Heimskringla - 11.11.1942, Blaðsíða 7

Heimskringla - 11.11.1942, Blaðsíða 7
WINNIPEG, 11. NÓV. 1942 HEIMSKRINGLA 7. SIÐA JÓNAS HALLGRÍMSSON * Frh. frá 5. bls. því að æfisaga hans muni verða þjóðinni til eflingar á hættulegum stundum. Eftir- mælin um séra Þorstein eru að langmestu leyti lofsöngur um ættjörðina og að líkindum fyrsta skilnaðarkvæði, sem ort hefir verið á íslandi. En hörðust varð baráttan miili nýja og gamla tímans um rimnakveðskapinn og gildi hans. Jónas ritaði langan og rækilegan ritdóm í Fjölni um rímur eftir bezta rímnaskáldið, Sigurð Breiðfjörð, en jafnframt var ritdómur þessi allsherjar ádeila á rímnakveðskapinn í heild sinni. 1 augum Jónasar voru rímurnar höfuðóvinur sannarlegrar bókmentastarf- semi í landinu. 1 kvæði um Þingvöll ber hann saman stekk prestsins og Snorrabúð forn- aldarinnar. En í bókmentun- um þykir honum hnignunin engu minni. Jónas segir í Hulduljóðum: “Að fræða! Hver mun hirða hér um fræði? Heimskinginn gerir sig að vanaþræl. Gleymd eru lýðnum landsins fornu kvæði, , leirburðarstagl og holtaþoku væl fyllir nú breiða bygð með aum- legt þvaður, bragðdaufa rímu þylur vesall maður.” Þessi ákafa sókn á hendur nmnakveðskapnum var óhjá- kvæmilegur þáttur í nýskipan Fjölnismanna. Hin nýja bók- mentastefna gat ekki notið sín með þjóðinni nema með því að taka rímurnar úr því öndvegi, þar sem þær höfðu setið um langa stund. Jónas Hallgríms- son féll frá, áður en þessum á tökum var lokið, með fullum sigri Fjölnismanna. Þeir urðu jafnsigursælir í bókmenta- starfsemi sinni og Jón Sigurðs- son í baráttu Nýrra félagsrita fyrir stjórnfrelsi landsins. En hitt er annað mál, að þegar litið er á sókn Jónasar Hallgrímssonar móti rímna- kveðskapnum úrfjarlægð heill- ar aldar, finna menn, að rimna- skáldin hafa málsbætur, sem naumast er von, að Jónas vildi viðurkenna, meðan átök voru á sjálfum vígvellinum. Á rimna- öldinni höfðu menn með skáld- gáfu fundið í þessu ljóðaformi farveg hæfileikum sínum. — Rímnaskáldin höfðu haldið við rímleikni og brageyra þjóðar- innar. Vegna rdmnanna hafði sveitafólkið ótrúlega mikla málþekkingu og orðgnótt, og það er lítill vafi á, að Jónas Hallgrímsson átti stórum hægra með að endurreisa móð- urmálið vegna þess, að rímurn- ar höfðu haldið við áhuga al- mennings á Ijóðagerð og þjálf-’ að málið í sambandi við skáld- skap, þó að miklar misfellur væru á um listrænt form og meðferð tungunnar. Skáldskapur foraldarinnar, sem Jónas dáði svo mjög og tók að ýmsu leyti til fyrir- myndar, var svo fullkominn af því, að þjóðin var þá í einu frjáls og hámentuð. Undir þunga langvarandi erlendrar kúgunar var þjóðin orðin bæld og beygð, en ekki brotin. Lista- gáfa þjóðarinnar braust þá fram í rímnakveðskapnum. — Bjarni Thorarensen og Jónas Hallgrimsson lyfta bókmentunr landsmanna aftur í hið sígilda form, af því að hin andlegu bönd eru í þeirra tíð að miklu leyti brotin af Islendingum, og stjórnfrelsið fylgdi í kjölfarið. Það var hlutverk Jónasar Hallgrímssonar að sá, en ekki að uppskera. Hann varði öll- um manndómsárum sínum til að fegra og fullkomna andlegt líf landa sinna. En þjóðin hafði enda aðstöðu til að launa vel- gerðir hans. Á þeim tíma höfðu Bessastaðastúdentar jcétt til prestembætta á íslandi. Jónas sótti þrem sinnum um presta- kall, en danska stjórnin synj- aði honum i öll skiftin. Lang- kærast hefði honum verið að starfa við lærða skólann, rann- saka náttúru landsins á sumrin og yrkja um hugðarmál sin, þegar skálddísin færði honum viðfangsefni. En Jónas féll frá, áður en skólahús það, er hann tengdi vonir sínar við, var reist í Reykjavík. En í safni Mentaskólans í Reykjavík er enn allmikið af náttúrugrip- um, sem Jónas safnaði á ferð- um sínum og gaf skólanum. Eina fjárhagslega viðurkenn- ingin, sem þjóðin gat veitt Jónasi Hallgrímssyni, voru rit- laun frá Bókmentafélaginu fyrir unnin störf. Á þeim tíma var Bókmentafélagið eina menningarstofnunin á