Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 30.12.1899, Síða 8

8
ÞjÓÐVIL 3 INN.
XIY, 1.—2.
LE81Ð!
YiS undirritaðir auglýsum hér með, að
við höfum komið okkur saman um, að
selja hór eptir allt, sem við smiðum, bæði
nýtt og gamalt, með sama verði, og ept-
ir fóstum verðlista.
Hvað verðið snertir, þá er það svo
lágt, sem unnt er.
Útlán eiga sér ekki stað, en innskrift
tökum við hór í flestum verzlunum, ef
ekki er hægt að borga i peningum.
ísafirði -‘2/? 1899.
13. Benónýsson,
Skúli Einarsson.
THE
North British Ropework
Company
Kirkcaldy í Skotlandi
* búa til
rússneskar og ítalskar
fiskilínur og focri.
Manilla og kaðla úr rússneskum hampi.
Allt sórlega vel vandað.
Einkaumboðsmaður fyrir Island og
Færeyjar.
.Takob Grunnlögsson,
Kjobenhavn K
Jeg hafði í hór um bil 15 ár þjáðzt
af taugaveiklun og þunglyndi (geðveiki),
svo að jeg varð á endanum að liggja
stöðugt rúmföst í eitt ár samfleytt. Jeg
leitaði ráða hjá mörgum læknum, og
keypti meðul af þeim, en það kom allt
fyrir ekki. Þá tók jeg það til bragðs,
að kaupa Kína-lifs-elixir frá herra Valdi-
mar Petersen, Frederikshavn, og eyddi
jeg fyrst úr nokkrum glösum, en við
það brá mér svo til heilsu, að jeg fór
dagbatnandi. Jeg hefi nú tekið þessa
magadropa að staðaldri í 3 ár samfleytt,
og fengið fyrir það fullan bata, og vona,
að jeg verði alveg jafngóð, ef jeg held
áfram með hann.
Það er mér sönn ánægja að geta borið
þetta, og jeg vil því ráða hverjum þeim,
sem eitthvað líkt gengur að og að jjmér
gekk, að neyta þessara magabropa.
Hrafntóptum.
Sigríður Jónsdóttir.
IYína-líís-olexíi*inn fæst bjá
flestum kaupmönnum á Islandi.
Til þess að vera vissir um, að fá hinn
ekta Kína-lifs-elexír, eru kaupendur beðn-
ir að líta vel eptir því, að Vþ,r'' standi
á flöskunni i grænu lakki, og eins eptir
hinu skrásetta vörumerki á flöskumiðan-
um: Kínverji með glas í hendi, og firma
nafhið Yaldemar Petersen, Nyvej 16
Kjöbenhavn.
Til lieimalitunar
viljum vér sórstaklega ráða mönnum til
að nota vora pokkaliti, er hlotið hafa
verðlaun, enda taka þeir öllum öðrum
litum fram bæði að gæðum og litarfegurð.
Sérhver, sem notar vora liti, má ör-
uggur treysta því, að vel muni gefast.
I stað hellulits viljum vór ráða mönn-
um til, að nota heldur vort svo nefnda
„Castorsvart“, þvi þessi litur er miklu
fegurri og haldbetri, en nokkur annar
svartur iitur. Leiðarvísir á íslenzku fylg-
ir hverjum pakka. Litimir fást hjá kaup-
mönnum alstaðar á Islandi.
Buehs Farvefabrik, Studiestræde 32,
Kjebenliavn, K.
Jörð til ábúðar.
Jörðin Þjóðólfstunga í Hólshreppi,
12 hundruð að f. m., fæst til ábúðar frá
næstk. fardögum. Semja má við Jens
bónda Olafsson í Þjóðólfstungu. —
Fundizt hefur á Arnardalshálsi
svipa nýsilfurbúin. — Réttur eigandi
getur vitjað hennar til undirskrifaðrar,
mót því að borga sanngjörn fundarlaun
og auglýsingu þessa.
Arnardal 1S/14 ’99.
Sigríður Þorleifsdóttir.
