Lögberg - 25.01.1888, Síða 3

ríkjunum til, og krefst í>20,000 í
skaðabætur. Sömuleiðis’ hefur verið
kvartað undan f>ví við Bandaríkja-
stjórn, að Canadastjórn geri Banda-
mönnum, sem stunda veiði á stóru
vötnunum, allan f>ann ógrfeiða, sem
henni sje mögulegt. pað er sagt
að Bandaríkjastjórnin ætli að leggja
f>essar umkvartanir fram fyrir brezku
stj órnina svo fljótt, sem hún sjer
færi á f>ví.
Allmiklir jarðskjálftar voru i næst-
síðustu viku í Norður Carólínu og
Georgiu — sömu stöðvunum eins
og í fyrra, f>egar voðahrunið var
i Charleston. Menn urðu mjög ótta-
slegnir, f>egar húsin fóru að hrist-
ast, en ekki er f>ess getið að
neitt verulegt [tjón hafi af hlotizt.
ptó litur [ekki efnilega út með
að samkomulag komist á milli
Bandarikjanna og Canada viðvíkj-
andi fiskiveiðaf>rætunni. Sem stendur
liggur málið i láginni, og nefndin,
sem sett var til að koma samkomu-
lagi á, býður eptir, hverju fram
vindi á „congressinum11. Nefndin
hefur vonað að lög mundu verða
sampykkt par, sem næmi tollinn burt
af viði, fiski, kolurn og salti, og að
f>annig mundi á óbeinan hátt náð
tilgangi nefndarinnar. En nú hafa
brezku nefndarmennirnir komizt að
f>ví, að f>að er í bruggi að afnema
reyndar tollinn á f>essum vörum,
en undan taka pað af peim, sem
flutt verður inn frá Canada, pangað
til samkomulag er komið á viðvíkj-
andi fiskiveiðamálinu. Fari svo,
hefur málið farið rjett í hring, og
menn eru engu nær koinnir samn-
ingnum, en pegar deilan byrjaði.
O’Brien sloppinn úr fang-
elsinu. Um síðustu helgi frjettist
að William O. Brien væri nú kominn
út úr Tullamore fangelsinu, sem
hann hefur setið i síðan 31. okt.
siðastl. Hann kom til Dublin á
föstudagskvöldið var. Omælilegur
manngrúi fagnaði honum við járn-
brautarstöðina, og par á meðal voru
margir pingmenn og fjöldi presta.
Lord Mayor Dublinborgar tók hann
upp í vagn sinn og ók á stað með
hann, og manngrúinn gekk á eptir
í fylkingum með blys í höndum sjer.
Flugeldar blikuðu um alla parta
borgarinnar, og víða voru húsin upp-
ljómuð. O’Brien hjelt stutta ræðu,
þegar hann kom til hótellsins', sem
hann ætlaði að gista á, og var mjög
rámur eptir fangelsisveruna. Sagði
pað gleddi sig, að málefni Ira hefði
meiri styrk nú en nokkurn tíma áð-
ur, prátt fyrir aðfarir stjórnarinnar,
kvað Ira ekki mundu hyggja_á of-
beldisverk, heldur fylgja Parnell og
Gladstone, og sagði að hann treysti
frjálslynda flókkivum á Irlandi til að
fá pvi áfkastað, að Irlendingar yrðu
skoðaðir sem pjóð, O’Brien leit
mjög veikléga út,’ og læknar ráð-
leggja honum fyrir hvern mun, að
leita í mildar loptslag, helzt til
Suður-Frakklands. — I ýmsum smærri
bæjum á Irlandi fögnuðu menn og
útíausn O’Briens að sinu' leyti jafn-
stórkostlega eins og í Dublin.
Frá Nýja Islandi.
Nú eru Mc. Phillipg bræðurnir að
ljúka við mælingu á Mikley og
litlu eyjunni par fyrir vestan, sam-
kvæmt samningi við sambands-stjórn-
ina. Sveitarstjórnin í Nýja Islandi
hefur samið við pessa menn um að
mæla út veg eptir endilangri eynni
strandlengis austanmegin og borgar
sveitarstjórnin peim fyrir petta verk
$50. Sveitarstjórnin hefur sömul.
gert allar nauðsynlegar ráðstafanir
til pess að pessi vegur verði lög-
legur pjóðvegur, og enn fremur
hefur ; sveitarst. í byggju að leita
styrks hjá stjórninni til pess að
gera veginn akfæran.
