Heimskringla - 05.04.1944, Side 4

4. SíÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 5. APRIL 1944
itietmskciniila
(StofnuB 1886)
Kemur út á hverjum miðvikudegi.
Eigendur: THE VIKING PRESS LTD.
853 og 855 Sargent Avenue, Winnipeg — Talsimi 86 537
Verð blaðsins er $3.00 árgangurinn, borgist fyrirfram.
Allar borganir sendist: THE VIKING PRESS LTD.
öll viðskiftabréf blaðinu aðlútandi sendist:
Manager J. B. SKAPTASON, 853 Sargent Ave., Winnipeg
Ritstjóri STEFAN EINARSSON
Utanáskrift til ritstjórans:
EDITOR HEIMSKRINGLA, 853 Sargent Ave., Winmpeg
Advertising Manager: P. S. PÁLSSON ___________________
"Heimskringla" is published by and printed by
THE VIKING PRESS LIMITED
853-855 Sargent Avenue, Winnipeg, Man. — Telephone 86 537
sólarhitinn og veðurfarið þræða
nokkurn veginn sömu stigbreyt-
ingar á vel greinanlegum sam-
svarandi tímabilum, stuttum og
löngum; þau styttri, átta mánuð-
ir, en þau lengri 22% ár. Á
styttra tímabilinu gerast minni
háttar veðrabrigði (þegar búið er
að gera fyrir árstíðir — og stað-
legum — orsökum); en stærri
veðurbreytingar endurtakast
samkvæmt því lengra.
WINNIPEG, 5. APR1L 1944
|The Icelandic Canadian
Þetta ársfjórðungsrit, með ofanskráðu nafni, byrjuðu ensku-
mælandi islendingar að gefa út fyrir tæpum tveim árum. Mikill
hluti þeirra, sem að útgáfunni standa, eru fæd^ir í þessu landi,
eða komu hingað börn að aldri. Flestir þeirra eru eigi að síður
starfandi í íslenzku félagslífi og mæla sæmilega á íslenzka tungu.
Fyrir sjálfa sig þurfa þeir því ekki að halda úti ensku riti. En
þeir eru góðir íslendingar, standa að vísu á öðrum sjónarhól en
við, en skilja tákn tímanna engu síður fyrir það. Þeir loka ekki
eins og við augum fyrir þeirri óhrekjanlegu staðreynd, að til ann-
arar og þriðju kynslóðar hérfæddra Islendinga verður ekki náð,
nema á landsmálinu, málinu, sem börnin læra í sköla og njóta á
allrar sinnar fræðslu. Þó á mörgum heimilum heyrist en íslenzka
töluð, má hún sín lítið jafnvel þar og ekkert utan þeirra. Yngri hluti
núverandi kynslóðar heyrir auk þess ekki íslenzku á heimilum.
Þetta er horfst í augu við. Rit á ensku, sem hugann dregur að því
sem er íslenzkt, er því ekki tilgangslaust, ef einhvers er vert, að
halda hópinn, og afla sér fræðslu um uppruna sinn og þjóðerni.
Og um það ber hin óskráða saga Vestur-lslendinga vott. Hvernig
þeim hefir farnast hér, er öfundarefni margra annara innflytjenda.
Á enskri tungu er The Icelandic Canadian eina blaðið, er efni flyt-
ur um þau mál er íslendinga eina varðar. Vér teljum það svo
mikilsvert, að fylstu viðurkenningar og stuðnings eigi skilið frá
Islendingum.
Þetta verður oss að skiljast. Nú eru komin út sjö hefti af
The Icelandic Canadian eða nærri tveir árgangar. Það er ekki
hægt að segja, að ritið færi geist af stað, eins og ekki er enn heldur
hægt að segja, að það standi ekki til bóta. En í hverju hefti þess
hefir eigi að síður meira og minna verið um þjóðernisafstöðu ís-
lendinga rætt. Auk þess hefir það nú orðið talsvert safn af fróð-
leik að geyma um athafnir yngri manna á mentabrautinni eða í
stríðinu og sem sumt er ekki annars staðar að finna. Þó félagið
Icelandic Canadian Club, hafi fleiri þörf störf með höndum, er
útgáfa ritsins út af fyrir sig mikilsverð.
