Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 17.04.1888, Blaðsíða 3

67
viðmsnarriðleitin landsmanna, er stjórnin
telur Döntim ógagn að.
En hr. Nellemann virðist eigi setja fyrir
sig a8ra eins smámuni, eins og virðingu ís-
lenzkra embættismanna.
Honura er það fyrir öllu, að fá sitt fram.
Málstað sínum treystir hann eigi til að
sigra fyrir innra aíl; ]>ess vegna þarf hann
að eiga vís hálf atkvæðin í efri deild.
Og þegar eigi var nema um tvennt að
gera, annað tveggja að sleppa öga af vald-
inu í efri deild eða játa, þvert ofan í lands-
höfðingjann og hina koHungkjörnu, að peir
væru verkfæri stjórnarinnar á pingi, sagði
hans excellence við sjálfan sig:
„Bevares, svo setjum við pá heldur í
stokkinn“.
J>rátt fyrir þessar óblíðu undirtektir, ætti |
alpingi næst að sampykkja sams konar
frumvarp, í von um að hans excellence
sjái sig am hönd.
J>að er landinn ómetanlegur óleikur, hve
ðrðug samvinnan milli pjóðkjörinna og kon-
ungkjörinna pingmanna er og hefir verið.
Leggi hinir konungkjðrnu hönd í bagga,
og hætti að skoða sig sem sjálfvalinn stjórn-
arflokk, munu pjóðkjörnir og konungkjömir
hætta að líta hver annan hornauga, og
bróðurleg samvinna landinu til heilla koma
í stað hinnar eilífu élfnðar.
Byrjunina gerðu hinir konungkjömu, ef
peir á næsta pingi greiddu atkvæði með
ofannefndum lögum, og peir losuðust þá
nm leið úr gapastokknum, sem hinn van-
þakkláti excellence hefir enda eigi hlífst
við að setja þá í.
BRÝN NAUÐSYN.
J>að er næstum óskiljanlegt, hvernig það
hefir getað blessast í öll þessi ár.
Að hugsa sér að ekki skuli hafia verið
nema ein tvö veitingalnis í öllum ísafjarð-
axkaupstað horna og enda á milli.
Mikil herrans mildi, að enginn skuli enn
hafa orðið úti á götum bæjarim. J>að
hefði líka verið svo sómalegt til áfspurnar.
Eða þá hitt, — som reyndar hefir heklur
aldrei heyrzt — ef gestur og gangandi eigi
hefði getað fengið sér brennivinstár. jafn-
saklausan svaladrykk, og það í sjálfum
kaupstaðnum.
Var það ekki auðsjáanlega að freista
forsjdnarinnar oða að tefia á tvær hættur
að halda áfram að hafa veitingahusin ekki
nema tvö?
Hvað annað.
|>að var líka svo sem auðséð á andlit-
um þeirra, sem sátu á borgarafundinum
iiinn 14. j*. m., að þeir voru sér fyllilega
meðvitandi um hina miklu ábyrgð, sem af
þessu ástandi gat leitt.
Einn einasti fundarmaður, Jón snikkari
Jónsson, var syq djarfur að leyfa sér að
efast um hina brýnu nauðsyn á þriðja vín-
sölustaðnum, sérstaklega þar eð flestir
myndu hafa annað þarfara við peninga að
gera, en að ganga á gestaskála, og þarna
störðu þeir á hann alveg forviða, eins og
tröll á heiðríkju, því að nauðsynin var
brýn, þó að eigi finndu þeir orð til að út-
lista hana.
Og svo samþykktu þeir þá að biðja um
þriðja vínsölustaðinn.
Gæfusamur bær, sem á aðra eins
borgara! Kaupstaðarbúi.
ALMÆLT TfÐINDI.
Prestaköll veitt. Kolfreyjnstaður
14. marz vcittur séra Jónasi Hallgiímssyni
á Skorastað.
Skútustaðir 19. marz veittir séra Arna
Jónssyni á Boi'g alþm.
A u k a 1 æ k n i r er lælcnaskólakandidat
Oddur Jónsson 21. marz skipaður í Dýra-
firði ásamt Onundarfirði, Súgandafirði og
Amarfirði.
Nýtt blað. íslondingar í 'Winnipeg
hafa tekið að gefa út vikublað, er nofnist
„Lögberg“.
Verzlunarfélög eru í fæðingu í Ar-
nes-, Kjösar-, Borgarfjarðar- og Mýrasýsl-
um, sem ætlast er til að dragi viðskiptin
úr höndum Dana yfir í hendur Englend-
inga.
S j ó m ann ak e nn slan í Reykjavík.
Skipstjóri Markús Bjamason, sem styrk
hefir af landsfé til kennslu i sjómannafræði,
hofir í vetur haft 9—10 pilta til kennslu.
