Heimskringla - 01.04.1931, Side 7

WINNIPEG 1. APRIL 1931.
HEIMSKRINGLA
7 BLAD8H>_4
Veróníka.
Frh. frá 3. bls.
með ákafa. “Jæja, er það sagt?”
mælti hann kæruleysislega.
“Já”, svaraði Fanny og kinkaði
gula kollinum. “Sko, það væri gott
fyrir þau bæði. Veroníka yrði greif
arfrú, og Talbot fengi peninga jarl-
sins.
Eg hefði — hefði nú annars ekki
átt að segja þetta, þvi að það er
leyndarmál, að hans hágöfgi ætlar
að arfleiða Veroníku. Hann Wal-
ford sagði mér það. En það gerir
ekkert til þó eg segi yður það,
Ralph.”
"Ekki vitund,” svaraði Ralph,
“einkum vegna þess, að þetta kem-
ur mér ekki við. Eg er vanur að
gleyma því, sem mig skiftir engu
eða mér er sama um. Jæja, nú verð
eg að fara. Eg þarf að hafa gott
eftirlit i Vesturskóginum, því að
eg er hræddur um, að einhverjir
óboðnir gestir hafi verið þar ný-
lega.”
Hún stóð upp og fylgdi honum til
dyra og niður í garðinn. "En hvað
blómailmurinn er góður,” sagðt
Ralph.
“Er það ekki? Ilmurinn er altaf
bestur á kvöldin,” mælti hún. “Bíð-
ofurlítið.”
Hún hljóp að einu blómbeðinu,
las fagurt blóm og kom aftur til
bans. "Hérna er eitt handa yður.”
Hún bar blómið að vörum sín-
um — það er skamt milli munns
°g nefs — sko — og rétti honum
það. “Má eg láta það í hnesluna
yðar fyrir yður — má eg?” sagði
hún lágt.
“Þakka,” sagði Ralph.
Hún gekk fast að honum og tók í
kragahomið hans. Hún var svo
nálægt honum, að hann fann heitan
andann frá vitum hennar fara um
vanga sinn. Hún festi blómið á
sinn stað. Sagði svo lágt, að það
heyrðist varla: “Þarna.” þá var
andlit hennar svo nálægt vörum
hans, að fyrirgefanlegt hefði það
verið að láta þær falla að vörum
hennnar, sem auðsæilega þráðu koss.
En Ralph datt ekki slíkt i hug.
Hann var — rara avis! — maður,
ófús til daðurs, og kom þvi ekki til
hugar að kyssa hana.
“Þakka yður kærlega fyrir,” 'sagði
hann með ertandi glaðværð. “En
hvað það angar! Góða nótt, Fanny.”
Hún stóð grafkyr í sömu sporum.
horfði á eftir honum, þar sem hann
skundaði burt með pípuna í munn-
inum og byssuna um öxl. Svo beit
hún sig í varimar, sem hann hafði
ekki kært sig um að kyssa, stundi
þungt og gekk inn.
Það var farið að elda aftur, þeg-
ar Ralph kom heim að kofanum og
gekk til rekkju. Hann var orðinn
þryttur, en dreymdi þó, að hann
væri niðri við ána, að Talbot væri
að berja hann með staf og Veroníka
stæði hjá skellihlæjandi. Ralph vakn-
aði við það, að hann rak upp reiði-
óp og greip andann á lofti.
Þegar gengið var til matar á
Lynne Curt þetta kyöld, bar Veron-
íka armband úr gulli um úlfliðinn,
sem hún hafði meitt sig á, svo risp-
an sést ekki. Hún tók það ekki af
sér fyrr en um kvöldið eftir að
herbergisþernan hennar var farin
frá henni. Þá tók hún það af sér,
leit á litla rauða blettinn á granna
og hvita úlfliðinum og varð mjög
hugsi.
“Blóðeitrun er slæm, ímynda eg
Prepare Now!