Innihald síðasta heftis (3. heftis annars árg.), er fjölbreytt og
svipað hinum fyrri heftum. Helztu greinarnar eru ritstjórnar-
greinar eftir W. J. Lindal, um íbúa norðursins eftir Dr. J. A. Bild
fell og um skáldskap eftir Pál Bjarnason, er vill, að stuðlar séu
teknir upp í enskum-skáldskap, sem íslenzkum; finst það óvið-
kunnanlegt, en mál eru svo mikið á venjum bygð, að óvíst er að
þar sé um fjarstæðu að ræða. Eg þekki islending, sem lagt hefir
sig eftir að skrifa óbundið mál á ensku með hliðsjón af íslenzkri
hrynjandi o g hefir fengið hrós fyrir af enskum lærdómsmönnum
Gott páskakvæði á Hólmfríður Daníelsson í ritinu og á margt
fleira mætti benda.
Þetta síðasta hefti er heldur stærra en hin fyrri og næsta
hefti, sem helgað verður fullveldi islands, verður að líkum þeirra
stærst. Það virðist ekki hafa komið fram á þessu riti, sem öðrum j
blöðum og félögum islendinga, að fyrstu þrjú árin væru þeim
efnalega hættulegust. Ritið hefir til þessa ekki vitað af hvað f jár- j
þröng er. Og það mun eiga eftir að sannast á því, að það á hér |
framtíð og að forgöngumennirnir voru með útgáfu þess, að hefja
starf, sem mikilvægara getur reynst, en þá eða aðra dreymdi um.
Munklegur lærdómur kemur
einu sinni enn til sögunnar. Dr.
Abbot var enn ekki viss, að lær-
dómsáætlun hans væri fullsönn-
uð, var hann því altaf á varð
bergi. Hann fréttir, að krist-
munkar nokkurir, í stjörnuturni
á Spáni, hefðu ljósmyndað, á
hverjum degi frá 1910 til 1937,
sérstök calcium ský á yfirborði
sólarinnar. Abbot bar nú saman
mælingar af óstöðugleik skýja-
svæðanna við mælingar sínar af
breytileik sólarhitans og veður
farsins. Honum til mikils fagn-
aðar, sýndi þrenning þessi (ský-
in, sólarhitinn og veðuráttan)
næstum því öldungis sömu for
sniðsumskifti.
alt upp að fimm hundruð mílum,
eða jafnhátt rökkurhvolfinu.
Loftið við yfirborð jarðarinn-
ar, eða nálægt því, samanstend-
ur af níu frumefnum: Nitrogen
78.03%; oxygen 20.98%, argon
0.94%, carbon dioxide 0.03%,
hydrogen 0.01 %, neon 0.00123%,
helium 0.0004%, krypton
0.00005%, xenon 0.000006%.
(Tölurnar við nöfn frumefnanna
tákna rúmtakshlutföll þeirra).
Eins o g tölurnar gefa til kynna,
er köfnunarefnið og súrefnið
þyngst á metunum, hvað efni
loftsins snertir, en af hinum sjö
efnunum er minst af xenon.
Xenon (ný-latína, komið af
grísku, og merkir ‘annarlegur’,
‘undarlegur’; orðið er framborið
zí’non, áherzlan er á fyrra at-
kvæðinu) var sameiginlega upp
götvað af Ramsay og Travert
1898. Það er mjög þungt (eðlis-
þungd 5.887), litlaust, aðgerðar-
laus (í efnafræðilegum skilningi)
gastegund, er heldur gaskynjan
sinni óskertri þar til Fahrenheit
mælirinn vísar 220 stig fyrir
neðan núll.
í þeirri fullvissu, að hann
hefði nú skipað niður staðreynd-
um í nothæft fræðikerfi, segir
Dr. Abbot veðurgæzluskrifstof-
unni í Washington, í marzmán-
uði í fyrra, að á árinu 1943 mætti
búast við 175, tilgreindum, rign-
ingardögum, í Washington, og
að regnmagn þeirra yrði einum
og sextíu og sex hundruðustu
meira en venjulega félli þar. Að
árslokum, reyndist talan að vera
einn og fimtíu og átta hundruð-
ustu. Hann sagði einnig ná-
kvæmlega fyrir um þrjá rigning-
arsömustu daga höfuðstaðarins i
janúar og febrúar 1944. Eitt
sinn, þegar verkfræðingur í
hernum leitaði ráða hjá honum,
spáir hann , að á tilgreindu
þriggja mánaða tímabili yrði
regnfallið í Tennessee-dalnum
frá 13 til 16 af hundraði minna
en venjulegt væri um þann tíma
ársins. Fyrri talan reyndist ná-
kvæmlega rétt. Hann sér og
langt fram í ókomna tíð, og spáir
miklum þurkum í norðurvestur-
hluta landsins 1975 og 2020, er
muni valda alvarlegri lækkun
Stórvatnanna.
