Heimskringla - 26.04.1939, Blaðsíða 3

WINNIPEG, 26. APRÍL 1939
HEIMSKRINGLA
3. SÍÐA
inn taumlausu æði og heift án
þess að nokkrum einstaklingi
innan ihans sé ljóst af hverju
æsingin og ósköpin stafa.
Ef aparnir uppgötva meðal
sín einhvern annarlegan ein-
stakling og frábrugðinn hinum,
þyrpist hersingin undir stjórn
foringjans um hann og orga og
öskra af bræði og vandlætingu.
Þegar svo æsingin hefir náð há-
marki, ræðst flokkurinn á vesal-
inginn, sem hneykslinu olli, og
annaðhvort drepur hann eða
flæmir burt.
í samfélagi apanna er réttur
einstaklingsins enginn. Kyn-
þátturinn, flokkurinn er alt. Af
þessu leiðir að apar hirða lítt um
frelsi. Séu nokkrir apar settir í
búr, en einn skilinn frá og lokað-
ur úti, þá vill hann ólmur kom-
ast inn í fangelsið til hinna. —
Hann tekur félagsskap og fang-
elsi fram yfir frelsi.
Þegar alt kemur til alls eru
ofurapar og ofurmenn ekki ýkja
ólíkir, þrátt fyrir þessi 200,000
ár, sem á milli eru. Og þegar
litið er á þessi tvö sameiginlegu
erfðaeinkenni apa og manna, til-
hneigingu til múgæsinga og kyn-
þáttahaturs, mætti spyrja: —
Hverjum framförum hefir þorri
mannkynsins tekið síðan það
skreið á legg?
Engum getur dulist það, ef
hann hefir opin augu fyrir því,
sem nú er eð gerast í einræðis-
rítcjunum, að þar eru foringjarn-
ir að reyna að greina alla menn
í ákveðna kynþáttadilka í alls-
herjar sauðarétt mannkynsins.
og frá þeirra sjónarmiði eru
sumir kynþættirnir alls ekki á
vetur setjandi.
Einsræðiskenningar eru ekki
nýtt fyrirbæri. Þær eru gamall
arfur eða uppvakningur ástríðna
og alls kyns bölvunar, sem er
eldri en mannkynið sjálft, og til
þess komnar frá grimmúðugum
dýrum í mynd manns og apa.
Ef til vill er það svo, að sag-
an endurtekur sig. Annars
hlyti svo að vera, að nútíðar-
menn séu orðnir þreyttir á sið-
menningunni. Um mestan hluta
Evrópu og á stórum svæðum í
Asíu virðast menn ákveðnir í
því að hverfa aftur til menning-
arleysis elstu forneskju, gang-
andi hanagang alla leiðina.
Og þó mátti menningin leiða
að göfugu marki, þrátt fyrir alt,
ef vér aðeins værum minnugir
þess, að “miklir” menn eru, eins
og Kínverjar segja bölvun
mannkynsins.
(Lauslega þýtt úr Passing
Show)—Alþbl.
BJARTSÝNI SVÖLUNNAR
SOVÉT STJÓRNIN
MóTMÆLIR
Þröstur sagði við svölu
Einn sólfagran vorhlýjan dag:
Hvað er að þessum mannlegu
verum
Að hatast og berjast og víla um
sinn hag?
En svala var sárbeitt í svörum,
“Eg held þeir elski aðeins jörð-
ina og sig
Og hafi ekki himneskan föður,
Sem hugsar um þá eins og þig
og mig.”
J. B. H.
Meðal amerískra auðkýfinga
• nú háð einskonar samkepni
n það, hver geti haldið veizlur
eð sérkennilegustum hætti. —
ins og nú standa sakir er
•entsmiðjueigandi einn í New
ork talinn methafinn. Gestirnir
>ru látnir sitja á hestbaki með-
i veizlan stóð yfir. Til þess að
;ra þetta enn áhrifameira
ifðu hestarnir verið látnir
-ekka áfengi áður en veizlan
Sfst og voru þeir því talsvert
cyrrir. Gestunum var vitan-
ga veitt áfengi eftir óskum og
sgir sagan, að þeir hafi flestir
;rið margfallnir af baki, þegar
;rzlunni lauk.
Annar auðkýfingur hélt ný-
ga veizlu í stórum sal, þar
>m tamin ljón gengu um meðal
úzlugestanna.