Notið
Fineste n Itívncl iiiíiviBlt
Export Kaffe Surrogat
ódýrasta og bezta kaffi-drýgir sem fæst
i verzlununum.
F. Hjorth & Co Kaupmannahöfn K.
PRBNTSMIBJA UJÓÐVII.JANS
2
þrítugur, og því hætti eg þá líka við lögfræðisnámið,
sem eg hafði lagt stund á um hríð, og holaði mér niður
í húskytru einni uppi í sveit, og sökkti mér þar niður
í vísinda-grúskanir.
Svona var nú hag mínum komið, þegar jeg fékk
þá fregnina, að jeg væri eigandi ^orðinn að höllinni
Thurnau, og fann eg þá lítt, að mig langaði til hí-
býlaskiptanna.
En þessa óbeit mína á bústaðaskiptunum fann eg
þó, að öllu vel yfirveguðu, að jeg hlaut að yfirvinna,
með því að mér sómdi eigi, að skorast undan skyldum
þeim, er eign hallarinnar lagði mér á herðar.
Jeg flutti því til hallarinnar, og tók einkavini
mína, bækurnar, með mér.
Höllin Thurnau liggur á Norður-Þýzkalandi, þar
sem flatlendið er einna mest.
I fyrndinni, áður en farið var að nota fallbyssurn-
ar, hefur þar án efa verið bezta virki, því að höllin var
þá urakringd af flóa á alla vegu, sem fullur var af
hættulegum dýjum, er örðugt var að varast.
Það var ekki á annara færi, en duglegra og þaul-
kunnugra leiðsögumanna, að þræða eptir stígunum og
styllunum yfir flóann, sem víða voru kuldir sefi og
háu grasi.
En þótt íllt væri viðfangs, að þerra upp þetta
kviksyndi, tókst það þó með tímanum, og skurður var
grafinn, til þess að veita saman ánum, er r. nu þar i
grenndinni.
Höllin sjálf var ferstrend, dökk til að sjá, og í
miðaldar átýl, byggð úr rauðum steini, er wkk á sig
blóðlit, er hann vöknaði.
3
Umhverfis höllina hafði verið sýki, sem á þrjá vegu
var nú orðið upp þornað, og þreifst þar nú mæta vel
alls konar illgresi og engjablóm.
Já, það var víst um það, að villijurtunum geðjað-
ist vel að jarðveginum þeim; en aldrei gat jeg samt
skilið i því, að frændi minn skyldi hafa unað því, að
sjá allt þetta íllgresi umhverfis húsið sitt.
Á einn veginn var hallar-sýkið aptur á móti djúpt,
sem í fyrri daga, og lá þar nií yfir það trébrú, með há-
um og fáránlegum trégrindum, í stað hengibrúarinnar,
sem fyr hafði verið.
Múrveggir hallarinnar voru fjarska þykkir, svo að
dimmt var í húsinu inni.
Ærið var þar inni af gömlum og þunglamalegum hús-
gögnum, en fátt eitt, er til prýðis eða þæginda gat talizt.
Að eins í einu herberginu, í herberginu, sem frændi
minn hafði búið í, voru tveir hægindastólar með uýrra
sniði, fáeinir fallegir bikarar, og nokkurar fágætar eir-
stungumyndir.
Niðri í húsinu var salurinn, borðstofan, og tvö
önnur herbergi, minni.
Svefnherbergin voru uppi á loptinu, og vinnufólk-
ið hafðist við í nýrri útbyggingu, bak við höllina.
Sjálfur hafði eg valið mér til ibúðar turn einn, er
gnæfði fram af einu horni hallarinnar.
Yaldi eg turn þenna sumpart af því, að herbergin
voru þar viðfelldin og björt, og sumpart af því, að þar
hafði jeg áður búið, þegar jeg á æskuárunum hafði heim-
sótt frænda minn sáluga.
Úr turni þessum þótti mér opt yndislegt á að líta,
hvernig síðustu kvöldsólar geislarnir sökktu sér ofan í