Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 30.01.1911, Page 3

XxV., 4.-5.
■ÞjÓBvru.Mí.
15
að og rannsaka hafnarstæði og gjöra tillögur nm
'umbætur á höfninni. Sneri hafnarnefndin sér
til hafnarstjóra Glabríel Smith i Ohristiania, og
varð það úr, að hann kom sjálfur hingað sum-
arið 1906. Eptir að hafa rannsakað hér stað-
háttu og hafnaðstæði, lét hann uppi bráðabirgðar-
álit sitt á aukafundi bæjarstjórnarinnar 24. ágúst
1906 á þá leið, að heppilegaBt mundi vera að
hækka grandann út i Örfirisey, byggja þaðan
öldubrjót norðan og vestan frá Batteriinu. Bæj-
arstjórnin samþykkti þá á fundi þessum, að fylgja
i hafnarmálinu stefnu þeirri, er hafnarstjórinn
taldi heppilegasta, og simþykkti, að fá frá hon-
um nákvæmiega útlistaða og útreiknaða iætlun
um hafnarbryggjuna á þessum grundvelli.
Þessi áætlun, nákvæmlega útlistuð og út-
reiknuð, með hafnaruppdráttum, teikniugum og
fylgiskjölum, er nú fyrir hendi. og hefir hæjar-
fulltrúum verið gefinn kostur á að kynna sér
hana með öllum gögnum. Er áætlunin byggð
á þeim grundvelli, sem bæjarstjórnin hafði sam-
þykkt á fundinum 24. ágúst 1906.
Aðal-liðir áætlunarinnar eru þessir:
1) Skjólgarður ofan á grandann
Tnilli lands cg Örfiriseyjar,
700 metra langur .... kr. 257.000.00
j2) Skjólgarður frá Örfirisey í
austur-suðaustur, 484 metrar — 630.000.00
3) Skjólgarður frá Batteriinu til
norðvesturs, 265 metrar . . — 315.000.00
4) Dýpkun frá innsiglingarop-
inu inn að hafskipabryggj-
nnni........................— 206.000.00
•o) Hafskipabryggja............— 128.000.00
■6) Báta- og smáskipauppsátur
vestan til í höfninni ... — 45.000.00
7) Báta- og smáskipabryggja . — 21.000.00
Samtals kr. 1.602.000.00
n. Tillcgur haínarneíndarinnar.
Hafnarnefndin leggur það nú til, að
reynt verði að koma ofan greindum til-
lögum í framkvæmd, með því að þá fá-
ist ..fullkomin og örugg liöfnu, er bæn-
um muni nægja um „alla fyrirsjáanlega
framtíðu.
En þar sem bæjarfélaginu væri það
ofvaxið, að ráðast íslíkt fyrirtæki, legg-
ur nefndin það til, að landssjóður leggi
fram helminginn.
Nefndin gerir ráð fyrir, að „notkun
Eafnarinnar verði innan skamms svo mik-
il, að nauðsyn muni verða á, að hverri
vörutegund verði afmarkaður sinn stað-
ur“, og ætlast hún til, að „kolum og
þungavöru verði ætlaður staður austast
í höfninni, á Arnarhólslóð, almennum
verzlunarvörum í miðbænum, og fiski-
skipunum vestast, — Stærð hafnarinnar
muni og leyfa það, að hún geti verið
örugt vetralægi fyrir fiskiskipin, sem ekki
verða sett á land“,
Nefndin telur það mikinn kost við
hina fyrirhuguðu höfn, að hún liggi fram
undan miðbænnm, þar sem aðal-verzlun-
armagnið nú er, og verður, enda sjálf-
sagt, að vegur verði lagður austur með
sjónum, svo að austurbærinn fáigreiðan,
og hallalausan veg að höfninni.
í verzlunarlegu tilliti telur nefndin
liafnarbygging í Eeykjavik hafa þá þýð-
ingu, að gera bæinn að miðstöð verzlun-
ar landsins mun fremur, en verið hefir,
þar sem fragtir verði ódýrari, ferming og
afferming áhættulaus, fljótari, og greiðari,
og væntanlega kostnaðarminni.
Enn fremur bendir nefndin og á það,
hve afarmikla þýðingu góð höfn í Beykja-
vík mundi hafa,j^að því er efling fiski-
veiðanna snertir.
Tillagið úr landssjóði (800 þús. krón-
ur) ætlast nefndin til, að greitt verði &
8 árum, telur líklegra, að fjárveitinga-
valdinu verði þá ljúfara að veita féð, og
verði þá jafn framt bætt úr atvinnuleysi
á vetrum, er verkið stendur lengur yfir.
