Heimskringla - 17.11.1920, Qupperneq 4
4. blaðsiöa
HElMSkLRIN Gt A
WINNIPEG, 17. NÓV. 192a.
HEIMSKRINQLA
Keaiur 6t ft hTerjam niiArlkailegL
f tjíefendur ug; elffrnilur:
IMF. VfKÍNG PRES3, LTD.
V«r* blftYsins er «2.0« ÍLrgangurln^, mé
hann borsraTSur fyrirfrara, annars $3^6.
Allar borganir sendist rá'Ssmanni blatSs-
ins. Fóst- e*a ban kaávisan’r stíltot UI
Th« Vikinr Press, Ltd
Kitstjóri og rá’SsmaSur:
GUNNL. TR. IÓNSSON
SkriM.tai
72« 7IIUKOOKK ITRtflðT, WIKKirBG.
P. O. Bok 2171 TtMal XWT
WINNIPEG, MAN., 17. NÖVEMBER, 1920. m
/
Yopnahlésdagurinn.
Á fimtudaginn var vopnahlésdagurinn svo-
nefndi, annar í röðinni. Þann 1 1. nóvember
1918 endaði heimsstríðið mikla, eftir fjögra
ára hjaðningavíg og skelfingar tíma. Allir
voru stríðslokunum fegnir, og þess vegna var
vopnahlésdagsins minst um he;m allan með
þakklæti.
Eftir tveggja ára tímabil hefir heimurinn
nú fyrst fyllilega séð og sannfærst um, hversu
stórfelt stríðið var í raun og veru, og hversu
víðtækar hafa orðið afleiðingar þess. Það
gerbylti Evrópu að heita má og sundraði
heilum ríkjum, skapaði önnur ný og jók önn-
ur að stærð og veldi. Rússland, risiveldi
Norðurálfunnar í byrjun stríðsins, er nú í
helfjötrum innbyrðis óeirða, sundurliðað .">g
magnþrota. Þýzka stórvéldið komið á hinn
óæðra bekkinn og Austurríki og Ungverja-
land sundurliðuð og feld niður í smáríkjatölu.
— Tyrkland í molum og Italía, þrátt fyrir
auknar lendur og herfrægð, er á heljarþröm-
inni sÖkum botnlausra skulda og innbyrðis
flokkadrátta. Jafnvel Bretland og Frakk-
land hafa við mikla erfiðleika að stríða, þó
vald þeirra beggja hafi aukist í heimsmálun-
um. Og ennþá er ekki full-ljóst, hvernig að
framtíðarsamböndin verða milli Evrópuþjóð-
anna, þó tvö ár séu liðin frá því að stríðinu
létti.
En hvað sem framtíðarsaunböndum og
fuMnaðarsáttmálum viðvíkur, þá er það víst
að meirihliíti hins mentaða heirns er orðinn
fullsaddur á stríðum, og mun leggja sig allan
fram til að fyrirbyggja annað heimsstríð.
Tollurinn, sem stríðið hefir tekið í blóði,
eignum, frelsi og fjöri, er svo gífurlegur, að
hann má ekki verða endurtekinn. Deilur
geta risið upp á meðal þjóðanna, og gera að
sjálfsögðu, en undir öllum kringumstæðum
verður að jafna þær á friðsamcm hátt. Verði
alþjóðasambandið nógu Öflugt, mun því tak-
ast það. Að minsta kosti er það einlæg von
þeirra manna, sem formælendur þess hafa
verið, og sú von er endurtekin í brjóstum
allra rétthugsandi manna. Stríð gefa aldrei
neina vinninga, ekki einu sinni sigurvegurun-
um; þeir tapa þó þeir sigri. Ávextir stríðs
ins er hörmungar í ýmsum myndum, mann-
dauði, hallæri, gjaldþrot, verzllunarhrun,
sjúkdómar, hatur og hefnigirni. Ávextirnir
eru því alt annað en fýsilegir.
Fyrir tveimur árum síðan voru allir glaðir
yfir því, að stríðinu var lokið. Sú gleði var
ómenguð og sönn. Vopnahlésdagurinn var
gleðidagur. Á ári hverju, er 1 1. nóvember
rís upp úr skauti tímans, ætti alheimur að
falla fram og flytja bænir, eldheitar, hjart-
fólgar bænir um að annað stríð mætti aldrei
framar skella yfir heiminn, og að um tíma og
eilífð mætti ríkja friður á jörðu.
