Heimskringla - 30.07.1930, Blaðsíða 5

WINNIPEG, 30. JtJLI, 1930.
HEIMSKRINGLA
5. BLAÐSIÐA
lega 90 manns. Stjórnaði Jón Þor-
steinsson þeirri sýningu.
A eftir sýndu Akureyrarstúlkurn-
ar, undir stjórn Hermanns Stefáns-
sonar. Hópsýningin fór mjög vel fram,
að því er snerti standæfingar, en
á stökkunum urðu talsverðar misfell-
ur, enda ekki að undra um svo stór-
an flokk sem þenna. Aldrei hafa ver-
ið jafnmargir þátttakendur í nokk-
urri leikfimissýningu á Islandi sem
þessari.
Sýning Akureyrargtúlknanna tókst
ágætlega. Var leikni þeirra meiri
nú en við sýningarnar í Reykjavík.
Hinar fallegu söngraddir þeírra
runnu eðlilega saman við yndisleik
hreifinganna. A þessi flokkur hinar
beztu þakkir skilið fyrir komu sína
suður.
Hátiðarslit.
Klukkan 8 í gærkvöldi átti að slíta
Alþingishátíðinni að Lögbergi. Var
þá verður hhálf leiðinlegt, talsvert
mikil rigning. Samt flykktist fólk-
ið upp í Almannagjá, og skipaði sér
þar fyrír framan þingpallinn.
Þá var Einar skáld Benediktsson
heiðraður með ræðu, er Kristján Al-
bertsson flutti. •
Því næst steig Tryggvi Þórhalls-
son forsætisráðherra í ræðustólinn,
til þess að segja hátíðinni slitið. Gat
hann þess í upphafi, að söngflokkur
mundi að lokum ræðu sinnar syngja
þjóðsönginn. Bað hann menn að
klappa ekki né láta nein fagnaðar-
læti í ljós, heldur hverfa stilltir og
alvarlegir frá þessari merku sam-
komu, eins og sæmdi alvörugefinni
þjóð á hátíðarstund.
Síðan mælti hann á þessa leið:
Við komum saman til þess að segja
slitið þeSSari 1000 ára hátið Alþingis. |
Sennilega hefir enginn okkar gert
sér það í hugarlund fyrirfram hversu
stórfelld hún myndi verða — á okk-!
ar mælikvarða. Hér hafa komið
fleiri, hér hefir verið meira um að
vera en nokkur gerði sér fyllilega
grein fyrir fyrirfram.
Og nú komum við saman hress í
huga. Þúsund ára hátíðin hefir farið |
fram Islandi til sóma, og okkur öll- j
um til ánægju.
* * *
Mikil vinna hefir verið leyst af
hendi við þessi hátíðahöld, og þeir j
eru margir, sem að hafa unnið.
Island átti mikið undir því, hversu
þessi vinna væri af hendi leyst, því j
að sómi Islands lá við að þessi há-1
tíð færi vel fram.
ir framan þingpallinn. Hljómaði það
mikið betur þar en á söngpallinum.
Hinn mikli manngrúi hlýddi á söng-
inn með fjálgleik, og það var eins og
náttúran sjálf vildi gera þessa stund
sem hátíðlegasta, því í sama bili
hætti að rigna og gerði hið yndisleg-
asta veður.
Með því lauk þessari merkilegu
þjóðhátíð.
* * *
Erlend ríkl færa íslandi gjafir.
Gjafir Dana.
Rvík 26. júní.
Skömmu fyrir hádegi í gær kom
Stauning forsætisráðherra upp í
stjórnarráð ásamt Fontenay sendi-
herra . Hafði hann meðferðis bréf,
þar sem frá því er skýrt ,að danska
stjórnin afhendi þjóðminjasafni Is-
lands að gjöf um 170 íslenzka gripi,
sem nú eru í • þjóðiminjasafni Dana.