Það má segja, yfir höfuð að
tala, að lofthitinn minki eftir því
sem hæðin frá jörðu eykst, en þó
innan vissra takmarka — frá sex
upp í hálfa áttundu mílu, komið
undir hnattbreidd, árstíðum og
veðurfari, og mætti nefnast veð-
urbreytingahvolfið. Innan tak-
marka þessa hvolfs, gerast veðra-
brigðin af loftstraumum, og allir
stormar og óveður eiga upptök
sín þar. Fyrir ofan þetta lag
eða lofthvolf, er annað lag, sem
nefna mætti jafnviðrahvolf. —
Hve hátt þetta loftlag nær, vita
menn ekki, en innan takmarka
þess helzt hitastigið jafnt og
stöðugt um 67 stig fyrir neðan
núll á Fahrenheit; þar sjást
aldrei ský, og þar er aðeins and-
vari, aldrei stormar eða illviðri.
Vatnsgufa og ryk finnast sjald-
an fyrir ofan miðbik veðurbreyt-
ingahvolfsins; jafnviðrahvolfið
er rakalaust. Þýð.
ing, og það svo að eftir hans
mælikvarða, finst mér það á-
byrgðarhluti stór, að vera ís-
lendingur. Hann sagðist hafa
verið við messu í dómkirkjunni
og víðar meðan hann dvaldi á
Islandi, en þá var annar biskup
yfir Islandi, því Sigurgeir varð
ekki biskup fyr en 1939.
Ræða biskups var mjög áhrifa-
mikil. Allir sem eg heyrði um
hana tala létu mjög vel yfir
henni og athöfninni allri. Síðan
bauð Dr. Bradley biskup að segja
blessunarorðin á íslenzku sem
hann svo gerði.
Að endingu lýsir Dr. Bradley
því yfir að hann geri hann að
biskup yfir sinni kirkju, þeir
hafi engan áður haft, en nú geti
biskup sagt sínu fólki, að hann
hafi nú kirkju vestur í Chicago í
Bandaríkjunum. Öll þessi kirkju
lega athöfn hafði verið mjög á-
hrifamikil, sérstaklega fyrir þá,
sem þar voru viðstaddir. Það
voru þó nokkrir Islendingar þar;
eg hlustaði á hana yfir útvarpið.
Þennan sama dag, kl. 3 e. h.,
messaði biskup á íslenzku í Dan-
ish Lutheran Trinity Church,
cor. Cortes St. og N. Francisco
Þegar ísl. messur hafa verið
hafðar hér áður, hafa þær verið
haldnar þar.
Messan var vel sótt, munu
hafa verið þar um 120 manns, er
það góð aðsókn af ekki stærra
hóp en við höfum hér um slóðir
Hin óvenjulega messuaðferð
setti hátíðarsvip á athöfnina, sér-
staklega fyrir eldra fólkið, sem
áður hafði henni átt að venjast í
ungdæmi sínu á gamla landinu
Við messuna skírði biskup 5 ís
lenzk börn.
GÓÐUR GESTUR Á FERÐ
SóLARGEISLARNIR
OG YEÐRÁTTAN
Time
Árni S. Mýrdal þýddi
meðaltali, þrjú hundruð daga
hvert ár — Table Mountain,
Calif., Burro Mountain, Norður-
Mexikó og Mt. Montezuma,
Chile.
Veðurspádómar Dr. Abbots
eru enn þá langt frá því að vera
óskeikulir í alla staði, en hann
byggur, að með réttum saman-
burði á nákvæmum sólhitaathug-
unum, hreyfingum meginloft-
hlutanna og staðlegum breyting-
um loftsins, geti afályktanirnar
orðið svo nærri sanni, að mögu-
legt verði að segja fyrir með
næstum fullkominni nákvæmni,
hvernig viðra muni næstu tvær
vikurnar, að minsta kosti, sem í
hönd fara á því og því tímabil-
inu.
