Lögberg - 20.08.1892, Blaðsíða 3

LÖGBERG LAUGARDAGINN 20. ÁGÚST 1892
3
og öbuudnu máli, eptir ýms belztu
pjóðskáld á 19. öld, nieð stuttum æfi-
áirripum iw •■ii.kenuiiiguin höfund-
anna.“
1 pessu fyrsta hcpti eru synishorn
eptir Washirijrton Irving, Longfellow,
Edgar Poe, Walt Whitman, Mark
Tw< in og Bret Harta. Þýðingarnar
hafa yfir höfuð tekizt vel, nema ef
vera skyldi pýöingin á bezta kvæðinu,
sem valið hefur verið, Hrafninn eptir.
Edgar Poe. Það hefur, að oss finnst,
tapað sjer mjög mikið. En ekki er
pað að kenna hsefileika-skorti p/ð-
arans, Einars Benediktssonar, nje
hroðvirkni lians, pví að honum erljett
um að kveða ug erskáld, haldur frem-
ur pví, að kvæðið er, eptir pví sem
vjerframast geturn sjeð, dpýðnnlegt á
íslenzka tungu, svo vel fari. Dr. Jón
Stefánsson liefur ritað snrágreinir um
höfundana, og er ekki laust við, að
pær liali sumstaðar orðið nokkuð ó-
vandvirknislegar lijá pessum gáfaða
höfundi. Vjer sjáum t. d. ekki, að
nokkur maður verði neins vísari, póað
hoBum sje sagt, að Bret Harte hafi ver-
ið ,,sendiseppi“(!). Hver getur gert
sjer hugmynd um, hvað átt er við með
pVÍ fáránlega orðatiltæki?
Það eru til ýms eldri sýnishorn á
íslenzku aptir flesta pessa rithöfunda,
og sum ágæt. Vjer skulum pannig
benda á hið ágæta kvæði ,,Oður lífs-
ins“ eptir Lorigfellow, setn peir Stgr.
Thorsteinsson og Matt. Jockuinson
hafa báðir pýtt; ýms fleiri kræði er og
til á íslenzku eptir pann höfund.
„Brúðardraugurinn“ og „Pflagrfmur
ástarinnar11 eru til á íslenzku eptir
Irving, livorttveggja ágætar sögur í
sinni röð. Alhnargar smásögur Iiafa
og verið pýddar á íslenzku eptir
Mark Twain, par á meðal einmitt sú
saga, sem tekin er í „Utsýn“: „Blaða-
mannska í Tennessee“. Það hefði
ekki verið af vegi, að benda mönnum
á liinar eldri pýðingar, úr pví útgef-
endurnir vildu ekkert taka af peim
upp 1 rit sitt, sem oss virðist annars að
peir liefðu ekki átt að ' gera að ófrá-
víkjanlegri reglu. Oss virðist t. d,
næstum pví hjákátlegt, að sleppa „Óð
lífsins“, pegar á að gefa almenningi
hugmynd um ljóð Longfellows, pviað
í engu kvæði lians kemur lífsskoðun
hans betur fram en par; pað er ekkert
kvæði til, sem betur eða eins vel ein-
kenuir hann.
Það yrði vafalaust gróði
bókmenntir vorar, ef „Útsýn“
áfram að koma út.
fyrir
hjeldi
Manitoba Miisic Houso.
afa fallegustu byrgðir af Orgelum,
orte-Pianóum, Saumavjelum, Söng-
bókum og music á blöðum; fíólfnum,
banjos og harmonikum.
R. H, Nunn&Co.
482 Main Str.
P. O. Box 407.
LJwSMYAUAUAJk.
Eptirmenn Best & Co.
Þeir hafa nú gert ljósmynda stofur
sínar enn stærri og skrautlegri en
áður og eru reiðubúnir að taka á-
gætustu myndir bæði fljótt og bil-
lega.
Baldwin & Blondal
207 Sixth Ave., N., Winnipeg.
h
SKBADDAEI
312 MAIN STR.
Andspænis N. P. Hotelinu.
Býr til eptir máli yfirfrakka og
föt úr fallegasta „Worsteds“, skotsku
vaðmáli og „Serges“.
Hann selur billegar en flestir
skraddarav í borginni.
Hann ábyrgist að fötin fari
eins vel og unnt er,.
BILLEGUR
K .1 ö T - M A R K A Ð U R
á horninu
MAIN 0G JAMES STB.
Billegasti staður i borginni að kaupa
allar tegundir af kjöti.
Athugavert er
nú, pegar að hin heita sumartíð er
byrjuð, hvar muni vera inndælast og
best að ná sjer í kælandi bressingu
fljótt og vel afgreidda. Ilver og
einn, sem er kunnugur í pessum
bæ, mun hiklaust snúa sjer til
Ounnlaugs .Tóhannssonar sem hefur
Avalt nægtir af alslags ávöxtum
svala drykkjum, og hinum orðlagða,
ísrjóma, ásamt fl. og fl.
Munið, maðurinn er:
Gunnlaugur Jóha/nnsson.
405 Ross Str., Winnipeg.
A. Haggart
James A. ro‘s.
