Heimskringla - 04.08.1937, Side 7

WINNIPEG, 4. ÁGÚST 1937
MEIMSKRINGLA
7. SÍÐA
FUNDARGERNINGUR
Frh. frá 3. bls.
Bókav., Guðm. Eyford
Yfirskoðunarmenn, Dr. Magnús
B. Halldórsson og ólafur
"Pétursson.
Þá gerði Dr. M. B. Halldórsson
tillögu um að stjórnarnefnd sé
gefið leyfi til að samhykkja
fundargerninga, sem ekki geta
komið til samþyktar á þinginu.
Tillagan var studd og samþykt.
Fundi frestað til kl. 8 að
kvöldi.
Fundur var aftur settur kl. 8.
Fundarbók síðasta fundar les-
in og samþykt.
Tillaga J. 0. Björnssonar,
studd af sr. Jakob Jónssyni, að
þingið votti sambandssöfnuðin-
um í Árborg, kvenfélagi safnað-
arins og fólki í Árborg yfirleitt
þakkir sínar'fyrir rausnarlegar
viðtökur. Tillagan var samþykt
með því að allir viðstaddir risu
úr sætum.
Dr. Sveinn E. Björnsson mint-
ist þess að Dr. Rögnv. Pétursson
og kona hans væru nú á leið til
íslands og lagði til að þeim væri
sent heillaóskaskeyti og að for-
seta væri falið að senda það. Til-
lagan var studd af Guðm. Ein-
arssyni og samþykt.
Þá ávarpaði Guðm. O. Einars-
son þingið. Kvaðst hann því
miður ^ekki hafa getað verið
stöðugi á þinginu. Mintist hann
á sumt sem gert hefði verið á
þessu þingi og lauk einkum lofs-
orði á erindi þau, sem flutt hefðu
verið á þingi kvennasambands-
ins; ennfremur mintist hann
fyrri þinga, sem hann hefði ver-
ið á. Að lokum flutti hann
snjalt frumort kvæði, er hann
nefndi'“Þingbæn”, og var gerður
að því góður rómur.
Þá ávarpaði forseti þingið
nokkrum orðum og talaði um
gildi þessara árlegu samfunda
fyrir þá sem sæktu þá og félags-
skapinn yfirleitt; mintist hann
þingsins, sem haldið hefði verið
á þessum stað fyrir níu árum og
hversu ánægjulegt það hefði
verið; og að hvort sem önnur níu
ár liðu aftur þangað til þing yrði
haldið í Árborg eða skemur,
mættu menn ávalt búast við á-
gætum viðtökum hér.
P. K. Bjarnason tók næstur
til máls og þakkaði fyrir hönd
safnaðarins og mælti nokkur vel
völd orð til þeirra sem sótt höfðu
þingið. Kvað hann það eitt af
einkennum þessara þinga, að
hver og einn gæti sagt mein-
ingu sína, hvort sem aðrir væru
henni samþykkir eða ekki.
Að lokum flutti séra Jakob
Jónsson bæn, sálmurinn nr. 634
var sunginn; bar forseti síðan
fram blessun og lýsti þingi slitið.
ALM ANNASKARÐ OG
HALLORMSSTAÐUR
(Úr ferðaminningum)
Eftir Sigurð Helgason,
skólastjóra
Kaupið Heimskringlii
Lesið Heimskringlu
Borgið Heimskringlu
ooeooccoseoososoooscooooos
Ennþá ómar í eyrum mínum
hægur straumniður Hornafjarð-
arfljóta, utan frá nesjum og!
eyjaoddum, og ennþá er blæfag-
ur ljómi júnínóttunnar — með
seiðmagni sínu — yfir sál minni,
þegar eg hugsa til vöku þeirrar,
sem eg hafði nóttina við Mikley.
Og þó eru meira en þrjú ár
síðan.
Við höfðum komið þangað inn !
á leguna um kvöldið. En það
voru allir í fastasvefni um borð
hjá okkur eftir miðnættið, þeg-
ar að mér kom að vaka.
Þetta var svonefnd hundvakt
á sjómannamáli.
Eg sit í eldhúsdyrunum og
horfi á það, sem fyrir augun ber.