16. marz tilynkti þýzki sendi-
herrann í Moskva, Schulenberg,
Sovét stjórninni hinn svonefnda
samning er gerður var 14. marz
en samkvæmt honum er tékk-
neska þjóðin tekin undir vernd
Þýzka ríkisins.
17. marz tilkynti sendiherrann
sovét stjórnnni innihald yfirlýs-
ingar Þýzka ríkiskanslarans um
að Bæheimur og Mæri (Mor-
avia) væru gerð að þýzkum
verndarsvæðum (protectorates).
Litvinoff utanríkis þjóðfull-
trúi sovétríkjanna isvaraði til-
kynningunni þannig:
“Eg hefi meðtekið tilkynning-
ar yðar frá 16. og 17. marz, þar
sem er skýrt frá innlimun Bæ-
heims og Mæris í Þýzka ríkið
og yfirlýsing gefin um það að
þessir landshlutar hafi verið
gerðir að þýzkum verndarsvæð-
um.
Sovét stjórnin telur nauðsyn-
legt að afstaða hennar til þess-
ara atburða komi skýrt og á-
kveðið fram.
f fyráta lagi. í upphafi til-
kynningarinnar eru “pólitík og
söguleg tillit” færá sem réttlæt-
ing á atburðum þessum, þar er
því haldið fram sem staðreynd-
um að Tékkóslóýakía hafi verið
gróðrarstía stöðugra óeirða, og
þaðan (hafi stafað hætta fyrir
friðinn í Evrópu.
Að Tékkóslóvakía ríkið hafi
verið óstarfhæft og stöðugt á-
hyggjuefni fyrir Þýzku stjórn-
ina.
Staðreyndirnar tala alt öðrú
máli. í rauninni var Tékkó-
slóvakiska lýðveldið eitt af þeim
fáu ríkj um í Evrópu eftir heims-
styrjöldina, þar sem friður ríkti
innanlands og friðarstefnunni
var framfylgt út á við.
|í öðru lagi, það er ékki senni-
legt að nokkur þjóð, afhendi
sjálfstæði sitt af frjálsum vilja
og samþykki innlimun landsins í
annað ríki — .sízt þjóð eins og
Tékkar, sem barist hafa fyrir
sjálfstæði sínu í 20 ár. — Forseci
Tékkóslóvakíu, Hacha, er undir-
ritaði Berlínar samninginn 15.
þ. m., hafði ekkert umboð til
þess frá þjóð sinni og braut þar
algerlega í bága við 64. og 65. gr.
stjórnarskrár Tókkóslóvakíu og
vilja þjóðar sinnar, þessvegna
getur samningur þessi ekki tal-
ist lögmætur.
í þriðja lagi: Sjálfsákvörð-
unarréttur þjóðanna, sem Þýzka
stjórnin hefir ósjaldan vitnað í,
krefst frjálsrar atkvæðagreiðslu
þjóðarinnar um þýðingarmikil
mál, og ekki er hægt að setja í
hennar stað undirskrift eins
manns eða tveggja hversu há
embætti sem þeir hafa.
Hér hefir tékkneska þjóðin
ekki fengið að láta í ljós álit sitt,
ekki einu sinni í líkingu við at-
kvæðagreiðslur þær er gerðu út
um örlög Efri Slesíu og Saar
héraðsins.
f fjórða lagi: Þar sem ekkert
slíkt þjóðaratkvæði hefir farið
fram, verður hernám Bæheims
og Mæris og aðgerðir Þýzku
stjórnarinnar ekki skoðað öðru-
vísi en tilefnislaus ofbeldis árás.
í fimta lagi: Það sem hér
hefir verið sagt á einnig við um
aðfarir Þýzku stjórnarinnar
gagnvart Slóvakíu og innlimun
hennar í Þýzka ríkið án þess að
Slóvakiska þjóðin hafi fengið að
láta álit sitt í ljósi.
í sjötta lagi: Aðgerðir Þýzku
stjórnarinnar, komu af stað árás
Ungverska hersins inn í Rú-
meníu og afnám sjálfsögðustu
þjóðarréttinda íbúanna. .
í sjöunda lagi: Með tilliti til
alls þessa, mótmælir Sovét
stjórnin innlimun Bæheims og
Mæris og Slóvakíu í Þýzkaland
sem andstæða lögum og alþjóða-
rétti, andstæða réttlæti og sjálfs-
ákvörunarrétti þjóðanna.
