Lögberg - 16.05.1888, Blaðsíða 3
og að hann því er, [>ar sem hann
fylgir hinu útvalda vegarstæði, jafn-
lðgmætur og aðrir vegir í fylkinu?
„Ef blindur leiðir blindan falla
báðir í sðmu gröfina“. —
„Kaupandi Heimskringlu“.
TIL FÓliÐLEIKS OG
SIIEMMT UNAll.
StærS Lundúnaborgar.
Yanalega er svo talið, að London hafi
5 millíónir ibúa. En hvar er maður
kominn út úr London? Menn aka hvarn
timann eftir annan, þangað til komið er
í undirborgirnar—og slíkar og þvílíkar
undirborgir ! í þessum bæjum teljast að
vera samtals 2 millíónir íbúa. Samtals
eru þá 7 millíónir í þessum ógna-bæ.
Menn fá nokkra hugmynd um, hve liá
þessi tala sje, með því að fietta upp ein-
hverju nafni i „vegvísara“ Lundúna-
borgar. Vegvísari Lundúna! Það er
bók, sem menn stiuga ekki í vasa sinn.
Þó er hún ekki eins stór eins og skýrsl-
an yfir British Mvscum. Sú skýrsla
er nl. hvorki meira nje minna en 2,000
þykk bindi.
En til þess að fá nokkra hugmynd að
gagni um mikilleik Lundúna, þá verða
menn að færa til tölur. Vjer skulum
nefna nokkrar tölur á víð og rireif.
Göturnar í Lundúnum eru samtals
17.000 enskar mílur á lengd. í undirborg-
unum eru á hverju iri lagðar götur,
sem samtals eru 40 mílur á lengd. í
fyrra voru lagðar 361 nýjar götur.
Einkennilegar afleiðingar af þessari
fjarska vegalengd sjá menn t. d. við
jarðarfarir. Frá sorgarhúsinu fer Hk-
fylgdiu í járnbrautarvögnum niðri í jörð-
inni út að kirkjugarðinum. Líkvagninum
er ekið ofanjarðar allt hvað af tekur.
í Lundúnum eru 150 spítalar og 2000
kirkjur. Þar af heyra þó ekki nema
800 rikiskirkjunni til. Þar eru um 8,000
matsöluhús, og 17,000 gildaskálar. Ar-
lega eru þar etnir 1,300,000 kálfar, 250,000
svín, lj^ millíón sauðkinda og 8 milli-
ónir hænsna. Við það, er lítur að póst-
ílutuiugunum, liafa 12,000 manns atvinnu,
og við lögregíugæzluna 14,000; )>ar á
meðal eru 12,000 lögregluþjónar. Þar
eru 11 feykilega miklar járnbrautar-
stöðvar. 420 járnbrautarstöðvar eru niðri
í jörðunni, og þaðan fara járnbrautar-
lestir í allar áttir þriðju liverja mínútu.
Svo mikil er umferðin niðri í jörðunni.
Hver umferðin muni vera ofanjarðar, fá
menn hugmynd um af því, að yfir Lon-
don-brúna, sem sameinar London og suð-
ur-bæinn, fara daglega 20,000 flutnings-
vagnar og 100,000 fótgangandi menn -
sumar og vetur, í regni og í sólskini,
er þessi sífeldi, óstöðvandi straumur.
Enn skulum vjer geta eins: Lögreglu-
liöið finnur á hverju ári hjer um bil
10,000 smábörn, sem villt eru orðin þar
á götunum. Af þessum litlu vesalingum
eru árlega hjer um bil 20, sem aldrei
komast heim til sín aptur.
Og svo að síðustu þetta: í Lundúnum
vakna á hverjum morgni 100,000 hús-
Mormónakirkjan lijelt 58. kirkjuþing
sitt í Salt Lake City 5. apríl síðastlið-
inn. Kirkjuþingið lýsti þvi yfir, að )>;ið
tryði því enn að fjölkvænið væri rjett, og
næðislausar manneskjur, og 300,000, sem að kirkjan gæti ekki hætt við þá kenn-
ekki vita, á liverju þær eiga að lifa
þann daginn. Þessi hræðilega tála er
jafn-alþokkt, eins og hún er sorgleg.
ingju, og mætti það ekki.
*
T i 1 b ú i n r g g.
