Heimskringla - 12.04.1933, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 12. APRÍL 1938
HEIMSKRINGLA
7. SlÐA
MENN SNARAÐIR
f kaupmannahöfn
Bófarnir í Kaupmannahöfn
hafa fundið upp nýja aðferð til
|)ess að ræna menn. Þeir snara
■þá blátt áfram, líkt og Cow-
hoys snara naut í Ameríku.
Bófamir kasta snörunni um
hálsinn á þeim, sem þeir ætla
að ræna og herða að hálsinum
þangað til líður yfir mennina.
— Svo ræna þeir hina varnar-
lausu menn öllu fémætu, sem
þeir hafa á sér, hirða svo snör-
una og fara burt. Fjórir menn
hafa orðið fyrir- þessu á götu
seint á degi, og hafa þeir eng-
ar upplýsingar getað gefið, því
að þeir hafa engan séð. Þeir
hafa ekki vitað fyr til en snör-
unni var kastað á þá aftan frá
og þeir fellu hálfkyrktir á göt-
una og mistu meðvitund. En
þegar þeir rönkuðu við sér var
ofbeldismaðurinn, eða ofbeldis-
mennirnir, á burt. Lögreglan
leggur mikið kapp á það að ná í
ræningjann, eða ræningjana, og
hefir heitið 2000 króna verð-
launum hverjum þeim, sem
ltæmi upp um einhvern þeirra.
Hefir nú fjöldi atvinnuleysingia
augastað á þessum verðlaun-
um, og er því á njósnum um
alla borg. Hafnarbúar eru mjög
skelkaðir út af þessu, og þykkir
ullartreflar hafa selst ákaflega
ört, því að þeir þykja nokkur
vörn gegn snörunni. Ennfremur
hefir hugvitsmaður nokkur
fundið upp sérstaka hálshlíf,
sem komin er í verzlanir, með
leyfi lögreglunnar, og kostar
eina kr. — Mbl.
Ritaðu velgérðir á marmara,
en mógerðir á sand.
* ¥ *
Sönn auðmýkt er áþekk
þéttlaufguðu tré, sem hylur á-
vextina undir blöðum sínum.
ENDURMINNINGAR.
Eftir F. Guðmundsson.
Frh.
Eg hefi viljandi leitt hjá mér að
minnast á matargjörð kvenna,
ekki af því að það krefjist ekki
hreinlætis í mesta máta, heldur
vegna þess, að matargjörð kom
aldrei neitt til minna kasta og
mér var sú hpýsni ólagin, þang-
að til eg átti að fara að borða.
Hinsvegar höldum við Vestur-
íslendingar á órækri sönnun
fyrir því, að konumar okkar
hafa aldrei staðið annara þjóða
konum að baki við matargerð,
án þess þó að hafa notið nokk-
urrar sérstakrar tilsagnar. Hér
mætti og á það benda, að ís-
lenzku konurnar sem fullorðnar
komu að heiman hafa flutt með
sér og sýnt hér marga dýrmæta
þekkingu í matargerð, sem öðr-
,um þjóðum var ókunn svo sem
'skyrgerð, sláturgerð, flatbrauðs-
gerð o. fl. Enda munu flestir
(íslendingar sem fátækir komu
að heiman og gátu ekki keypt
fóðurbætirinn af ýmsum teg-
undum hafa fundist að fæðið
hér vera einfaldara. Aldrei súr
bringukollur, aldrei súr svið eða
slátur. aldrei almennilega hang-
inn biti, aldrei neitt úr sjó, þó
bragðlaus vatnafiskur væri á
boðstólum. Mér dettur í hug
gamansaga af nágranna mínum
hér í Saskatchewan, sem bjó1
góðu búi með konu sinni og
börnum. Konan sem var fram-
úrskarandi myndarleg og rausn-
arleg í öllu, þurfti nauðsynlega
á góðum sumardegi að skreppa
burtu og áttu börnin að fá að
fara með henni, sér til skemt-
unar, og ætluðu þau að vera
burtu eina nótt. Konan hafði
búið svo vel undir burtför sína
að maðurinn sem ekki var van-
ur matreiðslu, skyldi þó hafa
nóg og g<j)tt að borða meðan
hún væri að heiman, og sagði
hún honum að steikt kjötstykki
væri þarna í skápnum, og soðn-
ar kartöflur þar hjá, brauðið
væri þarna og smjörið þarna,
rjóminn á sínum vana stað í
kjallaranum, sykurkerið þarna,
og kaffikrukkan þar hjá. Hafra-
mjölið væri í skúffunni og graut
inn yrði að sjóða sjálfur í fyrra-
málið og kussa legði til mjólk-
ina. Hann játaði öllu og hún
fór eftir morgunverðinn. Næsta
dag rétt fyrir miðdegistíma
kemur konan aftur heim, og er
þá maður hennar heima stadd-
ur til að fá sér miðdegismat,
konan er óðar komin á sinn stað
til að tína á borðið. “Nú hvað
er þetta maður,” segir hún? Þú
hefir ekki snert á kjötstykkinu
og karöflurnar eru hér órótaðar,
hvað hefirðu étið?” “Nú það
var breitt ofan á þetta, eg hélt
það væru föt,” segir hann.