í áttunda lagi: Sovét-stjórnin
lítur svo á að innlimun Tékkó-
slóvakíu feli í sér alvarlega
hættu fyrir friðinn í álfunni,
trufli pólitískt jafnvægi Mið-
Evrópu og auki á það öryggis-
leysi sem þegar var fyrir.
Þetta bið eg yður að tilkynna
stjóm yðar.”
Friðrik Sveinsson
ÞAÐ SEM STALIN
BÝÐUR RÚSSSNESKU
VERKAMÖNNUNUM
UPP Á SEM SÓSÍALISMA
Nýjustu tilskipanir Stalins
Þ. 1. janúar í vetur gengu í
gildi á Sovét-Rússlandi ný lög
um réttindi og skyldur verka-
manna, sem aðeins tveimur dög-
um áður höfðu verið gerð heyr-
inkunn sem tilskipanir, undir-
tíma á sínum vinnustað til þess
að geta orðið vissra trygginga
aðnjótandi. Þannig er ákveðið
að verkamaður, sem um stund-
arsakir verður ófær til vinnu,
eigi engan rétt á styrk nema
hann hafi verið óslitna sex mán-
uði á sínum síðasta vinnustað.
Til þess að eiga rétt á sumar-
fríi verður verkamaðurinn enn-
fremur að hafa unnið að minsta
kosti í ellefu mánuði við eitt og
sama fyrirtæki. (f Svíþjóð þarf
hann ekki að hafa verið nema
sex mánuði hjá fyrirtækinu til
að fá sumarfrí.)
ÚR BRÉFI FRÁ ÍSLANDS-
VINI t LITHAUEN
Feodorus Bielaekinas, lithau-
iski stúdentinn, sem hér var við
nám, er fyrir nokkuru kominn
heim til Kaunas (Kovno) og
skrifar þaðan einum kunningja
sínum hér:
“Nú er eg loksins kominn
heim. Hafði eg viðdvöl nokkura
á heimleið í Færeyjum, Dan-
mörku, Finnlandi og Eistlandi.
— Allir spyrja mig margt frá
íslandi. Eg hefi skrifað nokk-
Hingað til hafa konur á Sov- j urar greinar um fsland og hefi í
í byrjun 19. aldarinnar færðu
máriskir kaupmenn franska
landstjóranum í Senegal smjör,
sem ekki var strokkað úr mjólk,
heldur soðið úr ávaxtakjörnum
trjátegundar einnar er “bata-
ube” heitir. Bataube líkist eik-
artré að útliti, en ber ávexti.
Þessir ávextir eru þurkaðir í
sólskini, síðan er kjarninn úr
þeim tekinn og soðinn í vatni. Úr
honum fæst smjör, sem er ennþá
bragðbetra en rjómasmjör, og
helst í heilt ár óskemt, án þess
að það sé saltað.
RÉTTMÆTI LETINNAR
Eftir Paul Lafargue
Framh.
ét-Rússlandi, í orði kveðnu að | huga að skrifa nokkurar í við-
minsta kosti, skilyrðislaust átt bót. fsland er svo einkennilegt
að fá fjögra mánaða frí við og fagurt land, en því miður
barnsburð. Samkvæmt hinum hafa Lithauar lítil kynni af því.
skrifaðar af Stalin, aðalritara nýju tilskipunum er þetta frí Eg skrifaði m. a. grein um fs-,
kommúnistaflokksins, Molotov.1 stytt niður í tvo mánuði, og það land, sem birtist í útbreiddasta
forsætisráðherra sovét-stjórnar-1 skilyrði jafnframt sett, að þær blaði Lithauen, “Lituvos Aidas”
innar og Sjvernik, forseta lands- hafi að minsta kosti unnið í sjö J (Bergmál Lithauen) og er það Nýjir söngvar við nýja texta
sambands rússnesku verkalýðs- mánuði hjá sínu fyrirtæki. | höfuðmálgagn þjóðlega flokks- j Við höfum séð, að með því
félaganna. | Atthagafjötur eins og ins’ sem nn fer með völd- Enn" að stytta vinnustundir manna,
Þessi nýju vinnulög varpa öm- hjá Q5r{ng fremur hefi eg skrifað nokkurar legst þungi framleiðslunnar yfir
Þá stendur í greinargerðinni íTneinar í X.X. Amzius (Tutt- a vélakraftinn, sem aukinn er og
IV.
