Heimskringla - 30.01.1957, Qupperneq 1

CENTURY MOTORS LTD.
247 MAIN — Phone 92-3311
l

fo
CENTURY MOTORS LTD.
241 MAlN-716 PORTAGE

LXXIÁRGANGUR
WTNNIPEG, MIÐVIKUDAGINN 30. JANÚAR 1957
NÚMER 18.
FRÉTTAYFIRLIT OG UMSAGNIR
NIXON Á ÍSLANDI
Flutti stjórn og þjóð kveðjur
frá Eisenhower
RICHARD M. NIXON
Richard M. Nixon varaforseti
Bandaríkjanna kom hingað til
lands síðdegis á Þorláksdag í
einkaflugvél Eiseiíhowers for-
seta. Kom varaforsetinn hinga'ð
frá Þýzkalandi, þar sem flugvél
íhans hafði viðkomu á leið frá
Ásturríki til Bandaríkjanna.
Flugvélin lenti hér á Kefla-
víkur flugvelli í suðvestan krapa
hríð, og varð að “tala hana nið-
ur” með hjálp radar á flugvell-
ínum, Þar voru maettir til að
taka á móti vara forsetanum og
fylgdarliði hans Guðmundur í.
Guðmundsson utanríkisráðherra,
Henrik Sv. Björnsson ráðuneytis
stjóri, Haraldur Kröyer, forseta-
ritari. Muccio ambassador Banda
ríkjanna, White hershöfðingi
og ýmsir fleiri embættismenn.
Eftir nokkra töf á vellinum var
ekið til Bessastaða í lögregiu-
fylgd. Var þá enn krapahríð, en
ekki ófærð á vegum svo að telj-
andi væri. x
A forsetasetrinu tók forseti ís
lands á móti gestinum og nokkru
eftir komu Nixons að Bessastöð-
um komu þangað ráðherrar, for-
setar Alþingis og fyrrv. ráðhr.
til að heilsa upp á hina góðu
gesti, Dvaldi Nixon á Bessastöð-
um í nokkrar klukkustundir, en
ók síðan rakleitt til Keflavíkur
og hélt vestur um haf. Kom til
Washington á aðfangadagsmorg
un eins og áætlað hafði verið.
Fréttamönnum gafst tæki-
færi til að ræða við váraforset-
ann nokkra stund í skrifstofu
forseta íslands á Bessastöðum.
Fylgdi forsetinn honum á fund
fréttamanna, en Bjarni Guð-
mundsson blaðafulltrúi kynnti
þá fyrir honum. Við komuna
flutti Nixon ávarp til íslenzku
Þjóðarinnar í útvarpið og var það
flutt í fréttatíma þá um kvöldið.
Hóf hann þegar og undirbúnings
laust að flytja þetta ávarp. í því
lagði hann áherziu 4> að sér hefði
þótt vel til fundið, þar sem leið
lá um Keflavíkurflugvöii að fá
tækifæri til að heilsa upp 4 ls.
lenzk stjórnarvöld og ræða við
þau um sameiginleg máleni. A|
þeim fundi yrði engin sérstök
dagskrá, heldur yrði spjallað um
bver þau málefni sem í hugann
kæmu. Varaforsetinn minntist
hlýlega vingjarnlegrar sambúðar
íslendinga og Bandaríkjamanna
og flutti landsstjórninni og þjóð,
inni allri sérstakar kveðjur Eis- j
enhqwer Bandaríkjaforseta.
í spjalli við fréttamenn dvaldi
Nixon við flóttamannavandamál
ið í Ungverjalandi og þau áhrif
er hann varð fyrir af því, er hann
sá í Austurríki. En hann ferðað-
ist allt að ungversku landamær-
unum og sá flóttafólk koma yfir
landamærin. Hann kvað sér rík-
ast í huga það hugrekki, sem
flóttaflókið sýndi, bæði á flótt-
anum og í því að hverfa frá heima
slóðum og út í óvissuna. Þetta
fólk væri ekki að flýja Ung-
verjaland, heldur ófrelsið og
kúgunina, það mundi vilja hverfa
aftur heim ef það fengi fram
það relsi og þær réttarbætur, sem
það hefir barist fyrir. Varaforset
inn fór lofsamlegum orðum um
Austurríkismenn fyrir hjálp-
semi þeirra og fyrir það, hversu
þeir brugðust við er þetta mikla
flóttamannavandamál knúði á
dyr hjá þeim fyrirvaralaust. Og
í Austurríki gæfi að líta sam-
starf margra aðila, þar á meðal
alþjóðlegra aðila, sem allir
reyndu að hjálpa.
