Heimskringla - 23.10.1929, Blaðsíða 2

1. BLAÐSÍÐa
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 23. OKT., 1929
Stjörnufélagsfundirnir
í Ommen og Kristna-
murti.
SíSan ófriönum lauk hafa margar
og merkilegar hreyfingar rutt sér til
rúms í heiminum. En enginn þeirra
er sennilega einkennilegri eða óvenju-
legri, en félagsskapur sá, sem síðustu
sex árin hefir haldið aðalfund sinn
í Kollandi, og sem í ár hélt fund,
með 3,000 fulltrúum frá 43 þjóðum.
Það er erfitt að gera grein fyrir
þvi, sem fyrir augu og eyru ber á
fundunum í Ommen, þannig að lesend) hér var aðalsetur
ur fái nokkurnveginn réttar hugmynd-
ir um þá, og félagsskapinn yfirleitt.
Sennilega er bezt aS byrja með því
að lýsa umhverfinu, þarna í Norður-
Hollandi, sem er á engan hátt líki
því, sem menn eiga að venjast þar
í landi.
iHéraðið þarna er kyrlátt og tiibreyt
ingalítið, fremur fáskrúðugt, að mestu
leyti lyngheiðar með gisnum furu-
skógi. Áður en komið er til Om-
men, hefir maður ferðast margar mil-
ur gegnum þetta tilbreytingasnauða
umhverfi. Á stöku stað eru blettir,
sem eru frjósamari, með stórum ökr-
t'm og grænum bithögum.
Einn af þessum gróðurblettum er
höfðingjasetrið Eerde við Ommen,
þar sem hinir einkennilegu fundir
hafa verið haldnir undanfarin ár, og
síðast nú fyrstu dagana í ágúst. Fund
armenn hafa tjaldbúðir sínar á
sendinni lyngheiði, umkringdri af
furuskógi, en heima við höfðingja-
setrið er jarðvegurinn frjósamari.
Eerde er eign stjörnufélagsins. Það
félag var sem kunnugt er stofnað
fyrir 18 árum, til þess að undirbúa
komu mannkynsfræðarans. En nú
hefir þessi mannkynsfræðari, það er
að segja Krishnamurti, lýst yfir þvi,
að félagið sé lagt niður. Nánustu
vinir hans hafa lengi vitað, að þetta
stóð til. Hann hafði áður skýrt frá
því, að hann myndi taka þetta ráð,
ef menn tækju upp á því, að álíta,
að félagsskapurinn í sjálfu sér gerði
gagn. Og svo mikil eru áhrif
Krishnamurti meðal skoðanasystkina
hans, að margir af stjörnufélögunum
hafa lýst yfir því, að þeir fögnuðu
þessum aðgerðum Krishnamurti.
En hér sem í öðru kemur það í
ljós, að áhangendur Krishnamurti líta
öðruvísi á hlutina en flestir aðrir,
því nú á tímum er það fátt, sem menn
leggja eins mikla áherzlu á og mönn-
um er jafn hjartfólgið og félagsskap-
ur og skipulag. Undantekningar
eru þó frá þessu, því að svo segir til
dæmis Shaw, að allur félagsskapur sé
samsæri gegn almenningi. Krishna-
murti hefir þó enn meiri óbeit á fél-
agsskap og neitar því að verða formað
ur nokkurs félagsskapar eða reglu.
Einn af félögum Sjörnufélagsins,
barón van Pallandt van der Eerde,
hefir gefið félaginu höfðingjasetrið, sinni-
sem Krishnamurti dvelur á í Ommen.
Höllin og .garðurinn í kring um hana
er mjög skrautleg og tíguleg, og er
hreinasta unun að þvi að sjá hinn list-
ræna svip, sem þar er á öllu.
Meðan á fundunum stendur, held-
ur Krishnamurti til í höll þessari.
í skránni yfir fundafulltrúana er Om
men greind sem heimili hans. Og
félagsskaparins,
sem nú er lagður niður.
