Heimskringla - 26.04.1933, Blaðsíða 7

Heimskringla - 26.04.1933, Blaðsíða 7
WINNIPEG, 26. APRÍL 1933 HEIMSKRINGLA 7. SlÐA ÁFENGISLÖG áfengi, og ekki yngri en 21 árs o.s.frv. z Rvík. 21. marz. í>ess hefir verið getið hér í blaðinu, að 11 þingmenn í Neðri deild flyttu frumvarp til á- fengislaga. Þessir þm. eru: Jón A. Jónsson, Bergur Jónsson, Ólafur Thors, Hannes Jónsson, Guðbr. ísberg, Magnús Jóns- son, Bemharð Stefánsson, Lár- us Helgason, Bjarni Ásgeirsson, Jónas Þorbergsson og Jóhann Þ. Jósefsson. Prumvarp þetta er samhljóða frv. því, sem flutt var í þinginu í fyrra, en dagaði þá uppi. Það er í 8 aðalköflum, sem nú skulu taldir: 1. kafli. Almenn ákvæði. Þar er skilgreining á því, hvað áfengi er, og er því haldið ó- breyttu frá því, sem ákveðið er í gildandi lögum. Áfengi telst hver sá vökvi, sem meira er í en 2/4% af vínanda að rúm- máli. Einnig eru hér fyrirmæli um áfengt öl, ef leyft yrði að búa til. 2. kafli. Innflutningur áfengis. Ríkisstjóminni einni er heim- ilað að flytja inn áfengi og skal Áfengisverslun ríkisins annast innflutninginn. Nú er Áfengisverzlun ríkisins leyft að flytja inn svokölluð Spánarvín, eða létt vín. Með 6. kafli. ölvun. “Hver sá, sem sökum áber- andi ölvunar, veldur óspektum eða hneyksli á almannafæri cpinberum samkomum eða skip- um hér við land, skal sæta ábyrgð samkvæmt lögum þess- um,” segir í 199. gr. frv. Sektir samkv. pessari grein nema 25—500 kr. Nú er það svo, að hver sá, sem ölvaður sést á almannafæri, án þess hann valdi óspektum eða Wenykslum, er sektarður um minst 50 kr. í þessum kafla eru og fyrir- mæli um embættismenn, lækna, skipstjóra, vélstjóra, bílstjóra, flugmenn o. s. frv., sem ölvaðir eru við skyldustörf sín. Eru þau ákvæði að mestu samhljoða gildandi lögum. 7. kafli. Refsiákvæði. Refsingar eru samkv. frv. yfirleitt færðar til muna niður frá því, sem nú er. Þó eru sekt- arákvæðin þau sömu að því er snertir ólöglegan innflutning áfengis til sölu eða veitinga, en hinsvegar er fangelsisrefsing færó niður og ekki er skylt að beita henni nema um margít- rekað brot sé að ræða. Er það og hér lagt á vald dómara að meta, hvort líklegt sé, eftir öll- frv. getur verzlunin ráðið því hverskonar áfengi hún flytur inn; hún hefir óbundnar hendur um það. í þessum kafla eru og fyrir- mæli um vín sendiræðismanna erlendra ríkja, svo og um á- fengi, sem skip hafa meðferðis, er að landinu koma eða finst í strönduðu skipi. Eru það svip- uð ákvæði og nú gilda. 3. kafli. Tilbúningur áfengis. Bann við bruggun áfengis í lendinu er látið haldast óbreytt frá því sem nú er. | 4. kafli. Sala og veitingar áfengis. Lagt er til, að Áfengisverzlun ríkisins hafi vínsölur í kaup- stöðum landsins, svo sem nú er, og að þar verði selt vín. En því aðeins má selja sterkari vín á útsölustöðunum, að meiri- hluti bæjarstjómar greiði ekki atkvæði gegn því. Þá skal og Áfengisverzlun- inni vera heimilt að hafa vín- sölu í kauptúnum, sem hafa 300 íbúa eða meira, ef íbúarnir sjalfir óska þess; annars ekki. ' Ræður þar afl atkvæða kos-j ningabærra manna í kauptún- inu. í þessum kafla eru og fyrir- mæli um það, hverjir megi selja aftur áfengi, sem keypt er af Áfengisverslunni, en það eru lyfsalar, læknar or veitinga- staðir, sem rjett hafa til veit- ingar áfenga drykkja. 