Steinsnar frá skipinu eru græn-
ir og grösugir bakkar Mikleyjar,
og alls staðar umhverfis eru eyj-
ar og hólmar. Krían svífur yfir
varpstöðvum sínum. Hún er ó- |
venjulega hljóðlát, en það lifnar
yfir henni því meir sem líður á j
nóttina, og fleiri og fleiri hefja
sig til flugs. Lítil maríuerla
sest á stein í eyjarbakkanum og
fer að syngja. Eg heyri glögt
kvak hennar og mér finst vera
svo langt síðan eg hefi heyrt
maríuerlu syngja. Þessi litli,
fallegi fugl minnir mig á eitt-;
hvað, sem er löngu liðið. Eg lifi
í huganum vornæturnar heima á
æskustöðvunum — þegar eg
vakti yfir túninu — með vonum |
þeirra og vökudraumum. Þá
fanst mér söngur hennar vera |
lofsöngur' um vonirnar og öll
fyrirheit þeirra. En hvað var j
í kvaki hennar nú? Var hún
ekki enn að gleðjast með mér?
Gleðjast yfir þessari dásamlegu
nótt,. roða sólarinnar á austur-
loftinu og þessum hæga straum-
nið fljótanna, sem barst að eyr-1
um okkar. Jú, maríuerla litla,
eg vissi altaf, að þú myndir ekki
bregðast mér.
Þessi legustaður okkar þarna
inni á milli eyjanna á Hornafirði
var ólíkur öllum öðrum, sem eg
hafði séð. Það var mildari og
æfintýralegri blær yfir honum.,
Oftast lágum við á hinum og
þessum víkum úti við yztu nes,
nálægt háum fjöllum og nöktum
sjávarhömrum. Björtu nóttun i
um þar fylgdi enginn seiðþrung-
inn straumniður rennandi vatna.
Aldrei fyrri hafði eg séð frjó-
sama grasbakka ekki steinsnar
frá borðstokknum. Og þó að
víða sé fagurt flg svipmikið úti
við andnesin, þá er fegurðin
þar með öðru móti, og hún vekur
aðrar tilfinningar.
Þetta var sunnudagsnótt og
næsta dag átti fyrir okkur að
liggja að sjá meira. Við skips-
félagarnir lögðum af stað í
Have the Business
POINT OF VIEW
f
Dominion Business College students have the advantagj
of individual guidance in the all-important factors of
business persona^ity, conduct, and approach.
No matter how thoroughly you know the details of
office work, you must be able to sell your services,
and this is now just as much a part of Dominion
training as Shorthand, Typewriting, Bookkeeping, or
any of the other courses in which Dominion leader-
ship has been recognized for over twenty-five. years.
Business is better! Employment is increasing!
Prepare for it.
DOMINION
BUSINESS COLLEGE
On The Mall
and at Elmwood, St. James, St. John’s
skemtiferð á landi. Förinni var
heitið upp í Almannaskarð, til
þess að sjá hið víðkunna útsýni
þaðan.
Leiðin liggur upp úr þorpinu
— Höfn á Hornafirði, framhjá-
stórum nýræktarspildum, bæj-
um og mýrarflákum. Alt þetta
er athyglisvert, en það hverfur í
skuggann af fyrirheitum Al-
mannaskarðs, sem við sjáum
framundan, milli tveggja nak-
inna fjallahlíða. Síðasti spöl-
urinn liggur skáhalt upp snar-
bratta fjallshlíðina, grýtta og
gróðurlausa. En alt í einu sveig-
ir bíllinn til hliðar og staðnæm-
ist. Við erum komnir í Almanna-
skarð.
Nafnið eitt felur í sér töfra
skáldskaparins. Eins og allur
góður skáldskapur á það sér
bakhjarl í hinu raunverulega
lífi. Hér hefir verið alfaraleið
frá alda öðli. Lengi var sóttur
kaupstaður austur á Djúpavog
langar leiðir vestan að. Á þeim
árum áttu margir leið hér um.
Kynslóð eftir kynslóð hefir farið
um þetta skarð til aðdrátta, bæði
snauðir og auðugir. Og það er
næstum eins og skarðið geymi
enn hugsanir allra þessara
manna.
Fyrir nokkrum áratugum
fluttu margir burt úr sveitunum
við Hornafjörð. Flestir þeirra
fóru austur á firði, því að þar
þótti lífvænlegra og betra að
vera um þær mundir. Og sann-
arlega hafa Hornfirðingarnir,
sem síðast sáu yfir æskustöðv-
arnar af Almannaskarði, mátt
geyma yfirbragð þeirra í minni,
því að lítilsiglt eða hversdags-
legt er það ekki.
