Heimskringla - 28.12.1955, Blaðsíða 3

HEIMSXRIIíGLA
3. SIÐA
WINNIPEG, 28. DES. 1955
ótótlegri hestpöddu í þokkabót,
þá var hann sannarlega einhver
sá ósjálegasti padre, sem eg hef
nokkru sinni augum litið. Fáum
mundi hafa dottið í hug, að
þarna færi einn af menntuðustu
mönnum þjóðar sinnar,—en ís-
land er ekki eina landið, þar sem
maður hittir menntun, er mann
varir minnst, og sjaldan hefur
menntun verið dýrkuð af hreinni
hvötum en af þessum samtýnis-
manni norðurskutsbaugsins.
(C. S. Forbes í ferðabók, um
Jón Þorleifsson á Ólafsvöllum,
1859) —Þjóðv.
í LJÓSASKIFTUNUM
Lag (Skapari stjarna, herra
hreinn )
Nú sólin lækkar lofti á,
líða skuggarnir til og frá.
Dagurinn kvaddi, höndin Ihans
með hringinn ljóssins skaparans.
Hann seig í djúpið dimt varð þá
og dauðan sjálfan minti á.
Við úthafs bauginn dagsbrún
dvín
dulbúin kveðja þaðan skín,
Nóttin.
Þá nóttin kom, svo hæg og hljóð
með hjartnæmustu vöggu ljóð.
Hvert eyra Iheyrir aftansöng
um óendanleg leynigöng.
Hún breiðir út sitt töfra tjald
er tekur alt undir sitt vald.
Afklæðir þreyttan innri mann,
inní hvíldina leiðir hann.
Að svæfli tímans höfuð hneig,
er heilög nóttin niður steig.
Með undra svefnlíf ofanað
Aldanna faðir til bjó það.
Á auðlegðinni ei er spör
úðansdöggin, með koss á vör
Uhvefur alt með ró í ró
í rekkjunni sem Guð til bjó.
í svefni dafnar barnið bezt,
í brosinu heilt bókfell sézt.
Upphafs orðið, ber ásýndin
innsigluð Guði barnslundin.
Ó, blessuð nótt, að brjósti þér
hvert blóm, hver líftaug hallar
sér.
Þorstanum svalar drykkur dýr
í dropanum guðsmáttur býr.
í vökulokin sæll er sá
er sér og finnur Guð sér hjá.
f lífsins hönd, sem ljósið er
“Lifuni, hrærumst og erum
vér”.
Af s.vefni vakin sáiin rís
sólarbirtan er öllum vís.
Líkaminn öðlast líf og þrótt
liðin er hjá hin dimma nótt.
Drottinn blessaðu dagsverk mitt
í dag er opið hliðið þitt.
Hér geng eg inn í garðinn þinn,
Guð, þú leiðir fótsporinn.
Ingibjörg Guðmundsson
------/-------
—Afsakið, sagði rakarinn, vor-
uð þér með rautt bindi, þegar
þér komuð hér inn?
Nei, svaraði maðurinn í stóln
um.
—Hvert þó í veinandi!1
★
Móðir: í hvert skipti, sem þú
ert óþekkur, Villi minn, fjölgar
um eitt grátt hár í höfðinu á mér.
Villi: Þá hlýtur þú sjálf að
hafa verið alveg voðalegt barn.
Littu bara a harið á afa og ömmu.
Læknirinn: Eg held, a'Ö við
ættum að taka vænan skammt af
laxerolíu.
Sjúklingurinn: Fyrir alla muni
gerðu þér það læknir. Þér megið
taka minn skammt líka.
★
Heldur læknirinn, aá örið eft-
ir botnlangaskurðinn komi til
með að sjást?
Hmmm, — ekki þarf það nú
að vera, fröken!
★
—Ó, — þetta er alveg hræðileg
manneskja. Hávaðinn í henni
fyllir stofuna, áður en hún kem-
ur inn.
Thelma
(RAGNAR STEFÁNSSCM ÞÝDDI)
Á því augnabliki nálgaðist hinn ávallt reiðu
búni herra Francis Lennox með létta ullarslæðu
sem hann hafði fundið í fordyrinu- “Leyfðu mér
—” sagði hann mjúkur í máli, og lagði slæð-
una hæversklega yfir herðar Thelmu.
Hún skifti dálítið litum—henni féll ekki
stimamýkt hans, en hún gat ekki almennilega
látið eins og hún yrði þess ekki vör án þess að
sýna ókurteisi. Hún þakkaði fyrir í lágum hljóð
um, og stóð upp af stólnum og ávarpaði frú
Winsleigh:
