Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 24.12.1895, Blaðsíða 3

T'>.jÓðv n..!;N\ UNGI.
39
Y, 10.
læknisembættið dr. J. Jónassen, yfirkenn-
araeinbættið við lærða skólann Steingr.
Thorsteinson, og 4. kennaraembættið við
sama skóla cand. mag. Pálma Pálssyni,
og mælist sú embættaveiting mjög vel
fyrir, því að það var kunnugt, að lands-
liöfðinginn vildi fyrir hvern mun koina
þar að yngri cand., Þorleifi Bjarnason,
Lárusar-bróður.
S. d. var og liéraðslæknisembættið í
Árnessýslu veitt jísgeiri Blöndal, lækni
Þingeyinga, og héraðslæknisembættið í
Barðastrandarsýslu cand. med. Tómctsi
Helgasyni, sem þar hefir verið settur um
hríð.
>;i ii'isle verður nafn nýja
blaðsins, sem áformað er, að cand. jur.
Einar Benediktsson byrji að gefa út í
Reykjavík 1. júní næstk.
„Verði ljósl*6 heitir nýtt kirkju-
légt mánaðarrit, sem síra Jón Helgason
prestaskólakennari ætlar að fara að gefa
út nú um áramótin, með tilstyrk candídat-
anna Bjarna Símonarsonar og Sigurðar
Sívertsen.
—---«<X>§§«>o—----
ísafh-ði 24. des. ’95.
Tiðarfar hefir verið mjög óstöðugt að undan
förnu, suðvostan rosar og rigningar öðru hvoru.
nema stillviðri 2—3 siðustu dagana.
ý Miðvikudaginn 11. þ. m. andaðist. að Hrauni
í Hnífsdal Kristjana Kjartansdóttir, systir
Kristjans lieitins Kjartanssonar í Búð (ý 1894)
og þeirra systkina.. — Kristjana heitin lifði jafn-
an ógipt, en var vel fjAð, og vel metin af þeim,
er hana þekktu; var hún um sjötugt, er hún dó.
Aflakrögð mega enn heita all-góð hér við
Djúpið, en fremur stopult um sjóferðir, vegna
gæftaleysis.
Pósturinn, lir. Jóhannes Þórðarson, kom
hingað að sunnan 19. þ. m., hafði orðið að bíða
sunnan-pósts í Hjarðarholti 2—8 daga, og auk
þess hreppt vond veður.
Með póstinum kom hingað til bæjarins sunn-
an úr Keykjavík hr. Jön Laxdal, sem tekur
við forstöðu Leonh. Tang's verzlunar hér í kaup-
staðnum nú um áramótin.
Úr Xlptafirði er skrifað 23. þ. m.: „Á hvTal-
veiðafélagið á Langeyri hefir nú í haust verið
lagt 1100 kr. aukaútsvar, og aulc þess 400 kr.
á Th. Amlie sjklfan, og 436 kr. á meðeigendur
hans, og aðra yfirmenn við hval veiðistöðina, svo
að útsvarið verður alls 1936 kr. — Mörgum
kann að virðast upphæð þessi ærið há; en þeg-
ar þess er gætt, að fiestir bændur hér í firðin-
um hafa að mestu misst fjkrstofn sinn úr fjkr-
pestinni, sem að almennings áliti stafar af
hval-kti, þk verður varla annað með sanni sagt,
en að útsvars-upphæðin sé mjög sennileg, þvf
að útsvörum verður okki jaf'nað á öreiga. —
Tveir efnuðustu bændurnir í hreppnum hafa
þó 40—50 kr. aukaútsvar“.
K A !•’ I<: !
Ferðamenn og aðrir geta fengið kaffi
keypt hjá
iJoidáki MHoriixisisyni
snikkara á Isafirði.
Ljosmyndasmiði
get.ur ungur og efnilegur piltur fengið
að læra hjá 15itni Pálssyni á
Isafirði. Semja verður sem fyrst.
Kaupfélagsfundur.
