Heimskringla - 07.04.1937, Blaðsíða 5

WINNIPEG, 7. APRÍL 1937
HEIMSKRINGLA
5. SIÐA
FÁEIN ORÐ UM KIRKJU- presta sem hafi verið hér búsett-
MÁL í VATNABYGÐUM
Eitt af þvi sem mig hefir lengi
furðað á og verið að brjóta heil-
an um, er hvernig stæði á að við
Vatnabygðarmenn stæðum ekki
betur saman í okkar kirkjumál-
um en við gerum, eins og það
virðist þó nauðsynlegt ef nokk-
urt verulegt kirkjulíf á að geta
þróast hjá okkur.
Erum við virkilega svo and-
stæðir í trúmálum að við getum
ekki átt samleið í þeim?
Erum við ekki allir sammála
um það sem kristna trú játum,
að hugsjónir Krists og kenning-
ar sé það sem kristnum mönnum
beri framar öllu að vinna að geti
orðið að virkileika í lífi manna?
Og eru ekki kenningar hans
aðal kjarninn í boðskap kristinna
manna? Og eg fæ ekki betur
séð en að sá boðskapur sé ofur
einfaldur og augljós jafnvel
hverju barni. Boðaði hann ekki
að við værum öll börn sama föð-
ur, og því bræður og systur? —
Þó skoðanir okkar í trúmálum
séu ekki allar steyptar í sama
móti, held eg að ef að við hefðum
hreinskilni og djörfung til þess
að opna hug okkar og hjarta
hver fyrir öðrum, þá kæmumst
vér að raun um að okkur beri
ekki eins mikið á milli og vér er-
um að telja okkur trú um.
Eg hugsa að með okkur flest-
um ef ekki öllum leynist löngun
eftir að líkjast meistaranum frá
Nazaret, sem elskaði mennina
alla svo heitt að hann sagði:
“Það sem þú gerir einum af mín-
um minstu bræðrum, það hefir
þú mér gert”. Eg býst við að
þessi löngun eða þrá hafi að öll-
um jafnaði ekki mjög hátt um
sig hjá flestum af okkur mann-
anna bömum. En á beztu stund-
um lífs vors þegar hugurinn er
gagntekinn af samúð og góðvild
til alls sem lifir, þá lætur sú þrá
til sín heyra og þá finnum vér og
sjáum að enginn hlutur á himni
né jörð er eftirsóknarverðari en
það að eignast hugarfar og
hjartalag Krists ekki aðeins fyr-
ir fáein augnablik heldur fyrir
alt lífið. Og þá finnum vér bet-
ur en endranær hve miklir óvit-
ar vér erum að vera að hnotabít-
ast út af smámunum í staðinn
fyrir að taka höndum saman um
þau mál sem miða að eflingu og
útbreiðslu guðsríkis mitt á meðal
okkar.
Þegar litið er ástandið í heim-
inum eins og það er þann dag i
dag, þá sjást þess fremur fá
merki að mannkynið sé á guðs
vegum.
Því miður sýnist fleira benda
á að mannkynið sé á góðum vegi
með að eyðileggja sjálft sig sak-
ir, eigingirni hugsunarleysis og
heimsku. Og vegna þess hvað
mikið er í húfi held eg að það
hafi aldrei fyr riðið meir á því
en nú að menn beittu öllu sínu
viti og kröftum til stuðnings
þeim málum sem styðja að því að
efla bróðurhug, samúð og góð-
vild meðal mannanna barna, og
það er áreiðanlega eitt af hlut
verkum kirkjunnar, þó hún hafi
stundum gleymt því í liðinni tíð.
Eins og allir vita sem kunnug-
ir eru hér í Vatnabygðum, hefir
kirkjulegur félagsskapur gengið
fremur stirt hér um slóðir síðan
kreppan heimsótti bygðina, og á-
stæðan fyrir því eru fjárhags
legir örðugleikar og söfnuðurnir
hér hafa enn ekki komið sér sam
an um að fá einn prest fyrir alla
bygðina þó æði margir hafi þráð
það til fleiri ára.