Úr Almmannaskarði blasir við
suðurbrún Vatnajökuls. Lengst
vestur frá er láglendið að sjá
eins og örmjó ræma. Næst fyrir
vestan Fljótin eru Mýrarnar,
marflatar og vötnóttar, en fyrir
austan þau eru Nesin. Fljótin
eru að sjá eins og mikið stöðu-
vatn, krökt af eyjum, stórum
og smáum.
En það er fjöllin og jökullinn,
sem athyglina draga að sér-.
Fjöllin gnæfa upp úr jökul-
brúninni, nakin og hornhvöss,
með marglitu bergi. Yfirbragð
þeirra er hörkulegt. Þau eru
alveg gróðurlaus, og ósjálfrátt
finst manni, að ef þau væru vit-
und gædd, myndu þau líta á smá-
vegis grastó eða lynghvamm sem
óþarfan hégóma og veikleika-
vott, sem væri hátign þeirra
ósamboðinn. Milli þeirra er
skriðjökullinn, úfinn og grettur.
Hann minnir á ógeðfeldan skap-
gerðarbrest hjá stórfeldri per-
sónu. — f baksýn er meginjök-
ullinn, tindrandi hvítur, kyrlátur
og kaldur. En lengra til vinstri
handar glitrar hafið í skini júní-
sólarinnai', hlýlegt að þessu sinni
og gamalkunnugt.
Við stöndum frammi fyrir
hinu mikilúðlega yfirbragði út-
sýnisins. Svipur þess allur er
harður og lokaður, að minsta
kosti fyrir mér. Það minnir
mig á broslaust andlit, sem er
löngu stirnað í hugsuninni um
eigin verðleika. Og þegar bíll-
inn með okkur félagana skröngl-
ast aftur niður úr skarðinu, er-
um við munaðarlausir í hugsun-
um okkar, því að hluttekningar-
leysi umhverfisins hefir lagst á
sál okkar. — Þó geymi eg enn í
huganum minninguna um útsýn-
ið úr Almannaskarði og gleymi
því aldrei.
II.
Næsta laugardag erum við ehn
í skemtiferð. Við höfum fært
helgina fram um einn dag. Á
sunnudaginn ætlum við að vinna.
Nú er ferðinni heitið “upp í
Hérað”, eins og Austfirðingar
segja, í Hallormsstaðaskóg. Við
leggjum af stað snemma morg-
uns frá Reyðarfriði, og enn er-
um við í bíl. Vegurinn er þur og
rykugur. Það er heitt í veðri
og glaðasólskin.
Leiðin liggur um Fagradal,
djúpa og grösuga dalskoru, sem
sker sundur Austfjarða-fjall-
garðinn. Til beggja handa eru
gróðurlaus fjöll.
Eg minnist fyrri ferða minna
um þennan dal, einu sinni gang-
andi í náttmyrkri og rigningu,
öðru sinni í frosti að vetrarlagi,
og þá var tunglskin yfir hjarn-
breiðum dalsins. En aldrei hafði
eg farið þessa leið nema í góðu
skapi, vongóður um lífið og
framtíðin^, og enn var það svo.
Sá, sem einu sinni hefir tekið (
ástfóstri við Fljótsdalshérað,;
þráir það ávalt síðan og finst
hann hvergi eiga heima nema
þar, enda þótt hann sé þar ávalt
gestur og geti aldrei búist við að
vera þar annað. Og þó að eg
ætti bráðum von á að sjá kæra
vini, sem mér hafði ekki auðnast
að hitta nokkuð lengi, hlakkaði
eg einnig til að heilsa sjálfu hér-
aðinu og sumardýrð þess, fljót-
inu, fjallasýninni og Hallorms-
staðaskógi.
Þegar nær dregur Héraðinu,
breikkar dalurinn, sem við för-
um, og verður að einskonar for-
dyri margra fjalldala. Þar
rennur tær á eftir grundunum
áleiðis til Héraðs. Það er Ey-
\'indará. Efst á henni veit eg af
grýttum hólma, sem áin rennur
framhjá í stríðum strengjum,
stórgrýtt í botni. f þessum
hólma vex lágvaxin, harðgerður
viðarrunnur. Hríslurnar eiga
rætur sínar niðri milli stórgrýt-
isins í hólmanum, og úðinn af
straumfalli árinnar vökvar blöð
þeirra. Einangraður og af-
skektur vex runninn á þessum
stað, þolir þar hörku vetrarins
og ber blöð á hverju sumri. —
Þessi litli runnur er hvort-
tveggja í senn aðdár.uarverð og
átakanleg sjón, einskonar tákn
okkar eigin lands og andlegrar
menningar þess. Nú sakna eg
þess eins, að geta ekki séð hann.
