Heimskringla - 18.08.1920, Side 3

WINNIPEG, 18. ÁGÚST, 1920.
HEIMSKRINGLA
3. BLAÐSIÐA
Ekki verða allir hreppa- Ræktun trjáa og blóma er veruleg
hreppstjórar eSa heimilrsprýSi.
síSur
útva'ldir
pefndarmenn
«ýslunefndarmenn, og iþví
aillir al(t>ingismenn. Eln allir eiga
aS fá skilyrSi til þeirrar þroskunar,
sem þarf til þvílíkra star'fa.
£g hdfi haldiS því fram, aS
tækifæri tíl almennrar mentunar
ættu aS gefast öllum. ÞjóSfólag-
iS á aS sjá um framkvæmd þess
máls. ÞaS gerir þaS aS nokkru
leyti, en þarf aS gera þaS betur.
Eg vík nú aS ihinu atriSinu, aS
jarSræktuninni. Eg ætla ekki aS
kenna jarSyrkjufræSi. Til fþess
er eg lítt fær. Eg ætla heldur
ekki aS fjölyrSa um efnahagslega
þýSingu hennar. Hún er öllum
nokkurnveginn Ijós. Hitt er ann. j
JarSyrkjan veitir þannig gagn
og gleSi. — Til aS sinna henni í
ýmsum myndum þarf nákvæmrú
og umhyggjusemi. Hún gerir
kröfu til starfs. En þaS starf ven-
ur manninn á athygli á því sem
gera þarf, og hvaS ógert skal lát-
iS. Hún kennir manni aS vinna í
samræmi viS náttúrulögin. Nátt-
úran lætur ekki aS sér hæSa. Vér
komum engu til leiSar meS því aS
brjóta lög hennar. Vér verSum
þvert á móti aS læra aS þekkja
þau og stySja aS því e/ftir mætti,
aS vetkanir þeirra njóti sín sem
bezt, svo aS þaS takmark náist,
sem ste'fnlt er aS.
Fyrir suma halfa
mikla þýSingu
þær, tlí til v:Jl, hvorki a5ra né
meiri þýSingu en hver önnur sam-
koma. En fyrir ráSna og hugs-
andi menn eru þær'bæSi fræSandi
Drunginn og kaldlyndiS og ó-
ínægjan cg áhyggjan, sem mér
virtist skina þarna út úr hverju
andliti, kom mér^ einkennilega
fyrir sjónir.
SamtaliS gekk stirt. FólkiS ! °= skemtilegar; auk þ ess eru þær
sat og las, auSsjáanlega af því aS m'k*‘S verSar frá samfélagslegu
þaS mátti til aS vera inni. Eg1 sjónarmiSi, fyrir alla.
braut upp á fjörugu umtalsefni, en ^ þeim koma menn fram fyrir
samtali var ekki hægt aS halda á- almennmg með búnaSar- eSa iSn-
aS mál, aS margir, sem jörS 'hafa j
til umráSa, yrkja hana lítt, þó þeir j MeS þessum hugleiSingum mín.
noti hana. — Alilir játa þaS, aS ^ um vild; eg benda á þaS, sem eg
aukin jarSrækt sé eitthvert mikil- | veik aS í upþhafi máls míns aS al-
vægasta framtíSarnrvál þjóSarinn-j þýSumentunin og jarSyrkjan hafi
ar. 'Þetta er verklegt fram-, þýSingu hvor fyrir aSra og eigi aS
kvæmdarmál. En framkvæmdun- 1 stySja hvor aSra. Fáir einstakir
um miSar seint, þrátt fyrir þaS þó j menn hafa tök á því aS fram-
margir einstakir menn vinni aS kvæma stórvirki í jarSyrkjunni hér
á landi. Framfarirnar í þeim efn-
umbyggjast mest, aS minni ætlan,
á því, aS sem flestir leggi liS sitt
fram og geri eitthvaS meira eSa
minna e'ftir ástæSum.
Eg hefi trú á því, aS aukin al-
þýSumentun glæSi áhugann á
þessu mláli, og aS af þeim áhuga
spretti almennari framkvæmdir.
Reynist IþaS ekki svo, þá fara á-
hri'f allþýSumentunarinnar dkki aS
öllu leyti í rétta átt.