FRJETTIR FRA ISLANDI.
Eptir „Isafold“.
2. nóv. 1887
M a n n s 1 á t. Frú Kristín Briem, kona yf-
irrjettarmálfærslumanns Páls Briems, dótt-
ir Guðmundar óðalsliónda Guðmunds-
sonar á Auðnuin, andaðist 24. f. m., eptir
barnsburð, rúmlega tvítug.
9. nóv. 1887.
Brauð veitt. Hinn 4. Þ. m. veitti
landshöfðingi Gaulverjabæ prestaskóla-
kandídati Jóni Steingrimssyni, samkvæmt
kosningu safnaðarins. Enn fremur Hítar-
nesÞing síra Stefáni Jónssyni, er var
aðstoðarprestur í Stafliolti, og Hvamm i
Norðurárdal prestaskólakand. Gísla Ein-
arssyni. I hvorugu brauöinu hafði lög-
leg kosning fram farið: í HítarnesÞingum
komu eigi svo margir á kjörfund, að
lögmætur yrði, og í Hvammsprestakalli
vildu menn eigi neyta kosningarrjettar
síns.
Prestvígðir af biskupi dr. P.
Pjeturssyni sunnudag 6. Þ' m. Þessir
prestaskólakandídatar: Arni Björnsson til
Reynistaðar, Jón Steingrímsson til Gaul-
verjabæjar, og Þórður Olafsson til Dýra-
fjarðarÞingu.
Landsbókasafnið. Hallgrímur Mel-
steð, cand. philos., er skipaður af lands-
höfðingja bókavörður við safnið 29. sept.
Þ. á., í stað Jóns Arnasonar, er lausn
hafði fengið.
E m b æ 11 i s pr ó f. Tveir prestaskóla-
menn, er afhlaups höfðu orðið í sumar,
luku prófi 3 Þ. m.: Guðlaugur Guðmunds-
son, með 2. einkunn (35 stig), og Þor-
steinn Bergsson með 3. einkunn (17 st.).
Aflabrögð eru enn hin beztu hjer
við Faxaflóa sunnanverðan, og Það nœrri
uppi í landsteinum.
1T í ðarfa r. _ Bliðviðri eru nú hjer á
degi ~ hverjum. Frost litils háttar, '”og
snjór á jörðu lítill sem enginn.
Af tíðarfarsskýrslum úr öðrum lands-
fjórðungum skal setja hjer Þessar:
Skagafirði 23. okt. „Þetta nýliðna sumar
aefir vériö öss Skagfirðingum affaravest
allra undanfarinna sumra í Þessum lmrð-
indum. Stórhríðaráfelli á Þvi fjögur: tvö
í vor, um nprílmánaðar og maimánaðar
lok; hið Þriðja 9. sept., Þegar allt út-
hey frá túnaslætti að kalla mátti lá hjer
úti, og hið fjórða 26. og 27. sept. Auk
Þess ákafar haustriguingar, svo að Hjer-
aðsvötn hafa flætt ógurlegn, ónýtt mörg
hundruð liesta af heyji eða flutt á sjó
út, en skriður skemmt fjöll, eiukum
í Akrahreppi, svo að engin mau slík
skriðuföll. — Grasvöxtur var hjer víðast
í betra meðallagi, en nýting fremur
vond og affaraslæm með töður, Þvi að
meðnn liiti var i Þeim, gengu allt af
öðru livoru rigningar mikiar, svo að Þær
drápu eflaust víða, og mjög víða eru
Þær brunnar. Enginn veit, hversu liaust-
rigningarnar kunna að hafa skemmt saman
komin hey. Það voru Þau býsn, sem
rigndu, að varla er liugsandi annað en
að Þau hafi drepið meir eða minnn.