urlegu Ijósi yfir réttarstöðu eða
réttar sagt réttleysi verka-
mannsins í hinu rússnesku sov-
étríki, sem svo oft er búið að
lýsa fyrir mönnum úti um heim
sem paradís verkalýðsins á þess-
ari jörð. Og það er áreiðanlega
engin tilviljun, að blað hinna
rússnesku erindreka hér, Þjóð-
viljinn, hefir vandlega þagað
una, láta sig vanta í hana að á- __ __
um þau, enda þótt það se elílíi stæðulaus, koma of seint, flækj- notkunar í mentaskólum, og ef urum sínum á sviði eyðslunnar.
vant því að þegja, þegar rætt er agt tilgangslaust um í vinnu- J til vill síðar fyrir háskólana. Eg J Þá verður vinnuaflið svo yfir-
um vinnulöggjöf hér eða í öðrum tímanum og brjóta á annan hátt geri mér vonir um að geta feng- fljótanlegt að hin ströngustu lög
löndum utan Sovét-Rússlands. g.egn boðorðum fyrirtækisins, | ið tækifæri til að kynna ísl?nzk- J útheimtast til að halda öllum
Það var að vísu vitað, af eða skifta hvað eftir anna5 um
þeim, sem til þektu, að þau rett- 'innustað upp á sitt eindæmi.”
indi, sem russneski verkalyður- ( Menn tak- aðeing eftir þess.
inn barðist fyrir í byltingunni um síðustu orðum: «upp á sitt
og öðlaðist að nokkru leyti eftir eindæmi.» Þau sýna að það er
hana, stæðu veikum fótum, en ef ekki áætlunin> að russnesku
tU vill hefir fáa grunað, að Sovét verkamennirnir fái f framtíðinni. Wlim ö
ussjíindsig dimi, undirmnræð- að ráða því sjálfir, hve lengi og fsiands og Lithauen. Einhver verður að lögákveða vissar
ísstjorn Stahns, sliku hraðbyn upp á hvaða skilmála þeir vilja áhugi er að vakna í þá átt, en stundir fyrir fólkið að iðka lik"
fyrir hinum nýju vinnulögum ngasta öldin), en það er aðalblað endurbættur eftir þvi sem þörf
eftirfarandi málsgrein: kristilegra lyðræðissinna. Ef til gerist. Ennfremur er orðið vist,
“Það eru til samvizkulausir , ^dll fre eg braðum tækifæri til að að með þvi að neyða vinnufólkið
menn, sem grafa ræturnar und- flytí®’ crindi í útvarp um ísland. til að njota sinnar eigin fram-
an vinnuaganum og skaða iðnað- j Hér er í ráði að gefa út skáld- leiðslu, vex höfðatala stéttar-
inn, samgöngurnar og allan þjóð-j sögur eftir erlenda höfunda á , innar stórkostlega mikið. Og
arbúskapinn stórkostle^a með lithauisku. Ef til vill gefur. eftir því sem neyzlu byrðin létt-
því, að vera hirðulausir við vinn- fræðslumálaráðuneytið eitthvað ist á herðum hinna ríku sleppa
út af slíkum bókmentum, til j þelr fl-eiri og fleiri af með hjálp-
ar bókmentir í Lithauen með þeim ara grúa frá þvi að fram-
þýðingarstarfsemi, en þá fer eg leiða. Þegar ekki verða neinir
aftur til fslands til frekara náms skósveinar og herforingjar til að
og kynna. einkennisklæða, engar giftar og
Það væri æskilegt, að hægt j ógiítar vændisfconur til að stássa
væri að koma því til leiðar, að UPP> engar kanónur til að bora,
koma á verzlunarsambandi milli en£in niusteri til að byggja, þá
alt er það í óvissu.
amsæfingar sér til heilsubótar.
Þá vil eg geta t>«sí, að nokk. |°» t*fr vf “™> h»f“m
urar líkur eru til, að hingað;'ært 1að,n1eyta.hmnar «vr»P»kl>
konii nokkurir íslendingar til frnmleiðslu sjalt, i staðmn fynr
dvalar. Hér er svifflugskóli, sem senda henni til fjandans,
hefir lofað að kenna tveimur ts-: v,erða vöruflutn.ngsmenn, upp-
skipunar þjonar og sjomenn vor-
aftur i timann til þess ofrelsis- inna a emum og gama vinnu.
astands og rettleysis, sem verka- 'stað> Það er gami átthagafjöt.
menn attu við að bua a fyrstu urinn> g6m stalin er hér að
og verstu timum hins kapital- Jeggja á rússnesku verkamenn_
is iska arðrans, —- aður en sam- • eing og Gori á þá þýzku
tok þeirra og frelsisbarátta hofst fyrir nokkrum vikum siðan!
