Lögberg - 13.02.1889, Blaðsíða 4

Lögberg - 13.02.1889, Blaðsíða 4
Almanak Ltfgbergs er komid út. ÚR BÆNUM OO ORENNDINNI- Merkasta málið, sem fyrir fylkisping- inu hefur legið, er frumvarp stjórnar- innar viðvikjandi fasteignum. Eptir þvi frumvarpi á fylkisstjórinn að skipta fylkinu í umdæmi og 1 hverju því um- dæmi á að vera skrifstofa, sem gefi út oignarbrjef fyrir löndum. Fylkis'-.tjór- inn velur formenn á bessum skrifstofum og aðra embættismenn, sem við )>ær verða riðnir. Lögin eiga að öðlnst gildi I. nóv. 1889, og eptir l>ann dag eiga að vera af numin öll embætti, sem fast- eignalögin frá 1885 gera ráð fyrir. IIús á að reisa fyrir skrifstofur þessar, á (>eim stöðum, sem fylkisstjórnm ákveð- ur. Kostnaðinn við húsabyggingarn- ar borgar fylkið fyrst, en svo eiga l>au municipalitiet, sem eru i hverju um- dæmi, að borga stjórnlnni aptur kostnað- inn við sitt hús á 5 árum. Fyrirlestur Einars Hjörleifssonar, sem auglýstur var í síðasta blaði voru, og hnldinn var í islenzku kirkjunni á föstudagskvöldið var, v.\r sóttur af nokkru meir en 400 manns. í fyrirlestrinum var sú spurning sett fram, hvort lik- indi raundu til að sú spá rnanna á íslandi mundi rætast, a5 íslendingar „hyrfu hjer eins og dropi i sjóinn". Tlæöumaðurinn taldi það fremur ólík- legt, og það }ó aö svo færi, sem mjög væri sennilegt, að niðjar íslendingar hjer yrðu í fyllsta skilningi hjerlendir menn. Gætu fslendingar lagt sinn skerf til menningarinnar i þessu landi, og sett sitt mót á þjóðlíflð í fullri tiltðlo vlð fjölda þeirra, þá yrði ekki »agt með rjetta, að þeir hyrfu eims og dropi í sjóina. Yegmrinn til þess að íslanding- ar gætu þannig náð sjer niðri hjer veetra hjalt ræðumaðurinn fram að væri sá, að þeim anðnaðist að ná talsverðura and- legum þroska, áður en þeir að fullu og öllu rynnu saman við hjerlenda menn; því að rynnu íslendingar saman við þá, meðan þeir væru fáíækir og umkomu- litlir og eptirbátar hjerlendra manna i flestu eða öllu því, sem hjcr væri lögð mest áherzla á, þá yrðu Islendingar að öllu leyti undir, og hjerlendir menn steyptu þá app í sama mótinu eins og þeir sjálflr væru steyptir. Fyrirlesturinn stóð yfir meir en lþ£ kl.tima. Umræðurnar urðu því litlar um kvöldiö, því að of mjðg þótti áliðið til þess að málið yrði rætt að nokkru gagni. Svo þótti raönnum og það á vaata, að Jónas Jóhannsson gat ékki verið viðstaddur þetta kveld, þvi að þá hjelt hann bænafund. En í brjefi, sem kom frá honum á sainkomuna, ljet hann I ljósi, að sjer raundi ánægja að hafa verið viðstaddur, cf ástæður hefðu leyft. Menn vonuðu þvi að hann mundi komn síðar, ef tækifæri byðist. Af þessum tveimur ástæðum kom sú uppástunga fram og var samþykkt, að umræSum yrði frestað, þangað til kveldið eptir. Að eins hjelt Sigurbjörn Stefánsson stutta ræðu. Á laugardagskveldið var kirkjan nær því troðfull. Vonir manna nm komn herra JónaBar Jóhannssonar brngðust apt- ur. Brjef frá honum kom fram á fund- inum; hann kvaflst ekki geta koraið, því að hann hefði lofað að vera við á guðsþjónustu-samkomu suðri í bæ. Ein- ar Hjörleifsson endurtók aöalatriðin úr fyrirlestri sínum. Því næst byrjnðu um- ræðurnar. I þeim tóku þátt sjera Frið- rik Bergmann, Baldvin Baldvinson, W. II. Paulson, sjera Jón BJarnason, og að lokum endaði Einar njörleifsson um- ræðurnar með nokkrum athngasemdum. Af öðrum, sem Iofað höfðu að taka þátt í umræðunnm, var Sigtr. Jónasson lasinn, og gat ekki komiö síðara kveld- ið, en P. S. Bardal hætti við að tala, af því að mjög íramorðið