Húnavatnssýslu, i miðjum okt. „lljer
liafa verið annaðhvoi-t stórrigninga- eða
stórkafuldsliríöar frá Því leitir byrjuðu
og Þungað til vika var af Þessum mán-
uði. Heyskaðar urðu nokkrir að sögn
í Þingi og Vatnsdal nf vatnagangi, og
sumstaðar að eru sagðar skeindir á heyj-
um í hlöðum og tóptum. Það litur út
fyrir, að harðindin eigi nú uin stund ekki
af okkur að ganga Húnvetningum, að fá
nú Þetta áhlaupakast eptiröll stórhretin í
vor, hafísinn i allt sumar og óÞurkana;
enda er orðinn mjög aumur búskapur
margra sem stendur og versnar Þó sjálf-
sagt hjer eptir, einkuin i vetur livað bjarg-
ræðið snertir.“
Sálmabókin nýja var samÞykkt til
notkunar við guðsÞjónustu i dómkirkj-
unni á safnaðarfundi hjer i Reykjavík
29. f. m.
10. nóv. 1887.
Eldsvoði. Aðfaranótt hins 11. Þ. m.
kom upp eldur í litlu steinhúsi einu hjer
í suðausturjaðri bæjarins (Bjargasteini),
en var slökktur Þegar i stað nf slökkvi-
liðinu. Húsið var lrest og mannlaust:
eigandinn hafði flutt sig lír Því fyrir
mánuði og í bæ Þar skamt frá. Hann
var nú eigi heima, sagður farinn fyrir 1
degi af stað upp í Borgarfjörð, í átthaga
sína; en kona hans var eptir í bænum og
börn Þeirra 2; annað fólk ekki.
Þegar farið var að skoða vegsummerki
i luísinu, sást, að Þar höfðu verið búiu
til eldhreiður á 7 stöðum í húsinu með
smáspitum, Þurrum mosa og kolakveikj-
urum, uppi og niðri, og kveikt í allstað-
ar. Nálægt einu , hreiðrinu hafði verið
lagt pd. af púðri. Eldurinn var ekki
kominn að Þvi, með Því að hann sást
undir eins. Gluggatjöld rauð höfðu ver-
ið látin fyrír gluggana i húsinu fám dög-
nm áður, Þó að enginn ætti Þar lieima.
30. nóv. 1887.
Guðfræðisnám kvenna. Islands-
landsráðgjafinn heflr gefið út 7. Þ. m.
auglýsingu um Það, samkvremt tilskipun
4. des. 1886 um rjett kvenna til að ganga
undir skólapfóf.
I öllum námsgreinum, sem kendar
eru á prestaskólanum, mega konur njóta
Þar kennslu, nema í prjedikunarlist, kenni-
mannlegri guðfræði og kirkjurjetti.
„Námslokapróf skulu hinir föstu kenn-
arar prestaskólans halda, og skal Þá reyna
námskonur í biflíuÞýðingu, trúarfræði,
siðfræði pg, kirkjusögu, svo ítarlega sem
segir í iiðurgreindri reglugjörð 8. gr.
Próflð er bæði inunnlegt og skriflegt í
hinum Þremur fyrst töldu námsgreinum,
en i kirkjusögu að eins munnlegt.
Námskonur ganga og undir próf í barna-
spúrningafræði, eptír ÞvÍ sem prestaskól,-
inii ákveður Það nákvæmar.“
Aðra einkunn Þarf kvennmaðurinn að
fá til Þess að standast próflð; 8. eink.
er að eins látin duga karlmönnuin
(préstaefnunum). Próf í forspjallsvisind-
unv verðnr kvennmaðurlnn að hafa tekið
áður, og fengið ekki minna en „vel“.
Gripasý n i ngin í Kaupmanna-
höfn. Eptir tilmælum landsliöfðingja
hefir ráðgjafinn fyrir Islandi fengið á-
drátt utn Það hjá forstöðunefnd gripa-
sýningar Þeirrar, er hahla á í Khöfn að
surari, að fresturinn til að tilkynna
nefndinni, hverjum munum sje von á
til sýningarinnar, skuli lengdur til febrví-
arloka næsta ár að Því er snertir ís-
lenzka sýnismuni. Þó scgir nefndinrað
búust rnegi við, að hæpið kunni að
verða um nægilegt rúm fyrir munina,
ef sagt sje til Þeirra mjög seint., og
eins hitt, að illt kunni að verða að
korna Þeim á rjettan stað í sýningu-
skránni.