Dr. Annie Besant kom einnig á fund
inn í sumar. Hún er nú komin yfir
áttrætt. Á siðari árum er nú farið
að bera á ellihrumleik hjá henni,
enda þótt hún hafi enn til að bera
eldfjör og áhuga og ferðist að stað-
aldri heimsálfanna á milli. Það var
sem kunnugt er hún, sem “fann”
Krishnamurti og ól hann upp ásamt
bróður hans.
Bróðir Krishnamurti er nú dáinn.
I bók, er Krishnamurti gaf út í vet-
ur, sem heitir “Life in Freedom,”
skýrir hann frá því, hversu mikil
áhrif það hafði á hann, er bróðir
hans féll frá. Bók þessi skýrir
einnig frá hinu andlega þroskaskeiði
Krishnamurti. Birtir hann þar út-
drátt úr allmörgum ræðum, er hann
hefir flutt. Annars virðist bók
þessi hafa orðið guðspekingum og
Annie Besant allmikið áhyggjuefni.
Krishnamurti segir þar frá því, að
hann hafi orðið mjög vanstiltur og
í vandræðum með sjálfan sig, eftir
að hann komst á þann aldur að hann
hafði fengið fullkomna sjálfstæða
dómgreind. Hann segist nú vera
mjög hamingjusamur, enda þótt hann
á timabili hafi verið allt annað. Hann
mun hafa átt við mikla erfiðleika að
striða, eins og geta má nærri, þar
sem hann var alinn upp til þess að
verða mannkynsfræðari. Hann
spyrnti á móti handleiðslu og skoð-
unum annara og þeim sannindum,
sem menn vildu troða í hann. Hann
var staðráðinn í því, að taka ekkert
fyrir ákveðinn sannleika, fyr en hann
sjálfur hefði sannprófað að svo væri.
Og hann lítur svo á, að óánægjan
með allar trúarjátningar og kenn-
ingar, hafi gert það að verkum, að
hann að lokum fann leiðina til þess
sannleika, san er stærri og meiri en
öll trú og trúarbrögð.
Hann snérist jafnvel gegn guðspek-
ingum með látalæti þeirra, skýring-
ar og kenningar og hætti að sækja
fundi þeirra, þar sem menn að jafn-
aði töluðu upp aftur og aftur um
sömu hugmyndirnar. Hann leit í
kring um sig í umheiminum, og fann,
að í raun og veru væri enginn ham-
ingjusamur. Allir rákust á einhvern
þröskuld í veginum í hamingjuleit
Krishnamurti gerði það að takmarki
sínu, að handsama gæfuna. Hann
vildi drekka af hinni sönnu lífslind
og ryðja úr vegi þeim torfærum, sem
menn eiga við að stríða í leit sinni
að lífshamingju. Hann leitaði gæf-
unnar sem hulins fjársjóðar, er eigi
verður-með orðum lýst, en sem enginn
getur efast um að sé til.
Hann fór til Kaliforníu með bróð-
ur sínum, sem þá var veikur. I
einverunni þar vestur frá ásetti hann
sér að gefast ekki upp, fyr en tak-
markinu væri náð. Bróðir hans dó
og varð fráfall hans mjög örlagaríkt
fyrir Krishnamurti sjálfan. “Skilji
menn lífið rétt, þá læra menn einnig
af dauðanum að byggja upp ham-
ingjuhöll sina,” segir hann. Það
var í Kaliforníu, sem hann komst að
nýjum lífssannindum.
Nú segist Krishnamurti hafa náð
takmarki sínu, fundið sannleikann,
lífshamingjuna, lífið í allri sinni dýrð.
“Lífshamingjunni nær maður,” segir
hann, “þegar maður er laus úr viðj
um sjálfselskunnar og eigingjarnra
óska og hvata.” • Ennfremur segir
hann: “Annaðhvort óskar þú eftir feg
urð, og fullkominni lífshamingju
eða þú gerir það ekki. Ef þú ert
ekki heill í óskum þínum í þessu efni
þá legðu ekki út á þessa braut. En
gangirðu út á hana á annað borð, þá
skulu óskir þinar v|era svo brertn-
andi, að þú fórnir öllu til þess að ná
þessu eina. Menn verða að brjóta
af sér allar erfðakenningar, fleygja
frá sér öllu því, sem bindur menn og
bagar, og leita að sannleikanum ein-
asta. Menn verða að hreinsa huga
sinn og rækta kærleikann, unna öllu
og öllum, en vera engum bundinn.
