Lögberg - 11.03.1891, Qupperneq 6

e
LÖORERG. MIBVIKtJDAGINN 4. MARZ i8r>1.
(Fr»mh. fri !?. bls.)
hjer I hrepp. Mikinn skaCa er
■ajft hön hafi gert 1 Hroppum,
drepið á einum ba> (Skriðufelli) um
hundraft • fjAr, og paft sem yfir tck-
ur, «ft drepsótt pessi hefur haldið
^tfratn til pessa dags, og óvlst hvar
hán lastur staftar numift. Altar til-
raunir árangurslausar meö lækningu.
Annars ar fjárpestin búin aft gera
•vo mikift tjón fyr og slðar, að
paft ér furfta, hve lltift hefur verift
gert .4 pi Att, að stomma stigu
fyrir henni. Sumir eru að vona
eptir einhverju góftu I pá átt frá
landlsskninum. Hann hefur sýnt
talaverftan áhuga á fmsu pvl, er
til fratnfara horfir I landbúnaöi.
l. Iklegt vasri, aft alpingi horffti ekki
í, aft heita peim góðum launum,
•r gasti fundift hentugt og óbrigft-
ult ráft vift pessu atvinnumeini.
Fjársala var hjer með lang-
tnesta móti I haust. Verðið var
tri 8—18 kr. Flestir óska eptir,
aft markaöirnir haldist framvegis,
pvl enginn efi er á pví, að peir
hafi I pcssi tvð ár, sem peir hafa
verift haldnir hjer, leitt af sjer
mikift gott. Menn hafa losaft sig
fir miklum og ópægilegum skuldum,
Att hasgt með að borga skyldur og
skatta I tæka tíð, og bætt hag
sinn á <msan parflegan hátt, og er
vonandi, að pað verði pó betur, ef
fjirverxlunin heldnr áfram með líku
fjftri.
Rvlk 24. jan.
Skipstrakd. Mánudag 19. p.
m. , I dimmviftris-kafaldsbyl, strand-
aði við Garðskaga kaupjkip, JPeter,
á fitleið frá Dyrafirði og Ólafsvlk,
hlaðið lslenzkum vörum: um 100
tunnur, 150 skpd af saltfiski, ull,
fiðri o. fl. Mannbjörg varð, og skip
og vörur lítið skcmmt efta ekki.
MjlVSTJÓN AK 8LYSFÖRUM. Báts-
tapi varð I Jökulfjörðum 4. des. f.
á. (ekki 4. jan.) komst formaður
llfa af, en háaetar 8 drukknuðu:
Vagn Ebenezerson og Kristján Jóns-
son báðir fri Leiru, og Jónatan
Jónason I Furufiröi.
Maður varð úti á Svínadal I
Dalasyslu rjett fyrir jólin, vinnu-
maður frá Hvltadal I Saurbæ.
Kaupkjklag reykjavíkub. Áre-
fundur var baldinn I fjelaginu 22.
p. m. Fjelagið hafði árið sem leið
keypt vörur fyrir nál. 15,700 kr.,
meat titlendar; — sauði fyrir rúm
2200 kr., Isl. smjör fyrir tæp 300
kr. £>etta ár er búizt við helm-
iagi meiri vörukaupum að minnsta
koati eptir pöntunum, sem komnar
eru nú pegar. Viðskiptin voru nær
oingöngu við Fischérs-verslun, og
varða liklegast áfram. Með reikn-
inga-aanianburði má syna, að fje-
lagimenn hafa fengift langt um
betri kaup en t. d. pöntunarfjelög
Árnesinga. Stjórn fjelagsins vann
kauplaust árið sem leið, en nú var
henni ákveöin ofurlítil póknun (200kr.)
í stjórn voru endurkcsnir: Sigfús
Eymundsson og Sighvatur Bjarna-
son, og priðji maður sira I>órhall-
ur Bjarnarson prestaskólakennari.
IIardastr.sýslu sunnanv. 6. jan.:
„Eins og veðurátt var mjög óstöð-
ug og umhleypingasöm I allt haust
og framan af vetri pessuifl, pannig
var hún líka næstliðinr, mánuð fram
að jóluin, en síðustu viku hins
liðna árs var likust veðurátt reglu-
legri vorblíðu: logn og stilla, opt-
ast plða, og stundum um 4—-5gr.
hiti á. R.; jörð nú að sjá marauð
I °n fjölt fannalítil.