Allir tala um veðurfarið, en
enginn gerir neitt viðvíkjandi
því — bætir það eða breytir á
nokkurn hátt, sagði Mark Twain.
En alt fyrir það, gerði einhver
nýlega eitthvað veðrinu viðvíkj-
andi. Dr. Charles Greeley Ab-
bot, gráhærður öldungur á átt-
ræðisaldri og ritari Smithsonian-
stófnunarinnar, birti þá þýðing-
armestu framför í veðurspádóm-
um, sem gerð hefir verið síðan
^909, — árið sem lærdómsáætl
unin um hreyfingar eða röskun
meginloftshlutanna í þeim og
þeim staðnum.D
Abbot hefir sérstaklega helg-
að starf sitt því verkefni, sam-
fleytt í fjörutíu og níu ár, að at-
huga geislun sólarinnar. Það
eru tuttugu og fimm ár síðan
hann byrjaði að skrásetja sólar-
hita hvers dags. Smithsonian-
stofnunin kom fyrir afarná-
kvæmum mælingartækjum a
þremur eyðimarkafjallstindum
þar sem sólin skín í heiði, að
1) Sjá viðauka skýringuna í
lok þessarar ritgerðar.
Hitinn, sem jörðin venjulega
fær frá sólunni, samsvarar tvö
hundruð og fimtíu triljónum
hestafla. En rannsóknir Dr.
Abbots hafa leitt í ljós, að hiti
hvers dags sem er, getur munað
alt að því fimm af hundraði frá
því venjulega. Sólblettirnir,
meðal annara orsaka, valda því;
þeir þeyta frá sér keilumynduð-
um rafmagnsstrókum, er hindra
sólargeislana eða draga úr mætti
þeirra. Þegar Dr. Abbot bar(
saman breytingar sólarhitans og |
breytingar veðráttunnar, upp-
götvaði hann nokkur markverð
hliðstæð atriði: Á eftir (venju-
lega frá 14 til 17 dögum eftir)
fjöldun sólgosanna, lækkar,
næstum undantekningarlaust,
hitastig jarðarinnar, en hækkar
þegar þau réna. Breytingar sól-
arhitáns er nema vart einum af
hundraði, orsaka stundum hita-
stigsbreytingar, er nema tíu
gráðum. Hitabreytingar sólar-
innar virðast og hafa ahrif a loft-
vogina, áhrif, sem fylgja á
kveðnu formsniði. Og við nán
ari rannsokn þessarar samstill-
ingar, tók hann eftir því, að bæði
Skýring
Orðið ‘loft’ er iðulega notað í
sömu merkingu og ‘gufuhvolf
jarðarinnar’, og í þ'eirri merk-
ingu er það' notað í þýðingunni.
Gufuhvolfið samanstendur af
gas- og gufu-tegundum og efn-
um, sem svífa í lausu lofti, og er
að efnismagni nokkuð minna en
einn miljónasti partur af efnis-
magni jarðarinnar. Hve langt
að gufuhvolfið nær út í geim-
inn verður aðeins ráðið af áhrif-
um þeim, er það leiðir af sér. Út-
reiknað á vísindalegum grunni,
samkv. hreyfingarfrumreglu
gastegundanna, vitum vér, að
sumar sameindir ná nægilega
miklum hraða til að komast ekki
einungis frá jörðu, heldur og
einnig út fyrir vébönd vors eigin
sólkerfis; er sú skoðun því innan
takmarka möguleikans, að gufu-
hvolf vort þenjist út í geiminn,
unz það blandast saman við gas-
tegundir vetrarbrautarinnar. —
Rökkurhvolfið liggur hátt—hæst
hefir það sézt um fimm hundruð
mílur frá jörðu; loftsteinar verða
sýnilegir um sjötíu og fimm
mílur, að meðaltali, frá yfirborði
jarðarinnar, en morgunroðinn
Eins og Islendingum öllum er
nú kunnugt, hefir Sigurgeir Sig-
urðsson biskup Islands, verið á
ferð hér vestan hafs að undan-
förnu.
Hingað til Chicago kom hann
á laugardaginn þann 24. þ. m.
(marz), þá vestan frá Californíu.
