Heimskringla - 27.12.1944, Qupperneq 1

--------------
We recommend for
Your crpproval our
"BUTTER-NUT
LOAF "
CANADA BREAD CO. LTD.
Winnipeg Phone 37 144
Frank Hannibal, Mgr.
We recommend for
your approval our
" BUTTER-NUT
LOAF"
CANADA BREAD CO. LTD.
Winnipeg Phone 37 144
Frank Hannibal, Mgr.
•f------------— - —♦
LIX. ÁRGANGUR
WINNIPEG, MIÐVIKUDAGINN. 27. DES. 1944
NÚMER 13.
- Hetmöfertnsla dófear frtbar og belgengté á næétfeomanbt árí
FRÉTTAYFIRLIT OG UMSAGNIR
Sókn Þjóðverja
Her bandaþjóðanna á vestur-
Vlgvöllunum var fyrir tíu dög-
Urri farinn að kreppa svo að
Þjóðverjum, að Rínarhéruðin
v°ru í hættu. Til þess að afstýra
Þeirri hættu, dróg Rundstedt,
yfirhershöfðingi Þjóðverja, mik
lj5 lið saman á landamærum
Luxembourg og Belgíu og gerði
fc>á hörðustu árás á her Banda-
Þjóðanna, sem gerð hefir verið á
vestur-vígstöðvunum. Brausc
her Þjóðverja inn í Belgíu, einar
^ mílur til að byrja með, síðan
20 mílur og nú nærri 50 mílur.
^afa útvarpsfregnir frá Þýzka-
*andi kallað þetta, að hafa klofið
fylkingu Bandamanna. Þó það
sé nú of sagt, er ekki því að
Ueita, að víglínan hefir svignað
°g með þessu áhlaupi hefir hall-
að á Bandaþjóðirnar á þessum
stoðum. 1 gær voru Þjóðverjar
^omnir nyrst á orustu svæðinu í
namunda við Meuse, borg norð-
arlega í Belgíu og nokkuð sunn-
ar til Roermond, Duren og Mar-
che og hafa borgina Liege í
Slgti; enn sunnar í Luxembourg'
er Arlon keppikeflið, enda skamt
Þaðan til Sedan í Frakklandi,
som er í þjóðleið til Parísar, þó
aHlangt sé þaðan. I þeim grimmu
0rustum, sem háðar hafa verið,
hefir lið fallið af hvorutveggja
stríðsaðilum, en þó mikið meira
at í’jóðverjum. Nokkuð af her-
teknum Bandaríkjamönnum, er
Sagt að Þjóðverjar hafi myrt á
Vlgvellinum; hafi skotið þá nið-
Ur- Það hefir nú dregið nokkuð
Ur sókn Þjóðverja og er vonað,
a® hún hafi verið stöðvuð. En
Pví er iþó ekki enn sagt að
treysta.
Eisenhower yfirhershöfðingi,
efir kvatt lið Bandaþjóðanna
trl harðrar sóknar og segir þetta
^OMINN HEIM
ÚR STRÍÐINU
^"estur Eyþór Sigurðsson
d estur Sigurðsson frá Fagra-
} Geysisbýgð í Nýja-lslandi,
$r 1 hernaði var í Frakklandi á
.’ Sumri, kom fyrir viku síðan
sn1111 ^ann særðist, fór brot af
Qfrengju gegnum kjálkana all-
artega, en gem iæknast hefir
s- talsverðu leyti, þó menjar
^rs sjáist. Gestur er fæddur 18.
ai 1919; hann innritaðist í her-
maí 1943. Fór austur um
lnn 19.
Ist 5nernma a þessu ári, en særð-
k0 ^ . a^*' r Frakklandi. Hann
hvy11 ^ haka 11. des. Hann er
ha a.r ma®ur °g greindur sem
ej/*n a ®tt til. Foreldrar hans
w Mr- og Mrs. Friðrik P. Sig-
°sson.
síðustu fjörbrot Þjóðverja, að
sókn þeirra verði innan tveggja
vikna stöðvuð.
En þessi sókn Þjóðverja var
óvænt. Menn út í frá bjuggust
ekki við að þeir gætu, eins og
stríðinu er nú komið, gert slíkt
áhlaup; það er meira að segja
óvíst, að bandaherinn hafi við
því búist.
Fyrir Þjóðverjum Ihefir eflaust
vakað, að þetta gæti gert Banda-
þjóðirnar fúsari til friðar en áð-
ur.
Eftir þýzkum hermönnum,
sem fangar hafa verið teknir í
sókninni, er haft, að fyrirliðar
þeirra hafi sagt þeim, að þeir
yrðu komnir til Parísar um jól.