Tilbúningi þeirra er lýst á þossa leið
af ýmsum blöðum.
Yerkstaðurinn skiptist 1 fjórar deildir.
í einni þeirra er búin til rauðan, í ann-
ari livitan, í þriðju liimnan (skjallið) og
Kaldasti bær á jörðunni.
Óneitanlaga hefur oss þótt nokkuð svalt
stundum á vetrum, bæði lijer vestra og
heima á íslandi. Sumum af oss kann;. fj6rðu skurraið
þaö að vera til dálítillar huggunar að j Ilauðan er búin til lir ma5smjeli, Hn-
vita að versti kuldinn, sem vjer verðunt! sterkju (stivftlsi) og y.msll öðru. Þykkt
um að þola, er hreinasta blíðviðri í sam-: deig pr ,)Uið til tfr |>es8U) og |,a5 BVO
anburði við )>að loptslag, sem mtmir ná- j lát|8 j vjftl. þar Í!Pr ha3 hnflttötta lög-
' | un, og þar er það látið vera um stund
Síberíu er bær, sem hoitir Werchojansk;
hann er austur af Lena, nálægt kulda-
pólnum í Síberíu, sem, eins og kunuugt
er, ekki er á sama stað eins og norð-
; og storkna.
j Svo er rauðan flutt í annað herbergi;
I þar er hvítunni hellt yfir hana; hún
j samanstendur af aVmmin, eins og í
ui-heimskautið. Þar búa Jakútar, 8cm j náttúrKgum eggjum. Þessum nýja vökva
þar eru bornir og barnfœddir, og auðvitaö j ef 8núið j hring) og þannig storknar
v^nirvið loptslagið þar. En þar lnia lika j hnnn. jafnfrarat fær hann þá egglögun-
ýmsir veðurfræðingar, sem fæddir eru ■ ina
og uppaldir í htýjari löndum. í eng- J Þar nœBt er þetta ]átið 5 nokkurs kon.
um bæ á jörðinni er eins-kalt eins og : ar gkál) gem kölluð er „himnu-vjelin“;
þessum. Þar hafa menn orðið varir við | þar kemur utan ura það uæímþunn himna.
þann mesta kulda, sem þekkist úti und-j Loksing er þetta látið í síðustu vjelina;
ir beru lopti. 3.-15. janúar 1883 varjþar kemur utan um það skurmjg, gips.
frostið þar 76 gr. á Celsius, eða nær )>ví
61 gr. á Reaumur,-—nærri því 105 gr. fyr-
ir ncðan zero á Farenheit. Eins og
geta má nærri, er erfitt fyrir lifandi
verur að haldast við í slíku frosti.
Hlaupið geta menn ekki eða hreyft sig
hart. Taki menn með berum höndum j
á steinum eða málmi, )>á er eins og
menn brenni sig á glóandi járni og húð-
in þurkast af hönduuum. Þó menn breiði
skel. Svo eru eggin látin á þerriplötu,
og þar þornar skelin fljótlega. Og nú
lítur varan alveg út oins og vanaleg
cgg-
Það virðist svo, sem nóg sje eptir-
spurnin eptir þessum eggjum. Þau eru
nær því öl! keypt af tveimur verzlunum
í New York, og þær selja þau svo aptur
í smáskömintuin. Þessi egg cru alveg
óskaðvæn, eins nærandi og eins holl
þrefaldar hreindýrahúðir ofan á sig,I . , ,
eins og regluleg egg, fulna aiarei, og
geta þær naumast aptrað þvi að1
blóðið stöðvist í æðunum, og í hvert !
skipti, sem maður dregur að sjer and-
ann, finnur maður tii mestu ónota í
[ eru betur fallin til að sendast, af því
skelin er svo þykk. Að minnsta kosti
fullyrðir það sá, sem fundið liefur þau
upp, og liann bætir því við, að hann
barkanum og lungunum. Allt, sem út vonist eptir að koiuast að lokura svo
gufar, frýs á augabragði og breytizt í
smágjörvar ísnálar; þegar þeím er nugg-
að saman, kemur fram veikt marr, líkt
eins og liljóð það, sem fram kenrur,
þegar rifln er sundur þykk silki-pjatla.
Þegar lestir fara um )>essar eyðimerkur,
eru þær alveg liuldar bláleitu skýi, sem
myndast af andardrætti mannann* og
og dýranna. Fljúgi hrafn hægt i þessu
ískalda lopti, þá sjest eptir hann löng
gufurák.