Mér skilst aS alþýSuskólarnir
— þó ekki séu búnaSarskólar —
ættu aS glæSa áhugann á jarSyrkj
nnni og þýSingu hennar fyrir þjóS-
IflfiS. Og hlutverk búnaSarskól-
þeim af kappi og hvetji aSra til j
hins sama. AS sjálfsögSu stáfar |
þetta af ýmsum ástæSum, ónóg- j
um vinnukrafti og fleiru. En ein
-veruleg ástæSa til þess er deyfS
og áhugaleysi. — Dæmi einstakra
atorkumanna sýna þaS, aS tals-
verSu má koma í verk, þó liSsafl-
inn sé lítill, ef áhuginn er vakandi
og vel er veriS aS vefki. — Meiri
almennur áhugi er því fyrsta skil-
yrSi aukinnar jarSradktar. —
Einn ávöxtur almennrar mentun-
ar ætti aS vera vaknandi áhugi á
því, sem eflt getur hag einstákl-
ingsins og þjóSarinnar. Mentun-
in á aS glæSa skilninginn
Sérþóttinn og upp.
kæfSu þaS brátt
þá hélt
því, !
hvaS þaS er, sem landi og lýS má anna er aS sjálfsögSu ekki aSeins
aS gagni verSa. Hún á meSal aS vekja áhugann, heldur og aS
annars aS glæSa skilninginn á' veita þekkingu á staffinu og æf-
þýSingu jarSræktarinnar og vekja ingu í því. Þeir ættu aS vera afl-
áhugann á henni. Sá skilningur á mesta spennifjöSrip, þó aSrir
aS spretta af tveimur rótum: þýS-
ingu jarSyrkjunnar til hagsmuna
og menningargildi hennar.
AS sjálfsögSu á sérstök þek'k-
ing á jarSyrkjuskilyrSunum aS
vera ennþá öflugri lýftistöng til
vaandi áhuga í þessum dfnum. Og
adfingin í starfinu gerir þaS aS
verkum, aS menn hika síSur viS
aS leggja hönd á plóginn, þegar
þeir kunna tökin á honum.
Sá, sem notiS hefir almennrar
mentunar, á ekki aSeins aS vera
skilningsbetrj á þýSingu jarSyrkj-
unnar og áhugasamari um hana en
hinn ómentáSi. En jafnframt því j
verSur ihann gleggri á því aS átta
sig á ástæSum og skilningsbetri á
skýringar sérfróSra manna en
hinn. Auk þess má gera ráS fyr-
ir, aS hann verSi félagsilyndari og
því líklegri til samtaka um fram-
kvæmdir í þessu og öSru, er aS
framförum lýtur.
Eg he'fi nú fært nokkrar líkur
fyrir því, aS almenn mentun hdfi
þýSingu fyrir iframfarirnar í jarS-
yrkju. Eg nefndi þaS áSan, aS
jarSyrkjan hefSi sérstakt menn-
ingargildi. Um þaS vil eg fara
fáeinum orSum.
Reynslan hefir sýnt þaS, hér á
landi og víSar, aS a'llmargt alf nýt-
asta fólkinu er í sveitunum eSa úr
þeim. Stafar þaS ódfaS a'f heil-
næmum skilyrSum, sem sveitalíf
og sveitastörf hafa boSiS því á
þroskaárunum. Tillfinningin fyrir
því, hversu þaS er miklu samboSn
ara mönnuSu fólki aS lifa meira á
ræktuSu landi en óræktuSu, hlýt-
ur aS örfast viS vaxandi alþýSu.
mentun. Aukin landrækt glæSir
fegurSartilfinningu mannsins. Og
hver sá, sem unniS hefir aS slíku
starfi, sér þar ánægjulegan ávöxt
verka sinna. Þ^S he'fir göfgandi
og hvetjandi áhrif á hann.
Þegar eg ndfni jarSyrkju í þessu
sambandi, á eg viS hverskonar
gróSurauka sem er, hvort heldur
þaS er grasrækt, garSrækt, trjá.
rækt eSa blómarækt.
Aukin grasrækt veitir meira og
betra fóSur handa húsdýrum vor
um. Aukin garSrækt veitir létti í
útvegun viSurværis handa sjálfum
oss. — Hún gerir fæSuna ja'fn-
framt fjölbreyttari og hollari. —
skólar ættu aS vinna í sömu átt,
svo aS áhrifin verSi almennari.
