
tré gróSursett, og eins og gefur aS
skilia, af mörgum tegundum, svo
er þaran mátulegan spöl '’-á önnur
vírgirSing þar sem búpeningurinn
er hirtur meS snirtibrag. Þarna
upp í sálarhíbýlum mann-!
anna. En nákvæmlega sömu teg-
undar og af sömu rót virtist hún , . , .
r~ , , , . £. um tynir niSur, daSum krynir
vera runnin. En nu var þo natt ( , t . .
meira viS. Þessari var gefiS
nafn og nefnd Darvinska. Hún
er sem kunnugt er í því fólgin aS
apinn hafi ef til vill skapaS sig
sjáffur, en svo hafi hann (apinn)
líklega skapaS manninn. Margir
urSu til þess aS gera þessa vísinda-
legu hjátrú aS skjólstæSing sínum.
En, eins og gerist og gengur, geta
menn aldrei orSiS sammála um
neitt. Sumir töldu hana ós
legri og vitlausari en þá fyrri, sem ,
hér er minst á. Þegar Páll ólafs-1 sem ér ^ykía agætar’ vd eg her 1,1
son skáld sá þessa nýju vísindalegu
hjátrú (andlegu vofu), þá kvaS
þar aS, vorum viS j Sigmar frsmkvæmdi önnur verk1
;nn eru a n
í kveSskap Vísan er þannig:!
“DygSum fínum frá skilinn, fræS- j er _ .
djöf-i latmr tjarga þakiS á þessu húsi, og! þar aS lútandi; eg heyrSi marga
ulinn drykkjusvína foringinn”!; tar af leidd* áSur um «etin sPurn' dást að kraíti °g framburSi raeSu'
ing vinar míns. Hann var þarna manns.
ásamt virSulegri húsfrú og flestum
börnum þeirra, mjög efnilegum;
þau eiga 3 drengi, sem orSnir eru
Tvær eftirfarandi vísur mun Kr. J.
hafa kveSiS til J. Thoroddsens:
“Laun fyrir kjafta gráSug glömm
gefa þér eg mundi, ef mér þætti
ekki skömm aS ansa slíkum hundi.’
“Aldrei skaltu oftar reyna aS
yrkja vísu, því þú ert svoddan
bögubósi og bundiS naut í lasta-
fjósi”. Ósanngirnin og rangherm-
. j iS í þessum vísum gengur fram úr
öllu hófi. Tvær vísur eftir Kr. J.,
færa: “Of öllu hvílir geislagljái,
ASeins einum missi urSum viS
fyrir í förinni. Hann þótti okkur
stór( en hann var sá, aS viS mist-
fullvinnandi, og þrjár stúlkur; ein um af hinum hrífandi söng, sem
af þeim er styrk hjálp móSur sinni haldinn var í byrjun hátíSarinnar;
viS innanhússtörfin, hinar nokkuS
yngri. ViS fyrstu samfundi buSu
þau hjónin okkur í samfélag sitt
þarna á samkomunni og tóku okk-
ur heim meS sér um kvöldiS. Þau
búa einar fimm mílum hinumegin
viS pósthús sitt( Mozart. Á bú-
hann þessa alkunnu vísu: “Nú er
ekki á verra von, villan um sig
grefur; Kristur apakattar son kann-
ske veriS hefir”. Margar hjátrú-
arfullar og kynlegar munnmæla-
sögur eru til um selinn; og undar-
legt var þaS aS Sæmundur fróSi! e,ns tl1 aS sÝnu fram a a« skaldun-
skyldi heldur velja selinn en ein- um getur yfirsést .....
guSdómseldur, himin dýrS, unun!ÍörS hans 8at aS líta fyrirmyndar'
sú þótt allir sjái, meS engri tungu hygginS> hvaS íbúSarhús snerti,
verSur skýrS". “Ef heiminum1 rafmagnsl3ós allskonar þæg-
viltu hæla maSur, hafSu þaS í | indi- Þar er einkar fagurt yfir aS
sjá; eignarjörS hans, sem er aS
mestu bunguvaxin slétta af ökrum
,æla maour, narou pao i
minni fyrst, þeta er aSeins eymdar-
staSur, Eden forna er löngu mist.”
Þessar fáu línur eru ritaSar aS-
hverja
skepnu
aSra
til
öS
rum.
Ef
ekki síSur en
oftrú blindar ekki
hraSskreiSa sjó-
þess aS synda! geta menn hae8lega seS baS-
M. Ingimarsson. M' lngimundarson.
- III.
