Heimskringla - 10.11.1920, Blaðsíða 2

Heimskringla - 10.11.1920, Blaðsíða 2
2. BLAÐSIÐA HEIMSkKIHGLA WINNIPEG, 10. NÓV. 1920. Forssta’íDsaingar í Bandaríkjimum. Kosningarnar í ár voru þær 34. forsetakcsningar, er haldnar hafa verið í Bandaríkjunum síðan þau urSu sjálfstætt rí'ki. Fyrsta for- Sstakosning fór . fram 1789. Þá var kosningalögunum þannig hátt- aS, aS sá maSur, sem flest at- kvæSin fékk á kjörmannasam- kundunni, var kjörinn forseti, en sá sem næstur honum varS í röS- inni var kjörinn varaforseti, og hélst svo þar til 1804, aS lögun- um var fcreytt í þaS form, sem þau nú eru í, aS hver maSur kýs for- seta og varaforseta samkvæmt til- greindum útnéfningum, og hljóta iþeir áltaf aS verSa samflokka, ■þar sem eftir gamla fyrirkgimuilag- inu aS þeir gátu veriS bitrustu mótstöSumenn, svo sem t. d. Thomas Jefferson og Aaron Burr. Demolkratar telja Tihomas Jeffer- son föSur demokrataflökksins, en þó kemur demoikratanafniS ekki á daginn fyr en viS kosningu And- rew Jacksons 1828. Þá fyrst verS- ur flokíkaskiftingin greinileg. ÁS. ur hafSi republikkanafniS skýlt seti, Wílliam A. Wheeler vara- forseti, republikkar. 1880 James A. Garfield forsetf Ghester A. Artlhur varaforseti; republikkar. 1884 Grover Cleveland forséti, T. A. Hendrioks varaforseti demokratar. 1888 Benjamin Harrison for. seti, Levi P. Morton varaforset;; reptiblikkar. 1892 Grover Clevéland forseti, Adlai E. Stevenson varaforseti; demokratar. 1 896 William McKinley forseti, Garret A. Höbart varaforseti; republildkar. 1900 William McKinley forseti, Tbeodore Roosevdlt varaforseti. republikkar. 1904 Theodore Roosevelt for seti, Charle3 W. Faiibanks vara forseti^ repulblikkar. 1808 William H. Taft forseti James S. Sherman varaforseti republikkar. 1912 Woodrow Wilson Borseti Thomas R. Marsháll varáforseti demokratar. 1916 Woodrow Wilson forseti Thomas R. Marshall varáforseti demokratar. 1920 Warren G. Harding for seti, Cálvin Coólidge varaforseti republikkar. Hæ»ta kjörmannatal, er nokk. telpurnar nokkuð dýrar; en þetta væru allra vönduSustu vörur og ómeingaSar, enda hefSi hann haft höfuSsmann geldinganna hjá Egyptajarli í ráSum meS sér og héfSi sér komiS vit hans og gott 7 herbergja steinhús. Járnþak er þar á hlöSum og fjárhúsum. Kona Jónasar er Kristxn Ölafs- dcttir, æbtuS aS austan. Mér leizt þar lengi viS og naut gestrisninnar sem þeim er svo ljúft í té aS láta. V Og um kvöldiS létu þau son sinn fara meS mér yfir aS Hálsum, þar vel á búsikap Jónasar. Hann er | sem eg gisti um nóttina. talinn vél efnaSur maSur. Skyn- reynsla aS góSu iháldi, svo aS nú samur er hann vel, og fá þau hjón hefSi hann álitlegt kvennabúr aS ! bæSi gott orS. ÞaS eru góS túrx öllum forsetunum, ekki af því aS þeir væru republikkar eftir núver- andi skilningi orSsins, beldur lýS- veldismenn. Hinn eiginnlegi repu- blikkaflokkur, sem nú kemur viS Ur forseti hefir nokkru sinni feng sögur, er afkvæma Whiganna, og iS, fékk Woodrow Wilson viS er Abrabam Lincóln hinn fyrsti kosningamar 1912, er hann var reglulegi republikka forseti, eftir kosinn meS 435 kjörmönnum jþeim skilningi, sem flokksnafniS Næstur honum kemst Harding —x- nú bsr meS sér. Forsetar og varaforsetar ríkj- anna og kosningaár hafa veriS, sem hér segir: 1 789 George Washington for- seti, John Adams varaforseti. 