Heimskringla - 20.02.1924, Blaðsíða 2

2. BLAÐSÍÐA
'HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 20. FEBR., 1924.
/
Fréttabréí frá
. Innisfail.
2. febrúar 1924.
Gleðilegt qg farsælt nýár!
Eftirfararwli fregnhraf], ætlast
eg til að þú færir lesendum blaðs-
ins við hentugleika.
31- des.. s. 1. gaf séra Pétur Hjálm-
son saman í hjónaband l>au Þór
Johnson og Miss Helina Theneasia
Sonnie, að hemiiili sínu. Aðeins
nánustu ættingjar voru viðstadd-
ir. Settust uingu hjónin áð á bú-
garði sínum, að New Hill, Aita.
30. október s.l-, andaðist Ásgeir
Tómiásson, ættaður frá Jörfa í
, ustu 5 dagana Þíðviðri 30 og 31.
— 48 stig ofan zero; alauðar braut-
ir, og umferð mieð þung æki erfið- ]
leikum bundin, á vögnum og sleð-
um, en bifreiðar eru á ferð og
flilgi; gas og steinolfa gera allan'i
galdurinn, sem hjá ökubór, — þjóð-
sögu frá öndverðu, er aliir íslend-
ingar kannast við úr Eddu.
Um samvinnu á sölu hveitis, íæri
eg ekkert f letur að þessu sinn, af
því mér finst táp og fjör til fram-
kvæmda meira í orði en verki, og
við lan^ar hér í bygð tökum lítinn
þátt í þessháttar störfum, og eitt-
hvað í ljósvakanum, hvíslar að
m|ér: “Það má kalla hyggins hátt,
að heyra margt en skrafa fátt”.
flokkar en íslendingar, sem vinna
hart og stöðugt árið um kring.
Eiga nú þessi feðgar eftir að flytja
yfir 40 þúsund bushel ti.1 markaðar
— 10 mílna veg.
Lifið öll sæl í lukkugengi á ár-
inum, sem nú fer 1 hönd.
J. Bjömsson.
----------xx----------
Frá
Point Roberts,
Wash.
Herra ritstjóril —
Það er aiis ekki úr vegi að isenda
Nú eru Radio-tæki. komln hér og ; þér fáeinar línur, og lofa iesendum
Haukadal í Dalasýslu, eftir stutta ^ar um bygðina, en ekki meðal ís-1 “Heimskringiu” vita, hvemig oss
lendinga ennþá-
Á .sjúkralista
j tangabúum líður, því margir sem
era landar með < í fjarlægð eru kannast við Islend-
Margrét, kona ingana á Point Roberts, þó þeirra
sé ekki oft getið. Samt er hér nú
talsvert líf, og miargbreytileg nátt-
úrufegurð. Blesisaður sjórinn, ®em
inóðir, Ingibjörg Eriðriksdóttir, al- fótbrotinaði; féll af viðaræki nærri umlykur tangann, er auðug-
ur og bætir bú íbúanna, enda líður
hér öllum veL Menn eiga hér, nú
legu á Innisfail sjúkrahúsinu, 65
ára að aldri. LætuT hann eftir sig
ekkju og 4 börn, öll uppkomin og langflesta móti.
gift. Þrjú af þeim búa hér í bygð, Jónasar Húnford við
en eitt f Cargary- Ekkja hans,
Yalgerður Eiríksdóttir; henmar
rúmið að1
heita má, nú rneir en hálft ár, og
oft sáriasin. Jóhann Bjarnason
systir Haildóns P. Reykjalín, er bjó
>. að Mountain, N. Dak. Að öðru leyti
er eg al-ókunnur ætt þeirri. Friður
hvíli yfir moldu hins framliðna^
Margir hér hafa sent pantanir
til Innisfail, Cargary y og Winni-
peg, eftr skáldsögu frú L. G. S.
