Lögberg - 29.07.1891, Blaðsíða 5

LÖGBERG.MIÐVIKUDAGINN 20. JÚLI 1801.
ISLANDS FRJETTIR.
(Kptir „ísaföld“).
Rvik 17. júní.
Af Hólasiíóla útskrifuðust 6.
og 8.-9. raaí pessir 5:
Ásmundur Kristjánsson, dáv. 4- (4.85)
Helgi Jóhannesson vel + (4.63)
Gísli Bjarnrason vel (4.18)
Kristján Kristjánsson vel + (3.85)
Jón Marteinsson lakl. + (3.58)
Rvík 20. júní.
Ai.mngiskosnikg. Rangvelling-
ar hafa kosið til f>ings 15. f>. m.
sjera Ólaf Ólafsson í Guttormshaga,
með 58 atk. Þórður hreppstjóri
Guðmuadsson í Hala hlaut 54. Ilafði
orðið að kjósa tvisvar, með pví að
i fyrra skiptið hlaut enginn helm-
ing atkvæða, — þeir sjera Ólafur 53
og Þórður 50, en Jón Jónsson
söðlasmiður frá Hlíðarendakoti 9;
hafði hann verið á atkvæðaveiðum
um sysluna á undan kjördegi; slóst
meiri hluti pessara 9 atkvæða hans
í lið með sjera Ólafi í seinni kosn-
ingunni, en nokkrir höfðu tínzt af
fundi.
Mannalát. Ekkjufrú Steinunn
Bjarnadóttir (amtmanns Thoraren-
sens) í Klausturhólum, ekkja sjera
Jóns próf. Melsteds, andaðist að-
faraaótt hins 15. f>. m.
Hinn 18. apríl f>. á andaðist
eptir langvinnar sjúkdómsþjáningar
ekkjumaðurinn Jón Jóhannesson á
Breiðabólsstað í Sökkólfsdal, 71 árs
að aldri.
Vestmannaeyjum 9. júní: Um-
liðinn maímánuður var fremur kald-
ur og þnrviðrasamur, mestur hiti 21.
og 25. + 13,4 gr.; minnstu aðfaranótt
hins lö—1,0 gr. Úrkoma var all -
an mánuðinn að eins 47 millimetr-
ar, og hefur hjer ekki komið deig-
ur dropi úr lopti frá 22. maí til
pessa dags, svo að sárilla lítur út
með grassprettu og garðrækt, jörð
sumstaðar jafnvel farin að brenna
af purki og hita, pví að síðustu
viku hefur verið vel heitt á daginn,
í gær 18gr. Maímánuður var allur
fremur vindasamur, gengu austan-
áttir um byrjun og lok mánaðarins,
en vestan- og norðanáttir um mið-
bik hans. Ofsaiok á austan var 4.,
5. og 6. maí, svo og 1. þ. m.
Gæftir á sjó liafa pví verið mjög
stirðar og lítill afli. Helzt hefur
aflazt trosfiski hjer í djúpinu og
ysa allvel uadir Sandi, pegar pang-
að hefur orðið komizt, en við porsk
og löngu hefur að eins orðið vart.
Fjenaðarhöld urðu yfir höfuð í
meðallagi og sauðburður hefur geng-
ið vel. Heilbrigði ágæt.
Barðástrandarsýslu sunnanv.
28. muí: Veðuráttin hefur yfir höf-
uð mátt heita góð í vor, pó liún
hafi einlægt verið fremur köld og
stundum umhleypingasöm. Vegna
vorkuldanna hefur petta vor verið
eitt hið gróðurminnsta; grænn litur
sást ekki á túnum fyrr en í 5.
viku sumars og sauðgröður kom
ekki fyrr en í 6. vikunni. Talað
er pví um að liey hafi gefizt mikil
í vor, eins og í vetur, og heyfyrn-
ingar hjá almenningi pví engar.
Bæði vegna pess, að sauðfje
gekk vel feitt undan vetrinum, og
hey voru viðast til að gefa i vor,
eru bæði góð höld á sauðfjenaði
og hann víðast í bezta standi, og
aldrei hefur kvikfjenaður selzt með
eins háu rerði eins og í vor á upp-
boðum hjer og í nálægum plássum.