Það brást nú. Hitt er heldur
ekki ómögulegt, að áætlunin nú
um það, að vera komnir þangað
17. janúar n. k., geti einnig
brugðist. •
Það er haldið mjög líklegt, að
Þjóðverjar hafi orðið að kalla alt'
varalið sitt út til þessa áhlaups.
Öðruvísi hafi þeir ekki getað
hrúgað eins miklu liði á þennan
eina stað. Ef svo skyldi nú vera
og Þjóðverjar samt ekki græða
neitt, sem nokkuð veltur á við
þetta, þá gæti svo farið, að þetta
yrði þeim til falls.
En hvað sem um þetta er, er
hitt nú ljóst, að Þjóðverjinn er
ekki enn af baki dottinn og
Bandaþjóðunum er hollara að
hafa gætur á honum ennþá. Það
er ofsnemt, að gera ráð fyrir, að
alt sé nú þegar búið.
Það er miklu líklegra að vera
nær sanni, sem Eisenhower sagði
fyrir einum eða tveimur mán-
uðum, að mestu og mannskæð-
ustu orustur þessa stríðs væru
enn framundan. — Hann var
ekki fyrir skömmu að eggja þjóð
sína til meiri vopnaframleiðslu
að ástæðulausu. Honum var
ljóst það sem örfá blöð bentu á,
en allur fjöldi þeirra ekki, að
viðureignin mundi harðna, eftir
því sem hringurinn utan um
Þýzkaland minkaði. Þegar Þjóð-
verjar gætu á litlu svæði beitt
öllum sínum her, yrði mótstaðan
meiri. En á þessu hafa meira að
segja sumar stjórnir Bandaþjóð-
anna flaskað. Það er skamt síð-
an að deilt var um það á sam-
bandsþingi Canada, hvort nokk-
uð þyrfti meira að gera að því er
herafla áhrærir. Col. Ralston
gekk illa að sannfæra suma um
það. Eftir sigra Runstedts, ætti
þetta að vera auðveldara.
Churchill og Eden í Aþenu
Ohurchill og Eden brugðu sér
á jóladaginn til Aþenu. Hafa
þeir gert ráð fyrir að hafa fund
þar sameiginlega með grísku
stjórninni og uppreistarhernum
á þriðjudag (í gær kl. 4 e. h.).
Sir Harold Alexander, mar-
skálkur, ýfirhershöfðingi Mið-
jarðarhafshersins, var áður kom-
inn til Grikklands.
Forseti þessa fundar verður
Damaskinos erkibiskup í Aþenu.
Nafns hans hefir verið getið,
sem væntanlegs ríkisstjóra. —
(Eden hafði áður gefið til kynna,
að Bretar mundu ánægðir með
hann í stað konungs, sem stjórn-
anda Grikklands).
Forsætisráðherra Bretlands
og utanríkisráðherra, höfðu þeg-
ar fund með grísku stjórninni
(Papandreou-ráðuneytinu). For-
Islendingar í Vesturheimi
Kæru vinir:
Jólahátíðin er að ganga í garð. Jólin eru hátíð heimilanna.
Nú sé eg betur inn á heimili ykkar en nokkru sinni áður. Eg
kom á sum þeirra, fann og reyndi ylinn og þann anda vináttu
og gestrisni, sem þar ríkti. f því sólskini var eg altaf meðan
eg dvaldi hjá ykkur síðastliðinn vetur og vor.
Mér er fagnaðarefni að geta sent ykkur kveðjur, jafn-
framt því, sem eg þakka unaðslegar samverustundir er eg
fékk að kynnats ykkur og ást ykkar til Islands og til landa
ykkar, sem hér heima dvelja á fslandi.
Þótt langt sé í milli okkar, þá sé eg í anda inn í kirkjurnar
ykkar nú er jólin koma og þið safnist þar á helgum stundum í
tilbeiðslu til hans, sem vakir yfir oss öllum.
Eg sé ykkur líka halda jólin heima á heimilunum í ís-
lenzkum anda. Mætti sól guðs verma ykkur öll og láta óskir
okkar allra um guðs frið á jörðu rætast. Mætti friður og fögn-
uður hinnar fyrstu jólahátíðar gagntaka hjörtu ykkar allra,
hinna aldurhnignu, fulltíða mannsins og æskunnar og vekja
ykkur nýjar vonir til framtíðarinnar.
Hér heima á íslandi mun verða hugsað til yðar allra um
jólin með blessunaróskum og þess beðið, að líf ykkar í fjar-
lægu landi megi verða hamingjuríkt.