Better times will come, much sooner
than most people anticipate. The re-
sult will be a keen demand for steno-
graphers, secretaries and bookkeepers,
to fill the openings made vacant by the
late financial depression. Right now,
office staffs are cut to the limit, and
0 many who have been dismissed have
gone into other occupations, or have
left the City. Besides, the number now
training for business is considerably
below the average.
A Thorough School!
The “Success” is Canada's Largest
Private Commercial College, and the
finest and best equipped husiness train-
ing institution in Western Canada. It
conducts Day and Evening Classes
throughout the year, employs a large
staff of expert teachers, and provides
sufficient individual instruction to per-
mit every student to progress according
to his capacity for study.
In twenty-one years, since the founding of the “Success” Busine3s
College of Winnipeg in 1909, approximately 2500 Icelandic stud-
ents have enrolled in this College. The decided preference for
“Success” training is significant, becapse Icelanders have a keen
sense of educational values, and each year the number of our
Icelandic students shows an increase.
Day and Evening Classes
OPEN ALL THE YEAR
The SUCCESS BUSINESS COLLEGE, Ltd
PORTAGE AVENUE AT EDMONTON STREET.
PHONE 25 843
DUSTLESS
COAL and COKE
CHEMICALLY TREATED IN OUR OWN YARD
Phone 87308
THREE
LINES
D. D. WOOD <& SONS
LIMITED.
WARMING WINNIPEG HOMES
SINCE “82”
HREINLATASTA OG
HOLLUSTUMETSA MJÖLKURSTOFA
í WINNIPEGBORG
Eign Winnipegbúenda og rekin af þeim.
Hreinlæti í meðferð allra afurða og stjórnsemi.
Veldur framgangi vorum og vexti.
SÍMI 201 101
“Þér getið slegið rjómann
en ekki skekið mjólkina.”
MODERN DAIRY LIMITED
mér,” hugsaði hún með sjálfri sér.
“Hún er stundum banvæn, líklega
oftast. Hann hefir víst vitað það,
annars hefði hann ekki þorað, ekki
dirfst að — að gera það, sem hann
gerði.” Hún blygðaðist sín alt í einu
og roðnaði. “Þetta er mikil smán.
Skógarvörður! Hann er fyrsti mað-
urinn, sem hefir kyst — nei, nei,
nei! — sem hefir snert mig með
vörunum sínum!” Augu hennar tind-
ruðu af bræði, en henni rann þó
brátt reiðin. “Skýldi það hafa verið
nokkur hætta fyrir hann? Hafi
verið eitur I sárinu, ef maður á að
kalla svona litla skeinu sár. Það
er og hlægilegt! — en hafi það ver-
ið, og hafi hann nú haft skeinu á
vörunum — skógarverðir geta oft
fengið skeinu. Æ, hvað eg er bjálfa-
leg! Hvað gengur að mér? En
hvað hann var reiðilegur, þegar eg
svo gott sem rak hann út úr for-
salnum.
Það brann eldur úr augum hans.
Hann langaði til að segja eitthvað.
Eg var hrædd. Beinlinis tltraði með
sjálfri mér. Skyldi hann hafa séð
það? Nei, nei. Eg er ekki öll
þar sem eg er séð. Hvað skyldi
hann hugsa um mig ? Auðvelt að
geta sér þess til. Hann heldur auð-
vitað að eg sé svo heimskulega
drambsöm og harðbrjósta, að eg
geti ekki fundið til þakklætis, geti
ekki annað en móðgast við mann,
sem hefir reynt að bjarga lífi minu.
Eg held að hann hafi bjargað þvi,
eða var hann að nota sér — tæki-
færið? Ne-ei, það er ranglátt! Eg
er orðin svo gömul, að eg þekki
heiðvirðan mann, þegar eg sé hann,
og þessi maður er heiðvirður og
göfuglyndur. Æ, Veronika, góða
Veronika, geturðu nú ekki gleymt
þessu öllu? Þarftu að vera að hugsa
um þetta æfintýr, sem þú komst I
með ungum skógarverði, eins og það
hafi nokkra þýðingu? Ungur. Það
er einmitt. Hann er.ungur og hlægi ■
lega laglegur, það er ástæðan.”