Um uppreisnina almennt sagði
varaforsetinn, að það væri nú
deginum ljósara, að það hefði
verið þjóðin sjálf, sem að henni
stóð, en engin utanaðkomandi
öfl, og meirihluti fólks væri and
vígur leppstjórninni. Lærdóms-
ríkt væri það að á 10 ára stjórnar
skeiði hefði kommúnistum ger-
samlega mistekist að vinna fylgi
námsmanna, verkamanna og
tnenntamanna.
Nixon kvaðst ekki geta skýrt
frá því hverjar tillögur hann
hefði að færa Bandaríkjastjórn
um frekari aðgerðir til aö linna
þjáningar ungversku þjóðarinn-
ar og hjálpa flóttafólki. En .gaf
í skyn, að hann hefði slíkar til-
lögur í huga.
í þessu spjalli við fréttamenn
var líka rætt um jólahald hér og
1 Bandaríkjunum og kom 1 ljós
að varaforsetinn hafði hjálpað
tíl að kveikja á jólatrénu á heim
ilinu sínu í Washington áður en
hann lagði upp í Austurríkisför
ina. En það er siður að ljósin á
jólatrénu loga a.m.k. viku áður
en jól ganga í garð. Hann er
fjölskyldumaður, á tvær dætur,
S og 10 ára og sagði frá því að
dætrunum hefði borist að gjöf
nú nýlega magnaður jólatrésfót-
’ur. Væri í honum útbúnaður til
að snúa trénu og enn til að leika
jólalög og gera fleiri kúnstir,
hefði þetta allt vakið mikla á-
nægju dætranna,, hafði Nixon
sjálfur augsýnilega gaman af að
segja frá þessu.
Frá Austurríki hafði varafor-
setinn meðferðis brúður handa
dætrunum.
Að þessu spjalli loknu gekk^
Nixon á fund ísl. ráðherra og
þingforseta, er biðu hans í mót-!
tökusal á Bessastöðum og ræddi
við þá. Þar voru fyrir ýmsir
fylgdarmenn hans m.a. Rogers,1
aðstoðardómsmálaráðherra Hill- j
ister, yfirmaður efnahagshjálpar;
starfsemi Bandaríkjanna og Wil
son þingmaður. En alls eru 9
manns í hinu opinbera föruneyti
varaförsetans.
Nixon varaforseti er ungur
maður aðeins 43 ára gamall, hann
er meðalmaður á thæð, fremur
grannvaxinn, dökkur á brún og
brá og virðist nokkuð þungbúinn
við fyrstu sín. En er hann fer
að tala birtir yfir honum, og þó
einkum er hann brosir, en það
gerir hann oft og eðlilega. Býð
ur hann af s^r góðan þokká og er j
þægilegur og blátt áfram í öllui
viðmóti eins og menntaðra Bandaj
ríkjamanna er háttur.
Heimsókn Nixons varaforseta
var ánægjulegur viðburður. Þótt|
viðstaða væri stutt gafs* honumj
tóm til að hitta að máli forsetaj
og ríkisstjórn og ræða við þá. [
Hann flutti hingað kveðjur þjóð
ar sinnar og forseta hennar en
héðan tók hann með sér kveðjur
og árnaðaróskir íslenzku þjóðar-
innar.
—Tíminn 28. des. 1956
Manitoba þingið kemur
saman
Aðalstarf fylkisþings Mani-
toba er hófst um kl. 2:30 í gær,
var lestur hásætisræðunnar. —
Voru þeir er á hana hlýddu,
skjótt samfærðir um, að það yrði
ekki langt að bíða kosninga. í
ræðunni, sagði annað dagblað-
anna, að hverjum einasta kjós-
anda væri einhverju lofað. Fé á
að veita til skóla, heilbrigðis
mála, sveita og bæja, en lækka
skatta.
