Heimskringla - 31.03.1954, Side 2

2. SÍÐA
HEINSKRINGU
WINNIPEG, 31. MARZ 1954
lieimskrinivla
(StofnuB IS8«/
Csxntu ct á hverjum mlðvlltudegi.
El?endur: THE VIKING PRESS LTD
853 og »55 Sargent Avenúe, Winnipeg, Man. - Talsími 74*6251
VerO blaBslrs er 53.00 árgangurinn, borgist fyrírtram.
Allar borganlx sendiat: THE VIKING PRESS LTD.
Oil viOakíftabréf blaBinu aPlOtandí sendist:
The Vildrig Press Limited, 853 Sargent Ave., Winnipeg
Rltstjóri STEFAN EINARSSON
Utanáírtcrift til ritstjórans:
EDITOR HEIMSKRINGLA, 853 Sargent Ave., Winnipeg
Advertising Manager: GUNNAR ERLENDSSON
"Heimskringlo" is published by THE VIKING PRESS LIMITED
and printed by VIKING PRINTERS
853-855 Sargent Avenue, Winnipeg, Man., Canada — Telephone 74-62ol
ie a viti þessa stúlku, en gekk f -rst varð að skóla hana í rétt-
síðan að eiga dóttur Prófessors trúnaðar-Leninisma eins og hann
í Peking, konu, sem var gagn- var enn nefndur, og þess vegna
sýrð byltingaranda ,en hún lézt var hún stödd í Marx-Lenin-
nokkru síðar, — sumir segja, að stofnuninni.
hún hafi verið líflátin sam-
kvæmt valdboði hins grimma Ho Ný stjarna á himinhvolfinu
Ingibjörg Jónsson:
FRÉTTIR FRA ÞRÍTUGASTA OF FIMMTA ÁRSÞINGI
Þjóðræknisfélagsins
sem haldiö var í Winnipeg 22.—24 febrúar s.I.
Þarna stóð þá hinn þunglama-
legi, durgslegi Mao Tse-tung á
Chien, landstjóra í Hunan.
Skömmu síðar hitti hann konu
þá, er átti eftir að valda svo , , . , . ,
, ., , fimmtugsaldri, andspæms þessu
merkum timamotum í ævt hans, °, < r i
, . ... , r tt rr^ blotpi Kinaveldis,-----------------------
hina storvel gefnu Ho Tsen- ~
tcheng. Þegar hér var komið sv° un? . °^U5'
sögu hafði Mao þegar birzt sem
, , . tt, m . , l sotti Yenan, er fyrstu tilraumrn-
kommumsti, en Hb Tsen-tcheng ’ J
sem enn var
Bandaríkjamaður, sem heim-
Authorizðd aa Second Clnss Mctil—Post OHice Dept., Ottawo
WINNIPEG, 31. MARZ 1954
SPRENGINGIN 1. MARZ
var eldheitur lærisveinn Lenins.
Hér var um að ræða ást við
fyrstu sýn, og hjónaband.
Nokkru síðar hóf Chiang Kai-
shek hina miklu herför sína gegn
kommúnistum, og hugðist hann
nú ganga milli bols og höfuðs
þeim í eitt skipti fyrir öll. Mao
var ekki nægilega öflugur til j
ar af hálfu Bandaríkjanna voru
gerðar til þess að tengja þá
böndum Chiang og Mao, hefir
brugðið upp mynd af henni, sem
ber það með sér, hve hrifinn
hann hefir verið.
“Hún uppfyllir nær allar þær
kröfur, sem menn gera til klass
iskrar, kínverskrar fegurðar.
Að heyra útmálun helvítis , að haldizt yið f SuíurJ Andlit hennar hefur tæpast það
hroll í Pál það setar. Kf h6f þá hið mikla undan, sporbaugslag, sem talið er æski-
-Páll Ólafsson hald sitt norður á bó inn> “hina' le&' samkv' Þus' ara ^fðavenj-
i,.. .. „ . r . , ■ ! um, og hið leiftrandi fjor, sem
I longu gongu , eina af ogleyman-i . ,
, .. .. smdrar af augum hennar, er e. t.
legum gongum sogunnar um .,b .
r...,, i-. , , i vill ekki í samræmi við þa
fjoll eyðimerkur, við linnulausa . . f.
