Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 06.01.1890, Blaðsíða 1

"Verð írg. (minnst 30
arlia) 3 kr.; í Aiiier.
1 doll. Borgist fyrir
niiðjan jinu'inánuð,
Uppsðgn skrifleg. o-
gild nenm komin se
til útgefanda fyrir 1.
dag júlímámiðar.
Xr.
8.
ísafii'ðí, íuámidaginn G. janúar.
1890.
GUFUB.ÍTSFERÐIR
UM í S AFJ A RÐ A RDJ Ú P.
J>að erii nokkur ár liðin. síðan sú lnig-
nivnd váknaði fvrst meðal fietri manna i
ísafjarðarsýslu, að gufubátsferðir um ísa-
fjarðardjiip. penna landsins fiskisælasta
fjðrð, væri einkar nauðsvnlegt skilyrði. til
að létta samgöngur og viðskipti manna á
milli, og lypta liéraði pessu á hærra stig
í ýinsúm efnum.
Eu eins og opt vill ganga, par sem nm
stór framfara fyrirtæki er 'að ræða, strand-
aði petta parfa fyrirtæki aptur og aptur
á félagsleysinu, pessum gamla meiuvætti,
er svo opt gerir vart við sig á pessu laridi; j
sérstaklega gerði pað málinu mikið mein, j
hve sára daufiega verzlunarstéttin ísfirzka
tök pví pegar í upphafi ; pað var ekki nðg
með pað, að verzhmarsteítin vildi sjált'
engan eyri fram leggja fvrirtækinu til fram- j
kvæindar, hehlur munu og úrtölur hennar j
og fortölur hafa haft lamandi álirif á ým.sa,
er annars mátti væiita, að styrkt hefðu
málefnið.
Eu pví gleðilegraer til pe.ss að vita, að
nú skuli cinn isfirzki kaupmaðurinn, og pað
sá, seiii flestir fnunu teljá til þess færast- j
'ati ýmsra hluta vegna. hr. Ásgeir kaup-
maður Asgeirsson, hafa tekið málið .sér í
hönd, og pað svo rækilcgu, að gufubátur-
imi er pegar keyptur, og á að byrja ferð- j
ir síriar fram og aptur inn Ðjúpið á kom-
andi vori.
Sýslunefndjn í ísafjarðarsýslu. sem liaft
liefir gufubátsmálið á prjönunum, var að
vísu svo vel á veg komin, að ekki gat pað
heitið nenia stutt timaspörning, hvenær
gufubáturinn fengist; en eins og nú er
komið, væri pað íásimm næst að halda
lengra ut í pað mál að svo stöddu; að
minnsta kosti meðan ekki er sýnt, að gufu-
bátur Á. Asgeirssonar reynist ónögur.
J>að er líka margt, sem mælir með pví, !
að slik fyrirtæki séu fremur undir stjnrn ‘
og forsjá einstaks manns. en undir forsjá
opinberra nefnda, sem ýmsu hafa öðru að
sinna, pó að pað á hinn bógiun geti liaft
töluverða agnúa, með pví að aldrei er við
pví að búast, að pörfmn almennings verði
eins vel borgið, pegar um gróðafyrirtæki
einstaks manns er að ræða, oins og pegar
fyrirtækið er beinlinis stofnað til að bæta
úr almennings pörfum.
A siðasta alpingi voru, cins og kunnugt
er. veittar 3000 kr. á ári fyrir petta ný-
byrjaða fjárhagstímabil til gnfubátsferða á
Isafjarðardjápi og kvað Asgeir kaupmaður
Asgeirsson hafa i hyggju að sækja um
pessa upphæð; til fjár pt*ssa er haim og
aiiðvitað rétt borinn, ,ef hann fullnægir
peim skilyrðum, er iandshöfðingi héraðsbúa
vegna álitur nauðsynlegt að setja; vér
göUjgum sem sé út frá pvi spm gefuu, að j
landshöfðingi muni ekki útborga féð skil-
yrðislaust, enda væri pað óefað fjarri til-
gangi fjárveitiugarvaldsins að veita Asgeiri
kaupmanni Asgeirssyni nefnda fjárupphæð
t. d. eingöngu til að flvtja vörur milli sinna
ýmsu útibúa hér við Djúpið ; má pví ganga
að pví sem visu, að stjórnin sjái borgið
hag almennings og annara kaupmanna á
Isafii'ði með pvi t. d. að ákveða, að ætíð
skuli ákveðið lestarúm til reiðu til almenn-
ings afnota, að lu'in sjái um, að fargjald
og fiutningseyrir verði sennilegt, að ferða-
áætlun gufubátsins verði almenningi hag-
anleg sein fi'tng cru á o. s. frv.
Auðvitað ætlumst hvorki vér né aðrir
til pessj. að Asgeirí kaupmanni verði gerðir
afarkostir; pvert á móti álítum vér fyrir-
tæki hans svo parft og lofsvert, að skylt
sé, að gera honum sem hægast fvrir í fyrstu;
pað eru pví íniður eigi svo mörg framfara-
fyrirtæki, sem verzlunarstétt vor hefir ráð-
izt í, að ekki ætti fremur að hvctja hana
cn letja til að fylgja dæmi A. Asgeirsson-
ar kaupmanns í pessu efni.
J>ess má og vænta, að sýsluncfndin í
Isafjarðarsýslu muni ekki ófús á að veita
nokkurn árlegan styrk, ef gufubátsferðun-
um verður svo hagað, að pær bæti til nnina
úr sýsluvega- og samgöngu-leysiuu í nyrðri
parti sýslunnar.
U n d i r t e k t i r m a n n a í s t j á r n-
a r s k r á r m á 1 i n u virðast, sem betur fer,
ekki ætla að hneigjast eins eindregið að
,,miðlunar“-stefnu peirri, er fram kom á
síðasta alpingi, eins og „J>jóðólfur“ og
„Isa.fold“ h'ita í veðri vaka. Eptir bféf-
um, er oss hafa borizt frá málsmetandi
mönnum í Skaptafells- Rangárvalla- Ar-
nes- Múla- og jþingevjar-sýslum. virðist svo
sem almenningur í peim héruðum sé alveg
ósatnpykkur pannig lagaðri „málamiðlun“,
og taka sum bréfin enda alldjúpt i árina,
er pau nefna nafn sumra mikilsverðra
„miðlunarnuuma.“ í sambandi við Gissur
jarl o. s. frv. Ástæðulaust og illa til
fundið er pað pó, að gera munnum pær
getsakir; liitt má telja vist. tið enginn
peirra hafi vísvitandi viljað annað en gott
gera, og pess fremur geta menn vænzt
pess, að sumir „miðlunarmanna“ að minnsta
kosti muni tilleiðanlegir að taka sönsun,
og berjist innan skamms aptur undir sínu
fyrra merki.
Um vilja málsmetandi manna í Isafjarð-
ar- Stranda- og Barðastramlar-sýslum er
onginn eti; hann er ófiekaður sá snmi sem
fyrir ping. En um vilja almennings i öðr-
um kjördænnun liafa oss enn eigi borizt
neinar áreiðanlegar fregnir.
X Ý J U T O L L A R X I R .
—:o:—
Með pví að athuga, hve miklar tekjur
landssjóður mundi hafa haft af kaffitollin-
um og hinum hækkaða tóbakstolli fjár-
hagstiinabilið 1886—87 (lengra ná verzl-
unarskýrslurnar ekki), ef pessir tollar pá
liefðu verið komnir á, má fara nokkuð