Stiiandasýslu 3. júní: Tíðin
hefur verið köld optast og er því
gróður heldur lítill; ís hefur verið
að flækjast öðru hverju hjer inn
með Ströndunum, pó hefur hann
eigi hindrað siglingar og nú sem
stendur er haun horfinn. Skepnu-
höld góð og sauðburðurinn gengur
vel, enda stórhretalaust í allt vor.
Jörð er vel þíð, ög vinnutíð
góð, en vinnukrapta vantar hjer
mjög um pessar mundir, því hjer í
plássi er fylgt peirri gullvægu(!)
regla, að flestallir verkfærir menn
labba sig vestur að Djúpi um páska
°g l'ggja par pangað til 10 vikur
af sumri, og er pað óbætanlegt
tjón fyrir landbúnaðinn. Á vetrum
er hjer ávallt nóg af iðjulausum
lausamönnum; þeir fara ekki til
sjávarins fyr en um pað leyti, sem
útiverk byrja. Að þessu sinni koma
peir líklega hoim, því allt af er
aflalaust fyrir vestan.
Rvík 24. júnl.
Skipstrand. Ensk brigg, Echo,
er komin var frá Englandi fyrir
skömmu með saltfarm til Fichers
verzlana hjer við flóann, rak á lxnd
í Hafnarfirði 20. p. m. og brotnaði
svo að varð að strandi.
Skaptafellssýslu miðri 9. júní:
„Frá pví jeg skrifaði yður síðast,
5. apríl, var tíð mild og góð par
til fyrsta laugardag í sumri, að
gjörði kuldakast með snjó, sem tók
samt brátt upp aptur. Síðan var
kuldi og frost til 18. maímán., netna
fáa daga um uppstigningardag, að
mýkti. Síðan hafa verið stöðugir
purkar og fremur lítill gróður.
Fjárhöld eru enn samt góð; fje
hefur farið vel úr ullu og sauðburð-
ur gengið vel. Heilbrigði manna
almennt góð“. ,
Rvík 27. júní.
Hjeraðsfundur Hónvetninga.
Sunnudag 14. p. m. áttu allir
prestar Húnvetninga og flestallir
safnaðarfulltrúar (12) fund með sjer
að Þingeyrum eptir messu (síra
Stefán M. Jónsson stje í stólinn),
samkvæmt skriflegu fundarboði hjer-
aðsprófastsins, sjera Hjörleifs Einars-
sonar í Undornfelli. Fundurinn byrj-
aði á fyrirlestri prófasts: „Hvernig
eigum vjer að byrja?“um hið fyrsta
mál á dagskrá, kristindómsmálið,
er síðan urðu lar.gar og fjörugar
umræður uin, og ýmsar tillögur sam-
pykktar, par á meðal: a) ein frá
prófasti um, að prestar gengist fyrir
pví í sókr.um sínum, að börn frá
11 ára til fermingaraldurs gangi
undir opinbert próf prestsins með
tilkvöddum prófdómendum ár hvert
fyrir miðjan maí, í barnalærdómi,
biflíusögum, skrift og reikningi, og
sendi siðan prófasti skýrslu um próf-
ið; b) að prestar og hreppsnefndir
geri pá kröfu til sveitakennara, að
þeir geti útlistað fyrir börnum lær-
dómskverið; c) að prestar og sö'fn-
uðir gangi eigi út úr kirkjunni að
aflokinni messugjörð svo framarlega
sem presturinn eða einhver af söfn-
uðinum vill vekja eitthvert samtal
eða utnræður kristilegu lífi til efl-
ingar, fyr en pessu e^ lokið; d)
að láta í ljósi pá innilegu ósk til
biskups og kennara prestaskólans,
að þeir geri sitt ýtrasta til að koma
sem fyrst á kirkjulegu tímariti, en
á meðan slíkt tímarit geti eigi kom-
izt á, þá noti menn „Sameininguna“
sem málgagn íslenzku kirkjunnar,
og leitist af alefli við að styðja að
viðgangi henrar og útbreiðslu; e)
að fela prófasti að skrifa biskupi
um, að koma því til leiðar, að
prestum hjer á landi sje leyft að
viðhafa alla sömu biflíutexta við
guðspjónustugjörðina, sem lögleiddir
eru í Danmörku.