; feimni eða kyrrð, sem um aldir
| hafa þótt sjálfsagðar hjá fögrurn
i konum í Kína. En hún er há og
grönn, liðug og fjaðurmögnuð,
blóðuga bardaga. Þarna voru
ekki aðeins hermenn á göngu,
heldur og konur og börn komm-
únista, og þetta var líkast flokki
hinna fornu Germana.
Það er ekki ólíklegt að ýmsum hafi komið í hug eitthvað svip-
að og orð Pálls Ólafssonar hér að ofan, er þeir lásu fréttirnar af
nýju vatnsefnis sprengjunni, sem reynd var 1. marz á Kyrra'nafinu.
Fréttin hefir vakið athygli út um allan heim. Sprengjan reynd-
ist ægilegri en nokkur sem áður hefir verið reynd.
Dálítið sýnishorn eða dæmi var gefið í dagblöðum þessa bæjar
af orku sprengjunnar s.l. miðvikudag. Var þar haldið fram, aó
ef henni hefði verið kastað á Winnipegborg, mundu drepandi áhrif
hennar ekki aðeins ná til íbúanna hér, heldur jafnframt norður ttl
Flin Flon í Manitoba, suður til Minneapolis, vestur til Saskatoon
og svipaða vegalengd í austur héðan að meira og minna leyti. Á þessu flakki sýndi Ho Tsen
Þess var og einnig getið, að ein slík sprengja gæti eyðilgat alt. tcheng af hvaða málmi hún var
líf á svæði á stærð við Bretlandseyjar. gerð; Enda þótt hún væri með
Síðan hafa ummæli margra þjóðstjóra birst og öll verið á eina barni, tók hún þátt í öllum hætt-
leið eins og við má búast. . - um og vosbúð manns síns, - en
Eisenhower forseti reið á vaðið. Benti hann á að sprenging þegar herinn að lokum komst t.l
þessi hefði mint á meiri orku, en við hefði verið búist, og ef áfram Ýenan hafói misst það, sem nefnt
yrði haldið yrði óstjórnandi. Og hvernig færi þá?
Örlagaríkur fundur
hefur verið “fegurð og kvenleg-
Churchill forsætisráðherra Breta hélt og ræðu á þingi nýlega
og benti á orð Eisenhowers og skoraði á heiminn að láta nú staðar
numið.
Á Rússlandi hefir hennar verið minst og mönnum raunar ægi-
legt þótt, enn lofa þó engu frekar um frið, en á Berlínarfundinum.
Það dregur að vísu úr hættunni, að þetta voða vopn er í hönd-
um þjóðar, sem maður veit að ekki notar það fyr en í nauðir rekur.
og það verður tæplega fyrst um sinn. En þegar aðrar þjóðir hafa
yfir það komist, hvað kemur þá fyrir?
Við skulum samt vona að sá tími komi aldrei, aldrei.
SÖGUR FRÁ ÝMSUM
TÍMUM
Siglingar
Það
er nu komið upp úr kaf-
inu, að Víkingar sem um höfin
sigldu forðum án áttavita,
hafi haft áhöld með sér, er til
átta sögðu. Danskur maður,
kapteinn V. Soelver, hefir fund-
ið áhald við rústagröft á Græn-
landi, sem
hafa notað sem áttavita. En það
er eikardiskur, með tölum og
stöfum á, svipuðum og eru á átta
vitum.
Kapteinninn segir nál hafa
verið á disk-kringlunni. En með
því að hagræða diskinum þann-
ig við sól, hefði skuggi orðið á
skífunni af nálinni, en það var
hann, sem gaf þeim áttina til
kynna og hvert stefndi.
an yndisþokka’’. En hvað sem
því leið hélt Mao fast við hana.
Hún deildi kröppum kjörum við
hann í helli hans, sem var hvort-
tveggja í senn herbækistöð hans
og heimili, og hún tók þátt í
brennandi áhuga hans á ljóðum
og kínverskum bókmenntum
fornum.
Þá bar svo við, að í starfi sínu
hitti Mao konu, sem átti eftir að
eignast ljóðrænan hug hans allan
og koma honum til þess að
gleyma öllu öðru. Dag einn, er
hann var að skoða hina stóru
Marx-Lenin-stofnun í Yenan,—
og hefði hún verið klædd eins og
kona, hefði hún haft þann yndis-
þokka og glæsileik til að bera
sem venjulega eru talin prýða
kínverskar konur af aðalsættum.