var orðið, þegar »ð honum var kamið. Yflrhöfuð var lokið lofsoröi á fyrirlesturinn af þeim, sem tóku þátt í umræðunur*. Prestarnir og W. II. Paalgon voru sam- dóma Einari Hjöileifssyni I öllum aðal- atriðum; þar á móti greindi B. L. Bald- vinsson og Sigurb. Stefánsson allmikið á við hann. Fólk hlustaði með megtu athygli á ræðurnar, og var þó samkom- unni á laugardagskveldið ekki slitið fyrr en skömmu fyrir miðnætti. Jiðar mun nákvæmari grein gerð fyrir fyrirlestr- inum og umræðunum. Miss Marle A. Brown, hin nafnknnna fræðikona, sem’ er að berjast fyrir þvi að fá það viðurkennt af heiminum, að Islendingar hafl fyrstir fundiö Ameríku, og að Columbus hafl feagið fregnir af hinum nyja heimi á Islandi, kora hing- að til bæ^arins í laugardagskveldið var. Hún hjelt fyrirlestur um þetta efni I islenr.ku kirkjunni á mánudagskvcldið. Fyrirlesturinn var sóttur af Islendingum einum, *ær þvi 150 manns, enda hafði hann ekki verið nægilega augl/stur raeðal hjer- leadra manna. Fyrirlestur Miss Brown’s var Ijómandi falUgur. MJög miklu lofs- •rði Iauk hún á islenzka lýðveldið forna og Norðurlönd yflr höfuö; sagði meðal annar», að allar framfara-hreyfingar í Ameriku væru frá Noröurlöndum runnar að bindindishreyflngunni ei«m undan- tekinni. Miss Brown endnrtekur fyrirlestur »inn I kveld (miðvikudag) í Victoria Hall. Nú er af ráðið að senda samskotafjeð til Jóns Ólafssonar heim til íslands þ. 23. næsta mánaðar. Að það ekki er sent meö þessnri ferð er einknm því að kenna, að enn eru somskotin úr Winnipeg-bæ sve litil 1 tiltölu við þnð sem íslendingar út í nýlendunum hafa látið af hendi rakn*. Sumir hjer 1 bænum hafa ekki heldur enn innt sam- skota-loforð sín af hendi. Winnipeg-ís- lendingar eru því óvanir að vera eptir- bátar annara landa sinna í almennum samtökum, og vjer erum þess fullvissir að þeim mundi falla það illa, ef svo færi í þetta sinn. Þess vegna viljum vjer •nn gefa þelm tækifæri. En lengur en til 23. marzmánaðar næstkomandi verð- ur ekki beðið. Eigendur blaðsins Free Prets hafa keypt allar eignir og útgáfurjett blaðs- ins Call, svo að þnð blað hættir nú að koma út, en áskrifendur þess fá Free Prett í staðinn. í ráði er að láta Free Prcta fara að koma út á ltvöldin auk þess sem hún kemur út á morgnana, eins og að undanförnu. Mrs. Helga Egilsdóttir, kona Grims Gislasonar á Hallson, Dak., andaðist á mánudagsmorguninn var hjer í bænum úr iungnabólgu. Líkið á að flytjast suður. Ragnheiður Eggertsdóttir, 60 ára göm- ul kona, andaðist hjer i bænum 25. janúar siðastliöinn. Sigurlina Guðrún Sveinsdóttir, 29 ára, kona Stefáns Frimanns Jónssonar, and- aðist 26. janúar síðastliðinn. Herra Sig. Christopherson, Grund P. O. hefur sent oss $5.00, sem hann hefur safnað til samskotanna handa Jóni Ólafs- syni. Herra Sigfús Bergmann, Gardar P. O., hefur sent oss $23,00, sem hann hefur safanð umhverfls Gardar til samskotanna handa Jóni Ólafssyni. SJÁIÐ TEIKNIN. Sjáið teiknin. Tugir manna hlaupa Svo tindilfrattir postulana’ að sjá, Þá sálnahjálp þeir troða’ í trúar- laupa Og tala syndir breyskura lýðum frá, Og þvo á hnjánura, stsekum upp úr stampi Þá stærstu bletti náungans, með svampi. Ó, hvílík dýrð! Svo hvítar eins og mjöllin, í hópum stíga kellingnr úr iaug; Styrkar 5 anda, stöðugar sem fjöllin Til stuðnings þeim, sem dingla’ á mjórri taug. Með angursvip og ðndina sv« krama, En alltaf, nlltaf, hold og blóðið sama. „Ó, jeg er frelsuð", kjökrandi þær kveina, Og kreista fram í augun glýju-tér. Þær krjúpa, fálma, veltast