Eru þetta gripir sem Matthías Þórð-
arson hefir farið fram á að hingað
fengjust. Ennfremur að ríkisþing
Dana hafi veitt fé til þess, að gerð
yrði vönduð myndaútgáfa af Flateyj-
arbók í svo mörgum eintökum að ís-
lenzka stjórnin geti úthlutað mynda-
útgáfu þessari til allra þingmanna,
háskólarektors og nokkurra manna,
svo og íslenzkum bókasöfnum.
Afhenti Stauning útgáfu þessa.
Forsætisráðherra þakkaði gjafirn-
ar með nokkrum vel völdum orðum.
Sýning verður gerð á» forngripun-
um næstu daga.
Hinni ljósmynduðu útgáfu Flat-
eyjarbókar var úthlutað meðal allra
þingmanna í gær.
Gjafir Svía.
Forseti 2. málstofu sænska þings-
ins, Bernh. Eriksson, afhenti í gær
gjafir þær, er hinir sænsku fulltrúar
höfðu meðferðis til Alþingis. Bóka-
gjafirnar eru alls um 800 bindi; 300
bindi af úrvalsritum sænskra bók-
mennta, og 500 bindi, sem er safn
af sænskum ritum, er á einhvern hátt
snerta Island. Auk þess fullkomin
skrá, samin með vísindalegri ná-
kvæmni, yfir allt, sem komið hefir út
um Island á sænska tungu og eftir
Svía.
Myndaútgáfu af Uppsalahandriti
Snorra Eddu afhenti hann og, en for-
seti sameinaðs þings, Ásgeir Ásgeirs-
son, þakkaði hinar merkilegu gjafir.
Hið stórmerkilega skrautker, sem
hið nýstofnaða sænska Islandsviná-
félag í Svíþjóð gaf hingað, var og
afhent í gær. Hafði því verið valinn
staður á þrepinu framan við Kringlu
í Alþingishúsinu.
Þeir hinir mörgu, mjög mörgu, er
hafa leyst af hendi ágætt starf við
þessa hátíð, hafa unnið landi sínu
þarft verk . Þeir verðskulduðu allir
þakklæti alþjóðar.
Aðal forstöðumanninum, Magnúsi
Kjaran, og hátíðanefndinni færi eg
sérstakar þakkir í þjóðarinnar nafni.
Svo sem lög stóðu til til forna hafa
öll sverð verið í slíðrum í þinghelg-
inni, Er það vel, að ekki berist ein-
göngu hersögur af Islandi. Mætti það
jafnan vera svo, að jafnvel hinni
hörðustu orrahhríð létti þegar, þá er
heiður og sómi þjóðar liggur við.
Þá hefir alþjóð, heimamennirnir,
hvaðanæfa af landinu sett sinn mikla
svip á hátíðina. Megum við vel við
una hvað séð hafa hin glöggu augu
gestanna í framkomu íslenzkrar al-
þýðu. Er sem fest hafi verið í hvers
manns hjarta, að honum bæri að
minnast sæmilega hinna sameigin-
legu forfeðra, sem fyrir þúsund ár-
um settu hér lög og rétt. — Og því
er það ekki tilviljun ein, að okkur
hefir enn verið forðað við öllum slys-
um.
Svo horfir við mér þessi hátíð.
Fyrir þúsund árum fluttu út hing-
að margir af hinu göfga og góða
kyni Hrafnistumanna. Þeir áttu þá
ættarfylgju, að þeir höfðu jafnan
byr þangað sem leið þeirra lá..
Vér höfum notið giftu Hrafnistu-
manna um þessi hátíðahöld.
Um margt urðum við að tefla í tví-
sýnu, um margt urðum við að leggja
á tæpasta vaðið .
Gifta Hrafnistumanna hefir fylgt
okkur á hátiðinni. Byr — blásandi
byr, fengum við jafnan, er mest á
reið.
Eg hygg, að þetta eigi við á enn
víðtækara sviði fyrir Island, en um
þúsund ára hátíðina.