“Hvað áztu,” segir þá hún aft-
ur? “Eg bjó mér til graut,”
segir hann. “Hvað áztu þá í
gærkveldi,,” segir hún. “Og
graut,” svaraði hann. “Þá held
eg þú liafir etið graut í morg-
un,” sagði hún. “Já, graut í
alla mata,” var svarið. Hann
var geðprúður og gamansamur.
Ekki á eg við það að fæði al-
þýðumanna sé einsamall hafra-
mjölsgrautur, hér í Canada, en
fjölréttað er það ekki.
Eg hefi nú farið í huganum
boðleið um sveitina mína, og
skýrt frá almennu heimilshátt-
unum. Einstöku heimil vori’
að sjálfsögðu lakar úti en hér
er lýst, en önnur líka báru í
einhverju af því almenna. Þá
get eg og tekið það fram, að
svo kunnugur var eg í Vopna-
firði, og á Langanesströndum
að austan, og þá ekki síður á
Hólsfjöllum, í Kelduhverfi, Axar
firði, Núpasveit, Slettu og Þistil-
firði, vestanmegin Langaness,
að eg þori að fullyrða að al-
mennu heimilishættirnir í öllum
þessum sveitum, voru að mestu
leyti þeir sömu.
Danska, Svenska og Norska
asta, þann mikla listauka og
fjörgjafa sem þeir legðu mönn-
um til. En að kaupa lítinn
bita af þeim fyrir ærna peninga,
það var óbærilegt, og loksins
um aldamótin 1900, gætu menn
þá lagt sér þetta sælgæti til
sjálfir, fyrir sama sem ekki
neitt, og á hverjum bæ kom
fram uppástunga um það, hver
heimilismannanna ætti að læra
ostagerðina og svo var það óðar
samþykt.
N al En IS' PJ iöl Id 1
1
Mannsefnin.'
Stúlkan kom heim í sveitina
sina. Naumast var hún komin
úr reiðfötunum sínum, þegar
menn þustu að úr öllum áttum
inn á heimili hennar, til að tala
um ostagerð, en hún var svo
dauf og sein til svara, sagði sig
vantaði mikil áhöld, og mörg
af þeim dýr, húsakynni iíka
víðast hvar óhentug. Þó reyndi
hún nú seinna að búa til nokkra
“Þó náttúran sé lamin með osta á heimili sínu, og bitar af
lurk ,hún leitar í sama farið.”jþeim voru sendir í allar áttir ril
Þenna vísupart heyrði eg gamlaniað gefa mönnum að bragða, en
mann raula, man hinsvegar ekki þeir voru þá næstum alt að
eftir fyrri eða seinni parti, en einu eins og ostarnir hennar
þetta er nógu einfalt og mein- mömmu. Stúlkan fékk tilboö
laust til að flækjast í minninu um góða stöðu við að stjórna
í fleiri tugi ára, án þess því sé mjólkurbúi, suður í Rangár-
hrundið út. Mér finst það meina vallasýslu, náttúrlega fór hún
nokkuð sama og máltækið: þangað, og reyndist hi.i full-
Náttúran er náminu ríkari. komnasta, og þar var hún þeg-
Þegar talað er um mannsefni, ar eg fór til Ameríku. Það hafði
þá er vanalega átt við unga gleymst að kenna henni að búa
manninn eða konuna eins og til verðlaunaosta með þeim á-
náttúran leggur efnið til, og höldum, sem fátækar seljakon-
áður en farið er að sveigja ur upp í Guðbrandsdölum í Nor-
upplagið eftir aldarhættinum egi verða að baslast við, þegar
oft í gagnstæða átt við tillögur þær þó búa til mjög lofaðann
náttúrunnar. Við nákvæma og eftirsóknarverðann ost, eða
yfirvegun, fer mönnum að skilj- með þeim áhöldum sem islenzk-
ast það, að nokkurnveginn all- ur almenningur gæti lagt sér til.