Embætti. Vestur - Skaptafellssýslu-
læknishjerað (17.) er veitt cand. med.
& cliír. Bjarna Jenssyni, er Þjónað hefir
aukahjeraði á Austfjörðum nokkur ár.
Kálfafellstaðarbrauð veitt 25. Þ. m
síra Sveini Eiríkssyni á Sandfelli, eptir
kosningu safnaðarins.
Strandferðir. Fyrir Þessi 9,000 kr,
á ári, sem alÞingi veitti í sumar til
Þeirra, ætlar gufuskipafjelagið danska
að láta fara 3 ferðir kringum landið,
í stað 5. — Þessnr Þrjár ferðir eru :
1. Frá Khöfn 5. maí, Eskifirði 14.,
Seiðisf. og Vopnaf. 15., Akureyri og
Sauðárkrók 17., Skagaströnd 18., Isafirði
20., Dýraf., 21., Stykkisliólmi 22., og til
Reykjavikur 25. maí; Þaðnn aptur 2.
júní, kemur á sömu liafnir og liingað á
í leið, nema Vopnafjörð og Eskifjörð,
og auk Þess á Flatey, Patreksfjörð og
Reykjarfjörð, en til Khafnar 23. júní.
2. Frá Khöfn 30. júní, og kemur l á
á allar hafnir lijer, sem verið hafa í.
ferðaáætluninni að undnnförnu, nenva
Onundarfjörð; kemur til Reykjavíkur 23.
júli og fer aptur 29., á sömu hafnir
nema Bíldudal, og til Khafnar 18. ágúst!
3. Frá Khöfn 6. sept., til Rvíkur 25.,
Þaðan aptur 2. okt., en til Khafnar 22.
okt. Skilur Þá eptir á leiðinni hjeðan
Reykjarfjörð, Skagaströnd og Húsavík-
Þessar ferðir allar fer „Tliyra".
En Þar að auki fer „Laura“, sem
verður aðalpóstskip milli Kliafnar og
Reykjavíkur eins og áður og með lílcri
ferðaáætlun, Þrjár ferðir frá Reykjavik
til Isafjarðar fram og aptur* og kemur
við á vesturhöfnunum flestum. Þessar
ferðir verða: 2. maí, 14. júní og 27. ágúst.
Rúma viku í hverri ferð.
Bókmentafjelagið. Ut aftillögum
Reykjavíkurdeildarinnar á fundi 29. júli
Þ. á. viðvíkjandi heinvflutningsmálinu
hefir Hafnardeildin á fundi 28. f. m.
samÞykt ályktun Þess efnis, að lvún geti
eigi skiljTðislaust fallizt á Þær tilögur:
um að öll fjelagsgjöld frá Islandi skuli
frá nýári næsta renna inn til hennar.
E1 d s v o ð i. A Eyrarbakka brann hús
til kaldra kola aðfaranótt hins 19. Þ. m.
veitingahúsið „Ingólfur14, eign J. A
Jacobsens gestgjafa, Fólk komst nauðu-
lega úr húsinu, liálfnakið; litlu einu af
rúmfatnaði bjargað, en öðru ekki, — ekki
einu sinni peningum eða verðbrjefum.
Ilaldið að eldurinn hafi komið af
Sprungu í reylckáfnum eða ofnpípum við •
hann neðah tir i. húsitvu. 'jlieð nvlklnm
dugnhði tókát a8 v«rji 'timburhúshv í -
kring, með votum seglunv; og var Þó
ekki nerna 21^ fet á ipjlli. ^stytzt, en
Það var áveðúrs. ii'Álít vár vEtryggt,
bæði húsið og iimanstpkksmunir, fyrir 2
árum.
B k i ps t r an d. Norður , á,Melrakku- .
sljpttu strandaði snemma í f.. m. danskt
kaupskip, hlaðið nauðsynjavörunv til
Borðeyrar, til V. Bryde. Var Það biign'-
legt mjög fyrir Strandamehn og Hðn-
vetninga, en kvalreki. fyrir Þingevingat
ef bvo er, senv t>orizt hefir af strand-
uppl>oðinu, að matvörutunmm, óskemmd
liafi fengizt fyrir 2 kr. og annar variv
ingur eptir Því svona upp og ofan,
Mannalát og slysfarir. Rresta-
skólakandídat Þorsteinn Bergsson frá
Vallanesi andaðist 27. Þ. m. tír tauga-
veiki.
