Íslenzki good-templar - 01.08.1887, Blaðsíða 6
86
Tsl. Good-Templar.
Agúst
sem hingað er skrifað, lítur út
fyrir að peim muni takast það
vel. Einn af meðlimum Stúk-
unnar Guðmundur ísleifsson á
Háeyri, gefur grunninn undir
húsið, hann útvegar Stúkunni
sömuleiðis timbrið í húsið, fyrir
pað verð, sem timbrið kostar hann,
og er oss sagt að pað sje allt að
I ódýrara, en annars væri mögu-
legt að fá pað, og í þriðja lagi
gefur hann grjótið í grunninn.
— Sjaldgæfurfjelagshróðirer pað!—
enda eru færri, sem g eta fetað
í hans fótspor, pótt peir vildu.
Löggjafarþingið í Belgíu
hefur sampykkt lög um pað, að
skuldir fyrir vínföng (líklega á
veitingahúsum eingöngu) skulu
með öllu óhelgar. — Víðar vill
nú löggjöfin reyna að minnka
drykkjuskapinn, heldur en hjer
á landi. í frumvarpi pví, sem
alþingismaður Jón Ólafsson kom
með inn á pingið í sumar, og
sem nú er afgreitt, sem lög frá
pinginu, var einmitt upphaflega
ákvæði um, að brennivínsskuld-
ir skyldu allar vera óhelgar, og
aldrei purfa að greiðast, en þetta
pótti sumum pingmönnum svo
hart aðgöngu, að pað var fellt úr
frumva rpinu. Allt fyrir pað eru
pessi lög, eins og pau eru nú
afgreidd frá pinginu, mjög veru-
ieg rjettarbót; pau er pess utan
mjög nauðsynleg, ekki einungis
fyrir kaupstaðina, sem sumir eru
fullir af leyni-drykkju-smugum,
heldur einnig fyrir sumar sveitir,
par sem lögin uin sveitaverzlun
eru vanbrúkuð svo, að mennirn-
ir, sem par verzla, hafa ekkert
annað til, en pá einu vöruna,
sem peim er bannað að verzla
með, — nefnilega brennivín og
vínföng.
Hitt og petta.
= o =
A samkomu, sem sunnudags-
skóla-kennarar í Skotlandi hjeldu,
koin pað fram, að allir sem á
fundinum voru mættir, alls 30
manns, liöfðu gengið undir bind-
indisheit, og að 2L af peim voru
Good-Templarar.
Piltur, sem lærir að reykja og
drekka fyrir innan 16 ára ald-
urinn, er vanalega tapaður for-
eldrum og vandamönnum, sjálfum
sjer og mannfjelaginu, þegar hann
kemur á prítugs aldurinn.
Jakob gamli var handverks-
maður, sem þótti gott að fá sjer
í staupinu, en varð aldrei drukk-
inn; en pað versta var, að
konunni hans pótti pað pó enn
betra, svo pað vildi opt til, að
hún varð pað. Einu sinni pegar
hún hafði látið of mikið eptir sjer
í pessu efni, pá hljóp hún burtu
af heimilinu, af ótta fyrir reiði
bónda síns. |>egar hún loksins
kom heim aptur, pá tók Jakob
staf og barði hana, »Jeg er ekki