Heimskringla - 25.11.1925, Síða 7

WINNIPEG, 25. NÓVEMBER 1925.
HEIMSKRINGLA
7. BLAÐSIÐA
\
Hvat5 lengi sem þú hefir þjátSst af
bakverkjum, höfut5verkjum, bólgnum
libamótum, og öbrum merkjum nýrna-
eba blobrusjúgdóma, eyöa GIn Pilln
vissulega þjáningum þínum. 50c hjá
Öllum lyfsölum og kaupmönnum.
National I)riiK & Chemical Pompany
of C'anada, liimited
TORONTO —--------------CAN \ DA
84
Mr. Bryan í vitnastuku.
(Framh. frá 3. bls.)
sei, nei; eg held aS hún sé miklu
eldri.
Sp.:— Hve mikiö ? Sv.:— Eg veit
ekki.
Sp.:— Segiö þér að biblían sjálf
segi aS jörSin sé eldri en þaS?
Sv.:— Eg held ekki aS biblían sjálf
segi hvort hún sé eldri eSa ekki.
Sp.:— HaldiS þér aS jörSin hafi
veriS sköpuS á sex dögum? Sv.:—
Ekki á sex tuttugu og fjögra
klukkutíma dögum.
Sp.:— Er þaS ekki sagt’ ? Sv.:—
Nei, herra minn.
Stewart dómsmálaráöherra spurSi
nú hver væri tilgangurinn meS þess-
ari yfirheyrslu.
Mr. Bryan:— Tilgangurinn er aö
gera alla þá hlægilega, sem trúa á
biblíuna, og eg er algjörlega ásátt-
ur meS þaS aö heimurinn fái aö
vita, aö tilgangur þessara dáindis-
manna er enginn annar en sá, aS
gera hvern þann mann hlægilegan,
sem trúir á biblíuna.
Mr. Darrow:— Tilgangur okkar
er, aS koma í veg fyrir þaö aö
kreddumenn og fáráölingar séu
ráöandi um uppeldismál í Banda-
rikjunum. Þetta vitiö þér, og
þaö er nóg.
Mr. Bryan:— ÞaS gleSur mig aS
fá þann framburö. Eg vil aS al-
menningur viti aö þessi tilgangur
þessarar vitnaleiöslu er ekki sá sem
Mr. Darrow og félagar hans hafa
gefiö eiöfesta yfirlýsingu um, nfl.
aS því er mér skilst, til þess aö sýna
fram á þaö, aö saga ‘biblíunnar sé
ekki sönn.
Mr. Malone:— Mr. Bryan viröist
vera þaS» áhugamál, aö fá bókaSa
einhverja sönnun í þá átt aö þessi
eiSfesta yfirlýsing sé ekki sönn.
Mr. Bryan:— Eg er ekki aS
reyna aö fá neitt bókaö. Eg er aö
eins aS reyna aS vernda GuSs orS
gegn hinum mesta guöleysingja eöa
vantrúarmanni í . Bandaríkjunum
(mikiS lófaklapp). Eg vil aö blööin
viti aö eg er ekki hræddur aö koma
á vitnapallinn frammi fyrir honum
og lofa honum aö gera þaö sem
hann getur. Eg vil aS heimurinn
fái aS vita aS vantrúarnienn eru aS
reyna aS neySa vantrúnni upp á æöri
og lægri skóla vora og aS íbúar
Tennessee vilja ekki leyfa þaö.
(Mikiö lófaklapp).
Mr. Darrow:— Eg vildi aö eg
gæti náS í mynd af þessum leigu-
klöppurum.
Ókeypis til
ASTHMA-VEIKRA
ökeypÍM IieynHl ft nbferlS sem all-
Ir g;eta notaTS ftn ft|»ieg;inda eba
tfmaeyfSMlu.
Vér höfum aT5ferT5 til at5 ráT5a vit5
Asthma, á vorn kostnaT5. Hvort
IT5 hana á vorn kostnaT5. Hvort
sem sjúkdómur ytSar hefir veriT5
langvarandi. eT5a er nýlega byrjaT5-
ur, hvort hann g;erir vart v!T5 sig
viT5 og viT5, eT5a er króniskur œttuT5
þér ao senda eftir þessari aT5ferT5
til ókeypis reynslu. Hvernig lofts-
lagi sem þér búiT5 í, hvaTS gaml-
ir sem þér eruT5, eT5a hver sem at-
vinna yT5ar er, ætti þessi aT5ferT5 aT5
bæta yT5ur tafarlaust.
