Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 10.12.1894, Blaðsíða 2

22
Þjóðviljinn ungt.
IMýtt blaðfyrirtæki. Hús-
frú Jhiet Bjarnhéðinsdóttir í Reykjavik
ætlar að fara að gefa út blað, sern eink-
um er ætlað kvennþjóðinni; verður það
mánaðar-blað, á stærð við „Þjóðólf“ eða
„Fjallkonuna“, og kostar árgangurinn 1
kr. 50 aura.
Blaðið á að ílytja „stuttar greinar og
bendingar um heimilis-vinnu, uppeldi
og kennslu barna og unglinga, tilsögn í
ýmsu, er snertir hannyrðir eða matar
tilbúning11 o. fl., og „ef til vill einstaka
ritgerðir um þau mál, sem konur hafa
að einhverju leyti áhuga á“.
-----ooc^ooo----
fívalþjósu-kærleikar.
(Niðurl.) Af framan sögðu er það þá
ljóst, hve nærri ritstjóri „Isafoldar“ hefir
farið sannleikanum, eða hitt þó heldur,
þegar hann var að fræða lesendur sína
um aðdraganda og undirbúning hvalleifa-
frumvarpsins í héraði.
En „slikt skeður opt á sæ, kvað sel-
ur“; það er ekki. i fyrsta skiptið, sein
ritstjóri „Í3afoldar“ hefir verið fremur
óheppinn með sögur sinar lióðan að Vest-
an, rétt eins og liann líti stundum öllu
meira á mennina, en málefnið.
Hitt er lakara, að ritstjóri „Isafoldar“
skuli ekki hafa getað minnzt svo á þetta
hvalleifa-frumvarp, að hann kæmist ekki
um leið i mótsögn við sjálfan sig.
í öðru orðinu segir hann sem sé, að
hvalleifa-frumvarpið só alveg ótækt, af
því að það þrengi um of kosti livalveiða-
mannanna; en í hinu orðinu er hann svo,
að benda hreppsnefndunum á það, að
þær geti, — samkvæmt sveitarstjórnar
tilskipuninni —, með heilbrigðis-ráðstöf-
unum sínum náð alveg sama takmark-
inu, — að hvalveiðamenn sleppi eigi
hvalleifum svo, að þær reki á annara
fjörum o. s. frv. —, eins og hvalleifa-
frumvarpið miðar að!
En fyrst nú ritstjóra „Isafoldar“ finnst
það sjálfsagt, að hreppsnefndirnar noti
rétt sinn, — samkvæmt sveitarstjórnar
tilskipuninni! — til þess að þröngva kosti
hvalveiðamanna á þann hátt, sem hval-
leifa-frumvarpið fer fram á, hvernig á
þá að skilja þá stjórn-vizku stjórn-ritar-
ans, að frv. alþingis só alveg ótækt, af
þvi að það þröngvi kosti hvalveiðamanna
á þann hátt, sem hreppsnefndirnar geti
og eigi að gjöra, án þessara laga?
Og lakast er það þó, að hvalleifa-
frumvarpið skuli hafa orðið til þess, að
ritstjóri „Isafoldar“ sýndi vanþekkingu
sína á sveitarstjórnar tilskipuninni, því
að lesi hann hana betur ofan í kjölinn,
inun hann fljótt sjá, að hreppsnefndir
hafa eklcert vald til að gjöra heilbrigðis
ráðstafanir, eins og enn er komið.
í 23. gr. tilskip. 4. maí 1872 er að
eins gjört ráð fyrir, að leitað skuli álits
hreppsnefnda, um stofnun heilbrigðis-
nefnda, en jafn framt tekið fram, að
þetta heyri til þeirra mála, sem nefndin
eigi ekki að gjöra út um.
Slíkar heilbrigðisnefndir hafa nú, enn
sem komið er, hvergi verið stofnaðar til
sveita hór á landi, og sér þvi hver heil-
vita maður, hvaða lokleysa það er, sem
„Isafold“ fer með.
Og þetta á nú að heita stjórn-ritar-
inn, segja þeir, sem skrifar svona hugsan-
réttan og lögspakan „leiðara!“
Betur að hann hefði aldrei komizt í
þessa hvalþjósu-kærleika!
—---<00§§C'Oo---
„Allur er varinn góðurK.
Svo mun kunningi vor, ritstjórni „Isa-
foldar“, hugsa með sjálfum sér, þar sem
hann er enn að spranga með þessar maka-
lausu fjaðrir, — ineiðyrðamálsdómana
gegn ritstjóra „Þjóðv. unga“ —, sem
Lárus dánumaður vár svo heppinn, að
geta hengt utan á þenna vininn sinn í
vor, eð var, rétt áður en honum var
sjálfum holað niður hjá Hólmverjum.
