Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 08.02.1911, Blaðsíða 1

Verð árgangsins (minnst,
60 arkir) 3 kr. 50 aur.
erlendts 4 kr. 50 aur.'og
í Ameríku doll.: f l.50.
Borqist ýyrir júnimónað-
arlok.
ÞJOÐVILJINN.
.Tu TTUGASTI OG FIMMTI ÁKGANGUK. —.. =-
Uppsögn skrifleg ógild
nema komið sé til útgef-
anda fyrir 30. dagjúni-
m&naðar og kaupandi
samhliða uppsöyninni
borgi skuld sína fyrir
blaðið.
M 6.
ReYXJA VÍK 8. í’EBK.
Til lesencla
„Þ]ÓÐVIL|ANS".
Þeir, sem gjörast kaupendur að XXV.
árg. „Þjóðv.u, er hófst nú um nýár, og
eigi hafa áður keypt blaðið, fá
= alveg ókeypis =
sem kaupbæti, síðasta ársfjórðung yfir-
standandi árgangs (frá 1. okt. til 31. des ).
Nýir kaupendur, er borga V>lað-
ið íyrir íram, fá enn íremur, ef
þeir fara þess á leit
um 200 bls. af sKemmtisögum.
Þess þarf naumast að geta, að sögu-
safnshefti „Þjóðv.“ hafa víða þótt mjög
skemmtileg, og gefst mönnum nú gott
færi á að eignast eitt þeirra, og geta þeir
sjálfir valið, hvert söguheftið þeir kjósa,
af sögusöfnum þeim, er seld eru í lausa-
sölu á 1 kr. 50 a.
•••• Ef þeir, sem þegar eru kaupendur
blaðsins, og óska að fá sögusafnshefti, þá
eiga þeir kost á því, ef þeir borga
XXY. árg. fyrir fram. I9N
81^* Allir kaupendnr, og lesendur
„Þjóðv.u eru vinsamlega beðnir að benda
kunningjum sínum og nágrönnum á kjör
þau, sem í boði eru.
NN TV ýir útsölumenn, er út-
vega blaðinu að minnsta kosti sex nýja
kaupendur, sem og eldri útsölu-
menn blaðsins, er fjölga kaupendum um
sex, fá — auk venjulegra sölulauna —
einhverja af íorlagebókum útgefanda
„Þjóðv.u er þeir sjáifir geta valið.
Nýir kaupendur, og nýir útsölumenn,
eru beðnir, að gefa sig fram, sem allra
bráðast.
Það er augijóst af þingtíðindunum frá
1905, að þingmenn hafa ekki athugað
nema þessa einu ástæðu, sem í fljótu
bragði virtist mæla með breytingunni, en
eDga, er mælti á móti, og eru þær ástæð-
ur þó nokkuð margar, og alls eigi veiga-
litlar, sumar þeirra að minnsta kosti.
En athugum nú litillega þessa ástæðu,
er virtist mæla með breytÍDgunDÍ. Víst
er það rétt, að mikils er um vertaðslæ-
laust sé að því gengið að afla heyja á
sumrinu, og vel getur verið, að það i
mörgum tilfellum standi að miklu leyti
á bóndanum, og sé því mikils um vert,
að hann geti sjáltur verið heima á sumr-
in, og stjórnað verkum um heyskapar-
tímann.
En svo verður að eæta að því, að
það er engu minna um vert, hvernig farið
er með heyin á peturna. Það stendur
ekki á sama hver þar á heldur.
Það er afarmikill vaodi að eíga að
framfleyta miklum fénaði á útigangsjörð-
um. Að því er þetta snertir má segja,
„að sjálfs er höndin hollust“ þ. e. sjálfs
bóndans.
Þegar þetta er tekið til athugunar. er
vafamál mikið hvort bóndinn á fremur
heimangengt á veturna en sumrin.
Það má gera ráð fyrir að sjaldan kom-
ist aðrir bændur á þing en þeir, sem eni
sæmilega efnum búnir, í það minnstavirð-
ist reyDxlan hafa sýnt það, og hún hefur
einnig sýnt að þeim hafi engin skota-
skuld orðið úr að sitja sumarþingum, því
sömu bæDdurnir hafa setið þar ár eptir
ár, jafnvel áratug eptir áratug.