Fjöllin ykkar heima eru komin í jólafötin. Þau standa
þögul og tignarleg og fögur, eins og þið mörg ykkar sáuð þau
á yngri árum. Þau bíða eftir því að þið vinir þeirra í Vestur-
heimi sjáið þau aftur, þegar ský ófriðarins eru liðin hjá og
vinafundir hefjast á ný um heim allan.
Mættum vér íslendingar beggja vegna hafsins, sem flest-
um stundum, fá tækifæri til að taka saman höndum í ein-
lægni, bróðurhug og kærleika.
Guð blessi alla Íslendinga í Vesturheimi og gefi þeim
gleðileg jól og bjarta framtíðardaga.
—Reykjavík, 8. des. 1944.
Sigurgeir Sigurðsson
Við fráfall læknishjónanna
SIGRÚNAR OG FRIÐGEIRS ÓLASONAR
OG ÞRIGGJA BARNA ÞEIRRA
ingjar uppreistarmanna hafa
verið boðaðir á fund, en þegar
þetta er skrifað, hefir ekki verið
hermt, hvort þeir taki boðinu;
þykir þó líklegt að þeir geri það
og því fremur, sem þeim er loíað
allri vernd og málin frá þeirra
hálfu, verði sanngjarnlega í'hug-
uð og vegin.
En hernaðurinn hélt áfram í
gær, sem áður.
50 ÁRA GIFTINGAR-
AFMÆLI
í tilefni af fimtíu ára gifting-
arafmæli Jóhanns Péturs Mag-
nússonar og Ólafar Össursdóttur
konu hans, kom vinahópur sam-
an á heimili dóttur þeirra, Mrs.
E. Árnasop, 674 Banning St., til
að óska þeim alls góðs og að sam-
Islanö mörgum svöðusárum
særinn löngum hjó.
Þyngra er en taki tárum
tapið þess er dó.
Harmljóð berst úr hafsins
bárum.
Haf er grafarþró.
Sárt er þegar silfurkerin
sökkva 'hafs í grafarþró.
Ei skal harma, hins skal minnast
— huggun sú er blíð —
óslitið var yndi að kýnnast
ykkur fyr og síð,
og við munum aftur finnast
eftir litla hríð.
Hlakka eg til himinfunda
hugrór eftir þeim eg bíð.
Marga stund við sátum saman
sæl og hrifin öll.
Lífið alt var gleði og gaman,
glóði veröld öll.
Til að höndla hæsta framann
hræddust þið ei fjöll.
Hræddust aldrei örðugleika,
úthafsbrim né reginfjöll.
Stóðu þið í stríði hörðu,
stöðug sóknin var,
til að færa fósturjörðu
fylling menningar.
Þið hafið sett hjá vegi vörðu,
vita æskunnar.
Skæran vita vel að lýsa
vegum skólaæskunnar.
fagna þeim, sunnudaginn 29.
okt. s. 1. En giftingarafmæli
þeirra hafði verið nokkrum dög-
um fyr. Þau voru gift 11. okt.
1894 á Hvallátrum vestra á Pat-
reksfirði á íslandi. Jóhann er
sonur Magnúsar Péturssonar og
Þóru Jónsdóttur og var fæddur
í Siglunesi á Patreksströnd í
Barðastrandasýslu, en Ólöf er
dóttir Össurs Össurssonar og
Guðrúnar Snæbjarnardóttur og
er einnig ættuð frá Barða-
strandasýslu.
Þau komu til Canada árið 191L
og settust að í Winnipeg, og
fluttu síðan til Árborgar 1917,
þar sem þau bjuggu mörg ár, þar
til að þau komu aftur til Winni-
peg fyrir fjórum árum. Þau eiga
nú heima hjá dóttur sinni,
Thóru, (Mrs. E. Árnason) 674
Banning St., og hér hafa þau
eignast marga vini sem óska
þeim allra heilla er þau horfa
fram með góðum hug, með þessi
fimtíu hjúskaparár að baki sér.
Þau eignuðust fjórar dætur
sem eru allar giftar, þrjár til
heimilis hér í Winnipeg en ein
vestur í British Columbia. Guð-
rún er gift Páli Johnson; Thóra
er gift Einari Árnasyni, sem er
Lieut.-Colonel í Canada-hernum
og nú staddur á Frakklandi;
Edna er gift Dr. Roy Haugen í
Armstrong, B. C., þar sem hann
stundar lækningastarfsemi; Fan-
ney, var gift Inga sál. Stefáns-
syni, sem dó 13. júní 1943. Auk
þessara dætra, eru sex barna-
börn.
