Lögberg - 04.03.1891, Síða 3

LÖO»E8fi, UTDYIKVOÁMKN 4. MARZ t«*I.
3
Pólitiski fundurinn
í íslendingafjelagshúsinu á föstu-
dagskveldið í síðustu viku var fjöl-
mennur, liúsið alveg troðfullt, og
fjöldi manna varð frá að hverfa
vegna rúmlevsis. Magnús Paulson
styrði fundinum. Hann lfsti fyrst
yfir Jjvi að til fundarins væri hoðað
af fylgisinönnum Mr. Campbells og
ræðumenn frá hlið frjálslynda flokks-
íns liefðu þcgar gefið sig fram. En
hann vildi líka lofa hinni hliðinni
að komast að, svo framarlega sem
nokkur æskti eptir að halda henni
fram. Gestur Pálssun óskaði þá að
fá að tala á fundiuum.
Fyrst fjekk Mr. ('ampbell, þing-
mannsefnið, orðið. Hrátt fyrir það,
að ekki var upphaflega ætlazt til
að aðrir töluðu á ensku en hann,
'ar J>ó andstæðingum lians, sem
Par voru inni, boðið að taka til
máls. Mr. Tlios. Rvan páði boðið
Sv« var honum aptur svarað fyrir
Canipbells liönd af Mr. J. I).
Caineron.
Hegar þessum ræðuhuldum var
lokið, var mælzt til að peir hjer-
fendir menn, sem inni voru, færu
með pví að engar fleiri ræður
átti að lialda á ensku, og fjöldi af
íslendingum boið fyrir utan. Þeirri
ósk var vel tekið, og urðu íslend-
ingar svo einir um liituna.
Einar Hjörleifsson fjekk þá orðið.
Hann kvaðst hafa búizt við, að ís-
lendingar mundu verða sammála við
þessar kosningai; þeir ættu ekki
8vo mikið aptu.lialdsstjórninni að
þakka, og öll lík indi væru til að
þeir væru verzlunarfrelsismenn, og
f'efðu enga sjerstaka löngun til að
*,4ta tolla allar sínar nauðsynjavör-
Ur- í>rátt fyrir það væri nú svo
kotnið, að Pæði væru nokkrir ís-
Jendingar farnir að vinna meðal
anda sinna fvrir apturlialdsflokkinn
°K eins hefði Heimskr. afdráttar-
faust hallazt á pá sveifina. Hann
syndi fram á, að stefna frjálslynda
flokksins væri fvrst og fremst að
lækka tollana og rymka um við-
skiptalífið. Þessu hygðist hann að
fá framgengt með afnámi alls tolls
á landamærum Bandaríkja og Can-
ada, skoraði á ritstj. Heimskr., sem
ætti að tala næstur, að nefna eitt-
hvert frjálslynt blað eða einhvern
frjálslyndan ræðumann lijer nyrðra,
aeiTi liefði lialdið því fram að Can-
ada ætti að ganga undir McKinley-
lögin. Hegar Handarikin og Can-
ada færu að semja, pá hefði Can-
ada alveg sama rjett eins og Banda-
ríkin til að ganga að samningum
eða hafna þeim. Tækjust ongir
satíjningar við Bandaríkin, pá sneri
frjálsJyndi flokkurinn sjer að sinni
upphaflegu stefnu, poirri að afneina
verndartollana með öJ!u. I>ví næst
vjek ræðumaður sjer að framkomu
Mr. Campbells í Iiudsonsflóa-braut-
armálinu, sj/ndi fram á að hún art-ii
einmitt að vera mönuum hvöt tii
að kjósa hann. Menn skyldu ekki
gera sjer neinar gi-ylur út af pví
að landráð byggju undir hjá frjáls-
lynda flokknum og liann væri að
koma Canada undan brezku krún-
unni og undir Bandaríkin. t>að
sæti naumast á Tslendingum, ekki
canadiskari en peir væru enn orðn-
ir, að bregða mönnuni eins og Sir
Richard Cartwright um slíkt, eða
taka sjer nærri, hve ódyggur hanu
reyndist pessu Jandi. Ræðum. lauk
máli sínu tneð áskorun til ísh í
þessum bæ, að fvlgjast að við pess-
ar kosningar og greiða atkvæði
incð Mr. Campbell.
