Heimskringla - 21.07.1937, Page 7

WINNIPEG, 21. JÚLÍ 1937
HEIMSKRINCLA
7. SÍÐA
VARTAN Á VEGGNUM
Eftir Smyril
Framh,
“Þessi ófagra mynd, sem birt-
ist augum þeirra,” sagði hann,
“var kona, sem gekk inn í stof-
una, kona, sem enginn þekti og
enginn hafði séð áður um kvöld-
ið. Kona? — Hum. Ef til vill
var það ekki rétt að kalla hana
það, því hún sýndist sannarlega
ekki tilheyra betri helming
mannkynsins, svo var hún óum-
ræðilega ljót, visin og vesældar-
leg, náleg og nornaleg, að öllum
stóð ógn af henni. Og ef eg ætti
að gera nákvæmlega lýsing af
henni,” sagði dr. Bratt, “þá
roundi eg helst geta líkt henni
við lúð blað, sem borist hefir
fyrir vindi frá einum sorphaugn-
um til annars, margfótum troð-
ið og útatað af skarni og skelf-
ingum óteljandi ára. Hún leið
áfram gagnsæ og grett. Augun
voru stór, eins og ámu-op, fjör-
laus og flöktandi og lágu langt-
inn í höfðinu. Kinnarnar héngu
í ótal fellingum niður fyrir hold-
lausa kjálkana, eins og horlopar
á rollum. Varirnar voru skel-
þunnar og skelfilegar, hreistrað-
ar eins og þukað ísuoð. Munnur-
inn var tannlaus og líkast því
sem maður sæi inn í koldimman
hellismunna hátt upp í klettum.
Nefið var breitt og óverulegt,
sem á apa, og rann úr því gul-
græn vilsa líkust dýjaslími. Eyr-
un voru lítil og varla stærri en
stilkblað á Fjandafælu. Hárið
var lítið og litlaust og hékk í
kleprum aftan á höfðinu. Háls-
inn var langur og mjór eins og
rengla og æðarnar berar og blóð-
lausar. Hún var brjóstalaus og
innslegin með háan herðakistil.
Og hendurnar, sem hún kross-
lagði framan á fullinu, voru svo
visnar og beinaberar -að telja
mátti í þeim hverja kjúku og
taug. En fötin sem hún bar á
sér, ef föt skyldi kalla, voru eins-
konar híalín, sem bar engan lit
eða lögun og voru eins og sam-
an grónar taétlur, sem héngu
utan á beinapípunum hér og
þar.” Þannig var þá lýsingin
af þessari hrygðarmynd, sem
birtist gestunum í húsi frú X
þetta kvöld.
Hvort hún átti þarna heima,
eða var aðeins gestkomandi þar,
vissi dr. Bratt ekki. En hann
sagði að hún hefði hagað sér í
sumum tilfellum eins og heima.
Dr. Bratt strauk hendinni
gegnum hárið og rétti úr sér.
Hann var nú aftur kominn í sitt
eðlilega ess. Gaukarnir sprikl-
uðu aftur í augum hans, og tví-
ræða gáska-brosið lék óhindrað
um varir hans í mörgum mynd-
um. Hann þandi út brjóstið,
dróg fast að sér andann og
ræskti sig svo gífurlega að undir
tók í stofunni, því enn var hann
ekki að fullu laus við skrattann' cftir löngun sinni. Hann sagð-
í kverkunum á sér. En gestirnir | ist því hafa forðast að líta upp.