Skiptapi varð í Olafsvík 16. Þ. m..
drukknuðu 5 menn í fiskiróðri, rjett
kornnir að lendingu, í stórviðri, en
hinum 6. varð bjargað. Fornvaður var
Einar Magnússon, ættaður úr Bjarn-
eyjum. Nafngreindur er og annar
meðal liinna druknuðu, Erlendur Hjálm-
arsen prófasts frá Hítardaj.
Minning Rasks. Til leiðrjettingar
Því, sem stendur í öðru blaði um 100
ára minning Rasks í Bókmentafjelaginu,
skal Þess getið, að stjórn deildariunar
hjer hafði afráðið, að birta minningarrit-
gjörð „um hann í næsta árgangi Tíma-
ritsins, eptir Dr. Björn M. Olsen, og að
enn fremur yrði íluttur fyrirlestur um
liann (af sama) á næsta fundi deildar-
innar eptir afmælið, og' mun liann verða
lmldinn um jólaleytið í vetur.
Haínardeildin ætlar að minnast afmæl-
isins með Því að gefa út Islendiugabók
Ara fróða, er Dr. Finnur Jónssou býr
undir prentun.
Tíðarfar er að frjetta gott um allt
land i haust eða Það sem af er vetri.
Frost lítið og fannkoma sönvuleiðis.
Stillur með langvinnasta móti, en stór-
viðri Þegar hvessir.
Aflabrögð framúrskarandi hjer við
Faxaflóa sunnanverðan í haust; talavert
á 2. Þúsund í hlut í haust hjá mörgum
nokkuð. Undir Jökli og í Olafsvík sömu-
leiðis bezti afli: 600 lilutir. Einnig við
Isafjarðardjúp, Þó gæftir væru stopular,
er á leið. w
Hallærisgjafir frá Ameríku.
Með síðasta póstskipi voru biskupi send-
ar af fjelagi íslnzkra kvenna í Winnipeg
í C'anada, er nefnir sig „Fjelag Islands
dætra í Winnipeg", 418 kr. 69 a., sem
kveðst hafa safniið fje Þessu, er fregnin
um yfirvofandi hallæri barst frá fóstur-
jörðunni síðast liðið ár, í Því skvni að
gjöra ofurlitla tilraun til > að rjetta að
minnsta kosti nokkrum af Þeim mest
nauðlíðandi hjálparhönd. Fje Þessu hefir
biskup ráðstafað að fvrirlagi gefarnl-
anna til sjera E. O. Bríms á Ilöskulds-
stððum, sem með öðrum fleirunv mun
sjerstaklega eiga að útbýta Því méðai'
ekkna Þeirra manna, er drukkniiðu á
Skagaströnd siðast liðinn vetur.
Þessi gjöf, sem gefin er af góðnm 'búg,
kemur Þar niður, sem mikil er Þörflh
fyrir. Ekkjur Þessiir fengu í suihar 60
kr. styrk af sjóði fátækra ekkna á 1
Norðurlandi, sem biskup heflr umráð
yfir. iT'
11
á ljómanuni og að þeir skyldu drepast af öfund,
og að svo mikið skyldi verða um dýrðir, að
annað eins skyldi aldrei hafa sjezt i þeim liæ,
eða í neiminv öðrum bæ áður — enda ekki í
London sjálfri,
Einmitt dagiivn eptir að Mr. Tulrumble fjekk
brjefið, kom ökumaðurinn lvávaxni i póstvagni,—
ekki ríðandi á öðrunv hestinum, heldur inni í —
beinlínis inni i vagninum — og rtk upp að sjálf-
um ráðhúsdyrunum, par sem bæjarstjórnin sat 4
fundi; par skilaði hann brjefi, sem guð má vita,
hver ritað hafði, og sem Nicholas Tulrumble hafði
skrifað undir; i því sagði Nicholas 4 fjórum blað-
síðuin, 4 pjettskrifuðum, gullrendum, gljáandi
póstpappír fr4 Bath, að sjer væri hjartanlegt yndi
að pví að svara 4varpi sambæjarmanna sinna;
að hann tæki 4 móti pvi örðuga embætti, senv
peir hefðu sýnt honuin pað traust að leggja 4
herðar honum ; að þeir mundu aldrei verða varir
viö pað, að hann skirrðist við að gegna skyldum
sínum; að hann mundi leitast við að framkvæma
embættisstörf sin 4 svo virðulegan h4tt, sem sain-
svaraði pví, hvað pau sjálf væru áríðandi og
pýðingarmikil; og margt fleira í sömu áttina.