Gestur Pálsson tók þar næst
til máls ; bar sterklega af sjer og
Heimskr., að J>au hefðu pegið mút-
ur til pess að halda fram máli
apturlialdsflokksins (sem enginn liafði
á ]>au borið). Bar fyrir sig blaðið
Commercial, að pað hefði sama álit
á tollsambandi við Bandaríkin eins
og Heimskringla, og pað væri ein-
mitt blað sem hjeldi fram frjálsri
verzlun. Ræðum. lj/sti yfir því, að
pær útásetningar, sem fram væru
komnar viðvíkjandi framkomu Heims-
kringlu i pessari pólitisku rimmu
skoðaði hann sem persónulega móðg-
un við sig sjálfan. Hann endaði
ræðu sína með áskorun til kjósenda
íð greiða atkvæði með Mr. Mac-
donald.
Einar Hjörleifsson fjekk ]>á
orðið fyrir þá stuttu athugasemd,
að hann skuldbindi sig til frammi
fyrir öllum þcim mönnum, sem par
væru inni, að sanna að blaðið
Commercial hefði áður litið allt
öðruvísi á afnám tolls á landamær-
um Canada og Bandaríkjanna en níi.
Svo tók Jón Olafsson tii máls.
Hann bonti á, að Gestur Pálsson
hefði ekki fært eina einustu ástæðu
fyrir sínum málstað, gaf mönnum
glöggt j-firlit yfir, hve tollbyrðarn-
ar lægju óhemjulega pungt á ó-
hjákvæmilegustu lífsnauðsynjum
manna, og benti mönnum þar næst
á, livernig Sir Jolins-stjórnin hefði
varið J>ví fje, sem J>annig væri sog-
ið út úr almenningi.
Bað leyndi sjer ekki meðan á
ræðuhöldunum stóð, að fundurinn
var frjálslynda flokksins megin. I>ó
fjekkst áj>reifanlegust sönnun fyrir
pví, pegar Árni Friðriksson bar
upp svolátandi uppástungu, studda
af P. S. B&rdal:
„Fundurinn lysir yfir fyllsta
trausti sínu á stefnu frjálslynda
flokksins í Canada í viðskiptamál-
um landsins, og skuldbindur sig til
að veita Mr. Isaac Campbell ein-
dregið fylgi ' ið pessar kosningar“.
Uppástungunni var tekið með I
dynjaudi lófaklappi og var sampyLkt j
í einu hljóði.
5jr Sliiinlv
Til sölu með góðum kjörum.
Listhafendur snúi sjer til
Jakob Lindal
85 Yonge Str. P. D. Winnipeg.
X
X
LACB
DAGUR
Á laugardagink
EI.MM 1>RID.II \« SLE6ID AF
ÖLI.U OKKAR I.ACE.
LINEN TORCHON LACE af ollum br.
VALENCIENNE LACE,
VALENCIENNE INSERTION,
ORIENTAL LACE EOGING,
COTTON LACES, &C., &C.
GHEAPSIDE
578 og 580 Man Str.
W. OAVEY
GAVAUER H. DAK.
verzlar med :
Dúkvörur, Fatna'ð, Skótau,
Matvöru og Hardware.
Allir hlutxr með nidursettu verði.
ÍSLENDINGAR,
sem verzliS í Cavalier, gleymiS
ekki að kaupa þar sem pið' fáið
rjett og ólilutdræg viðskipti.
Komið þess vcgna allir
og kaupiff þcss vegna allir hjá
W. DAVEY.
CAVAL3ER, N. DAK.
GEO.EARLY
Járnsmidur,
Járnar hesta.