Fremur hefur verið notuð úti-
beit fyrir sauðfjo í útibeitar og
fjörubeitar-plássum framan af vetri
pessum sökum frostvægðanna; var
fullorðið fje ekki tekið á hús fyr
en skömmu fyrir jól vestanvert við
Steingrímsfjörð og víðar, on vegna
slagviðranna, sem opt koma fyrir á
pessum tíma, eigna margir pvi, að
nú hefur bráftasótt gert vart við
sig vifta, pó ekki sjeu enn pá
mikil brögft að pví; flest dautt úr
henni I Bæ á Selströnd milli 30
og 40 og á Reykhólum milli 20
og 30.
Heldur má nú sjá merki til
fjörs og framfarahuga almennings I
pessum plássum, sökum góðærisins
um 2 ár næstliðin; pvi vex hugur
pá vel gengur. Hafa búnaðarfje-
lagaíundir verið haldnir í mörgum
hreppum og áformað að auka og
efa slik fjelög, sem nú eru til og
mynduðust hjer fyrir nokkurum ár-
um, og nauu.ast höfðu meira til
sins ágætis að svo stöddu en nafn-
ið tómt, pví pó stöku búendur
hafi skarað fram úr, og gert stór-
virki á ábyli sinu, var paft ekki
pessum fjelögum að pakka, heldur
af eigin hvötum ábúenda. Einnig
hafa pöntunarfjelagafundir haldnir
verið hjer, og I nálægum plássum,
og áhugi manna lyst sjer I pvi, að
heita meiri framlögum af innlendri
vöru en verið hefur. Dar að auki
hefur aft sögn I hverjum hreppi I
Strandasyslu myndazt fjelagsdeild,
til viðbótar pessu Dalasyslufjelagi
með pvi skilyrfti, að vöruskip fá-
ist frá Englandi á hafnir vestan-
vert við Húnaflóa. í einum hrepp
hjer í syslu sunnan til hafa pó
prir efnuðustu og kraptmestu bænd-
urnir pað svo, að poir pota sjer út
úr, og ætla að verzla sjer við fje-
lagið; taka sumir peirra með sjer
sina vildarmenn, án pess að stofna
fjelagsdeild fyrir allan hreppinn.
Hvort hinir fátæku hreppsbúar, sem
eptir eru, hafa prek til að stofna
ajer verzlunardeild I hreppi pessnm,'
pegar hinir cru frá gengnir, er enn |
óráðin gáta.
Kvillasamt hefur verið framan
af vetri pessum, og meir á börn-
um en fullorðnum, af kvefi og brjóst-
veiki; pó hefur fátt dáið hjer I
plássi og enginn fullorðinn.
Rvík, 28. jan. 1891.
DÁix 20. p. m. að Ásgarði I
Grímsnesi Dórdís Magnúsdóttur,
móðir yfirrjettarirálaílutningsmanns
Guðlaugs Guðmundssonar.
Sjíæfeli.snesi, 17. jan.: „Veðr-
átta lijsr er all óstöðug til jóla,
úrkomur af öllum áttum, ymist kaf-
ald eða rigning; fannkoma aldrei pó
svo mikil, að tekið hafi fyrir jarðir
til nokkurra muna. Síðan á jólum
einmunatíð, allajafna blóðrauð jörð
og píður. Útigangs-skepnur eru
pvl nálega að segja að eins að
nafninu til komnar á gjöf, nema
lömb. Hestar ganga vlðast sjálfala
enn.
Skepnuhöld alstaðar injög góð;
helzt hefir orðið nokkuð víða vart
við doða I kúm. Væru skepnur
enn I fyllstu haust-holdum, hefðu
eigi verið hinir miklu umbleyping-
ar framan af.
Heyjabirgðir alstaðar enn pá
óvanalega miklar. Má I tilliti til
heyja-eyðslunnar telja pennan vetur
sem af er, mjög góðan. Af allri ,
pessarri árgæzku leiðir auðsjanlega,
| a,ð allar skepnur verða hjer I ó-
vanalega háu verði I vor. Enda er
hjer farið að brydda á talsverðri
eptirspurn eptir skepnum.