Og reynslu eiga menn að safna af öllu
því, sem fyrir þá ber.
Þátturinn um reynsluna er einn að
alþátturinn í kenningu Krishnamurti.
Menn eiga að varðveita alla reynslu
sína, leggja hana niður fyrir sér,
læra af henni, og hafna öllu því, sem
menn ekki hafa not af á leiðinni að
takmarkinu eina. Menn verða alltaf
að hafa takmarkið í huga, það tak
mark að verða frjáls og óháður, svo
menn nái hinu sanna lífsgildi. Þá
breytist líf manns. Að vísu verðu
menn fyrir sorg og- sársauka, eftir sem
áður, en allt slíkt verður einn þátt-
urinn í reynslu manna, eign, sem menn
hafa gagn af.
Að verða ánægður með sjálfan sig.
og það sem er, er í augum Krishna-
murti það aumkunarverðasía, sem
hugsast getur. Um leið og maður
er óánægður með sjálfan sig og ósk-
ar eftir því að verða óháður, þá leit.-
ar maður að lindum sannleikans. Og
þegar mannsandinn leitar, þá er sem
fram streymi straumhörð á. Eg hefi
engin boðorð, segir hann, engar erfða
kenningar, ég viðurkenni ekkert and-
legt vald. Eg hefi ávalt gert það
sem ég áleit réttast, án tillits til annars
eða annara. Stærsti lífssannleikur-
inn er sannleikurinn um fullt frelsi í
lífinu. Það er vegna þess, að þú ert
hræddur við að láta innri mann þinn
þróast öllu og öllum óháðan, að þú
ert óhamingjusamur, dapur í bragði
og skilur ekki lífið. Með reynslunni
kemur frelsið og lífshamingjan. —
Hræðslan er uppsprettan að sorgum
heimsins.
Hér eru tilfærð nokkur atriði úr
kenningu Krishnamurti, eins og hann
hefir túlkað þær á síðustu tímum. Og
það er sém sé talsvert af fólki, sem
álítur að þetta séu kenningar, er bezt
séu við hæfi núlifandi kynslóðar.—
Er menn í fyrsta skifti sjá hina
miklu tjaldborg við Ommen, verða
menn bæði undrandi og hrifnir; og
ekki víst vegna þess að allt, sem þarna
er aðhafst, byggist á því, að ungur
maður einn muni hafa boðskap að
flytja og andlega yfirburði, sem g'eti
haft gagngerð áhrif á allt mannkyn-
ið.
Tjaldborginni er ágætlega stjórnað,
og mikið af vinnunni sem þar er lögð
fram, er unnin ókeypis. Undanfar-
in ár hefir tjaldborg þessi verið reist.
Aðalgöturnar milli tjaldanna bera
sérstök nöfn. Skýli fyrir umsjónar-
menn og aflstöð og aðrar nauðsynlegar
byggingar eru látnar standa kyrrar
milli fundanna. I borginni er póst-
hús, banki, ferðamannaskrifstofur,
símstöð, slökkvistöð, búð, matsölustað-
ir„ spítali, blaðamannaskrifstofa og
bókaverzlun.
Það er mjög eftirtektavert og sér-
kennilegt fyrir tilhögunina þarna, að
enda þótt menn liggi í tjöldum og
borði jurtafæðu, sem framreidd er í
smáum kollum, og hver verði að fram
reiða mat sinn sjálfur, þá er aðgangur
fyrir alla að steypuböðum. Kveld
og morgna fara allir fundarmenn til
baðstaðanna. Á kveldin hafa þeir
með sér rafmagnsvasaljós, svo að
þeim verði ekki fótaskortur í tjalda-
snærunum.