Þetta er og fjórða þing hins
24 þingkjörtíma, en þá þykja
kosningar sjálfsagðar, þó fimm
þing sé hægt að hafa án þeirra.
Hin góðu loforð kvað stjórn
in möguleg vegna & miljón dala
hagnaðar fylkisins af skattsamn
ingunum við sambandsstjórn.
Á þingi eru nú tveir íslend-
ingar, var annar þeirra kosinn í
aukakosningu í St. George hér-
aði á s.l. sumri og heitir Elman
Guttormsson. Flutti hann stuðn-
ingsræðu sína með hásætisræð-
unni, sem oft er hlutskifti nýrra
þingmanna. Er hún birt á öðrum
stað hér í blaðinu. Hinn þing-
maðurinn er dr. S. Thompson,
Gimli.
Áfengi ekki veitt
í Hvítahúsinu i
Frétt hefir birst um það í
norskum blöðum, að Eisenhower
forseti hafi ákveðið, að eftirleið-
is skuli allar samkomur, mót-
tökuathafnir og veizluhöld, sem
fram fara í Hvítahúsinu vera á-
fengislaus, en þ.e. gestum verð
ur ekki boðið áfengi til neyzlu í
neinni mynd.
Það fylgir sögunni, að fregn
þessi hafi vakið geysi athygli-og
fordæmi forsetans muni hafa hin
víðtækustu áhrif.
Ungir lögbrjótar
Einn af hátt standandi mönn-
um þjóðfélags vors, M. N. Hry-
horczuk, dómsmálaráðhr. Man-
itoba, dró athygli Winnipegbúa
að því s.l. fimtudag, að tala un^ra
lögbrjóta hér í bæ væri of há
Æskulýðsdómstóla hér sagði
hann hafa fjallað um 1370 glæpa-
mál, sveina og meyja, í Win-
nipeg, hinni meiri, á s.l. 12 mán
uðum.
Hann rak enn fremur heim
sanninn um þetta með því að
benda á hvaðan úr bænum málin
ættu uppruna sinn. Á sumum
stöðum námu þau 8.7 af hverju
þúsundi manna, en sumstaðar
aftur ekki svo miklu sem einum
af hverju þúsundi.
í samanburði þeim fær Logan
Ave. og umhverfi þess versta út-
reið. Þagan komu 8.7 af þúsundi
logbrjótanna.
Næst var mið-Winnipeg —
(down town, eða í þéttbýlinu)
með 4.7 af þúsundi.
Riverview og Fort Rouge með
4 af þúsundi hvort. í mið-Win-
nipeg nyrzt 3.5. Milli "E llice og
Portage 3.1. Portage og As-
siniboine 2.7ö River Heights 2.6.
Elmwood 2. 4. Norður Winnipeg
2.1. En í St. James, Charles-
wood og Tuxedo hvert um sig
minna en 1 af þúsundi lögbrjóta.
Hvað veldur þessu? Þjóðfélags
málavitringar segja það um-
hverfl æskulýðsins að kenna,
efnaskorti ekki sízt, er mestur sé
í bæja-þéttbýli. Enda er skoðun
nútímans sú, að .umhverfið skapi
manninn, en maðurinn ekki um-
hverfið—sem óspart hefir verið.
og lengst af mun verða deilt um.
Fangar í Ungverjalandi
Síðast liðna viku brugðu fjór-
ir nemendur frá Oxford háskóla
á Englandi sér í skemtiferð yfir
til Evrópu. Þeir komu víða við
og skemtu sér hið bezta. í byrjun
þessarar viku, þegar þeir snæru
heimleiðis frá Júgóslavíu, og
voru komnir inn í Ungverjaland,
voru þeir handteknir, kærðir fyr
ir landráð og njósnir, og hneptir
í fangelsi í Budapest.
Kadar, stjórnarformaður Ung-
verjalands lagði bann við að lög
fræðingar frá Bretlandi kæmu
hinni ungu sveit til varnar.