Metorðagirnd.
Metorðagirndin er oftlega harðbrjósta.
Hún fastsetur hugann við sjóndeildarhring-
inn, altaf við sjóndeildarhringinn. Hún
lokkar mennina áfram og áfram, þrátt fyrir
það að auður og völd hafi fallið þeim í skaut.
Hún vfll meira, æ meira. Sjóndeildar'hring-
urinn er sffelt framundan, og hinir metorða-
gjörnu verða að fylgja honum. Lffsgleði og
ánægja er oftlega farið á mis við, viljandi
eða óviljandi. Vinátta gleymist eða er rut!
til hliðar, og hið fagra og góða, sem Iífið hef-
ir að bjóða, fær ekki komist að; metorða-
girndin vill engar tafir á för sinni. Að boði
hennar yfirgefa synirnir foreldra og föður-
húsin og slíta í sundur böndin, sem bundu þá
við átthagana, Ijúfustu og kærustu böndin í
mannslífinu. En foreldrarnir aftra ekki son-
um sínum frá að hlýða kallinu. Skilningur
þeirra er ennþá stærri en sorgin yfir burt-
förinnL Þau vita, að unglingurinn hefir þor
\
og þrótt í æðum og taumlaust hugmyndaflug.
Þau vita einnig, ao mannkynið verður að
ganga veginn áfram, en ekki afturábak, og
að metorðagirndin er alheimskallið til fram-
kvæmda og afreksverka. Metorðagirndin
er harðbrjósta, en hún er jafnframt háleit.
A sautján árum.
Canadastjórn hefir sett sér það fyrir mark
og mið, að borga álla stríðsskuld Iandsins á
sautján árum, og að landið verði skuldlaust
í desemberlok 1937. Þegar þess er gætt,
að þjóðskuldin, sem af stríðinu stafar, er
talsvert á þriðju biljón dollara, e rþað ekk-
ert smáræði, sem stjórnin hefir tekið sér í
fang að framkvæma á ekki lengri tíma.
Stjórnin hefir gert ráðstafanir til að borga
skuldina í 16 afborgunum, eftir því sem lán-
falla í gjalddaga, að rentum meðtöldum.
Meira en helmingur lánanna er fenginn hjá
bankamönnum í New York, en tæpur helm-
mgur hér innan lands, sem að ipestu er í sig-
ur lánsbréfum (Victory Bonds). Lánin falla
í gjalddaga sem hér greinir, með tilgreindum
vöxtum:
1. ág. 1921 : I New York, $15,000,000,
5|/2 prósent vextir.
1. okt. 1921 : I New York, $25,000,000,
5 prósent
1. des.
* 1. nóv.
1922: $194,842,100, 5>/2 prósent
1923: $194,881,800, 5'/2%.
1. nóv. 1924: $106,365,100, 5/2%.
1. des. 1925: $43,250,300. 5%.
1. okt. 1926: I New York, $25,000,000,
5 prósent.
l.des. 1927: $65,961,100, 5/2%.
1. ág. 1929, í New York„ $60,000,000,
Magnús Jónsson er ekki skáld, en hann er
spakur að viti og hugsjónaiðaður. Um það
munu lesendur “Vertíðarloka” sannfærast.
Bókin er þrungin af lífsspeki iBg göfugum
hugsjpnum, en skáldlegt gildi hefir hún lítið.
Enda mun höfundj hennar hafa verið það
hugháldnast, að mnihaldið væri sem heil-
næmast og sannast, frekar en það væíi klætt
í töfradýrð skáldskaparins.
Og þessum tilgangi hefir höfundurinn náð.
Vér munum ekki að hafa lesið á íslenzku bók
sem öllu betur er fallin til að vekja menn tii
umhugsunar um líístilveru sína, til þess að
líta í sinn eigin barm og rannsaka gildi sjálfs
sín. Heilræðin, sem hún flytur, eru holl,
hugvekjurnar þarfar og kenningarnar góðar
og göfugar; og má því með sanni segja að
hér sé góð bók komin á markaðinn.
Einkunnarorð höfundarins eru:
“Sjálfur leið þú sjálfan þig”,
Sannan þræddu frelsis stig,
Forðastu vanans villu-braut,
Lát vitið sigra hverja þraut.