Eg hygg, að gifta Hrafnistumanna
sé að verða mikil' meðal hinna mörgu
afkomenda þeirra, sem nú, þúsund
árum síðar byggja þetta land.
Eg hygg, að ættarfylgja Hrafnistu
manna sé að verða svo mögnuð með-
al íselendinga, að íslenzka þjóðin í
heild sigli til hamingju og bjartari
framtíðar við byr — blásandi byr.
Eg hygg, að erlendum þjóðum sé
þetta ljósara en áður eftir þessa há-
tíð — og við Islendingar munum og
finna til meiri máttar í sjálfum okk-
ur, er við nú hefjum nýja þúsund ára
sögu Islands.
Eg segi þessari þúsund ára hátíð
Alþingis og íslenzka ríkisins slitið.
Þá söng karlakór úr ýmsum fé-
lögum “ö, guð vors lands”, rétt fyr-
Gjöf Tjekka.
Skrautker eitt mikið afhentu og
fulltrúar Tjekkóslóvaka forseta Al-
þingis i gær. Er það hið mesta lista-
verk.
Gjöf Færeyinga.
Málverkið af “Islandstóftum” er
og komið hingað, en var eigi afhent
er Morgunblaðið vissi siðast.
Norðmenn
hafa gefið fjölda marga gamla 5s-
j lenzka muni, sem geymdir voru á
! Bygdö-safninu.
Auk þess afhentu þeir að gjöf
100,000 kr. (Þess er áður getið i
Heimskringlu.)
Gjafir ÞjótVverja.
Sendimenn Þjóðverja hafa afhent
j sem gjöf frá Þýzka ríkinu fullkomin
I áhöld til vísindalegrar tilraunastofu,
i sem á að rannsaka alla alidýrasjúk-
dóma.
Ennfremur hefir Islandi borist frá
Þýzkum vísindamönnum bókagjöf,
þar sem eru flestar eða allar bækur,
sem gefnar hafa verið út í Þýzka-
landi um Island.
Rvík 6. júlí.
Alþingishátíðinni lauk þannig, að
allir voru á eitt sáttir með það, að
heildarsvipur hennar hafi verið hinn
ákjósanlegasti. Allir eru vitanlega
sammála um, að ekkert hefði getað
bjargað hátíðinni — og þjóðinni frá
leiðindum og jafnvel vanvirðu, ef
veður hefði verið slæmt á Þingvöll-
um hátíðisdagana. En nú var veðrið
svo gott, að góðviðrið og náttúrufeg-
urðin breiddi yfir þær smávægilegu
] misfellur og mistök, sem fyrir komu.
“Drottinn dró okkur að landi,” varð
einum manni að orði, þegar talað var
um hve veðrið var gott á Þingvöll-
um.
Margir höfðu spáð því, að við hefð
um með þessu hátíðarhaldi reist
| okkur hurðarás um öxl, að hátíðin
yrði til þess að sýna erlendum mönn-
um frekar en áður, íslenzka óstjórn
og amlóðaskap. Og gagn það sem
hátíðin gerði okkur, mundi fyrst og
fremst verða á þá leíð, að við þekkt-
um vanmátt okkar og vankanta bet-
ur en áður.
Alþingishátíðin var svo einstæð og
stórfelld, að eigi varð hjá því kom-
ist, að hin síðari spá yrði rétt, að þvi
leyti að við þekktum sjálfa okkur
betur eftir en áður. En svo giftu-
HERDIS GUÐRON BENEDIKTSON
Snemma í síðastliðnum júnímán-
uði luku 4 ára námi við háskólann í
Seattle, tvær systur, dætur Indriða
Benediktssonar og konu hans Berg-
þóru, sem reka rjómabú í bænum
Toppenish, Wash. Báðar þessar Syst-
ur luku þessu námi með heiðri, en
önnur þeirra skaraði fram úr. Heit-
ir hún á íslenzku Herdís Guðrún
Indriðadóttir, en mynd hennar er birt
hér að ofan. Var henni meðal ann-
ars sýndur sá heiður, að vera tekin
inn í hið alkunna félag, Phi Beta
Kappa.