“Ef þér er kalt, Clara viltu þá ekki koma
og fá þér te,” sagði hún. “Eigum við að fara inn,
þar sem það er til reiðu?”
Frú Winsleigh féllst á það mjög fúslega—
og báðai þessar fögru konur — önnur dökk, og
hin ljós—gengu saman heim að húsinu, og leidd
ust.
“Tvær drotningar—og þó ekki keppinaut-
ar ?” hálfspurði Lovelace, með efakeim í rödd-
inni, þegar þær hurfu sjónum.
“Hásæti þeirra eru örugg!” svaraði Philip
barón, glaðlega.
Hinir þögðu. Hugsanir Winsleigh lávarðar,
Txverjar svo sem þær voru, gerðu það að verkum
að alvöruhrukkurnar á andliti hans virtust enn-
þá dýpri; og Georgé Lorimer, þegar hann reis
upp þar sem hann hafði legið á grasflötinni,
varð eitt augnablik var við svip í hinum brúnu
augum herra Francis Lennox sem hafði mjög
óþægileg áhrif á hann.
* En hann gleymdi þeim áhrifum brátt, og
fór inn í runnana til þess að reykja í næði.
6. KAFLI
Thelma fór með vinkonu sína frú Winsleigh
inn í einkaherbergi sitt sem hafði verið sérstakt
uppáhaldsherbergi móður Philips. Veggirnir
voru fóðraðir með bláu silki sem i voru ofin
gulllituð blóm og silfurþræðir—og öll húsgögn
in, keypt í fornri búð í Milan, voru útskorin af
mikilli list og skreytt með fílabeini og silfri.
Hingað var þeim borið te og hér voru þær alger-
lega ótruflaðar—báðar voru dálítið þreyttar eft-
ir veizlufagnað og glaðværð dagsins. Frú Wins-
leigh lýsti því yfir að hún yrði að hvíla sig
dálítið, annars yrði hún ekki fær um að taka
þátt í gleðskap kvöldsins. Thelma sjálf var
glöð að hvíla sig um stund frá húsmóðurskyld-
um sínum—svo að þær sátu alllanga hríð í djúp
um samræðum, og frú Winsleigh trúði Thelmu
fyrir því hvað hún hefði heyrt sagt viðvíkjandi
hinum nána kunningskap Philips baróns við
hina alræmdu leikkonu Violet Vere. Og þær
voru báðar svo lengi í burtu, að eftir nokkurn
tíma kom Errington, sem saknað hafði konu
sinnar—til þess að leita að henni. Hann kom inn
í einkaherbergi hennar, og sér til undrunar fann
þar aðeins frú Winsleigh aleina.
“Hvar er Thelma?” spurði hann, hálf óþolin
mæðislega.
“Hún virtist ekki vera vel frísk—dálítill
höfuðverkur eða eitthvað því um líkt—og hún
fór og lagðist fyrir”, svaraði frú Winsleigh, dá-
lítið vandræðalega. “Eg held að hitinn í dag
hafi verið fullmikill fyrir hana.”
“Eg ætla að fara og líta eftir henni”—hann
snéri við og ætlaði út úr herbergingu.
“Phiiip barón!” kallaði frú Winsleigh. —
Hann nam staðar og leit aftur. “Bíddu augna-
blik , hélt frúin áfram, í mjúkum málrómi.
“Mig hefir lengi langað mikið til að segja
nokkuð við þig í einrúmi. Gerðu það fyrir mig
að lofa mér að segja það nú. j>ú—þú veizt”_
hún leit feimnislega niður fyrir sig—“áður en
þú fórst til Noregs—hagaði eg mér mjög
heimskulega —”
“Engin ástæða til að rifja það upp eða láta
það fá á þig”, sagði hann alvarlega og þýtt. “Eg
var búinn að gleyma því.”
“Það er svo fallegt af þér!” djúpur roði lit
aði hið fagra andlit hennar. “Því ef þú ert búinn
að gleyma því, þá ertu einnig búinn að fyrirgefa
það?”
“Algerlega!” svaraði Errington, og þar,
sem hann komst við af angurværð hennar og
sjálfsásökunum, gekk hann til hennar og tók
báðar hendur hennar í sínar eigin. “Hugsaðu