Hún roðnaði og blygðunartilfinn-
ingin læsti sig sem eldur um hana
alla. “Eg vildi að Lynborough lá-
varður hefði rekið hann úr vistinni.
En jafnvel hann virðist hafa orðið
fyrir áhrifum frá manninum, hann,
sem er svo kaldlyndur. Skógarvörð-
ur, sem hefir áhrif á mann!” Hún
hló óþolinmóðslega. "Það er heim-
skulegt! Eg er að verða veik og —
og tilfinninganæm. Þetta líf i að-
gerðaleysi og óhofi er að svifta
mig minni heilbrigðu skynsemi. Það
er best að eg ríði Sally fimtíu rastir
á morgun.”
Það var komið með Sally, hryss-
una hennar, næsta dag eftir morg-
unverð. Veroníka lagði af stað í
þessa fimtíu rasta ferð, sem átti
að ‘lækna’ hana. Hryssan var ung
og viljug og prjónaði tvisvar eða
þrisvar af fjöri, þegar lagt var af
stað. En Veroníka sat vel hest, og
hló einungis að þessum byrjunar
látum í Sally, sem dró úr þegar hún
kom út í veiðigarðinn. Skömmu
seinna beygði Veroníka við út i skóg-
inn, en áður en langt um leið, fór
Sally að leggja kollhúfur og stansaði
siðan. Einu augnabliki síðar kom
Ralph gangandi eftir þröngu göt
unni, fram á milli trjánna.
Hann tók ofan, en Veronika horfði
svo fast á eyrun á Sally, að hún lést
ekki taka eftir kveðju hans. Þó
hafði henni fundist sér hitna um
hjartaræturnar, þegar hún sá hann.
Þegar hún var komin fram hjá
honum, sá hún eftir ókurteisi sinni.
“Nú, hvers vegna gat eg nú ekki
aðeins kinkað kolii,’ ’hugsaði hún
með sjálfri sér og var gramt í geði.
“Maðurinn heldur, að eg láti mig
miklu skifta — ósvifni hans.”
Ralph leit á eftir henni og ypti
öxlum. Svo gekk haftn sinn veg.
Skapanbminni þótti gaman að
leika sér að þeim þenna dag eins
og daginn áður, þvi að einum tíma
seinna, þegar Ralph var kominn
að skógarjaðrinum, heyrði hann
hófadyn á eftir sér. Var þar kom-
in hryssan á þarða spretti yfir eng-
ið. Það leit helst út fyrir, að hún
hefði fælst. Og þegar Ralph leit
til skógarins, sem hryssan stefndi til,
varð honum ljós sú hætta, sem Ver-
oníka gat staðið af niðurhangandi
greinum og flóknum nýgræðingi.
Hann hallaði sér fram á byssu sína
og beið átekta.
Veroníka togaði af öllu afli í
taumana og henni tókst líka að
stöðva hryssuna rétt við skógarjað-
arinn og varla steinsnar frá Ralph.
Sá hann þá að beislið, sem hún
reið við, var mjög haldlitið og gat
hann þá ekki á sér setið að aðvara
hana. Það hefði hann gert þó svar-
inn óvinur hans hefði átt i hlut..
Hann gekk til hennar og talaði til
hennar með viðeigandi lotningu, en
þó jafnframt með þeirri opinskáu
einurð, sem hafði ert Veroniku svo
mjög.
"Fyrirgefið þér, Miss Denby, en
finst yður viturlegt að riða við
svona beisli? Hún er ung og fjörug
eins og þér vitið.”
Veroníka var orðin sveitt af á-
reynslu og var ekki í sem bestu
skapi. “Eg ríð altaf við svona
beisli,” sagð.i hún stuttarlega. ‘Það
er léttara en keðjubeilsi og mér
finst það þægilegra. Ef þér þektuð
nokkuð hvernig á að fara með
hross —”.