til Lögbergs. Hvert sem litið var [
um vellina stefndu allir að sama
marki, að hinum helgasta stað þjóð-
arinnar. Allir gengu rólega, hljóð-
ir, gripnir af hátíðablæ dagsins, er
þjóðinni var stefnt saman að Lög-
bergi til að minnast þúsund ára af-
mælis Alþingis. 1 því augnablikí
fann áreiðanlega enginn þarstaddur
Islendingur til þess, að dægurþras og
flokkarigur væri til í þessu landi.
Það er mikils vert þegar 20—30 þús-
undir landsmanna geta lifað slík
augnablik. — Seinna á hátíðinni
tryggðu menn þessa samkennd flokk-
anna með glaðværum kvöldmótum í
borginni. Og úr því að það kom fyr-
ir, er óefað auðveldara en áður að
endurtaka slíkt, endurvekja samhug
allra flokka um þau þjóðnytjamál, er
á dagskrá verða næstu árin.
Þessar geta orðið afleiðingar Al-
þingishátiðarinnar — og er þá vel
farið.
* * *
Minnst hefir verið á það hér í
blaðinu, að nauðsyn beri til þess að
sjá svo um, að alþjóðar Þingvallamót
verði haldið með vissu árabili. AUir,
sem á Alþingishátíðinni voru, munu
styðja það mál. Á Þingvallamótum
á þjóðin að gleyma dægurþrasi og
flokkadráttum. Þar á hún að bind-
ast samtökum í framfara og þjóð-
þrifamálum.
* (Morgunblaðið.)
samlega vildi til, að sú þekking varð.
þegar allt kemur til alls, frekar til
að auka en rýra sjálfstraust okkar.
Mikilsmetinn Vestur-lslendingur
tók það fram í ræðu á mánudaginn
eftir hátíðina, og hann væri i engum
vafa um, að eins og hátíðin 1874
hefði gert þjóðinni gagn, eins myndi
þessi gera — og ekki síður.
Foringi norska bændaflokksins
lýsti ánægju sinni yfir hátíðinni i
ræðu daginn eftir. Hann undirskrif-
aði álit Vestur-Islendingsins: Hann
sagði meðal annars: “Eg dáist að
því, hve Islendingar hafa getað orð-
ið samhentir um þessa hátíð sína, |
hve fjölmenn hún gat orðið. Það
sýnir ræktarsemi þjóðarinnar við i
sögu sína og söguminjar.
En meira dáðist hann að fram-
komu mannfjöldan» á Þingvöllum. I
öllum þeim manngrúa sást engin ó-
Siðsemi, enginn maður, sem hafði ó-
Iæti í frammi. Þar voru þrengsli og
troðningur oft og einatt. En hvergi
sást óánægja eða stympingar. Allir
voru samtaka í að hlyðra til eftir
mætti, og sýna í hvívetna fullkomna
kurteisi. Og enn þótti honum merki-
legt, hve lítt það kom að sök, að
menn gengu frá farangri sínum i opn
um tjöldum.
Þannig kom þjóðin ‘ gestum fyrir
sjónir. Slíkur vitnisburður er mik-
ilsverður.
Fjölmargir hinna erlendu gesta
voru mjög hrifnir af því, hve undir-
búningur hátíðarinnar hefði verið
góður, og hve vel fyrir öllu séð, af
því leyti sem til þeirra kom. Fram-
kvæmdarstjóri hátíðanefndarinnar,
Magnús Kjaran, á vitanlega mestan
heiðurinn af því að svo var. En
það er þjóðarinnar heiður, að héf
var maður til þess starfa, sem reynd
ist því margþætta vandaverki vax-
inn, og að rétti maðurinn var feng-
inn til framkvæmdanna. En góður
árangur er vitanlega að miklu leyti
því að þakka, að allir, er við hátíð-
ina unnu í smáu og stóru, áttu það
sameiginlega áhugamál, að allt færi
sem bezt úr hendi.