“The Viking Heart”, en ekkert
svar fengið, nema séra P. Hjálm-
son frá bóksala í Calgary, að hún
væri uppseld hér vestra, en hainn
skyldi Já hana eftir 10 daga-
snemmia í haust; var lengi á spí-
tala og enn á hækjum. Þórel Ey-
mundsson marði hold frá beini á orðið, ágætt heimili og arðberandi
vinstri hendi í þreskivél, en er nú bú. Auðvitað mismlunandi, én þó
nokkuð gróinn sára sinna. Vont
kvef og inflúenza á nokkrum bæjum
nú á batavegi- Þetta ‘nýbyrjaða
ár urðu þessir fyrir áfelli:
Stephan G. Stephansson, hand-
allir vel við unandi- Veðrið oftast
hagstætt og milt, og mjög sjáldan
sem menn geta ekki verið úti við
Jörðin
sumrin
vetlingalausir um hávetur.
sigræn árið um kring. Á
leggsbrotnaði. Krístján Sigurðs- sjást “bleikir akrar og slegin tún”
son var infeð bólgin handlegg af
biltu, hátt á áttræðis aidri. Jón
og þá er hér fegurst á landi og sjó,
þvi þá er laxveiðin venjulega byrj-
Hvað er i fréttum mun vera erf- Hi',,nan hendi f fatla' óhrot- j uð’ og ^rinn all>akino af bátum,
liðasta spurningin. Ferðamiaður inn að læknis sögn. Árni Bárdal smáum og stóruin, eins langt og
verðuT að svara, þótt hann fari að- féil af hey-æki, meiddist in-nvortis, augað eygir út frá landi, en á nótt-
eins í næsta hús, 'hvað þá lengra. lítið á batavegi- Guðm. J. Bjarna- inpi er sjórinn aiþakinn af ljósum
marglituðunj, og er það næstum
óviðjafnanleg fegurð. Þá er bað-
Langferðanlaður þykir ávait hinn
skemtilegasti hverrar þjóðar sem
er, ef hann hefir frá mörgu að
son, skorin upp við botnlanga-
bólgu stuttu fyrir jól, sagður
sprunginn; kominn heim, og er á stoðin hér margmenn, og mikið fjör
segja. Flestum þykir Skemtyn og góðum batavegi. Fleiri kunna að
fróðleikur að ferðamanniasögum,
fornmienjafuindum. Aðrir álíta það
eins og sandkornin í stundagiasi
forfeðra okkar, áður en úr og
klukkur þektust, sama upptuggan
vera af löndum hér er orðið hafa
á mieðal þeirra- Er nú risið þar
upp stórt þorp, isem baðgestirnir
fyrir slysi eða vanheilsu, þótt eg I eí^ er f>ar faí?urt- Tal-S'
viti eigi j ver®an ha£ hafa íbúar tangans 'af
Fjárhöid og fénaður í bezta lagi
alstaðar í haustholdum, og víða
baðstöðinni.
Margir mætir menn hafa koinið
lesin upp, aukin og endurbætt, nautgripir og svín alin til mark- a Point Roberts, og þykir flestum,
telja stöku etorænings andbýling- aðar.
ar mannfélagsins aliar ferða- Hveitiuppskera síðasta ár var
mannasögur og ö>ll fréttabréf, enda með mesta rnóti hér um slóðir,
rita fæsti* þeirra fregnir úr sínu þótti lítið 30 bushel af ekru; er al-
héraði, eða ferðatmannasögur, þótt! mennast var, nokkrir um 40, en af
'heiman frá sér og verið saknað í
þrjá eða fjóra daga, þegar hann
fanst örendur í leiguvagni með
skaminbyssu liggjandi hjá sér og
banasár á höfði eftir kúlu, Virtist
augljóst, að hann hefði ráðið sér
bana og var liann jarðaður í kyr-
þey og engin rannsókn hafin út af
fráfalli hanw. biðu svo nokkurir
dagar, þangað til ritstjóri stjórn-
ieysingjablaðsins Libertaire, Ge-
orge Vidai, skýrði frá þvf í biaði
sínu, að drengur þessi. hefði heim-
J sótt sig og boðist til þess að vinna
| eitthvert ofbeldisverk í þágu
’ stjómleysingja og gefið í skin, að
hann hefði boðist til að myrða
föður sinn Léon Daudet, foringja
konungssinna og ritstjóra blaðsins
Action Franeaise. — Vidal kvaðst
hafa latt hann allra stórræða, en
hann hefði þá beðið sig fyxir bréf
og farið síðan. Bréfið var síðar
birt og var til móðUT drengsins.
