Heimskringla - 13.12.1944, Side 4

4. SIÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 13. DES. 1944
í^cimskringla
(StofnuB 188«)
Kemur út á hverjum miðvikudegi.
Eigéndur: THE VIKING PRESS LTD.
853 og 855 Sargent Avenue, Winnipeg — Talsimi 86 537
Verð blaðsins er $3.00 árgangurinn, borgist fyrirfram.
Allar borganir sendist: TTHE VIKING PRESS LTD.
öll viðskiftabréf blaðinu aðlútandi sendist:
Manager J. B. SKAPTASON, 853 Sargent Ave., Winnipeg
Ritstjóri STEFAN EINARSSON
Utanáskrift til ritstjórans:
EDITOR HEIMSKRINGLA, 853 Sargent Ave., Winnipeg
Advertising Manager: P. S. PÁLSSON
"Heimskringla" is published by and printed by
THE VIKING PRESS LIMITED
853-855 Sargent Avenue, Winnipeg, Man. — Telephone 86 537
WINNIPEG, 13. DES. 1944
Byltinga tímabil stríðsins byrjað
Við lok flestra stríða, byrja byltingar eða borgarastyrjaldir.
1 þeim löndum, sem nýleyst eru undan oki nazista, er þetta nú
að koma í ljós.
Undanfarnar tvær vikur hefir mest að þessu kveðið á Grikk-
landi, eða svo mikið að þar má nú innanlands-bylting heita ‘hafin
fullum fetum. Þó ekki kveði eins mikið að þeim annars staðar,
verður ekki neitað, að á þeim hefir víðar bólað, eins og í Belgíu,
Frakklandi og Italíu.
Ástæðan fyrir þeim er svipuð alls staðar. Hún er óánægja
með bráðabirgarstjórnirnar, sem með aðstoð Bandaþjóðanna hafa
á laggir verið settar.
Það kemur auðvitað margt fleira til greina. Hungur og alvar-
legt bjargarleysi kyndir undir. 1 París er að því fundið af íbúun-
um, að þeir hafi sízt meira nú til hnífs og skeiðar, en meðan nazistar
skömtuðu þeim.
Þegar lið Þjóðverja hröklaðist þaðan, tók það með sér alt sem
hönd á festi bæði af matvælum og öðru, t. d. flutningatækjum.
Flestar brýr voru og sprengdar upp, svo samgöngur eru erfiðar.
Eiga Bandaþjóðirnar erfitt með að láta íbúana skilja, að það sé tor-
velt að flytja matvælin í hasti 3000 til 4000 mílur vegar eða vestan
um haf til þeirra, auk alls annars til stríðsins.
Þannig er ástatt.
En það sem lýð þessara landa þykir þó verst, eru afskifti
Bandaþjóðanna af stjórnarfari þeirra.
Hinn nýi ríkisritari Bandaríkjanna, Stettinius, ásakaði Breta
fyrir það nýlega, að láta sig stjórnarfar þessara landa of mikið
skifta. Svaraði Ohurchill með því, að stefna Bandaþjóðanna væri
sú, að hvert land velji sér sína stjórn sjálft með almennri atkvæða-
greiðslu á sínum tíma, en taki ekki stjórnartaumana í sínar hendur
með ofbeldi. En svar þetta virðist ekki nægja öllum og gerðir
brezlka hersins á Grikklandi í að styðja Papandreou-stjórnina þar
í að bæla niður byltinguna, mælist illa fyrir jafnvel í Englandi
sjálfu. En að Bretar séu einir Bandaþjóðanna sekir um slík af-
skifti, er ekki að sjá, af ummælum blaðsins Army and Navy
Journal, er bæði ber Rússum og Bretum á brýn, að þeir láti sig
pólitík svo mikið meira skifta, en stríðið, að það hafi lengt stríðið,
og því ihefði verið loikið nú, ef ekki hefði verið fyrir þetta. Rúss-
ar hafi látið sér mest um hugað að tryggja sér sem mest af Balkan-
ríkjunum, en Bretar að tryggja sér Grikkland, Albaníu og Italíu,
svo þeir hefðu öryggi á Miðjarðarsafinu.