1 792 George Washington for- ssti, John Adams varaforseti. 1796 John Adams forseti, Thomas Jefferson varáíorseti. 1 800 Thomas Jefferson fotseti, Aaron Burr varaforseti. ÞingiS hét Var hann brógursomlr hins varS aS kjósa forseta aS þessu nafn,hunna hershöfSingja Ben sinni, vegna þess aS báSir höfSu ' ButtIer> er um þær mundir var þessum nýafstöSnu kosningum meS 404 kjörmenn sér skuld bundna. Bandaríkjakonsúllinn og kvennabúrið. Á dögum Grant forseta var sá maSur aSalkonsúll Bandaríkjanna í Esyptalandi, sem George Buttler fengiS jafnmarga kjörmenn. Þó hafSi Jefferson tíu ríki aS baki sér en Burr aSeins fjögur. 1804 Thomas Jefferson forseti, George Clinton varforseti. 1808 James Madison forseti, George Clinton vamforsefi. 1812 James Madison forseti, Elibridge Gray varáforseti. 1816 James Munroe forseti, Daniel D. Thompkins varaforseti. 1820 Jaimes Munroe forseti, Daniel D. Thompkins varaforseti. mikils ráSandi í Washington Buttler hinn ungi varS og brátt frægur maSur, þó á annan hátt væri en frændi hans, og líklega háfa Bandaríkin aldrei haft ann an slíkan konsúl í þj ónustu sinni er aSrar eins tröllasögur hafa gengiS áf og George Buttler, Tvær slíkar sögur skulu sagSar hér af konsúlnum: UtanrílkisráSherrann hafSi rit- aS öllum senidiherrum og yfir- konsúlum Bandaríkjanxja, þar sem 1824 John Quincy Adams for- hann hvetur ^ með mörgum orS, seti, John G. Calhoun varaforseti. Kjörmennirnir gátu ékki komiS sér saman um valiS og varS því þingiS aS kjósa bæSi forsetann og varáforsetann. 1828 Andrew Jaokson, demo- krat, forseti; John C. Calhoun, demokrat, varaforseti. 1832 Andrew Jackson forseti, Martin Van Buren varaforseti, demokratar. 1836 Martin Van Buren forseti, Richard M. Johnson varáforseti; demokratar. 1 840 William Henry Harrison, Whig., foTseti, John Tyler, Whig., varaforseti. 1844 J. K. Polk forseti, G. M. Dallas varaforSeti; demokratar. 1848 Zach. Taylor forseti, Mill- ard Fillmore varáforseti, báSir Whigar. 1852 Franklin 'Pierce forseti, W. R. King varaforseti, demo- kratar. 1856 James Buchanan forseti, J. C. Breckenridge varaforseti, demokratar. I 860 Abraham Lincoln forseti, Hannilbal Hamlin varaforseti, republikkar. um hvetur þá til aS kynna sér sem bezt þeir geti siS og landsháttu alla í ríkjum þeim, sem Banda- ríkin héfSu sent þá til. Einn góSan veSurdag fær svo ráSherrcinn bréf 'frá Buttler yfir konsúl frá Kairo, þar sem konsúll- inn hafSi aSal baékistöS sína. En ráSherranum fór ekki aS verSa um sél, þegar hann fór aS lesa bréfiS, því í iþvtí stóS aS Buttler hafSi fengiS fjrrirskipunarbréf ráSherrans meS beztu skilum, og aS hann iþegar í staS hefSi unniS bráSan bug aS því, aS framfylgja fyrirmælum þess, og hefSi þess vegna búiS konsúlsbygginguna al- veg aS siS Egyfta. AS þvi er ein- stök atriSi snerti, vísaSi hann til meSfylgjandi reiknings, sem hann sagSist hafa fengiS amerískan bankamann í Kairo til aS borga, gegn ávísun, sem hann (konsúll- inn) hefSi gefiS á fjárhirzlu Bandaríkjanna. Væri því ekkert fyrir ráSherrann aS gera nema aS innleysa ávísunina er hún kæmi. Þegar riáSherrann fór aS fara í gegnum reikninginn, fóru heldur aS síga brýmar, enda mun