Og eptir að breytingin var gerð, hef-
ur reyczlan einnig sýnt, að bændur buðu
sig ekki fleiri fram til þingsetu en und-
ir gamla fyrirkomulaginu — jafnvel ekki
eins margir og opt áður. Það hefðu þeir
þó átt að gera, ef þeim hefði fundizt
breytingin vera sér í hag.
i
Utanáskript til útgefandans er Skúli
Ihoroddsen Vonarstrœti 12 Reykjavík.
Útgcfandi „Jjóðv.“
Færsla þingtímans.
—O—
Á alþÍDgi 1905 var samþykkt sú breyt-
ÍDg, að alþingi skyldi koma saman 15.
febrúar í stað 1. júlí eins og áður hafði
verið, og skyldi þessi breyting fyrst koma
til fiamkvæmda 1909.
Það var einkum ein ástæða, sem bor-
in var fram fyrir þessari breytingu, sú,
að bœndur ættu hægra með að sitja á
vetrarþingum en sumarþingum.
Það, sem mælir á móti vetrarþÍDgum
er margt, og vil eg stuttl9ga drepa á
það helzta?
1. Vetrarþing eru miklu kostnaðarsamar,
en sumarþing. Veldur því einkum og
helzt Ijós og hiti, sem kostar æðimikið
fé, svo eru þingmenn lengur að kom-
ast til og frá þÍDgi á veturna, og verða
því ferðakostDaður og fæðispeningar að
mun hærri.
Fyrsta og eina vetrarþingið, sem
haldið hefur verið, hefur orðið miklu
dýrara en nokkurt sumarþing. Auð-
vitað var það lengra en önnur þing, ;
en þó, ekki því, sem kostnaðarhækkun-
in nam.
2. Það er mjög undir hælinn lagt, að
þingmenn komist á þing í tæka tíð á
vetrcrn, getur því valdið ill veðrátta,
hafís o. s. frv.
T. d. í þetta sinn verður vist spaug-
laust gaman fyrir margan þingmann
af norður og austurlandi (og úr A-
SkaptafellssýsluV að komast hingað til
Reykjavikur.
Það getur vel komið fyrir, að ó-
mögulegt sé að setja vetrurþing á rétt-
um tíma, vegna þess að þingmenn
komist ekki til þings á áætluðum tíma.
3. Þingmálafundarhöld út um landið
á veturna eru íllkleif eða afarörðug, að
rninnsta kosti. En bezt er að þing-
málafundir séu haldnir sem allra næst
þingi, því ýmislegt getur komið fyrir
frá því á haustin, — er þingmálafundir
vildu taka til meðferðar, ef þeir gætu.
Á vorin, í júni, er hægt að halda
þingmálafundi, í sambandi við aðra
fundi, og þó að þeir standi lengi yfir
með því móti, þá gerir það ekki svo mik-
ið til, því þá er nótt albjört sem dag-
ur væri, og hverjum manni því kleift
að fara allra sinna ferða, á hvaða tima
sólarhringsins sem er.
4. Á sumiin kemur hingað all-mikið af
útlendingum, er kynna sér þingið, sé það
haldið á sumrum, enda má sjá í all-
mörgum ferðabókum útlendinga. þings-
ins getið, meðan það var haldið um
þann tíma, er þeir voru hér á landi.
Þetta hefir ef til vill ekki svo litla
þýðingu, því þingið er spegill þjóðar-
innar, og sitji þar tigulegir og mynda-
legir menn, munu útlendingar álykta,
að þjóðin, sem valið hefir þá úr öll-
um stéttum, sé eins.
Meðan vetrarþing eru, vita aðrar
þjóðir lítið um hvort þing er háð hér
nokkurntima eða aldrei.
Jeg efa ekki að færsla þingtímans
hefir verið gerð i beztu meÍDÍngu, en nú,
er á ný verður rætt um færslu þingtim-
ans frá vetri til sumars, ættu þingmenn
að athuga vel hvað mælir með og móti
hvorutveggja, áður en málinu er að fullu
ráðið til lykta.
rt+ó.
Heimastjórnarmenn 4 þing-
málafundunum.
.—0—
Það virðist ekki úr vegi að athuga
lítilsháttar framkomu HeimastjórnarmaDna
á þingmálafundunum hér í bæ, því að hún
getur líklega fært mörgum — sem ekki
vissu það áður — sannÍDn um bardaga-
aðferð þeirra og hugsunarbátt.