Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 23.05.1894, Blaðsíða 2
94
Þjódviljinn ungi.
III, 24.
En þessa aðferð get jeg alls ekki á-
litið heppilega, eða hreinlyndislega; kjós-
endur þurfa, og eiga, að fá að vita það
nokkru áður, urn hverja er að velja, svo
að þeir hafi tíma til að íhuga það sem
vandlegast, hvern, eða liverja, sé réttast
að kjósa.
Það er heldur ekki sjáanlegt, hvað
þingmannaefnum getur gengið til þess,
að halda framboði sínu leyndu í lengstu
lög, nema þau finni það á sér, að þau
muni lítinn byr hafa, og hugsi sér því
að eins, að reyna að pota sér fram, ef
sérstaklega stendur á, svo sem ef kjór-
fundurinn verði fáliðaður af öðrum, en
vinum þeirra og fylgifiskum.
Það er því einkar áríðandi, að menn
forsómi ekki að sækja kjörfundi, með
því að vanrækzla þeirra getur ef til vill
orðið þess valdandi, að á kjörfundinum
verði einhver sá kosinn, sem fjöldi kjós-
endanna telur síður en ekki til þing-
mennsku hæfan; og sérstaklega mega
menn ekki láta það villa sig, að millli
engra verði að velja, þvi að það er aldrei
hægt að segja um slíkt, fyr en á kjór-
fundinn er komið.
Yér ísfirðingar hófum lengi haft það
orð á oss, að vér værum latir að sækja
kjórfundi, og notuðum kosningarréttinn
hirðulauslega, og því miður verður því
ekki neitað, að tóluvert er hæft í þessu;
kjörfundurinn 1892 var sá lang-fjölmenn-
asti, sem hér hefir nokkru sinni verið
haldinn, og mætti þó ekki fjórði hvrr
kjósandi.
Kjósendur, sem eiga yfir sjó að sækja,
ættu ekki að eindaga sig, með þvi að
ekki er lengi að breytast veður í lopti,
og því valt að treysta því, að veður
hamli ekki kjórfundardaginn; og er, það
ekki hvað sízt óráð, þegar kosningin á
fram að fara snemma dags.
Rekum nú af oss slyðru-orðið, bræð-
ur góðir, og fjölmennum á kjörfundinn
6. júní næstk.
ítitað í maímánuði 1894.
Kjósandi.
--■>——
Á STÖKtJ GUFUSKIPUM eru menn farnir
að nota steinolíu til eldneytis, í stað kola, til
þess að knýja áfrain gufuvélina; þannig fór t.
d. gufuskipið „Baku Standard“ í vetur frá
Englandi til Philadelphíu í Norður-Ameriku, og
hafði eingöngu olíu til eldneytis.
LÍKBItENNSLA fer óðum í vöxt í Parisar-
borg, svo að líkbrennslu-stofnunin í Póre
Lachaise kirkjugarðinum hefir reynzt ónóg, og
er því í rá.ði, að koma k fót líkbrennslu-ofnum
í ýmsum öðrum kirkjugörðum í París.
NÝJAB, GULLNÁMUR hafa fundizt við
Unguzu-ána í Afríku, og kvað þær vera einna
gull-auðgastar þeirra náma, er enn liafa fundizt.
ÞÝZKUR MAÐUR, O. Lilienthal að nafni,
hefir látið gjöra sér vængi úr pil-viði, og verið
að æfa sig i flugi nálægt Berlin; er mælt. að
honum hafi tekizt að fljúga 1000 fet í lopt upp,
og kvað hann gjöra sér vonir um, að geta
endurbætt svo vængi sína, að hann verði enn
betur fleygur.
Iíaupfélaga íundur.
A hinum sameiginlega fundi, sem
ýmsir stjórnendur kaupfélaganna hér á
landi áttu með sér í Reykjavík 27.—29.
júlí f. á., var Pétri bónda Jónssyni á
Gautlöndum falið á hendur, að kalla sam-
an sams konar fund, þegar næsta alþingi
kæmi saman, og hefir liann nú, samkvæint
umboði þessu, boðað til fundar í Reykja-
vík 2. ágúst næstk.
Helztu málefnin, sem gert er ráð
fyrir, að rædd verði á fundi þessum eru:
1. Að félögin bindi samband sín á milli,
og bindi það ákveðnum reglum.
2. Að koma á samræmi í fyrirkomulagi
félaganna, t. d. að þvi er snertir
tryggingar fyrir skilvísi deilda og
einstaklinga gagnvart hverju félagi
fyrir sig, um myndun stofnfjársjóða
og varasjóða fyrir félógin, um vóru-
vóndun og fl.