ir menn á æskuskeiði eru mik- Jafnvcl búnaðar skólarnir eru
ið mannsefni, ef þeir eru aldrei ekki við almenningshæfi.
sveigðir út frá tilgangi náttúr- mtt máltækið okkar hijóðar
unnar, upplaginu sem hun lagði gvo. (<Það þarf gterk bein> til að
^ mér
Dr. M. B. Halldorson
401 Boyd Bldg.
Skrifstofusími: 23674
Stundar sérstaklega lungnasjúk-
dóma.
Er aTJ flnna á skrifstofu kl lp—12
f. h. og 2—6 e. h.
Heimili: 46 Alloway Ave.
TaUfmli 331S8
DR A. BLONDAL
602 Medical Arts Blds.
Talsíml: 22 296
Stundar sérstaklega kvensjúkdóma
og barnasjúkdóma. — A?! hltta:
kl. 10—12 t h. og 3—6 e. h.
HelmlII: 806 Vlctor St. Slml 28 130
um og skilingsríkum manns-
PARENTS!
Your Childrerís Future
is irt Your Hands
That boy or girl of yours with many hours of time to
spare—what are they doing in their idle moments? And
the responsibility for their respectable place in the
community and for their successful future business
career is on your shoulders!
DAY and EVENING CLASSES
ENROLL NOW!
The priqe of our business course is most reasonable—
the Branches of the College are available to students
living in the suburbs of Sf. James, Elmwood and St.
Johns. Full details may be had on request.
í huga þegar eg hugsa um
nokkur mikilhæfustu, hrein-
cfnum, hepnast að ganga akola- (irn,a skllnlngsríku og góðu
vegin'i, af þ». v,ð hofum reynt manns(enl„ nngllngana, scm
að sjondeildarhrmgur þcrra 4 sðmu irnm 0g cg.
stækkar, cns og v.S segjum. Nokkur þelrra nutu tæklfœrls
daglcga ogvið vonum að þefrra að mentavcginn, 5nn-
miklu hæfileikar, komi mann- “
’ . ^ ur og meirihlutmn naut ekki
felagmu að fullu gagm. En .
7 . * ... . * a , annarar mentunar en þeirrar
vær, það ekk, ems cðl.legt að ^ Mstundlr [r4 dagsönnnm
niennirnir gleddust af því, að ]e.{Su _ að ]esa b]ös og bœkur
almenna skólahaldið, ems já bendlr niðnrstaðan og reynsl-
þvu er vanð nu a dogum, næð, ‘ mér á að skólagengnu
aldrei til að trufla þau nauð- . . ... *
________menmrnir, njota að sjalfsogðu
miklu fullkomnari ^ekkingar
„ . . * , , .. „ . og viðfeðmari. En þar á móti
fynr það verklega, gefm fyrir .
* í 1 •* c . er ems og þeir eigi mmna af
að framleiða af jorðmni og „ . „
, , þeirn þekkmgu sem menn dag-
gera ser hana undirgefna. Allir
synlegu
sem af
og miklu mannsefni,
náttúrunni eru gefin
Write, ’phone or call for Prospectus giving particulars
of all courses.