Það brá fyrir brosi í augum hans
og það espaði hana enn þá meir.
“En eg býst við, að þér þykist
hafa vit á þvi. Svo er um alla
karlmenn.”
“Eg var einu sinni nautasmali,”
sagði hanrj blátt áfram. "Og þér
hafið aðeins einteyming,” bætti
hann við og klappaði hryssunni Sally,
sem hafði iðað fram of aftur, þef-
aði nú af hendinni, sem straukst
yfir snoppu hennar — það var
gamla nautasmalabragið, sem Ralph
hafði lika brúkað við hundinn hans
Burchetts. Hún leit út fyrir að
spekjast við það, og nartaði blíð-
lega í ermina hans. “Það getur ver-
ið áhætta og ef eg væri hesta-
sveinninn yðar, myndi eg ekki leyfa
það.”
“Þér mynduð ekki leyfa það,”
sagði Veronika og brosti.
“Nei. Eg hygg að hann beri á-
byrgðina,” svaraði Ralph. “Tvo
tauma við svona beisli, en best væri
að fá keðjubeisli á svona unga og
bráðfjöruga hryssu. Hún er falleg,
já! Eg dáðist að henni um daginn.
En hún er hryssa og þær eru aldrei
éins áreiðanlegar. Ef hún hefði
fælst — og það munaði litlu — og
hefði þotið með yður inn i skóginn
— já, það hefði orðið hræðilegt.”
“En eg get stöðvað hana. Eg
gerði það,” sagði Veroníka.
‘‘I þetta skifti, já,” sagði hann
fálega, "en það er ekki vist að þér
gætuð það altaf. Og líf yðar er of
dýrmætt —
Veroníku steig blóðið til höfuð-
Nafnspjöld

Dr. M. B. Halldorson
401 Boyd Bldr
Skrlfatofuaiml: 23674
Stundar lérstaklega lungnasjúk
dóma
Er atJ finna á skrifstofu kl 10—12
f. h. og 2—6 e. h.
Heimlli: 46 Alloway Ave
Talafrati
DR A. BLONDAL
601 Medical Arte Bld*.
Talsíml: 22 206
Stuadar sdrstaklega kvensjúkdóma
og barnasjúkdóma. — Afl hitta:
kl. 10—12 • h. og 3—6 a h.
Helmllt: «06 Vlctor St. Slml 28 130
DR B. H. OLSON
»
116-220 Medlcal Arta nida.
Cor. Qraham and Kennedy 8t.
Phone: 21834
VlUtalstlml: 11—12 og 1_6.30
Helmlll: »21 Sherburn St.
WINNIPEG, MAN.
Dr. J. Stefansson
11« NBDICAL ARTS BLDG.
Horni Kennedy og Graham
Stundar elnadneru audia- nyrnn -
uef- og kverkn-ajðkdAmn
11—12 f. h.
Br att hitta frá kl.
og kl. S—8 e b
TnUlrni: 21K84
Heimlli: 688 McMlllan Ave
42691
TaUfmf i 2HHH9
DR. J. G. SNIDAL
TANIVLÆKNIR
•14 Somernet Block
Portnf* Avenne WlNFflPBG
DR. K. J. AUSTMANN
Wynyard —:— Sask.
HEALTH RESTORED
Lækningar án lyfja
l>H. 8. G. SINPHON, N.D.. D.O.. D.C.
Chronic Diseasea
Phone: 87 208
Suite 642-44 Somerset Blk.
WINNIPEG —MAN.
MOORE'S TAXI LTD.
Cor. Donnld and Graham.
50 Cents Taxl
Frá einum stat5 tll annars hvar
sem er í bænum; 6 manns fyrir
sama og einn. Állir farþegar á-
byrgstir, allir bilar hitabir.
Sfml 23 806 (8 lfnnr)
Kistur, töskur o ghúsgagna-
flutningur.