hrukku við eins og skelkaðir , Þrátt fyrir það hafði hann gæt-
krakkar, því saga dr. Bratts var ur á henni útundan sér og beið á
INNKOLLUNARMENN HEIMSKRINGLU
f CANADA:
Amaranth.............................J. B. Halldórsson
Antler, Sask.........................K. J. Abrahamson
Árnes................................Sumarliði J. Kárdal
Árborg.................................G. O. Einarsson
Baldur..........................................Sigtr. Sigvaldason
Beckville...............................Björn Þórðarson
Belmont...................................G. J. Oleson
Bredenbury..............................H. 0. Loptsson
Brown...............................Thorst. J. Gíslason
Churchbridge....:...............................Magnúa Hinriksson
Cypress River.....................................Páll Anderson
Dafoe...................................S. S. Anderson
Ebor Station, Man.....................K. J. Abrahamson
Elfros..................................S. S. Anderson
Eriksdale................................ólafur Hallsson
Foam Lake..................................John Janusson
•Gimli................................... K. Kjernested
Geyslr..............................................Tím. Böðvarsson
Glenboro..................................G. J. Oleson
Hayland.................................Slg. B. Helgason
Hecla................................Jóhann K. Johnson
Hnausa..................................Gestur S. Vídal
Hove.............................................Andrés Skagfeld
Húsavík............................................John Kernested
Innisfail...........................Hannes J. Húnfjörð
Kandahar............................... S. S. Anderson
Keewatin.../...................... v....Sigm. Björnsson
Kristnes...............................Rósm. Árnason
Langruth...............................—B. Eyjólfsson
Leslie..............................................Th. Guðmundsson
Lundar........................Sig. Jónsson, D. J. Líndal
Markerville.*.........................Hannes J. Húnfjörð
Mozart..................................S. S. Anderson
Oak Point.......................................Andrés Skagfeld
Oakview.......................................Sigurður Sigfússon
Otto..................................... Björn Hördal
Piney....................................S. S. Anderson
Red Deer............................Hannes J. Húnfjörð
Reykjavík.................................. Árni Pálsson
Riverton.........................................Björn Hjörleifsson
Selkirk.................................G. M. Jóhansson
Sinclair, Man.......................K. J. Abrahamson
Steep Rock.................................Fred Snædal
Stony Hill................................Björn Hördal
Swan River..............................Halldór Egilsson
Tantallon.................................Guðm. ólafsson
Thornhill...........................Thorst. J. Gíslason
Víðir................................. Aug. Einarsson
Vancouver.............................Mrs. Anna Harvey
Winnipegosis.......................................Ingi Anderson
Winnipeg Beach......................... John Kernested
Wynyard.................................S. S. Anderson
[ BANDARÍKJUNUM:
Akra...................................Jón K. Einarsson
Bantry..................................E. J. Breiðfjörð
Bellingham, Wash..................Mrs. John W. Johnson
Blaine, Wash...................Séra Halldór E. Johnson
Cavalier...............................Jón K. Einarsson
Chicago: Geo. F. Long, 2428 Hamlin Ave., Logan Square Sta.
Edinburg....................................Jacob Hall
Garðar................................S. M. Breiðfjörð
Grafton...............................Mrs. E. Eastman
Hallson................................Jón K. Einarsson
Hensel..................................J. K. Einarsson
Ivanhoe.............................Miss C. V. Dalmann
Los Angeles, Calif....Thorg. Ásmundsson, 4415 Esmeralda St.
Milton....................................F. G. Vatnsdal
Minneota...........................Miss C. V. Dalmann
Mountain..............................Th. Thorfinnsson
National City, Calif.....John S. Laxdal, 736 E 24th St.
Point Roberts..........................Ingvar Goodman
Seattle, Wash.........J. J. Middal, 6723—21st Ave. N. W.
gvold.................................Jón K. Einarsson
Upham.................................E. J. Breiðfjörfí
The Viking Press Limited
Winnipeg Manitoba
farin að hafa áhrif á taugakerfi
þeirra.
“Hem, hem, e—hem!” rumdi
í dr. Bratt um leið og hann skók
á sér nefið. “Þið haldið nú
kannske að eg hafi hlotið að
horfa fast og lengi á kerlingar
tirfuna, til þess að geta gefið
svona nákvæma lýsing af henni,”
sagði dr Bratt. “En því fór
fjarri. Eg leit til hennar leiftur
snöggt, tvisvar, þrisvar sinnum
og málaði svo mynd af henni á
hugartöflu' mína. Eg fann og
sá, að allir aðrir störðu á hana
eins og rafseiddir, með skelfing-
arglampa í augum og viðbjóð 1
hverjum drætti á andlitinu. En
þrátt fyrir það er eg í efa um að
nokkurt þeirra hefði getað gefið
gleggri og réttari mynd af henni,
en þá, sem eg hefi málað upp
fyrir ykkur. Og legg eg það í
ykkar dómgreind að finna or-
sökina til þess,” sagði dr. Bratt
cg sléttaði úr brosinu og kyrði
gaukana sína. “En þetta, sem
tekið hefir mig margar mínútur
að skýra ykkur frá,” hélt dr.