Honum var mætt á brautarstöð-
inni af nefnd frá Vísir, íslend-
ingafélaginu í Chicago, ásamt
Árna Helgasyni, konsúl íslands.
Dvaldi biskupinn á heimili hans,
meðan hann hafði hér viðdvöl.
Tími hans var mjög upptekinn
meðan hann tafði hér, og eins
mun hafa verið hvar sem hann
fór.
Það er gamla sagan, þegar
merkir menn eru á ferð, þá er
svo mikil eftirsókn eftir þeim til j
að halda ræður og koma frami
opinberlega, að þeir fá engan
frið, hvorki til svefns né matar.
Tími hans sýndist líka um of
takmarkaður til þess að hann
gæti notið þessarar ferðar í full-
um mæli. Eg spurði hann þegar
hann kom af lestinni að vestan,
hvort hann væri ekki þreyttur,
og svaraði hann því, jú, eg er
dálítið þreyttur, mér hefði þótt
vænt um að hafa dálítið meiri
tíma, en eg er hraustur og þoli
þessvegna ferðalagið vel.
Næsta morgun, sem var
sunnudagur, bauð dr. Preston
Bradley Sigurgeir biskup að tala
yfir útvarpið frá sinni kirkju.
Dr. Bradley útvarpar þaðan
messu á hverjum sunnudegi. —
Þennan dag entist messan í hálf-
an annan klukkutíma, frá kl. 11
til hálf eitt.
'Fyrst hafði Dr. Bradley sína
vanalegu messu, síðan kynti
hann biskup á rAjög virðulegan
hátt. Mintist einnig lítillega á
ferð sína til Islands 1930 og þau
kynni er hann hefir haft af ls-
lendingum. Hann dáir þjóðina
mjög fyrir mannkosti og menn-
Eftir messuna heilsaði fólk
upp á hinn góða gest; er eg viss
um að hann hefir orðið mörgum
spurningum að svara.
Á mánudagsmorguninn kl.
9.30 mætti hann blaðamönnum
á Palmer House, sem er eitt full-
komnasta hótel borgarinnar. •—
Þeir voru frá öllum stærstu
blöðum bæjarins, einnig var þar
stúlka frá Office of War Infor-
mation, og sagðist hún vera fyrir
hönd Dr. E. Thorlákson í New
York. Svo var þar maður fyrir
hönd blaðs sem heitir Christian
Century, mjög útbreitt trúmála-
blað.
Þetta “Press Conference” stóð
yfir í rúman klukkutíma, mynd-
ir voru teknar a f biskup og eins
af þeim til samans, Árna Helga-
syni og honum. Síðan kl. 11
þennan sama morgun mætti
biskup borgarstjóra Chicago
(Mayor Kelly); þar næst danska
konsúlnum, Mr. Baumann.
Kl. 2 e. h. mætti hann nokkr
um lúterskum prestum í Meþód
ist Temple, að tilhlutun séra K.
K. Ólafson. Hélt biskup þar
ræðu og svaraði spurningum frá
prestum, trúarlegum geri eg ráð
fyrir; mér er ekki um það kunn-
ugt, var þar ekki viðstaddur.
Að þessu afstöðnu fór hann að
sjá Mr. C. H. Thordarson raf-
fræðing, sem allir íslendingar
kannast við. Hann hefir verið
lasinn að undanförnu, en er samt
betri þessa dagana.
Þá kemur nú að síðasta lið á
dagskrá þennan dag, sem var
samsæti það sem biskup var
haldið á Palmer House kl. 7 um
kvöldið. Mun það stærsta og á-
hrifamesta samsæti er Islending-
ar hafa haldið hér í Chicago. Fór
þar alt vel og virðulega fram.
Egill Anderson, forseti Vísis,
hafði þar forsæti og bauð biskup
og fólkið velkomið. Síðan tók
Árni Helgason við sem veizlu-
stjóri.
Kallaði*hann fyrst á séra Ottar
S. Jorgensen til að hafa borðbæn,
hann er danskur prestur í kirkju
þeirri er biskupinn hafði ísl.
messuna í. Var síðan sezt að
borðum, að máltíð lokinni kall-
aði veizlustjóri á Mr. Carl H.
Lundquist, sem mætti þar fyrir
hönd borgarstjórans. Næst tal-
aði danski konsúllinn, Reimund
Baumann, og þar á eftir svenski
konsúllinn, Gosta Oldenburg, og
svo konsúll Norðmanna, Sigurd
Maseng. Tölur þessara manna
voru allar stuttar, aðeins “greet-
ings.”