5. kafli. Meðferð áfengis í landinu. Hömlur þær, sem lagt er til að settar verði viðríkjanda með- ferð áfengis í landinu eru yfir- leitt svipaður þeim, sem nu gilda. T. d. má ekki afhenda eða veita ölvuðum mönlnum um atvikum, að innflutt áfengi hafi verið ætlað til sölu eða veitinga gegn borgum. Nú er þessu þannig fyrir komið, að sönnunarbyrðin í þessu efni hvílir á hinum ákærða! Refsing fyrir hlutdeild er hér eingöngu bundin við ólöglegan innflutn- ing áfengis. ólöglega viðtöku áfengis í ísl. landhelgi og olög- legan tilbúuing áfengis, þar sem refsing er annars sérstaklega lögð við hlutdeildarbroti. 8. kafli. Ýms ákvæði. Þar eru má aá ákvæði um þáð, að af ágóða ríkisins af áfengissölu skuli árlega ganga 15000 kr. til Stórstúku íslands til bindindisstarfsemi innan- lands. Sektir allar skulu renna í Menningarsjóð. Þetta frv. til áfengislaga kom til 1 umr. í Nd. í gær. Pyrsti flm., Jón A. Jónsson mælti með frv., en Pétur Ottes- en andmæli því. Pyrstu umr. varð ekki lokið í gær. Mbl. ENDIIRMTNNINGAR Eftir Fr. Guðmundsson. Pramh. Eg var kominn heim aftur og tekinn til starfa að srníða og járnbenda ferðakistur. Þá í einni svipan var^eg eins og sleginn af æðandi og ásakandi þrýstingi á hverja taug og hvern vöðva í mínum líkama. Það var sem mér væri hótað með eggjum og orðum ef eg ekki á sömu stundu hætti við þetta vitlausa áform, að fara til Ameríku. Eg settist upp á hefilbekkinn minn, til að átta mig, en át þó jafnframt eftir illum fylgjum. “Pöðurlands svikari, ættjarðarníðingur, úr- EXTRA PALE ALE C7f=c) WINNIPEG kynjað ættarskam. Manstu ekki um á stofumænirinn. Eg nudd- eftir að faðir þinn talaði við gesti sína: íslendingar þurfa að eignast skip og sigla sjálfir aði augun, hvert þetta væru of- sjónir, og leit þá upp aftur, sá eg þá að þetta voru ekki fuglar, landa milli, en útflutningur má íheldur ljós, að hið stærsta þeirra aldrei eiga sér stað frá Islandi. Þjóðin á að margfaldast og breyta móum og melum og moldarflögum í tún, og fjalla- hliðum í skógarbelti til skjóls og prýðis.” Eg veit að eg hefi verið náfölur og titrað eins og blað í vindi, þegar eg tók eftir því, að eg var að reyna að segja, eins og með útburðar- vælurómi: “Allur heimurinn er mitt föðurland.” Það var líkast því að eg væri að telja á mér fingurna, en fann þó að eg var öllu fremur að reyna að komast eftir því hvert eg væri lífs eða liðinn. Eg heyrði að hjartað í sjálfum mér sló eitt þungt högg, það gat verið það síðasta, en eg yrði þó að svara fyrir mig á meðan tími gæfist til. Þá stökk eg ofan á glófið, ræskti kverk- arnár, og hét öllum illum fylgj- um reiði minni. Þá mundi eg það, að góðar spunakonur, tóku vönd og flegdu rokkinn sinn, þogar það slitnaði hvað eftir annað upp í hann, og kom að góðu liði. Járnsmiðir tóku ham- arirn, þrifu logandi jámið úr eldinum, hræktu á steðjann og slóu járnið eitt voða högg á var á flaggstönginni. Ljósin sá eg dálitla stund, en svo eyddust þau og hurfu með öllu þegar við komum hérna að garðshliðinu, þá var eg