Kvaðst hann vera orðinn stjór-
leysingi og bað hana að fyrirgefa
sér þá miklu sorg, sem hún yrði
að ber^. hans vegna- Hiann bað
hana fyrir kveðju til systkina sinna
i en nefndi ekki föður sinn á naöí.
Þegar hér var komið krafðist Léon
Daudet þeiss að lík sonar síns yrði
þegar grafið upp og ransókn hafin
út af dauða hans. -Sagði Daudet f
blaði sínu, að stjórnleysingjar
hefðu náð valdi yfir syni sínum
og hrjáð hann og ofsótt á ýmsa
vegu, unz hann hefði ekki lengur
risið undir raunum sínum. Vidal
og fylgismenn hans brigsluuðu
Daudet um, að hann hefði verið
syni sínum svo vondur faðir, að
hann hefði filærrist frá heimilinu
I
og loks orðið að ráða sér bana, þeg
ar hann fékk enga atvinnu hjá
stjórnleysingjum. (>11 biöð París-
arborgar tóku einhvern, þátt f deilu
þessari og varð hún, eins og fyr
segir, afskaplega heiftug á báða
bóga. — Síðasta fregn, sem komiö
hefir um málið, segir að þeir, sem
líkið skoðuðu hafa verið á einu
máli um, að drengurinn hafi fram-
ið sjálfsmorð. (Vísir.)
víða fari-
smáum blettum) 50 og þótti afbragð!'
Svon.a eru menn og konur til, afi Hafrar almient um 40; fáeinir nær
. hann fagur og byggilegur, og sjá
að fbúar hans hafia þryfist ein^
vel hér, eins og nokkunstaðar ann-
arstaðar þar sem íslendingar búa.
Talsverður félagsskapur hefur ver-
ið hér meðal Islendinga og er enn,
«n hann mætti vera betri.
Öllum þjóðbrotunum, sem eg hefi
kynst um 20 ára skeið í þessu landi.
Jafnvel launaðir* fregnhitarar ís-
lenzku blaðanna kynoka sér við
að rita fréttir að staðaldi úr sínu
60, örfáir 80- Barley 30; rúgur 20.
Þetta er það. er eg hefi áreiðan-
lega sannar sögur af.
fregnir geta um 100,
Etos og kunnugt er,*var lúterzka
kirkúufélagið að senda hingað
En blaða- pr«sta sína öðra* hvoru, og tókst
120 og 140 einum þeirra að mynda hér söfnuð.
bushel hafra af ekru, en eg^ læt en svo fór hann, og annar kom í
annað eyrað en út um hitt.
Nokkuð af komi var snert af
frosti, — sumt blandað saman,
bygðarlagi, eða bæjum, og. flestir þessháttar biaðaskrum inn
ritstjórar- nýddir á bak og brjóst
fyrir vankunnáttu og vitsmuna-
skort. En þessu frækorn hinna
fáu lastvitringa mainnfélagistos hafa
þorið undraverðan ávöxt f ölium
eldri bygðum íslendinga, vlðs-
vegar um álfu þessa. Má heita, að
um gtaðinn, en hann er einnig farinn-
Báðir fóra þeir austur í skjól
Kirkjufélagisink, og munu nú
kenna þeim, sem meira trúa á
hveiti, baijey eða höfrum, og hvað prestinn og kirkjuna- Nú er þriðji
prosturinn kominn, séra Halldór
Jónsson. Nokkrum sinnum hefi eg
hlustað á hann, og þykir mér hann
lítið sem það er, er varain feld, alt
frá 3 tii 8 eenturrt bushelið. í des.
var bezta sort af höfrum 21—25
öll almenn fréttabréf séu að mestu oents, 34 pund að öllum óhreinind- J ólíkur hinum að því leyti, að hann
hætt, *og vart má það heita að uffl frádregnum. Hveiti 67—71c minnist elfkert á trúarjátningar
yngrf kynsióðin riti fregnbréf eða sextíu pundin, barley 30c, rúgur eða kirkjubyggingar. Gjörandton
ferðasögií. 44c; í janúar tveim og þrem centum í ketmingurn hans, ' er að minna
Frá því að sáning byrjaði í apríl, hærra bushelið, en hveitimél úr menn á að hugsa velög rétf. Segir
apríl, er almen sániing byvjaði, þá þessu korni 3%c til 4%c pundið.' að athafnir vorar fari mjög eftir
voru þurka og hita-alda í viku, er Haframéi um og yfir 4 cent hvert þvf hvernig vér hugsum. Það er
sté hæðst f'3 stig 29. og 30. var
bellirigning. # Maí, jún: og júlí
þægilegt vinnuveður og gróðrar-
tíð. 1. ágúst var fyrd vart við
frost, en 5- s. m. stórfeldasta rign-
tog sem menin muna til. 31. þ. m.