*
Frá því Vilhjálmur keisari fæddist og
þangað til hann dó, liafa 6 páfar, 8
keisarar, 52 konungar og 6 soldánar í
Norðurálfunni, og 51 forsetar í Banda-
ríkjunum lagt niður völdin af einni eða
annari orsök. Af þessum þjóðhöfðingj-
um eru nú ekki nema 4 lifandi: ísabella
drottning, Amadeo Spánar-konungur,
Neapels-konungur og Murad soldán.
Af þessum 21 forsetum í Bandaríkjun-
um var George Washington sá fyrsti og
Arthur sá síðasti
langt, að honum takist að klekja kjúkl-
ingurn út tír þcim. En auk hans eru
víst ekki margir, sent gera sjer von
um það.
•x-
í Biriningham dó nýlega maður, sem
varð 70 ára gamall, og sem flestir lijeldu
að mundi vera öreigi, því að liann bjó
í aumasta þaltherbergi, klæddi sig í
larfa, og gerði sig ánægðan með versta
mat. En |>egar hann var dauður, fundust
í skáp einum í lierbergi lians hjer um
bil $23,000, að nokkru leyti i beinhörð-
um peningum, að nokkru leyti í skulda-
brjefum, sem leiga var goldin af. Sú
eina munaðarvara, sem þessi svíðingur
neytti, var kaffi, en hann hafði Hka lag
á að láta ekki baunirnar fara til ónýtis.
Fyrst tróð hann þeim í pípu og reykti
þær, þangað til þær voru orðnar vel
brenndar; svo malaði hann )>ær og draklt
seyðið af þeim. Loksins þurkaði liann
korginn og tók hann í nefið.
*
Á morgun, þ. 17. verður hans hátign
Alfons, konungur á Spáni, tveggja ára.
í tilefni af því á að halda börnum í
Madrid mikla veizlu. Óll alþýðuskóla-
börnin verða þar á meðal boðin.
Alfons konungur ætlar að bera allar
sínar riddaraorður við )>etta tækifæri-
Þar verður veitt kræsibrauð, chokolade
og ógrvnni af sætindum.
Til þess að komast lijá hátignar-af-
brotum er það stranglega bannað að
kyssa lians hátign eða að gera honum
nokkurn óskunda á annan hátt.
*
Á Gcnfer-vatninu hefur það nýlega
vcrið rannsakað vísindalega, livað langt
ljósið komist niður i vatn. Ljósmynda-
plötur voru settar niður í vatnið á
ýmsu dýpi, til þess að verða ).ar fyrir
áhrifum ljóssins. Á 900 feta dýpi var
níða-myrkur; á 450 feta dýpi var jafn-
bjart, eius og er á næturþeli á yfirborði
jarðarinnar, þegar glaða tunglsljós er, og
á 350 feta (lýpi Var albjart. Þótt und-
arlegt megi virðast, þá kernst ekki eins
mikið ljós ofan í vatnið, þegar bjart-
ast er í ágústmánuði, cins og við lok
septembermánaðar, þegar lopt er þykkt.
*
í fyrra sumar tókst vísindamanni ein-
um í Berlíu, að taka margar myndir af
eldingum. Yanalega kemur eldingin fram
eins og einn aSalstofn, og út frá hon-
um ganga svo greinar; út frá greinun-
um ganga svo minni smágreinar. Ljós-
myndin er því líkust uppdrætti af árfar-
vegum, þar sem hver áin rennur i aðra.
Stuudum er aðalstofn eldingarinnar þykk-
ur, og greinarnar, sem út frá lionum
ganga örmjóar; einnig eru sumar smá-
eldiugar greinalausar. Aðalstofn elding-
arinnar er fjórskiptur, geislarnir liggja
hver fram með öðrum og fast saman,
en utan um einn geislann sýnist vafið
bjart band.
«•
Allir tolegrafþræðir jarðarinnar eru sam-
tals um 1,140,000 enskra mílna á lengd.