Bratt áfram, “skeði aðeins á fá-
einum augnablikum, og þó hefi
| eg ekki og get ekki sagt ykkur
alt, sem gerðist í meðvitund
minni þessu fáu augnablik Og þó
i ykkur finnist lýsingin af þess-
ari mannveru ekki fögur eða að-
laðandi, þá skal eg trúa ykkur
| fyirr því, að hún er gull hjá því
að standa augliti til auglitis við
hana. Og ef þið hefðuð heyrt
málróm hennar þá--------Hann
kórónaði alt hitt,” sagði dr.
; Bratt, “Því hann hann var eins
! og heljarþung stuna langt utan
úr geimnum, líkastur óm af
tvö þúsund tonna stein, sem fall-
ið hefir niður í botnlausa gjá.”
Dr. Bratt þagnaði skyndilega,
hallaði sér lítið eitt fram og
! studdi hendinni á borðið. Það var
' engu líkara en hann væri að
hlusta eftir hljóðfalli steinsins
er féll í gjána. Þetta varaði
þó aðeins örskot. Hann rétti
sig aftur, losaði að nýju um
! skrattan í kverkunum á sér,
sagði nokkrum sinnum: “Hem
hem, e—hem”, og hélt síðan á-
fram með söguna.
I
j Eitt var það, sem hann sagðist
hafa undrað sig yfir, þó ekki
hefði það vakið hjá sér hilýhug,
! heldur það gagnstæða. Og það
var sagði hann að kerlingar hor-
gemlings - títuprjóns - nánösin,
hefði veitt sér meiri athygli en
nokrkum hinna í stofunni. —
“Hvað kom til þess? Var það af
því að eg var næstur dyrunum.
Eða var það af því að henni leist
eitthvað betur á mig en hina”,
hugsaði dr. Bratt. Nei, honum
fanst það nokkuð mikil fjar-
stæða að hún hefði yfir nokkrum
smekk að ráða. Kannske var
það fyrir það að hann var sá
eini er lét sem hann sæi hana
ekki. Ef til vill var það aðal
ástæðan, jafnvel þó honum fynd-
ist það hin mesta fjarstæða að
hugsa sér að hún hefði vit á að
finna til þess og gera á því
greinarmun. En hver svo sem
astæðan var, þá hreif þetta dr.
i Bratt ekki meira en það, að
I hann óskaði henni af öllu hjarta
I til undirheima. En hvað haldið
j þið að hafi skeð? — “Það var
! eins og árans meinvættið að
I tarna hefði lesið hugsanir mín-
; ar,” sagði dr. Bratt. Því hann
sagðist ekki hafa verið fyr búinn
að hugsa setninguna til enda, en
! kerlingar tuðran hefði staðið
kjaftgleið og fleðuleg við hlið
| sína. Hann sagðist hafa orðið
| undrandi og ekki sízt sökum þess
að hann var ekki var við fótatak
hennar. “Það sauð niðri í mér
gremjan,” sagði dr. Bratt, “og
það var eins og eg væri pikkaður
með nálum.” Hann sagði sig
hefði dreplangað til að standa
upp og— og — og bjóða henni
sætið. En hann sagðist hafa
setið á strák sínum og svekt
tekta. Fann hann það á sér að
hún var að reyna að lesa hann
niður í kjölinn og var það til
þess að auka eldinn í sálu hans,
kynda eldinn að gremju hans,
sem vall og sauð, svo hann átti
fult í fangi með að varna því að
hún syði ekki upp úr. En ekkert
gerðist. Og svo fór hann að taka
eftir því hjá gestunum að þeim
leið ekkert betur en honum. Það
var eins og hugur þeirra allra
væri fjötraður við þessa mein-
legu mynd. — Hann sagðist hafa
heyrt það vera að tala um einn í
laufi, tvo í laufi og síðan pass,
og heyrt það svo undra sig yfir
því að hafa tekið alla slægina,
án þess að bjóða slem.
En dr. Bratt beið og beið eftir
því að ófreskjan við hlið hans
gerði uppskátt eitthvert erindi,
eða færi eins og hún kom. En
það var ekki því að fagna. Það
var ekki unt að sjá að hún væri
nokkuð að hraða sér. Hún stóð
þarna við hlið hans hreyfingar-
laus eins og hræða og mælti ekki
orð en glápti litlausum undir-
skálar-augum á gestina, þegar
þeir voru að spila og virtist hafa
mesta ánægju af að sjá að hún
var öllum til ama og óþæginda.
Dr. Bratt fanst þögnin vara óra-
tíma, vera kveljandi löng, en þó
varaði hún ekki nema fáeinar
sekúndur. Alt í einu verður dr.