Þetta mun nú það sanna vera og er slæmt, að Bandaþjóðirnar
gátu ekki hjá iþví stýrt. Afleiðingarnar af því á Grikklandi eru
að verða Ihræðilegar fyrir grísku þjóðina og efla ekki vinsældir
Breta. Má og á fleiri dæmi benda, er vitna um, að þjóðir, sem
leystar hafa verið undan oki nazista, eigi ekki þess sjálfræðis að
njóta er þær héldu að biði sín, eins og t. d. Pólland. En það er von-
andi samt, að Bandaþjóðirnar hafi orðið svo varar við almennings-
viljann, af því sem á daginn er komið, að þær taki hann til greina
og reyni hér eftir að afstýra, að endurtekning verði á slíku.
fjarri. Það vita allir. Hafði
leikurinn á Ottawa-þinginu
nokkuð við það að gera? Því
getur hver alsjáandi maður
svarað fyrir sig. En hver spyr
þá ekki, — var stjórnin
með þingkvöðinni, að reyna
að auglýsa stefnu sína eins vel
og hún gat fyrir komandi kosn-
ingar, svo að hún gæti þá sagt:
Eins og þið sjáið er eg á móti
stríði, en andstæðingar rriínir
ekki? Hinu á auðvitað að gleyma,
að hún sjálf lýsti stríðinu yfir.
Það eina sem skygt getur á
þessa auglýsingu, er, að óvíst er
hvern árangur hún ber. Það
eru mikil líkindi til að stjórnin
í Ottawa beri skarðan hlut eftir
alt saman í almennum kosning-
um, þar sem svo margir af henn-
ar fyrri fylgjendum yfirgáfu
hana á sjálfu þinginu. Þar sló
í bakseglin og mun ekki síður
gera utan þings en innan; mun
það sjást á sínum tíma. Blekk-
ingin gekk einu sinni of langt!
VIÐSJÁR í PóLITlSKUM
MÁLUM Á GRIKKLANDI
SJÖTUGUR
Eftir bandarísku riti
(Kafli sá sem hér fer á eftir, er
þýddur úr bólk eftir hinn alþekta
rithöfund John Gunther. Bók
þessi, sem hann kallar D Day,
var gefin út s. 1. sumar í London
á Englandi).
Grikkland, eins og Júgóslavia,
er samlherji okkar, en var her-
tekin af Þjóðverjum, og er undir
yfirráðum þeirra sem stendur.
Ástand þjóðarinnar er á sár-
grætilegri ringulreið. Eins og
vitað er, situr George II, kon-
ungur Grikkja í Cairo á Egypta-
landi, ásamt stjórn sinni, sem er
í útlegð; en heima á Grikklandi
hafa myndast að minsta kosti
tveir öflugir pólitískir land-
varnar flokkar, sem hafa mikið
alþýðu-fylgi að baki sér, en hafa
því sem næst komið þjóðinni út
í innbyrðis stríð. .
Alstaðar þar sem eg lagði leið-
ir mínar um Grikland, fann mað-
ur greinilega andúð gagnvart
konungi og stjórn hans. Þetta
byggist af mörgum ástæðum. Til
dæmis iheyrði eg þessu kastað
fram mjög hispurslaust: “Sem
sagt: George er enginn Grikki,
og sannast að segja, kærir fjöld-
inn af fólkinu sig ekkert um
kónga.” Eg Iheyrði líka þessa
algengu sögu, um föður Georgs,
hinn örlögum dæmda Constan-
tine, að hann hefði átt að gefa
syni sínum þetta heilræði: —
“Gleymdu því aldrei, að þú ert
Einn þeirra manna, sem með
sanni má mikilmenni kalla, átti
afmælisdag 30. nóv. Maðurinn
var Winston Ohurohill forsætis-
ráðherra; hann varð sjötugur
nefndan dag.