Þar af hafa Bandaríkin fjórða partinn
og Þýzkaland sjötta partinn. Minnst er
af þrjettiþráðum í Kína af þeim löndum,
sem annars hafa frjettaþræði — hjer um
bil 1350 mílur. Lcngdin á öllum tele-
grafþráðum jarðarinnar til sama-ns er
meira en fjórum sinnum meiri en með-
alfjarlægð tunglsins frá jörðinni.
x
Fyrir nokkrum árum dó gamalmenni
eitt í París. Það stóð einkennilega á
því, að sá maður varð eins gamall eins
og hann varð, 60 árum fyrir dauða sinu
hafði honum orðið það á að drepa mann
í Htla lýðveldinu Andorra—á landamær-
um Spánar og Frakklands—og liann var
dæmdur til hengingar. En lýðveldið
var í einstökum peningakröggum um
það leyti, og stjórninni þótti ástæða til
að ranníaka það nákvæmlega, hvort )>að
væri gerandi að leggja þær byrðar á
ríkisfjárhyrzluna, sem henginguntii voru
samfara.
Svo var gerð áætlun um kostnaðinn,
og áætlunin var svona:
Gálgi úr eik..................21 kr. 8 > a.
Hampsnara......................7 - 15 -
Snara til vara.................7 - 15-
Aðgerð á einkennisbúnirgi
tólf lögregluþjóna...........13 - 35 -
Bót á einkennisbúningi
borgarstjórans.................1 - 95-
Sverð......................... 8 - 35 -
Aðgerð á stígvjelahæluni.....2 - 25-
Vinnulaun......................4 - 20-
Líkkista úr furu...............4 - 15-
Til grafarans................. 1 - 55-
Yms útgjöld....................1 - 10-
Simtals 73 kr. 05 a.
Þegnr stjórnin fjekk að sjá þennan
háa reikning, |á rjeð hún |>að af í einu
hljóði, að morðinginn skyldi látinn laus,
skyldi llytjast út yfir landamærin, og að
það skyldi tekið fram við hann, „að hann
skyldi láta hengja sig einhvers staðar
annars staðar.
LÖKBERK.
Nýir kuupendur gota fengio
allt það, sem eptir er af þessum
tírgangi Löqbergs fyrir
Auk þess fa menn og það, sem
út er komið af
B ó k a s a f n i L ö g b e r g s,
ef menn æskja þess sjerstaklega,
meðan upplagið hrekkur
Lögberg er frjálslynt blaff.
Lögberg gerir ejer meira far
um ad bera hönd fyrir höfuð
fdendinga hjer vestra, þegar á
þeim cr níðzt, cn nokkurn tínvi
hefur áður veriff gert.
Lögberg er nýbyrjað á einni af
þeim fjörugustu og skennntileg-
ustu sögum, sem ritaðar liafa ver-
ið í heiminum á síðustu árum.
Lögberg er algerlega sjálfstœtl
blaff.
Kaupiff því Lögberg.
KJÖTVERZ L U N.
,Teg bef ætíð á reiðum hðndum
miklar byrgðir af allskonar nýrri kjöt-
vöru, svo sem nautakjöt, sauðakji't
svínssflesk, pylsur o. s. frv. o. s. frv.
Allt með væiru verði. —
O
Komið inn og skoðið og spyrji i
um verð áður en þjer kaupið annar-
staðar.
John Landy
226 Ross St.
107
og hafði komizt að því, að jeg var ýjeflettur 4
hötelinu, og eptir að jeg hafði sjeð allt, sem þar
varð sjeð, þar á meðal plöntugarðinn, sem mjer
Þykir líklegt að landið hafi mikið gagn af, og
n.VJa þinghfisið, sem jeg imynda mjer að alls
ekkert gagn vcrgi að — þá rjeð jeg af að fara
aptur til Natal J]ieg skipinii „Dunkeld“, sem lá
þá ferðbúið í skipakvíuin og beið eptir „Edin-
burgh k astel“, sem átti ag koma frá Englandi.
Jeg keypti mjer farbrjef og steig á skip, og
síðari liluta þess sama dags fluttust farþegjarnir,
sein ætluðu til Natal, frá „Edinburgh Castle“,
og við ljettum atkerum og ljetum 1 haf.