Ritstjóri „ísafoldar“ veit, sem er, að
málunum er öllum áfrýjað til æðri réttar,
og getur því brugðist til beggja vona
um það, hve lengi fjaðra-stássið fær að
hanga, en þykir auðvitað afbrigði í, að
geta notað það i lengstu lög, í stað stjórn-
ar-lómsfjaðranna, sem „ísafold“ gengur
með hversdagslega.
Auðvitað á ritstjóri „ísafoldar“ alls
enga heimtingu á því, að fá dóma þessa
birta í blaði voru, — þar sem hór er
um engin málalok að ræða —; en af því
að það væri ef til vill synd, að lofa hon-
uffi eigi að sýna sig í þessum viðhafnar-
skrúða, þá höfum vér hnýtt auglýsingum
hans á sérstakan lappa, sem telst til
þessa nr. „Þjóðv. unga“, og geta þá les-
endurnir notað það blaðið til — þarfinda
sinna.
ísafirði 10. des. ’94
Tiðarfarið hefir verið fjarskalega óstöðugt,
það sem af er þ. m., ýmist kafalds-hríðir eða
blotar.
Stofubrullaup. 2. þ. m. voru gefin í hjóna-
band í heima-húsum hér i kaupstaðnum: ungfrú
Andrea Filippusardóttir, Arnasonar skip-
herra, og Pétur verzlunarmaður Þorvarð-
arson. __________
Sjónleikirnir. Áformað mun, að byrjað verði
að leika hér i kaupstaðnum rétt fyrir jólin,
liklega í fyrsta skipti ú þorlkksmessu.
Stykki þau, sem leikin verða, eru: „Betzy“
eptir Eugéne Labiche, „Brellurnar11 eptir
Hostrup, „Frúin sefur“ eptir Fr. Holst, „Á
þriðja sal“ eptir Wilhelm Mejo, „Annar hvor
verður að giptast“ (vikið við úr þýzku leikriti),
„Box og Kox“ (vikið við úr frakkneska leikrit-
inu „Une Chambre k deux Lits“), og li’klega
enn fremur „Þrumuveðrið“ eptir Hostrup.
IV, 6.
Bæjarbúa, og nærsveitamenn, skortir því eigi
skemmtanirnar í vetur, enda mun og þurfa eigi
all-litla aðsókn, til þess að leikendur fái kostnað
sinn og fyrirhöfn borgað.
Aflabrögð eru enn mikið góð hér við Djúpið,
þegar gæftir eru.
Ljósmyndasmíði.
1 í j<">i-i i X^álsisson á ísafirði vill
fá laghentan pilt, til að læra hjá sér
ofan nefnda iðn. Námstíminn ætti að
byrja kring um 1. april ’95. — Bezt að
semja sem fyrst.
lAeii*, sem skulda kaupm. Markúsi
Snæbjörnssyni á Geirseyri, geta sent
borgunina til kaupm. Arna Sveinssonar
á Isafirði, sem tekur á móti henni, og
kvitterar fyrir.
Hjá LEONH. TANG’8 verzlun
fæst:
Cvóður hnoðaður mön
1 I vis til sölu!
„Hotel Isafjord“ á ísafirði fæst keypt,
eða til leigu, frá 14. maí næstkomandi;
húsið er tviloptað, og meiri partur þess
nýlegur, og allt því til heyrandi í góðu
standi; til húsa-skatts er það virt á
9600 kr. — I húsinu eru 14 leigufær
herbergi, og góður kjallari. Enn frem-
ur fylgir því fj'os, hesthús, lilaða, 2 skúr-
ar, pakkhús, hjallur, matjurtagarður, tún-
blettur og fiskireitur, allt umgirt.
Húsið liggur i miðjum kaupstaðnum,
og á loð til sjávar Sunda megin; það er
þvi einkar vel fallið til verzlunar.
Lysthafendur snúi sér annað hvort
til herra Sigfúsar Eymundssonar í Reykja-
vik eða undirritaðs.
ísafirði, 30. nóv. 1894.
Teitnx- Jónsson.
Hundizt hafa fram undan Skarði
á Snætjallaströnd 15 lóðir og lóðarstúfur,
ein grunn-niður-staða og dufl, er var
merkt S. J. A.; en mark lóðanna er ein-
brugðið í háls, og þýzkur hnútur við
stíinið.
Vitja má að Skarði á Snæfjallaströnd,
en borga verður sanngjörn fundar-laun
og auglýsingu þessa.
Skarði, 9. des. 1894.
Steinn I. Júnatansson.