* * •
Hressandi er það fyrir marga hér
heima að hlýða á orð þeirra Vestur-
Islendinga sem hér eru staddir, en
farið hafa vestur fyrir 30—40 árum.
Orð Gunnars B. Björnssonar ritstjóra
eru rétt mynd af skoðunum þeirra á
landi og þjóð, þar sem hann lýsti því
í fám orðum, að óþarfi væri fyrir Is-
lendinga að leita gullaldar sinnar aft-
ur í söguöld, því að gullöld Islands
væri einmitt nú að renna upp.
• • •
Frá tveim stórveldum höfum vér
íslendingar í sambandi við hátíðina
fengið viðurkenningu, sem seint
skeflir yfir. — Með gjöf Bandaríkj-
anna — mynd Leifs Eiríkssonar —
hafa þeir sýnt heiminum að þeir
viðurkenna, að héðan sé sprottin
fyrsta vitneskjan um Vesturheim.
En Marks lávarður, er hér var full-
trúi Breta á hátíðinni, lét svo um
mælt í ræðu ,að Alþingi Islendinga til
forna væri sakir aldurs og ágætis,
fyrirmynd enska parliamentSins.
* * *
Lögbergsgangan er einn af atburð-
nm Alþingishátíðarinnar, er seint
mun mönnum, sem þar voru, úr minni
líða. Upphaflega var ætlast til að
menn skipuðu sér þar í fylkingar
undir sýslufánum. Manngrúinn kom
ofan úr Almannagjá, austan öxarár-
foss og dreifðist út um vellina. Sýni-
legt var að um skipulega göngu gat
ekki verið að ræða. Allur mannf jöld-
inn lagði af stað samtímis í áttina
Frá Islandi
Rvik 5. júlí.
Fundur Þingmannafélagsins er hald
inn var hér í bænum næstu dagana eft
ir Alþingishátíðina, vakti ekki þá eft-
irtekt, sem ætla mætti. En ástæðan
var sú, að hér var svo mikið um að
vera í einu, Alþingishátiðin nýafstað-
in og fólk að átta sig á þvi, sem þar
gerðist, gestaös um allan bæinn. o.
s. frv.
Allmargir þingmenn frá Norðurlönd
um sóttu fund þenna. — Gagnið af
fundum þessum er fyrst og fremst
það, að löggjafar þjóðanna fá per-
sónuleg kynni hvorir af öðrum, frek-
ar en hitt, að gagn sé af umræðum
fundanna. En hér fór þetta ekki
eins vel sem skyldi. Hinir erlendu
þingmenn hurfu í gestaföldann, og
þingmennirnir íslenzku höfðu margir
hverjir lítil afskifti af þeim. En að
þingmannafundur þessi var settur í
sambandi við Alþingishátíðina, varð
til þess, að þeir erlendu þingmenn, er
fundinn sóttu, voru viðstaddir hátíð-
ina, svo málsmetandi menn frá ná-
grannalöndunum voru þar fleiri en
annars hefði verið.
• * *
Sama var að nokkru leyti að segja
j um hinn norræná stúdentafund, sem
hér var haldinn og byrjaði fyrir há-
tíðina, en var aðallega næstu daga
á eftir. Sá fundur hvarf mörgum sýn
í hátíðaglundroðanum, sem annars
j hefði viljað sinna fundinum, og var
| á honum meiri losarabragur en ann-
ars hefir verið. Erindi snjöll og fróð-
leg voru flutt á fundum stúdentanna.
Má m. a. nefna erindi Berthel Ohlins
prófessors, um samvinnu Norður-
landaþjóða, þar sem hann færði rök
að því ,að Norðurlandabúar mættu
ekki lengur “fljóta sofandi að feigð-
arósi”, yrðu að taka upp samvinnu,
mynda einhvers konar bandalag, er
tryggði þeim betri afkomu og meiri
áhrif í heiminum, en þeir nú hafa.