3. Að koma á ábyrgðarsjóði fyrirútflutt
sauðfé frá félögunum, og semja reglu-
gjórð fyrir hann.
4. Að semja form fyrir liagskýrslum
félaganna, er þau birti árlega á
prenti, o. fl.
Sambandsmál þetta má gera ráð fyrir,
að rætt verði ýtarlega i héruðum til
undirbúnings, og að félögin sendi síðan
i sumar kosna fulltrúa á Reykjavíkur
fundinn.
Silíur-briiðkaup. 28. júlí-
mán. þ. á. eru 25 ár liðin, síðan konungs-
efni vort, Friðrekur krónprinz, og Lovísa
krónprinzessa, voru gefin saman i hjóna-
band 28. júlímán. 1869, og hafa ýmsar
tignar-frúr og hðfðingjar i Danmórku i
því skyni gengið i nefnd, til þess að
safna samskotum til sjóðstofnunar, sem
ætlast er til, að bera skuli nafn silfur-
brúðhjónanna, og verði síðan varið til
styrktar fátækum og heilsu-linum stúlk-
um í konungsríkinu, án tillits til aldurs
eða stöðu, eptir því sem silfurbrúðhjón-
in sjálf kveða nákvæmar á um.
Ein af samskota-áskorunum þessum
hefir verið send ritstjóra þessa blaðs,
og mun hann því koma samskotunum
til forstöðunefndarinnar, ef einhverjir hér
vestra vilja gefa eitthvað í þessu skyni.
Sannsögli „tsafolclar-6*.
I 22. nr. blaðs vors skýrðum vér fra því,
að umboðsmaður Björns Jónssonar ritstjóra,
í múlaþrefi bans hér vestra, hefði fyrír rétti
kannazt við það. að Björn hefði farið með ósann-
indi í 5S. nr. „ísafoldar11 f. á.; en ekki nóg með
það, heldur hefir og umboðsmaður Björns í öðru
lagi kannazt við það fyrir rótti, að Björn
hafi einnig látið „lsafold“ fara með ósann-
i n d i í 54. nr. blaðsins f. á., er hann sagði, að
landstjórnin hefði, með i-annsókninni gegn Slc.
Th., verið „að sinna kærum, út af embættis-
færslu hans“, og er þvi líklega flestum mönn-
um auðsætt, hvort það var nokkur fjarstæða, er
vér gátum þess í 24. nr. II. árg. „Þjóðv. unga“,
að Björn hefði með ummælum þessum logið
upp á oss, og logið upp á landstjórnina.
Loks hafði og Björn í 59. nr. „ísafoldar11
f. á. frætt lesendur sína á þvi, að verzlunarmála-
nefndin,' sem skipuð var á siðasta alþingi, hefði
ekki afrekað annað, en orpið „tveimur fúleggj-
um“, og lýstum vér þessi ummæli hans „stór-
kostleg ósannindi“ í 27. nr. II- árg. „Þjóðv.
unga“, enda kannaðist og umboðsmaður Björns
hreinskilningslega við það fyrir rétti, að Björn
hefði EINNIG farið með ÓSANNINDI að þessu
leyti, þar sem verzlunarmálanefndin hefði bor-
ið fram þrjú lagafrv., og þar á ofan tvær þings-
ályktunar tillögur; en á hinn bóginn hélt um-
boðsmaðurinn því fram, að „fúleggja-kenningar11
Bjarnar hlytu að eiga við þingsályktunartil-
lögurnar, með því að þær hefðu verið samþykkt-
ar á þinginu*, en lagafrumvörpin, sem eigi hefðu
náð fram að ganga, hefði annar eins maður,
eins og Björn, auðvitað ekki tekið með i reikn-
inginn!!
Hér að framan er þá sýnt, að hr. Bj. J.
hefir þegar, — þó að mál þessi séu enn öll ó-
dæmd —, haft þann ávinning af þrefinu þessu,
að umboðsmaður hans hefir FYRIR RETTI
orðið að kannast við það, að „ísafold11 hefir í
fyrra sumar, á tæpum mánaðar-tíma, ÞRÍVEG-
IS farið með ÓSANNINDI, og að ritstjóri þessa
blaðs hafi eigi einn orðið fyrir ósönnum sögu-
*) Þingsályktunar tillögur þessar voru: önn-
ur um lagningu fréttaþráðar til landsins, en
hin um ferðastyrk til verzlunarmanns D. Thom-
sens, og minnir oss eigi betur, en að „ísafold“
hafi SJÁLF verið hvorttveggja þessu meðmælt,
svo að „fúleggja-kenningin11 verður þvi óneit-
anlega dálítið kynleg hjá Birni!