Fiskafli á haustvertíðinni I Ó-
lafsvik góður; hæstur hlutur 1100
af heldur vænuin fiski, eptir pví,
sem par er vanalegt á haustin. Sá
hlutur var 70—-80 kr. virði eptir
blautíisksverði par, p. e. lísipundið
á 60 aura af smáu og stóru. Blaut-
fisksverzlun hefur verið til muna I
Ólafsvlk I liaust. Á Sandi hefur
svo sem enginn aíli verið I haust,
og enn er par mjög óliklegt með
afla.
Rvik, 31. jan. 1891.
Embætti. Stefáni Thorarensen,
syslumanni og bæjarfógeta á Akur-
eyri veitt lausn 3. p. m.
Sigurði Ólafs syni, sýslumanni
Skaptfellinga, 9. p. m. veitt Arnes-
sysla frá 1. maí.
Birni Bjarnarsyni, cand. jur.,
veitt Dalasysla 9. jan.
Aagaard, syslumanni á Vest-
mannaeyjum, veitt hjeraftsfógetaem-
bætti á Fanö 14. jan.
Markús skipstjóri Bjarnason
skipaður af ráðgjafanum kennari við
sjómannaskólann I Reykjavík frá 1.
marz næstk.
Eyjafjarðarsysla, Vestmannaeyja-
sysla og Skaptafellssysla auglystar
lausar.
Afi.adiWjGÐ halda3t enn nokkur
í I Garfti suður. Ilefur fiskazt par
drjúgum pennan mánuð. Komnir
allt aft pvl 2000 hlutir par hjá
stöku manni frá pvi I haust. En
smátt er pað, lítið af pví saltandi,
pótt pað sje gert. í Grindvarík
fiskilaust.
StkaN'dupproðið á Garðsskaga
27. p. m. Skipsskrokkurinn af ,Peter‘,
fúinn C£r brotinn, seldist á 80 kr.
allslaus. Vörurnar Ilestar komust I
liátt verð.
Ísafjarðaesýslu 31. des. 1890:
Tíðarfarið er einlæsrt bið óstöðuor-
asta, er liugsazt getur. Optast við
útsuðurátt, með óinuna-rokum á milli
og snjókomu. Síðari hluta dags á
annan I jólum var lijer voðarok af
vestri. l>á sjaldan hann hleypur að
norðri, stendur pað optast varla
sólarhring; frost hafa varla komið
enn svo teljandi sje. Hjer vestan-
megin Djúpsins óska menn eptir
norðanáttinni, pvl liún er sældarátt-
in hjer megin, en vestanáttin liin
leiðasta.
Fiskireyta var hjer við Mið-
Djúpið á kúfisk fyrir liátlðina. En
ógæftir frámunalegar, og mesta liætta
að fara á sjó.
Haglitið er nú hjer vestanmeg-
in Djúps. Iíokin berja af reyndar
'alla fönn annan sólarhrino-inn. En
j . n
hinn er komið kaf-fenni.
Skepnuhöld eru allgóð pað vjer
vitum.
Kvef/eiki hefur stungið sjer
niður á börnum; fá liafa dáið til
sveita, en nokkur á ísafirði. Heilsu-
far fólks bærilegt yfir höfuð að tala
að öðru leyti.
Strandasýslu sunnanv. 15. jan.:
t>að sem af er pessum vetri liefur
jafnan verið góð tíð. Reyndar hafa
stundum verið nokkuð miklar úr-
komur, rigningar mest. Snjór hefur
sjaldan fallið til muna og aldrei
verið nema stutt I einu; optast nærri
auð jörð og allt af nógur hagi.
Rosknu fje lítið gefið enn.
Framfaraviðleitni er pað, að nú
eru Strandamenu að koma á fót
hjá sjer pöntunarfjelögum I samlög-
um við Dalaine’in, í fjelagi pessu
er Strandasysla öll og 3 hreppar í
Húnavatnssyslu. Á pessu svæði
hafa fjel»£«*riienn lofað að verzla
með 26 púsund krónur í fjelaginu
petta ár. Svo er til ætlazt, að segl-
skip komi I júnímán. í sumar með
vörur til fjelagsins, og á pað ag
koma á pessar liafnir: Stykkishólm
Skarðsstöð, Reykjarfjörð, Skeljavík
og Borðeyri. Gufu'kip á að kotna
að hausti á Borðeyri og taka par
allt pað fje, sem fjelagið sendir
út. Formaður fjelagsins er kosinn
búnaðar"kólastjóri Torfi Bjarnason I
Ólafsdal.