urn og veina, Því viljinn til hins góða’ er ekki smár; Þær halda ræður hjartskerandi bitrar, Og holdið þreytt um liðamótin titrar. Og gamli Satan sjer nú ekkert færi, Til sín að draga einn tvo eða þrjá; Hann er að gera upp sitl lissusnæri, Svo einstaklega dapur svipinn á; — Og þó er sem á afla von hann eigi Einkanlega á hverjum föetudefi. Og sálmapjeainn, höfuðhetjan góða, Á harða brokki rennur til og frá, Með náðnrlag við nýja liáttinn ljóða, Sem næmt liann kumrar á hvern spjátrungs skjá; Og „tcm jcg er“, þá söngla ílustráin. O syndararnir íiissa út í skjáinn. Og tigurmerkið, krónu og konunftríkið Þeir kunaa ei að meta—þvílíkt tjón; — Og ekki sjá þeir opið guðlastsdýkið, Som ætla nýju postulana fión. Það hefur annars út um byggðir flogið, Að eitthvað mundi talsvert við þi bogið. Hæðir þú þær hetjur drottins, vinur, Til hoÍTÍtis þær skjóta þjer sem ör, Á kolli þínum refsidómur dynur Og daufleg er þjer búin glæfraför Um jarðarinnar eldiþrungin iður, Þá umvendingin hrópar niður, niður! Kr. St. .. r $0Íibar ®Iaf060n 167 ROSS ST. tekur að sjer aðgerð á úrum, klukk- um, saumavjelum og fleiru. BÓk Monrads „ÚR HEIHI B(EMMfflAR“, þýdd á íslenzku nf Jóni Bjama- syni, or nýkomin út í prentsmiðju „Lögbergs" og er til sölu hjá þýð- andanum (190 Jemima Str., Winni- peg) fyrir 81.00. Framárskftrandi guðsorðft bók. KAUPID LÖGBERG, ódýrasta blaðiö, sem nokleurn tlma hefur veriö gefið t/t d Islemku. Þaö kostar, þó ótrúlegt sje, ekki nema $1.00 um áriö. Auk þess fá nýir kaupendur BÓKASAFN LÖGB. frá byrjun, svo lengi sem upplag- iÖ hrekkur. Af því eru komnar ót 318 bls.. jVV' er aö koma- vt {þvi skemmtilegasta sagan, sem nokkurn tima hefur veriö prent- uö á islenzkri tunyu. Aldrei haýa islenzkir blaðavtgcf- endur boöiö kaupendum slnum Önn- ur cins kjör, eins og ítgcf. Lögbcrgs. t cSiípwí't J. JohnmTefífi^n 298 Ross Str. hefur til sölu LÍKKISTUR á allri stærð og hvað vandaðar, sem inenn vilja, með lœgsta verði. Hjá honum fa?st og allur útbúnað- ur, sem að jarðarförum litur. JARDARFARIIt. HorniS AMain & Market str. Líkkistur og allt, sem til jarð- arfara þarf, ÓDÝRAST í BOENUM. Jeg geri mjer mesta far um, að allt geti farið sem b*zt fram ▼ið jarðarfanr. Telsphont Jfr. 413. Opið dag og »ótt. m^mtmtr— M. HUGHES, ■ ■—-I— I ■ ■ I"1.1 1 1 ■!»■■■■ L11. -■ . -■ ■ - g-JTJLlZZ WINNIPEG BUSINESS COLLSGE 496 MAIN STR. Prívat tilsögn í Bókfœrslu: Jieikningi, MálfrceÖi, Skript, HraÖskript, Typewriting, etc. etc. SjerstOk kennsla fyrir pá, sem koinast vilja inn t; skrifstofur stjórnarinnar. þessi skóli er sá lang hentugasti skóli fyrir pá, sem að einhverju leyti ætla sjer að verða við verzlun riðnir. Ef J>jer lærið á pessum skóla, purfið J>jer aldrei að kvíða atvinnu- leysi eða fátækt. Með pví að ganga á J>ennan skóla stígið pjer fyrsta sporið til auð- legðar og metorða. S. L. PHELAN FOIiMAÐ Uli MS gjer, lagði hatítl ttf tttttð heimleiðis, og nær J>ví k sama augnabliki gekk sólin undir. Dá nótt áttum við annrlkt, J>vi að öllum ▼iðbúnaðinum fyrir bardagarin daginn eptir var haldið áfram, að svo miklu leyti sein J>að var mögulegt i tunglsljósinu. Sendiraean voru allt af að koma og fara J>aðan sera við »At»ra á ráð- stefnu. Hjer um bil einni stundu eptir miðnsetti hófðurn við loksins gert allt, sem gert varð, og allir fjellu 1 fasta-svefn i herbúðunum, nemi hvað við og við heyrðist til varðmannanna, þegar þeir ktöfðust inngOnguorðsins. Sir Henry og jeg fór- um, ásamt með Ignfesi og einum höfðingjanna, niður af hæðinni og