og búin að ná mér eftir ónotakastið. Okkur kom öllum munnlega saman um það, að þetta væri öldungis það sama sem æfinlega ætti sér stað, þegar menn fengu aðsvif. En eg hugsaði dálítið öðruvísi.” Daglega komu menn seinustu vikuna til að kveðja okkur um leið og þeir áttu ferð í kaup- staðin. FramtíSar hugsjónir Það man eg að var örugg sannfæring mín að tækifærin til efnalegrar velmegunar væru ótal mörg í Canada fyrir eitt á íslandi og þó eg segði ekki mikið um það, þá var eg stað- ráðinn í því að vera ekki lengur en 10 ár í Ameríku, var raun- ar viss um að eg tyldi ekki svo lengi, og þyrfti ekki að vera svo lengi, eg yrði orðinn flugríkur maður fyrir þann tíma og þegar eg kæmi til baka, þá ætlaði eg að setjast að í Reykjavík með hrákanum, þá flugu þúsund ,aug Qg erlenda þekkingu, því á éldneistar í einu, á veggina og upp um rjáfrið, og drápú allar illar fylgjur, svo smiðjan var lirein eins og kirkja. Eg hafði engan vönd, og s*óð heldur ekki við steðjann, eg hafði og aldrei heitið hjátrúnni og hindurvitnum fylgi mínu, og nýtt Ijós skein á huga minn. Það var eins og hvíslað væri að mér: “Afi þinn var 45 ára gamall þegar hann hafði heppi- leg bústaðaskifti, þó það væri miklum erfiðleikum háð á þeim árum. Faðir þinn var 43 ára gamall, þegar hann hafði mjög gæfusamleg bústaða shifti. Nú ert þú hér um bil 44 ára gamall. Þinn ættarþroski krefst stærri sjóndeildarhrings, einmitt á þessum árum, fleira að sjá og reyna, Það er þinn ættarþroski, og morgungeislar þess trúar- skilnings, sem þér legst til af kenningum meistarans mikla, fleira að skoða guðs í geim og guð á öllum stöðum, jafn full- komin sæti á báðum knjám hans og stafrofið jafn auðlært í Ameríku og á íslandi.” Þá heyrði eg hófaskelli og leit út um gluggan, konan mín hafði séð til gestanna á sama tíma og við komum bæði jafnt út á hlað- ið. Komin voru nágrannahjón okkar, til að kveðja okkur um leið og þau notuðu ferðina til að fara í kaupstaðinn. Hjónin voru fámál í fyrstu en þægileg eins og þeirra var siður. Þegar við vorum komin inn í stofuna, segir bóndinn: “Ekki skvldi mig furða þó þið hefðuð orðið vör við fylgjur á undan komu okk- ar, við höfum altaf verið að tala um það á leiðinni, hvert það mundu nú engin ráð til þess að fá ykkur til að hætta við þessa Ameríku-ferð.” “Já. það er nú út af fyrir sig,” sagði kon- an, “en það sem fyrir mig kom hérna skamt frá bænum, eftir að við sleptum öllu ráðabruggi im að gera ykkur fráhverf þess- um burtflutningi. Mér varð alt hverjum degi ætlaði eg að læra eitthvað sem íslandi kæmi vel að notum. Eg ætlaði nú samt að skreppa í kringum landið og heilsa upp á kunningjana, og helst af öllu að ná 'í þingsætið fyrir Norður-Þingeyarsýslu. Ekki þorði eg að trúa nokkrum lifandi manni fyrir þessari hug- sjón minni, en hún gekk svo nærri mér að mér var að lokum orðið hálf illa við Benedikt Sveinsson yngri, sem þá var orðinn þingmaður Norður-Þing- eyinga, og var það lengi, ef ekki ennþá í dag. Benedikt var merkur þingmaður, og eg vissi að mér veitti ekki af tíma-num að finna það út hvað eg ætti að setja út á hann með réttum rökum. Þegar eg heyrði agenta segja: “Ef þú