Eratt þess var að kerlingin
mjakar sér eitthvað til, og fagn-
ar hann því með sjálfum sér að
nú sé hún víst að fara. Leiftur
snögt lítur hann við og sér þá að
hún hefir aðeins snúið sér í hálf-
hring og starði eins og afglapi
upp á einn vegginn í stofunni. —
“Yfir hverjum fjáranum ætli
kerlingar álkan búi nú,” hugsaði
di. Bratt. Og eins og dreginn
af seiðmagni, fylgdi hann henni
eftir með augunum og sá að hún
st.aðnæmdist við einhverskonar
útvöxt eða vörtu á veggnum,
sem hann hafði ekki tekið eftir
þar fyr. “Hvert þó í logandi,”
sagði dr. Bratt með sjálfum sér.
“Ein ráðgátan enn. Nú fer mér
alveg að verða nóg boðið. Varta
á vegg, og vesöl kerling? Hvern-
ig er þessu varið?” Og kerling-
in hélt áfram að stara eins og
hálfviti á vörtuna, eins og hún
ætti von á að einhver undur
gerðust þá og þegar í sambandi
við hana.
“A — ha!” sagði dr. Bratt eft-
it augnabliks athugun. “A-ha!
Nú skil eg. Það er samband
milli kerlingarinnar og vrötunn-
ar á veggnum.” En hvernig var
því sambandi varið? Því varð
hann að komast eftir, hvað sem
það kostaði. Enda var hann bú-
inn að strengja þess heit að fara
ekki úr húsinu fyr en hann hefði
komist fyrir það. En heimskuleg
var sú lieitstrenging, fanst hon-
um því enn var hann engu nær og
með sjálfum sér viðurkendi hann
að hann vissi ekkert hvernig j
hann ætlaði að greiða úr þessum,
ráðgátum.
Rétt í þessu kom frú X inn í
- NAFNSPJÖLD -

Dr. M. B. Halldorson 401 Boyd Bldg. Skrifstofusimi: 23 674 Stundar sérstaklega lungnasjúk- dóma. Er að finnl & skrifstofu kl. 10—1. f. h. og 2—6 e. h. Heimill: 46 Alloway Ave. Talsimi: 33 ÍSS G. S. THORVALDSON B.A.. LL.B. LögjrœSingur 702 Confederation Life Bldg. .Talsími 97 024

Jacob F. Bjamason —TRAN SFER— Baggage and Furniture Moving 591 SHERBURN ST. Phone 35 909 Annast allskonar flutninga fram og aítur um bœinn. W. J. LINDAL, K.C. BJÖRN STEFÁNSSON tSLENZKIR LOGFRÆÐINOAR 4 öðru gólfl 325 Main Street Talsimi: 97 621 Hafa einnig skrifstofur tJS Lundar og Gimli og eru þar hitta, fyrsta miðvikudöur i , hverjum mánuði.
MARGARET DALMAN TEACHER OF PIANO SS4 BANNINO ST. Phone: 26 420 M. HJALTASON, M.D. ALMENNAR LÆKNINGAR Sérgrein: Taugasjúkdómar Leetur úu meðöl í viðlögum Viðtalstímar kl. 2—4 e. h. 7—8 aS kveldlnu Sími 80 857 665 Victor 8t.
Dr. 0. BJORNSSON 764 Victor St. OFFICE & RESIDENCE Phone 27 586 A. S. BARDAL selur líkklstur og annaat um útfar- ir. Allur útbunaður sá bestl. Ennfremur selur hann allskonax mlnnlsvarða og legsteina. 843 SHERBROOKE ST. Phone : 86 $07 WINNIPEG
RAGNAR H. RAGNAR Pianisti oo kennari Kenslustofa: 518 Dominion St. Simi 36 312 Dr. S. J. Johanneston 218 Sherburn Street Talaimi 30 877 ViOtalstimi kl.^3—5 e. h.
“Þér græðið þá?” sagði frú X,
hlægjandi sem fyr.
“Já, frú. Eg er í gróða.”
“Þér töpuðuð þó síðasta spil-
inu, en gátuð unnið það,” Sagði
frú X, og horfði rannsakandi á
dr. Bratt.
“Á, er það virkilega, frú? —
Hem, — já, það er annars líklega
satt. Eg sé það núna þegar eg
fer að athuga það. En það get-
ur stundum verið gróði í því að
tapa frú X.”