Stefnan há, Öllum á
Andans leiðum verður greið,
Ef sjálfur Ieiðir sjálfan þig
Um sannleika og kærleiks stig.
5'/2%.
1. okt.
5%.
1. ökt.
1. nóv.
í. nóv.
1. ág.
1931: I New York, $25,000,000,
1931: $54,398,700, 5%.
1933: $483,081,250, 5/2%.
1934: $488,360,100, 5/2%.
1935: I New York, $873,000. -
1. marz 1937: $92,652,800, 5%.
I.des. 1937: $252,820,200, 5/2%.
Lánin 'samanlögð gera því nákvæmlega
$2,127,481,800.00. Stjórnin þarf því að
stjórna vel og viturlega fjárfiagsbúi landsins,
ef hún á að geta uppfylt orð sín í þessu sam-
bandi. Hún verðru að hafa tekjurnar nógu
miklar til þess, að geta borgað allan kostnað
af stjórnarfari landsins, hinar mrklu rentur,
sem af lánunum stafa, og hafa þar umfram
að meðaltali $125,145,988 á ári, til skulda-
greiðslu. Næsta ár mun stjórninni veitast
þetta fremur létt, því þá falla aðeins 40 milj-
ónir í gjalddaga. En næstu þrjú árin verða
Iangtum örðugri, og mun fjármálaráðherr-
ann þegar vera farinn að búa í haginn fyrir
þau. Þá kemur fremur létt borgunartímabil
frá 1925 til 1932; en svo koma 2 ár, sem
munu reynast þung á fjárhirzlunni. Þarf að
borga nærfelt hálfa biljón á hvoru þeirra.
Eins verður árið 1937 þungt á metaskálun-
um. Aftur eru fjögur ár, sem engar borgan-
ir eru gerðar á, og bætir það mikið úr skák,
því þá má safna til örðugu áranna. Svo ber
og þess að geta, að vaxtagreiðslan fer mink-
andi með ári hverju, eftir því sem saxast á
lánin, og geirr það síðustu árin að stórum
mun léttari. En engu að síður þurfa Can-
adamenn að borga í afborganir og rentur af
stríðslánunum, sem svarar $250,000,000;
verður það árskvóti þeirra í næstu sautján
árin fyrir stríðsþátttöku landsins. Þar við
bætast þó hermannaeftirlaun og styrkveiting-
ar til þeirra, og eins tjón það sem landið kann
að bíða af búskapartilraunum hermanna og
öðrum fyrirtækjum þeirra, sem notið hafa
stjórnarstyrksins.
Stjórnin hefir hátíðlega lýst því yfir, að
lántökutímabil Canada sé úr sögunni og að
gömul lán verði ekki borguð með nýjum lán-
um, eins og öft hefir tíðkast áður. I síðast
liðnum mánuði hafði stjórnin tekjuafgang,
sem nam rúmum $9,000,000, og sýnist það
álitleg fúlga. En það er hvergi nærri nóg,
þv, til þess að geta mætt lánunum jafnótt og
þau falla í gjalddaga, þarf tekjuafgangurinn
að nema nærfelt $11,000,000 á mánuði.
Eins og nú stendur þarf stjórnin að borga
$10,000,000 í vexti á mánuði hverjum.
“Vertíðarlok”.
Svo heitir nýútkomin bók eftir Magnús
Jónsson frá Fjalli. Bókin er 119 bls. að
stærð í fjögra blaða broti, og er útgáfa henn-
ar hin vandaðasta.
Bókin er í sex köflum eða þáttum:
1. Fimm smásögur.
2. Úr hugsjónalífinu.
3. Samkvaemisávörp.
4. Þjóðernismálefni. .
5. Viðvíkjandi stríðinu.
6. Sundurlausir molar.
Og í þeim er þráður bókarinnar sagður.
Kenningar hennar miða allar í þá áttina, sem
einkunnarorðin greina.
Að minnast sérstaklega á hina ýmsu kafla
bókarinnar er óþarfi. En þó skal þess getið,
að oss þótti annar kaflinn hugðnæmastur og
þar næst sá síðasti. / Birtum vér hér úr hon-
um nokkur spakmæli, lesendunum til upp-
byggingar:
Kristindémurinn. Til þess að vera kristinn
verður maðurinn að geta elskað óvin sinn.