Hónavatjíssýslu vestanv. 15.
jan. Tíðin hefur verið einmuna-góð
nú lengi, en útlit fyrir, að nú sje
að skipta um til lakarn. Kvefveiki
hefur gengið hjer viða og liafa
mörg börn d&ið lijer um slóðir,
einkanlega í Miðfirði (11), sum úr
kíghósta, og er eigi sjeð fyrir end-
ann á pví enn, pvi bati er ekki
almennur, pótt töluvert sje farið
að draga úr veikinni sumstaðar.
Skagafirði 23. des. 1S00: Veðr-
átta mjög óstöðug lengstum, pað
sem af er vetri; frostalítið og hríð-
arlítið, og snjó pann, er við og við
hefur komið, hefur mjög fljótt tekið
upp aptur íueð vindi og regni. Nú
er nijög snjólaust.
}3ráðapest hefur nokkuð gert
skaða á sumum stöðum. Sömuleiðis
niðurgangur á lömbum.
Veikindi hafa um nokkurn tíma
gengið, einkum á börnum og hafa
pau æðirnörg dáið síðan 1. nóv„ er
fólkstal var tekið. I>að er „feber“
rneð lungtiabólgu o. fl„ er pau
einkum deyja úr, samfara illkynj-
uðum mjög erfiðum hósta. Sum
fá kighósta, sem snyst I hina veik-
ina. Á sumum stöðum kemur kíg-
hósti upp úr veikinni.
M. 0. SMITH.
----SKÓSMIÐUR------
býr til skó og stígvjel eptir míli
Suðausturhorn Ross og Ellen Str.,
hjá HUNTER & Co. Winnipeg
u23.1y.]
THE
lutual Heserve FnndLife
Association of New York.
er nú >aö leiðandi lífsábyrgðarfjelag j
Norðiir Ameríku og Noröurálluiini. Það
selur lífsábyrgöir nærri helmingi ódýrri
en hin gömlu hlutafjelög, sem okra út
af þeim er hjá þeim kaupa lífsábyrgð
nærri hálfu meir en lífsábyrgð kostar að
rjettu lagi, til þess að geta sjálfir orðið
millíónera”. Þetta fjelag er ekkert hluta-
fjelag. Þess vegna gengur nllur gróði
þess aö eins til þeirra, sem í því fá lífs-
ábyrgð, en alls engra annara.
Sýnishorn af prísmn: Fyrir $1000
borgar maður sem er
25 ára $13,76 II 35 ára $14.93 II 45 ára S17.9R
80 „ $14,24 !j 40 ., $16,17 jj «0 „ $21,37
Eptir 15 ár geta menn fengið allt
sem þeir hafa borgaö, meö hárri rentu,
eöa þeir láta j.að ganga til aö borga
sínar ársborganir framvegis en liætta |,á
sjálfir að borga. Líka getur borgun
minkað eptir 10 ár.
Peningakraptur fjelagsins, til að mæta
ófellandi útgjöldum er fjórar og hálf
millíón.
Viðlngasjóöur þrjár millíónir.
Stjórnarsjóöur, til tryggingar $400,000.
Menn mega feröast hvert sem þeir
vilja og vinna livað sem þeir vilja, en
að eins heilsugóðir, vandaöir og reglu-
samir menn eru teknir inn.
Frekari upplýsingar fást hjá
W. H. Paulsson,
(Genf.ral Agent) WINNIPEG
Johannes Helgason
(Special Agent) SELKIRK WEST.
A. R. McNichol Manager.
17 Mclntyre Block, Winnipeg.
•224
leíta að pessu brjefi?“
„Já, heima hjá Brian.“
„Hann getur hafa brennt pað.“
„Hann getur hafa gert ótal
margt, en hann hefur ekki gert
pað,“ svarafti hún. „Brian er einhver
hirðulausasti maður, sem til er;
pað er rjett eptir honum að stinga
brjefinu I vasa sinn eða Aeygja
pví I brjofakörfuna, og hugsa svo
aldrei framar um pað.“
„Hann hefur nú samt gert pað
I petta skipti.“
„Já hann hefar hugsað um sam-
tal pað sem hann hefur átt vift
hrjefritarann, en ekki um brjefift
ejálft. Verið pjcr viss um, að við
flnnum pað I skrifborðinu hans, eða
I vösunum A einhverju fatinu, sem
bann var 1 um nóttina.“
„Svo er annað“, sagði Calton
ihyggjufullur. t>að getur verið, að
honum hafi verið afhent brjefið
milli járnbrautarstöðvanna á Eliza-
betar stræti og klúbbsins.“
„Við erum ekki lengi að kom-
ast aft pvl“, svaraði Madge; „prí
að Mr. Rolleaton var með honum
á peim kafla“.