Fundurinn varð að ýmsu leyti lær-
dómsríkur íslenzku stúdentunum
Þeir kynntust þar af eigin reynd
nokkrum þjóðareinkennum nágranna-
þjóðanna, og að hverju leyti þeir
voru sjálfir nágrönnunum frábrugðn
ir. —
. * * *
Rvík 5. júlí.
Hin almenna listsýning í sýningar-
skálanum í Kirkjustræti, vakti fyrst
almenna athygli eftir að Alþingishá-
tiðin var úti. Sýningin var opnuð
um þær mundir sem hátíðarundir-
búningurinn var' sem mestur, og há-
tíðardagana var hér hálfdauður bær.
En þessa viku hefir verið fjöl-
mennt á sýningunni, endá er hún sú
mesta og merkilegasta íslenzka list-
sýning er haldin hefir verið.
Barnastúkur
“Kendu hinum unga þann veg, sem
hann á að ganga, og þegar hann eld-
ist mun hann ekki af honum vikja.”
A síðari árum hefir það valdið tals-
verðum umræðum í Winnipeg, hvort
það væri tilvinnandi að mynda og
viðhalda barnastúkum, innan vé-
banda hinna eldri stúkna Goodtempl-
arareglunnar.
Hér vestan hafs er það aðallega
dr. Sig. Júl. Jóhannesson, sem hefir
haldið þeirri hugsjón á lofti síðan
þau féllu frá, Skapti heitinn Brynj-
ólfsson og Guðrún heitin Búason. En
framkvæmdir í þvi efni hefir Kristj-
ana Chiswell á Gimli haft á hendi ár-
um saman. Hefir hún haldið saman
barnastúku á Gimli, þrát fyrir marga
örðugleika, sem hún hðfir átt við að
striða, þar á meðal það, að engin
stúka fullorðins fólks hefir verið á
Gimli á síðustu árum. Á hverju ári
hefir maður heyrt um verðlaun þau
er veitt hafa verið meðlimum barna-
stúku þeirrar, er Mrs. Chiswell hef-
ir barist svo frækilega fyrir. Á sú
systir reglunnar miklar þakkir skil-
ið, fyir verk það, sem hún hefir unn-
ið.
Svo er að sjá, sem barnastúku-
málið hafi dáið út um eitt skeið í
Winnipeg. En síðastliðinn vetur,
1930, fóru stúkurnar Hekla og Skuld
að ræða málið af alvöru. Voru
nokkrir meðlimir stúknanna á móti
því, að fara enn að vinna það verk,
sem ómögulegt væri að vinna og eng-
inn vildi sinna, eins og þeir komust
að orði.
Eftir allmikið þref, var skotið á
opnum fundi, og talaði dr. Sig. Júl.
Jóhannesson þar um málið, og fleiri.
Hvatti doktorinn fé-’k til þess að
mynda, eða öllu heldur að endurreisa
barnastúku i Winnipeg. Leit svo út
um tíma eins 15 til 20 börn myndu
viljug að ganga í barnastúkuna. Svo
fóru stúkumar að tala um, að nú
ættu menn að hraða sér að mynda
slíka stúku; því ef ekki yrði gengið
að verki strax, myndi áhuginn dofna,
sena dr. Jóhannesson og aðrir hefðu
vakið á opna fundinum. Sömu menn-
irnir gerðu litið úr þessari viðleitni
á ný, að mynda barnastúku. Sögðu
að slíkt væri þýðingarlaust o. s. frv.
Töfðu þeir fyrir málinu og dró smátt
og smátt úr áhuganum.
Þó varð það úr, að G. P. Magnús-
son, sem þá^var stórtemplar, mynd-
aði eða endurreisti bamastúku, sem
heitir Æskan, er nr. 4. Um fleiri
stúkur er ekki að ræða af þes*sari
tegund, svo eg viti um, í Manitoba,
barnastúkur innan vébanda reglunn-
ar.
