Lögberg - 23.09.1891, Blaðsíða 3

LÖGBERG MIÐVIKUDAGINN 23. SEPTEMBER 1891.
3
SOURIS-LANDIÐ.
Herra ritstjóri!
Sarnkvæmt loforði sendi jeg yð-
ur J>essar línur um Souris-landið,
sem svo er nefnt.
Eins og kunnngt er, bafa þeir
menn, sem land höfðu numið í suð-
vestur horni fylkisins, um nokkur
undanfarin ár kvartað sárt um járn-
brautaleysi, enda er það ekki furða,
p>ví margir Jressara landnámsmanna
vorn 30—40 mílur frá járnbraut.
Nú í sumar er loksins bætt úr
J>essu með lagning Brandon & Souris
greinarinnar af Canada Pacific járn-
brautinni. — Þegar Greenway stjórn-
in samdi við Northern Pacific járn-
brautarfjelagið um að leggja braut
sína til Portage la Prairie og Bran-
don, lofaði fjelagið og að leggja
grein um Souris-landið alla leið til
kolanámanna; en pegar ]>að kom í
Ijós, að fjelagið ekki uppfyllti petta
loforð eins íljótt og vonazt var ept-
ir, lagði fylkisstjórnin frumvarp fyr-
ir pingið síNistl. vetur um að
styrkja Canada Pacific járnbrautar-
fjelagið til að lengja braut sína
inn, I petta hjerað. Frumvarpið
gekk í gegn, eins og kunnugt er,
og árangurinn er sá, að járnbraut-
argrein pessi er nú fullgjör frá
Brandon til Melita, 07 mílur, búið
að undirbúa brautarstæðið frá Mel-
ita um 50 mílur vestur, og verið
að byrja að járnleggja pcnnan kafia
Nú ganga lestir með farpegja vögn-
um prisvar í viku frá Brandon til
Melita, og er vonazt eptir, að lest-
ir fari að ganga frá Melita til kola-
námanna um 1. nóvember í haust.
Sú vegalengd er um 70 mílur.
Eins og. sjest á uppdráttum yfir
Manitoba og Norðvesturlandið, eru
upptök Souris-árinnar í Assiniboia
hjeraði, um 90 mílur fyrir vestan
takmörk Manitobafylkis og um 70
mílur fyrir norðan takmörkin milli
Canada og Bandarikjanna. t>aðan
renuur áin I suðaustur og inn í
suðvestur hornið á fylkinu. t>á
rennur hún í norðaustur og fellur
í Assiniboine-ána hjá Millford (um
12 mílur fyrir vestan Glenboro).
Ýmsir lækir renna í Souris-ána, og
eru helztir peirra North Antler og
South Antler. Hin i.fja járnbraut
kemur í Souris-dalinn hjá porpinu
Souris, um 20 mílur suðvestur frá
Brandon.
l>orpið Souris fór að byggjast
fyrir nokkrum árum, og er mjög
laglegt; eru par miklir kornakrar i
kring, enda er par gufumylna og
kornhlaða. t>aðan liggur brautin
vestan megin árinnar nokkrar mílur,
en svo yfir um hana og paðan
austan megin hennar suðvestur til
Melita; par liggur brautin aptur
vestur yfir ána. Á tnilli Souris og|ur bær. Sagt er að pangað verði
Melita eru að byggjaxt nokkur porp
kring um járnbrautastöðvarnar, og er
helzt peirra Hartney. t>ar eru peg-
ar komin upp allmörg hús og 2
stöndugar kornhlöður, enda er Souris-
dalurinn og landið austan árinnar
byggt fyrir nokkrum árum, og akr-
ar miklir.
Skammt fyrir suðvestan Melita
járnbrautarstöð voru fáein hús áður
en brautin var lögð, og var porp
>að kallað Melita. En í sumar,
>egar C. P. járnbrautarfjelagið var
búið að ákveða, hvar stöðvarnar yrðu,
ljet pað mæla út bæjarstæði, norð-
vestan við pær, er pegar fór að
byggjast, og er par nú komið upp
talsvert porp. í Melita eru nú nál.