Ferðaiangarnir eru Judith
Cripps, 19 ára, dóttur-dóttir Sir
Stafford Cripps, fjármálaráðhr.
í verkamannastjórn Bretlands
um skeið, nú dáinn. Roger Coop-
cr, 21. árs, náfrændi hins kunna
breska rithöfundar, Robert
Graves: Christopher Lord, 21
árs, og bróðir hans Basil, 25 ára.
Engum sem þekkir nemendur
og fólk þeirra ungmenna dettur
í hug, að þau séu sek um land-
ráð.
Bannað að setja börnunum
fyrir að læra heima
í nýútkominu Times segir frá
því, að franska menntamálaráðu
neytið hafi gefið út reglugerð,
sem taka á gildi í byrjun næsta
árs.
í reglugerð þessari er frönsk-
um barnakennurum bannað að
setja börnum frá 6—11 ára nokk-
uð fyrir heima. í þess stað er
þeim boðið að nota eina stund
daglega til þess að leyfa börnun-
•im að læra það, sem þau hefðu
annars þurft að læra heima.
Er þetta ekki gott fordæmi?
Er nokkurt vit í því að bæta tals
verðu heimanámi á b örn í við-
bót við margra stunda daglega
veru í skðla, og það mesta skamm
deginu. ■—Dagur
Pólitík í essinu sínu
í Efrimálstofu Washington-
þimgsins s.l. viku hélt Dulles rík
isritari ræðu um stefnu
Eisenhowers í Asíumálunum og
mintist þess, að fylla yrði í skarð
ið fyrir iheri Breta og Frakka
eystra. Sagði þá Wayne Morse,
demókrata Efrimálstofu þingm.,
“Hví ekki að fara fram á aðstoð
frá Bretum og Frökkum.” Þá
mælti Dulles orðin sem eftir
honum eru höfð um að lítil lið-
semd væri af frönskum og brezk
um hermönnum sér við hiið eins
og nú stæði á.
Á svipstundu skutluðu Bret-
ar og demókratar orðunum um
allan heim og töldu þau í óvirð-
ingar skyni sögð um brezka og
franska hermenn. Hefir í þvi
efni verið gengið svo iangt, að
skora á Bandaríkjastjórn, að
vísa Dulles frá stöðu sinni. Skýr
ing Dulles er sú, að hann hafi
átt með orðum sínum við hugar-
ástandið milli Breta og Banda-
ríkja þjóðanna, og hvað Bretar
og Frakkar mundu segja nú við
því, ef beðnir væru að berjast í
Vestur-Asíu. Eisenhower anzaði
ekki kröfunum um að svifta
Dulles stöðu sinni, jafnvel þó
um mismæli gæti verið að ræða,
en sem afvegaleidd pólitik gæti
einnig verið orsök að.
Minnst 100 ára afmæli
Woodrow Wilsons
Hinn 28. desember, voru 100
ár liðin frá fæðihgu Woodrow
Wilsons, forseta Bandaríkjanna
í fyrri heimsstyrjöldinni. Hann
var helzti höfundur þjóðbanda-
lagsins gamla og þannig einnig
samtaka S.þ., sem eru þeinn arf-
taki bandalagsins. Frakkar hafa
látið gera minnismerki um for-
setann í tilefni þessa afmælis og
sett upp í París. Við það tæki-
færi var flutt ávarp frá Eisen-
hower forseta, sem sagði, að
stena Bandaríkjanna markaðist
enn í dag af þeriri hugsjón Wil-
sons, að þjóðir heims skyldu lifa
saman í friði, eins og um eina
fjölskyldu væri að ræða, þar
sem réttlæti og lög ríktu í sam-
skiftum.
Saud konungur í heimsókn
í Bandaríkjunum
í dag kemur í heimsókn til
Washington Saud konungur,
stjórnandi Saudi Arabia. Erindi
hans á fund Eisenhowers mun
However short one’s political
career may be, I know that once
having run for public office and
been elected a man is never quite
the same again. Certainly I will
never forget the experience, the
thard work as well as the great
pleasure which went with the by-
election last fall.