DOMINION BUSINESS COLLECE
THE MALL, WINNIPEG
David Cooper, C.A., President
lega styðjast við: Hygninni sem
„ .„ . „ . , í hag kemur. Þó er það ekkert
og sknfa og emfoldustu reglur v . x, t í™,.*
___. °____A _ ., ;er aðalatnði, þvi þeir hafa lært til
embættis og launa. Undirstaða
þeirra, hagsmuna er því hin víð-
tæka þekking þeirra. Hitt er
aðalatriði, að margir hinna
lærðu manna eru ekki framar
eins hreinhjartaðir, vandaðir og
unglingar ættu að læra að lesa
og skrifa og einföldustu reglur
í reikningi, og má mikið af því
marka um hæfileika barnsins,
og að hverju upplagið stefnir.
eins og líka það hvort ungling-
urinn er ekki strax að læra sér-
hlífni og leti með skólasetunni.
Eg veit að svona lagaðar gððir‘eins ”og barnseðli þeirra
skoðanir eru fyrirlitnar af benti & Um leið og skóiarnir
mörgum, og aðrir hugsa sem innleiða þekkinguna þá hafa
svo, að það sé þó nauðsynlegt, ^ máske lamandi áhrif
til að gera sér jörðina undir- hreinleik hugarfarins. Þo hefi
gefna að læra efnafræði. En
jafn nauðsynlegir eru undir-
gefnir eins og yfirboðnir, og reynslU) vegna þess að falist
ekki geta allir verkamenn lært,
né þurfa að læra efnafræði.
eg síst leyfi til að fullyrða nokk-
uð í þessu efni, eða út frá minni
gæti í unglingseðlinu tilhneig
, ing til kæruleysis.
Hinsvegar þyrftu miklu fleiri
bændur, eða öllu heldur bænda- Hinir sem skólarnir höfðu eng-
efni að læra búfræði undir fá- in skemmandi áhrif á, urðu af-
tæklegra fyrirkomulagi en nú bragðs mennirnir. Þeir sem altaf
tíðkast. Búnaðarskólarnir koma endurskína af vermandi og líf-
jekki að elmannu liði, að vera gefandi ljóma alþýðunni til
'strangar vísindalegar stofnanir, blessunar, og eru líka elskaðir
jmeð dýrustu áhöldum, og svo og virtir af öllum. En hvað er
verða aumingja bændaefnin sem þá sem lífsreynsla mín bendir
þar hafa lært, öldungis ráða- á, um æskujafningja hinna
lausir, þegar þeir upp á eigin skólagegnu manna, þá ungling-
reikning með tvær hendur tóm- ana sem að allra kunnugra
ar, vilja láta jörðina njóta þekk- manna dómi, voru af náttúrunni
ingarsinnar, og gera sér hana eins vel gefnir og hinir sem
undirgefna.
gengu skólaveginn, en kringum
Ung og mikilhæf stúlka lærði stæðurnar knúðu til að sitja
mjólkurmeðferð og ostagerð á heima? Samvizkusamlega get
Hvanneyri. Á sínum tíma lásu eg ekki annað en skipað þeim á
menn í blöðunum að hún var bekk milli lærðu afbragðsmanna
útskrifuð með bezta vitnisburði, og hinna lærðu manna, sem
tungurnar flutu í munnvatninu skólarnir viltu af vegum æsku
af umhugsun um bragðið að hreinleikans. Þeir eru leiðandi
Dr. J. Stefansson
21« MKDICAI, AHTS BLDG.
Hornl Kennedy og Graham
Stnndar elnRfinKii RUKHa- eyrna-
nef- »k kverka-wjflkdóma
Er a3 hitta frá kl. 11—12 f h.
og kl. 3—6 e. h
Talalml: 21*34
Heimili: 638 McMlllan Ave 42691
Dr. A. B. INGIMUNDSON
Tannlæknir
602 MEDICAL ARTS BLDG.
Sími: 22 296 Heimilis: 46 054
Símið pantanir yðar
Roberts Drug Stores
Limited
Abyggilegir lyfsalar
Fyrsta flokks afgreiðsla.
Níu böðir — Sargent and
Sherbrooke búð—Simi 27 057
Almennings traust til þeirra
manna er grundvallað á félags-
lífsreynslunni, og afbraðgsmenn
geta ekki hallað þvi trausti um
hænufet. Líkur eru til þess að
þeim hafi falist villigjarnar til-
hneigingar, eins og hinum sem
skólana sóktu, en daglegu störf-
in í samvinnu með náttúrunni,
kröfðust bróðernisins og stæltu
mótstöðuaflið gegn mann-
skemmandi ástríðum og það er
sem flestir þeirra hafi rambað
rétta veginn, fremur en hinir.