— einsogþessar nyju tilskipamr i Til bess að russnesku verka-,
Stalins bera vott um ' . fVf e,rka j lendingum svifflug okeypis, og . .
menmrmr skuli ekki leyfa scr að j hefi eg skrifað um þetta til ís_,m að læra að sitja oftast rolegir
Vinnubækur og svartir brjóta á nokkum hátt á móti lenzkra pilta sem hafa áhugaíog dllla fotunum- °£ >a ®eta
listarnáný jvilja yfirboðaranna er svo fyrir- j fyrir svifflugi> Vonandi'eykst llka eyJarske^Jar suðurhafsins
Um þessar síðustu tilskipanir (mælt í fyrirskipunum Stalins, að smátt og smátt samvinnan milli leikið ser og elskað> an Þess »ð
Stalins flytur “Social-Demokrat- hver sá verkamaður skuli tafar- f.slands og Lithauen Áhugi okk- ottast vanadísir siðmenningar-
en” -í Stokkhólmi eftirfarandi laust rétt rækur, sem án gildrar ar fyrir Norðurlöndum og Norð" Iinnai; og Prddikanir evrópiskra
upplýsingar: í tilskipununum er ^ástæðu ekki kemur til vinnunnar j urlandaþjóðunum vex stöðugt.!vandlætara-
ákveðið, að teknar skuli upp á eða sýnir leti við hana. Enjfa1and gem begt hefir varðveittj En þar með er ekki öllu til
ný hinar illræmdu vinnubækur,1 þeim, sem fer of
sem tíðkuðust á Rússlandi á tím-1 vinnustaðnum eða
um keisaranna og áður fyr í
ýmsum öðrum löndum, og ná-
kvæmar upplýsingar færðar inn
í þær um alla hegðun verka-
mannsins. Hin raunverulega
þýðing þessarar nýbreytni í sov-
étríkinu er engin önnur en sú, að
þeir verkamenn, sem ekki finna
náð fyrir augum yfirboðaranna,
verða framvegis, eins og í gamla
daga, settir á “svartan lista”.
Jafnframt eru þó, til þess að
hvetja verkamennina til aukinn-
ar vinnu og aukins vinnuhraða,
teknar upp þrjár nafnbætur,
sem á að veita þeim verkamönn-
um, sem taldir eru skara fram
úr öðrum. Virðulegust þessara
nafnbóta á “hetja hinnar sósíal-
istisku vinnu” að vera. En auk
þeirra verða líka veittar orður
fyrir “hetjuskap við vinnuna” og
“ágæta vinnu”.
En þar fyrir utan er fátt í
þessum tilskipunum, sem fjall-
ar um ný “réttindi” fyrir rúss-
neska verkamenn — en þeim
mun fleira, sem tekur af þeim
þau réttindi, sem áður var búið
að veita þeim.
Það er lögð sérstök áherzla á
það í hinum nýju lögum, að
verkamennirnir megi, af tilliti
til hins “sósíalistiska föður-
lands”, ekki skifta um vinnustað
upp á eigin spýtur. Framleiðsl-
an þurfi á þeim að halda, og það
sé ekki hægt að leyfa það, að
þeir flækist á milli vinnustaða
eftir eigin höfði. Til þess að
hindra slíkt sjálfræði verka-
mannsins er það ákveðið í hin-
um nýju tilskipúnum, að hann
verði að hafa verið ákveðinn
hana
snemma af hina gömlu norrænu menningu, vegar komið. Til þess að finna
symr aðra er lengst frá okkur, en íslandi öllnm eitthvað'til að fást við, og
vanrækslu, skal refsað með a- verðum við að kynnast til þess | örfa áhuga fyrir sí-fullkomnari
minningu, hotun um brottrekst- að ski]ja Norðurlandaþjóðirnar.
ur ur vinnunni, eða með þvi(Nokkurir ungir lithauiskir
að fly^ hann 1 aðra> verr laun" indamenn hafa sannað, að í
aðn vinnu um alt að Þnggja; fornöId yar mik]u nánara sam.
manaða tima. 'band milli Norðurlanda og
Verkamaður eða starísmað- j Eystrasaltslandanna en flestir
ur, segir ennfremur í íynr- ætla________„
skipununum, “sem gerir sig sek-
an' um slíka vanrækslu þrisvar
Bréf hins áhugasama íslands-
, . _ vinar í Lithauen er skrifað á ís-
sinrium a einum manuði eða fjor-, lenzka tungu og hefir það yerið
um sinnum a tveimur manuðum,, fært til ^ máls á stoku stað<
verður tafarlaust rekinn úr
unm.