HAOOáRT & ROSS.
iMálafævslumenn o. s. frv.
DUNDEE BLOCK. MAIN STR
I’ósthúskassi No. 1241.
íslendiugar geta snúið sjer til þeirra
með mál sín, fullvissir um, að beir lata
sjer vera sjerlega annt um að greiða
þau sem rækilegast.
YORVORUR
KJÓLADÚKAR,
MUSLIN,
CASHMERES,
REGNKÁPUR,
REGNHLÍFAR ETC.
H U S IVI U N I R.
FOÐURLJEREPT, BORÐDÚKAR, TEPPl, ÞURKUR, ÞURKUEFNl.
Handa karlmonnum.
SUirtur, skrautgerðar með silki einnig ullarskirtur og hvít
Regatta og Oxford nærföt.
Hanskar, uppihöld, slipsi, sokkar og vasaklútar.
WUMl BELL,
288 MAIN STREET.
Beint a moti N. P. Hotellinu.
VIÐ SELJUM
CEDRUS
dlRDIMA-STOLPl
sjerstaklega ódýrt.
Einnig allskonar
timbur.
Scientific American
Agency for
SJERSTOK SALA
Á '
Amcrílcanskri, þurri
Xilxn.ited.
á horninu á
Princess og Logan strætum,
Winnipkg-
Patents
TRADE MAR9C8,
DESIQN PATENT3
COPYRICHTS, etc.
F on ar|ú free Handbook write to
MUNN & CO.. 361 BROADWAY, NEW York..
Oldest bureau for uecuring patents in America.
Eyery patent taken out by us is brougbt before
tne public by a notice glven free of charge in the
cientifif JLraencau
Kareest eirenlatlon of anr scientlflc paper In the
world, Splendidlv Iilustrated. No lntelllKent
man should be wlthont it. Weok.ly, 83.00 a
year; »1.50 six months. AddresslicNN & CO-
PUBLISHKKS. 861 Broadway, New TOk.
P. BRAULT & C0.
VÍNFANGA OG VINDI.A INNFLYTJKNDUR
hafa flutt að 513 Main Str., á
móti City Hall.
Þeir liafa pær beztu tegundir og
lægstu prísa.
A. 0. MORCAN,
Httlast svo til að pjer fáið h já honum
góðan og sterkan skófatnað, á mjög
lvo vægum prís. Spyrjið eptir gömu’-
skóm á $1.7o úr ameríkönsku „Kid“
með mjög mjúkum sólum. Einnig
dömuskóm á $1.00 úr „L‘id“ búnir til
Canada.
412 N|ain St., - hjclntyre Block.
OLE SIMONSON
mælir með sínu nýja
Scainliimviaii Hotd
710 MainStr.
Fæði ýl,00 á dag.
SU NNANFARA
hafa Ciir. Ói.afsson, 575 Main St.,
Winnipeg, Sigfús Bkrgmann, Gard-
ar, N. D., og G. S. Sigurðsson,
Minneota, Minn. 1 hverju blaði
mynd af einhverjum merknm nianni
flestum íslenzkum.
Kostar einn dollar.
HOTEL X 10 U 8
á Main Str. gegnt City Hall.
Sjerstök lierbergi, afbragðs vörur
hlýlegt viðmót. Resturant uppi á
loptinu.
JOPLING & ROMANSON
eigendr.
Northe r
PACIFIC R. R.
HIN VINSÆLA BRAUT
ST. PAUL
IINNEAPOLIS
og allra staða í BANÓARÍKJUN
UM og CANADA.
PUI-LMAN PAÍ.ACK A'KSTIBULKD
ISVKFNVAGNAK OG Boi DSTOFUVAGN
| AR
með farpegjalesturn daglega til
T0R0NT0, MONTREAL
og allra staða í AUSTUR CANADA
í gegnum St. Paul og Chifngo.
Tækifæri að fara í gegnum hin orð-
lögðu St. Clair Göng. Far-
angur farpegja fluttur án
pess nokkur tollrann-
sókn eigi sjer stað.
FARBRJEF YFIR HAFID
og káetupláz útveguð til og frá
Norðurálfunni. Samband við allar
helztu gufuskipalínur.
Rin mikla ósundursiitna bran
Arraliafsiis.
Ef pjer viljið fá upplýsingar viðvíkj-
andi fargjald o. s. frv., pá snúið
yður til næsta farbrjefa agents eða
II. J. BELCH, farbrjefa agents
486 Main Str. Winnipeg.
CI-IAS. S. FEE, H. SWINFORÞ,
Gen. Pass. &Tick. Agt. Aðal agent,
St. Paul. Winnipeg.