Það er sem eg þurfi að finna
orðum mínum stað, þegar eg
legg mennina þannig á meta-
skálar. Nú ætla eg ekki framar
að gera mig sekan í því að sít-
era einungis í Þingeyinga, þó
mér væri það handhægast
vegna kunnugleikans.
Frh.
SR. JÓNAS A. SIGURÐSSON
Forseti Þjóðræknisfélagsins.
(Kveðið að loknu þingi, 1933).
ostunum, og af mikilli mælsku
töluðu allir um Svlssneska,
menn í sínum sveitum, og í
engu vilja þeir vamm sitt vita.
G. S. THORVALDSON
B.A., L.L.B.
Lögfrœðingur
702 Confederation Life Bldf.
Talsími 97 024
W. J. LINDAL, K.C.
BJÖRN STEFÁNSSON
ISLENZKIK LÖGFBÆÐINGAB
á öðru gólfi
325 Miiin Street
Talsími: 97 621
Hafa einnig skrifstofur að
Lundar og Gimli og eru þar
að hitta, fyrsta miðvikudag i
hverjum mánuði.
Telephone: 21613
J. Christopherson,
lslenzkur LógfræSingur
845 SOMERSET BLK.
Winnipeg, :: Manitofca.
A. S. BARDAL
selur líkkistur og annast um útfar-
ir. Allur útbúnaT$ur sá bastL
Ennfremur selur hann allskon&r
minnisvarba og legsteina.
843 SHERBROOKE ST.
Phonei S«fl07 WINNIPM
HEALTH RESTORED
Lækningar án lyfja
DR. S. G. SIMPSON, N.D., D.O., D.O.
Chronic Diseasea
Phone: 87 208
Suite 642-44 Somerset Blk.
WINNIPEG —MAN.
MARGARET DALMAN
TEACHER OP PIANO
8K4 BANNING ST.
PHONE: 26 420
Dr. A. V. Johnson
íslenzkur Tannlæknir.
212 Curry Bldg., Winnipeg
Gegnt pósthúsinu.
Simi: 96 210. HeimiUs: 33328
Jacob F. Bjarnason
—TRANSFER—
and Fnrnltiire Hui
762 VICTOR ST.
SIMI 24.500
Annast allskonar flutninga fram
og aftur um bœinn.
Þjóðrækninnar þing vort er,
Þetta árið fram hjá gengið.
Heillaóskir innast þér,
Ötull merkið hæst sem ber.
Heiður þeim sem herör sker.
Hæsta sætið þér var fengið.
Þjóðrækninnar þing vort er,
Þetta árið fram hjá gengið.
Velkomið er vinamót
Vetri á — í þorralokin.
Kuldatíð — en kærleikshót,
Kjarni máls og raunabót.
Þjáir “kreppan”—sýnist sjót,
Sé í beztu skjólin fokin.
Velkomið er vinamót
Vetri á — í þorralokin.
Einnig sé af alúð veitt,
Eflum bræður Þjðræknina,
Kíknum ei við kalt né heitt.
Kærleiksstarfið sigrar eitt,
Stundum þó sé brögðum beitt,
Brigð oft hindri viðleitina.
Eining sé af alúð veitt,
Elflum bræður Þjóðræknina.
Hefjist yfir höf og lönd.
Hljómfergurð af tungu vorri,
Stillum saman hug og hönd,
Heim til Fróns er leitar önd.
Ylur berst frá ættlands strönd
Oft þó virðist napur þorri.
Hefjist yfir höf og lönd.
Hljómfergurð af tungu vorri.
Guðjón H. Hjaltalín.
J. T. THORSON, K. C.
Islenr.kur lftsrfrn filnKor
Skrlfstofa:
801 GREAT WBST PERMANENT
BUILDING
Siml: 92 766
DR. K. J. AUSTMANN;
Wynyard —:— Sask.
Talafmlt 28 8HÍ
DR. J. G. SNLDAL
TANNLAtKNIR
<16 Namerart Block
Portmce Avenne WINNIPBR
BRYNJ THORLAKSSON
Sðngstjárl
StUlIr Planos og Orgel
Slml 38 345. 594 Alveratone St.