AS síSustu vil eg heimfæra til
bessa máls þessi orS Jónasar Hall-
grímssonar:
“HvaS er langlífi?
Lífsnautnin frjóva,
alefling andans
og athöfnþörf.
1 vissum skilningi verSur hver
sá langlí'fur, sem vinnur þau verk,
er ávöxt bera um ókomnar aldir.
Og þeir, sem dfla anda sinn al-
hliSa, verSa víSsýnir, þjóSræknir
og áhugasamir um sinn eigin hag
og þjóSar sinnar, eru líklegastir til
aS vimna þau verk.
Aukin jarSyrkja er í sannleika
Iþörf athöfn, sem veitir starfend-
unum frjóva lífsnautn, samhliSa
því, aS hún ber oss fjárhagslegan
ávöxt »g eflir þar meS vdlmegun
þjóSarinnar og bætir Kfskjör
hennar.
(Réttur.)
Työ heimili.
Kunningjar mínir tveir buSu
mér sitt skiftiS hvor iheim til sín
fyrir skömmu síSan. Eg þáSi
bæSi boSin.
Koma mín á þessi heimili vakti
hjá mér þessar hugsanir.
Fyrra heimiliS, er eg heimsótti,
var ríkmannlegt. ÞaS hafSi auS-
sjáanlega þurft mikiS til aS byggja
slíkt íveruhús. Og húsmunirnir
voru eftir því.
Eg kom aS þessu húsi kunningja
mlíns og barSi á dyr. Þerna ein,
er í húsirtu var kom til dyra. Eg
spurSi eftir húsbóndanum. Þern-
an vísaSi mér inn í biSsalinn. Þar
voru margir ásjálegir munir inni,
og ö'llu var þar tildraS eftir nýjustu
tízku. Eg ibeiS þarna lengi sam-
kvæmt tízkunni sjálfsagt. Loksins
var sá búinn aS “funsa sig upp”,
er kom aS tala viS mig. Bros var
kreist fram á andlitiS. Og í hönd
miína var tyllt köldum fingurgóm-
um.
Eg furSaSi mig á deyfSinni er
ylfir ðllu hvíldi í þessu húsi. ÞaS
var eins og ifólkiS væri nývaknaS.
klukkan var þó II fyrir hádegi.
fram um þaS.
gerSaralvaran
niSur.
ViS settumst til iborSs
eg aS fýlunni yrSi lokiS, sem mér
fanst vera í öllum. AS minsta
kosti bjóst eg viS aS sjá börnin
brosa, þegar góSgætiS kæmi á
borSiS. En, nei — því var ekki
aS heilsa. ViS borSiS voru allir
eins alvarlegir og áSur. Og hús-
bóndinn flýtti sér aS borSa, eins
og ha nnværi í matsölúhúsi.
ViS stóSum öll upp frá borS-
um. Bóndinn og eg settumst inn
í stofu. Hann kveikti í vindling;
og skömmu seinna gengum viS út.
Um leiS og viS ifórum út kom
konan hans Ifram aS dyrunum.
Hún var blíSileg en áhyggjufull.
Og eg þóttist, eftir aS eg var far-
inn, vita hana sitja sorgbitna og
hljóSa heima, af því sem maSur-
inn hennar sagSi er hann fór út úr
dyrunum. Eg leit viS og virti
'húsiS fyrir mér. Jú, þaS var ljóm-
andi fallegt og ríkmannlegt. En
þaS var aSeins hús en ekki heimili.
Þrem dögum seinna heimsótti
eg hinn kunningja minn. HúsiS,
sem hann bjó í, var lítiS, en vel út-
lítandi. Eg barSi á dyr. Kon.
an, þokkaleg til fara, kom strax til
dyranna. Börnin hennar tvö
stóSu viS hliS hennar, rósrjóS í
kinnum. Hún var glaSleg á svip,
tók þétt og innilega í hönd mér;
og úr geislanum á yfirbragSi henn-
ar mátti'lesa orSiS: “velkominn”.
Á svipstundu var eg orSinn
kunnugur öllu heimOisfólkinu, Og
svo mikill kærleikur og glaSværS
skein út úr öllum, aS eg vissi
trauSla af aS eg væri gestur
þarna. Börnin komu til mín og
sýndu mér gullin sin til þess aS
mér leiddist ekki, ef pabbi þeirra
eSa mamma véku sér frá. Þau
voru aS vísu nokkuS hávaSasöm
meS köflum, en þaS getur maSur
fyrirgdfiS góSum börnum; þaS er
þeirra eSli aS leika sér.