enginn meinlaus ráSherra í víSri veröld þessa lands (Egyptalands) siS. RáSherrann ritaSi Buttler taf- arlaust bréf í bræSi sinni, og baS hann aS ökýrá frá, ihveynig stæSi á öllum þessum óslköpum. Buttler svaraSi stillilega og kurteislega, aS hann hefSi fariS bókstaflega éftir skipunum ráSherrans, og reynt aS semja sig sem bezt aS siSum og háttum landsins, sem hann hefSi veriS sendur til. Eng- inn gæti talist maSur meS mönn. um í Austur'löndum, nema Ihann hefSi kvennabúr, og sér hefSi fundist aS ýfirkonsúll Bandaríkj- anna gæti ékki haldiS uppi fullri virSingu sinni og lands síns, ef hann væri sá amlóSi og svíSingur, aS verSa eftirbátur allra annara í þessum þjóSsiS. Kvennalbúr sitt væri nú frægt oríSiS og hefSi auk- iS álit Bandaríkjanna meSal inn- fæddra. Ekki var ráSherrann ánægSur meS þessa skýringu, en sökum þess aS Buttler hershöfSingi var þá mikilsmegandi, vildi hann ekki gera rekistéfnu úr þessu eSa rífas! viS gamla manninn út af bróSur- syni 'hans, þó aS þessi bróSurson- ur hershöfSingjans héfSi tekiS fyrirskipanir ráSherrans í meira lagi bókstaflega. Lauk svo þess- ari þrætu og ungi Buttler fékk aS halda kvennabúri sínu. HvaS hann gerSi viS þaS, þegar hann hvarf aftur heim til Bandaríkj- anna, segir sagan ekki, en líklegc hefir hann selt "dömurnar” meS afföllum. önnur saga ium Buttler konsúl sýnir kænsku hans í fjármálum. Hann hafSi aSeins $5000 í árs- laun, en meS einsdæma hugvit tókst honum aS sjöfalda árstekj urnar, og gerSi hann þaS meS þeim hætti er nú skal greina: Borgarstjórinn 1 Kairo, sem hét Mouard Pasha, hafSi þann siS, þegar honum leiddist, og þaS kom oft fyrir, aS kalla fyrir sig ein- hvem enfnaSan GySing og gefa honum svo iljastrokur; þar til hann lét lausar mestallar eignir sínar viS Mouard. En ef nú aS GySingurinn hafSi amenslkt borg- aralbréf, undirskrifaS af yfirkon súlnum, þá sá Mouard sér ekki fært aS géfa honum iljastrokur GySingamir leituSu því ihópum saman til Buttlers yfirkonsúls og ogibáSu hann um verndarskjal, og var han nætíS fús á aS verSa viS þeim tilrraélum, en auSvitaS fyrir góSa þóknun. En GySingamir vissu ekki aS Buttler og Mounard höfSu bandallag sín á millum og skiftu í bróSemi a milli sán öllu, er náSist af GySingunum. Tekjurn- ar, som Butder konsúll hafSi af þessari vemdarverzlun sinni, námu frá $30,000 til $40,000 á Morguninn eftir fór Runólfur meS mér suSur á SkarSsheiSi og yfirgaf mig sySst á Mýrarhrygg. Hcllt eg svo til MiS-Fitja, eSa Skessusætis svokallaSs, sem er klettur á miSri heiSinni meS mosabyng í stallinum; þar er eft- ir gömlu sögunni skessusætiS; og í mínu ungdæmi var þar taliS á- káflega reimt, og margir orSiS þar úti, eSa réttara sagt áttu aS hafa dáiS þr bnáSum duSa f völdum illra anda. Þegar eg nú eftir 34 ár fór aS skoSa sögustaSinn mikla meS þá trú í huganumf aS engir draugar hafi nokkurntíma vériS til, þá duttu mér í hug tvö tilfelli, sem eg ætla, meS leyifi ykkar, kæru leáendur, aS setja hér, serh skeSu á nefndum söguStaS á mín- um tíma; oig er hvorttveggja al- vjg satt. Eg fór 8 ára gamall frá Skáney í Reyk'jadal, þar sem eg er fædd- ur, aS EfrajHrepp í Skorradal. Á þriSja búskaparári foreldra minna þar dó faSir minn. En á fyrsta árinu, 1859, komu aS Hrepp á góunni þrír