Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 22.02.1895, Blaðsíða 2

54
ÞjÓDVILJINN ungi.
IV. 14
ekki vel á því fara, að liann sem forseti
færi að standa í illdeilum. En ýmsum
þykir Casimir-Perier hafa farið lítilmann-
lega, að taka skammir ýrnsra óþokka-
pilta svo nærri sér.
Látinn er í des. Burdean, forseti
fulltrúadeildarinnar, merkur maður, og
var hann grafinn á kostnað ríkisins. —
7. des. andaðist og Ferdínand de Lesseps,
sem heimsfrægur er af leiðarskurðinum
gegnum /S'«e,2'-tangarm: hann var fæddur
18. nóv. 1805, og gekk í barndómi sið-
ustu ár æfinnar, svo að sagt er, að hann
hafi litla hugmynd haft um allan gaura-
ganginn, út af Panama-hneyxlinu svo
nefhda; það þykir nú full-sannað, að
Lesseps hafi eigi dregið sér féð, heldur
hafi hann sjálfur misst mest-allar eignir
sínar við Panama-fyrirtækið.
Ítalía. A Sikiley, og viða á Italíu
sunnan verðri, hafa orðið all-miklir jarð-
skjálptar, svo að ýms hús hafa hrunið,
og menn beðið bana; hefir mest kveðið
að því í bænum Messína á Sikiley.
Crispi, formaður ráðaneytisins, á um
þessar mundir í vök að verjast, með því
að Giolitti, keppinautur hans, hefir borið
á hann ýmsar stór-sakir á þingi, bendlað
hann við stórkostlegan fédrátt úr róm-
verska bankanum; lagði Giolittiýms skjöl
fram á þinginu, sögu sinni til sönnunar,
og voru þau fengin sérstakri rannsókn-
arnefnd í hendur; en Crispi sleit þegar
þingi, og ætlaði þegar að láta höfða
sakamál gegn Giolitti, og ýmsum fleiri
andstæðingum sinum, kallar ákæruna
uppspuna og róg frá upphafi til enda,
og er svo að ráða, sem Humbert konung-
ur sé sömu skoðunar, því að ekki hefir
vegur Crispi’s ininnkað að neinu, þó að
mörg blöðin snúist nú gegn honum, og
heimti, að honum sé vikið frá stjórninni,
á meðan kærurnar gegn honum séu rann-
sakaðar. — Giolitti hefir komið sér úr
landi, til þess að verða ekki fyrir hefnd-
um Crispi’s, enda ætla fllestir, að hann
myndi nú ekki taka vægilega á þessum
sínum forna fjandmanni, þar sem heita
má, að Crispi hafi öll ráð, og alla dóm-
stólana, á Italíu í hendi sér.
T.yi*lijalanti. Frá Armeníu, einu
af skattlöndum Tyrkja í Asíu, bárnst
þær fregnir i síðastl. nóv., að hermenn
Tyrkja soldáns hefðu gert þar blóðbað
mikið, drepið um 6 þús. manna, er mögl-
að höfðu undan einhverjum skattgreiðsl-
um til Tyrkjans. — Hafa nú Englend-
ingar, og fleiri Evrópu þjóðir, skorizt i
leikinn, og neytt soldán til þess, að láta
rannsaka málið, þó að honum væri það
þvert um geð.
Fi‘á óíriðnum i Asíu er
þær fréttir að segja, að Japansmenn unnu
Port Arthur kastalann 18. nóv., eptir
hörðustu atlögu, og er þeim nú vegur-
inn opinn til Peking, höfuðstaðarins í
Kína; en vegna vetrar-hörkunnar eystra
þar, verður líklega bið á því, unz vora
tekur. — í Port Arthur náðu Japans-
menn herfangi miklu, um 80 fallbj’ssum,
og vistum miklum, svo að metið er til
10 milj. króna. -— Orð er á því gert, að
Japansmenn og Kínverjar hafi sýnt hvor-
ir öðrum ógurlega grimrnd, er Port Arthur
var unninn, svo að enda konum og börn-
um hafi eigi hlíft verið.