‘ Þremur árum áður en Chur-
chill fæddist, hafði Bismarck
gert Þýzkaland að voldugasta
ríki Evrópu. Það fylgdi sigrin-
um á Frökkum. Sama árið, og enginn Grikki, en láttu Grikki
sem afleiðing þess stríðs, gaf ] aldrei muna eftir því.” Hin
París Evrópu fyrsta sýnishorn ! gríska konunglega fjölskylda, er
nýs stjórnskipulags — byltinga auðvitað af þýzkum uppruna, og
eða kommúnista skipulagsins. i það bætir ekki úr hvað alþýðu-
Alt líf Churohills, hefir Bret- hylli Georgs konungs snertir, að
land átt, bæði leynt og ljóst í(bróðir hans, Paul prins, og sem
baráttu upp á líf og dauða við ( er næsti erfingi konungdómsins,
Þýzkaland. í fyrra heimsstríð-. giftist þýzkri prinsessu, þar að
inu, blæddi því hæðilega. í þessu auki giftist systir hans ítölskum
veraldarstríði, harðnaði barátt-' manni. Nú, hvað sem um þetta
an svo, að Bretland hafði ekki má segja, þá er annað og meira,
séð neitt líkt því síðan á tímum | en að gera sér rellu út af kon-
Napoleons. Sá er barg Englandi, ungsættum, sem liggur til
öllum öðrum fremur, og um leið grunna fyrir ástandinu, eins og
vestlægri siðmenningu, var Win-1 það er, og sem -hefir miklu dýpri
En það hefir rætur. Það sem hefir valdið
stafni, en í loftinu voru brakandi
pólitísk veðrabrigði, sem sagt,
þeir sem voru valdir að þessari
uppreisn voru officerar í hern-
um, með mikinn hluta hermann-
anna að baki sér. Tilgangurinn
var að sýna áþneifanlega mót-
stöðu gegn konungssinnum. —
Uppreisnin var bæld niður með
valdi.
1 ágúst s. á. hófu konungsinn-
ar í hernum gagnárás, en for-
ingjarnir voru teknir fastir og
settir í fangelsi. Þetta voru
leifar 4. ágúst manna frá stjórn-
artíð Metaxas.
Út af áðurgreindum uppreisn-
um og allri þeirri pólitísku
flækju gerðist tvent. Það fyrsta
var, að Georg konungur ’ og
þáttur á leiksviði framtíðarinn-
ár, ekki aðeins á Grikklandi og
Júgóslavíu, heldur alstaðar í Ev-
rópu. Hinn mikli pólitíski klofn-
ingur mun að líkindum taka
annað viðhorf. Það verður ekki
hægri versus vinsti; jafnaðar-
flokkur versus afturhaldsflokki-
Bændur versus bæjarbönnum.
Það verður nýr og enn róttækari
klofningur milli þeirra sem konv
ast undan og þeirra, sem urðu
að sitja heima. Milli þeirra sen)
bjuggu í öryggi utan lands, með-
an stríðið geysar, og þeirra sem
ekki komust utan. Þeirra sem
börðust og þræluðu og liðu undir
blóðöxi þýzka einræðisins.
Gríkkir hafa trölla trú á
Bandaríkjunum. Þeir óska að
stjórn hans flutti til Cairo-borg- Bandaríkin taki raunverulegan
þátt í málum Balkan-ríkjanna,
ef til vill fyrir það að þeir vita
að við höfum þangað engrar
hefndar að leita eða axir að
ar til að vera nær viðburðunum.
1 öðru lagi rýmkaði konungur til
í ráðaneyti sínu, sem sýnist ein-
kennilegt fyrirbrigði. í ráða-
neytið var nú bætt ekki færri en brýna. Ennfremur, þeir halda
fjórum alkunnum lýðveldissinn-1 Vlð getum haldið jafnvægi á
um. Þar á meðal Sophocles
Venezelos, sonur hins látna val-
inkunna lýðveldis leiðtoga. Enn-
fnemur hefir þessum f jórum ver-
ið falin mestu trúnaðarstörf
brezkum og rússneskum áhrif*
um í framtíðinni.
Þá kemur annað mál til sög-
unnar. 1 Grikklandi, eins og
Júgóslavíu, eru félags-samtök
ráðuneytisins að undanteknu sem eru samtvinnuð kommúnista
stefnunni, og saman standa að
mestu leyti af bændalýð, að ná
ið og hermála, sjóliðsm. og flug- mikilli útbreiðslu, og aukast dag
forsætisráðherrastöðuna. Þeir
skipa vara-forsætisráðherra sæt-
frá degi.
Bandaríkin og Stóra Bretland
verða nú fyr eða seinna, og með
gætni og hreinni ábyrgðar til*
finningu, að ákveða hvaða af'
stöðu þau ætla að taka gagnvart
þessari félagsmyndun eða “Pop-
ular Front”, sem er að breiðast
yfir alla Evrópu og þegar nú einU
sinni þessar hugsjóna-stefnur
ston Churchill.
kostað mikið.