íslandi, sem var fullkomlega undir stjórn íslendinga sjálfra. VH. Jónas Hallgrímsson orti tvö fögur kvæði um Albert Thor- * STÆRSTA AHLAUP A VARNARVIRKI ÞJÓÐVERJA I DIEPPE 19. AGÚST 19. ágúst 1942, tók canadiskur og annar nýlenduher Breta ásamt bandarískum og frönskum hermönnum, sam- öiginlegan þátt í hinu mikla áhlaupi á varnarstöðvar Þjóð- - verja í Dieppe. Hermennirnir voru fluttir af brezka her- flotanum og verndaðir af loftskipum þeirra. Skriðdrekum var skipað á land í fyrsta sinn af þar til gerðum flutnings- skipum. Eitt af því merkilegasta við þetta áhlaup var, að enski flotinn tapaði eigi meiru en von var, í þá 9 klukku- tíma er dagsbirta hélzt og sem aðsóknin stóð yfir. Myndin sýnir canadiska hermenn að drekka te, er þeir komu til baka úr túrnum. valdsen og minnist hans oftar Friðþjófur. Með þessum hætti með mikilli aðdáun. Sennilega vann hann að þýðingum sínum. hefir Jónas verið fyrsti Islend-! Nálega ekkert íslenzkt skáld ingur, sem hefir haft þroskað- nema Jónas Hallgrímsson hef- an smekk um höggmyndagerð, ir ritað svo vel óbundið mál, enda kallar hann marmara- að það hafi ljóðrænt gildi eins líkön Thovaldsens “lifmyndir”, og beztu kvæði. Þess vegna er því að honum þótti sál búa í óbundið mál hans engu síður þessum fögru steinum. 1 öðru en Ijóðin, sígild fyrirmynd um kvæðinu til Thorvaldsens lýsir meðferð tungunnar. Þegar Jónas íslandi, hinu sameigin- hann biður þröstinn að flyt' lega ættlandi þeirra beggja, kveðju heim til Islands og með þessum orðum: alveg sérstaklega til skálddís- arinnar, notar hann einföld- ustu orð tungunnar: “Þröstur' minn góður, það er stúlkan mín.” I upphafi smásögunnar! um málmneman segir JónasL “Það eru nú meir en sjötíu ár,-i En þessi ættjarðarlýsing Jón- siðan ungur járnnemi í Falún-| asar á engu síður við skáld- um kysti unnustu sína, unga skap hans. Þar ei' tign, festa, fHða stúlku.” Hún svarar, fegurð og orka, alt samræmt í asfaror®um hans: “Því að þú 1 dirfskufullu yfirlætisleysi. I ert mer fyrfr öllu.” j ljóðum Jónasar, æfintýrum “Morgumnn eftir, þegar ung-j hans og ritgerðum fer saman mennib gekk um hlaðið hjá: tign, orka, fegurð og mjúkleiki unnustu sinni, klappaði hann i á hæsta stigi. Þessi einkenni að vísu, a gtuSgann °g bauð sameinuð koma hvarvetna benni góðan dag, en hann kom fram í skáldskap hans. Þing- aidrei síðan °g heilsaði henni völlum er lýst með tveim orð- a® bvöldi dags. Hann kom um: “bálastorka” og “berg-.aldrei UPP ur námunum” Eftir kastali”. Eggert ólafsson stig- j •• - NAFNSPJOLD - Office Phone 87 293 Res. Phone 72 409 “Tign býr á tindum, en traust í björgum, fegurð í fjalldölum, en í fossum afl.” fimtíu ár fanst málmneminn í ur upp úr Breiðafirði. Allur namunnb ungur °g fagur, eins þungi hafsins er skikkja b^nn hefði sofið í hálfa öld. Eggerts, “marblæjan”, sem Hnginn þekti hann nema unn- Jónas lætur vin sinn varpa af ustan> sem Þá vor orðin hrum herðum sér. Jón Sigurðsson er gráhærð. Hún bað málm- nefndur “framagestur”, sem nemana a(5 bera hann inn i hús- ríður hvítum hesti, eins og ó- ið sitt> Þvi bann átti ekke: I krýndur konungur, er hann annað beimili og ekkert tilkall heldur í fyrsta sinn til þings. td hælis, þangað til honum Þegar séra Þorgeir Guðmunds- yrði ^aiin Zröi 1 kirkjugarðin- ' son kveður landa í Höfn og um- Og þegar gröfin var albú- , flyzt út á prestakall í sveit í in daSinn eftir °S málmnem' Danmörku, sér Jónas veturinn armr sottu líkið, lauk brúður- renna sér mjúklega úr hásæt- in upp faPegum kistli og tók inu í hinn “sefgræna sæ”, en upp svartan silkiklút með rauð- vorið kemur með “fjörgjafar- um teinum °§ bný-tti um háls- ljósið” og breiðir birtu og yl inn a unnusta sínum, sem væri yfir lönd og þjóðir. Úti á Það bennar brúðkaup, en ekki prestssetri séra Þorgeirs bylgj- §reftrun hans.’ ast kornakurinn í sumarblæn-! Þannig er málfar Jónasar um. I augum skáldsins minnir Hallgrímssonar. Hann þarf akurinn á fallvötnin