Þá tók til máls séra K. K.
Ólafsson, umræðuefni hans var
The Icelandic Evangelical Luth-
eran Church of North America;
um hans ræðumanns hæfileika
þarf ekki að skrifa, allflestir Is-
lendingar þekkja hann og vita
að hann er einn af okkar snjöll-
ustu ræðumönnum. Þá stóð upp
hinn mikli mælskugarpur og Is-
landsvinur, Dr. Preston Bradley,
prestur “The People’s Church of
Chicago”. Hans ræða var mjög
hlýleg í garð Islendinga eins og
æfinlega, er hann minnist þeirra.
og sérstaklega fór hann fögrum
orðum um biskup, og þau áhrif
er kynning hans hefði haft með-
an hann stóð hér við.
Næst talaði próf. Sveinbjörn
Johnson. Umræðuefni hans var
Spirit o f Scandinavia”; ræða
hans var þrungin af fróðleik og
hin snjallasta.
Þá kom að hinum virðulega
heiðursgesti kvöldsins, Sigurgeir
Sigurðsson biskup Islands. Sýn-
ist hann, hvar sem hann fer,
taka hug og hjarta fólksins með
framkomu sinni. Gekk ræða
hans töluvert út á ástandið
heima á íslandi, og fréttir það-
an; að ræðu hans endaðri, lýsti
hann yfir því að hann hefði at-
höfn a ð framkvæma hér, fyrir
hönd íslands stjórnar, en hann
ætlaði að hafa hana á íslenzku,
og var athöfnin sú að próf. Svein-
björn Johnson var heiðraður
með stjörnu Fálkaorðunnar, áð-
ur hafði hann stórriddarakross-
inn. Biskup hafði stutta hlý-
lega tölu til Mr. Johnson og
skýrði frá hver tildrög væru að
þessu virðingarmerki sérstak-
lega, sem sé þýðing hans á hinni
gömlu lagabók íslands, Grágás,
ásamt framkomu hans, sem mik-
ilsvirts borgara í þessu landi, en
um leið góður íslendingur.
Einnig skýrði biskup frá því
að dr. Árni Helgason hefði verið
heiðraður með stórriddarakrossi
Fálkaorðunnar, en áður hafði
hann riddarakrossinn, en sú at-
höfn hafði farið fram áður á
öðrum stað og tíma. Að endingu
var svo sunginn þjóðsöngur Is-
lands o g “America”, en í byrjun
samsætisins var þjóðsöngur
Bandaríkjanna sunginn, “The
Star Spangled Banner”.
Að enduðu samsætinu þyrptist
fólk í kring um biskup til að
kynnast honum, og fá hann til að
skrifa nafn sitt á prógrammið
eða í vasabók.
Næsta morgun, eitthvað kl. 5,
fór biskup til Grand Forks í
flugvél til að meðtaka þar heiður
frá háskóla Norður Dakota, sem
var doktors nafnbót. Lagði svo
á stað til baka til Chicago um
kvöldið, en vegna veðurlags varð
flugvélin að lenda í Milwaukee
og varð hann að gista þar nætur-
langt, kom því ekki fyr en laust
eftir hádegi á miðvikudag til
Chicago, varð svo að leggja af
stað til Washington kl. 3.30 sama
dag.
Á þessu stutta yfirliti yfir dvöl
biskups hér í Chicago geta menn
séð að tími hans var upptekinn,
hvíld því lítil; hann sagði mér
þegar hann kom hingað, að hann
væri búinn að halda um 50 ræð-
ur síðan hann kom vestur.
Eg mundi segja að þeir, sem
sjá um dagskrá og ferðaáætlanir
hans, séu hálfgerðir harðstjórar.
Það er þrengt upp á hann of-
miklu annríki á of stuttum tíma.
En þrátt fyrir það sýnist hann
hress og glaður og í framkomu
er hann hvers manns hugljúfi.
Eg kveð þig svo, herra biskup
íslands, í nafni íslendinga hér í
Chicago og grendinni, með hjart-
ans þakklæti fyrir komuna, og
innilegum óskum um góða ferð
heim, og farsæla líðan í framtíð-
S. Árnason
mnx.