; Það sem eg fann, heyrÖi og sá.
II.
Oftrú.
Þess verSur ósjaldan vart aS
fólk fyllist einhverskonar oftrú eSa
öfgum gagnvart mönnum, sem
hafa skáldskapargáfu, og þaS virS-
ist jafnvel lítinn mun gera í þessu
efni, hvort gáfan er notuS vel eSa
illa. Fólk ímyndar sér líklega og má búast vig ag eg fylgi ofanrituc!
trúir því yfirleitt, aS skáldskapar- 1 nm fyrirsagnarorSum beinlíni;,
Quill Lake, Sask. 1 8. ág. 191 9.
HeiSraSi ritstj. Heimskringlu I
Viltu gera svo vel aS lofa blaS-
inu aS flytja þessar línur ef þa
eru boSlegar til birtingar.
Enginn, sem les þessar línu-,
og engi, byggingarnar standa þar
sem landiS er hæst, og öSrumegin
getur aS líta spegilfagurt vatn —
ekki stórt um sig á þessum tíma
j árs; þaS þótti mér auka á prýSi
i útsýnisins. AS afliSnu hádegi fór-
j um viS meS vini mínum í bifreiS
í hans til Wynyard. Þá var hátíS-
' arhaldiS byrjaS fyrir nokkru.
| söngurin nafstaSinn, og ræSa —
I ívíinni íslands, sem Jónas A. Sig-
! urSsson flutti — stutt á veg kom-
in. ÞaS er eg sannfærSur um, aS
’ allir þeir, er hlýtt hafa á meS eft-
irtekt, hefir þótt hlýlega og sköru-
lega mælt.
Þar næst flutti ungfrú Ásta Aust-
’iann'’ erindi fyrir minni Canada.
gáfan sé himinborin. Eg fyrir mitt j eins og þau standa. Þau eru í svo Þaö er hugboS mitt aS öllum á-
eg og konan mín hefSum viljaS
fremur missa eSa týna nokkuri
peningaupphæS heldur en aS
missa af honum, og sérstaklega af
því áhrifamikla efni og lagi:“Ó,
guS vors lands”.
Á sunnudagrkvöldiS bauS herra
Brynjólfur Jónsson okkur aS reyna
íslenzka gestrisni; hann er ekkju-
maSur og býr meS einni dóttur
sinni. Ekkert vantaSi á aS vin-
samlegar viStökur væru okkur í té
látnar. ViSræSur héldust af og
til þar tihklukkan hálf-eitt, er viS
gengum til hvílu. Daginn eftir,
kl. 2 eftir hádegi, rétt áSur en viS
lögSum af staS, fékk hann mér
bók; þaS var minningarrit séra
Jóns Bjarnasonar, í gyltu leSur-
skrautbandi, nokkurnveginn aS
gjöf. Dæmi svo hver sem vill
um þá íslenzku gestrisni, e r eg
reyndi hjá þessum manni, áSur
mér ókunnum. Eftir aS þessi nýi
vinur minn hafSi keyrt okkur á-
leiSis til Wynyard, stöSvaSi hann
ferSina hjá húsi er næst var frá
hans eigin; þar kynti hann okkur
öldruS og æruverS hjón; bondinn
heitir Sigurjón Jónsson en konan
Jóhanna (man ekki hvers dóttir).
Þarna átti konan mín — sér aS ó-
ÞAKKARÁVRP.
Gerald P. O., Sask.
2 1. ágúst 1919.
Herra rLstj. Heimskringlu!
I Mig langar til aS biSja blaS b'tt
. aS flytja fáein þakkarorS til hin..a
ser maour gripahus i smiSum,
langt á veg komiS; þaS er 100 mÖrgU, vina’ sem reyndust már
c . i . a/L £ a u jc svo ve* ertir lát mannsins míns sál.
reta langt og 3o teta breitt, meo #
t , ,,^1 vetur sem leio.
yrirbyggmg sem rumar foður , . .
ij or . i c i Pao iettir mikiö hma þur.gu
handa Jd nautum og 15 hestum; L
... . . ^ byroi ekkju og fööurlausra bar.ia,
stemsteypugrunnur og steinsteypu-
.11. i • n .i í_ i j ao fmna til hlýrrar samhygc a ; c ;
3tykki undir ollum sulum er halda .
i . i_ r i i i velvildar vina sinna.