um allar varðstöðrarnar. Á þeirri leið okkar brá hjer og par sem við áttum enga von á J>rí allt I einu glampattdi spjótum fyrir I tunglsljósinu, og hurfu svo apt- ur, J>egar við sðgðum umgönguorðið. Við sáum það Ijóst að engir sváfu á varðstöðvum sínum. Svo snerum við aptur, stauluðumst innan um f>ús- undir af sofandi hermOnnum, og var þetta slðasta jarineska hvíldia, sem margir þeirra fengu. Tunglsgeislarnir flögruðu eptir ipjótain peirra, og ljekn á andlituin peirra, og getðu f>á drauga- lega; hráslagalegi nætnr-vindurinn skók háu og jarðarfararlegu fjaðraskúfana. t>arna láu peir I eitini bendu, með újrjetta handleggina og saman- fljettaða liinina; alvarlegu, karlmannlegu drættirn- 839 ir 1 andliti þeírra urðu galdralegir og vofulegír ásýndum I tunglsljósinu. „Hv*ð haldið pjer að margir af f>essum mönn- um muni verða á lífi um þetta leyti aðra nótt?“ spurði Sir Henry. Jeg hristi höfuðið og leit aptur á mennina sofandit ímyndunarafl mitt var preytt og pó I ætingi, og mjer virtist sem danðinn hefði þegar snortið þessa menn. Jeg þóttist geta greint pá með augum sálar minnar, sem irinsiglaðir voru til dráps, og hjarta mitt varð gagatekið af sterkri tilfinning fyrir leyadardóm mannlegs lífs, og sorg út af pví, hve auðvirðilegt og hryggilegt pað er, fjekk vald yfir mjer. Dessa nótt sofa þessar J>úsundir sætum svefni, næsta dag verða pær, og margar aðrar þúsundir moð þeim, orðnar stirðar af helkuldanum, og ef til vill verðum við sjálf- ir í þeirra töln; konur f>eirra verða ekkjur, börn peirra föðurlaus, og aldrei framar verður hirt um pá á þeirra gömlu stöðvam. En tunglið heldur áfram að kasta sinni alvarlegu birtu yfir jörðina, nætur-vindurinn hristir grasið, og hin urnmálsmikla jörð hvílist Ijúflega, alveg eins óg hún hefur hvllzt um ómælilegar aldir áður en þessir menn voru til, og eins og hún mun hrílast um ómæli- ar aldir eptir að þessir menn hafa gleymzt. Og þó er pvl ekki svo varið, að maðurinn deyi, þar sem veröldin, sem bæði er móðir hans og minaisvarði, lifir. Nafn hans gleymist auð- 343 Rjett í dögun vakti Infadoos okkur; hann kom til að segja að mikið sæist til mannaferða í Loo, og að flokkar af liðsmönnum konungs væru pegar komnir rjett að varðstöðvum okkar. Við risum upp og bjuggum okkur til bar- dagans; hver okkar fór í hringa-skyrtu sína, og fyrir pær skyrtur vorum við framúrskarandi |>akk- látir, eins og nú stóð á fyrir okkur. Sir Henry gerði hreint fyrir sinum dyrum í pessu efni, og klasddi sig eins og J>arlendir hermenn. „pegar menn eru í Kúkúanalandi, J>á eiga menn að fara að ráði sínu eins og Kúkúanarnir gcra“, sagði hann um leið og hann dró skínandi stálið yfir breiðu herðarnar á sjer, sem fjell J>ar eins vel eins og hanzki að hendi. Og hann Ijet ekki par við sitja. Eptir beiðni hans hafði Infadoos útvegað honum alklæðnað af einkennisbúningi hermanna. Um hálsinn á sjer festi hann skykkju J>á úr leópardaskinnum, sem herforingjar vora í, um augabrýr sjer batt hann skúfinn úr svörtu strútsfjöðrunum, sem æðstu herforiiigjnr einir báru, og um niitti sjer batt hann mjög tilkomumikið< belti úr hvítum uxa-hölum. Ilskór, hosur úr geit- arhári, þung bardaga-öxi með skapti úr nashyrn- ingshorni, kringlóttur * járnskjöldur, pakinn hvltri uxahúð, og venjulegi fjöldinn af tollum, eða kast- knífum — þetta var útbúnaður hans og svo bætti hann J>á skammbissunni sinni ofan á. petta var auðvitað villimanna-búningur, en J>að verð jeg að>

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.