menn, sam voru aS fara í ver; þeir Björn Ás- , mundsson, þá á FlóSatanga í varS upp til sveitanna. Björn og' Stafholtstungum en síSar á Svarf- ÞuríSur foreldrar hans bjuggu á ,hóli þorsteinn Halldórsson í þar og góSar engjar. Jónas gekk meS mér suSur aS NorSurá á mióts viS Svarfhól. Þar fékk eg 'ferju yfir NorSurá og tók mér niáttstaS hjá Jósepi Björnssyni( er áSur er getiS. Þar var mér mjög vel tekiS og margt rætt um kvöld- iS langt fram á nótt. Jósep er sérlega gestrisinn maSur heim aS •sækja og höfSinglyndur, eins og foreldrar hans. ÞuríSur móSir hans er vél ern, þótt hún sé orSin kona nokkuS öldruS. Hún er framiúrskarandi greind og minnug á alt, sem fyrir hana hafSi boriS á lífsleiSinni; Jósep er einnig bráSgreindur maSur; og hafSi eg því góSa skemtun af samtali viS þau frameftir nóttinni. Jósep er ókvæntur en býr stóru búi. Hann á þrjár jarSir, Svarfhól, Bjargar- stein og NorSurkot. Hann hefir bygt ^tórt stein'hús sama sem þrí- lyft, öll gólf og loft úr steini. 9 heribergi eru á hverri hæS, aS því er eg tók eftir. Þegar þaS húls er fullgert verSur þaS dýrasta og bezta húsiS, sem á leiS minni Nú er George Buttler til grafar genginn fyrir mörgum árum, en sögurnar um konúlsstörf hans eru ennlþá í fersku minni; þær þykja svo fágætar aS litlar líkur eru til, aS þær gangi nokurntíma úr minn um Bandaríkjamanna. [Ferðapistlar. Eftir 3jöm Jónsson frá Churchbridge. 1864 Abraham Lincoln forseti, ^ feng.g ^ gke]fingar Andrew Johnson varaforseti, repu blikkar. 1868 Ulysses S. Grant forseti, Schuýler Co!lfax varaforseti; republikkar. 1872 Ulysses S. Grant forseti, Henry Wilson varaforseti, repu- blikkar. 1876 Rutherford B. Hayes for- skjal og þenna reikning. Þar var var meSál annars einn liSur. hljóSaSi svo: “Sex hvítar ambátt- ir fyrir $1200 hVer, ein dansmær á $1500 og níu núbískar (svart- ar) ambáttir á $ 1 000 hver. Þá athugasemd hafSi konsúllinn gert viS þenna útgjaldaliS, aS ráS- herranum myndi kanske þykja Frh. Eg lagSi síSan af staS úr Borg- arnesi þann 4. ágúst, eftir ágætum akvegi upp allan borgarhrepp. Þótti mér hann ágætur yfir aS líta og jafnvel bezta plássiS, sem eg hafSi fariS yfir, þegar alt er meS sanngirni yfirvegaS. AS minsta er kosti er þar grasspretta bezt, aS sögn allra, sem eg talaSi viS. Hélt eg nú vel ánægSur ferSar minnar, alla leiS til Jónasar Jóns- sonar frá Leitá, sem býr góSu búi í Sólheimatungu. Á leiSinni þang. aS frá Borgarnesi fór eg yfir tvær brýr ágætar. I Sólheimatungu er Svarfhóli sæmdarbúi í mörg ár. Hún sfuindaSi ljósmóSurstörf í 33 ár, en Björn var hreppstjóri í 33 ár. 'Hvort í siínu lagi stunduSu þau þessi störf meS álúS og sam- vizkusemi, og minnast allir þeirra meS þakklæti. Frá Svarfhóli fór eg aS Hamra. endum afitur og dvaldi þar í tvo daga í góSu yfirlæti. Leizt mér vel á búskap þeirra SigurSar og Ólafar, þegar litiS er til þess, hve hart er aS byrja búskap á Island undir núverandi kringumstæSum; þar er margt tm falt dýrara nú en var fyrir stríSiS. Frá Hamraendum fór eg í Stafholtsey. Þar hitti eg (sem er óvanalegt) Iþrjár læknis- frúr: Elíni ekkju Páls Blöndáls; ekkju Jóns Pálssonar Blöndál og (aS mig minnir) frú Þ. Thorodd- sen. SigurSur ferjaSi mig yfir Hvítá og fór meS mér aS Staf- holtsey. Neyttum