Nú, þegar maðurinn sem
skipulagði sigur þessa stríðs, lít-
mestri mótstöðu af hálfu lýð-
veldissinna, að þegar Georg kon-
ungur tók aftur við völdum í
mála ráðherra stöðurnar. For-
sætisráðherra konungstjórnar-
innar er Emmanuel Tsauderas,
og það er vitað hann er vinveitt-
ur lýðveldissinnum, var fyrrum
í mörg ár fulltrúi Venezelas-
stjórnarinnar.
Svo mikið öngþveiti var kon-
ungsstjórnin komin í sumarið
1943, að fyrir áeggjanir BretaJ
samdi nú konungur nýja stjórn-! hafa náð að festa rætur 1 huSun1
arskrástefnu miklu frjáisiegri1 folksins- Þá er alveS
en áður. Það sem konungur I °g um það er eff samifærður, að
meðal annars gerir að skilyrði, íUppræta þær °S snúa hug3
að honum sé leyft að flytja til í folksins tl;1 baka a farnar slóðir’
Grikklands strax óg landið er nema með stórkostlegum fórn-
leyst úr fjötrum Þjóðverja, sem ! Um vlnarÞels og bræðralags, og
yfirmaður hersins. ; jafnvel bloðsuthellingum. A-
f , . . ,. ,,, i reiðan'legt dæmi er hvað koxn
I hinm nyju stjornarskra kon-1 ■„ - tt, , , , ,. - ,
, ul- , iynr a Frakklandi. Þvi meif
ungs er skuldbinding, að skipað!
sé nýtt ráðuneyti, sem saman1
standi af öllum pólitískum flokk-
um landsins svo eftir að landið
ALT Á EINA BóK LÆRT
Það er alt á eina bók lært með
gerðir stjórnarinnar í Ottawa.
Þó mikið hafi verið reynt til að
villa mönnum sjónir á því hvern-
ig sakir eiginlega stæðu í Ottawa
þingmálunum, þó stjórnin hafi
upp aftur og aftur farið í gegn-
um sjálfa sig, og hafi kveðið það,
sem hún áleit rétt í dag rangt á
morgun o. s. frv., er hugmyndin
ávalt ein og hin sama, sem undir
öllu býr, sú, að sannfæra þjóð
landsins um að stefna Kings-
liberala í síðasta stríði, sjálfboða
liðsöflunin væri hin eina rétta
en hinnar sameinuðu stjórnar í-
halds og liberala þá, hefði verið
röng. Þó Bandaríkin og Bret-
land köstuðu henni til síðu, bæði
í síðasta stríði og því, sem nú
stendur yfir, á hún enn að vera
meginaflið til bjargar Canada.
Hvað er það sem gerir í raun
og veru rmm hennar í síðast-
nefndum löndum og Canada? —
Það Ihlýtur að vera eittíhvað mik-
ilsvert.
Og sannleikurinn er, að hverj-
um, sem um pólitíska sögu þessa
lands hugsar, dylst ekki hvað
það er.
Af því að menn eru til í þessu
landi, sem skoða þátttöku í stríð-
um óþarfa annars staðar en
heima fyrir, og að þeir eru nógu
margir til að hafa pólitísk áhrif,
þá er sjálfsagt að setja hreppa-
pólitíkina öllu ofar. Og það var
það sem stefnt var að með öllum
gauraganginum nýlega á Ottawa
þinginu.
Hvað gat það annað verið? Að
liberal flokkurinn sé það gæzku
ríkari eða guð-innblásnari, en
aðrir pólitískir flokkar, að hann
vilji ekki heyra stríð nefnd, og
það séu aðeins andstæðinga
flokkar hans, sem á þau trúi? Þó
ótrúlegt sé, hefir boðskapur lib-
erala um sjálfboða liðsöfnun oft
tekið á sig þennan heilagleika-
blæ og auðvitað á kostnað allra
annara flokka. Það er enginn
maður til sem í stríð fer að ó-
þörfu, eða sem að gamni sínu
býður sig fram. En hví ættu þeir,
sem þörfina sjá og á hana líta
réttum augum, að leggja einir
lífið í sölurnar fyrir þjóðina, en
hinir, sem ekki sjá hana, eða
vilja ekki sjá hana, að sitja í
makindum heima? 1 grein í
síðustu Hkr., eftir J. J. Bíldfell,
virðist þetta eiga að vera sagan
og hárnark pólitísks réttlætis. —
Sagan getur það verið, en verð-
ur hún ekki æði hjáleit, þegar
stjórnir sem lýsa yfir stríði, eru
svo ekki studdar af þeim, sem
stærstan þátt eiga í, að sú sama
stjórn er við völd!