60 hús, er flest liafa verið byggð
síðustu tvo mánuðina síðan lestir
fóru að ganga pangað frá Bran-
don, og daglega er verið að byrja að
byggja ný hús. Eru pegar komnar
upp margar allstórar sölubúðir, er
verzla með allar vanalegar vöru-
tegundir, og verið að byggja fleiri.
Ennfremur eru par 2 stórar smiðj-
ur, 3 hesthús (livery stables) 2 korn-
hlöður (elevators) og tvö greiða-
söluhús. t>ar að auki er verið að
byggja 2 allstór gistihús (hótels),
annað úr steini, er fæst par skammt
frá. Svo er par og læknir og lyfja.
búð, skraddara-búð, bakarí, kjöt-
sala-búð, úrmakari og 3 timbur-
salar. í kringum Melita er all-
mikil byggð, einkum fyrir sunnan
og austan, pví í pá átt var áður
stytzt til járnbrautar, nefnil. til
Deloraine, sem er endastöð C. P.
Southwesternbrautarinnar, um
mílur. Járnbrautin liggur neðst í
lágum, grasi vöxnum brekkum, er
liggja' með fram Souris ánni, en fyrir
ofan brekkurnar er grassljetta. Mel-
ita er framan í brekkunni, er blasir
mót suðaustri. Dalbotninn er um
1 míla á breidd og pá taka aptur
við lágar brekkur. Aðalgatan
liggur frá járnbrautarstöðvunum upp
brekkuna og er 100 fet á breidd.
Itallinn er pægilegur, að eins til
pryðis og til að fá nægan halla
fyrir rennur. Yfir höfuð er bæjar-
stæðið og útsyni líkt og í Brandon
Bæjarlóðir kosta frá 100—250 doll-
ars. Skógur er enginn í nánd við
Melita, að undanskildu dálitlu belti
rjett norðaustan við porpið, sem
mikil pryði er að. Stór brunnur
hefur verið grafinn bak við porpið,
sem íbúarnir fá úr neyzluvatn sitt,
og er pað afbragðs gott, alveg laust
við alkali. Melita er í suðaustur
horninu á township 4, Range 27
fyrir vestan aðal-hádegisbauginn, og
eru pví paðan 18 mílur suður að
landamærum Dakota. — Akuryrkju-
land er gott á alla vegu, og pví
líkur til að hjer rísi upp talsverð
flutt til markaðar um 400,000 bush-
el af hveiti í haust. — Álitið er
að Melita verði helzti bærinn milli
Branden og kolanámanna, en við
námana rís vafalaust upp stærri
bær, pví auk pess að námavinnan
gerir mikið til að koma par upp
bæ, er akuryrkjuland sagt par gott
—ef til vill enn betra en í kring
Melita.
Jeg dvaldi í Melita í 5 daga og
skoðaði mig talsvert um par í kring.
Heimilisrjettarland er mest allt farið
par í nánd, nema norðvestur í town-
ship 6, Range 27, 28 og 29. t>ar
er nokkuð eptir ónumið, en verður
rifið upp pegar minnst vonum varir.
15 íslendingar hafa skrifað sig fyr-
ir landi í nefndu township, en eng-
ir peirra eru enn setztir á lönd
sín. Landið í og kringum pessa
íslendingabyggð virtist mjer í lieild
sinni alveg samskonar land og pað,
sem nær liggur Melita og pegar er
orðið byggt. Hvervetna var hveit-
ið fallegt á ökrum manna norð-
vestur frá Melita og var uppskera
langt komin pegar jeg var
par á ferðinni (fyrstu dagana í
september). Mjer virtist hveiti hata
proskazt fyrr í Souris-dalnum og
kring um Melita en milli Winni-
peg og Brandon, og ekki sást að
næturfrostin, er gerðu vart við »ig
víða í fylkinu seinustu viku í
ágúst, hefðu snert hveiti par. En
aptur á móti varð par vart við
frostið, er almennt kom aðfaranótt-
ina hins 3. p. m. Eptir öllum
upplfsingum, sem jeg hef getað
fengið, er minni liætta á nætur-
frostum í suðvestur horni
en norður og austur undan. —
ingar, sem ætla sjer að nema land,
sleppa pví tækifæri sem enn er til að
ná í gott land í nánd við pessa
nyju járnbraut til Souris kolanám-
anna.