var sá heitasti dagur á sumrinu, það 5—7 dali.
88—90 stig.
Gras og korntegundir voru við
ofvöxt og lagðist víða; kornskurð-
ur alroennur um 25- ágúst. Sept-
kristileg kenning.
Nýlega er kominn hingað bóndi
með skyldulið Sitt autan frá
pund.
iSvona er voraverð okkar bænd-
anna Og hundrað sinnum_ verra á
ull og leðri. Vertj, t. d. á leðri, er ] Foam Lake, Sask. G- S. Guð-
1—2 cents pundið, en er við kaup-' mundsson. Honum lýzt vel og
um það aftur í tilbúnum skóm, er gæfusamlega á tangiann. Segir eins
Þetta er vörajöfnuð-
urinn, sem vert er um að tala f
landi þeasu, þar sem varan er
framleidd, og unnin á verkstæðum
og send framleiðandanuml til
ember úrkomu minstur mánuður 1 baka. Sama sagan er, þá við selj-
16 ár; oft 88—90 stiga hiti. En um korntegundir, hesta, fé, naut-
21. tíu stiga frost, þá fraus hér alt Fripi, svín og alifugla, og kaupum
óslegið af ökram, og sumt kálmeti
f matjurtagörðum. ',Flestir
hafra og barley á einn veg.
auka grind á ljánum sem að lyfti
upp kornstönglunum er lágu flatir
að jörð niður- >
1 október hitaT og blíður svo
vart mundu garnlir karlar aðeins:
oft frá 70—80 stiga hiti eo 28. s. m.
féll mælirin.n 4 fyrir neðan zero
svo aftur landbúnaðar veykfæri,
Slóu þar sem við þurfum 600 bushei af
Með hveiti fyrir einn vagn og kom-tank 1
tiil að kioma hveitinu á markað, og
rneira þó fyrir kornskurðarvélina,
eg nefni.ekki þreskingarvélar. En
kaup léiegra vérkamanna kórón-
ar það alt sm|an; frá 5—7 daii á
dag Og* fæði.
Maður er nefndur Giles, ,hann á
og snjóaði svo, að tafði þresking lönd að mínu iandi, sáði hann 14
4—6 daga. Þá fraus jörð, og eftir hundruð ekruT, var hann og synir
það var ekki hægt að piægja að hans fjórir að þreskja frarn til
kalla mætti, þó öndvegistíð mætti miðs janúar s. 1. En í frostunum
heita bæði nóv- og des. og snjó- bHaði vélin; fóru þeir þá að stakka
iaust frant í miðjan jainúar þessa því sem eftir var. Ailar þreskivél-
árs. Býzna kalt nokkra daga um ar hættu um miðjan des. s. 1. nema
nýárð, en með snjóhaglanda sein- j þessi eina. Það eru fleiri þjóð-
og Stígur Þorvaldson sagði um
tangann, þegar hann var á ferð hér:
‘“Það sér á, að hér búa þrifnaðar
mtenn”.
Daudet-málið.
Frá París er sfmað, að myrtur
hafi verið, fhieð skammbyssuskoti,
sonur konungssinnans og þtog-
mannsins Leons Daudet, er Phil-
ippe hét, 15 ára gamalb og er úr |
þvf að verða stórpóiitískt æsinga-
mál.
Mörgum sögum fer um þenna at-
burð í útlendum biöðumi og marga
daga var hann aðalumtalsefni allra
Parísarbiaða og var málið sótt og
varið af svpaðri hei.ft og hatri eins
og Dreyfus-máiið fræga, þegar það
var efst á dagskrá-
»Saga þessa máis virðist í fám
orðum vera þessi: Drengurinn
Philippe Daudet hafði horfið að
Frá
; Þýzkalandi.
j Enskur blaðam'aður skrifar frá
Berlín, laust fyrir jól:
“Tvo síðustu sunnudaga fyrir jól
1 eru biiðir opnar um alt Þýzkaland.