Hlún var eins og meistaraverk
eftir hinn ódauðlega Sung mál-
ara.” — En hún var ekki
“klædd eins og kona”, heldur
var hún í hinum fóðruðu karl-
mannsklæðum, sem skýla gegn-
frostum, og voru einkennisbún-
ingar allra kvenna í Yenan þeg-
ar þetta gerðist.
Mao syngur lofsöng
En fagurkerinn Mao sá gegn-
um þennan andstyggilega,
krypplaða og óhreina klæðnað,
og hann sá fegurð, sem hann
aldrei fyrr hafði kynnzt. Hann
var sem bergnuminn. Ljóðhneigð
hans spratt fram á ný, og hann
lofsöng hana yndislegum stefj-
um, í hrifning sinni.
Hún eldurgalt hrifningu hans.
Henni var hann “hinn sterki
hestur”, “tígrisdýrið sem geysist
áfram”, — en við borð lá, að
þetta endaði með skelfingu. Hin
erfiða för hennar frá Shanghai
til Yenan hafði merkt hana dýpri
rúnum en hana gat grunað Hún
fékk heiftarlega lungnaberkla og
um tveggja ára bil gátu læknar
ekki úr því skorði, hvort henni
yrði auðið líf. Æska hennar og
i lífsgleði báru sigur af hólmi, og
j enda þótt hún alla tíð síðan hafi
verið veil, tókst henni að sigrast
á berklunum.
Mao átti úr vöndu að ráða. Ho
Tsen-tcheng hafði verið dyggur
förunautur hans á erfiðustu
stundum ævi hans, og hún hafði
fætt honum soninn Mao Yung-
Þessi skoðun danska kapteins-' veldl’ Þar sem um er að ræða1 t>að var því ekki að undra, þótt fó, sem hann elskaði, — en and-
fjórðu konu Mao Tse-tungs ein-^ frami hennar yrði skjótur, og spænis þessu stóð hin leiftrandi
ræðisráðherra, fyrrum kvik- hún naut jafnmikillar hylli hjá fegurð og æska Lan Fan. Hann
myndadís og leikkonu, Lan Fan yfirstéttum Kínverja í Shanghai kaus Lan Fan. I
að nafni. sem og meðal hvítra manna þar.! Ho Tsen-tcheng var fyrst send
Mao Tse-tung skildi við þriðju Jafnframt gerðist hún frægasta í eina af “flokksferðunum” til
konu sína til þess að hafa Lan kvikmyndaleikkona Kína. j Moskva, og er hún hafði dvalið
Fan við hlið sér, og nú teljaj Nú brast á styrjöld við Jap- j þar um hríð, skildi hann við hana
margir, að hún sé hliðstæð Evu ana og af henni leiddi hertakaiog hélt brúðkaup sitt og Lan
Shanghai af hálfu Japana. Her- Fan. Daginn eftir hét hún ekki
ingu sinni, svo að hann gæti j
gifst systur drotningar. En!
kirkjan, Canterburyvaldið gamla
þverneitaði beiðni afríkanska1
konungsins. Og meðan hann satj
í öngum sínum og kærustu hans| en nafn Stalins var Þá ekki jafn‘
dreymdi ástardrauma, kom hinn' miklls virðl 1 Kina °g nu- ~ var
harðbrjóstaði nýlendumálaritari! hann kynntur fYrir unSri konu-
Oliver Leyttleton til sögunnar leikstjóra, og nú vakti aðeins eiu
og batt enda á þetta alt saman fyrir honum: Hver var hún?
með því, að skipa að senda Kab- Hann fékk skýringuna- Konan-
, . . , ,aka með fyrstu flugferð til Lon-’sem stóð frammi fynr honum
hann segir Vikinga don< gem yar gert Hefir Kabaka og horfði á hann brennandi aug-
“ verið þar fangi síðan, en í bezta um- var ÞeSar fræS orðin 1 Kína-
j þetta var kvikmyndadísin og
_______leikkonan Lan Fan. Hún var
yfirlæti.
KVIKMYNDALEIKKONAN,
SEM ÆTLAR AÐ TAKA
HLUTVERK EVU PER-
ON í KfNA
! upprunnin frá Shangtung, en
í kornunga hafði leikástríða henn
i ar knúið hana til Shanghai.