Frá Melita eru að eins 18 míl-
ur vestur að takmörkum Manitoba-
fylkis. t>á tekur við Assiniboia
hjeraðið. Sá liluti af Souris-land-
inu, sem nú er að byggjast, er
pví nærri jafn vestarlega og I>ing-
vallanylendan. Vegalengdin er ept-
ir járnbraut: Frá Winnipeg til
Brandon 133 mílur; frá Brandon til
Mclita 67 mílur. Vegalengd í allt
frá Winnipeg til Melita rjettar 200
mílur.
Winnipeg-vatn er 682 fet yfir
hafflöt; Selkirk 716 fet; Winnipeg-
bær 733 fet; Portage la Prairie
826 fet; Carberry 1234 fet; Bran-
don 1169 fet; Virden 1420; Minne-
dosa 1641; Langenburg 1652 fet;
Glenboro 1207 fet; Deloraine 1620
fet; Melita 1386 fet.
Winnipeg 8. sept. 1891.
tSif/tr. Jónasson.
Hvað frjósemi og hæfilegleik til
akuryrkju snertir, pá álít jeg að
landið norður og vestur frá Melita
standi í heild sinni ekki á baki
landsvæði pví, sem íslendingar
byggja um' 80 mílum austar, nefnil.
Argyle. Ef nokkur munur er, hygg
jeg að landið norðvestur frá Melita
verði í heild sinni úrgangsminna.
t>að er mikill straumur af mönn-
um til Melita um pessar mundir, sem
eru að skoða sig um, sumir með
pví augnamiði að byrja verzlan og
pví um líkt með fram hinni nyju
b raut, en flestir til að fá sjer land,
annaðhvort frítt eða til kaups. Á
meðan jeg var í Melita var keypt
talsvert af landi, t. d. keyptu 3
menn heila section (640 ekrur) að
Can. North West Land Co. 6 mílur
norðvestur frá Melita daginn áður
en jeg fór, á $6 ekruna.
Af öllu, sem jeg sá í pessari
ferð, komst jeg að peirri niðurstöðu
að suðvestur partur pessa fylkis sje
að öllu samanlögðu bezti hluti pess.
t>að væri pví skaði, ef peir íslend-
kemur af pvagsýrum í blóðinu, og lækr.
ast bezt með Ayers Sarsnparilia. Látið
ekki bregðast að fá Ayers og enga aðra
e£ takið hana inn þangað til þessi eitur-
syra er gersamlega út úr líkamanum
rekin. Vjer skorum á menn, að veita
|>essum framkurði athygli:
„Fyrir hjer uro bil tveimur árum
hafði jeg um nærfellt tvö ár þjáðzt af
gigt, og gat ekki gengið nema með
talsverðum kvölum. Jeg hafði reynt
ýms meðöl þar á meðal vatn úr öl
keldum, en ekkert hafði mjer batnað
sá jeg í Chicago-blaði einu, að maður
nokkur hafði fengið bót á þessum þreyt
andi kvilla eptir langar þjáningar m"eð
því að viðhafa Ayers Sarsaparilla. Jeg
rjeð þá af að reyna þetta meðal, tók
, ... . það regluiega inn um átta mánuði, og
tyikisins j,að gieður nifc; ag geta sagt, að það
læknaði mig algerlega. Síðan hef jeg
aldrei fundið til þessarar sýki.“ — Mrs.
R. Irving Dadge, 110 West 155 st., New
York.
„Fyrir einn ári síðan varð jeg sjúk
af gigtarbólgu og komst ekki út úr
húsi mínu sex mánuði. Þegar sýkin
rjeuaði, var je| mjög af mjer gengin,
ystarlaus. og likaminn allur í óreglu.