viS þar kaffis meS al'lékonar brauSi. Elín Blöndal var um eitt skeiS ná- granni minn. Hún er ágætis kona, sem og maSur hennar Páll heitinn Blöndal, sem var ágætis maSur í hívívetna. Svio kvaddi eg frúrnar í íStaf- hoiltsey, og fylgdi SigurSur á Hamraendum mér fram undir LanglhoItsvaS, og skildum viS þar meS hlýlei'ka hvor til annars. SíS- an hél't eg aS Bæ. Þar býr Björn Þorsteinsson frá Húsafelli, og er kona hans GuSrún Jónsdóttir frá Deildartungu. Þau eru tekin áS eldast og þreytast. BúiS hafa þau allan sinn búskap á Bæ( eSa yfir 40 ár. Hafa þau gert gott og stórt tún úr kartgamóunum, sem þar voru áSur. Bygt gott íveru hús og stórt meS roörgum her. bergjum. Einnig bygt öll útihús úr steini og járni, meS hlöSum, er táka fleiri hundruS hestburSi. ÞaS er hægt aS sjá mörg og mik- il mannvirki á Bæ. Og íþaS getur enginn éfast um aS mikinn dugn- aS hefir þurft til aS leysa þciu af hendi. T. d. hafa veriS sléttaSar 31 dagsjátta túns. Björn hefir haft á hendi ýms ábyrgSarmikiI störf, svo sem hreppstjórn, sem hann hafSi á hendi um margra ára skeiS, ásamt fleirum sveitar- og utansveitarstörfum. Alt slíkt hef- ir Björn int af hendi meS dugnaSi og forsjá. Þau hjón, Björn og GuSrún, eru hin mestu myndar- hjón, sem heimili þeirra ber og vitni um. Björn fór meS mér aS Varma- !æk. Þar gisti eg aSra nótt, og líkaSi vel. LagSi svo þaSan sunnudaginr 8. ágxist aS SkalpastöSum t‘I GuSmundar og GuSbjargar, sem eg áSur hafSi komiS til. .StóS eg Bakkakoti í Bæjarsveit og sá þriSji Jón nokkur, sem mig minn- ir ætti heima í Þingnesi. Björn og Þorsteinn höfSu skipsrúm hjá GuSimundi á AuSnum, sem marg- ir þektu og aS góSu einu. — Eins og þaS hefSi skeS í gær, man eg aS þessir menn komu aS Hrepp um sólsetur, stóSu lítiS vi3( því þeir ætluSu um kvöldiS yfir SkarSsheiSi, sem er 4 tíma ferS meS k'lýfjahesta; daginn eftir yfir HvalfjörS, svo yfir KollafjörS hjá Gufunesi og þaSan suSur. VeSur var ágætt, snjólítiS og frostlaust. ViS þrír unglingar, Eilífur bróSir minn, Jón Jörunds- son og eg, vorum alt kvöldiS aS renna okkur^ á smáiboTSum ofan h'áan hól, sem stóS í miSju tún- inu á Hrepp. ÞaS var fariS aS skyggja, þegar þeir fóru. Alilir báru þeir dálitla 'bagga, sem títt er í svona ferSa'lagi. Eftir aS all- ir voru háttaSir á Hrepp og sofn- aSir, kom maSur upp á gluggan og guSaSi, og baS föSur minn aS hjálpa til aS bera eSa reiSa mann ofan aS Hrepp, sem veikst hefSi snöggllega á MiSfitjahól oig þyrfti bráSrar hjálpar viS. Þetta var Björn, en Þorsteinn varS eftir; og var mér öáSar sagt aS hvorgur hefSi viljaS bíSa þarna, sem varla var von, ýfir deyjandi manni á ill- ræmdum staS. FaSir minn brá strax viS( og um aftureldingu komu þeir meS Jón 'liSiS lík, og var hann dáinn, þegar faSir minn og Björn komu til MiSfitjahóls, eSa eftir 4 klukkustundir. Björn og Þorsteinn héldu aftur á staS um dagmálin. Þetta ryfjaSist nú upp fyrir mér þarna á staSnum Og þaS var átakanlegt aS hugsa til þess aS Jón, sem hafSi lagt upp um kvöldiS frískur og föngulegur, skyldi um morguninn vera liSiS liík. Hin sagan er aS parti af mér sjálfum, þar sem eg var persónu- lega viSstaddur atburSinn. ViS vorum fjórir sjómenn, sem vorum aS koma beim úr veri haustiS 1874; þaS voru Eilífur Jónsson frá