Veglega var borið á borð, er
vinirnir komu, einn og einn eða
í smáhópum inn á heimilið til að
taka í höndina á fimtíu ára brúð-
hjónunum, til að drekka kaffi-
sopa með þeim og að óska þeim
alls góðs. Engar ræður voru
fluttar, en þess var ekki þörf,
því að eitt hlýtt handartak flyt-
ur þýðingarmeira mál en mörg
Heim til íslands óstöðvandi
ykkur seiddi þrá.
Heimatrygðar bundin bandi
bjuggust þið á sjá,
fegin vilduð fósturlandi
færa niðja þrjá,
öllu dýrri, yndislegu
englana ykkar litlu þrjá.
Eykonunnar fast við fætur
förin enduð var.
Þar sem dauði sjávar sætur
sál í hæðir bar. —
Ástrík börn sín ísland grætur
yzt í köldum mar.
Framavonir fóstran grætur
faldar djúpt í köldum mar.
Hér er styrjöld, voði, vafi,
varmenskunnar ból —
Velkomin og heil af hafi
heim í Drottins skjól,
þar sem allra gæða gjafi
gefur himnesk jól,
gefur ykkur óendanleg
alkærleikans dýrðarjól.
★
Drottinn, græð þú sorgarsárin
svo að hugur megni að sjá
góðvinina gegnum tárin
glaða ofar sorg og þrá.
Lát oss skiljast eftir árin
að vér munum finna þá.
Sjónhverfing er sorg og dauði
sem oss aldrei granda má.
Steingrímur Arason
orð geta gert, — og þeir voru
margir sem tóku í hendurnar á
þeim þennan dag.
Æfidagur þeirra er farinn að
styttast, en sólin er enn hátt á
lofti, ímynd gleði og áhuga fyrir
flestu sem er að gerast. Og vin-
ir þeirra allir og ætímenni, óska
þeim margra fagnaðarríkra
stunda enn, á meðan að ljósið
skín og birta dagsins upplýsir
æfibraut þeirra. P. M. P.
FRÁ RÆÐISMANNI
ÍSLANDS í WINNIPEG
21. desember 1944
Ritstjóri Heimskringlu,
853 Sargent Ave., City.
Eftirfarandi símskeyti hefir
borist ræðismannsskrifstofunni
frá ihr. Árna G. Eylands forseta
Þjóðræknisfélags Islendinga á ís-
landi:
“Please convey our best
Christmas and New Years wish-
es to the Icelandic National
League and all Icelanders in
America from Þjóðræknisfélag-
inu. Arni Eylands”
Virðingarfylst,
Grettir Leo Johannson
ræðismaður
Dánarfregn
Jóladagskvöldið andaðist á
j Grace Hospital í Winnipeg, Goð-
munda Haraldsdóttir, kona Þ. Þ.
Þorsteinssonar, skálds í Winni-
peg, tæplega sextug að aldri. —
Kveðjuathöfn fer fram frá Sam-
bandskirkjunni á föstudaginn,
29. des. kl. 2 e. h. Seinna verður
líkið flutt suður til Minneapolis
á líkbrenslustofu þar. Útfarar-
stofa Bardals sér um athöfnina
hér, og flutning á líkinu suður.
Eftir sérstakri beiðni hinnar
látnu, er þess æskt að vinir sendi
ekki blóm.
Maðurinn, sem hann skaut
Eftir A. C. Swinburne
Ef hefðum við af hending mæzt
í hrumum, fornum greiðastað,
við hefðum sezt og masað margt,
og margoft endurtekið það.
En fundum okkar fyrsta sinn
í fylkingunum saman bar. —
Með styrk og hörku stóðum við
og störðum hvor á annan þar.
En aðeins leifturstutta stund
við störðum — hvor á annan skaut;
af hending varð eg honum fyr,
og hann að jörðu dauður laut.
Eg skaut hann vegna — vegna hvers?
Jú, vegna þess að hann — að hann
var fjandmaður — þó fann eg það
var fjarskylt mér að vega mann.
Já, fjandmaður -— það var hann víst —
þó veit eg ekki neitt um hann:
Hvort var hann þetta?, var hann hitt? —
Nei, veit ei neitt um þennan mann.
Ef til vill hann í herinn fór
í hasti eins og — eins og eg.
Ef til vill var hann vinnulaus
og vinna engin fáanleg.
Hvað þau eru skrítin þessi stríð;
oft þar í fylking einhvern mann
í fyrsta sinni sjáum við,
og svifalaust við skjótum hann.
Ef sama manninn hefðum hitt
af hending inni’ á greiðastað,
við hefðum sezt og masað margt,
og margoft endurtekið það.
Sig. Júl. Jóhannesson þýddi