Jeg byrjaði að taka inn Ayers Sarsap-
ariila, og mjer fór þegar að batna, þrótt-
urinn óx og innan skamms var jeg orð-
in alheil heilsn. Jeg get ekki borið
oflof á þetta vel þekkta lyf.“ — Mrs.
L. A. Stark, Nashua, lsr. II.
Ayers Sarsaparilla
Búin til af
Dr. J. C. Ayer & Co., Loweil Mass.
Til sölu hjá öllum lyfsöium.
iIwíd & Blondal
I..IÓS1I YMÍVKAK.
Eptirmenn Best & Co.
Dcir liafa nú gert ljósmynda stofur
sínar enn stærri og skrautlegri en
áður og eru reiðubúnir að taka á-
gætustu myndir bæði fljótt og bil-
lega.
Baldwin & Blomlal
207 Sixth Ave., N., Winnipeg.
„KIRKJUBLADID,
Mánaðarrit handa íslenzkri alpyðu“.
gefið út í Reykjavík. Ritstjóri er
Þórhallur Bjarnason. Blaðið er á stærð
líkt Sameiningunni, ljómandi vandað
að öllurn frágangi Fyrsta blaðið
kom út í júlí, og kosta sex númerin
fram að nyári 25c.
W. H. Paulson í Winnipeg er
útsölumaður blaðsins í Canada og
geta menn snúið sjei til lians
með pantanir. Væntanlega fæst blaðið
líka hjá herra Sigfúsi Bergmann á
Garðar, N. I).
Votliern l’ai'inc
jarnbrantin,
---SÚ----
vinsælasta^bezta braut
til allra staða
ATJSTTJH,
STTIDTXIR,
VESTTJE.
Frá Winnipeg fara lestirnar daglega með
pnllmaii Palaec svcfnvagna,
^krautlcgustu bordstofn-vagna,
Igæta Setn-vagna.
Borðstofuvagna línan er bezta brautin
til nllra staða austur frá. Hún flytur far-
þegjana gegn um fagurt landspláz, hvert
sem menn vilja, þar eð hún stendur í
sambandi við ýmsar aðrar brautir og gef-
ur manni þannig tækifæri til að sjá stór-
bæina Minneapolis, St. PanJ, og Chicago.
Farþegja faiangur erflnttur tollrannsóku-
arlaust til allra staða í Austur-Canada,
svo að farþegjarnir komast hjá öllu ó-
maki og þrefl því viðvíkjandi.
Farbrjef yfir liafid
og ágæt káetupláz eru seld með ölluu;
beztu línum.
Ef þjer farið til Montana, Washing-
ton, Oregon eða British Columiiia þá
lijóðum vjer yður sjerstaklega að heim-
sækja oss. Vjer getum vafalaust gert
betur fyrir yður en nokkur öunur hraut.
Þetta er hin eina ósundurslitna braut til
Vestvjr-Washington.
Ákjósanleasta fyrir ferda-
menn til Californiu.
Ef yður vantar upplýsingar viðvikj
andi fargjaldi o. s. frv., þá snúið yður
til næsta farbrjefa-agents eða
H. Swinford,
Aðalagent N. P. R. Winnipeg
Ciias S. Fee,
Aðalfarbrjefa-agent N. P. R. St. Paul.
II. J. Belch,
farbrjefa-agent 430 Main Str. Winnipeg
28
eða látið fara út af vörum sjer
nokkurt óp, pegar innyflin í honum
voru að brennast sundur? Slíkt
væri ekki að eins ótrúlegt, heldur
væri pað blátt áfram ómögulegt, og
engin kona hefði getað, hvað sterk
sem hún hefði verið, bælt svo nið-
ur I manninum óhljóðin og formæl-
ingarnar, sem hann hefði látið yfir
hana dynja, að ekki hefði nokkurt
hljóð komizt út fyrir pröskuldinn.
Sannleikurinn hlaub- að vera sá, aö
hön hefði ekkert eitur gefið honum
inn, pví að hvernig hefði hún átt
að koma sjer fyrir með að leysa
pað upp í vatni frammi fyrir aug-
unum á honum, og koma pví svo
í mjólkina? pví að ef hún hefði
að eins lirisst duptið út í bollann,
pá hefði pað setzt ofan í mjólkina,
og samstundis vakið athygli hans.