„I>að vap hann“, svaraði Cal-
225
ton, „og lijer kemur einmitt Mr.
Rolleston ofan strætiö Við skulum
spyrja liann tafarlaust11.
Kerran var einmitt að fara fram
hjá Bourkes og Wills minnisvarð-
anum, og skörpu augun I Calton
gátu grillt 1 Rolleston, par sein
hann kom ofjn eptir götunni til
vinstri handar. Það sem fyrst vakti
athygli Caltons var pað, hve gljá-
andi Felix var. t>að gljáði á vel
bustaða, háa silkihattinn hans, stíg-
vjelin hans gljáðu og pað gljáði
á demantshringinn hans og brjóst-
nálina. Hann var yfir höfuð svo
ljómandi, að hann líktist sálu gædd-
um demanti, par sem hann var á
leiðinni í glampandi sólskininu.
Kerrunni var ekið upp að gang-
pallinum, og Rolleston nam allt I
einu staðar, pví að Calton stökk
út úr vagninum rjett frammi fyrir
honum. Madge hallaði ajer aptur
á bak I kerruna og dró blæjuna
niður fyrir andlitið; hún vildi ekki
að Felix skyldi pekkja sig, prí að
hún vissi, að ef liann pekkti liana,
pá mundi sagan um ferðalag henn-
ar óðara verða komin út uin allan
282
var á leiðimii til að hitta einhvern,
pegar Whyte varð á vegi hans.“
„Jeg vissi pað,“ hrópaði Madge
upp yfir sig fagnandi. „Þjer skul-
uð sjá, að við finnnum brjefið heima
hjá honum“.
„Jeg vona pað“, svaraði Calton;
„en við megum ekki gera okkur
of góðar vonir; liann kann að hafa
cyðilagt pað“.
„Nei, hann hefur ekki gert
pað ‘, svaraði hún. „Jeg er saun-
færð um, pað er par.“
„Gott og vel,“ svaraði Calton
og leit á hana“, jeg skal ekki hafa
á móti pví sem pjer segið, pví að
yðar kvennlega hugboði hefur betur
tekizt að komast að sannleikanum
heldur en mjer með mínum út-
reikningi, en pannig er pví opt
varið með kvennfólk — pað stekk-
ur út I myrkrið, par sem karlmenn
hika sig, og í níu skipti af hverjum
tíu kemst pað heilu og höldnu pang-
að sem pað ætlar sjer“.
„Já, og pó illa gangi fyrir
hverri tíundu, pá er hún ekki ann-
að en undantekning, sem sannur
regluna“, sagði Miss Frettlby.
217
að verja hann með pví að hann
sje brjálaður.“
„Nei, jeg er ekki vitlaus,“
hrópaði Fitzgerald með ákefð og
tók um leið Madgo I faðm sjer.
„Elskan mín! elskan mín; pað er
pín vegna, að jeg pegi, og jeg
ætla að gera pað, pó að pað kosti
mig lífið. Jeg gæti sagt pjer, livar
jeg var petta kveld, og frelsað líf
mitt; en ef jeg gerði pað, pá mund-
ir pú komast að leyndarmáli, sem
yrði bölvun lífs píns, og jeg pori
ekki að gera pað — jeg pori pað
ekki.“
Madge leit framan í hann með
meðaumkvunar-brosi og tárin runnu
ótt niður eptir kinnum henuar.
„Bezti Brian minn!“ sagði húti
blíðlega. „Hugsaðu ekki um mig,
heldur að eins um sjálfan pig; pað
er betra að jeg rati í raunir en
að pú látir lifið. Jeg veit ekki
bvaða leyndarmál petta getur verið,
en ef pú bjargar lífi pínu með
pví að segja pað, pá hikaðu ekki
við pað. „Sko“, hljóðaði hún upp
og ljet fallast, á knjen, „hjer er jeg
fyrir fótuin pjer — jcg særi bjW