Vér viljum sérstaklega senda
hana til þeirra sem virT5ast annars
ólæknandi, sem hafa árangurslaust
reynt sprautur, ópíumlyf, reyk-
elsi og “reykingarlyf”. Vér viljum
sýna öllum, aTS kostnaT5arlausu aT5
lyf vort dugar. viT5 öllum and-
þrengslum, sogi og hræT5ilegum
hóstakviT5um.
í*etta ókeypis boT5 er of þýTSing-
armikiTS til aT5 vanrækja þaT5 einn
dag. SkrifiTS nú og byrjiT5 reyúsl-
una strax. SendiT5 enga peninga.
SendiTS aT5 eins úrklippuna fyrir
neT5an. GeriT5 þaT5 í dag — Þér
borgiT5 ekki einungis póstgjald.
FREK TRIAL. CI POX.
FRONTIKIt ASTHMA CO„ Hoom
fWM I>. Nigara and Hudson Sts*,
Buffalo, N. Y.
SendlTS lækningaaTSfer® yTSar ð-
keypis til reynslu til:
Jón • Árnason.
(DáinnJ). ágúst 1924 um 65 óra að. aldri
að Vernon, B. C.
Hniginn ert bróSir, heis aö köldum beSi
höndin er stirönuö, er hvíldar sjaldan naut;
svifin brott öndin, orku sem aö léSi,
aftur í föSur milda náöarskaut.
Hlotin er hvildin, sigruö sjúkdóms þrautin,
sólina framar dylur ekkert gróm;
EnduS 5S lokum æfi- grýtta brautin,
þar einrriana stríddir viö þinn skapadóm.
Alt sem aö fæSist einnig hlýtur deyja
enginn fær menskur kraftur varnaS því;
storminum móti stríSiö lífs aS heyja
um stundarsakir líkamsfjötrum í.
Þökk fyrir liöiö ! Ljósi björtu strjálar,
löngu horfin okkar bernsku stund;
endurskiniö munarljúfa málar
mynd, sem heillar jafnvel aldna lund.
Þig kveö i anda, kæri, aldni bróöir;
eg kem án efa bráöum á þinn fund.
Fyrri en en varir, æfi- enda slóöir;
í eining dveljum, sem á fyrri stund.
(I nafni systur hins látna).
J. H. HúnfjörS.
OM
v a r p.
til Mrs. Jónínu S. Mýrdal
(í tilefni af 67. afmæli hennar 18. aug. 1925.)
Tilcinkað nokkrum kunningjum hennar.
\
Okkur til aS stytta stund,
og striti öllu brottu hrinda,
auöga þor, og ytogja lund
erum hér á vinafund,
hvar aftan röSuIs rósamund
joSa slær á fjallatinda.
Okkur til aS stytta stund,
og striti öllu brottu hrinda.
Einnig til aS óska þér
enn þá margra sólskinsdaga,
þessi koma okkar er,
—alt fyrir liöiö þökkum þér —;
aftanskinsins ljósdýrö lér:
lífsmagn nýtt um sinnishaga.
Einnig til aS óska þér
enn þá margra sólskinsdaga,
Margt í skauti munans býr:
Myndir áöur liönra stunda,
sérhvert böliö burtu knýr,
birtan e'ykst, og kuldinn flýr,
þar sem ástar ylur hlýr
á sér ból til skemtifunda.
Margt í skauti munans býr:
Myndir áSur liönra stunda.
Marga góöa gleSistund
géiist oss aS dvelja saman.
enn þá, til aS létta lund
lyfta sál af jfauSablund,
vafin þinni vinarmund,
vonin sér fær aukiö gaman
Marga góöa gleSistund
gefist oss aö dvelja saman.
v
J. H. Húnfjörð.
►io
Mr. Stczvort:— Eg er ósmeikur
um aö Mr. Bryan sé ekki algjörlega
fær aö sjá um sig sjálfur, en þessi
yfirheyrsla getur ekki veriS lögleg;
og er algjörlega einkisvirSi, og hr.
dómari, eg leyfi mér virSingarfylst
aS mótmæla henni, og skora á yÍSur
í nafni alls þess sem löglegt er aS
binda enda á þess yfirheyrslu, og þaS
tafarlaust.
Mr.Hayes:— Eg finn aS nokkru
leyti til hluttekningar meS Mr.