ekki um liðna tímann, Clara! Ef til vill átti eg
einnig dálitla sök á því—eg er fús til að játa
að svo hafi verið. Daður getur aldrei verið hættu
laust.” Hann þagnaði þegar hann sá tvö glitr-
andi tár í augum hennar, og í hjarta sínu iðrað-
ist hann þess hálfpartinn að hafa nokkurn tíma
leyft sér að hugsa ilia um hana. “Við erum ágæt
ir vinir núna, Clara,” hélt hann áfram glaðlega,
“og eg vona að við verðum það héðan af. Þú
getur ekki ímyndað þér hvað mér þykir vænt
um að þú annt Thelmu hugástum!”
“Hver getur annað en unnað henni!” and-
varpaði frú Winsleigh blíðlega, þegar Philip
losaði um hendur hennar—hún leit á hann tár-
votum augum og bætti við hugsandi: “Þú verð
ur að annast hana umhyggjusamlega, Philip—
hún er svo tilfinningarnæm—mér finnst alltaf
L
að óvingjarnlegt orð myndi ríða henni að fullu”.
“Hún heyrir það aldrei af mínum vörum!”
svaraði hann, með svo blíðlegum og einlægum
svip að frú Winsleigh fékk sáran öfundarsting
í hjartað. “Eg má annars til með að fara og
vita hvernig henni líður. Hún hefir gengið
svo fram af sér í dag. Fyrirgefðu mér!” Hann
brosti kurteislega—hneigði sig og hraðaði
sér út úr herberginu.
Þegar frú Winsleigh var orðin ein, brosti
hún beiskjulega- “Allir karlmenn eru eins!”
sagði hún hálf hátt. “Hver myndi hafa gert sér
í hugarlund að hann væri þvílíkur hræsnari?
Hugsa sér að hann skuli geta skift ástaratlotum
sínum milli svo gerólíkra kvenna eins og
Thelmu og Violet Vere! Samt sem áður er óger- j
legt að reikna út smekk fólks. Og hvað tryggð ;
karlmanna snertir, þá gef eg ekki túskilding fyr
ir hana—eða siðlæti þeirra—!” Hún lauk við
setninguna með fyrirlitningar-hlátri, og fór út
úr herberginu og lagði leið sína til veizlugest-
anna!
Errington barði hægt að dyrum svefn-
herbergis kon'u sinnar, og þar sem hann fékk
ekkert svar, opnaði hann hurðina hægt og fór
inn. Thelma lá ofan á rúminu í öllum fötunum,
með aðra hendina undir vanganum, og var andlit
hennar að nokkru leyti hulið. Maður hennar
læddist á tánum, og kyssti hægt á enni hennar.
Hún hreyfði sig ekki—leit út fyrir að vera 1
fastasvefni. “Blessunin!” hugsaði hann, “hún
er úttauguð, og engin undur, af öllum þessum
gauragangi og hávaða þessa fólks! Gott ef hún
getur hvílst dálítið áðpr en kvöldskemmtunin
kemst í algleyming.
Hann læddist út úr herberginu, og þar sem
hann mætti Brittu í stiganum, sagði hann henni j
að húsmóður hennar mætti alls ekki ónáða þang j
að til kveikt yrði á rafmagnsluktunum á hallar-!
flötunum. Britta lofaði því. Hún var rauðeygð—j
rnaðui* gat nálega ímyndað sér að hún hefði ver-
ið að gráta.
En Thelma var ekki sofandi—hún hafði vit-
að af því þegar eiginmaður hennar kyssti hana—!
hjarta hennar hafði barist í brjósti hennar eins
ótt og títt eins og fuglsvængir í búri við hans
mjúku og heitu snertingu, og nú þegar hann var
farinn snéri hún sér og snerti koddann ást- j
ríðufullt með vörunum þar sem hönd hans
hafði hvílt. Hún reis þvínæst hægt upp af rúm-
inu, og gekk seinlega til dyranna til þess að
loka þeim fyrir öllum sem kynnu að koma.
Bráðlega tók hún að ganga um gólf í herberg-
inu—fram og aftur—aftur og fram. Andlit henn
ar var mjög fölt og þreytulegt, og öðruhvoru