Á síðasta stórstúkuþingi var kos-
inn sem gæzlumaður ungtemplara
nýr og óreyndur maður á þessu sviði
og tók hann við hinni nýju stúku
með hjálp B. A. Bjarnasonar.
Á fyrsta fundi voru aðeins 8 börn,
og virtist það sorglega fátt, þegar
tekið er tillit til barnafjölda þess, er
að sjálfsögðu er í Winnipeg, og einn-
ig, þegar tekið er tillit til þess, að
milli 15 og 20 virtust reiðubuin að
ganga i hina nýmynduðu stúku á
fyrsta fundinum.
Þessi nýkosni stórgæzlumaður ung-
tempiara, fór nú að reyna með ýmsu
móti að vekjá áhuga hjá meðlimun-
um, með að fá inn nýja meðlimi. En
það vill ekki ganga greitt. I lok
fyrsta ársfjórðungsins voru meðlim-
irnir orðnir 20. Og svo fór verkið
að ganga betur; og þegar fundahöld-
unum var hætt 31. maí, voru með-
limirnir orðnir 30 að tölu. Höfðu 10
gengið inn á einum mánuði, nefnilega
maí. Gæzlumen þeir, sem stúkurnar
Hekla og Skuld höfðu valið, höfðu
unnið allan tímann af alúð og þraut-
seigju. Aldrei hafði orðið fundar-
fall og öllu var haldið í horfinu sem
bezt.
Hafa þeir, sem að þessu unnu, von
um að verkið muni blessast, ef vel
er á haldið, og vilja ekki lengur heyra
það nefnt, að þetta sé verk, sem “ó-
mögulegt sé að vinna og enginn vill
sinna.”
Eg, sem þetta rita, og fleiri, álít-
um, að myndun barnastúkna og við-
hald þeirra, sé heilbrigt starf, og ein-
mitt það, sem mest sé um vert, og
að byrjgið sé rétt í þessu efni, þegar
á að kenna fólkinu bindindissiði og
hætti fyrir alla framtíð.
Til er félagsskapur, sem reynir að
ná I börn sem yngst þeir geta, til
þess að móta þau í sínu móti. Það
er rétt ályktað, að öllu öðru jöfnu,
að því yngri sem einstaklingurinn
er, þess móttækilegri er hann fyrir
hvaða áhrif sem er, góð eða vond.
Þess vegna er það, að þeir sem læra
bindindishætti og siði á barnsaldri,
eru ekki líklegir til að breyta hátt-
um í því efni, þegar þeir vaxa upp
eða eldast.
Sumir hafa það á móti barnastúk-
um, að börnin séu svo ung, að ógern-
ingur sé að láta þau gefa, nokkur há-
tíðleg loforð, sem þau skilji ekki hið
minnsta í, og geti ekki haldið, þótt
þau vilji.
Þá er að athuga hverju bömin
lofa. Það er eiginlega allt, sem þarf
að athuga í þessu efni. Hið svokall-
aða form skuldbindingarinnar, sem
er langt of flókið, má að vísu fella úr.
til þess að ofreyna ekki þolinmæði
hinna ungu meðlima.
Það er nú orðið opinbert leyndar-
mál, hverju bömin lofa, þegar þau
gerast meðlimir.
Þau lofa því fyrst að drekka ekk-
ert áfengi. 1 öðm lagi lofa þau þvi
að brúka ekki tóbak. I þriðja lagi
lofa þau því að blóta ekki, hafa ekki
Ijótt orðbragð. I fjórða lagi lofa þau
því að spila ekki fjárhættuspil.
Vér gæzlumenn ungtemplara álit-
um það hagnað fyrir hvern sem er,
að fylgja þessari fjórföldu reglugerð.
sem hér að framan er bent á, og von-
um að bindindi í þessum efnum stuðli
að bjartari og giftudrýgri framtíð
hvers þess, sem því sinnir.