verður 5 ár í Ameríku þá langar þig ekki heim framar,” þá var sem eg fyndi af þeim óþokka lykt og færði mig frá. Eg man að eg hugsaði um, hvert þetta væri ættjarðarást. Nei, en mannást, eg ætlaði að hjálpa mönnunum áeinhvern hátt sem höfðu strítt við hliðina á mér, og eg ætlaði að verða þjóðinni allri gagnleg- ur vinnumaður. Þá datt mér landið naumast í hug, eins og eg væri sannfærður um að það væri ekkert hægt að basla upp á það. Þá fór eg að hugsa um málið. íslenzkuna. En hún var ekki í neinni hættu, á 10 árum, og aunar aldrei, það var ekki hægt að gleyma henni. En skyldi nokkrum hafa dottið það í hug að minning Leifs heppna væri vanhelguð með því að íslenzkan væri ekki þjóðarmál í Canada. Orðin eru til alls fyrst, og ein- hver varð að stinga fyrst upp á því. Það væri skrítið ef því yrði ekki tekið vel. Jafnvel Englendingar viðurkendu ís- lenzkuna sem fagurt frummál, og undirstöðu Enskunnar í mörgum greinum. Eg man að eg gladdist við þá tilhugsun, að börnin mín lærðu enskuna, í einu mjög ónotalega, eins og það ætlaði að líða yfir mig á : ^anst þcim vera með því gefið hestbakinu, mér háíf sortnaði i iyklavald að andleSnm f;jársjóð- fyrir augum og eg leit upp eins|um’ *vo ^au Sætn sjálf hafnað og til að harka af mér þetta á- vaii® eftir upplagi sínu, og á stæðulausa ástand, þá sá eg nokkra svarta fugla með litlu millibili fljúga frá bænum. Mér flaug í hug að það væru dúfur, þann hátt yrðu þau nýtastir menn. Eg hugsaði um trúarbrögðin, hafði fengið og lesið Samein- en fuglarnir voru of stórir til inguna í mörg ár, og þótti hún bess og fanst mér að fulgamir sem oftast bragðlítil, en bók- setjast eins og hérna rétt fyrir stafnum trú, fann að ekkert utan túngarðinn. Þá sá eg að jvar í hættuni, því hún var f>að komu nokkrir hvítir fuglar gömlu þjóðkirkjutrúnni heima með litlu millibili frá suðri, sá öldungis samkvæm. En af per- 'vrsti þeirra var að mér sýndist sónulegri viðkynningu við suma dálítið stærstur, og settist hann prestana heima komst eg á þá 4 Haeerstöneina á stofu burst- skoðun, að þeir af einhverju inni, hinir settust hver af öðr- kjarkleysi væru ekki æfinlega 1 N af ns PJ iö Id [ II Dr. M. B. Halldorson 401 Boyd Bhlfc Skrifstof usími: 23674 Stundar sérstaklega lungnasjúk- dóma. Er aTJ flnna á gkrifstofu kl 10—12 f. h ogr 2—6 «. h Helmill: 46 Alloway Ave TaUlmls 38158 DR A. BLONDAL 602 Medlcal Arts Bldg Talsímt: 22 296 Stundar sérstaklega kvensjúkdóma og barnasjúkdóma. — ATI bltta kl. 10—12 « h. og 8—6 e h Belmlll: 806 Vlctor St. Stml 28 180 Dr. J. Stefansson 210 MEDICAL ARTS BLD(< Horni Kennedy og Graham Stnndar elngöngu auína- eyrna nef- kverka-Njflkddma *Er ab httta frá kl. 11—12 f. h ogr kl. 3—6 e. h. Talnfml: 21834 Heimlll: 638 McMillan Ave. 42691 Dr. A. B. INGIMUNDSON Tannlæknir 602 MEDICAL ARTS BLDG. Sími: 22 296 Heimilis: 46 054 Símið pantanir ySar Roberts Drug Stores Limited Abyggilegir lyfsalar Fyrsta flokks afgreiSsla. Niu böSir — Sargent and Sherbrooke búS—Slmi 27 057 að predika sína sannfæringu, ió grundvallarkenningin væri sú sama. Þá voru nönfin, nýgnð- fræði og rétttrúnaður, ekki komin á dagskrá heima. Þeir voru kallaðir