Skjótur frami Lan Fan
ííleiminum hefur hlotnazt ný Hún
var töfrandi fögur og
Eva Peron, að þessu sinni í Kína gædd ríkulegum hæfileikum.
ins, er haldin líkleg vera, enda
þótt ekkert hafi fundist um
þetta sagt í sögum um siglingar
frá Víkingatímunum. Eins og
kunnugt er, var ratvísi þeirra
eitt hið ótrúlegasta sem um get-
ur. En um það verður ekki deilt,
að þeir lögðu óhræddir út á hinn
víðfeðma sæ og skeikaði ekki að
finna lönd eða staði, er þeir leit-
uðu. Frásagnir íslendingasagn-
anna af því, að þeir hafi fundið
ísland, Grænland og Vínland á
opnum bátum, sýna hver afreks-
verk Víkingarnir unnu.
Systir drotningarinnar
Það er kona, sem völd er að
pólitíska uppistandinu í Uganda.
En það er í því fólgið, að brezki
landstjórinn, Sir Andrew Cohen
varð að reka Kabaka (konung-
inn) frá völdum og senda hann
í útlegð.
Kabaka Mutesa II, var við
krýningu Elizabetu II drotning-
ar s.l. sumar. Hann er sem flest-
ir Bugandabúar af enskri ætt.
Kabaka fór fram á það við yfir-
völd ensku kirkjunnar að hún
veitti honum skilnað frá drotn-
Peron, er gift var Peron einvalda
Argentínu, að völdum og áhrif-
um.
Langur og allmerkilegur að-
dragandi er að þessu, er nú skai
að nokkru rakinn.
Konur hafa ávalt átt mikil
ítök í lífi Mao Tse-tungs, þrátt
fyrir hörku hans.
Þlann var enn einn af hinum
ungu leiðtogum hins byltinga-
sinnaða Kína, er hann kvæntist
fyrsta sinni á þriðja tug þessar-
ar aldar kornungri stúlku. Hún
hlýtur að hafa verið vel ættuð,
því hún var ein þeirra, er reyrði
fætur sína að sið heldra fólks í
Kína, en slikt þótti mjög virðu-
legt, og gaf til kynna, að sú, er í
hlut átti, væri ófær um að stunda
erfiðisvinnu.
Önnur konan var líflátin
Mao Tse-tung losaði sig fljót-
námsyfirvöld Japana kusu helzt lengur Lan Fan, heldur Kiang
að halda sem fastast í Lan Fan, Tsing, eða “hið tæra fljót”, og
en hún var kínverskur föður- það nafn hefur hún borið síðan,
landsvinur og sagði: “Eg kýs og undir því er hún nú fræg um
fremur að deyja, en láta sjá mig allt hið rauða Kína.
á leiksviði til afþreyingar hin-!
um japönsku böðlum.” {Lítil stjórnmálaáhrif ennþá
Þrátt fyrir bráðan lífsháska; Hún er nú mesta hefðarkona
tókst henni að flýja borgina. Það hins nýja ríkis, en ennþá hafði
skal ósagt látið ,hvers vegna hún: hún engin pólitísk völd. Á svið-
flýði ekki til Chungking, höfuð-jum hinna æðri stjórnmála voru
borgar Chiang Kai-sheks, held-{aðrar konur, t.d. Tsai Chang, hin
ur til háborgar kommúnismans, { áhrifamikla miðstjórnarkona
Yenans, sem auk þess var miklu j flokksins, ennfremur kona Chu
erfiðara að komast til. Ef til vill.Te, og síðast en ekki sízt kona
var hún þá þegar orðin hliðholl! Chou Enlais utanríkisráðherra,
kommúnistum.
En hvað sem þessu líður komst
hún eftir mikla hrakninga til
Yenan, og þar var henni tekið
hin fagra og gáfaða Teng Ying-
chao.
Erfitt er að gera sér grein fyr-
ir því, hvort “hið tæra fljót”
opnum örum. Að sálfsögðu | hafi frá fyrstu tíð keppt að háu
hlaut hún að verða miðdepill marki í stjórnmálum .Hún reyndi
hins listræna lífs borgarinnar, en ekki að bola sér áfram í flokkn-
Framh.