Meðal farþegja þeirra, sem komu á skip
þar, voru tveir menn, sein mjer 1 jek hugur á
að vita hverjir væru. Annar þeirra var nm þrí-
Higt, og var einhver sá brjöstbreiðasti og hand-
'eggjalengsti inaður, sem jeg hef sjeð. Hann
hafði gU]t hár, mikið, gult skegg, reglulega
andlitsdrætti, og stór grá augu, setn sátu langt
inni í höfðinu. Jeg hef aldrei sjeð fallegri mann,
og hann minnti mig einhvern veginu a liina
fornu Dani. J>að er ekki svo að skilja sem jeg
yiti mikið um lfina fornu Dani, þú að jeg muni
eptir dönskum nátlðarmanni, sein fjefletti mig
um tíu pund; en jeg man eptir að jeg hef einu
sinm sjeð málverk af einhverjum af þessum
gömlu höfðingjum, sem jeg býst við að liafi ver-
ið nokkurs konar hvltir Záláar. Deir voru að
106
að hendur mínar á saklausu blöði; jeg hef jafn-
an átt hendur mínar að verja. Guð almáttugur
hefur gefið oss lífið. og jeg býst við að hanu
ætlist til að vjer verjum það; að minnsta kosti
hef jeg ávallt breytt eptir þeirri skoðun, og jeg
vona að það verði mjer elcki til dómsáfellis,
þegar jeg á að gera reikning ráðsmennsku minn-
ar. t>essi veröld er grimrn og vond, og jeg
hef lent í töluverðum manndrápum, jafn-hug-
laus maður og jeg er. Jeg skal ekkert ’um það
segja, hvað rjett það hefur verið, en að ininnsta
kosti hef jeg aldrei stolið, þó jeg hefði einu
sinni af einum Kafir nokkuð mikið af nautgrip-
um. En hann hafði líka gert mjer vondan grikk,
og auk þess hef jeg allt af síðan haft sam-
vizkubit af því.
Dað eru nú 18 mánuðir, eða uiu það bil,
siðan jeg hitti Sir Henry Curtis og Good kap-
tein í fyrsta sinni, og það varð 4 þann liátt,
sem nú skal greina. Jeg hafði verið á fílaveið-
um hinumegin við Bamamgwato, og mjer liafði
gengið illa. Allt var öfugt i þeirri ferð, og svo
sem i þokkabót varð jeg fárveikur. Degar j -g
var orðinn ferðafær, drógst jeg niður á Demants-
vellina, seldi allt þetta litla fílabein, sem jeg
hafði, og sömuleiðis vagn minn og uxa, sagði
veiðimönnum minum upp, og fór með póstvagn-
inum suður á Góðrarvonarliöfða. Eptir að jeg
hafði verið eina viku í bænuni þar á höfðanum,
103
„Helgisögum Ingoldsbys“. I>að er bezt jeg reyn
að skrifa upp ástæður mínar, rjett tivo aö jeg
sjái, hvort jeg hef nokkrar ástæður.
Fyrsta ástæða: Af því að Sir Henry Curtis
og John Good kapteinn báðu mig um það.
Ör.nur ástæða: Af því að jeg ligg lijer
veikur í Durban ineð kvölina og ónotin í vinstra
fætinum. Mjer hefur allt af verið hætt við því,
síðan bölfað Ijónið náði í mig, og af því að
mjer er venju fremur illt í fætinum eimnitt nú, þá
er jeg haltari eti nokkru sinni áður. I>að lilýtur
að vera eitthvert eitur í ljónstönnum; hvernig
ætti jeg annars að gera mjer grein fvrir J>ví, að
óðar en þess háttar sár lælcnast, J>á ýfast ]>au upp
aptur, og það vanalega einmitt á sama tírna árs,
sem menn hafa fengið J>essi sár. I>að er hart,
J>egar maður liefur skotið hvorki meira nje minna
en sextíu og fimni ljón á æfi sinni, að {>á skuli
]>að sextugasta og sjötta tyggja sundur fótinn á
manni eins og munntóbaks-bita. Maður gleymir
[>á sínum gömlu listum, og svo að jeg sleppi
öðru, sem mætti til færa, [>á læt jeg mjer na>gja
að geta þess, að jeg er vanafastur maður, <><■-
injor gezt ekki að þessháttar. I>etta er nú dálít-
inn útúrdúr.
Þriðja ástæða: Af því að mig langar til að
drengurinn miun, Harry, sem er þarna á spítal-
anurn í London að lrera til læknis, hafi eitthvað
sjer til dægrastyttingar, sem geti lialdið honuiu