Prófastur las upp brjef frá bisk-
upi með þakklæti til prófasts og
hjeraðsfundar fyrir frammistöðuna í
fyrra og ýmsum bendingum hjer-
aðsfundum viðvíkjandi.
Um bindindismál urðu talsverð-
ar umræður og sampykkt að lokum
sú uppástunga prófasts, að prestar
geri sitt bezta til að fá börn á
fermingaraldri og aðrá unga menn
til að neita sjer um áfenga drykki
og tóbaksbrúkun.
Eptir uppástungu prófasts gengu
prestarnir allir í fjelag með að
kaupa guðfræðisbækur eptir framúr-
skarandi guðfræðinga og útlend
kirkjuleg tímarit, til þess að geta
því betur fylgzt með tímanum.
Allir viðstaddir prestar gengu
í fjelag petta með 5 kr. tillagi.
Til prestsekknasjóðsins gáfu
nokkrir fundarmenn 2—5 kr., eptir
áskorun prófasts.
Fundurinn samþykkir, að Stað-
arbakkasöfnuður og Hofssöfnuður á
Skagaströnd taki að sjer umsjón
og fjárhald kirknanna.
Kirkjureikningar voru endur-
skoðaðir o. s. frv. Nefnd á fund-
inum áleit Þingeyrarkirkju purfa
bráðrar viðgerðar við, „par sem hún
auðsjáanlega lægi undir stórskemmd-
um sökum pakgalla og vantandi
veggjalíms“.
Næsti lijeraðsfundur skyldi hald-
inn að ári á Undornfelli, að und-
angenginni guðspjónustugjörð.
Þingvai.lafundur. Árangurinn
af hinni ótímabæru Þingvallafundar-
áskorun isfirzku pingmannanna er
þessi, að pví er frekast vita menn
nú: í Austur-Skaptafellssýslu enginn
kosinn á Þingv.fund, í Yestur-Skapta-
fellstýslu sömul. enginn, í Rangár-
vallasýslu enginn, í Vestmannaeyj-
um enginn, í Árnessýslu tveir, í
Kjósai- og Gullbringusýslu enginn,
í Borgarfjarðarsýslu enginn, í Mýra-
sýslu enginn, í Snæfellsnessýslu eng-
inn, í Dalasýslu einn eða enginn,
í Barðastrandarsýslu engiiin, í ísa-
fjarðarsýslu (náttúrlega) tv«ir, í
Strandasýslu enginn, í Húnavatns-
sýslu enginn, í Skagafjarðarsýslu
enginn, í Eyjafjarðarsýslu einn, í
Þingeyjarsýslu enginn, í Norður-
Múlasýslu engian, í Suður-Múlasýslu
enginn. Ekki hefur heyrzt enn,
hvað forsprakkarnir, ísfirzku ping-
mennirnir, ætla fyrir sjer, hvort
heldur að nalda Þingvallafund sjálfir
og einir síns liðs, sem líklega væri
snjallast, eða að láta pessa 5—6
kosnu fundarmenn gera það, auð-
vitað í nafni alls landsins.
Kollabúðarfund, er haldinn
var 20. p. m., eptir ráðstöfun hinna
ísfirzku pingmanna, sótti strjálingur
manna úr vestursýslunum 4, flestir
ókosnir, og allmargt af innanhrepps-
mönnum, Reykhólasveitungum, kon-
um og körlum, ungum og gömlum;
par höfðu allir fermdir atkvæðis-
rjett. Mergð af málum var uppbor-
in og afgreidd. Viðvíkjandi stjórn-
arskrármálinu var samin af nefDd
og sampykkt í einu hljóði einstak-
lega hógvær ályktun, sem allir
mundu undirskrifa, jafnt miðlunar-
menn sem hinir; en einum ungum
stjórnvitring á fundinum, Þórði presti
Ólafssyni, mun hafa þótt liún dauf
á bragðið og vildi bæta inn í hana
einu smáorði, orðinu „eingöngu“,
pannig, að landstjórn og löggjöf
færi eingöngu fram í landinu sjálfu.
Var viðbót pessi síðan sampykkt
„með miklum atkvæðamun11. Ekki
mun hafa verið nefnt samt neitt um
pað, hvar kóngurinn, Danakonungur,
ætti að setjast að hjer, hvort heldur
á Kollabúðum, ísafirði eða hvar, hug-
myudin llklega að fresta pví til
næsta Kollabúðafundar, heldur en
að láta Þingvallafund núna útkljá
pað.