Aðal-fundur „kaupfólags ísfirðinga“ verð-
ur haldinn á Isafirði laugardaginn 8.
febrúarmán. næstk., eða næsta virkan
dag, sem fært veður verður.
Á fundi þessum verður meðal ann-
ars rætt uin vörupantanir og fiskloforð
félagsmanna, og aðrar framkvæmdir fé-
lagsins á næsta ári (1896), og er því á-
ríðandi, að allir deildarfulltrúar mæti.
Fundurinn hefst á hádegi nefndan dag.
ísafirði, 24 des. 1895.
Skúli Thoroddsen,
p. t. kaupfélagsstjóri.
28
ofan í mig, og fannst mér, að jeg liressast ofur-lítið
við það.
Einn þessara manna, sem mér virtist vera foringi
þeirra, bauð mér, að jeg skyldi færa mig nær.
„Menn þeir, sem bjargað hefir verið af strandinuu,
inælti hann, „hafa sagt mér ýmsar skrítnar sögur af
eirihverjum óttaleguin obótaverkum, sem þú liafir framið.
Seztu nú niður, 0g segðu inér, hvað satt er i þessu, —
ef jeg trui þer, þá skal domurinn verða mjög sanngjarn,
jeg er doinari liérna —. Ef þú villt vita, livar þú
ert, þá er það á eyjunni Ischia, og viljir þú vita, í livaða
félagsskap þú ert, þá er þér það að segja, að þú ert
staddur á meðal rnanna, sem af ódrenglyndum og ófrjáls-
lyndum mönnum eru nefndir sjóræningjar; — segðu mér
nú sannleikann afdráttarlaustu.
Jeg hélt, að saga mín myndi sjálfsagt fá betri við-
tökur hjá sjóræningjum, heldur en hjá öðrum, og sagði
þeim því allt það, er fyrir inig hafði komið, eins ogjeg
hefi sagt frá því hér að frainan; Og þegar jeg svo hafði
lokið sögu minni, mælti flokksforinginn:
„Þetta er nú gott; þegar þú játar, að liafa drepið
þræl, hjálpað til að myrða Gyðing, og drekkt hershöfð-
inSÍa) þá er enginn efi á því, að þú átt skilið að deyja.
En með tilliti til þess, að vínið þitt er ágætt, og að þú
hefir nú trúað okkur fyrir þýðingarmiklu leyndarmáli,
25
af stað. Og litlu siðar varð jeg heyrnarvottur að sam-
tali tveggja skipverjanna, og fékk þá að hejma áform
skipstjórans. Hann ætlaði að láta skipverjana varpa
fatinu ineð mér í útbyrðis á leiðinni, og svæla allar
eignir mínar undir sig. Jeg kallaði til þeirra út um
sponsgatið, og bað þá vægðar; en það var árangurslaust.
Annar þeirra svaraði, að fyrst jeg hefði niyrt aðra, og
stungið þeim i vínföt, þá væri réttast, að mæla mér í
sama inæli.
Og innst í sálti minni fann jeg til þess, að hegn-
ing þessi var í raun og veru réttlát, og tók jeg því
forlögum mínum með mestu ró. Jeg óskaði einskis
framar, en að þeir köstuðu mér þegar útbyrðis, svo að
jeg losnaði sem fjmst við þessar hörmungar; þessi vissa
von á dauðanum á hverju augnabliki var mér miklu
óbærilegri, heldur en jeg þóttist vita, að dauðinn sjálfur
myndi vera. En forlögin höfðu nú ekki ætlað mér svo
bráðan dauða, því nú skall á þvílikt ofsaveður, að skip-
stjórinn, og menn hans allir, liöfðu ærið að gera, að verja
skipið áföllum, og á meðan annað hvort gleymdu þeir
mér, eða þá frestuðu að fullnægja dauðadómi mínum,
þar til betri hentugleikar gæfust.
Á þriðja degi eptir þetta heyrði jeg skipverjana
segja, að það væri engin von á, að veðrinu slotaði, á
meðan annað eins vandræða-úrþvætti væri innanborðs.