Though I was raised in the
constituency of St. George and
lived in it the better part of my
life and travelled its length and
breadth many times, it was not
until I began my campaign that
I realized how very little I
really knew and how much tihere
was to be learned.
The history of one’s own
home area, Mr. Speaker, is al-
vera áhrærandi Vestur-Asíu. Er, ways interesting and the history
haldið að Saud konungur sé með of St. George constituency dat-
mæltur stefnu Eis e n h o w e r s! ing back as it does to the days
eystra og umræður þeirra snúist
I um það mál. Við komu hans í
! gær til N. York, var konungi
j fagnað, en þó ekki af borgar-
stjóra hálfu þar, er taldi Saud
of the fur trade and the pem-
mican wars, to the earliest parts
of the last century, has some-
thing very special to offer the
student and the historian, be he
konung þrælahöfðingja. En ó-1 professional or amateur.
vild í hans garð stafar af ósam-1 We are in fact one of the old-
komulaginu eystra milli Araba!est settlements in Western Can-
og Israelsmanna og eiga sér hér ada though the first great influx
of settlers did not enter the inter
lake district until 1879. And even
then the projected development
SECONDING OF THE | was slowed by a change of heart
; REPLY TO THE SPEECH! on the part of ^ railways whidh
until after the turn of the cen-
helzt stað ihjá Gyðingasamtök-
um.
FROM THE THRONE
BY ELMAN GUTTORMSON
JANUARY 30., 1957
Mr. Speaker:
It is always a great honor for
a member new to tihis house to
be asked to second the reply to
tury forced our farmers to travel
by ox team to Stonewall and
Winnipeg for supplies—a trip
which took them from ten days
to two weeks to complete. It
coes not take us th^t long today,
I am glad to say.
In the 43 years of the consitu-
ency’s history we have had only
five members, and we are I think
a fine example of differing
groups of people living together
in friendship and mutuai help.
St. George is concerned with
the land and all of us depend
upon it for our livelihood and
ior the welfare of all the con-
stituency.
It is a life which holds within
itself the really great satis-
factions, the feeling of jobs
worth doing and of results
achieved whidh are of concern
| to all of us. Farming is the basis
i of this province’s welfare and it
the speech from the throne—not,.
c . . , c ,, , , I is more than just a way of earn-
for himself but for those he has . J J
the good fortune to represent.
In my own case it is a double
honor—First because I am not
only the newest but also the
youngest member of this legisla-
ture—and second because the
constituency wlhich sent me here
bas long been represented by a
man known to you all and I
think loved by you all.
Certainly Chris Halldorson
was well loved by the people of
St. George. I never knew the oc-
casion when he failed to listen
with patience and help where
he could. We will remember him
with affection and respect. He
deserved both and his untimely
deatlh was a great loss to us in
St. George and to the people of
this province.
Politics is a profession and I
believe a very great one, per-
haps the greatest in any dem-
ocracy and to be chosen to sit
in this House is, I am aware, a
responsibility and a privilege. It
is also a profession which re-
quires a long apprenticéship and
Cf this too I am very much aware
this afternoon.
What I have to say then I say
with humility, grateful for the
j tolerance which is always ac-
corded a member new to this
House.
ing a living. If it were not, there
would not be too many farmers
in the world today.
But if it is a rather dedicated
life, it is also one which should
in justice bring to those who
practice it, not necessarily great
rewards but at least standards
of security and comfort some-
where close to those tlhat other
Canadians enjoy.
This is not the case today and
I am happy to see, sir, in the
Speech from the Throne, a
further recognition of ihis fact
by the Government which I sup-
port and pledges of other actions
vÆich taken together will add
up to a better life for my con-
stituency and for thousands out-
side of its boundaries.
Nor is the farmer being self-
ish when he seeks a larger share
of our great prosperity for him-
self and his family. For what-
ever else can be doubted, one
thing cannot—that in Canada,
despite all the great industrial
aúvances of recent years, it re-
mains the significant fact that as
the farmer goes, so goes the na-
tion.
A prosperous farm community
in this country is a prosperous
country and a farm community
Frh. á 4. bls.