í Canada eru kosningar ekki
ur yfir farinn veg, getur hann nóvember árið 1936, og hafði
sagt, að mikið hafi áunnist. Vold- ] skuldbundið sig til að stofnsetja
ugasta ríkið er að hruni komið. þingbundna stjórn. Allir lýð-
En framhald þess, er nú það, að ( veldissinnar, og allir flokkar í
nýtt vald hefir risið upp í Ev- (landinu sem stofnaðir voru á
rópu. Það er vald Rússlands, þjóðveldislegum grundvelli,
vald kommúnismans, annarar sögðu þá: “Gefum honum tæki-
þjóðskipulagsstefnunnar, er við færi”. Innan níu mánaða, 4.
vöggu Churohills stóð — og sem [ ágúst 1936, jappleysti konungur
miklu voldugri er en Þýzkaland þingið og gaf stjórnarvöldin í
gat látið sig dreymaum að verða.; hendur einræðissinnans General
Rússland hafði meðferðis nýtt Metaxas.
hagfræðis- og þjóðskipulags-j Það getur verið að hendur
kerfi sósíalisma. Áhrif þess konungs hafi verið bundnar og
voru þekt orðin í flestum lönd- ^ kringumstæðurnar hafi þrengt
um Evrópu, og það sýna mörg honum til örþrifa-ráða. Hvað
lönd nú um leið og leyst eru und- því Möurf þá hefir fóikið ekki
an aki nazismans. Rússland var getað fyrirgefið konungi að láta
einnig voldugt í Asíu og fann iandin,u vera stjórnað af fá-
Bretland það, er augu hafði ekki mennri einræðisklíku, sem köll-
af landamærum Norður-Kína uð var «4- águst herrettar aftur.
vegna þess. i h^idiö’’^ Gg sem heit völdum þar
Hvað hafði Rússland í sigti,1 til General Metaxas dó.
viðvíkjandi Bretum og umheim- j A, , * , . , ...
n I Afstaðan er þa þessi í dag.
mum? Winston Churchill hafði1, ,
i ■ * t,- , , ,___cf.|Georg konungur er ekki hus-
tru a þvi, að Russland þyrftii, , ,. , , . . , . TT
•________ , j x : bondi a smu eigin iheimili. Hann
[ sýndi samt yfinburða hugrekki
er leyst úr ánauð, skal efna til
kosningar og skal þá kosin skipu-
lagsnefnd. Þessi nefnd skal svo
ráða að fullu hvort Grikkland
friðar með í einn mannsaldur að
minsta kosti. Lengra en það
gat 'hann varla gert áætlanir.
Jafnvel fyrir þann tíma hafði
einihver annar við verkefni hans
tekið. Og nýir siðir koma með
nýjum herrum eins og þar stend-
ur.
Þessa stundina geta menn
sagt um Ohurohill það sama og
hann sagði um Jan Christian
Smuts: “Þessi mikli stjórnmála-
maður, iþessi undursamlegi mað-
ur . . . sem hefir úr fjarlægðinni
rent augum sínum yfir ástand
Evrópu og skilið það flestum
betur, verðskuldar þakklæti
vort.”
KAUPIÐ HEIMSKRINGLU—
útbreiddasta og fjölbreyttasta
fslenzka vikublaðið
og ráðsnilli, iþegar Þjóðverjar
réðust inn í landið 1941. Varð-
ist frá eyjunni Crete til hins síð-
asta, sem sagt, forðaði lífi sínu
með naumindum og flúði landið.
Þrátt fyrir alt þetta hefir
margt gengið á tréfótum. Um
tíma hafði Georg konungur og
stjórn hans aðsetur sitt í London.