Að íslenzku söfnuðirnir hér i
Vatnabyðgunum hafi tvo presta
er að dómi fjöldans alveg ókleift
vegna fjárhagsins og tel eg það
rétt vera; en hitt er aftur á móti
öllum ljóst að þeir geta hæg-
lega borgað einum presti lífvæn-
leg laun ef þeir vilja.
f janúar blaði Sameiningar-
innar er grein eftir séra Jóhann
Bjarnason um ferð hans hingað
til bygðarinnar um jólin. Telur
hann þar upp nokkra íslenzka
ir, og lýsir yfir að prestakallið sé
nú prestlaust. Þó undarlegt megi
virðast lýtur út fyrir að hann
viti ekki að séra Jakob er hér
búsettur og þjónandi prestur þar
sem hann þó segir að hann hafi
verið víð messur hjá sér og
frestað sinni messu hans vegna.
Og ennþá furðulegra sýnist það
þó vera að hann skuli gleyma að
geta um þá séra Jakob
Lárusson, séra Ásmund Guð-
mundsson nú prestaskólakennari
í Reykjavík, séra J. Kristinsson
skólastjóri á Eyðum og séra
Friðrik Friðriksson prófast á
Húsavík, þar sem hann þó sýnist
gera sér far um að fræða menn
um bygðina.
í enda greinarinnar getur sr.
J. þess að vér V.-búar þurfum að
fá íslenzkan prest er kunni bæði
málin íslenzku og ensku.
Um það að bygðin þurfi prest
er eg sammála séra Jóhanni.
En þar sem við höfum ungan
og gáfaðan og velmentaðan prest
mitt á meðal okkar. lít eg svo á að
við þurfum ekki út fyrir bygðina
til að leita okkur eftir presti. Alt
sem við þurfum að gem er að
sameinast um þann prest sem
fyrir er. Þar fyrir þurfa menn
ekki að kasta sínum trúarskoð-
unum eða ganga úr því kirkjufé-
lagi sem þeir eru í. Það er sjálf-
sagt að hver haldi því fram að
gera það sem hann álítur rétt,
aara að menn gái að, að láta ekki
smáatriði skyggja á aðalatriðin.
Mér er kunnugt um að í sept.
s. 1. sendi séra Jakob forseta hins
EVangeliska firkjufélags tilboð
um að þjóna söfnuðum kirkju-
félagsins hér í Vatnabygðum á-
samt þeim söfnuði sem hann nú
hefir. Miðaði hann^þetta tilboð
við það að sömu kröfur yrðu
gerðar til sín og þær sem Lút-
kirkjan á íslandi gerir til sinna
presta.
Hvað viðvíkur tungumálunum
er séra Jóhann minnist á, get eg
þetta sagt, að séra Jakob hefir
flutt nokkrar ræður á ensku og
eg hefi heyrt nokkra segja, sem
gengið hafa á háskóla þessa
lands og heyrt hann tala á ensku
að enskan væri ágæt. Um ís-
lenzkuna þarf líklega ekki að
tala. ,
En nú kann einhver að spyrja
um nokkur líkindi til að söfnuðir
sem tilheyra hinu Ev. lút. kirkju-
félagi geti haft fyrir þetta nokk-
urn þann mann sem tilheyrir
hinu Sameinaða kirkjufélagi? —
Ekki get eg séð neitt athugavert
við það, þegar um mann eins og
séra Jakob er að ræða, sem hefir
fengið alla sína guðfræðisment-
un á íslandi og tilheyrir móður-
kirkjunni á íslandi.
En góði besti, kann einhver
amíar að segja: Hvernig geturðu
búist við að við getum haft þann
mann fyrir prest sem kominn
er hingað vestur fyrir tilstilli
séra Rögnvaldar Péturssonar?—
Jú, því ekki það. Rögnvaldur er
nú ekki orðin annar eins voða-
maður og hann var álitin af sum-
um fyrir nokkrum árum síðan.
Nú er hann farin að flytja fyr-
irlestra um séra Jón Bjarnason
til arðs fyrir Jóns B. skóla. —
Þannig breytast tímarnir og
mennirnir með.
Svo er annað; séra Jakob er
hvorki háður séra Rögnvaldi né
neinum öðrum manni. Hann er
aðeins háður guði og sinni eigin
samvizku, því sem hann álítur
satt og rétt.