Yamacjata, hershöfðingi Japansmanna,
brýst áfram í Mantsjúríinu, og hefir unnið
þar sigur nokkrum sinnum, og mun ætla
sér til Peking, þegar vora tekur, og sam-
einast þar öðru liði Japansmanna, er að
sækir úr annari átt.
Fyrir bænastað Kínverja hefir stjórn
Bandamanna, í Ameríku tekizt á hendur,
að reyna að koma á sáttum; en fáir
búast við, að neitt vinnist við þá friðar
leitan að svo kornnu, eða fyr en Péking
er tekin herskildi.
Ameríka. Fjárhagur Banda-
manna hefir versnað að mun, síðan sér-
veldismenn korrrust til valda, og er því
talið liklegt, að tollverndunarlögin, sem
kennd hafa verið við Kinley, verði aptur
í lög tekin.
Ógurleg vatns-flóð hafði gjört í Ohio,
er sópaði burtu fjölda húsa, og olli nokkru
manntjóni; skaðinn skipti milj- dollara.
12. des. andaðist Jolm Thompson, for-
sætis-ráðherra í Canada, fæddur 10. nóv.
1844; lrann var á ferð í Englandi, er
hann andaðist.
Fólitíls..
pingvallafundui-. Lað eru
all-miklar líkur til þess, að Þingvalla-
fundur verði haldinn í vor; að minnsta
kosti er það víst, að sú hugsun er rík í
hugum ýmsra málsmetandi manna, — og
það í mörgum hóruðum landsins —, að
sliks þjóðfundar sé nú ærin þörf, og
meiri en enda nokkru sinni fyr, þar sem
stjórnin sjaldan þykir liafa leikið þing
°g þjóð grálegar, en á þessum síðustu
og verstu tímum.
Af blöðunum syðra hafa og bæði
„Þjóðólfur“ og „Fjallkonan“ mælt ein-
dregið með slíku fundarhaldi; en „ísa-
fold“ þegir í bráð, — ætlar líklega að
bíða, og sjá, hvað ofan á vill verða!
Verði nú, sem vonandi er, Þingvalla-
fundur haldinn, þá má að líkindum vænta
fundarboðsins i blöðunum seint í næstk.
marzmán., eptir að þingmenn ýmsir hafa
betur skrifazt á um málið.
En síðan kemur til inálsmetandi manna
í héruðum, að ganga sem bezt fram í
því, að undir búa fulltrúa-kosningarnar,
sem réttast er, að liagað verði á sarna
hátt, eins og gjört var á undan Þing-
vallafundinum 1888.
Búsetu-lögin liafa vakið ókyrrð
mikla í herbúðum dansk-íslenzku kaup-
mannanna, sem hafa hér í seli, en flytja
arðinn til Hafnar.
IJpp á gamlan kunningsskap liafa
þeir því, 26 í hóp, barið að dyrum hjá
ráðherra Islands, og beðið hann, að reyn-
ast sér nú hauk í horni, og synja lög-
unum staðfestingar*.
Einn þeirra kúmpána** hefir og, til
frekari áréttingar, ritað grein nokkra,
sem prentuð er í „Kationaltidende“ 12.
des. f. á., til þess, meðal annars, að sýna
Dönum fram á, hvers Danmörk myndi
í missa, ef frumvarpið yrði að lögum,
og er talið líklegt, að einmitt þessi matar-
ást ýmsra manna í Danmörku til lands
vors, kunni að verða frv. að falli.
Frá voru sjónarmiði er það þó næsta
otrúlegt, að ráðherra Islands ráði frá að
staðfesta lögin, því að það gæti óneitan-
lega ekki sem bezt samrýmzt við hin
endurteknu konunglegu lieiti, í novein-
ber- og desember-auglýsingum stjórnar-
innar, að vilja af álliuga styðja atvinnu-
mál landsins.
En tíminn sýnir nú hvað verður.
-----oOO§§OOo----
Tvenn járnl/rautar-g'ong' er nú í ráði, að far-
ið verði innan skarnms að grafa gegn um
Pyrenea-fjöllin, til þess að greiða fyrir sam-
*) Björn kaupmaður Sigurðsson í Flatey
var einn af þeini fáu, sem ekki vildi undir skrifa
þessa bænarskrá kaupmanna.
**) Sörensen nokkur frá Akureyri, er
oss ritað frá Khöfn.