loftinu uppi. Par er teikna langt
i . M i 1 . Lg er þeim af hjarta þakkiát og
hus, malaö og meo goou þaki, sem _ ^ . ’
ætlaS er fyrir öll utanbúsáhöld. b,§ góSan guS aS laUna þei n ci 3
Rafafl hefir hann til aS hreyfa °g VCrt er' Sérstaklega vil eg
. ,, , .. ,, minnast a Mr. og Mrs. S. S. Tsbn-
ymsar velar, svo sem þvottavel, |
, , .11 • 'n i -i ■ j son « HólarbygS, sem gáfu m;r kú
rokx, strokk, mjolkurskilvindu,; ®
, £• . • i i • ri • , ! og kom þaS sér svo ósköp vel, eirs
hverristein, eg man ekki fleira nu _ . .
, • • h £ * ., * og nærri má geta. Eftirfylgjandi
í svipinn. Par getur aS sja sauS- J &J
£. ... £•• i . • . eru nöfn þeirra er sendu mér pen-
te, geitur og tongulega nautgripi . , . ^
nokkra er hann hefir keypt frá inga ur t>eirri ys
bunaSarfelagmu. Utsyn. fra heim-j Mr fíg Mrs N_ ytgfússon .... 5 00
ilinu er einkar frítt, vatmS sést ör- j Mr. og Mrs- Júlíus Johnson.. .. 8.00
stutt frá bænum, sáSlandiS liggur Mrs. R. Johnson............. 2 í’-0
næstum ofan aS vatninu. Sitt-; 8. Hjal alín.................. :iii0
hvaS fleira mætti geta um, sem.Dóri ^agnússon................. 5.00
. , , . | Mr. og Mrs. J. Magnusson .•. .. 5.0f
væri þess vert; en rumsins vegnaj^ Bogi 9 00
þarf um fram alt aS sneSa hjá of ; Miss S. Kristjánsson....... 1 00
löngum lýsingum í fréttablöSum 1 'tr. Mrs ,t. ,T. .Tohnson .. .. 500
í hvaSa tilfelli sem er. Mr. og Mrs. S. 5ojini.. 5.00
Daginn
þessum heiSurshjónum áleiSis til M). og Mrs 8norri Johnson .. 5.ft0
Quill Lake. ViS störSum öll upp Mr og Mrs. H. Eiríkssin .... 1000
í himininn( þegar viS vorum ný- Mr. og Mrs. T, Thorsteinson .. 4.00
sezt niSur, þ’.’í viS áttum von á aS og Mrs. T h. Árnason .. .. 5.00
sjá flugvél koma þjótandi í loftinu,1 L, ' ................. - 1,0
, , . , , , , , IE. E. Ingjaldson................ 2.00
enda kom hun bratt í augsyn og
eftir stutta stundv sveif hún yfir
höfSum okkar, og komin var hún
langt á undan okkur áSur en viS
komum til Wynyard. Menn geta
ímyndaS sér, aS öllum er ekki
höfSu áSur séS slíka furSusýn,
hafi þótt mikiS til koma. Gamm-
ur þessi var nú seztur á jörSina, en
eins og hvítvoSungur meinlaus og
spakur, og eg ásamt öllum öSrum
fengum óhindraS næSi til aS
strjúka hann og skoSa í krók og
kring.
ÞaS mun öllum ljóst aS hiS ný-
liSna, hvort heldur er gleSi eSa
sorg, meólæ’i e3a mótlæti, stend-
ur mönnum ljósast fyrir hugskots-
eftir fórum viS meS Mr' Mrs. & Magnús,on .. .. 5.00
Mr. og Mrs. T. Eggertson .. .. 5.00
Alls 85.00
Frá Wynyard:
Mr. og Mrs. Guðjón A'opni .. 15.00
Mr. og Mrs. Sigurður Vopni .. 10.00
Mr- og Mrs. Carl Frederickson 10.00
'■: cg Mrs. K. Kjartanson .... 5.00
Mr. og Mrs. Gunnl. Gíslason .. 5.00
Miss Eríða Vopni............ 5.00
Miss Thorunn Vopni.......... 5.00
Jón Vopni.....................10.00
I. Dalnian.................. 5.00
S. Stephenson.............. .. 5.00
Jóse Jósafatson ..............10.00
Tliorsteinn Sigurdson.........15.00
Alis 100.00
Guð launi öilum þessum velgerða-
mönnum mínum.
Virðingarfyllst
Mrs- Líneik Moore.
. -,r L ----
O-