Gunnar Jóhannsson
BRÉF TIL HKR.
frá G. J. Oleson
j ið. Tæpast mun hægt fyrir hina
1 eldri sem ekki eiga því betri
------ griðastað, að kjósa betur fyrir
Þann 29. nóv. s. 1. kallaði dauð- ! síðasta áfangann en hælið Betel
inn snögglega bóndann Guðjón á Gimli; að sitja þar í kveld-
Sveinsson Storm, um áttrætt; kyrðinni og horfa út á vatnið og
hann var fæddur á Guðmundar- yfir liðna æfi í rólegheitum og
stöðum í Vopnafirði, bróðir Árna ! leika sér að geislum kvöldsólar-
Storm sem dó fyr á árinu. Guð- i innar sem “verma /en eigi
jón kom til V.heims 1879. Var brenna” er unaðslegt eftir lang-
landnámsmaður í Argylebygð og an og erfiðan dag.
bjó þar fram um aldamót, hefii Marga góða gesti bar að garði
síðan búið hér við bæinn í S. hár árið gem sem gaman va-
Cypress sveitinni. Hann komst ag gjá og Spjapa vjg( hefi eg
ætíð vel af, hugsaði vel um störf | áður getið um komu dr_ Rögu.
sín og var duglegur maður, trú- vai(jar péturssonar og konu hans
verðugur og drengur góður. — | sem var öllum til ánægju. Dr.
Eftirlifandi er kona hans Ingiríð- Rögnvaldur er svo ram-íslenzkur
ur Sigurðardóttir Andréssonar i og fjölfróður að hér vcstra múnu
og fimm synir og ein dóttir. táir stanöa honum á sporði. Á
Giftingar hafa verið færri en ÞjóðræknisféIags starfsemin
dauðsföllin, aðeins man eg eftir mikig ag þafcfca honum. Hafði eg
tveimur giftingum meðal fslend- þá ánægju f vetur að vera við_
inga hér í bænum eða sveitinni. staddur þjóðræknisþingið, er var
1. Esther Aðalheiður Joseph- undir hang stjórn! Qg er það án
son, dóttir Árna S. Josephsonar eta eitt aura merkilegasta þjóð-
sál. ög konu hans Sigríðar Jón- ; ræknisþmg [ Sögu Þjóðræknisfé-
asdóttir, hún giftist 1. júní hér- iaggins. dyjst engum að þjóð-
lendum manni Du Wayne Taft ræknishreyfingunni er að vaxa
að nafni, eru þau búsett hér í fiskur um hrygg fyrir viturlega
bænum. ráðsmensku og er það íslending-
2. Bergsteinn B. Mýrdal og um til sóma.
DERA
Vér bjóðum bændum með ánægju
að heimsækja kornlyftur vorar og
ráðfæra sig við umboðsmenn vora
um hveitisölumál þeirra.
L
Federal Grain Limited
WINNIPEG
CALGARY
FORT WILLIAM
Björg Goodman voru gefin sam-
an í hjónaband 15. okt., búa þau
hér einnig, er hr. Mýrdal skó-
smiður og verzlunarmaður, hef-
ir átt hér heima um langt skeið.
Um áramótin 1935 og 1936
fóru þau Mr. og Mrs. F. S. Fred-
erickson í kynnisför vestur á
Þá var hér á ferðinni í sumar
séra K. K. ólafsson (forseti Lút.
kirkjufélagsins) frá Seattle,
Thórðarson , Gimli; H. Erlend-
son, Árborg, Man.; Mrs. Currie,
San Diego, Cal.; Sveinn Storm,
Chicago; Gutt. Finnbogason; Dr.
M. Hjaltasonar og Þorsteins
Borgfjörð, Winnipeg og ýmsra
fleiri sem eg ekki í svipinn man
eftir.
Á árinu liðna bar margt fyrir
augu og eyru sem maður veitti
sérstaka eftirtekt. Marga góða
ræðu hefir maður heyrt yfir út-
varp og af ræðupalli; söng og
hljóðfæraslátt, myndir (Movies)
og margt fleira sem heillað hefir
hugan, en ekkert sá eg eða
hlýddi á sem hertók mig eins og
að sjá Ragnar Stefánsson leika
Sigvalda prest á Stað í “Mann
og konu”. Eg var staddur í Win-
nipeg ásamt konunni, 26. júní
er leikur þessi var sýndur í Sam-
Wash., flutti hann hér fyrirlest- bandskirkju samkomusalnum, og
ur um “Nýstefnur og nauðsynja-
mál”, var það í alla staði hið
snjallasta erindi, sem erindi átti
til fólksins. Séra Kristinn hefir
Kyrrahafsstrond og dvoldu ser . ... ... , , ,
,, , . .1 lagt all-mikla stund a að kynna
til skemtunar og hressmgar 11 . „.s ,, ..