brautzt titrandi andvarp frá briósti hennar.
“Á eg að trúa því? Ó, nei!—eg get hvorki
—eða vil trúað því!” tautaði hún. “Það hlýtur að
vera misskilningur—Clara hefir tekið skakkt
eftir.”
Hún andvarpaði aftur. “Og þó—ef svo er—
má ekki ásaka hann—það er mín sök—það er
eS—sem hefi brugðist vonum hans á einhvern
hátt. Hvar—í hverju hefi eg brugðist?” Sárs-
auki og efi lýstu sér í bláu alvarlegu augun-
um, og hún nam staðar allt í einu. “Það getur
ekki verið!” sagði hún, hálf hátt —“Það er með
öllu svo ólíkt honum; þó að Clara segi það—
og hún er búinn að þekkja hann svo lengi!
Clara segir að hann hafi elskað hana einu sinni
—löngu áður en hann sá mig—vesaling Philip!
—Sú ást hefir hlotið að vera honum þungbær!
—Ef til vill var það ástæðan fyrir því að hon-
um fannst lífið svo þreytandi þegar hann kom
fyrst til Altenf jarðar — ó! Altenf jarðar!” Þung |
grátstuna brautzt fram, en hún barðist á móti
henni. “Eg má ekki gera hann leiðan,” hélt hún
afram, blíðlega— “eg hlýt að hafa gert það á j
einhvern hátt, eða hann væri ekki orðin þreytt-!
ur á mér. En hvað það snertir sem eg hefi heyrt |
—þá get eg ekki farið til verks og spurt hann.!
Eg vildi ekki fyrir nokkurn mun láta hann j
halda að eg treysti honum ekki. Nei—það er
mín sök að einhverju leyti—eitthvað .sem hon-
um fellur ekki, eða hann færi aldrei til—” Hún
þagnaði og rétti út báðar hendur, biðjandi- Ó,
Philip! Yndið mitt!” hrópaði hún, með grát-
ekka. “Eg vissi alltaf að eg var þín ekki verð-
u£ en eS hélt að ást þín myndi umbera og fyrir
gefa allt sem mér var áfátt.”
Gráturinn fékk að lokum yfirhöndina, og
hún leitaði til bogamyndaðs afvikins staðar í
herberginu, sem flostjöld héngu fyrir—sem var
bænastaður hennar—þar sem yndislegt likneski
stóð af hinni heilögu mey og barninu. Þar kraup
hún nokkrar mínútur, og huldi andlitið í hönd-
um sér, og þegar hún reis upp var hún alveg
róleg, þó að hún væri mjög föl.
Hún baðaði andlit sitt úr köldu vatni, lagaði
Professional and Business
-= Directory—
Office Phone
924 762
Res. Phone
726115
Dr. L. A. SIGURDSON
528 MEDICAL ARTS BLDG.
Consultatlons by
Appointment
Thorvaldson Eggertson
Bastin & Stringer
Lögfrœðingax
Bank of Nova Scotia Bldg.
Portage og Garry SL
Stmi 928 291
Dr* P. H. T. Thorlakson
WINMPEG CLINIC
St. Mary’s and Vaughan, Winnipeg
Phone 926 441
H. J. PALMASON
CHARTERED ACCOUNTANT
505 Confederation Life Bldg.
Winnipeg, Man.
Phone 92-7025
Home 6-8182
J. J. Swanson & Co. Ltd.
REALTORS
RentaL Insurance and Finaneial
Agents
- Simi 927 538
308 AVENUE Bldg. — Winnipeg
r^~
Dr. G. KRISTJANSSON
102 Osbome Medical Bldg.
Phone 74-0222
Weston Office: Logan & Quelch
Phone 74-5818 - Res. 74-0118
1
CANADIAN FISH
PRODUCERS Ltd.
J. H. Page, Managing Director
Wholesale Distributors of
Fresh and Frozen Fish
311 CHAMBERS ST.
Office Ph. 74-7451 Res. Ph. 72-3917
Rovatzos Floral Shop
253 Notre Dame Ave. Ph. 932 934
Fresh Cut Flowers Daily.
Plants in Season
We specialize in Wedding and
Concert Bouquets and Funeral
Designs
Icelandic Spoken
M. Einarsson Motors Ltd.
Buying and Selling New and
Good Uscd Cars
Distributors for
FRAZER ROTOTILLER
and Parts Service
99 Osborne St. Phone 4-4395