Síðastliðton sunnudiag flyktist
1 miki'U fjjöldi fólks til Berlínar til
þess að kaupa til jólanna- Hver
járnbrautarlest, sporvagn og raf-
1 magnsvagn var hlaðinn fólki, og þó
kom fjöldi manna gangandi úr ná-
grenninu.
1 Fyrir tveim mánuðum sást varla
nokkur maður í búðum. í stór-
é
búðum eins og Wertheim* »ein er
ein fjölsóttasta búð borgarinnar,
voru skiftavtoirnir mun færri en
afgreðslumennirnir. Stundum sást
ekki einn einasti kaupandi í allri
búðinni. — Alt hefir þetta ger-
breytst. Verð á varningi hefir
lækkað svo, að það er nú alt að
þvf eins og í öðrúm löndum- Starfs-
menn ríkisins og verkamenn hafa
tapað, en þeir grætt, sem stundáð
hafa verzlun og viðskifti, og er
kaupgeta þeii'ra raqri nú en á und-
anförnum áram.
I
Aldrei hefir verið meiri ójöfnuður
í Þýzkalandi en nú. Aldrei hefir
] munur ríkra og fátækra verið jafn
! glfurlegur. Aldrei hafa heilar stétt-
ir manna komist í annað einis vol-
æði. Veturaa 1916, 1917 og 1918
urðu borgarbúar í Þýzkalandi að
búa við svo mikla fátækt og harð-
rétti, að minning þeirra ára hvílir
enn á þeim eins Og martröð, en þá
komi fátækin jafnara niður. Búð-
irnar voru tómar, svo að efnamenn
áttu jafnvel fult í fangi að afla sér
einnar góðrar máltíðar á dag, en
fátæklingamir, sem bjuggu að vísu
við hungur og harðrétti urðu þó
ekki hungurmorða, eins og margir
| nú-'
t opinberum hagskýrslum”sést,
að dánaThlutföllin hafa lækkað
lítið eitt 9 fyrstu mánuði ársins, í
i samanburði við árið í fyrra og
O/ENlNO-ruLL OINiCTION»'N,,,rt0‘

^ílleÆpanylÍ*
^ t0 TOBn>iTE-L CANAOeJ*®
heilsufar þjóðarinnar fór batnandi
löngu^_eftir hertöku Rúhrhéraðs-
ins. í haust brá fyrst til hins
verra, þegar seðlaútgáfan mjkla fór
að hefna sín og atvinnuleysið komist
í algleyming.
Eg hefi komið á mörg heimili
verkamanna og kynst fjölskyldum,
sem reynt hafa að draga fram lífið
á því fé sem stjórnin veitir at-
vinnulausum mönnum, sem nemur
(í íslenzkum peningum) 3 til 6 kr.
á viku. Húsakynni margra voru
afskaplega vond, örlitlar kytrar
dimimiar, rakar og óvistlega og
enginn hlutur ímiaii stokkb, ucmn
rúmskrifli méð fataleppum- Allir
innanstokksmunir löngu seldir-
Stjórnin er mjög íhaldsisöm og
rangSleitin og lætur skatta koma
ranglega niður, — hlífist við að
skattskylda þá, sem belst hafa
efni á að láta eitthvað af mörk-
um”.
— Lögrétta.
----------0----------
Atvinnuskifting
Jandsmanna.
í síðasta tölubJaði Hagtfðinde
er birt skýrsla um það, hvernlf
landsmenn skiftust eftir atvinnil
við tvö síðustu aðalmanntöl, 1910
og 1920. Er sá samanburður fróð-
The new edition,
Spring and Summer1924,
is now being mailed to a11
our customers throughout
the West.
If a copy does not reach you
during the next week ortwo,
weshall be pleased to send
one Free on Request.
t
This big new book will
fili your necds at a
cost that will appcat
to you as being
we I I o n t h e
right side of
economy i n
Shopping.
/T. EATON 0°MiTto
WINNIPEG - CANADA