Oor. King Str. St Market Sbuare
ö:e bro’s
MOUNTAIN oo CANTON,
- N. Dak.—
Ver/la meö aUan þann rarning, sem
ramileRH er seldur í búðum í smábæjum
út uin lamiið (;jeneraI Stores). Beztu vörur.
Lirr/xt>i prínnr' óhlutdrœg tiéskipti!
Okkar ,motto‘ er:
„ F/jót sala- og lítill ágt5ð/“.
Hoiintaiu og Canton. S. Dnk.
A. H»gK»rt. Jaincs A. *o»s.
UAGOART & ROSS.
Málafærslumenu o. s. frv.
DUNDEE BLOCK. MAiN STK
Pósthúskassi No. 1211.
íslendiuK*r geta snúið sjer til >eirra
með mál sí», fullrissir um, »ð >eir lata
sor vora sjerlega annt um aö greiða
au sem rækilegast.
J. J. Wliite, L. Ð. S.
TannlB3Kji.il>.
Cer. Main & Market Stieets WTnniit.g.
Að draga út tönn.....$0,50
A6 silfurfylla tönn.. 1,00
OII læknisstörf ábyrgist liann aÖ gcra vcl.
INNFLUTNINGUR.
I því skyni að flýta sem mest aS mögulect er íyrir því a
uCu löndi í
MANITOBA FYLKI
byggist, óskar undimtaður eptir að’sto'ð við að útbreiða upplýsingar
viðvíkjandi landinu frá öllum sveitastjórnum og íbúuin fylkisins
scm hafa hug á að fá vini sína til að setjast hjer að. þessar upp-
lýsingar fá meun, ef menn snúa sjer til stjórnardeildar inntíutn-
ngsmálanna.
Látið vini yðar fá vitneskju um hina
MIKLU KOSTI FYLKISINS.
Augnamið stjórnarinnur er með öllum leytílegum meðulum að
draga SJERSTAKLEGA að fólk,
SEM LEGGUR STUND Á AKURYRKJU
og sem lagt geti sinn skerf til að byggja fylkið upp jafnframt því
sem það tryggir sjálfu sjer þægileg heimili. Ekkert land getur tek
ið þcssu fylki fram að
LANDGÆDUM.
Með
HINNI MIKLU JÁRNBRAUTA-YIDBÓT,
em menn braðum yerða aðnjótandi, opnast nú
og vcrða hin góðu lönd þar til sölu með
VÆGU VERDI og
AUDVELDUM BORGUNAR-SKILMÁLUM.
Aldrei getur oiúið of kröptuglega brýnt fyrir mönnuui, sein
eru að streyuia inn í fylkið, hve mikill hagur er við að setjast að
í slíkuin hjeruðum, í stað þess aö fara til fjarlægari sta'ða langt
frá járnbrautum.
THOS. GREENWAY
táöherraakuryrkju- og imiflutnincmiála.
WlNNIPEG, MáNITOBA.
204
pislarvottur. Lngir menn nú á dö,
Um eru mjög gjarnir á að tala il
um kvennfólk, og balda pað s
karlinannlegt, að láta í ljósi fyri
btning sína fyrir brestum J>ess. F
guð hjálpi peim karlmanni, sem ek
hefur neina kouu á óhamingj
atunduin sínum, er standi við hl
hans með hughreystingar-orðum i
ástarbrosi til pess að styrkja hai
< stríði lífsins. (>g |>aunig hal
Madge Frettlby, af þvi að hún v
Sl>nu kona, neglt fána sinn v
niastrið og neitaði að gefast ii]
^yrir nokkrum, hverjar röksemc
sem komið var fram með gej
Lenni. Ilann var saklaus, hvað se
llver sagði, og sakleysi hans mun
Sannazt, pví hún fann |>að ósjá
r^tt, að liann mundi frelsast
*la2ttunni, J>ó að }>að yrði ekki fy
e" um elleftu stund. Hún vi:
°kki> hvernig liann mundi frelsa;
‘ n hún var viss uni, að svo mun
ar** Aííiíi Iiefði farið og fund
Hrian i fangelsinu, Iiefði faðir hen
ar ekki harðbannað henni það, c
þvi varð bún að leita til ('alto
Viðvikjandi öllum XrjeUum aí honu
213
unga mann sitjandi á rúmi sínu
og haldandi höndum fyrir andlit
sjer. Hann leit upp, og pegar hann
sá Madge, spratt hann upp og rjetti
út frá sjer hendurnar með fagnaðar
óp á vörunum. Hún stökk áfram
°g fleygði sjer upp að brjóstinu
á homim grátancli. Dálitla stund
inælti enginn orð frá munni; Calton
var 1 hinum enda klcfans og var
að rýna J>ar í niinnisblöð, sem hanti
hafði tekið upp úr vasa sínum, og
fangavörðurinn var farinn út.