En pað var enda ekki par með búið. Ökumað-
urinn hávaxni dró upp úr hægra kragastígvjel-
inu sínu hálfrakt eintak af sveitarblaðinu par,
sem gefið hafði verið út síðari hluta pess saina
dags, og par var prentað með stórum stöfum
10
gamlau, — „Mr. Sniggs sálugi, Mrs. Tulrumble, ér
dáinn“.
Frjéttirriar komu mjög óvtéilt; en Mrs. Tul-
rúmble gerði ekki annað en stynja aptur upp
orðunum : „Guð sje oss næstur“, eins og bæjar-
stjóri væri ekki nema rjettur og sljettur krist-
inn maður, og Mr. Tulrumble gretti sig við það
gremjulega.
„Hvað það var leiðinlegt, pað skyldi ekki
vera í London, var pað ekki“, sagði Mrs. Tul-
rumble eptir stutta pögn; „hvað þaö var leiðin-
legt, pað skyldi ekki vera í London ; par hefð-
irðu getað haft pað hátíðlegt“.
„Jeg gæti pað í Mudfog, ef jég áliti pað
eiga við, býst jeg við“, sagði Mr. Tulrumble
með dularsvip.
,Mikil ósköp! það gætir þú, það segi jeg
satt“, svaraði Mrs. Tulrumble.
„Og pað g o 11 hátíðahald lika“, sagði Mr.
Tulrumble.
„Yndislegt!“ hrópaði Mrs. Tulrumble upp
yfir sig.
„Hátiðahald, senv heimskingjarnir par niður
frá mundu heldur en ekki verða hissa 4“, sagði
Mr. Tulrumble.
„peir mundu drepast af öfund“, sagði Mrs.
Tulrumble.
„pað var pá afráðið, að pegnar hans hátign-
ar í Mudfog skyldu verða gerðir standandi hissa
aði, að annaðhvort var Nicholas Tnlrnmblé orð
inn brjálaður eða verra en það; og bléssað fólk-
ið í Mudfog var í standandi vandrájðum með
að skilja í þessu.
Loksins var pað svo um miðjan olktóbermftn-
uð, að Mr. Tulrumble og fjölskylda haris lagði
af stað upp til London; pví miðja októlíeriivftnað-
ar var einmitt, eptir því sem iMrs. Tulrwnble'
sagði kunniiigjakonum sinunv i Mu'dfog,"Sá tími,
þegar samkvæmi stórmennanna í Londort StÓou sem
hæst.
Nú vildi einhvern veginn: syo til, einmitt um
þetta leyti, að bæjarstjórinn dó, þrátt fyrir héil-
nænvi loptsins í Mudfog. pað 1 var framfitskarandi
fáheyrður atburður; hainv hafði vérið I Mndfi>g f
áttatfu og fimm ár. Bæjarstjö'rniii skyldi pnð afls
ekki ; það kvað svo rammt að, að pað var trieð
mestu naumindunv, að einunv gömluni „gentle-
manni“, sem var Akaflega formfaStut*, varð komið
ofan af pví, að stinga upp á óánægju-yfirlýsSivgu
fyrir jafn-undarlegar aðfarir. En þd Uridarlegt
væri, pá dó hatvn samt seui áðivr, ári þess að
taka bæjarstjórnina að minnsta léyti til greina ;
og bæjarstjórninni var naúðugur eírih kostur að
velja eptirmann hans. Svo korn lvúri satnán tpví
skyni; og af því að Nichölas Tulrvímbte lá péirit
ivvjög á hjarta einmitt pá, bg af pvf' að Nicho-
las 1’ulrunvble var atkvæðayvaðnr, pá kusu peir
hann, og skrifuðu til Loudon uveð ^aUra-fyvsíu