4 piltar tóku próf i öndverðúm marzmán-
uði. Hr. Markús lét þá sýna sína vizku
í dönsku og dönskum stýl, en aptur á móti
sést það af sunnanblöðunum, að hann hefir
hlaupið yfir að kenna ýmislegt, sem stýri-
mannafræðinni tilheyrir. J>etta kann að
koma sér vel hjá dönsku stjorninni og
hennar liðum, en alþingi virðist kannske
ástæða til að yfirvega siðar, hvort þessu
fé landsins hafi verið varið, eins og til var
ætlazt.
Norður-J>ingeyjarsýslu 11. febr. 1888.
Engin stórtíðindi það sem af er vetrinum.
Tíðin hefir verið heldur óstöðug, þö hefir
optar verið nokkur beit fyrir sauðfé. Hest-
ar voru flestir komnir á gjöf um jólaföstu-
komu. Heyin reynast viðast létt, enda þótt
þau séu með beztu verkun; verður því
hæpið að menn haldi fénaði í góðu lagi,
ef harðindi haldast fram á vor, sem verið
hefir að undanförnu.
Nálægt jólura kom hafis að Melrakka-
sléttu. Gengu þá 3 bjamdýr á land, húna-
móðir, með tveimur hálfvðxnum húnuin.
Dýrin komu heim á bæinn Blikalón á nýj-
ársdagsnótt. Var hið elzta dýrið skotið til
dauðs á bæjarhlaðinu snomma dags, en síð-
ari hluta dagsins voru húnarnir skotnir.
sem legið höfðu hjá móður sinni dauðri
nokkurn tíma. Engan skaða gerðu bjarn-
dýr þessi; en þd ýgldust þau á menn þá
er út gengu.
Nú er kominn hafíshroði inn í Axar-
fjörð og Skj dfanda, enda hörð veð«r og
fannkoma. Erostin frá 10—16 stig á R.
Litlar framfarir; ekki að tala «m barna-
skóla. Menn eru almennt sárbeyglir af
undanfarandi harðindum.
Pohtíkin liggur í þagnargildi.
Auglýsingar.
slunefnd Isafjarðarsýslu boðast til auka-
fundar, er hefst á ísafirði 5. mai næst-
komandi á hádegi.
Skrifstofu Isafjarðarsýslu 11. apr. 1888.
Skúli Thoroddsen.
Anchor linan.
|>eir Vestfirðingar, sem ætla sér til Am-
eríku, ættu hið bráðasta að snúa sér til
mín undirritaðs, sem er umboðsmaður nefndr-
ar línu á Vestfjörðum. Menn ættu eigi
að gleyma því, að Anchor línan er hin
fyrsta lína, sem lækkað hefir fargjaldið fyrú'
vesturfara, og það fyrst úr 210 kr. ofan í
150 kr. og síðar enn meira. — Linan hefir
hið bezta orð á sér fyrir ágæta meðferð á
farþegjum, sem mörg bréf votta. — Ná-
kvæmar upplýsingar og skýrslur fást hjá
mér undirrituðum.
Isafirði 14. apríl 1888.
S. Thorsteinson.
Búskaparsýniiig.
A aðalfundi í fyrra vetur ályktaði sýslu-
nefndin í Isafjarðarsýslu, að sumarið 1888
skyldi halda búskaparsýningu á Isafirði,
og fal oss undirrituðum að veita henni for-
stöðu.
A sýningu þessa gefst mönnum kostur
á að láta ýmsa muni, er að búnaði lúta,
svo sem báta og veiðarfæri. saltfisk, harð-
fisk, lýsi, rikling og aðra sjóvöru, alls kon-
ar landvöru t. a. m. smér, ull, tólg, æðar-
( dún, vaðmá!. prjðnles, lifandi pening, iðn-
aðarvöru af ýmsu tagi, hannyrðir o. fl.
Sýningin verður haldin í ágústmánuði
næsta ár.
Muúunum verður veitt móttaka frá 1.
júlí, nema Kfandi pening, er hlutaðeigendur
taka með sér á sýninguna.
Verðlaun munu veitt fyrir það, sem fram
úr þykir skara, eptir ákvæðum þar til kjör-
innar nefndar. Að atíokinni sýningunni
tekur hver sína muni aptur.
Um mötteku sýnisgripanna og fyrirkoms-
lag sýningarinnar verður síðar auglýst.
Vér leyfum oss að skora á héraðsbúti
og aðra, sem unna framfðrum i búnaði, að
styðja að því, að sýning þessi geti oroið
liéraði voru til gagns og sóma.
ísafirði 25. okt. 1887.
Janus Jönsson. Sigurður Stefánsson.
Skúli Tlioroddsen.