Á þessum slóðum sjá menn
fyrstu svipbrigði Héraðsins. Yfir
hálsinn, sem lokar að mestu út-
sýninu upp úr dalnum, sést lítill
hluti úthéraðsins og hálendis-
brúnin í norðvestri. Yfir út-
sýninu hvílir blámóða fjarlægð-
arinnar, mild og djúp. Og milli
ásanna á láglendinu glitrar í
vatn. En þegar upp á hálsinn
kemur, blasir Héraðið við. Þar
uppi vex skógur. Hríslurnar
slúta yfir veginn og strjúkast
utan í bílinn, eins og þær séu að
rétta okkur hlýlega vinarhönd
og bjóða okkur velkomna í þá
“voraldar veröld”, sem við fær-
j umst nú inn í. Hver getur kos-
ið sér alúðlegri kveðju?
Við höldum sem leið liggur inn
eftir Héraðinu, fram hjá reisi-
legum bæjum og yfir Grímsá,
sem búið er að brúa traustlegri
steinbrú, en áður h'afði hún
hrifsað til sín mannslíf í tuga-
tali. — Við höfum Lagarfljót á
aðra hönd, en hlíðina, kjarri,
vaxna, á hina. Fljótið er breittj
og lyngt eins og stöðuvatn, og
| hvert sem augum lítur er óend-
I anleg fjölbreytni.
Smátt og smátt minkar undir-
j lendið meðfram fljótinu, og alt í
I einu sjáum við Hallormsstaða-
| skóg framundan í afhallandi
^ hlíðarbrekkum. Litbrigði skóg-
! arins laða að sér eftirvæntingar-
full augu okkar, Yfir honum
iðar tíbráin í hitanum. Fyrir
j löngu hefir skógurinn verið
girtur og friðaður, verndaður
fyrir ágangi og að honum hlúð á
ýmsan hátt. Síðan hafa bjark-
irnar vaxið hraðara og orðið
beinvaxnari og fegurri en áður.
Slíkt er ljóst dæmi um þá þörf,
sem ungviðinu er á aðhlynningu.
Angandi bjarkarilm leggur að
vitum okkar. Alt í einu erum
við komnir í skógarjaðarinn og^
i höldum nú lítið eitt inn í skóg-!
inn. Bíllinn stöðvast og við,
stígum út úr honum. — Við erum i
komnir inn í Hallormsstaðaskóg. j
Við göngnm inn á milli
trjánna. Eg heyri raddir sam-1
ferðamannanna rétt hjá mér, en'
þó er eg einn.
f fyrstu er eg hálf-uppburðar
laus. Mér finst eg vera svo ó-,
kunnugur. f rauninni hefi eg,
aldrei komið í reglulegan skóg
- NAFNSPJÖLD -

Dr. M. B. Halldorson 401 Boyd Bldg. Skrifstofusími:' 23 674 Stundar sérstaklega lungnasjúk- dóma. Kr að flnni á skrifstofu kl. 10—12 f. h. og 2—6 e. h. Heimill: 46 Alloway Ave. Talsimi: 33 ÍSS G. S. THORVALDSON B.A., LL.B. LögfrœOingur 702 Confederatlon Llíe Bldg. Talsími 97 024

Jacob F. Bjamason —TRAN SFER— Baggage and Furniture Moving 691 SHERBURN ST. Phone 35 909 Annast allskonar flutninga fram og aftur um bæinn. W. J. LINDAL, K.C. BJÖRN STEFÁNSSON ISLENZKIR LÖGFRÆÐINOAR & öðru gólíi 32S Main Street Talsimi: 97 621 Hafa einnig skrifstoíur að Lundar og Gimli og eru þar að hitta, fyrsta miðvikucla* 1 hverjum mánuði.
MARGARET DALMAN TEACHER OF PIANO S54 BANNINO ST. Phone: 26 420 M. HJALTASON, M.D. ALMENNAR LÆKNINOAR Sérgrein: Taugasjúkdómar Lætur úti meðöl í viðlögum Viðtalstímar kl. 2—4 a. h. I—8 ats kveldinu Síml 80 857 665 Vletor 8t.