utanþjóðkirkju prestar, séra Lárus Halldórsson og séra Ólafur Ólafsson, og var slíkum prestum og söfnuðum þeirra með sérstökum lögum gefinn réttur til að segja sig úr þjóðkirkjunni, og starfa frjálsir að sínum málum. Eg dáðist að séra Páli Sig- urðssyni í Gaulverjabæ, og þeg- ar eg endurmintist æfisögu Luthers og gerði mér grein fyrir hans frjálsa skilningi os; skoðunum, á þeim tíma, þá fanst mér séra Páll vera annar Luther aðeins á öðrum tíma og hann standa hærra en allir aðr- ir prestar í Lúthers anda. Eftir að hafa verið ámintur og aðvaraður, fyrir ræðuna hans á annan í páskum, um eil- ífa útskúfun, þá koma út eftir hann 30 sunnudaga predikanir, allar i sama anda, og hver ann- ari fallegri og ljósríkari. Þessa bók vildi eg hafa með mér til jAmeríku, og vera altaf Lúth- erskur eins og Páll. Einhverjum hafði lukkast að segja svo öfgalaust og mein- leysislega frá sólskininu og logninu í Canada, að eg rengdi það ekki framar. Elztu menn vissu ekki dæmi til þess, að það hefði verið meir en þrjá daga sólskinslaust í einu, og þótti mér gott til þess að hugsa. f grafreitnum og hjá kirkjunni. Nokkrum dögum áður en eg fór alfarinn úr sveitinni minni, þá skrapp eg norður í Sauða- nes, til eþss að líta á hvflurúm vinanna minna, máske í síðasta skifti, þó áformið væri að koma aftur. Hvað sem trúarbrögðum líð- ur, og hvað hátt sem andinn er hafinn yfir efnið, þá eiga þó all- ir einhverjar endurminningar í nánu sambandi við legstaði vina sinna, og það finna þeir sem reyna, að þær minningar eru ekki allar á síðu sorgarinnar, en þar á móti einnig óviðjafnan- lega sæluríkar, hefjandi og gleðjandi ofar öllu því stund- lega. Á þeim augnablikum von- Prh. á 8. bla. G. S. THORVALDSON B.A., L.L.B. Lögfræðingur 702 Confederation Life Bkif. Talsími 97 024 W. J. LINDAL, K.C. BJÖRN STEFANSSON tSLENZKIK LOGFRÆÐINOAB á oðru gólfi S25 Main Street Talsimi: 97 621 Hafa einnig skrifstofur aO Lundar og Gimli og eru þar að hitta, fyrsta miðvikudag i hverjum mánuði. Telephone: 21613 J. Christopherson, Islenzkur Lögfrœðingur 845 SOMBRSET BLK. Winnipeg, :: Manitoka. A. S. BARDAL selur Hkkistur og ann&st um útf&r- ir. Allur útbúnaóur sá. bestl. Ennfremur selur hann allskonar minnisvartJa og legsteina. 843 SHERBROOKH ST. Phonei 80 007 WINNIPM HEALTH RESTORED Lækningar án lyfja DH. 8. G. SIMPSOK, N.D., D.O., D.O. Chronic Diseases Phone: 87 208 Suite 642-44 Somerset Blk. WINNIPEG —MAH. MARGARET DALMAN TEACHER OF PIANO 854 QANNING ST. PHONE: 26 420 Dr. A. V. Johnson fslenzkur Tannlæknir. 212 Curry Bldg., Winnipeg Gegnt pósthúsinu. Sími: 96 210. HeimUis: 33328 Jacob F. Bjarnason —TRANSFER— BagKace and Fnrnltnre Morlag 762 VICTOR ST. SIMI 24.500 Annast allskonar flutnlnga fram og aftur um bæinn. J. T. THORSON, K. C. lalenzkur HlglrælllnKnr Skrlfstofa: 801 GREAT WEST PERMANENT BUILDING Siml: 92 766 _________________________ ( DR. K. J. AUSTMANN Wynyard —:— Sask. Tal.fmll 28 88» DR. J. G. SNIDAL TANNLÆKNIR 014 Somerut Block Portage Ayenae WINNIPM BRYNJ THORLAKSSON Sðngstjóri StUllr Pianos ng Orgei Siml 38 345. 594 Alverstone 8t.

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.