Stewart, en Mr. Bryan er kallaöur,
ef því aö hann er maSur biblíufróö-
ur, og skilur sennilega biblíuna.
Hann er einn .af biblíufróSustu
mönnum í Bandaríkjunum, og vér
vonum aö geta sýnt, meö vitnis-
buröi Mr. Bryan's hverja þýöingu
biblían hefir í raun og veru í sam-
bandi viS breytiþróunarkenninguna
Mr. Bryan hefir þegar staöhæft aS
jörSin sé ekki aS eins 6000 ára göm-
ul, og þaS er okkur mikil hjálp.
Eftir langa deilu um hvors viröi
þessi vitnaleiSsIa væri, hóf Mr. Darr-
ow aftur mál sitt.
Sp.:— Mr. Bryan, trúiö þér þvi
aö Eva hafi veriö fyrsta konan?
Sv.:— Já.
Sp.:— Trúiö þér aS hún hafi
bókstaflega veriö búin til úr rifi
Adatns ? Sv.:—ÞaS geri eg.
Sp.:— Hafiö þér nokkurntima
uppgötvaS hvar Kain fékk konu
sína? Sv.:— Nei, herra minn'; eg
læt vantrúarmönnunum eftir leitina
aö henni.
Sp.:— Þér hafiö aldrei uppgöt-
vaS þaS ? Sv.:— Eg hefi aldrei
reynt þaS.
Sp.:— Þér hafiö aldrei reynt
þaS? Sv.:— Nei.
Sp.:— Biblian segir, aö hann hafi
fengiö konu, er þaS ekki ? Var þá
fleira fólk á jörSunni um þær mund-
ir ? Sv.:— Eg get ekkert um þaS
sagt.
Sp.:— Þér getiS ekkert um þaS
sagt? Hefir yöur aldrei dottiS
þaö i hug? Sv.:— Aldrei um þaö
hugsaS. .
Sp.:— ÞaS er ekki getiö um aöra,
en Kain fékk sér konu. ÞaS
stendur í biblíunni. Og þér vitiö
ekkert hvaSan hún kom. Jæja. Haf-
iö þér nokkra ákveöna hugmynd um
þessar setningar: “Og þaS varS
kveld og þaö varö morgun — hinn
fyrsti dagur’’ og “Og þaS varS
kveld og þaö varö morgunn — hinn
annar dagur’’ ? Sv.:— Eg held ekki
endilega aö þaö hafi veriö tuttugu
og fjögra klukkutíma dagur.
Sp.:— Ekki þaö? Sv.:— Nei.
Sp.:— HvaS haldiS þér þá aö þaS
sé? Sv.:— Eg hefi ekki reynt aS
skýra þaö. Ef þér viljiö athuga
annan kapítulann — lániö mér bók-
ina (leitar x bókinni). Fjóröa versiS
í öörum kapítula hljóöar svo: “Þetta
er sagan um uppruna himins og
jaröar, er þau voru sköpuö, á þeim
degi er Drottinn GuS gjöröi jörS-
ina og himininn.’’ OrSiö “dagur”,
er notaS þarna þegar í öörum kapí-
tula í nxerkingunni tímabil. Eg sé
ekki aS nauösynlegt sé aS orSin j
“kveld og morgun” tákni endilega !
tuttugu og fjögra klukkutíma dag,
þar sem stendur “á þeim degi er
Drottinn GuS gjöröi jörSina og
himininn”.
Sp.:— Þegar í biblíunni stendur
til dæmis, “Og GuS kallaöi festing-
una himinn. Og þaS varö kveld
og þaS varS morgunn —hinn annar
dagur”, þá táknar þaS ekki endilega
tuttugu og fjögra klukkutima dag?
Sv.:— Ekki endilega held eg.
Sp.:~ HaldiS þér þaS, eSa ekki?
Sv.:— Eg veit aö fjöldi manna
heldur þaö.
Sp.:— HvaS hakliS þér? Sv.:—
Eg held þaS ekki.
Sp.:— Þér haldiS ekki aS þetta
hafi bókstaflega veriS dagar ? Sv.:—
Eg held ekki aö þaö hafi veriö tutt-
ugu og fjögra klukkutíma dagar.
• Sp.:— HvaS haldiS þér þá um
þaS’? Sv.:— Eg hefj mína skoö-
un — Eg veit *ekki til aS mitt álit
á því sé réttara en þeirra sem halda
þaö.