Var þá viðurkend af sambands-
þjóðunum og nýtur mikils stuðn-
ings frá Breta hálfu. 1 marz-
mánuði 1943, kom það óvænta
atvik fyrir og sem var lengi á
fárra vitorði, að uppþot eða upp-
reisn varð í gríska hernum í
Sýríu. Þessi uppneisn sýndist
stafa að mestu leyti af óþolin-
mæði og ráðþroti setuliðsins í
Levant, að hafa ekkert fyrir
| sem við reyndum að styðja Gir-
aud til valda, því meira fylg*
fékk De Gaulle. Ef við höldurA
áfram ihálf dottandi og fylgjum
stefnu MetterniChs, og styðjuA1
flokka auðvalds og afturhalds,
þá er ábyggilegt, að við hjálp'
, ,. i um að koma því á stað, sem við
skuli verða lyðveldi eða kon-1 - , * , , . , , .
1 . oskum að geta komist í veg fynr
ungsnki i tramt.Smn,, og segist; það er innbyrðis strið8 þ,r
konungur hlySa þenn domi a'sem fb]ki f Evró hrfir veriS
hvern veg sem hann fellur. ,. , * .
þjakað og undirokað af yfir'
Alt þetta hefir nú samt ekki gangi Þjóðverja, en útlitið altaf
dugað til að koma á samlyndi, að verða bjartara með sigur
því lýðveldissinnar halda því sambandsþjóðanna yfir þeim ó-
fast fram, að konungur megi ekki fognuði) þa hugsar fólkið gott
koma til landsins, fyr en að af- j tiþ ag brjóta af sér klafaböndin-
stöðnum kosningum, en konung-1' Svo vil eg bæta þessu við: Ef
ur situr við sinn keip, og þar við þetta stríð er ekki til þess að
situr. Lýðveldissinnar, sem von-1 vinna friðinn í Balkan löndunuiU
legt er, eru hræddir um að kon-1 0g alstaðar annarstaðar, þá veif
ungur hafi áhrif á fólkið, sér-! eg ekki fyrir hverju er barist
staklega sem höfuðmaður hers-1 Samt sem áður, ef Bandaríkin
ins og sem konungur, telur hann draga sig ut úr> eins og þau
sina séreign. | gerðu 1919, þá verður ekki uh1
í Grikklandi eru hinir tveir neinn varanlegan frið að ræða-
svonefndu aðal landvarnarflokk- Víða þar sem eg hefi ferðast urí
ar, alveg á móti konungsstjórn- Balkan-ríkin hefi eg orðið var
inni, og eru góðar ástæður fyrir við þennan ótta, um að þetta
því. Mestmtegnið af gríska hern- sama muni endurtakp sig að
um, gat ekki flúið landið, eftir j þessu stríði loknu. En ef við
að landið var yfirunnið og Þjóð- meinum að vernda frið okkar og
verjar tóku völdin aðeins lítill; annara, þá er tvent sem við þurí'
flokkur offisera og þeir sem rík- [ um að gera. Við verðum að
astir voru, komust utan. Það ( vinna sigur yfir hatrinu, og við
kostar mikla peninga að fara til verðum að sigra óttann. Og e»
annara landa. Svo hermenn og endurtek þetta: Stríðum til að
bændur sem höfðu reynt að vinna friðinn, ef við ekki ljúkuh1
verja land sitt og þjóð, sátu kyrr-; því verki í þetta sinn, þá heflr
ir heima, og hafa síðan orðið að þetta stríð verið það heimskU'
þola grimmilegar hörmungar og legasta í allri sögunni, því að uý
harðræði, svo þar á ofan þurfti ] yfirgnæfandi staðreynd seU1
að horfa upp á þúsundir og aftur i kemur fram í öllum myndum o&
þúsundir landsmana sinna verða j við hvert tækifæri, að án þátt'
hungurmorða. Getur nú nokk- töku Bandaríkjanna er um eng'
ur maður búist við því, að þetta
fólk hafi sérlega hlýtt hugarþel
til konungsdýrðarinnar, og allra
sem í henni hanga, og sem lifir
í vellystingum praktuglega
utanlands, meðan þjóðinni blæð-
ir nær til ólífis.
an frið að ræða.
Jón Ásgeirsson þýddi
VIÐ KVIÐSLITI
Til linunar, bóta og styrkt*r
•eynið nýju umbúðirnar, teyju'
lausar. Stál og sprotalausar.
Þetta eru nú ástæðurnar, að Skrifið: Smith Manfg. Company-
mínu áliti, sem mun verða stór Dept, 160, Preston, Ont.