Brynjólfur
Þorláksson
Sími: 86 762 670 Victor St.
Stillir PIANOS og ORGEL
Mrs. Björg Violetlsfeld
A. T. C. M.
Pianist and Teacher
666 Alverstone St.
Phone 30 292 Winnipeg
Dr. A. V. Johnson
íslenzkur Tannlæknir.
212 Curry Bldg., Winnipeg
Gegnt pósthúsinu.
Sími: 23 742 Heimills: 33 328
G. S. THORVALDSON
B.A., L.L.B.
Lógfrceðingur
702 Confederation Life Bldg
Talsími 24 587
WALTER J. LINDAL
BJÖRN STEFÁNSSON
Islenxkir lögfrœðingar
709 MINING EXCHANGB Bldg
Simi: 24 963 356 Moin St.
Hafa einnig skrifstofur aC Lund&r,
Piney, Gimli, og Riverton, M«n
Telephone: 21613
J. Christopherson,
Islenskur Lögfrœðingur
845 SOMERSET BLK.
Winnipeg, :: Manitoba.
A. S. BARDAL
• •lur llkklstur og annast um útfar,
lr. Allur útbúuaftur g& bemtl
Ennfremur selur hann allskonar
rnlnnisvartia og legsteina.
843 SHERBROOKE ST
Pkonei H4t 607 WINMPBn
Björgvin Guðmundson
A. r. c. M,
Teacher of Muaic, Compodtiott,
Theory, Counterpoint, Orchet-
tration, Piano, etc.
555 Arlington St
8IMI 71621
r
MARGARET DALMAN
TEACHER OP PIANO
N»4 BANNINO ST.
PHONE: 26 420
Ragnar H. Ragnar
Pianókennarl
hefir opnað nýja kenslustofu tð
STE. 4 NORMAN APTS.
(814 Sargent Ave.*
TALSIMI 38 293
TIL SÖLU
A óDtRll VGHfll
“SIIHNACE" —bsetJI vlSar m
kola “furnace” lftlt) brúkaQ, u
Ml efllu hJA undtrrCtuBunt.
Oott taeklfnrl fyrtr fðlk út 4
landl er bœta vllja hltunar-
Ahflld 4 helmlllnu.
GOODMAIf & CO.
TH6 Toronto St. Sfml 2HU41
Jacob F. Bjarnason
—TRAN SFER—
and Fornlture Sevte«
762 VICTOR ST.
SIMI 24.500
Annast allskonar flutninga fram
og aftur um bæinn.
100 herbersi mefl efla &n bafls
SEYMOUR HOTEL
verfl eannsJarnt
Sfml 2N 411
G. G. HGTCHISON, elcandl
Market and Kinfl St.,
Wlnnlpeg —i— Mnn.
sins. “Viljið þér gera svo vel að
sleppa taumunum,’ ’sagði hún kulda-
lega.
“Eg bið yður af fyrirgefa,” sagði
Ralph. Hann roðnaði einnig og
gremjusvipur kom i augu hans. “Eg
meinti að sérhvert mannslíf væri
of dýrmætt til þess, að því væri
stofnað þannig 1 hættu.” Hann
slepti taumunum, tók ofan, snéri
sér & hæli og gekk inn 1 skóginn.
MESSUR OG FUNDIR
i kirkju Sambandssafnaðor
Messur: — á hvtrjum sunttudtg*
kl. 7. e.h.
Safnaðarnefndin: Pundir 2. «| 4.,
fimtudagskveld i hvcrjiuB
mánufii.
Hjálparnefndin: Fundir fyrsta
mánudagskveld I hverjum
mánuhi.
Kvenfilagið: Fundir annac þríVjfl
dag hvers mánaðar, kl. 8 aV
kveldinu.
Söngjlokkurinm: Æfingar & kTarj«
f i mtudagskvel di.
Sunnudmgaskólinn: — A brerjuæi
sunnudegi, kl. 11 f. h.