Þarna höfSu allir auSsjáanlega
vaknaS snemma, allir háft ein-
hverjum störfum aS sinna og eng-
inn veriS seinn aS komast til verks
síns. Og þegar þv.í var lokiS,
voru allir 'fagnandi og glaSir.
aSarafurSir sínar.
vaenta má, skarar
öSrum. Af þvf
Og
einn
'læra
eins
fram
°g
úr
menn.
Þetta getur þessi framleitt á land-
inu; því skyldu ekki aSrir geta
þaS? Sýningarnar iopna augu
manna fyrir því, hvaS hægt er aS
gera, betur en nokkuS annaS.
ÞaS aS koma saman, hefir olft
háft góS áhrif í för ineS sér. Á
slíkum sýningum er tækifæri til
þess; þar sjást gamlir kunningjar
og endurnýja kunningsskapinn, og
þar eignast menn oft nýja vini.
Sundrung og sérplægni eru meS
engu móti betur kveSin niSur en
meS því, aS menn eignist einhver
frelsisöldum, sem nú velta yfir álf-
una, og sem einnig mun steypast
yfir aSrar álfur innan skams.
Mannfélagsfrelsi og stjórnar-
farslegt frelsi helzt ávalt í hendur.
Framför þjóSanna er metin eftir
því, hvaS kvenþjóSin er virt hjá
henni. Ef AsíuþjóSirnar verSa á
undan öSrum þjóSum í því aS
veita konum réttindi, mega aSrar
þjóSir vara sig á þeim, aS því er
framfarir og aSra menningu snert-
ir.
Fyrir þúsundum ára, þegar Asía
var vagga menningarinnar í heim-
inum, höfSu menn og konur þar
jöfn réttindi, jáfnt vald. En því
hélt konan ekki, eins og þó skyldi
veriS hafa. Og hvernig fór svo?
Eftir því sem vald hennar minkaSi
fór þjóSunum í heild sinni aS
hnigna, og þar kom aS, aS þær
urSu eftirbátar vestlægari þjóS
anna. En nú er kvenréttinda
hreyfingin aftur háfin þar, og
eykst henni ásmegin meS hverju
Arml Ailrrnoo....K. P. Gmrlmm*
GARLAND & ANÐERSON
LÖGFKtEDIIbAK
Phone: A2197
801 Blectrlc Rallway Chnahcn
REÖ. ’PHONB: F. R. ST&S
Dr. GEO. H. CAJUisLE
Stuudar Einjfönsu iSyruu, Auna
Naf •• Kverka-aj«k4«ma
ROOM 71» STERUNG BANK
l’honr: A2001
ári. VerSur þess ekki langt aS
sameiginleg tnál og startfi sameig- j bíSa, aS sagt er, aS gamlar bá-
inlega aS framförum þeirra og biljur um meSfætt réttleysi verSi
umbótum. | dauSadæmdar og gráfnar þar.
Fá lönd hafa betra tækifæri en Þegar konan í Austurlöndum er
Kanada til þess aS halda þessar komin á sína réttu hillu, á þá hillu
sýningar. Framfarirnar og um- sem henni stjómarfarslega ber aS
bæturnar eru svo örskreiSar í bún- ^ vera á, þá verSur þess ekki langt
aS bíSa aS Indland (og ifleiri
lönd) nái aftur sinni fornu frægS.
Minni Nýja fslands.
2. ágúst 1920.
aSi, aS á hverju ári er eitthvaS
spánnýtt til aS sýna. I öSrum
löndum eru oft lélegir munir sótt-
ir langt aS, vegna þess aS þeir eru
nýir og draga fólk aS sýningunum. j
Þar eru afurSir landsins og iSn-1
stofnananna ekki nægilegar til -----
þess aS draga menn aS þeim. AS LandiS ykkar, bygSin breiS,
sýna aSfengna 'lítt nýtilega muni, Dros>r viS sem tignarveldi;
er líka, þó þaS sé í gróSaskyni Lr undir björtum bjarkafeldi,
gert, alta'f varhugavert fyrir hiS ( Hvílir rótt, viS Ránar 'leiS.
sanna og rétta gildi þessara iSnaS- Reynist hvergi betra aS vera.
ar- og búnaSarsýninga.
