Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 11.01.1894, Blaðsíða 4

32
Þjóðviljinn ungi.
III, B.
HRAÐBOÐI s&, er hr. LÁRUS BJARNA-
SON sendi til Reykjavíknr i nóvembermán. sið-
astl., til þess að fá BIRNI sýslumanni BJARN-
ARSON vikið frá setudómarastðrfunum, kom
lúngað til bæjarins á gamla-árs kvöld, og með
bonum oinn „ferða-votta“ Lárusar, sá er dvalið
befir í vetur í Barðastrandarsýslu; hafði sondi-
rnaður sótt hann i ferðinni, eptir undirlagi Lár-
usar, líklega til skrafs og ráðagjörða, áður bann
yrði leiddur sem vitni, — „Ferðavotturinn“ fór
siðan aptur með pósti.
UÆR í'REGNIR sagði „ferðavotturinn" staf-
laust hér í bænum, að BIRNI sýslumanni
BJARNARSON hefði verið vikið frá setudóm-
ara-störfum í kærumálum Lárusar, og hefir
þessu sama síðan verið haldið á lopti hér í
bænum, og ýmsir lagt trúnað á.
En fregn þessi er allsendis tilhœfulaus;
scndiför Lárusar varð erindisleysan ein; —
brennivíns-vottorðið hjálpaði ekki, heldur var
Lárusi neitað um það, að taka dóms-umboðið
af Birni.
AFLABRÖGÐ hafa verið all-góð hér við
Djúpið, síðan á nýjári, þegar á sjó hefir geiið,
en þó ekki fyllilega cins góður afli, eins og fyr-
ir hátíðirnar, og aflinn miklu ísu-bornari.
TAUGAYEIKI gengur í Hattardal minni í
Álptafirði hér í sýslu, dáin ein stúlka, en 5
kvað liggja.
Heyrzt hefir og, að taugaveiki só að stinga
sér niður í Barðastrandarsýslu vestanverðri.
MIKID gengur á hér i kaupstaðnum, frá
hálfu þeirra, sem halda vilja Grimi við skólann,
að undirbúa bæjarstjórnar kosninguna; sjö sinn-
urn búið að senda til sumra, brennivín nóg á
boðstólum, og búðarlán til reiðu!
Nú er „skrillinn11, sem þeir svo nefna, góð-
ur, þegar nota þarf atkvæði lians.
JPjrrirspumlr,
1. Hvort ber kirkju legkaup og prestum
líksöngseyrir fyrir greptrun utansveitar ómaga,
sem deyja í sóknum þeirra? — Önfirðingur.
SVAR: Eptir tilskip 27. jan. 1847, 1. og fi.
gr., ber hvorki kirkju legukaup né presti lik-
söngseyrir fyrir greptrun sveitarómaga, nema
afgangur verði af eigum hans, „þegar sveitin
hefir fengið endurgoldið það, er til hans var
kostað“. Það skiptir engu, hvar ómaginn er
seitlægur.
2. Hvort er landsdrottni heimilt, að reka
fénað í ábúðarland leiguliða síns að honum forn-
spurðum ? — K. Þ.
SVAR: Óheimilt, nema svo sé umsamið í
byggingarskilmálunum.
Kaupíélawsfundm-
Það auglýsist hér með, að aðalfundur
„kaupfélags lsfirðingau verður, að for-
fallalausu, haldinri á ísafirði laugardaginn
10. febrúar næsth., eða næsta virkan dag
að færu veðri.
A fundi þessum verður, meðal ann-
ars, rætt um vóru-pantanir og fisk-loforð
kaupfélagsmanna fyrir yfirstandandi ár.
Skyldi einhver deildar-fulltrúa, vegna
óhjákvæmilegra atvika, eigi geta mætt
á fundinum, er liann beðinn að senda
þó póntunarskrá sína á fundinn.
ísafirði 11. jan. 1894.
Skiili Thoroddsen
p. t. kaupfélagsstjóri
TSPye danske
Brandforsilirings Selskal)
(al 1«CM .
(Kapital & Keserver c. Kr. 2,700,000).
At oven nævnte Selskabs Agentur for
Isafjords Kjobstad og Ornegn er overdraget
Undertegnede, bekjendtgjores herved.