IndriSastöSum í Skorradal, Magnús Björnsson frá Grund, eg, og mig minnir aS fjórSi maS- urinn væri Björn Jónsson frá Horni; allir úr sömu sveit. ViS lögSum af staS upp a;f Akranesi eftir haustvertíSarlokin, eins og áSur er sagt, 23. des. 1874; allir meS dálitlar byrSar eins og þá var títt. Ólafur á Litlateig og GuS- muadur á BræSraparti fóru meS okkur inn undir Ós. Eftir þaS héldum viS vel áfram og námum 'wergi staSar, þar til kluk'kan þrju um daginn aS viS vorum komnir upp á háskarS í SkarSsheiSi. Þar stönsuSum viS, tókum af okkur baggana og borSuSum og hvíld- um okkur dállítiS. VeSur var skínandi og heiSin aSeins farin aS grána af snjó. • Eins og áSur var sagt bárum viS allir dálítiS, en eg þó mest, líklega um 40 pund. Eftir hálftíma biS þarna í skarS- inu lögSum víS af staS aftur, og héldum vel áfram unz viS komum í Fitjarnar( sem liggja upp aS Skessusæti. Þegar komiS var yfir ána fór Magnús aS kenna verkjar, sem byrjaSi í höfSinu. Tók eg þá strax mal hans og héld- um viS áfram aS Skessusæti. Samt fóruim viS ekki upp í sætiS héldur hvíldum okkur þar rétt hjá. TungliS var þá í fyllingu og ný- komiS upp. VeSriS hafSi veriS hlýtt um daginn og vorum viS þvf talsvert sveittir; en ú var fariS aS kólna. ÁSur en viS komum aS Skessusæti var Magnús orSinn lasinn mjög. 'Eftir litla hvíld vildum viS leggja af staS aftur; en þá var Magnús sofnaSur svo fast aS viS gátum ekki vakiS hann. ViS bræSurnir tókum hann þá og gengum undir honum sof- andi til Alsteinsáribötna; og er þaS langur vegur. Þá fór 'hann aS rumska. Þegar yfir Álisteinsá k‘om, skifti fljótt um, og varS Magnús allheill aftur eftir lítinn tíma. ÁreiSanlega hefSi hann dá- iS þarna um nóttina, ef hann þefSi einn veriS. ÞaS eru líka til margar þjóStrúarsögur um Skessu sæti á SkarSsheiSi. Eftir aS eg nú í SÍSasta sinn var búinn aS at- huga þessar söguríku stöSvar, hélt eg áfram og lagSi á skarSiS; og þegar eg kom á háskarSiS fór eg af baki og gékk síSan alla 'leiS niSur á jafnsléttu; og var þaS ekki góSur vegur. Framh. Draumnótt. Nú blikandi stjörnur um lánættiS lýsa, lójsálfa verur úr and'heimi rísa; SkrauflituS tH okkár blysin þeir bera, bjartari, skýrari veginn aS gera. Þegar aS táralind titrar á hvarmi, tregandi kvikar oss hjartaS f barmi, lifandi yllbdóm þeir leggja’ oss a$ vanga; léttari reynist þá pílagríms-ganga- I leiftrandi norSurljós rúna-nom ritar, rauSbleikur máninn þá hauSur alt litar; vonin sig byrgir viS brjóst vor í næSi; breiSist um jörSu hiS silfraSa klæSi. ; '*»■’"* t’ , LoftiS er þrungiS af svæfandí sælu, svalandi nóttin meS andvarakælu. Du'lar úr heimi oss bljúg-raddir iberast; birtir sá hljómur hvaS þar er aS gerast. Svífandi náttgalans svellandi kvak iS sigrar vorn anda meS flughröSu taki, ber o»s á vængjum í burt frá jarS- 'heimi, iBýr oss upp hvíl í loftvíSum geimi Á llíSandi náttsveiflum 'LátiS mig hvíla, leyfiS svo bjarmanum sál minni’ aS skýla. Eg kveS þig, mannheimur, því köld var mér biSin; mig hvíli um eilffS viS nátt-þagn- ar kliSinn. Mig dreymir; eg vakna; æ, vakan er hrelling. Eg var eitt sinn ung, en nú er eg kelling, meS hrukkur á enni, því honfin er æska; hllífSu mér, feldu mig, alföSurs gæzka. Yndó.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.