“Ó, er því svo varið ? Eg vissi
það ekki. Hvernig getur það
verið, dr. Bratt?”
“Mjög einfalt, frú X, mjög
einfalt. Of einfalt til þess að út-
skýra það frú,” sagði dr. Bratt
brosandi og leit fast til frú X.
“Þér spilið vel,” sagði frú X.
Og það lék einkennilegt bros um
varir hennar, sem ekki fór fram-
hjá dr. Bratt.
“Eg þakka yður gullhamrana
frú X. Komust þér að þeirri
niðurstöðu þegar eg tapaði spil
inu, sem þér sögðuð að eg hefði
getað unnið?”
“Ó, dr. Bratt. Þér eruð alveg
eins og tvíeggjað sverð. Eg þori
ekki að vera lengur nærri yður.”
Að svo mæltu hraðaði frú X
sér fram í eldhúsið og fór að
hrigla í leirtauinu.
“Einkennilegt,” sagði dr.
Dr. D. C. M. HALLSON
Physician and Snrgeon
264 Hargrave (opp. Eaton’s)
Phone 22 775
Rovatzos Floral Shop
*06 Notre Dame Ave. Phone 04 064
Preeh Cut Flowers Dally
Pl&nts in Season
We specialize in Wedding &
Concert Bouquets & Funeral
Designs
lcelandlc spoken
THL WATCH SHOP
Thorlakson Baldwin
Diamonds and Wedding
Rings
Agents for Bulova Watchea
Marriage Licenses Issued
699 Sargent Ave.
Dr. A. V. JOHNSON
tSLENZKUR TANNLÆKNIR
»18 Ourry Bld*., Wlnnlpeg
Oegnt pósthúslnu
Síml: »$211
Heimilii: 32 12$
stofuna og staðnæmdist við hlið, gratt með sjálfum sér, þegar
dr. Bratts, nákvæmlega í sömu
fíporum og kerlingin. Dr. Bratt
leit í kringum sig og bjóst við að
sjá kerlinguna á bak við sig líka,
en hún var þá öll á burt, og eng-
frú X var farin. Þessi augu —
þetta andlit, það minnir mig á.
— Vitleysa. Það getur ekki
verið, það er fjarstæða. — Og
þö — það er — það er eitthvað
inn vissi hvernig hún hvarf. Hún ■ sameiginlegt með þeim og —
hvorki heyrðist eða sást ganga j og:
J. J. Swanson & Co. Ltd.
REALTORS
Runtal. Inturanoe and Financial
Agentt
v Blml: 94 221
•0« PARIS BIDO.—Wlnnlpeg
út og þó vaktaði dr. Bratt hana
með öllum næmleik eyrna sinna
og augna. Það var engu líkara
en hún hefði gufað upp af gólf-
inu. Þetta gaf dr. Bratt nýtt
umhugsunarefni og ný-vand-
Rétt í þessu heyrðist skerandi
hljóð og skruðningar, eins og
stafli af kössum hefði oltið um
koll og einhver dottið og meitt
sig.
Allir köstuðu frá sér spilunum
ræði. En nú varð hann að léggja og þutu { ofboði á fætur og litu
þau frá sér í bili og snúa hugan- Spurnaraugum hvor til annars.
um til frú X.
“Þér eruð eitthvað áhyggju-
fullur í kvöld, dr. Bratt,” sagði
frú X, hlægjandi en dr. Bratt
duldist ekki að það var uppgerð-
ar hlátur.
“Mjög svo eðlilegt frú, mjög
svo eðlilegt. Það eru spilin, boð-
in, gróðinn, frú,” sagði dr. Bratt
sjálfan sig, með því að láta ekki og lék á alls oddi.
Og í sama vetfangi kom frú
X inn í stofuna náföl og titrandi
og bað dr. Bratt að finna sig.
Dr. Bratt fann það á sér að nú
mundi hann komast að leyndar-
málinu í sambandi við kerling-
una og vörtuna á veggnum, sem
clli þessum einkennilegu áhrif-
um á gestina um kvöldið. Hann
Frh. á 8. bls.
Gunnar Erlendsson
Pianokennari
Kenslustofa: 701 Victor St.
Sími 89 535
Orrxce Phohi Ris. Phohi
•7 293 72 409
Dr. L. A. Sigurdson
1N MKDICAL ARTS BUILDINQ
Ornci Hotris:
12 - 1
4 m - « rx
AMP KY APFOnVTMXNT