Jeg lield pví fram, að pessi kona
hafi hvorki snert nje sjeð neitt eit-
ur, en að hún hafi par á móti
gefið honum inn svefnmeðal, sem
liún hafi haft hjá sjer, líklegast I
pvl skyni, að fá tóm til, meðan
hann íivaf, að hugsa um, hve hræði-
*,^a var ástatt fyrir heuui. Þegar
37
in furða, pó að konunum í porp-
inu væri illa við Júdít — enda sá
jeg, að paer litu ekki góðmann-
lega út undan sjer, pegar Stefán
leit bláu augunum á hana um leið
og hann lagði af stað.
Og nú stóð hún ein eptir, og
maðurinn, sem unni henni hugástum,
var að vinna eið í pví skyni að
bera vitni á móti henni.
Og pað var sannarlega sorg-
legt að sjá slíkt, pví að ef hann
hefði verið eiginmaður konunnar,
pá hefði hann eptir lögum alls ekki
átt að bera vitni, og hvorki hjálpa
til að bjarga henni nje stuðla að
lífláti hennar; en með komu Sets
Treloars hafði bandið milli poirra
brostið, og í auguin laganna var
hún nú ekki annað en honum ó-
viðkomandi kona.
Ilann prjóskaðist ekki grand
við að kyssa ritninguna, en pegar
fyrsta spurningin kom, sá jeg liann
nísta saman tönnunum og kringum
munnian kom hörkusvipur. Hann
stóð parna eins og spyta og horfði
á manninn, sem var að spyrja hann,
36
aðar í andlitinu á honum, svo að
hann var líkari glorhungruðum úlfi
en mannlegri veru? Að hugsa um
slíkt er nóg til að festa ekki
blund heila nótt.“
Og svo pögnuðu cornvelsku
sönglraddirnar og engin hnjóðsyrði
heyrðust framar, pví að pá var
kallað á fyrsta vitni sækjanda —
Stefán Croft.
Jeg hef áður sagt, að liann og
Júdit liafi verið pað fallegasta par,
sem jeg lief nokkuru tíma sjeð á
æfi minni, en fegurð mannsins var
enn atkvæðameiri en fegurð kon-
unnar.
Hann var e’nkennilega líkur
myndum af Antinous, bæði andlits-
fallið og punglyndislegi hlíðusvip-
urinn, en annars hef jeg ekkert
sjeð líkt pessum manni. Hvar sem
maður leit á hann, allt frá björtu,
hrokknu lokkunum á tígulega höfð-
inu á lionum og niður að iljunum
á lögulegu fótunum, pá var auð-
sjeð, að hann mundi bera fiski-
mannsbúning og konungsskrúða 4
jafn-yndislegan og tígulegan hátt.
Mjer datt í hug, að pað væri eng-
29
hún hefur sjeð hlemminn i gólfinu,
hefur henni dottið í hug að fela
manninn par; svo hefur hún tekið
til pessa óheillaráðs í mesta flyti,
og með pví að beita sínu óvenju-
lega mikla afli hefur henni tekizt
að láta hann síga ofan í jarðhúsið,
meðan hann var mcðvitundarlaus,
í peirri von, að hann mundi
ekki vakna fyrr en pau Stefán
Croft væru farin úr húsinu. Að
hún liafi ekki ætlað sjer að
gera honuin neitt illt, pað hefur
nægilega sannazt af pví, hve annt
hún ljet sjer nra að liann meidd-
ist ekki, pegar liún var að láta
hann síga niður; að hún hafi vcrið
viss um, að liann mundj vakna,
hefur sannazt með snærinu, sem
hún festi í krók neðan við lúku-
gatið, og með pv5, að hún skildi
lúkugatið eptir opið, til pess að
hann skyldi geta komizt par upp
um. Skyldi pörf vera á frekari
sönnunum fyrir pví að hún hafi
ekki haft morð í huga, pá parf
ekki annað en benda á matardisk-
inn, |em hún setti við opið lúku-
gallíf. Dað atriði synir jafnvei