Menningin. — Menningin er stækkun per-
sónuleikans og þroskun andans í þekkingu og
skilningi á veruleikanum og orsaka- og af-
leiðmga-samböndum náttúrunnar. Hún ei
einnig fólgin í því, að nota þekkinguna að-
eins til þeirra framkvæmda, sem hafa góð og
heilbrigð áhrif á lífið.
Sönnmenning og sannur kristindómur erv
samhliða stefnur, og framtíðarfarsæld mann
kynsins byggist á því, að þeim sé rétt fylgt.
Persónuleikinn. — Persónuleikinn er jafiV-
stór þekkingarsviði mannsins. En göfgi per-
sónuleikans fer eftir því, hvernig maðurinn
notar þekkingarvald sitt.
Sjálfsvirðing og sjálfstraust. — Sjálfsvirð-
ing og sjálfstraust gera manninn mikinn. En
sjálfslþótti og valdagirni gera hann smáann.
Sönn vizka. — Sönn vizka er í því fólgin.
að maðurinn þékki hið rétta hlutverk sitt í
mannfélaginu, sem heimsborgari, og hið
sanna göfgi hans er, að hann láti allar sínai
athafnir miða til góðra afleiðinga.
Sannir menn. — Mennimir verða ekk’
sannir menn, fyr en þeir leggja öll ágreinings
efni á vog réttlætisins og stilla jafnvægi henn-
ar með afli kærleikans.
Drengskapur. — Það var álitin djarímann-
leg hreinskilni, að lýsa því yfir fyrir upplýstri
samtíð, að skynsemin mætti ekki koma þar
nærri, sem trúin er, og að bezta ráðið til að
vernda trúna, væri að þegja.. Þetta voru
auðvitað hárréttar ályktanir, því vanatrú get-
ur ekki þrifist þar sem skynsemi og dóm-
greind ráða. Jafnvel þó kirkjan noti þessar
ályktanir fyrir framkvæmdagrundvöll, þá er
mi'kið efamál að framtíðin skoði þær sæmdar
atriði á þeirri stefnuskrá, sem hún er nú að
byggja íslenzkri menning. Þessi efi byggist
á eðlilegri framþróun ntannsandans, og sem
treysta má að haldi áfram.
Lotningin. — Lotningin er endastöð á vegi
framsóknarinnar, og hinn seinasti hnútur á
þrældómsfjötrum persónuleikans.
Heilagleikahugmyndin. — Heilagleikahug-
mynd mannanna er notuð fyrir slæður, til að
sveipa yfir ákveðna hluti og málefni, svo
dómgreind mannanna fai ekki seð hið veru-
lega innihald þeirra í réttu ljósi.
Bænin. — Bænin er nauðsynleg næringar
athöfn til þess að viðhalda trúarbrögðunum.
En til þess að mæta veruleikanum þarf á
kveðinn vrlja, skarpan skilning, andlega at-
orku og verklega framkvæmd.
Trúarbrögðin. — Trúarbrögðin eru safn af
hugmyndasmíði mannanna frá ýmsum tímum
fortíðarinnar. Úr þessu hugmyndasafni hafa
þeir svo skapað ákveðna heild, eða andlegt
alheimsveldi með einveldisstjórnara, sem þeir
kalla guð. Menn hafa slkapað þetta andlega
heimsveldi í mynd og Iíkingu þeirra konungs-
ríkja, sem lúta einvaldsdrotnum hér á jörð-
inni, og er því fyrirmyndin mannanna verk.
Það er því ekki undravert, þótt þetta andlega
hugmyndaríki sé ófullkomið, með sóunræmis-
lausu skipulagi og óeðlilegum orsaka- og af-
leiðingasamiböndum. Sú þekking og menn-
ing, sem lærð er í þessu andlega hugsjóna
veldi, getur því ekki samrýmst við hina sönn-
uðu vísindalegu þekkingu á veruleik tilver-
Menn mega ekki af þessuín
dæmum halda, að bókin sé öll
spakmælalesning; það myndi sum-
um hverjum kanske þykja nokkuó
strembið. MikkiII meiri hluti bók-
arinnar eru fjörlega og skemtilega
skrifaðar ritgerðir, ræður og sög-
ur, og ætti því bókin að geta fall-
ið öllum í geð, af hvaða andans
sauðahúsi, sem þeir annars kunna
að vera.
