Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 07.11.1904, Qupperneq 4

176
xvm., 44.
sherry, eða brennrvíin, í hlutföllum þeirn,
er nú greinir: 4—6 matskeiðar (eða */s
tii J/s fl. af elexir) í hverja heil-flösku,
og fá menn þá fínan og ágætan matar-
bitter.
E p ti r] í k i n gar eptir elexírnum
koma sífellt fyrir, eptir að hann hefir
náð útbreiðslu um heim allan, og hans
er neytt í risavöxnum mæli. Það er
stæld bæði flaskan, einkennismiðinn og
nafnið, og eru neytendumir því, til þess
að komast hj(á fölsunum, beðnir að
vísa á bug bitterum, er bera nöfn, svo
sem „China-bitter14, „Lífs-elexír", og öll-
um öðrum bitterum, sem eigi bera fulla
nafnið Cliina-líís-elexír*. A ein-
kennismiða egta elexirsins er Kínverji
með glas í hendi, og nafn þess, er býr
hann til: Valdemar Peterjsen. Frið-
rikshöfn, Kaupmannahöfn, og í grænu
lakki á flöskustútnum stafirnir v' ý
Elexirinn fæst:
A ísaiirði. og
i Stykkisliólmi
A Seyðisfivði: hjá Gránufélagmu,
Þbrarni Guðniunds-
syni, St. Tli. Jóns-
syni, Stefáni Stein-
liolt og •Framtiðinni.
-A. Vopnaíirði: hiá fárum & Wulft,
Jörgen Hansen og
Grími Laxdui.
^Á. Sauðárkrók: hjá Gránufélag-
inu, Kristjáni
Gíslasyni.
Hús og tún til sölu.
Að Breiðabóli í Ytri-Skálavik í Norð-
hjá L. Tang.
Þ i úá ViLJi.ni>
Otto Monsteds
clfinska smjörliki
er bezt.
ur-ísafjarðarsýslu er til sölu ibúðarhús, á-
samt útihúsum óg stórum tiínbletti. —
Um kaupin má semja við Magnús Jóns-
son á Breiðabóli í Ytri-Skálavík.
sm- Sorgar sig að lesa. -m
Allir, sem hafa einhver viðskipti á
Vesturlandi, og þuifa að auglýsa eitthvað,
sem þeir vilja, að almenningur
sjái, ættu að senda „Þjóðv.“ auglýsing-
ar sínar, því að ekkert blað heflr til
líka eins mikla útbreiðslu á Vesturlandi,
það er auðgefið að sanna þetta,
ef vill.
Að auglýsa í blöðum, sem að eins eru
keypt af 1—2 mönnum i hreppi, eðamá
ske ekki einu sinni það, það er á hinn
bóginn að kasta fé sínu á glæ.
ísflrðingar geta, sér til hægri verka,
afhent auglýsingarnar í verzlun ritstjóra
„Þjóðv.“ á ísafirði.
Óvanalega mikill afsláttur, ef mik-
i rS fii* ftmrlvst
er aftió öen 6eóste.
PRENTSMIBJA UJÓÐVILJANS.
178
hefi ekki efazt um það eitt augnablik. Þér verðið að
sætta yður við þessa skýrslu, hr. Drageu
„Það ætía jeg mér þó ekki að gjörau, svaraði
Drage hiklaust.
„Það er enginn ástæða til þessarar stífniu, mælti
Líonel reiðilega. „Þegar glæpur er framinn, hlýtur hann
að vera sprottinn af einhverjum hvötum. En hvaða hvöt
gat síra Ching haft til þess, að myrða Píers lávarð?“
„Þá komum vér nú að því, sem er mergurinn máls-
insu, mæltí Drage. „Síra Ching segir, að hann víti ekki,
hverjir foreldrar hans séu, og er eg honum þá fróðari, því
að mér er það kunnugtu.
„Vitið þér, hverjir foreldrar minir eru?u spurði prest-
urinn, og komst mjög við.
„Já. Og þér vitið það einnig, þó að þér neitið
þvíu.
Síra Ching svaraði engu, en greip höndunum fyrir
andlit sér, og spratt William þá upp úr sæti sínu, og
mælti:
„Drage! Drage! þetta er of harðýðgislegtu.
„Ekki er það ætlun mín, að sýna neina harðýðgiu
svaraði Drage, all-skuggalegur á svipinn. „En meðgangi
hann, þá þegi jeg. — Jeg vil að eins fá að vita sann-
leikannu.
„Hann hefi jeg sagt yðuru, svaraði síra Ching, og
hélt enn höndunum fyrir andlitinu.
„I guðanna bænum, hvað á þetta að þýða?u spurði
Líonel lávarður, eins og væri hann utan við sig.
„Það þýðir það, að þessi maður eT óskilgetinn son-
ur Píers Lametry, og hefir rnyrt föður sinn, eptir áeggj-
an móður sinnar".
179
„Þér talið óráðu, hrópaði lávarðurinn.
„Jeg segi hið sannau, svaraði Drage.
„Það er ekki sannleikur14, mælti sira Ching, og stóð
upp. „Jeg fann Píers lávarð alls ekki að máli hina um-
ræddu nótt, og hefi ekki myrt hann. Hefði mér verið
kunnugt, að hann væri faðir minn, eins og þér segið,
myndi jeg þá hafa drýgt föðurmorð? Heldur hefði eg
afmáð sjálfan mig úr tölu hinna lifandi. Jeg sver, að
jeg er saklaus14.
Um leið og síra Ching mælti þetta, krossaði hann
sig, og horfði stíft á Drage, og gat eigí hjá því
farið, að þetta hefði áhrif á Drage, svo að hann breytti
aðferð sinni.
„Síra Ching“, mælti hann „aliir hér á heimilinu
skripta íyrir yðuru.
„Hvað kemur það þessu máli víð?u svaraði sira
Ching. „Blandið eigi rainni holgu köllun inn í þetta
málu.
„Þér neitið þvi, að þór séuð sekur“, mælti Drage,
er lét, sem hann sinnti ekkert síðustu orðum presfsins,
„og setjum nú, að svo sé; en þar sem glæpurinn er fram-
inn af einhverjum heimamanni, þá vitið þér, hver hann eru.
„Ef jeg veit þaðu, svaraði sira Ching, ærið fast-
mæltur, „þá er það falið undir þagnarinnsigli skiiptanna,
og svara eg yður þess vegna þvi einu, herra minn, að
það, sem einhver trúir presti sínum fyrir í sálarangist
sinni, verður aldrei gjört augljóst fyrir heiminumu.
„Mér er þetta kunnugt“, svaraði Drage, „en að
þessu sinni mun þó hollast, að þér breytið út af þeirri
reglunniJ.