Ekki aðeins læra böhnin að fylgja
þessum reglum, í sambandi við bind-
indi, heldur læra þau einnig ýms
fundarsköp, sem þau geta notað hvar
sem þau eru stödd. 1. Þau læra að
fylgjast með málum þeim, sem rædd
eru. 2. Þau læra að greiða atkvæði
eftir því sem þau álíta að rétt sé. 3.
Þau læra að taka þátt í umræðum,
með stuttum athugasemdum. 4. Þau
læra að gera tillögur með stuttum og
skýrum orðatiltækjum. 5. Þau læra
að vinna saman.
Það er ekki svo lítill gróði i þvi
að læra allt þetta snemma, og vera
svo fær i flestan sjó, þegar þroski og
áhugi vex. Það er fremur aumkun-
arvert að sjá og heyra menn 50 ára
eða eldri taka til máls á mannamót-
um, ef þeir hafa ekki tamið sér slíkt
í æsku. Hefir hinn tvítugi oft lært
eins mikið og meira en hinn sjötugi,
og sannast þá það sem skáldið sagði:
“Oft hefir sjötugur eigi tvítugum um
tær stígið”.
Eg má til með að minnast á —
aðeins minna á hornsteininn mikla.
sem barnastúkustarf og allt annað
starf í reglu vorri verður að hvíla á.
Sá mikli stólpi er samúðin, fórnfýs-
in, eða kærleikurinn til allra manna.
Þeir menn og þær konur, sem eru
svo ákveðin i að starfa að þessu máli,
sem er að sumu leyti stærst allra
mála, að þau eru reiðubúin að leggja
eitthvað í sölurnar, eru máttarvið-
irnir í slíku starfi og krosstrén í fé-
lagsbyggingunni, eru þeir og þær,
sem eru reiðubúin til að leggja allt
i sölurnar: fé, fjör og frama.
Já, það sannast í þessu máli sem
öðrum, og má alidrei gleymast:
“Varðar mestu allra orða,
undirstaða rétt sé fundin.”
Jóhannes Eiriksson.
Daglega
frá 15 maí
Til
30. sept.
LÁG FARGJÖLD
Að fáum vikum liðnum geturðu not-
ið ánægjunnar af að dvelja á hinum
undurskemtilegu stöðum í Kletta-
fjöllunum, á Kyrrahafströndinni, Al-
aska, á vesturströnd Vancouver Is-
land, Austur-Canada eða jafnvel fýr-
ir handan haf.
Á ÞEIM FERÐUM ER MARGT AÐ SJÁ
KYRRAHAFS STRÖNDIN AUSTUR CANADA
Um.. þrjár.. Ijómandi landslags-
leiðir að fara yfir fjöllin.
STAÐIÐ VIÐ A ÖLLUM FRÆG
UM SUMARBOSTÖÐUM
Engar dýrar aukaferðir nauð-
synlegar. Hótel meðfram braut-
unum og mjög fagurt útsýni.
ALASKA
Heimsækið hið dular-
fulla norðurland á hinu
þægilega Princess skipi QQA
Frá Vancouver og til ^]) / v
baka.
CANADIAN
PACIFIC
FARBRJEF GETA VERIÐ UM
VÖTNIN MIKLU
Með $10.00 aukaborgun fyrir
máltíðir og rúm.
ÞRJAR LESTIR DAGLEGA
The De Luxe Trans-Canada
Limited
The Imperial The Dominion
VESTURSTRÖND VANCOUV-
ER-EYJAR
Ferð sögulega eftir- .
tektarverð og mjög Vg dQ
skemtileg. Frá Victoría ij)v /
og til baka
LÁG FARGJÖLD
Komin aftur 31. okt., 1930
tíl
22. maí til 23. sept.
BANDARÍKJANNA
Látið Pacific Agent gefa upplýsingar.
Canadían Pacific
SteaniAhip Tickets to and írom Earopean Countries.