Trúmálastefna höf. er skynsem-
istrú, en til þess að geta fallist á
hana þarf engum trúarjátningunr
að breyta. Nýjar trúarjátningar
verða aldrei annað en ný höft á
frjálsan mannsandann. Til að eiga
samleið með höf. þarf ekkert ann
að en víðsýni, umburðarlyndi og
vilja til heilbrigðrar samvinnu við
alla þá, sem stefna að hinu sameig-
inlega marki, sem er ofar öllum
skoðunum takmarkaðra manna.
Magnús Jónsson er nú búinn að
vinna langt dagsvefk, og hann er
kominn að vertíðarlokunum. Sjón-
in er farin, þ. e. a. s. hin líkamlegr
sjónin, og heilsunni og Iífsíþróttin-
um farið að förlast. En hin and-
lga sjónin er eins skörp og áður og
viljakrafturin nóbilandi, sem sjá
má af því að hann skrifar ennþá
þó blindur sé. Þessi bók hans á
það fyllilega skilið að seljast vel,
því hún er flestum þeim bókum
betri, sem komið hafa út meða1
vor Vestur-íslendinga á seinni ár-
um.
Kostnaðarmenn hennar eru S
Christie og G. J. Oleson í Glenboro
og skrifar hinn síðarnefndi for-
mála fyrir bókinni, sem segir æfi-
sögu Magnúsar. Bókin er prent-
uð hjá Columbia Press, Winnipeg.
Mynd af höf er framan við bók
—Dodd’s nýmapfllur eru bezta
ným*mel!*li8. Lœkna og gigt,
bakverk, hjartabilan, þvagteppu,
og önnor reidndi, sem atafa frá
nýrtnom. — Dodd’s Kidney P31s
kosta 50c ukjan eSa 6 öakjur fyr-
ir $2.50, og fást hjá öllum lyfsöl.
um eÖa frá The Dodd’s Medúáne
Co. Ltd., Torontot Ont.........
ína.
j
Kíkjaskipnn
Evrópu.
unnar.
Heimsstríðið hefir haft í för
með sér miklar og víðtækar breyt-
ingar á ríkjaskipun Evrópuland-
anna. Ný ríki hafa risið upp, önn-
ur hafa liðið undir ‘lok, mörg hafa
stæ'kkað og önnur aftur minkað
svo landafræðin þarf öll að endur-
skrifast, ekki einasta hvað Evrópu
snertir, heldur er og Asía og Af-
ríka sömu forlögum háðar, því að
nýlendur Eyrópuþjóðanna í þeim
tveim álfum hafa margar hverjar
skifta um eigendur. Tyrkir hafa
þannig orðið að sjá á bak flestum
nýlendum sínum í Asíu, og Þjóð-
verjar hafa mist allar nýlendur sín-
ar bæði í Afríku og annarsstaðar.
En mesta sögiílega þýðingu hef-
ir i íkjaskiftingin í Evrópu. Hún
er nú í flestum tilfellum fastsett og
komin í framkvæmd samkvæmt á
kvörðunum friðarsamninganna
þó hinsvegar að langt frá alt sé
rónni ennþá í sumum löndunum
og getur orðið langt að bíða, að
það verði. En þó er nú það skipu-
lag komið á, að nokkurnveginn
glögt yfirlit má géfa yfir rfkjaskip
unina með fáum undantekmngum
Skal hér því stuttlega rakin hin
nýja landfræðissaga ríkjanna, að
mestu eftir Morgunblaðinu:
I yfirliti því, sem hér fer á eftir
er Rúsrfand ekki talið með, vegna
þess að landamæri þess eru ennþá
óviss. Ríkið hefir ait farið í mola
en sum hinan nýju ríkja hafa ekki
fengið ákveðin takmörk enn.
Vesturhluta hins gamla Rússlands
hafa risið upp nýju ríkin Eistland
Lettland og Lithauen, og ennfrem-
ur Ukraine, Azerbeidijan, Kuban
og Kurmansk. Tyrkland hefir einn-
innig limast sundur, og ókunnugt
um landamæri hinan nýju ríkja, er
þar hafa myndast. Meðal þeirra
má nefna Gyðingaland, Sýrland,
Mesopotamíu, Arabíu og Armeníu.
Erserum er höfuðborg Armeníu og
hefir ríkið 2/ miljón íbúa og er
186,000 ferkílórtietrar að stærð.