« . , Tr . , ser mannfelagsmal, og hefir
veðurbhðunm í Vancóuver-borg ... .... ...
, , , ,7 . .* gloggvan skilnmg a hmum ymsu
í nokkra manuði. Var komið
. , , . ,., i endurbotastefnum, sem menn-
fram a sumar er þau hurfu til | .
, , ... , ... | mgarfromuðir og mannvmir
a a a ur. °ru hau samtíðarinnar eru að berjast
hress í anda yfir dvolinni þar . . , ... . ,
1 fyrir a moti ofurefli liðs. Sera
vestra. f haust sem leið fluttu
þau alfarin héðan til Winnipeg
og hafa aftur sest þar að. Mr.
Frederickson rak hér myndar-
lega verzlun um allmörg ár, en
hefir fyrir nokkru selt hana í
hendur syni sínum, hafa þeir
feðgar haft verzlun hér lengst af
síðan 1911. Mr. Frederickson
er einn af þeim fyrstu fimm ís-
lendingum sem skoðuðu og námu
land í Argyle-bygðinni og þar
bjó hann blóma búi lengi. Á
hann langa og merkilega sögu í
bygðum íslendinga hér, hefir
hann verið hagsýnn fjársýslu-
maður og í Öllu hið mesta snyrti-
menni. Besti hugur íslendinga
hér fylgir þeim Frederickson’s
hjónunum að þeirra nýja heim-
kynni í Winnipeg.
Hans Jónsson ferðaðist einnig
vestur á Kyrrahaf, síðari part
sumarsins, fór hann til Vancou-
ver, Victoria og Point Roberts
sunnan við línua. Var erindi
hans aðallega vestur að heim-
sækja systur sína sem hann hef-
ir ekki lengi séð og býr á Point
Roberts, Mrs. Karolína Jóhanns-
son. Han er glöggur maður, og
SIGRIST Á
MOLDFOKI, ILLGRESI
OFÞURKI OG OFHÁUM
FRAMLEIÐSLUKOSTN-
AÐI með
“M A S S E Y-H A R R I S”
ONE-WAY
DISK-HERFI eða
DISK-SÁÐVÉL
Leitið til næsta Massey-
Harris umboðssala eftir
öllum upplýsingum
Kristinn ber höfuð og herðar
yfir marga stjórnmálaleiðtoga
samtíðarinnar, ætti hann að vera
á stjórnmála sviðinu sem leiðtogi
endurbótaflokks. Hann er jafn-
vígur á marga hluti; mætti vel
segja um hann það sem sagt er
að Haraldur konungur Sigurðs-
son hafi sagt um Gizur ísleifs-
son biskup. Séra Kristinn var 5
ár prestur í Glenboro og naut al-
mennra vinsælda, og er ætíð vel-
J! komin hvenær sem hann kemur.
Þá má maður ekki gleyma
komu Ragnars H. Ragnar, pínao-
kennara og söngstjóra, sem orð-
stír hefir unnið sér góðan á
hljómlistasviðum og frægur varð
á Þjóðræknisþinginu nýafstaðna.
Sýndi hann okkur þann heiður
að koma á árshátíð safnaðarins
og skemti þar, lék hann á hljóð-
færi svo þeir sem skynbragð
bera á hljómleika voru hug-
fangnir. Eru íslendingar hér
honum hjartanlega þakklátir
fyrir komuna og skemtunina. —
Þann 23. september kom hér
Miss Ingibjörg Sigurgeirsson frá
Mikley; var ákveðið að hún flytti
erindi um íslendsferð sína, en
Málshöfðun gegn
Jóni Halldórssyni
' Rvík. 5. marz
Dómsmálaráðuneytið hefir lát-
ið höfða mál 'gegn Jóni Halldórs-
syni, aðalgjaldkera Landsbank-
ans, í tilefni af rannsóknum
þeim, sem fram hafa farið á
banakmálunum í vetur.
