Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 31.05.1894, Blaðsíða 1

Verð árgangsins (rnimist
4° arka) 3kr.; í Ameríku
1 doll Borgist fyrir júní-
manaðarlok.
DJOÐVILJINN DNGI.
----I---
|= ÞeíÐJI ÁBOANGUB. ==|_.: --
RITSTJÓRI: SKÚLI THOUODDSEN. =i^«sg-
Uppsögn skrifleg. ógild
nema komin sé til útgef'-
anda fyrir 30. dag júní-
múnaðar.
M
ÍSAFIBÐI, 31. MAÍ.

Alþingiskosninfjin i
ísafjarðarsýslu á að íár*a
fram á ítsaiix’ði miðvikudag-
inn <3. jVmí kl. lti á hádegi.
Jaingmál i sumai-.
— II.—
Y. „ Agenta “-framvarpið, eða frumv.
svo nefnda um „að lasta ekki landið“,
verður að líkindum aptur borið fram á
þinginu í sumar, með því að ýmsum
flytjendum þess í fyrra virtist vera það
all-mikið kappsmál, og likaði það stór-
um miður, er það varð eigi út rætt á
þinginu i það skipti.
En eins og það var vist, að ýmsir
þingmenn voru frumv. þessu þegar i byrj-
un mjög mótliverfir, þött það, vegna
annrikis í óðrum málum, kæmi lítt fram
í þingræðunum, svo má og ætla, að fylg-
ismönnum þess hafi fremur fækkað, en
fjölgað, við umræður þær, er síðan hafa
orðið um rnálið, bæði i blóðunum vestan
hafsins, og í stöku blöðum hór á landi,
svo að frumv. þetta, — að minnsta kosti
í þvi formi, sem það hafði á siðasta
þingi , eigi ekki annað eptir, en að
deyja, ef því verður potað inn á þingið.
YII. I crkmannafrunivarpið, eða frnmv.
um greiðslu daglauna og verkakaups við
verzlanir í peningum, sem borið var
fram á siðasta þingi, verður og óefað
vakið upp aptur, og faer þá vonandi
ógn betri byr, enda mun það faum dylj-
ast, að mál þetta er stórt nauðsynjamál,
sem drjúgum myndi stuðla að j)vi, að
gjóra verkmannalýðinn sjálfstæðari í efna-
legu og andlegu tilliti, ef það yrði að
lögum
Englendingar hafa fyrir nokkrum
árum gjört þetta að lóguin hjá sér, og
þurfum vér siður en ekki að skaminast
\ or fyrir, að fara að dæmi þeirra i þessu
efni, eða bregða þeim um það, að þeir
misbjóði samnings-frelsinu, sem sumir
mótstöðumenn frumvarpsins á síðasta
þingi létust svo mjóg bera fyrir brjósti,
enda er þá og meiri vonin, að verk-
manna lýðurinn, sem nú á að mórgu leyti
við einna örðugust kjör að búa, uni bet-
ur hag sínum, og leiti síður af landi
brott, ef löggjafarvald landsins sýnir við-
leitni á því, að bæta kjór verkmanna,
með skynsamlegum lögum, er vernda
þá fyrir auðvaldi einstakra manna.
VII. Þá er og frumvarpið um varn-
arþing í skuldamálum, sem fellt var á
síðasta alþingi, eitt af þeim málum, er
ætla má, að ekki sóu aldauð, heldur rísi
upp aptur, og eigi betri byr að fagna;
frv. þetta fer í þá átt, að gera mönnum
hægra fyrir, en nú er, að ná inn kaup-
staðar- bóka- og blaða-skuldum, með þvi
að það mælir svo fyrir, að skuldunaut
megi lógsækja á þeim stað, sem skuldin
er stofnuð, ef fyrirtekt málsins er ákveð-
in um kauptíðar-tímann; yrði þetta að
lögum, gæti varla hjá því farið, að það
yki skilvisi manna, og gerði menn var-
kárari í því, að stofna sér í botnlausar
kaupstaðar-skuldir; en yrði því fargi að
nokkru létt af þjóðinni, væri það góðra
gjalda vert, þó að beita verði nokkuð
skörpum meðulum.
-----Í3SÍ--
Nokkur þingmannaefni.
--COD-
(Niðurlag.)
I Snæfellsnessyslu keppa þeir um þing-
mennskuna: dr. Jón Þorkelsson í Kaup-
mannahófn og síra Eiríkur GísJason á
Staðarstað; telur „Isafold“ síra Eiríki
kosninguna vísa, en það er nú lítið að
marka, og ekki ólíklegt, að það boði hið
gagnstæða; mun því mega telja það
nokkurn veginn vafalaust, að dr. Jón verði
hlutskarpari, ef eigi verður nema milli
þeirra tveggja að velja. — Dr. Jón kvað
um þessar mundir vera að ferðast fram
og aptur um i kjórdæminu, til þess að
afla sér atkvæða-fylgis, og kennum vér
þá illa dugnað lians og ötulleik, efhann
ber eigi liærri hlut i kosninga-baráttunni.
Ur DalasysJu hafa, síðan í fyrra haust,
borizt um það fregnirnar, hver á fætur
annari, að Dalamenn myndu eigi endur-
kjósa síra Jens Pálsson, og sýnir það,
live miklir „politiciu þeir Dalamennirn-
ir eru(!!), með því að síra Jens er reynd-
ar það þingmannsefnið, sem hvert kjör-
dæmi landsins mætti telja sér sóma að,
og einn þeirra manna, sem mest eptir-
sjá er að af þingi; með sínum einlæga
og brennandi áhuga á framförum lands-
ins, samfara stökum lipurleik og dreng-
lyndi, sem ekkert vill óhreint vita, hefir
hann verið þingsins „góði andi“, og
honum má það þakka, flestum þing-
mónnum fremur, live ljúft og liðugt
samvinnan gekk á síðasta þingi, með
því að hann var aðal-frumkvöðull að
samkomulagsfundum þeim, er þingmenn
áttu með sér, utan þingfundanna, siðast
liðið sumar. Dalamenn eiga og honum
að þakka, að lifs-spursmál þeirra, — ef
þeir annars eiga nokkurt áhugamál —,
uppmæling Hvainmsfjarðar, er jafnlangt
á veg komið, því að það er óhætt að
fullyrða það, að fáir myndu hafa komizt
það, sem síra Jens komst í þvi máli,
jafn dræmt eins og þingið tók fyrst i
það mál. Með vegafrumvarpi sínu, sem
nú er orðið að lögum, hefir og síra Jens,
— þótt ekkert væri annað, — unnið
landinu það þarfa verk, að hann ætti
ekki að þurfa að vera vonbiðill neins
kjördæmis. — En hvað um það, Dala-
karlar hafa sínar Dalakarla-skoðanir, og
vér láum því ekki sira Jens Pálssyni,
þótt hann hafi eigi viljað gerast von-
biðill þeirra, er hann lieyrði, að þeir eigi
kunnu að meta þingmennsku hans. Það
mun því áreiðanlegt, að hann verði ekki
í kjóri þar í Dölunum.
Þingrnannsefnið eina, sem í kjöri
mun verða i Dalasýslu, og sjálfsagt mun
verða kosið, er Björn sýslumaður Bjarn-
arson; um politiskar skoðanir hans er
oss ókunnugt, því að hann mun enn
lítt hafa látið þær uppi; en það vitum
vér, að hann er drengur góður, sem hefir
einlægan vilja á að láta gott af sér leiða;
en hvort liann er kjarkinaður að því
skapi, látum vór ósagt.
Húnvetninyar endurkjósa óefað sína