STYRKTARMÁL
Á þinginu í fyrra söfnuðust á
þriðja hundrað dollarar frá
þeim, er gerðust styrktarfélagar,
en síðan hefir lítið bætzt í þann
sjóð. Tillaga fjárhagsnefndar var
því þessi: að því athuguðu hve
starfsfé félagsins er takmarkað
og hins vegar að reksturskostn-
aður af hinum ýmsu störfum fer
stöðugt hækkandi, telur fjár-
hagsnefnd það nauðsyn að
hvetja alla, sem i,þk hafa á, að
gjörast styrktarmeðlimir félags-
ins og að lágmarksgjald þeirra á
ári sé $5.00
UM LAGABREYTINGU
Séra Eiríkur Brynjólfsson
skýrði frá því, að samvinnu-
nefnd “Strandar”, “Öldunnar”’
og “Vestra” hefði á sameiginleg-
um fundi gert þá ályktun að
beina þeim óskum til þingsins að
í lögum félagsins verði ákveöið
að deildasambönd megi stofna
innan félagsins, er hafi rétt til
að senda einn eða fleiri fulltrúa
á þing Þjóðræknisfélags íslend
inga í Winnipeg. Var þingnefnd
skipuð í málið: W. J. Lindal,
dómari; séra Eiríkur Brynjólfs-
son og Dan Lindal. Tillaga þess-
arar nefndar var nú sú, að skip-
uð yrði 3ja manna milliþinga-
nefnd til að athuga hvernig hægt
yrði að tryggja hlut hinna fjar
um, en gerði sér þess í stað
meira far um að koma fram sem
drottning hins rauða Kína. Mao
hafði fram að þessu lifað lífi
hellisbúans, og fyrst í stað tók
hin unga kona hans fullan þátt
í erfiðum kjörum hans.
Þegar Mao tók að koma sér
íyrir í alvöru í Peking sem ó-
skoraður einvaldsherra, breytt-
ist þetta. Það væri illmælgi, ef
sagt væri, að hún hefði lifað ó-
hófslífi, en hún gerði Mao
"manneskjulegri” og líf þeirra
beggja- Nú gat hún klæðzt hin-
um fögru kjólum, sem áttu við
grannan líkama hennar. Nú gat
hún reykt amerískar sigarettur
í löngum jade-munnstykkjum,
en þrátt fyrir fjandskapinn við
Bandaríkjamenn, kann hún að
meta sígarettur þierra, og nú gat
hún dansað eftir hinum réttu
amerísku dansplötum við úrvals
menn kommúnista. Og hún fékk
Mao til þess að leggja til hliðar
rykfallnar fornbókmenntir og
kynnast nútíma bókmenntum.
Hún fór hægt af stað.
Nú tók hún að berast á, og hún
lét ekki lengur konu utanríkis-
ráðherrans vera til fyrirmyndai.
Hún var meira heldur kona
mannsins síns, enda hafði hún
áður öðlazt frægð af eigin ramm
leik.
Það hefði verið fjarska mann
legt, ef þetta hefði verið ástæð-
an til þess, að hún fór að leggja
stund á stjórnmál. Hún fór ósköp
hægt af stað. Enginn veitti því
neina sérstaka eftirtekt, þó að
hún stæði við hlið manns síns
við ýmislegar fagnaðarhátíðir,
sem Kínverjar hafa svo miklar
mætur á, — síðan tók hún þátt
í góðgerðastarfsemi, og smám
saman mjakaðist hún upp á að
verða sjálf stjórnmálamaður.
Hún talar til kvenfólksins, og
það hlustar. Hún sker úr um sið
ferðið í hinu nýja, rauða Kína.
Það, sem “hið tæra fljót” segir,
stendur. Hópgöngur þær, sem
myndaðar eru í Peking, stefna
ekki allar til Maos. Sumar stefna
til hinnar fögru Lan Fan, sem
tekur á móti þeim með yndis-
þokka og glóandi byltingarræð-
um Hún hefur ekki verið leik-
kona til einskis. Hún getur látið
hið ómerkilegasta orðagjálfur
hljóma sem ræðusnilld, og hún
ber nú ægishjálm yfir aðrar ráð-
herrafrúr í Peking.
—Vísir
lægari deilda, er örðugast eiga
um þingsókn, með lagabreyting-
um. Þessir eiga sæti í milliþinga
nefndinni: W. J. Lindal, G. I/.