Sp.:— Haldiö þér þaö ekki ?
Sv.:— Nei. Eg held aö þaS hefSi
veriö alveg jafn auSvelt fyrir þann
GuS, sem viö trúum á, aö skapa
jöröina á sex dögum, eirts og á sex
árum, eöa sex mitjón árurn, eöa sex
hundruö miljón árum. Eg held aS
ekki skifti miklu hverju vér trúum
í þvi efni.
Sp.:— Haldiö þér aö þetta hafi
veriö bókstaflegir dagar? Sv.:—
Eg hygg aö hér sé um tímabil aS
ræSa, en eg myndi ekki voga aS
þiæta um þaö viö viS nokkurn mann,
sem trySi á bókstaflega daga.
Sp.:— Hafiö þér nokkra hugmynd
um þaö hve löng þessi tímabil voru?
'Sv.:— Nei, þaö hefi eg ekki.
Sp.:-— HaldiS þér aö sólin hafi
veriö sköpuö fjóröa daginn? Sv.:—
Já.
Sp.:— Qg þaS var kveld og þaS
var morgunn án sólarinnar? Sv.:—
Eg segi aö eins aS þaS hafi veriS
tímabil.
Sp.:— ÞaS var þá kveld og morg-
unn fjögur tímabil í röö án sólar-
innar, haldiö þér’? Sv.:— Eg trúi
sköpunarsögunni • eins og hún er hér
sögö, og geti eg ekki skýrt hana, þá
er eg henni samþykkur.
Mr. Darrozv:— Þér getiö þá skýrt
hana eftir eigin geöþótta.
Sp.:— Og þaS varS kveld og þaS
varö morgunn fyrir þann tíma í
þrjá daga eöa á þremur tímabilum.
Jæja, viS látum þá viS þaö sitja Ef
þéi nú kalliö þetta tímabil þá gætu
þau hafa varaö afarlengi? Sv.:—
ÞaS gætu þau.
■ ■Sp.:— Sköpunin hefSi þá getaö
staSiö mjög lengi yfir? Sv.:—
Hún gæti hafa haldiö ' áfram um
miljónir ára.
Sp.:— Já, einmitt þaS. TrúiS
þér sögunni um þaö, er höggorm-
urinti freistaöi Evu? Sv.:— Já,
þaS geri eg.
Sp.:— TrúiS þér því, aö þegar
Eva hafSi etiö epliö, eöa gefiS A-
dam þaö eöa hvernig sem þaö nú
var, aö GuS hafi bölvaö Evu, og á-
kveSiö þá, aS öll kvenþjóö skyldi
þaöan í frá líöa fæSingarþjáningar
viö þaö aS'ttppfylla jöröina? Sv.:—
Eg trúi því sem skrifaS stendur, og
einnig þessari staöreynd.
Sp.:— ÞaS stendur þanrúg skrif-
aö, er þaS ekki ? Sv.:— Jú,
Sp.:— Og af þeirri orsök er þaö
aö allar konur af konu fæddar, sem
verSa aS viöhalda mannkyninu, veröa
aS HSa fæöingarþrautir, af því aS
Eva freistaSi Adams i aldingaröin-
um Eden? Sv.:— Eg trúi orSum
biblíunnar, og tek þau fram yfir yö-
ar orS. LesiS þér biblíuna og þá
HEIMSKRINGLA
hefir til sölu námsskeið við beztu
VERZLUNARSKOLA
í borginni með afföllum. Þeir sem vilja liagnýta sér
þessi kjörkaup, ættu að finna ráðsmanninn tafarlaust.
skal eg svara.
Sp.:— Jæja, eg skal gjöra þaS :
“Og fjandskap vil eg setja milli þín
og konunnar.’’ ÞaS á viS höggorm-
inn’? Sv.:— Já, höggorminn.
Sp.:— (Les)— “Milli þíns sæöis
og hennar sæSis; -þaS skal rnerja
höfuS þitt og þú skalt merja hæl
þess. En viS konuna sagöi hann:
Mikla mun eg gjöra þjáningu þína,
er þú veröur barnsháfandi; meS
þraut skaltu barn fæSa, og þó hafa
löngun til manns þins, en hann skal
drotna yfir þér.” Er þetta ekki rétt?
Sv.:— Jú, eg játa þaS.
Mr. Darrow spurSi þá» hvort Mr.