heima, en ekki sterkleg eða yfirlætisfull er þó alt annars eðlis og heitir, orð til að gera málmyndir ó- á máli skáldsins “kornstanga- gleymanlegar. Hann nefnir móða”. Hin hlýja mildi Jónas- sjálfa skálddísina aðeins ar kemur fram í kveðjuorðun-, “stúlkuna hans”. Orð hennar: um til séra Þorgeirs. Hann er “því að þú ert mér fyrir öllu’’ “hugljúfurinn Lræðranna” — eru táknræn fyrir skapgerð sinna. I baráttunni um rímna- þeirrar konu, sem biður unn- skáldskapinn spyr Jónas, hvers ustans í fimtíu ár. Klúturinn, vegna Sigurður Breiðfjörð sem hún hefir faldað fyrir hafi þurft að segja, að ein af brúðkaupið og síðan geymt, söguhetjum hans væri “tára- er með “rauðum teinum”. Ekk- prúð”. Betur hefði farið að ert var eðlilegra en slík kona segja “grátfögur”. Flestum léti bera lík elskhugans heim mönnum mun finnast orð til sín, “af því hann átti ekkert Breiðfjörðs allgott. En Jónas annað heimili og ekkert tilkall j finnur annað, miklu einfald- til hælis”, þar til er jörðin | ara, en auk þess með fullum veitti honum hvílu í annað einkennum fegurðar og tignar. sinn. Hinn styrki mjúkleiki kemur I nálega heila öld hefir Jón- hvarvetna fram í ljóðum og as Hallgrímsson verið hið óum- stíl Jónasar. Hann segir um deilda listaskáld þjóðarinnar. islenzkuna: Þegar málfróðir menn rann- saka ljóð hans og ritgerðir fræðilega, þykjast þeir finna því meiri fegurð í meðferð málsins sem þeir skygnast dýpra. Að sömu niðurstöðu komast aðrir smekkvísir menn af brjóstviti sínu. Af þessum ástæðum er Jónas skáld allra þeirra Islendinga, sem unna fegurð í bókmentum og listum. Hann gerist vinur barnanna, Þegar Jónas þýðir úr útlend- þegar þau stíga úr vöggunni, um málum, er honum ekki nóg og hann fylgir þeim með and- að snúa orðunum. Hann bregð- legu fjörgjafarljósi fram á ur íslenzkum blæ yfir efnið. grafarbakkann. Slíkir menn | Þess vegna eru flestar af þýð- valda aldahvörfum í lífi þjóð- j ingum hans sígildar eins og anna. Það liðu sex hundruð ái j frumsamið á íslenzku. Þegar frá því, er Noregskonungur lét jónas tekur sér fyrir hendur vega Snorra Sturluson, og þai að þýða kvæði eftir Schiller til er Jónas Hallgrímsson lézt, um unga stúlku, sem fyrirfer einmana og yfirgefinn í höfuð- barni sínu vegna svikinna ásta, borg Danmerkur. Ef til vill kemur honum ekki til hugar að Mða að nýju nokkrar aldir, þar láta kvæðið heita “Kona, sem til er slíkur fremdarmaður myrðir barn sitt”. Slikt heiti fæðist á Islandi. En föðut- samrýmist ekki fegurðarsmekk lausi drengurinn úr Öxnadal hans. I stað þess gefur hann kom og gekk fram í fylkingar- hinni ungu gæfulausu móður brjóst, þegar hættan var mest. fagurt islenzkt nafn. Hún heit- Hann leiddi þjóð sína af eyði- ir Dagrún, og kvæðið, sem er mörku margra alda hnigunar dánaróður hennar, verður Dag- áleiðis til hins fyrirheitna rúnarharmur. Hinn svikuli lands. ástmaður, sem veldur ógæfu Flfilbrekku, 2. júní 1941. “Móðurmálið mitt góða, hið mjúka og ríka.” Og í óði sínum til sólarinnar: “Leng hinar blíðu, bjarmaljúfu, ástarauðugu aftanstundir.” Dr. L. A. Sigurdson 109 MEDICAIi ARTS BUILDING Office Hours : 12—1 4 P.M.-6 P.M. AND BY APPOINTMENT Thorvaldson & Eggertson LögfrceOingar 300 NANTON BLDG. Talsíml 97 024 Dr. S. J. Jóhannesson 215 RUBY ST. Beint suður af Banning Talsimi 30 877 Viðtalstími kl. 3—5 e.h. A. S. BARDAL selur líkkistur og annast um útfar- ir. Allur útbúnaður sá besti. Ennfremur selur hann allskonar minnisvarða og legsteina. 843 SHERBROOKE ST. Phone 86 607 WINNIPEG J. J. Swanson & Co. Ltd. REALTORS Rental, Insurance and Financial Agents Sími: 26 821 308 AVENUE BLDG.