Þó að menn yfirgefi tjöld sin er
gengið þar frá öllu opnu, ferðakist-
unum, með farangri og peningum, og
kemur það ekki að sök. Hér og þar
í trjánum í nánd við matsölutjaldið,
hanga litaðir smápokar með borðbún-
aði, diskum og bollum, sem fundar-
menn geýma þar á milli máltíða. —
Viðkynning manna og viðskifti öll
þarna, eru með sérlega vinarlegum
og ástúðlegum blæ. Hvarvetna sjá
menn smáhópa liggja í lynginu kring
um tjöldin, ræða um kenningar
Krishnamurti og hvernig menn eigi
að læra að verða að betri mönnum.
Daginn sem síðasti fundurinn byrj-
aði, komu aukalestir úr öllum átt-
um á járnbrautarstöðvarnar með
fundarmenn og auk þess kom mikill
fjöldi þeirra í bílum.
Er ég kom þangað, snéri ég mér
til hins sænska ritara Krishnamurti,
ungfrú Hagge. Fyrir hennar til-
stilli tókst mér að ná tali af Krishna-
murti, heima í hölilnni. Blaðamenn
hafa oft fengið að tala við hann, en
venjulega hefir lítið á þeim viðtölum
verið að græða. Að því kunna að
liggja margar ástæður. En ég fann
strax eina. Krishnamurti er ómann-
blendinn, eiginleiga feiminn, þó að
hann sé mjög hrífandi. Ut frá hon-
utn ljómar svo mikill lífsþróttur, að
menn eiga erfitt með að gera sér grein
fyrir öðrum áhrifum, og getur það því
vafist fyrir mönnum að festa það í
njinni, sem hann talar, þó að hann
geri sér mikið far um að maður sá,
sem við hann talar skilji 'hann rétt.
Krishnamurti er grannur vexti. Lát-
bagð hans er mjög hæverskt og aðlað-
andi. Hann er mjög dökkur á brá,
augun svört og tennurnar skjallahvít-
ar. Bros hans er mjög þýtt.
Krishnamurti hefir einu sinni sagt
við áheyrendur sína, að þeir ættu að
hætta öllu bænahaldi. Eins og eðli-
legt er, vöktu þessi tilmæli hans mikla
eftirtekt. En í viðtalinu skýrði hann
frá, hvað hann ætti við með þessu.
Menn biðja, sagði hann, vegna þess
að menn Ó9ka og vænta aðstoðar ut-
an að. En menn verða að bjargast
af eigin ramleik.
“Sjáið til,” sagði hann, “mér Hð-
ur illa, biðjið fyrir mér,” segja menn,
og þeir fá samúð og vináttu. En
ef ástvinirnir deyja frá þeim, hver á
þá að hjálpa þeim? Þeir vilja fá
)á aftur til sín. En þrátt fyrir allar
bænir, vináttu 0g velvild, stoðar ekk-
ert. Eg missti bróður minn, eng-
inn gat hjálpað mér, en svo leitaði
ég í minni ei,gin sál, og þar fann ég
hann.
Það eru ekki aðeins kristnir menn
sem biðja, eins gera Hindúar. Ekki
fordæmi ég bænina, til þess að draga
kjarkinn úr mönnum, því ég vildi geta
hjálpað öllum sem bezt. En fólk
biður og biður, og hvað stoðar það.
Eg fyrir mitt leyti vil láta mér þykja
meira og meira vænt um meðbræður
mína, gera allt fyrir þá sem ég get.
Að biðja fyrir mönnum er mikið auð-
veldara en breyta viðmóti sínu við
þá, gera sjálfan sig í raun og veru
að betri manni. Fyrir mér er eng-
inn persónulegur guð, segir Krishna-
murti, þvi að guð er i öllum mönn-
um.
En ætlið þér þá að fá almenning
til að skilja þetta?
Nei, segir Krishnamurti, ákveðinn,
og hann verður hrifinn og kýminn á
svipinn: Þér verðið að skilja að al-
menningur þarf á hughreystingum að
halda — eitthvað til þess að tilbiðja.