Finnland varð lýðveldi í júní í
fyrra. Er það 375,000 ferkm.
stórt og hefir 3 milj. íbúa, en end-
anleg stærð þess er ekki ákveðin
enn, því eigi hefir verið útkljáð,
hvort það fái Álandseyjar, Pet-
sjenga og Austur-Karelen. Noreg-
ur hefir fengið Spitsbergen og hef-
ir stærð ríkisins vaxið um 65,000
ferkm. við þann landauka. Svíar
fá væntanlega Álandseyjar og
Danir hafa fengið norðurhluta
Suður-Jótlands.
Þýzkaland er nú lýðveldi og
jafnaðarmaðurinn Ebert forseti.
Þegar Þjóðverjar Iögðu út í ó'frið-
inn var ríkið 541,000 ferkm. að
stærð og íbúatalan 66 miljónir. En
nú er stærðin um 450,000 ferkíló-
metrar og íbúatalan 58 miljónir.
Hafa heir( mist EIsass-Lothringen,,
meirihluta Posen og Vestur-Prúss-
land, sneið af Austur-Prússlandi og
Schlesíu, Euphen-Malmedy og
Suður-Jótland. Ennfremur allar
nýlendur sínar, en jsær voru 3 milj.
ferkílómetrar að stærð og íbúatal-
an yfir 1 7 miljónir.
Austurríki var fyrir ófriðinn
næststærsta ríki í EVrópu, ef með
var talið Ungverjaland. Voru lönd’
þessi 626,000 ferkílómetrar að
stærð og íbúatalan 62 miljónir. En
ekkert ríki hefir orðið jafn hart
úti í ófriðnum eins og Austurríki..
Nú er það tæplega eins stórt og Is-
land er og íbúarnir 9 miljónir, þar
af 2 miljónir í Vínarborg. — Horf-
ir óvænlegar fyrir ríki þessu e»
flestum öðrum ríkjum, því alt
frjósamasta landið hefir verið
lagt til annara landa og hin fræga
Vínarborg skilin eftir í svelti.
Austurríki varð lýðveldi 12. nóv.
1918. Formaður þjóðþingsins er
forseti til bráðabirgða, en ráðu-
neytisforsetinn, dr. Karl Brenner
annast stjórnarstörfin í raun og
veru.
Ungverjaland misti í ófriðnum
alla Transylvaníu, sem Rúmenar
fengu og alla Kroatíu og Slavoníu,
sem rann til Serbíu og myndaði hið
nýja ríki Júgó-SIavíu. Er Ung-
verjaland nærri helmingi minna nú
en það var fyrir stríðið; þá var
það 325,000 ferkm. og íbúatalan
21 miljón. En nú er landið 156,-
000 ferkm. með 15 miljónum í-
búa. Ungverjaland varð lýðveldi
1 7. nóv. 1918. Réðu Bolshevíkar
um tíma lögum og lofum í landinu,
undir leiðsögn og stjórn Bela Kun,v
en síðan varð gagnbylting og nú er
Horthy aðmíráll forseti ríkisins.-
Þjóðþingið er ein deild eins og í
Austurríki. Höfuðstaður ríkisins
er Budapest. Eru þar 800,000 í-
búar. Nú á að ganga til atkvæða
þjóðarinnar um, hvort hún velji
lýðveldi eða konungsstjórn.
Tyrkland var fyrir ófriðinn
1,766,800 ferkílóm. og íbúatalan
um 19 miljónir. Nú hafa Tyrkir
ékki nema tæpan fjórða hluta
lands þess, sem þeir höfðu áður.
Výju rfkin, sem myndast hafa inn-
an endimarka hins forna Tyrkja-
veldis eru Arabía, Aremnía og
Sýrland. Grikkir hafa fengið
Smyrna og fleira, ltalir Adala, og
rakkland hefir einnig fengið
nokkuð og Bretar þaðan af meira,
>ó að lendur þær, sem þeim hafa
ílotnast, séu taldar skjólstæðingar
jeirra en ekki nýlendur, svo sem
1 jyðingaland og Mesopotamía.
Frakkland var fyrir ófriðinn
536,000 ferkm. að stærð og íbú-
arnir nær 40 miljónir. Fengu þeir
eftir ófriðinn Elsass Lothringen,
sem er 14,000 ferkm. og hefir nær
2 miljónir íbúa. Þrátt fyrir þessa
íbúaviðbót hafa þeir mist í ófriðn-