Bryan tryöi því aS þetta stafaSi af
þvi aö Eva freistaöi Adams til þess
aS eta ávöxtinn. Mr. Bryan svar-
aöi, aö hann tryöi því nákvæmlega
eins og biblían skýrSi frá því.
Sp.:~ Og þér trúiö því aö þetta
sé ástæöan til þess aö Guö lét högg-
orminn skríöa á kviönum, eftir aö
hann freistaSi Evu ? Sv.:— Eg
trúi á biblíuna eins og hún er, og
tg leyfi ySur ekki aS notd ySar orS-
færi í staö oröa GuSs almáttugs.
LesiS þér úr biblíunni, og spyrjiS
mig og jxá mun eg svara. Eg vil ekki
svara spurningum meS ySar orSa-
lagi.
Sp.:— Eg skal lesa ySur þaS úr
biblíunni: “Þá sagöi Drottinn
GuS viö höggorminn: “Af því aö
þú gjöröir þetta, skalt þú vera bölv-
aöur meSal alls fénaSarins og meSal
allra dýra merkurinnar; á kviSi þín-
um skalt þú skríöa og mold eta alla
þína lífdaga.” Haldiö þér aö þetta
sé ástæSan til þess aS'höggórmurinn
veröur aS skríSa á kviönum? Sv:.—
Eg trúi því.
Sp.:— Hafiö þér nokkra hug-
mynd um hvernig höggormurinn
lxrærSist áöur? Sv.:— Nei, herra
minn.
Sp.:— Vitig, þér hvort hann gekk
á halanum eöa ekki? Sv-:— Mér er
ómögulegt aS vita þaS (hlátur meöal
áheyrenda).
Sp.:— Þá kemur aS boganum sem
settur var í skýin eftir syndafaíbS,
regnboganum. TrúiS þér því?
Sv.:— Lesiö þér þaö.
Sp.:— Eg skal lesa þaö fyrir yö-
ur Mr. Bryan.
“Herra dómari,”. greip Mr. Bryan
fram í, “eg held aö eg geti stytt
þessa vitnaleiSslu. Eini tilgangur
Mr. Darrow’s er aS qfrægJa hiblí-
una, en eg skal svara spurningum
hans. Eg skal svara þeim öllunx
í einu, og eg hefi alls.ekkert á móti
því. Eg vil aö heimurinn viti
þaö, aS þessi maöur, sem ekki trúir
á GuS er aö reyna aö nota dómstól-
ana í Tennessee —’’
“Eg mótmæli þessu,” greip Mr.
Darrow fram í.
“— til þess aö ófrægja biblíuna,
og þó þaS taki tíma, þá er eg viljug-
ur aö taka því.”
“Eg móímæiTi þessum framburöiii
yöar,” hrópaöi Mr. Darrow. “Eg
er aö rekja úr yöhr hinar heimsku-
legu staöhæfingar, sem enginn skyn
samur kristinn maöur á jöröunni
trúir á.’’
“Réttarhaldinu er frestaö þangaö
til kl. 9 í fyrramálið,” sagSi Ralston
dómari, og endaöi þar meö þessa
deilu.
SMÆLKI.
Konan margfaldar gleSi mannsins,
deilir sorgum hans og dregur frá
tekjum hans.
Þegar viS erum aö hugsa um þaö
stundum, aö enginn í landinu hafi
túskilding í fórum sínum, dettur
nxaöur ofan á þá frétt alt í einu, aö
grímuklæddir menn hafi ráSist á
einhvern og rænt þúsund dollars af
honum.
Eg hefi aldrei þekt Indíánasum-
ar, sem hefir veriö eins kolafrekt
og þetta.
After
Every Meal
Étnar daglega af þús-
undum fjölskyldna, sem
kaupa þær heilsunnar
vegna.
KaupiTI þær 1 pundatali
—l»aT5 er ödýrt.

Í87
ROBIN
HOOD
xVv
EDMONTON
SÍNINGUNNI
ÖIl tíu verSIaunin, sem voru
veitt í bökunarsamkepni fyrir
ahnenning 1 Edmonton, voru
unnin meS brauSum bökuSum
úr Robin Hood hveiti.
Robin Hood kemur fram sem
uppáhaldshveiti Vesturlands-
ins í öllum bökunarsamkepn-
um.
ROBIN
H O O D
FLOUR
"IVell worth
the sli g h t
extra cost.”