—Wiimlpeg Dagrúnar, fær réttilega nafnið Rovatzos Floral Shop 253 Notre Dame Ave., Phone 27 989 Presh Cut Flowers Daily. Plants in Season We specialize in Wedding & Concert Bouquets & Funeral Designs Icelandic spoken DR. A. V. JOHNSON DENTIST 506 Somerset Bldg. Offlce 88 124 R«s. 27 702 Dr. P. H. T. Thorlakson 205 Medical Arts Bldg. Cor. Graham & Kennedy Sts. Phone 22 866 Res. 114 Grenfell Blvd Phone 62 200 FINKLEM AN OPTOMETRISTS & OPTICIANS Sjónin prófuð—Eyes Tested Sleraugu Mátuð-Glasses Fitted 200-1-2-3 Kensington Bldg. 275 Portage Ave. Cor. Smith St. Phone Office 22 442 Res. 403 587 44 349 THE WATCH SHOP THORLAKSON & BALDWIN Dlamond and Wedding Rings Agent for Bulova Watches Marriage Licenses Issued 699 SARGENT AVE Jónas Jónsson INNKOLLUNARMENN HEIMSKRINGLU I CANADA: Antler, Sask........................K. J. Abrahamson Arnes...............................Sumarliði J. Kárdal Árborg..............................G. O. Einarsson Baldur..............................Sigtr. Sigvaldason Beckville............................Björn Þórðarson Belmont..................................G. J. Oleson Brown.............................Thorst. J. Gíslason Cypress River.........................Guðm. Sveinsson Dafoe...................................S. S. Anderson Ebor Statton, Man...................K. J. Abrahamson Elfros..............................J. H. Goodmundson Eriksdale........./....................Ólafur Hallsson Fishing Lake, Sask.......................Rósm. Ámason Foam Lake................\............H. G. Sigurðsson Gimli................../.................K. Kjernested Geysir...........................................Tím. Böðvarsson Glenboro....,............................G. J. Oleson Hayland..............................Slg. B. Helgason Hecla...............................Jóhann K. Johnson Hnausa ...............................Gestur S. Vídal Innisfail...........................ófeigur Sigurðsson Kandahar-..............................S. S. Anderson Keewatin, Ont...................... Bjarni Sveinsson Langruth...............................Böðvar Jónsson Les-lie...............................Th. Guðmundssón Lundar................................ D. J. Líndal Markerville....................... ófeigur Sigurðsson Mozart.................................S. S. Anderson Narrows........................................... S. Sigfússon Oak Point...........................Mrs. L. S. Taylor Oakview.......................................... S. Sigfússon Otto....................................Björn Hördai Piney...................................S. S. Anderson Red Deer...........................Ófeigur Sigurðsson Riverton............................... Reykjavík.............................Ingim. Ólafsson Selkirk, Man...................... S. E. Davidson Silver Bay, Man........................Hallur Hallson Sinclair, Man......................K. J. Abrahamson Steep Rock................................Fred Snædal Stony Hill...............................Björn Hördal Tantallon............................ Árni S. Árnason Thornhill.........................Thorst. J. GísktSOD Víðir............................................Aug. Einarsson Vancouver............................Mrs. Anna Harvey Wapah..........................................Ingim. ólafsson Winnipegosis................................S. Oliver Wynyard........................... S. S. Anderson I BANDARÍKJUNUM: Bantry..............................E. J. Breiðfjörð Bellingham, Wash.................Mrs. Jotín W. Johnson Blaine, Wash._.................................Magnús Thordarson Grafton...............................Mrs. E. Eastman Ivanhoe............................Miss C. V. Dalmann Milton................................... S. Goodman Minneota...........................Miss C. V. Dalmann Mountain..........................................Th. Thorfinnssöh National City, Calif.....John S. Laxdal, 736 E 24th St_ Point Roberts, Wash.................... Ásta Norman Seattle, Wash.........J. J. Middal, 6723—21st Ave. N W Upham................................ E. J. Breiðfjörð The Viking Press Ltd. Winnipeg Manitoba

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.