Fólkið vill hafa himinn og helvki,
refsing og laun, ilt og gott, ég verð
því að fara að öllu varlega.
Krishnamurti talaði mikið um
framþróunina og eilífðina. Er tal-
ið barst að þessu, sagði hann meðal
annars: Kompásskífan er eins og
eilífðin. Hún flyst til en nálin snýr
alltaf til noröurs, móti sama punkti;
þannig á það að vera með okkur.
Við verðum alltaf að beina hug okk-
ar að því sama. Allir komast að
Nýrun hreinsa blóðið. Þegar þau
bila, safnast eitur fyrir og gigt, tauga-
gigt, lendaflog og margir aðrir sjúk-
dómar orsakast. GIN PILLS lag-
færa nýrun, svo að þau leysa starf
sitt og gefa þannig veranlegan bata.
50c askjan allstaðar.
134
takmarkinu, ef þeir leggja fram
krafta sína óskifta, alveg eins og fólk
nær öðrum takmörkum sinum, sem
það óskar nægilega heitt eftir. Þér
vitið til dæmis, að menn sem vilja
verða auðugir, þeim lánast það, ef
þeir leggja allt kapp á það. Allir
komast að takmarkinu ef þeir vilja.
En það er oft að menn álíta það ekki
ómaksins vert, að leggja það allt á
sig sem til þarf, og þá er eigi við
góðu að búast.
Að skilnaði kvaddi Krishnamurti
mig svo ástúðlega og vingjarnlega,
eins og ég, þesis ókunnugi umrenn-
ingur, væri alúðarvinur hans.
Á hverjum degi meðan fundirnir
standa yfir í Ommen, byrja fundar-
menn með samkomu, þar sem allir
fundarmenn sitja steinþegjandi í
fundartjaldinu með krosslagðar fæt-
þér sevi
tiotið
T I M B U R
KA UPIÐ
AF
The Empire Sash & Door Co., Ltd.
Birgðir: Henry Ave. East Phone: 26 356
Skrifstofa: 5. gólfi, Bank of Hamilton
VERÐ GÆÐI ÁNÆGJA.
Stofnað 1882
Löggilt 1914
Hitað hafa heimili í Winnipeg
síðan “82”
D. D.Wood& Sons, Ltd.
VICTOR A. WOOD HOWARD WOOD LIONEL E. WOOD
President Treasurer Secretary
(Plltarnir »era ölliim reyna aií þAknoat)
KOLogKÖK
Talsími: 87 308 Þrjár símalínur
CANADIAN NATIONAL RAILWAYS
JARNBRAUTA OG SKIPA FAR-
BREF TIL ALLRA STAÐA í HEIMI'
Sérstakar Ferðir Til Ættjarðarinnar
Ef þú ert að ráðgjöra að fara heim í vetur þá findu farseðlasala Canadian National Rail-
ways. Það borgar sig fyrir þig. Canadian National umboðsmenn eru reiðubúnir að að-
stoða þig í ÖI1U þar að lútandi. Það verða margar aukaferðir heim til ættlandsins á þessu
hausti og vetíi og
Canadian National Railways selur farbréf á öll Atlanzhafs línuskipin og gengur frá öllum
samningum þar að lútandi.
OcS^r F'aiFlbff'éf yfir l^esesiniLlser til Allr^a MafnstaSa
Attu Ættingja Heima á Gamla Landinu
sem Yilja Komast til Canada?
SJE SVO, og þú œtlar að hjálpa þeim til að komast 'fiingað
til lands þá líttu inn hjá oss Vér önnumst allar stíkar ráð-
stafanir.
ALLOWAY & CHAMPION
JÁRNBRAUTA UMBOÐSMENN
UMBOÐSMENN ALLRA LlNUSKIPA FJELAGA.
667 Main Street, Winnipeg Sími 26 361
Farþegum mœtt við lending á útleið og heimleið
FERÐIST ÁVALT MEÐ
CANADIAN
NATIONAL
RAILWAYS