Veðrátta og grasvöxtur. Frá-
bær veðurblíða með fádæma sólar-
hita hefur haldizt hjer um liríð.
Vegna hita og náttfalls hefur gras-
vexti farið mjög fram á skömmum
tíma, og eru tún sprottin í meðal-
3
lagi og paðan af betur sumstaðar
hjer um sveitir, þrátt fyrir mikil
purviðri og kulda framan af vorinu.
Votlendi er þar á móti illa sprott-
ið; hefur pornað um of. Hjer í
Rvík var farið að slá túnbletti um
20. p. m. og er pað meðal slátt-
arbyrjun hjer; stöku sinnum nokk-
úð fyrr, — nema livað Austurvöllur
var í fyrra sleginn 31. maí, full-
sprottinn, en pað er eins dæmi.
Lengra að er að frjetta líkt tíðar-
far, og líkur fyrir góðan grasvöxt,
pótt seint byrjaði I vor.
Afi.abrögð. Vorvertíð hefur
verið dágóð I Grindavík, afbragðs-
góð í Höfnum og á Miðnesi, mikið
rýr I Garði og Leiru, sæmileg í
Keflavík og Njarðvíkum lijá þeim
er sjó hafa stundað par bærilega,
ónýt í Voguni og á Vatnsleysu-
strönd, nema hjá þeim sem öfluðu
1 net framan af vertíðinni, þetta allt
að 110 I hlut af porski eða par
um bil, og allgóð hjer á Innnesj-
um að tölunni til, en lítil kaupstað-
arvara.
Gufubáturinn Faxi, peirra Rigf.
Eymundssonar og hans f jelaga, kom
loks í gær hingað á höfn. Hann
hafði komið inn á Berufjörð í leið-
inni og tékið par 4 farpega, er af-
hlaaps urðu Laura, með pví hún
kom par eigi við vegna þoku. Bát-
urinn pykir nokkuð lltilmótlegur.
En „margur er knár þótt hann sje
smár“ og má vera að reynslan beri
honum allgott vitni, pegar hún er
fengin.
Slysfarir. — „Mánudaginn 22.
p. m. var Jóhann Hannesson tómt-
húsm. frá Bergsstöðum kaupstaðar-
erindum út á Eyrarbakka; mun hafa
orðið paðan nokkuð síðbúinn, en
töluvert óveður var; kom hann ekki
heim um kveldið, en um morgun-
inn fannst hann örendur skammt
frá heimili sínu. Er helzt til getið
að hann hafi dottið af baki og steinn
hafi orðið undir honum, par eð vottað
hafði fyrir blett eða meiðslaáverka
á höfði fyrir ofan gagnaugí, en
liestur hans var með reiðtygjum
eigi alllangt frá. Jóliann sál. var
einn af sonum Hannesar bónda í
Tungu, Einarssonar frá Kaldaðarnesi.
Hann lætur eptir sig ekkju heilsu-
veika og fjögur börn I ómegð.
Formaður var hann talinn góður,
en efnalitill. Hann mun hafa verið
nær fertugsaldri“.
Hinn 13. p. m. drukknaði verzl-
unarmaður Árni B. lvnudtsen á
Blönduós, ungur maður efnilegur
(21 árs); var að baða sig í ósnum
á sundi, og haldið, að hann hafi
fengið krampa.
Barðastr.sýslu 17. júní: „Veðr-
áttufar hefur slðan um Trínitatis
verið ágætt, liver dagurinn öðrum
(Framh. á 6. bls.).
524
ekki verri. Það síðasta, sem menn
hugsa um, áður en þeir velta út
af á kvöldin, eru raunirnar, og með
fyrstu dagsskýmunni koma pær hugs-
anir aptur, og hamra á veikum
heilanum allan daginn. En meðan
maður getur sofið, er lífið að minnsta
kosti bærilegt; og af öllum gæðum,
sem forsjónin hefur veitt mannkyn-
inu, eru engin eins dýrmæt eins og
svefninn, sem vitringurinn Sancho
Panza segir að „vefjist utan um
hvern mann eins og skykkja“.