Selskabet tegner Forsikring paa Byg-
ninger, Boliave, Varelager, Skiire o. s. v.
til billige og faste Præmier, uden Gjen-
sidighed eller Efterskud, og uden at
berogne de Forsikrede Steiripelafgift eller
Policepenge.
Forsikringer paa længere Aaremaal,
erholde Moderation i Præinien. Enhver
yderligere Oplysning meddeles beredvil-
lig-
Isafjord, d. 5. Januar 1894
Sophus J. NieJsen
Kiá undir rituðum fæst:
Dufl,
Þvotta-balar,
Tré-fötur,
Blöndukútar.
Allt mjög vandað og ódýrt, mót borgun
út í hönd.
ísafirði, 6- des. 1893.
Guðbjartur Jönsson, beykir.
^=»©Í]T, sem kynnu að hafa fengið
of-sent af þessum (III) árg. „Þjóðv.unga“,
einkum af 1. tölubl., eru heðnir að endur-
senda það hið b'áðasta, með því að upp-
lagið er alveg á förum.
<í>®isL©3ao.amca. einm afi.
tölublaði III. árg. „Þjöðv. unga“ verða
keypt á afgreiðslustofu blaðsins.
ILíí'lin íh-.v i’lýsin <g-
Sonur minn, Sigurður Óskar, fædd-
ist 21. apríl 1892, hraustur og heilbrigð-
ur að öllu leyti, en hálfsmanaðar gainall
veiktist hann af „influenza“ (la grippe),
er einkum lagðist þungt á meltingar-
færin, og varð upp úr því magaveiki
(catarrhus gastricus gastroatasie). 1 3
mánuði reyndi eg öll þau „homóopat-
isku“ lyf, er eg hugði, að hjálpað gætu,
en það kom fyrir ekki. Eg sneri mér
þá til „allopatha“, og fékk hjá þeim
bæði nreðala-ávísanir og meðul i 9 mán-
uði; en þessar tilraunir þeirra til að lækna
son minn heppnuðust þeim ekki, fremur
en mér. Þrátt fyrir alla þessa rneðala-
brúkun, ákveðíð matarhæfi o. fl., hnign-
aði drengnum jafnan meir og meir.
Magaveiki hans var orðin að búkhlaupi
(catarrhus intestinalis, inheritís catarrhalis).
En þá tók eg að láta son minn brúka
Kína-lífs-elixír V. Petersens, sem eg þeg-
ar áður hefi mælt með. Hefir nú verið
eytt úr 2 flöskum af bitter þessum (’/4
úr matskeið þrisvar sinnum á dag i kaffi-
dropa), og mér er sónn ánægja að votta,
að hið veika barn mitt er orðið alheil-
brigt. Vil eg því ráða óllum, sem eiga
börn, er þjást af magaveiki eða tæringu,
að reyna bitter þennan, áður en farið er
að nota önnur lyf.
1 sambandi við þetta skal eg leyfa,
mér að geta þess, að hinn fyrgreindi
Kína-lifs-elixír hr. Petersens hefir lækn-
að 5 menn, er þjáðust svo mikið af sjó-
sótt, að þeir þoldu ekki að vera á sjó.
Eg réð þeim þá, að taka inn 5—9 mat-
skeiðar af bitter þessum daglega, áður
en þeir létu frá landi, og er þeir væru
komnir á sjó út. Nú eru þessir menn
öldungis lausir við sjósótt (nausea marina).
Þér, sem þjáist af sjósótt, skuluð þvi
reyna bitter þennan!
Að lokum skal þess getið, að eg hefi
keypt þennan Kína-lífs-elixír hjá hr kauii-
manni M. S. Blóndal í Hafnarfirði. En
varið yður á eptirlíkingunum, landar
mínir!
Sjónarhól, 18, júní 1893.
L. PáJsson,
læknir.
I
Kina-Ufs-elixírinn fæst hjá flestum kaup-
mönnum á íslandi.
Til þess að vera vissir um, að fá hinn ekta
Kina-lífs-elixír, eru kaupendur beðnir að Hta
-\7"_ x*.
vel eptir þvi, að —jg,—- standi á flöskunum í
grænu iakki, og eins eptir hinu skrásetta vöru-
merki á flöskumiðanum: Kínverji með glas i
hendi, og firma nafnið Valdemar Petersen.
Fredoriksbavn, Danmark.
rKKNTSMIÐJA I>JÓÐVII.JANS TINOA.