Dr. O. BJORNSSON 764 Victor St. OFFICE & RESIDENCE Phone 27 586 A. S. BARDAL selur likkistur og annasit um útfar- lr. Allur útbúnaður sá bestl. Ennfremur selur bann allskonar mlnnisvarða og legsteina. 843 SHERBROOKE ST. Phone: 86 607 WINNIPBO
RAGNAR H. RAGNAR Pianisti oo kennari Kenslustofa: 518 Dominion St. Simi 36 312 Dr. S. J. Johannes.ion 218 Sherbum Street Talsimi 30 877 VlOtalstimi kl. 3—5 e. h.
. i
fyrri. En angan birkitrjánna,
sem eg anda að mér, fyllir mig
óblöndnum fögnuði yfir þessum
dásamlega stað og þeirri góðu
viðburðanna rás, sem bar mig
hingað. Eg kem að rjóðri og
legst niður í grasið. Raddir
samferðamannanna fjarlægjast
og deyja út. Er það nú rétt, sem
eg hefi heyrt, að tómleikinn, sem
stundum getur altekið mann í
stórum borgum og gerir menn
þunglynda og sinnisveika, þekk-
ist ekki úti í skógi, enda þótt
menn séu þar einir dögum og
vikum saman? Eg veit það ekki,
en hitt veit eg, að fróun hvíldar-
innar er hvergi betri og heil-
næmari en við brjóst ósnortinn-
ar náttúrunnar. Og eg er ekki
lengi búinn að dveljast þarna í
rjóðrinu, þegar veikur og leynd-
ardómsfullur kliður berst mér
að eyrum. Eru það bjarkirnar,
sem tala sínu máli, eða er það
blærinn, sem bærir limið og trjá-
krónurnar? Það er að minsta
kosti mál skógarins. Ekki er of
mikið sagt af töfrum hans.
Eg stend á fætur og geng
lengra inn í skóginn. Ómar hans
hljóma heillandi í eyrum mínum.
Eg er glaður. Þetta er hátíðis-
dagur.
Einhversstaðar hér í skógin-
um er lítill, tær lækur. Á balan-
um, sem hann rennur um, er
hríslan,. sem skáldið ávarpaði,
þegar hann kvað:
“Gott áttu hrísla á grænum bala,
glöðum að hlýða lækjarnið.”
Fallegar vísur, en þessar tvær
hendingar þó fallegastar. Þessa
hríslu ætla eg að finna og þenn-
an laek. Það er margt hér, sem
eg verð að sjá.
Hátt uppi í hlíðinni stpndur
húsmæðraskólinn á Hallorms-
stað. Hann stendur þar á auðu
svæði. Umhverfis er skógur-
inn, en frá honum sér yfir fljót-
ið, ströndina hinum megin með
bæjum og grænum túnum, og
upp yfir hana rís austur-brún
Fljótsdalsheiðar. Þar fyrir vest-
an er heiðin með auðn og öræfa
víðáttu.
Á þessum stað er fegurð. Ekki
lítilsiglt aðgerðalaust flekkleys*r
heldur ímynd sannrar tignar og
Frh. á 8. bls.
Dr. D. C. M. HALLSON
Physician and Surgeon
264 Hargrave (opp. Eaton’s)
Phone 22 775
Rovatzos Floral Shop
206 Notre Dame Ave. Phone 94 954
Fresh Cut Flowers Dally
Plants in Season
We specialize in Wedding &
Concert Bouquets & Funeral
Designs
Icelandlc spoken
THL WATCH SHOP
Thorlakson Baldwin
Diamonds and Weddlng
Rings
Agents for Bulova Watches
Marriage Licenses Issued
699 Sargent Ave.
Dr. A. V. JOHNSON
tSLENZKUR TANNLÆKNIR
212 Curry Bldg., Wlnnipeg
Oegnt pósthúslnu
Slmi: 96 210 Heimilit: 33 326
J. J. Swanson & Co. Ltd.
REALTORS
Rental. Inturance and Financial
Agenti
81mi: 94 221
900 PARIS BLDO.—Winnlpeg
Gunnar Erlendsson
Pianokennari
Kenslustofa: 701 Victor St.
Sími 89 535
Orrici Phoni
87 293
Ria. Phowi
72 409
Dr. L. A. Sigurdson
109 MKDICAL ARTS BUILDINO
Ornci Hotns:
12-1
4 r.M. - 6 r.u.
4JTD BT APronrri(Il«T