ÞaS 1 eru einnig oft sýningar
haldnar hér í Kanada, þar sem
menn keppast um aS vera sepi
fljótastir aS einhverju verki og
gera þaS þó betur en aSrir; eru
þar á meSal kappplægingar og
.fleira. Hafa þær einnig mikla
þýSingu. AS þeim safnast oft
fjöldi fólks til aS sjá hvaS haegt er
,aS gera, ef viturlega er aS fariS,
og til þess aS læra áf því. AS
engri slíkri sýningu í Vestur-
Kanada hefir þó eins mikill fjíjldi j FegurS hrein og föngin vold.
sótt, og kappplægingarsýningu í
Ontario í sumar. Er sagt aS þar
Iháfi um 30,000 manns veriS sam-
ankomin til þess aS sjá hverjir
sköruSu fram úr. Slíkar sýningar
hafa oft veriS haldnar í Portage
La Prairie, Pilot Mound, og öSr-
stöSum í Manitoba, og háfa
um stoöum i
ViS settumst til boSrs. Þar þ*r veriS al'lvel sóttar, og fer þaS
var bro's á andlitum allra og blíS-j altaf í vöxt. Mönnum er farin aS
mál á vörum. Hvílík umskiftij skiljast nauSsyn þess, aS sjá góS- verig
þetta voru frá því, er var þar sem
eg var síSast, hugsaSi eg. AS
máltíSinni lokinni byrjaSi aftur
samtaliS.
Ríkidæmi var þarna ekki, en alt
var vel hirt og þri'falegt inni, hvar
sem litiS var. Og eins 'lengi og eg
stóS viS, skiftist þessi fjölskylda á
gamanyrSum og glensi, söngum og
sögum, leikjum og ’ljúfyrSum,
klappi og kossum. FólkiS á þessu
heimili hafSi mikiS aS gera. Var
þessi ánægja og áhyggjuleysi
sprottiS af því ? Var drunginn
yfir hinu heimilinu af því, aS þar
gerSi fjölskyldan sjálf ekkert?
Þeirri spurningu gat eg ekki svar-
aS.
Þegar eg fór heim, báSu bæSi
hinir fullorSnu og börnin mig aS
koma áftur! Eg leit aftur til
Ihússins neSan af götunni. ÞaS
var hvorki stórt né ríkmannlegt.
En þaS var samt meira en hús.
ÞaS var heimili, því þar bjó ást.
ar fyrirmyndir í búskap og iSnaSi.
og þaS er nú þegar orSin vissa
fyrir því, aS þær fyrirmyndir háfa
breytt og bætt búskapinn. AS
sækja þessar sýningar ættu lslend-
;ngar því aS láta sig nokkru skifta.
Málefni kvenna.
Asía og kvenfrelsi.
Asía , sem talin er aS vera móS-
ir siSmenningarinnar í heiminum,
er ekki ólíkleg til aS verSa einnig
móSir kvenfrelsismálsins á kom-
andi tímum. ÞjóSirnar í Austur-
löndum eru aS vakna, og kven-
frelsishreyfingin þar er ein áf þeim
Öld nú sér hvaS á aS gera.
FramtíS öll svo hýr og heiS.
Ykkar kæra kjörlandsgrund,
Kostarík og full af vonumi
Gefur ykkar göfgu sonum
fögnuS ríkan, fé í mund.
FrumþjóS samt? ei Sagan gleymir;
Sveitin minning ykkar geymir,
hér sem höfSuS harSa stund.
PrýSi gæfan öld áf öld
Ykkar þessi frónsku kynni:
Helgi ykkar mæra minni
Finnist 'hvergi ræktin meiri,
TápiS ríka, tökin 'fleiri,
En viS ykkar tún og tjöld.
Jón Kemested.
Góð ráð.
Br. M. B. Ha/ídorson
«i i»«i n BTJn,DisrG
InlN.: \■!■>-1. Cor. I*ort. og Edm.