A. S. BARDAL
LIMITED
selur líkkistur og annast um
utfarir. Alluf útfoúnaður sá besti.
Ennfremur selur hann nllglrymffr
minnisvarða og legsteina
843 SHERBROOKE ST.
Phone 74-7474 Winnipeg

The BUSINESS CLINIC
(Anna Larusson)
»
216 AVENUE BUILDING
OFFICE: 92-7130 HOME: 93-2250
Bookkeeping, lncome Tax, Insurance
l'
Union Loan & Investment
COMPANY
Rental. Insurance and Financiul
Agents
Sími 92-5001
508 Toronto General Trusts Bldg.
MALLON OPTICAL
405 GRAHAM AVENUE
Opposite Medical Arts Bldg.
TELEPHONE 927 118
Winnipeg, Man.
Halldór Sigurðsson
& SON LTD.
Contractor & Bullder
•
526 ARLINGTON ST.
Sími 12-1212

COURTESY TRANSFER
& Messenger Service
Flytjum kistur, töskur, húsgögn,
píanós og kæliskápa
önnumst ailan umbúnað á smásend-
ingum, ef óskað er.
Ailur fltuningur ábyrgðstur
Sími 526 192 1096 Pritchard Ave.
Eric Erickson, eigandi

\
Vér verzlum aðeins með fyrsta
flokks vörmr.
Kurteisleg og fljót afgreiðsla.
TORONTO GROCERY
PAUL HALLSON, eigandi
714 Ellice Ave. Winnipeg
TALSIMl SUnset 3-3809
BAJLDWINSON’S BAKERY
749 Ellicc Ave., Winnipeg
(uiilii Simcoe & Beverley)
Allar tegundir kaffibrauðs.
Brúðhjóna- og afmæliskökur
gerðar sainkvæmt pöntun
Sími SUnset 3-6127
Off. Ph. 74-5257 700 Notre Dame Ave.
Opp. New Matemity Hospital
j NELL’S FLOWER SHOP
Wedding Bouquets, Cut Flowers
Funeral Designs, Corsages
Bedding Plants
Mrs. Albert J. (ohnson
Res. Phone 74-6753
tr'
GRAHAM BAIN & CO.
PUBLIC ACCOUNTANTS and
AUDITORS
874 ELLICE AVE.
Bus. Ph. 74-4558 - Res. Ph. 3-7390

MANITOBA AUTO SPRING
WORKS
CAR and TRUCK SPRINGS
MANUFACTURED and REPAIRED
Shock Absorbers and Coil Springs
175 FORT STREET Winnipeg
- PHONE 93-7487 -
-y1

FRÉTTAMOLAR
Hanna Bjarnadóttir frá Akur-
eyri er við söngnám vestur í Cali-
fornia. Hún hefir fagra sópran-
rödd. Lærir hún hjá 'kunnri,
fyrrverandi óperusöngkonu, sem
segir um Hönnu, að hún sé kom-
in nógu langt til þess að syngja
““V iaSao1 i j óperu, og lýkur miklu lofsorði
ufna harið, og for þvi næst ofan stigann, og! , . .
mætti manni sínum sem var á leiðinni upp að 1 á hæflleika hennar og ugna' .
vitja um hana.
“Og hér ert þú!” hrópaði hann, glaðlega.
”Gatztu notið nægilegrar ihvíldar yndið mitt?”
“Já, sannarlega!” svaraði hún, blíðlega. “Eg
fyrirverð mig fyrir að vera svona löt. Hefirðu
þurft mín, Philip?”
“Eg þarf þín alltaf,” sagði hann. “Eg er
aldrei hamingjusamur án þín.”
Hún brosti og andvarpaði. “Þú segir þetta

Hafið HÖFN í Huga
ICELANDIC OLD FOLKS
HOME SOCIETY
— 3498 Osler Streeí —
Vancouver 9, B. C.
Hanna hefir dvalizt vestra þrjú
ár næsta vor. Hún mun hugsa til
að fara heim að námi loknu.

GUARANTEED WATCH, & CLOCK
REPAIRS
SARGENT JEWELLERS
H. NEUFELD, Prop.
Watches, Diamonds, Rings, Clocks
Silverware, China
884 Sargent Ave. Ph. SUnset 3-317C
c—
Gunnar Eyjólfsson leikari' hef
ir komið fram í sjónvarpi í tvö
eða þrjú skipti og einnig haft
leikhlutverk með höndum. Hann
hyggst fara heim næsta sumar
til þess að gleðja mig”, sagði hún, hálf dapur- og mun leika á sviði í Þjóðleik-
leSa- húsinu næsta vetur.
GILBART FUNERAL
HOME
- SELKIRK, MANITOBA -
J. Roy Gilbart, Licensed Embalmei
PHONE 3271 - Selkirk