Íslenzki good-templar - 01.02.1887, Blaðsíða 4
36
Isl. Good-Tcmplar.
Febr.-marz
langt utan úr heimi, og þótt
póstgöngrnar til landsins og urn
landið séu eins og pær eru.
* *
*
pessi fyrirhöfn og allr pessi
félagsskapr til að útrýma of-
drykkjunni er ekki neinn óparíi,
pað veit maðr bezt, pegar maðr
lítr á, hvað gengr út úr jafn-
fátœku landi og íslandi fyrir
hrennivín, vínföng og öl. Eftir
skýrslum, sem ég samdi áðr en
ég varð G.-T., keyptu íslending-
ar vínföng fyrir pessar upphæðir:
1880 fyrir 355,800 kr.
1881 — 422,500 -
1882 — 468,100 —
|>að var árið 1882, sem útlendu
gjöfunum var safnað saman.
Hver upphæð petta er, sést á
nokkrum dœmum: fyrir meðal-
talsupphæðina af pessum premr
árum, 415 pús. kr., má kaupa 2
heil gufuskip árlega, með pví sem
við á 5 árum hrúkum í brennivín
og vínföng, má sjálfsagt brúa allar
stórár á landinu sem brúaðar
verða. Og við heituin fátœkt
fólk. A hverjum 10 árum drekk-
um við upp: 4 millíónir kr., og
hvar væri okkar fátœkt eftir 10
meðalár, ef enginn dropi af vín-
föngum væri keyptr á sama
tíma?
Að endingu skal ég taka fram
eitt dœmi, sem ég vona, að vér
Reykjavíkrbúar skiljum betr en
hin. Alt ísland, pó einkum suðr-
amtið, hefir varið til pess 100 ár-
um að byggja Reykjavilt, og með
aðstoð og fylgi mjög mikils hluta
allra landsmanna, heíir hún purft
prjá mannsaldra til að verða pað
sem hún er nú í dag. Eg set
svo, að í fyrra málið væri öll
Reykjavík brunnin til kaldra
kola, og par væri ekki steinn yiir
steini eftir. Eyrirokkr, sem erum
búsettir hér, væri pað sú örvænt-
ingarsjón, sem við inundum muna
alla ævi — hálj önnur miljón
Jcr. eða einn tuttugasti partr af
aleigu Islands vœri orðinn að
nytlausum reylc. Og pó væri
allr skaðinn ekki meiri en pað,
að með pví sem fer í brennivín
og vínföng mætti byggja alla
j Reykjavík upp á 3 árum, ef
j gömlu veðin í húsunum yrðu
fœrð yfir á nýju húsin. Jpótt
petta sé nú mikið út af fyrir sig,
eru pó ómetnar pær milljónir af
tárum og milljónir af andvörp-
um, sem drykkjuskaprinn leiðir
af sér, og sem ekki verða metnar
til peninga. Lífslukka hvers
einstaks manns er dýrmætari en
nokkurt fé, hún er ómetanleg.
Skoðuð frá pólitisJcu sjónar-
miði, pá er úibreiðsla G.-T. R.
eitthvert ið mesta framfara-
spursmál íslands. Yæri pess út-
breiðsla öflug og margmenn, pá
mundi velmegunin aukast, fá-
tœkrabyrðin mundi verða léttari,
og glœpir réna; flestir, sem drýgja
glæpi, eru annaðhvort drykkju-
menn eða gjöra verkið drukknir.
Mörg heimili, sem nú lifa í sorg
og sút, mundu verða lukkulegri