„Elskan mín góðz,“ sagði Madge
og strauk mjúka, ljósa hárið frá
blóðrauðu enninu á honum, „hvað
pú lítur illa út.“
,,Já!“ svaraði Fitzgerald og hló
við liarðneskjulega. „Maður fríkkar
ekki í fangelsinu — finnst f>jer?“
„Talaðu ekki i þesstim tón,
Brian“, sagði hún; „J>ú ert J>á svo
cílíkur sjálfutn pjer — við skulum
setjast niður og tala unt málið með
stillingu.“
„Jeg sje ekki, til hvers pað
er,“ svaraði hann prevtulcga; en
samt settust J>au niður og lijeldu
saman höudum. >>Jeg uiaði um
212
væri veik af ópolinniæði.
„Eu hvað lestin fer hægt“,
sagði hún gremjulega.
„Þei, J>ei, góða míu,“ sagði
Calton og lagði höndina á hand-
legginn á henni. „t>jer komið upp
um yður — við komu:n ]>angað
bráðum og frelsum hann“.
„Ó, guð gæfi við gætum það,“
sagði hún og spennti greiparnar
fast saman. Calton sá tárin renna
niður undan pykku blæjunni.
„Svona megið J>jer ckki láta“,
sagði hann nærri pví í byrstum
róm; „pjer hættið bráðum að hafa
vald á yður stillið vður nú hans
veena.“
„Hans vegna“, tók hún higt
upp eptir honum, og svo gerði hún
]>að frekasta, sem hún gat, til að
stilla sig, og henni tókst J>að líka.
I>au komu bráðlega til Melbourne,
náðu í hansom-kerru og óku hratt
til fangelsisins. Eptir að pau höfðu
gert pær ráðstafanir, sem gera J>urfti,
til að komast inn, fóru pau inn S
klefaun ]>ar sem Brian var. Þegar
fangavörðurinn, sem fvlgdi peim.
hafði opnað dyrnur, súu pau hiun
?05
og öllum skilaboðuro, sem hana lang-
aði til að koma til hans.
Calton var i mestu vandræðum
vegna pess að Brian þverneitaði
allt af að verja sig með því aö
sanna, að hann lieffti verið annars
staðar, pegar morðið var framið, og
með J>ví að hann var sai.nfærður
urn að hiun ungi maður mundi
geta [>að, pá var honum annt um,
að komast að því, hvernig á J>ví
stæði að hann gerði ]>að ekki.
„Ef J>að er vegna einhverrar
stúlku, pá er J>etta alveg fráleitur
fíflaháttur; mjer er alveg saroa, liver
hún er“, sagði hann við Brian.
,-Fvrsta lögmál náttúrunnar er að
leitast við að halda lífinu í sjálf-
um sjer, eg ef mitt líf væri í
hættu, ]>i mundi jeg livorki hllfa
karlmanni, konu nje barni til þess
að bjarga mjer“.
„Jeg trúi J>ví“. svaraði Brian;
„on of pjer hefðuð niínar ástæður,
]>á kynnuð pjer að líta öðruvísi á
m&lið“.
Málafærslumaðurinn Iiafði með
sjálfum sjer gert sjer fulln grein
fyrir, hveruig á pví muudi 5iauda>