kunni hann frá mörgu að segja , „ .. , ,, . „
úr ferðinni, skoðaði hann borg- vegna >ess að alí_var harðlokað
irnar vestra og á leiðinni og
veitti eftirtekt hinum miklu
vegna hinnar skæðu lömunar
veiki (infantile paralysis), var
henni ekki leyft að flytja erind-
ið. Var henni og nokkrum ís-
Á7í7a7tTiðnu7ri fluttu‘héðan! lendm*um samt boðið heim til
sera E. H. Fafms til skrafs og
skemtunar, sagði hún frá mörgu
náttúruundrum sem fyrir auga
ferðamannsins ber á þeirri leið.
fórum við að horfa á leikinn ;
ekki ætla eg að skrifa um leik-
inn, hann var yfirleitt allur góð-
ur, mig minnir samt að mér
fyndist að betur hefði mér fallið
ef smákaflar hefðu verið feldir
úr á einum eða tveimur stöðum,
en fólkið lék prýðilega vel, sér-
staklega fanst mér B. Hallson
gera hjálmari tudda góð skil,
Miss Hall prestsysturinni og P.S.
Pálsson Bjarna á Leiti, en rúsín-
an í leiknum samt sem áður
fanst mér vera séra Sigvaldi. Eg
hefði dáðst að því í huganum
ætíð síðan, hve snildarlega hr.
Stefánsson fór með sitt hlutverk.
Gerfið var alveg aðdáanlegt
fyrst og fremst, svo vart er hægt
að hugsa sér það betra, lát-
bragð og hreyfingar allar svo
eðlilegar sem framast er unt að
hugsa sér það. Rödd og málfæri
á nákvæmu samræmi, hógværðin
og slægðin svo listilega sýnd, og
glottið á vörunum svo “profes-
sional” að nautn var að horfa á.
Það var íþrótt í því er hann
bretti grönum og lét skína í
tennurnar, þó slægðin væri sem
mest í huga hans, mér fanst
h^nn setja sig svo listilega inn í
hlutverkið sem best getur verið
og vart er það heiglum hent að
fara í fötin hans á leiðsviði. Slík-
ir menn eiga að fá viðurkenningu
og skylda íslendinga að leggja
sérstaka rækt við að hlynna að
þeim mönnum sem frábæra hæfi-
leika hafa á hvaða sviði sem er.
íslendingar í Winnipeg eiga
mikla leikkrafta og þar ættu
þeir að geta notið sín betur en
annarstaðar, ef ekki væri fyrir
flokkadráttinn og skiftinguna
sem er þeim til ásteitingar, og
sem “þrándur á götu”.
(Meira)
a
á gamalmennaheimilið Betel
Gimli tvö gamalmenni. , , . „ . ...
1. Bergur G. Mýrdal fór héð- ur ferðjunni herni, enjiolki þotti
an í byrjún september mánaðar.
BRÉF TIL HKR.
Winnipegosis, Man.,
24. marz 1937
Heimskringla sæl:
Hér með fylgir lítilræði, sem
niðurborgun í hinni stóru skuld
minni við blaðið. Hafði eg von-
að að geta greitt skuld þá alla á
hinu liðna ári. En fer stundum
Lesið Heimskringlu
fyrir að missa erindið, en hafði
hafðiTkaríaklúbburinn “ofuriitla' harna ánægjulega kvöldstund. ^
skemtistund fyrir hann kvöldið' var Árni Sveinsson frá
31. ágúst og gaf honum staf að Baldur hér við og við fyrri hluta
skilnaði, var hann og er enn með- ársins; þó skamt að kominn sé,
limur klúbbsins og tók hann góð- er skylt að minnast hans; stjórn-
an þátt í félagsmálum hér um aði hann ísl. söngflokknum um
langt skeið, ætíð bjartsýnn og tíma og æfði Páska-kantötu sem
glaðvær. ! fram fór um páska leytið. Árni j á annan veg en ætlað er, og kvað
2. Guðbjörg Johnson fór á er ljúfur maður og listrænn og jekki nýtt 1 sogunm.
heimilið nokkru seinna, hún er hefir iagt sig eftir músik, og; ísar brotnuðu hér í byrjun
ekkja Þorbergs Jónssonar sem kent undanfarin ár. Hafði Brynj. j vertíðar, sem olli miklu tjóni,
lengi bjó hér í sveit (bróðir Þorláksson söngstjóri, sem nú er neta-tapi og fiskileysi. Tapaði
Magnúsar frá Fjalli). Guðbjörg kominn til íslands mikið álit á
er mesta sæmdar kona, hún var hæfileikum Árna, hann á þakkir
skörungur sem húsfreyja og íslendinga hér fyrir verk það
hugdjörf í lífsbaráttunni. Hafði i sem hann vann og vildi ekki taka
frændfólk hennar skemtikvöld iaun fyrir-
fyrir hana áður en hún fór, — Geta mætti ýmsra annara er
Henni fylgja hugheilar ham- hér voru á ferðinni svo sem B.
ingjuóskir vina hennar, og óskir j J. Lifman oddvita Bifröst sveit-
að æfikvöldið verði henni eins! ar, Skúla Sigfússonar fyrrum
friðsælt og fagurt og hún á skil- í þingmanns St. George; Th.
má út frá því sem sjálfsögðu, að
harmsagan hafi verið flutt með
tilhlýðilegum raunablæ, þar eð
“Mammuth”-átti ísjárverðan
hlut að máli; á eg þar við skulda-
greiðslu möguleika vora. En alt
kom fyrir ekki. Stjórnin sá sér,
sem fyr, enga leið færa til lið-
veizlu. ,
En aðra leið — sem fljótt á
litið sýnist torfærari — hefir
hún séð sér færa, sem sé þá, að
ganga í skrokk vorn um lögboðn-
ar skyldugreiðslur þ. e. fiski-
leyfi og verðstöðva-eftirgjöld. —
Hefir hún hin síðustu og verstu
árin verið að smá þokast upp
eftir þeim ógöngum og hefir,
sem kunnugt er, orðið það “á-
gerz” að færa upp leyfin um
helming (til $10.00) og þar að
auki skylda oss til lúkningar
annara $10.00 fyrir lóðarbletti
þá er verstöðvar vorar standa á
og hefir nú verið með harðdræg-
asta móti í viðskiftunum. Sum-
um fiskimönnum fanst, • sem
stjórnin hefði átt, að geta séð sér
fært, að sleppa kofatollinum
þetta árið, en þeim hinum sömu
hefir sézt yfir það, að nú er
stjórninni því meiri nauðsyn ríf-
legra inntekta, sem hún hefir við
sig hækkað launin. Nú þó allir
kunni ekki að verða sammála um
nauðsyn þeirrar löggjafar, verð-
ur hinu þó ekki heldur með fullri
sanngirni neitað, að hún hafi
ekki “drepið tvo steina með ein-
um fugli”, eins og K. N. heitinn
kallaði það — sem sé rekið fyrir
sig álitlega stoð, til að fyrir-
byggja frekara fótskrið í “tekju-
hallanum”! og auka inntektir
fylkisins, á eg þar við einsdæm-
ið 2 per cent vinnulaunaskatt-
inn.
Þetta er nú orðið miklu Iengra
mál en upphaflega var ætlað, en
þegar hann kemur svona yfir
mann eins og úr sauðarlegg, já
þá er ekki við þögn að búast.
Send þú mér ekki fleiri skulda-
kröfur og í staðinn heiti eg því,
að gera mitt ítrasta til lúkning-
ar.
Þinn með vinsemd,
A. Bjömsson
eg helft veiðarfæra minna. —
Náði þó til baka flestum þeirra,
en ónýtum að mestu að undan-
teknum flám og kljám.
Borin voru vandræði vor —
fiskimanna — upp fyrir hlutað-
eigandi yfirvöldum, — náttúru-
fríðinda-ráðherranum og hans
undirsátum af lánardrotnum
vorum (Board of Trade). Ganga
ÍSLENZKA BAKARIIÐ
702 SARGENT AVE., Winnipeg
Einasta íslenzka bakariið i
borginni
lslenzk bakning- af ailri tegund.
Pantanir utan af landi afgTeiddar
fljótt og vel.
Sími 37 652
Við Kviðsliti?
Til linunar, bóta og styrktar
reynið nýju umbúðimar, teyju-
lausar. Stál og sprotalausar. —
skrifið: Smith Manfg. Company,
Dept. 160, Preston, Ont.
Kaupið Heimskringlu
Borgið Heimskringlu