407
mennirnir ætla að skilja eptir opið litla hliðið, sem
liggur frá mikla stiganum, og Nasta og prestar
Agons ætla að fara par inn og drepa liana. Þeir
vildu ekki drepa liana sjálfir.“
„Komið pjer með mjer,“ sagði jeg, hrójiaði til
pess liðsforingjans, sem var næstur mjer, að taka við
stjórninni, preif í beizlið 4 liesti Alfonses og hleypti
svo hart sein jeg gat í áttina til pess staðar, sem jeg
sá konungsmerkið blakta; pangað var frá einum
fjórða úr mílu til hálfrar mílu, og jeg vissi, að par
mundi Curti» rera, ef hann var enn á lífi. Áfram
proyttum við, Og hestar okkar stukku yfir lirúgur af
dauðum og deyjandi mönnum og ösluðu gegnum
blóðtjarnirnar,áfram fram hjá löngu, rofnu, fótgöngu-
liðs fylkingunum, pangað scm jeg sá Sir Henry
gnæfa yfir liðsforingja pá er umkringdu hann; liann
sat á livíta hestinum, er Nýleppa hafði sent lionurn
sem skilnaðargjöf.
í satna bili sem við náðum liocum var aptur lagt
af stað. Blóðugur dúkur var bundinn um liöfuð
honum, en jeg sá, að auga bans var eins skært og
skarplegt eins og nokkru sinni áður. V’ið hlið hans
var Umslopogaas gamli; öxi hans var rauð af blóði,
en sjálfur var lmnn liress á svipinn og ósærður.
„Hvað er að, Quatermain?“ hrópað liann.
„Allt. Það hafa verið gerð samtök um að
myrða drottninguna á morgun i dögun. Alfonse
hjerna, sem er ný-sloppinn frá Sorais, hefur hoyrt
400
liesti sínum og prýsti náfölri kinninni fast niður í
makkanrt; liann var klæddur í allan einkennisbúnintr
zu-vendiskra yfirforingja, en pegar liann kom nær,
sáum við að petta Tar e»ginn annar en Alfonse okk-
ar, sem við höfðum misst. Það rar jafnvel pá ómögu-
legt antiað en pekkja petta hringsnúna, svarta yfir-
shegg. Svo sem eina mínútu peysti hann gegnum
fylkingar okkar, og slapp með nauðung undan að
verða höggvinti sundur, pangað til loksins einhver
náði í beizlið á hesti hans, og var hann færður til
mín meðan augnabliks viðnám átti sjer stað til pess
lofa pví sem eptir var af okkar tvístruðu ferhyrning-
um að fylkja sjer af nýju.
„Ó, monsieur,“ sagði hann og stóð 4 öndinni og
talaði svo óskýrt af ótta, *ð örðugt var að g*eina
orðaskil, „guði sjejof, að pað eruð pjer! (), hvað
jeg hef liðið! En pjer vinnið, monsieur, pjer vinnið
sigur. Þeir flýja, slóðarnir. En heyrið pjer, mon-
sieur —- jeg gleymdi pví, að pað er allt til einskis;
pað á að myrða drottninguna í dögun á morgun í
Milosis-höllinni; varðmenn heunar ætla að svíkjast af
varðstöðvunum og prestarnir ætla að drepa hana. Ó
já! pá grunaði pað sízt, en jeg hafði falið mig bak
við fána, og jeg heyrði pað allt saman.“
„Hvað?“ sagði jeg, lostinn af skelfingu; „við
hvað eigið pjer?“
„Jeg á við pað sem jeg er að segja, monsieur;
pessi manndjöfull Nasta lagði af stað í nótt til pess
að semja um petta við erkibiskupinn [Agon]. Varð-
403
sá ferliyrningur rofinn, liinir blaktandi fánar hans
hnigu niður, og jeg missti sjónar á Good í pvi upp-
námi og peim hroðalegu manndrápum, sem nú fóru í
hönd.
En rjett á eptir kom rjómalitur hestur með sijó-
hvítt fax og tagl pjótandi út úr peim litlu leifum,
sem eptir voru af ferhyrningnum; hann sentist fram
hjá mjer mannlaus og taumarnir lömdust út í loptið.
Jeg pekkti, að petta var hestur sá er Good hafði rið-
ið. Þá liikaði jeg ekki lengur, heldur tók með mjer
helminginn af pvl riddaraliði, sem eptir var lijá mjer,
sem var milli fjögur og fimm púsund manua, fól mig
guði á vald og stefndi beint að mönnum Nöstu, án
pess að bíða eptir neinum skipunum. Jódunurinn
aðvaraði pá, og pegar peir sáu til okkar, sneru peir
sjer við ílestir, og veittu okkur snarplegar viðtökur.
Þeir vildu ekki víkja einn einasta pumlung; við
* hjuggum pá niður og riðum á pá ofan, og pað var
líkast pví sem við plægðum upp breiðan, xauðan
skurð gegnum púsundir peirra, en pað varð árangure-
laust; peir sýndust gpretta upp aptur hundruðum
satnan; peir stungusínum voðalegu, hvössu sverðum
inn í hesta okkar, eða skáru með peim sundur hásin-
árnar á peim, og svo hjuggu peir með peim nxenn
okkar, pegar peir komu til jarðar, svo að segja í
smástykki. Minn liestur var skyndilega drepinn
undir mjer, en til allrar hamingju hafði jeg atim.n
hest, pvi að uppálialdsskepnan mín, kolsvört hryssa,
sem Nýleppa hafði gefið mjer, var höfð til vara fyr-ir