Stundar elnvörSungu berklaatki
•g aSra luncnasjúkdoma. Er aS
Ilnna á skrifistefu sinnl bl. 11 tll 13
kl' 2 111 4 e- “»•—Helmill aS
46 Alloway Ave.
Tal.nfnil: ASS.S9
Dr. J. G. Snidal
TAN»L<EK»m
614 SontiMt Bloek
Portage Ave. WINNIPEG
Dr. J. Stefánsson
4«1 BOYD BUILDUVG
Uornl Portaare Ave. o* Edmontoa St.
Stundar eingöngu augna. evm.
52Í ,?,* AT,rk*‘*!úa44ma. a» knK
frá kl. 1* tu 13 f.k. Qg kl. 3 til '6. e.k.
„ Phone: A3521
627 McMiUan Ave. Wlnntpeg
Vér hiifum fullar bir«7Mr hr.in-
“1* il3r£?e*U y%Ar T«r
nstu lyfja og metala. Honll
**r«m meSulin aákvmml*ca e<Ur
Avísunum iknanna. Vér ílnnum
*ífunnUÍTyír5“tUttU" M
COLOíjE ugh & co.
DiiBf »jr 8kcrhr«*li« gta.
I'hones: N76.%9 og N70.%0
1
é
4
A. S. BAfíDAL S
■eiur likkletur og annast uta út-
f»rlr. Allur útbúnaöur sú beati.
Bnnfremur selur bann alt.konar
mlnnlevarúa Ugetelna ; :
•13 SHERHROOKfl ST.
Phone: Neoor WINNIPEG
I
Sokkar, sem þvegnir eru áSur
en fyrst er ifariS í þá, endast betur
en ef fariS er í þá óiþvegna; getur
>sara hvaS höllustu
snertir.
Ef nótur á píanói eru þurkaSar
meS mjúku flóneli deigu í akohóli,
kemur þaS í veg fyrir aS þær
gulni, eins og þær gera oft ef vatn
er notaS til þess.
Messing-rúmstæSi haldast leng-
ur hrein, ef þurkuS eru upp úr sár.
o'líu (sweet oil) ; og iþau eru fægS
meS þurri dulu eSa fægileSri
(ohamious) á eftir.
Til þess aS verja gas-eldavélina
frá aS rySga, er gott aS þurka
hana meS dulu, sem deig er af
málo'Jíu (Linseed oil.)
Bœndur og búsýsla.
BúnaSar- og iSnaSarsýningar.
Þær eru vanalega haldnar í
júlí og ágúst lí þessu landi. Hafa
margar sýningar nýlega fariS fram
í Manitoba, Sask. og Alberta. 1
Brandon er nýafstaSin stórkostleg
búnaSarsýning; sömuleiSis í Sas-
katoon, Calgary og víSar. Fólk
hefir streymt aS þeim úr öllum
áttum, enda hafa sýningar þessar
Abyggileg Ljós og
A flgjafi.
Vér ábyrgjumst ySur voranlega og óslitna
ÞJ0NUSTU.
Véf swakium rírtinfarfyk viSakifta jafnt fyrir yERK-
SM3ÐJUR «rn HÉnðuL!. Tais. Main 9560. GONTftACT
OEPi. UoMmSur vor er nsiSubórnn aS finna yfw
a8 má!i og pfi y#or k oatua 8nrásetlun.
Winnipeg Electric Railway Co.
A. IV. McLimont, Gen l Manager.
TH. JOHNSON,
Úrmakari og GuIIsmiSur
Selur Kiftingaleyflsbréf.
i itx va™
MBHainSt. Phone: A4637
GISLI G00DMAN
TIN8MIBVR.
Vsfkitæfll:—Horm T^ronto 8t. •(
Notre Dame Ave.
Ph«»f
A8847
N6542
Jm J. SwaiMi H. O. Htrtlnssi
J. J. SWANS0N & C0.
rAimiQHAUIAB OU —
Talstml A6349
ABS WlaalpcB
J. H. Straumfjörð
únmiSur og gullsBii'Sur-
AUar viðcerðir QJÓtt og vel af
bendi ieystar.
67* Sargsat Ava.
Tslsimi Skarbr. 666.
Pólskt
Blóð.
Afar spennandi skáldasaga
í þýSingu eftir
Gest Pálsson og Sig Jónassen.
Kostar 75 cent póstfrítt. T
SendiS pantanir tfl
The Viking Press,
Ltd.
Box 3171 Winnipag’
Kaupið
Heimskringlu.