Brian fann sjer þörf á hvíld, og
pví sendi hann Calton hraðskeyti
um, að hann skyldi koma og finna
sig morguninn eptir, og annað hrað-
skeyti sendi hann til Madge, og
lofaði henni að koma um hádegis-
bilið; svo hjelt hann kyrru fyrir
heima hjá sjer allan daginn og
skemmti sjer við að reykja og lesa.
Hann fór snemma að hátta, og hon-
um tókst að sofna vært, og var
hann því töluvert hressari og fjör-
ugri, þegar liann vaknaði morgun-
inn eptir.
Hann sat að morgunverði sín-
qum kl. hálf-átta, pegar hann heyrði
niður fyrir fótum sjer.
Galton sneri sjer skyndilega við,
þegar hann heyrði ópið, sá Brian
hníga niður á stól náhvítan I fram-
an, tók upp telegrammið og las
pað. Honnm brá við það Jíkt og
Fitzgerald, varð náfölur, lypti upp
höndunum og sagði hátíðlega:
„Það er dómur guðs!“
XXX. KAPÍTULl.
Nemesis.
Eptir pvl sem gömlu Grikkir
sögðu, „eru mennirnir leiksoppar
guðanna“; peir sitja hátt uppi á
Ólympi, og leggja illar eptirlanganir
í hjörtu mannanna; og pegar ill-
gerðir voru afleiðingar hinna illu
hugsana, skeramtu guðirnir. sjer við
að horfa á pær árangurslausu til-
raunir, sem mannskepnurnar gerðu
til að koraast undan peim miskunn-
arlausa guðdómi, sem kallaður var
Nemesis, og kom refsingu fram á
hendur peim fyrir illgerðir þeirra,
Það var vafalaust mjög skemmti-
legt —fyrir guðina, en það er vafa-
532
ina. Þegar hann tók aptur sam-
pykki sitt, hefur Whyte hótað hon-
um að ljósta öllu upp. Jeg man,
að hann fór út frá Frettlby I mik-
illi geðshræringu kveldið sem hann
var myrtur. Frettlby hlýtur að hafa
farið á eptir honum upp í bæinn,
farið inn I kerruna með houum,
drepið liann með klóróforminu, tek-
ið lijónavígslu-vottorðið út úr leyni-
vasanum, og komizt svo undan“.
Brian stóð upp og gekk hart
aptur og fram um herbergið.
,,Nú getið pjer skilið, hvílíkt
helvíti líf mitt hefur verið nokkra
síðustu mánuðina“, sagði hann, „þar
sem jeg hef vitað, að hann hefur
drýgt glæpinn; og pó hef jeg orð-
ið að sitja hjá honum, borða með
honuin og drekka moð honum með
pá meðvitund að hann sje morðingi,
og Madge — guð minn góður —-
Madge dóttir hans!“
Rjett I pessu bili var barið á
dyrnar, og Mrs. Sampson ’ kom inn
með telegramm, sem hún rjetti að
Brian. Hann reif það upp um leið og
liún fór aptur út úr dyrunum, rak
upp skelfingaróp, og Ijet pað falla
525
vagnskrölt, og var klukkunni svo
hringt rjett á eptir. Ilann fór út
að glugganum, og sá að pað var
hestur Caltons og vagn, sem var
fyrir utan dyrnar, og skömmu síðar
var eigandanum vísað inn I herberg-
ið til hans.
„Þjer eruð fallegur náungi“,
sagði Calton, þegar peir höfðu heils-
azt. „Jeg hef verið að blða eptir
yður með allri polinmæði Jobs, og
haldið að pjer væruð enn úti á
landi“.
• „Viljið þjer taka yður bita?“
spurði Bnan og hló að gremju
hins.
„Hvað hafið þjer?“ sagði Cal-
ton og leit á borðið. „Svínslæri
og egg. Það or ekki um auðugan
garð að gresja. Húsmóðir yðar sýn-
ist ekki vera takmarkalaust uppá-
finningasöm í matartilbúningi“.
„Það eru fæstar húsmæður, sem
leigja mönnum lierbergi“, svaraði
Fitzgerald og fór aptur að borða.
„Svo framarlega sem drottinn finni
ekki upp einhverja nýja skopnu, þá
fá leigjandi menn nautasteik og
sauðaket, og svo ketkássu til skipt-