Það gera ef til vill ekki allir
sér það ljóst, hvað slík ákvæði
og framkvæmd þeirra þýðir fyr-
ir verkamanninn á Sovét-Rúss-
landi þar sem ríkisvaldið sjálft
ræður yfir flestum fyrirtækjum.
En það er ömurlegur vottur um
niðurlægingu rússnesku verka-
lýðsfélaganna undir einræðis-
stjórn Stalins, að slík lög sku'li
vera hægt að setja. Og vissu-
lega hafa félörfn ekki verið
spurð um álit sitt á þeim, enda
þótt forseti þeirra Sjvernik, sem
eins og allir vita ekki er kosinn,
heldur skipaður af Stalin, hafi
sett nafn sitt undir þau með
einræðisherranum.
Þrældómur er altaf þrældóm-
ur, og það alveg eins þótt reynt
sé að fegra hann eða réttlæta
með þjóðarheill eða ríkisheill.
I —Vísir 21. marz.
SKRÍTLUR
vélamenningu, verða fyrirvinn-
urnar, að dæmi auðmannanna, að
uppræta sjálfsafneitunar ávan-
ann og temja sér nýjar og sí-
vaxandi þarfir. f staðinn fyrir
að éta eina eða tvær únzur af
þjóttuketi á dag, þegar bezt læt-
ur, verður hver og einn að venja
sig á að torga einu eða tveim
pundum af ljúffengri nauta-
steik; og í stað þess að drekka
sparlega af vondum vínum eiga
menn að verða páfanum sjálfum
það sannkristnari, að teyga
djúpt og lengi af Bordeaux og
Burgundy án kapitaliskrar skírn-
ar, en láta dýrunum eftir vatn-
ið.
Verkamannastéttin hefir ávalt
Guðni (kemur haltrandi með
staf í hendi. Nemur staðar við
og við, stynur og dæsir. Mætir
Þórði vini sínum):
Þórður: Jæja, þetta ertu þá hugsað s^r að neyða hina ríku
kominn. Þú hefir sloppið furð- til að vinna, eins og hún sjálf
anlega úr þessu æðilega 'slysi. I gerir, strax og unt væri. En það
Bráðum gengurðu óhaltur. |er ákaflegur misskilningur, sér-
Guðni: Og sussu-nei. Mála- J staklega sökum félagslegra and-
flutningsmaðurinn segir, að eg stæðna og borgaralegrar mis-
verði að vera draghaltur fram' klíðar. Vinna ætti frekar að
eftir öllu sumri — hann meinar vera fyrirboðin en skipuð. Roths-
childs bræðurnir og aðrir auð-
| menn ættu að fá að sverja fyrir
Eg er á rétti, sér til málsbóta, að þeir
hafi aldrei á æfinni unnið eitt ein
asta dagsverk, né framleitt einn
einasta hlut í blóra við verka-
upp á skaðabæturnar!
* * *
— Sæll, kunningi!
brúðkaupsferð!
— Hvar er frúin ?
— Heima! Annaðhvort okkar
ófrelsið er á engan hátt meira búðinni!
aðlaðandi þó að klínt sé á það
nafni sósíalismans og hann sví-
virtur þannig með því.
Það sýnir sig á Sovét-Rúss-
landi, að sósíalismi getur hvorki
skapast né lifað án lýðræðis.
—Alþbl. 14. marz.
verð að vera heima og standa í | lýðinn. Og ef þeir svo lofuðust
hátíðlega til að halda áfram að
vera slæpingjar það, sem eftir
er lífdaganna, ætti að setja þá á
— Mamma! Hvernig stendur
á því, að eg er ljóshærður, þeg- eftirlaun og gefa þeim fimm dala
ar þú er tsvona dökkhærð? j gullpening á nef á hverjum
— Þú hefir erft háralitinn morgni, sem vasapeninga. Þá
hans pabba þíns, vinur minn. i myndi "hin félagslega barátta
Hann hefir ekkert hár!
Framh. á 7. bls.