Enn fremur er og farið fram á, að
landssjóður taki að ser ábyrgð á láni því,
er hafnarsjóður þarf að taka, til að stand-
ast kostnaðinn við hafnarbryggjuna.
Arleg útgjöld af höfninni, og hafn-
armannvirkjunum, er gert ráð fyrir, að
verði:
1. Yextir og afborgun af 800
þús. kr. á 6°/0 ........... 48,000.00
2. Viðhald, l°/0 af stofnkostn-
aðinum 1600 þús. . . . 16,000.00
3. Laun starfsmanna og rekst-
urskostnaður ..... 3,000.00
kr. 07,00005
Tekjumar eru á hinn bóginn áætlaðarí,
1. Lestagjald......... 12,000.00
2. Yörugjald.......... 45,000.00
3. Bryggjugjald og plássleiga 9,000.00
4. Festargjald......... 1,000.00
kr. 67,000.00
gíkf og kirkja.
Eptir
Vestur-Tdending.
—o—
1 Winnípeg befur myndast félag meðal
íslendinga, er nefnist Menningarfélag, og
það heldur fundi tvisvar í mánuði hverj-
53
Ratray fékk honum bréf, sem auðsjáanlega var á-
TÍðandi, þarsem verzlunareigandinn hafði sjálfur skrifað það.
„Viljið þér fara með bréfið, ogeigi afhenda það nein-
um, Dema hr. Townsend sjálfum“, mælti Ratray. „Bíðið
svars, og skilið því sjálfur í minar höndur! Þér skiljið!-
En er Ralph var farinn, kallaði Ratray á eptir hon-
Um. „Hafið þér aldrei séð hr. Townsend, Bowmar?u
„Ekki veit eg til þess!u
„Það er skiljanlegt, þar sera hann hefur nýlega
keypt húsið“, mælti Ratray, „Kynlegt, að veljaeérþann
stað til aðseturs! En takið vel eptir öllu, sem þar ber,
fyrir augun!“
Carnette-húsið var hús, byggt í gönilum stýl, hálfa-
aðra mílu frá Craneboro, við þjóðveginn til Merstham.
Eigandi þess var veiklaður maður, og hafðist því
við suður í löndum,
Húsið hafði lengi fengizt til leigu, og var nú liðið
ár, síðan maður nokkur, hr. Townsend að nafni, hafði
tekið það á leigu, og hafði hann greitt eins árs leigu fyr-
ir fram.
Það var sagt, að hann væri krypplingur, en engum
var þó vel kunnugt um það, þar sem hann bjó alveg
oinn sér.
En þá sjaldan, er hann sást, studdist hann einatt
við tvo stafi.
Ralph hitti svo á, að hann sat við skrifborðið.
En er hann hafði hálf-lesið bréfið, leit hann snögg-
Úega upp, og mælti:
„Hver eruð þér?“
„Jeg heiti Bowmaf!“ var svarið.
„Og annist skriptir fyrk Ratray?u
42
Hann gekk heiin til sín, læsti sig inni í herbergi
sínu, og fór að hugsa málið.
VII.
Eleanor trúlofast.
Þegar frú Gregory kom heim til sín, eptir að hafa
talað við hr. Ratray, svo sem fyr er getið, var hún
mjög ánægð.
Hún fór þegar að leita að syni sínum, og hitti þá
svo á, að hann lá í sofanum í herbergi sínu, hálfsofandi,
og tottaði langa pipu.
Hefurðu séð Eleanor, Hallur?“ spurði hún, og var
málrómurinn blátt áfram. „Hennar var von hingað
dag, — hefir hún komið?“
„Ekki hefi eg neinn grun um það, mamma“, svaraði
ungi maðurinn, eins og það væri mál, sem honum stæði
á sama um.
„Þið eruð þó, vænti jeg, ekki orðin óaátt?“ mælti
hÚD, hálf-kviðin.
„Ósátt? Hvernig skyldi það hafa getað orðið? Öðru
nær! Okkur er mjög vel til vina!u
Barónsfrúin hugsaði sin ögn um, en ásetti sér síð-
an að skýra einlæglega frá öllu.
„Hallur! Eleanor á mikÍDn arf i vændum!“ tók hún
til máls.
Á hún það, mamma?“ svaraði Hallur. „Það ertrá-
legt! Faðir hennar er flugríkur?'1