Jóhannsson og Finnbogi Guð-
mundsson.
BYGGINGARMÁLIÐ
Áskorun kom frá deildinni
Frón um, að byggingarmálið
yrði tekið á dagskrá þings;nr.
Var þessari beiðni vísað til alls-
herjarnefndar, en slík þing-
nefnd hafði nú í fyrsta sinn ver-
ið skipuð á þjóðræknisþingi. í
henni voru: Dr. Richard Beck,
séa E. S. Brynjólfsson og Mrs.
Louise Gíslason. Lagði nefndin
til, að þar sem hér væri um stór-
mál að ræða, yrði milliþinga-
nefnd skipuð í málið og væri
henni falið að afla sér upplýs-
inga um undirtektir deilda fé-
lagsins og íslendinga almennt
um fjárhagslegan stuðning við
málið, og væri henni ennfremur
falið að leita vinsamlegrar sam-
vinnu íslenzkra blaða um
málið. Spunnust um tillöguna
fjörugar umræður, er margif
tóku þátt í; var tillagan sam-
þykkt og sjö manna milliþinga-
nefnd kosin; eiga þessi sæti í
henni: Frú Björg Isfeld, Jón Ás-
geirsson, próf Tryggvi J. Oleson
Jochum Ásgeirsson, séra Bragi
Friðriksson, Lúðvík Kristjáns-
son og Erlingur Eggertson.
SKEMMTA NIR
Þingið í heild þótti skemmti-
legt; menn fögnuðu því að hitta
þarna gamla kunningja á ný.
Einn daginn bauð próf. Finnbogi
öllum fulltrúum þingsins suður
á háskóla til að skoða hina nýju
bókasafnsbyggingu, en sérstak-
lega þó íslenzka bókasafnið og
lesstofuna; haf'ði bann strsptir-
vagn til staðar að loknum þing-
störfum. Voru þingmenn honum
þakklátir fyrir hugulsemina °g
gestrisnina. Kveldskemmtanirn-
ar þrjár voru allar fjölsóttar.
Séra B. Theodore Sigurðsson,
ræðumaður Frónsmótsins hreif
áheyrendur með erindi sínu um
hina fornu sögustaði á íslandi;
slíkt hið sama gerðu Miss Lilja
Eylands og Miss Lorna Stefáns-
son frá Gimli með fagurri túlk-
un íslenzkra sönglaga; kvæði
Rósmundar Árnasonar var og ve!
fagnað, svo og fiðluleik Pálma
Pálmasonar. Icelandic Canadian
Club á þakkir skilið fyrir að
gefa íslendingum hér um slóðir
kost á að kynnast hinum merka
og mikilsmetna canadiska íslend
ingi. Hon. B. I. Johnson. Gordon
Parker þótti syngja ljómandi vel
á þeirri samkomu; hann er ís-
lenzkur að móðerni. Þriðja sam-
koman þótti ekki sízt; hana
höfðu undirbúið af hálfu stjórn-
arnefndarinnar þeir Finnbogi
Guðmundsson, Guðmann Levy
°g Ragnar Stefánsson. Skemmti-
skrá var fjölbreytt. Sr. Robert
Jack flutti gamansama ræðu um
viðureign sína við íslenzkuna,
en séra Eiríkur Brynjólsson
dramatískt og hrífandi erindi
um framsókn íslendinga á haf-
inu. Ánægjulegt var og að hlusta
á nýju íslenzku sönglögin á
hljómplötum. Þá komu fram
hvor af annari fjórar litlar stúlk-
ur frá Nýja-fslandi, Judy Vopn-
fjörð, Rosalind og Jóna Pálsson
og Erla Sæmundsson; fluttu þær
íslenzk ljóð svo fagurlega, að
fólk undraðist og fagnaði í senn
Að þessari ágætu skemmtun lok-
inni var tekið til þingstarfa á ný.
Venju samkvæmt útnefndi skrif-
ari félagsins heiðursfélaga, sem
í þetta sinn voru Dr. Stefán Ein-
arsson og séra Einar Sturlaugs-
son prófastur á Patreksfirði.
Mælti Dr. Richard Beck með út-
nefningu hins fyrrnefnda, en
próf. Finnbogi Guðmundsson
með útnefningu séra Einars;
voru þeir kjörnir í einu hljóði-
Síðan lýsti forseti, Dr. Valdimar